De kerk spreekt over kerstfeest
Kruiswoordpuzzel
Kerstfeest op Java
Kerstman brengt kaarsjes voor
kinderen van vluchtelingen
Win woord:
Donderdag 22 december 1994
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
21
Indien u de puzzel juist hebt ingevuld vindt u in de vakjes met de
opgegeven nummers de naam van een vogel. Dit is de oplossing
van deze puzzel.
13
10
35
16
52
59
42
11
47
HORIZONTAAL: 1 hard gesteente; 6 dikke paling van 2 pond of
zwaarder; 11 brandverf; 13 projektiel; 14 let wel; 16 Turkse munt;
17 de gezamenlijke edelen; 18 naschrift; 19 vierhandig dier; 21 vier
kant visnet; 23 slaghout bij het cricketspel; 24 rijstbrandewijn; 26
herrie, lawaai; 27 ploegsnede; 28 tamelijk; 30 magertjes; 31
uitruster van schepen; 32 flink manspersoon; 34 vogel; 35 stad in
Frankrijk; 36 vervelend; 37 schijnbaar gewelf boven de aardvlakte;
40 voorzetsel; 43 bedrijver; 44 dik en weldoorvoed; 46 naderhand;
48 wisselborgtocht; 49 opkoper van gestolen goed; 51 vreemde ti
tel; 52 gezichtseinder; 53 fijne satijnachtige stof; 55 hoofddeksel; 56
arbeidseenheid; 57 talent; 58 werkstuk van een componist; 60 soort
onderwijs; 61 kaart in het kaartspel; 62 opstandeling; 64 deel van
een breuk; 65 titel.
VERTIKAAL: 1 voedzame vrucht; 2 chemisch symbool; 3 eenheid
van elektrische stroomsterkte; 4 vergevorderd in tijd; 5 deel van
Oostenrijk; 6 dichte, wollen stof; 7 stekelhuidig dier; 8 waterblaasje;
9 hoewel; 10 vogel; 12 draagbalk; 13 dik touw; 15 grillig, overladen;
18 kostbaar kleinood; 20 eldelknaap; 22 deelbaar door twee; 23
boodschapper; 25 lekkernij; 27 trouweloze handeling; 29 krijgs
macht; 31 historische munt; 33 deel van het oor; 34 Engels eiland;
37 roofvogel; 38 plaats in Noord-Holland; 39 deel van Sumatra; 41
dichting van een weefsel; 42 platte vierkante vloersteen; 43 plaat
van gebakken klei; 44 rijgsnoer; 45 zangstem; 47 terugkeer; 49
plantengeslacht van de familie der grassen; 50 vlaskam; 53 Japanse
drank; 54 kokertje van zacht metaal; 57 kleverige lijmstof; 59 wijn
soort; 61 pers. voornw.; 63 militaire rang.
Het is koud en guur. Er zit sneeuw in de lucht, zeggen de
mensen. Huiverend en gehaast doen ze hun inkopen voor
de komende kerstdagen. Het is evengoed wel gezellig,
want overal branden de lichtjes in de kerstbomen en zijn
de winkeletalages gezellig getooid met feestverlichting
en allerlei andere kerstversieringen. De verlichting weer
kaatst in de kinderoogjes die als glinsterende sterretjes
naar alle heerlijkheden in de bakkersetalage kijken.
Bedroefd
Kerstman
Zangeres Wilma Janmaat zong zaterdag twee liederen tijdens de kerstuitvoering van de Zeeuwse muziekschool in de Gasthuiskapel in Tho
len. Ze werd op het orgel begeleid door Jan Hut, regiodirecteur de Bevelanden-Tholen van de Zeeuwse muziekschool. Morgenavond vrij
dagis de operazangeres ook te horen op het kerstconcert van de koninklijke muziekvereniging Concordia in Meulvliet te Tholen.
Bij de bakkers, poeliers en slijterijen
is het een drukte van jewelste. Er zal
weer veel gegeten en gedronken
worden deze dagen. Maar kom, 't is
maar één keer kerst op een jaar, den
ken velen. Dus laten we het er maar
van nemen. We hebben al narigheid
genoeg gehad dit jaar. 't Brengt veel
zorgen mee hoor al die voorberei
dingen, dat wel. Maar gelukkig is de
tafel in het restaurant voor de twee
de kerstdag al besteld. Da's een
belangrijke zorg minder, 't Is echter
wel duur. De prijs met bijkomende
kosten viel wel een beetje tegen,
maar ach voor die éne keer mag het
best eens wat extra kosten. We heb
ben er tenslotte een heel jaar hard
voor gewerkt. Anderen gaan met
skivakantie of naar de zon, dus laten
wij thuis dan maar eens wat extra's
doen. Wat jammer toch dat er ook
tijdens deze dagen nog oorlogen
Stijn. En dan die vrouw, die moeder
van dat jonge gezin waar de domi
nee zondag voor bad. Die in verband
met een ernstige ziekte naar het zie
kenhuis is gebracht. Vervelende din
gen allemaal. Maar ja, laten we dat
nu voor de komende dagen maar van
ons afschuiven, 't Zou de pret
immers kunnen bederven en er over
piekeren helpt toch ook niet.
De oude kerk staat stil en schijnbaar
ongeroerd naar al deze drukte te kij
ken. Er zijn maar weinig mensen die
naar haar opkijken. Of 't zou naar de
toren moeten zijn om te zien hoe laat
het is. Vanuit je hoedanigheid als
kerk moet je altijd waakzaam zijn,
vindt ze. Haar zorg gaat verder dan
alleen maar de zondagse kerkdien
sten. Het gedrag van het 'vrome
volk' door de week heeft eveneens
haar volle aandacht en vervult haar
vaak met grote zorg. Zo ook nu weer
met de kerst. Nog slechts één nacht
scheidt ons van het grote feest. Dan
is het, zeggen de Duitsers zo
treffend, Heilige Nacht. Maar wie
denkt daar nog aan? Iedereen heeft
het zo te zien druk met wereldse
zaken, met name over de vraag:
'Wat zullen we eten of drinken?'
Maar wie bereidt zich in ernst voor
op de kerstgedachte, door bijvoor
beeld het lezen van het kerstevange
lie en het overdenken hiervan? Wie
bereidt zich voor op de ontmoeting
met het Christuskind, onze verlosser
en heiland? Over deze en nog vele
andere vragen staat de kerk verdrie
tig na te denken. Ik heb er best
begrip voor, zegt ze, dat de mensen
het zich gezellig maken in die
dagen, maar dan wel als randver
schijnsel. Als een gezellige bijeen
komst, niet als hoofdzaak. Het mid
delpunt van het feest moet een alom
vattende blijdschap zijn, die we
mogen ontlenen aan de beleving van
het kerstevangelie. Het gaan naar de
stal, zoals de herders en de wijzen
uit het oosten, om voor het kindeke
Jezus neer te knielen en Hem te aan
bidden. Om Hem te eren als onze
grote koning door het aanbieden van
onze geschenken. Zeker, er zullen in
de kerstnachtdienst en op eerste
kerstdag veel mensen naar me toe
komen.'En daar ben ik erg blij om.
Maar nog veel meer mensen komen
niet en daar ben ik zeer bedroefd
om. Want ook voor deze mensen,
voor alle mensen, is de Here Jezus
op deze aarde gekomen. Maar ze
komen niet naar de kribbe en zingen
niet samen met het koor der engelen
en de heiligen 'Ere zij God' en delen
dus niet in de blijdschap van het
kind dat geboren is. Velen zijn wel
op de berg, maar zij skiën - naar ik
vrees - van de stal vandaan in plaats
van ernaartoe. Anderen zitten aan
het kerstdiner vergenoegd te luiste
ren naar de moderne kerstmuziek
waarin de naam van Jezus niet of
nauwelijks meer voorkomt. Dat ik
daar als kerk veel verdriet om heb, is
nog niet het ergste. Maar dat we
hiermee de Here Jezus verdriet aan
doen, dat is veel erger. Hij verdient
beter. Maar ja, ik denk dat de wel
vaart de mensen bij God vandaan
drijft. Ze hebben Hem niet meer
nodig. Ze kunnen het allemaal zelf
wel, zo menen ze. Naar mijn over
tuiging is dat een verschrikkelijke
denkfout."
"Kijk nou eens", zei de kerk. "Wat
loopt daar nou weer voor een harle
kijn door de dorpsstraat naar de
markt. Een rode jas aan met dito
muts, afgezet met sneeuwwitte ran
den en laarzen aan zijn voeten. In
zijn ene hand een kerstboom die op
zijn linkerschouder rust, in de ande
re hand een aantal kleurrijke pakjes.
Die is nog nooit bij mij binnen
geweest, want dan zou ik hem moe
ten kennen. Eens even horen. Hé jij
daar, vreemde man met die rode jas.
Wie ben jij?"
"Ik, kerk? Ik ben de kerstman."
"Wat...kerstman? Nooit van
gehoord", zei de kerk. "Ik ken alleen
maar het Kerstkind."
"Kerstkind? Nee kerk, sorry hoor,
maar een kerstman is geen kind
meer. Volgens mij ben je helemaal
in de war. Ik heb natuurlijk wel veel
met kinderen te maken, want ik
breng ze cadeautjes en geschenken."
"Geschenken?", vroeg de kerk.
"Maar geschenken brengen we toch
alleen maar naar het kerstkind? Net
als de wijzen uit het oosten."
"Kerstkind, wijzen uit het oosten.
Welnee kerk, jij met je ouderwetse
gedoe. Probeer toch eens een beetje
modern te denken. Dat is toch niet
meer van deze tijd?"
"Namens welke kerk of christelijke
instelling doe je dit dan kerstman?",
vroeg de kerk.
"Ach kerk, je snapt er ook niets van.
Ik werk niet namens de kerk, bela
chelijk. De kerken willen me niet
eens erkennen. Ik doe dit in dienst
van een uitzendbureau en namens de
ouders. Ik wordt betaald voor mijn
werk. Wat denk je wel", zei de kerst
man. "Ik installeer er de kerstboom
en leg er de pakjes onder. Hiermee is
op dat adres dan mijn taak afgelopen
en ga ik weer naar een ander. Soms
sta ik ook wel in een winkel en deel
ik versnaperingen uit aan de kinde
ren."
"Zing je dan geen kerstliedjes met
de kinderen?", zei de kerk.
"Kerstliedjes? Welnee man, dat is
toch ouderwets? Wat zeur je toch?"
"Ben je dan een soort sinterklaas?",
vroeg de kerk. "Ik wil niet met sin
terklaas vergeleken worden, kerk",
zei de kerstman. "Want hij is mijn
concurrent, begrijp je? Die probeer
ik eruit te werken en daar ben ik al
aardig in geslaagd."
"Hoe het dan ook heten mag kerst
man, je maakt er een goedkoop feest
van", antwoordde de kerk. "Er is
maar één echt kerstfeest, kerstman,
en dat is het mijne. Dat van jou is
slechts surrogaat. Net als je kunst
kerstboom, je nylon baard en je hele
verschijning. Kerstmis zonder
Kerstkind, dat kan niet bestaan. Dan
is het geen echt kerstfeest, maar
slechts een armzalige afspiegeling
van dat wat het kerstfeest inhoude
lijk betekent: een feest op aarde dat
in de hoge hemelen is begonnen en
op ons als een zegen is neergedaald.
En nu, ongeveer 2000 jaar later,
wordt het vervlakt en onderuitge
haald door een zogenoemde kerst
man en zijn menigte feestvierders.
Ik wens u allen een gezegend kerst
feest", sprak de kerk en pinkte uit
een ooghoek een traan weg.
fa/j zjn Je. winter weer ontr/uckt.
/fa zestien uren in Je /nekt
op M'iJJen-Jara aanpe/anJ.
Dit map ran mij we/in Je /rant.
Het /even is kier iJeaa
Je mensen orien Je/ij/,, a/Zemaa/.
Het weer? Dot Jan niet ieter zijn.
T/£e morpen zonnesckjn.
Hoe i£ me roe/? Dot /aat ziek roJen:
zes uur S morpens, iwtnQp praaen
roe/me zeer op mijnpema£,
'reep nu aJojjie metpeia£.
Stro/s nasi, iami.rrje £eas,
1/er peet Je piepers eren.keus/
Hei kier mijn eipen stukje pronJ
waar roripjaar casare stonJ.
Zie ierpen, kier niet rer ranJaan
waar koren iuien stra£s ontstaan.
Tot s mi/Japs is ketpracktip weer
Somspaat ket /ater jZin te£eer.
/n £orte tjjJ, met ree/pe£/ater
en onweer, raa£ een massa water.
/Jaar £ort Jaarna, a/s toreris,
is ket water wep, is t /e££er jris.
Ten ze£er jeit 'waar i£ niet mee zit)
onze £erst is rast niet wit.
Het worJt weer net a/s rorip jaar,
een massa mensen ij e/£aar.
/anp róór ket eerste morpenrooJ,
samen zitten J, kee/ Jeroot.
Ze zitten samen op ketpras
zoa/s ket kier a/jaren was.
(Je ziet ze £omen, ran a//e £ant.
T/£ met een /aarsje in Je kanJ.
Tenpaar uur ran Je Sti//e Hackt
worJt kier tezamen Joorpeirackt.
£Zinp met ken mee, i£ /eerJe ket rap.
Het; ,,/Ja//an/CuJuS, SunpiSenpap
Hei a//een watpe/J, roor stra£s: Je co//ecte.
Tren rer wep ran onze westerse pe£te.
roe/me kier kappp, i£roe/me senanp
maar ij Jeze mensen, roei£ me zo /anp.
A/s ie/er paat staan
om kuiswaarts te paan.
Dan ien i£zoproot, maar i£ roe/me kee/ £/ein
Het is soms we/poeJom wat £/einer tezjn.
Stille Nacht, Heilige Nacht)
Leen Wessels
Salatiga
Java.
De kerstman deelde kaarsjes uit aan kinderen van asielzoekers. In het midden vrijwilliger Bertus Boogaart van de begeleidingsgroep uit
Oud-Vossemeer.
De kerstman was zaterdagmiddag
de onverwachte gast tijdens de
kerstviering voor vluchtelingen en
vrijwilligers in het voormalige
kleuterschool in Sint-Maartens
dijk.
Tot grote verrassing van de kinde
ren, van wie de meesten door hun
korte verblijf in Nederland, nog
maar nauwelijks vertrouwd zijn
met sinterklaas.
De kerstman had een opvallende
ronde dikke buik èn een tasje met
kleine cadeautjes. Voor alle kin
deren had hij een kaarsje meege
bracht. De kinderen gingen ook
met ballonnen naar huis van een
goochelaar Peter Ligtvoet uit
Tholen. Hij verzorgde na de
broodmaaltijd een optreden met
ballonnen, touwtjes, vuur en had
bovendien een verdwijntruc met
een gouden ring van iemand uit de
zaal. Hij hield er de spanning goed
in.
De bijeenkomst werd door onge
veer 60 asielzoekers en vrijwilli
gers van de begeleidingsgroepen
uit vier kernen bezocht: Tholen,
Oud-Vossemeer, Sint-Annaland
en Sint-Maartensdijk. Bijna elk
jaar zijn er andere nationaliteiten.
Deze keer kwamen de mensen uit
Macedonië, Afghanistan, Arme
nië, Irak, Libanon en Zaïre.
