'Wanneer je wat wilt opbouwen, dan komt het plezier op de tweede plaats' Groeten uit Noorwegen 4 Mts-student bouwkunde succesvol ondernemer in electronica In 't Cand van de hoge Somen zie itjgraag donderdag de TdB komen met nieuws uit stad en [and gaat de 'L'B van band tot band met deze /(zvabteit is 't zonneklaar babenjudie de vo[gende 50 jaar A DONDERDAG 17 NOVEMBER SPECIALE EDITIE EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT 31 JUBILEUMNUMMER 1944 1994 ..?r JUBILEUMNUMMER 1944 1994 DE THOOLSE COURANT DE THOOLSE COURANT Cor Poot ■ilf .1 i Met het ophalen van oude televisies begon voor Mar tin Verburgh (25) uit St. Maartensdijk een carrière als ondernemer. Hij kende hoogtepunten (de opening van zijn eerste winkel in de Kaaistraat) en dieptepunten (de sluiting van het filiaal in Tholen). Inmiddels heeft hij de smaak zodanig te pak ken, dat St. Maartensdijk voor de ambitieuze onder nemer te klein geworden is. Binnenkort neemt hij radio Crusio in Bergen op Zoom over. In 1989 studeerde Martin Verburgh af aan de m.t.s. in Bergen op Zoom, afdeling bouwkunde. In zijn laatste stagejaar had hij gewerkt bij bouwbe drijf Van Bergen Henegouwen in Tholen. De student maakte er op de computer begrotingen voor bouwwer ken en zijn computer-hobby werd er door gestimuleerd. Van zijn voorge nomen studie aan de pedagogisch- technische hogeschool, afdeling bouwkunde, in Eindhoven kwam niets meer. Gestimuleerd door een vriend, die een eigen bedrijf had, zocht Martin Verburgh een pandje om een winkel te openen. In de Kaaistraat te St. Maartensdijk bleek de voormali ge drogisterij van Nelly Hoek geschikt. Zijn studie bouwkunde kwam er goed van pas, want elke muur heeft Verburgh zelf opnieuw gezet. Later kreeg hij hulp van aanne mer Van Houte en na een jaar verbou wen, werd de winkel op 3 maart 1991 geopend. Klachten-oplossineen-boek Vader Verburgh deed de reparaties en de administratie. Het voormalig hoofd van de gezinsverzorging op Tholen had van de nood een deugd gemaakt. Door een chronische ziekte was hij in de w.a.o. terecht gekomen, maar stil zitten, dat was niets voor Verburgh sr. Hij bouwde zelf allerlei soorten anten nes om verafgelegen televisiezenders te ontvangen en ging, na instructie van een vriend, ook aan oude t.v.'s sleute len. Zoon Martin en mts-vriend Mar co Duine hielpen een handje. Elke week haalden ze wel 10 tot 15 oude t.v.'s op; niet alleen op het eiland Tho len, maar ook in West-Brabant. Vader Verburgh sleutelde aan de t.v.'s en stelde zo vanuit de praktijk een klach ten-oplossingen-boek samen. Het grootste deel van t.v.'s werd na onder zoek weer gesloopt. Het koper ging naar de ijzerboer en de rest werd don derdags buiten gezet voor de kraak wagen. Dit was niet altijd tot genoe gen van de vuilnisophaaldienst, daar er soms 20 televisies tegelijk op de stoep stonden. Buren en kennissen kwamen ook met defecte apparatuur naar Verburgh, wat meestal tegen kostprijs gerepareerd werd. Vanuit deze groep kwam op een gegeven moment ook de vraag om nieuwe apparatuur te leveren als het oude niet meer te repareren was. "We begrepen toen, dat de hobby uit de hand dreigde te lopen, vooral toen - getipt door een zaak op Tholen - de economische con troledienst een kijkje kwam nemen. Deze dienst constateerde, dat er niet bedrijfsmatig gewerkt werd, maar dat er louter een hobby uitgeoefend werd", vertelt Martin. "Niettemin werd het tijd om een beslissing te nemen: de hobby als vrijetijdsbeste ding houden of van de hobby een beroep maken." Verburgh sr. nam de AVO in de arm om met behulp van deze instantie uit de WAO te komen en een eigen zaak te beginnen. "De AVO adviseerde echter dringend om, gezien de medi sche gegevens van mijn vader, geen eigen zaak meer op poten te zetten. Ik kwam toen net van de m.t.s. en mijn vader vond, dat ik wel ondernemers zin had om op het fundament van zijn hobby een eigen zaak te beginnen. Op mijn naam begonnen we toen een groothandel. Uit een catalogus ver kocht ik computers, met name aan aannemers en architecten omdat ik in die branche met programma's bekend was en ook instructie kon geven. En na veel vijven en zessen werden we door Philips erkend en mochten we hun artikelen gaan verkopen." Het hobbymatige is inmiddels voor bij. Voor oude televisies heeft Ver burgh geen tijd meer. De winkel eist sinds 3 maart 1991 alle aandacht op. "We hebben trouwe klanten die alles bij je willen hebben: een televisie, stofzuiger, wasautomaat en een com puter. Onze grote kracht is, dat we ook 's avonds klaar staan. Bij oudere men sen moet je soms vier keer terug wan neer de t.v. ontregeld is, maar met ech te reparaties bemoei ik me niet." Kwaliteitsmerken Verburgh voert allemaal kwaliteits merken. "Ik heb liever iets goeds, dat lang meegaat. Wie perse het goed koopste wil, koopt elders. Daarmee weer je een bepaald publiek uit je win kel, maar wanneer ik de hoogte van de prijs motiveer, dan geeft men wat meer uit dan men eerst van plan was." Kort na de opening begon Verburgh met Bose luidsprekers en audio-appa- ratuur van Sherwood en Sansui. "Dat is bekend bij audio-fielen, mensen die een sport van de geluidsapparatuur maken. Ik heb alleen A-merken in mijn pakket, geen B-merken. Het gaat me om kwaliteit, want als het stuk is, krijg ik het op mijn bord. Maar ook met kwaliteitsmerken kun je alle kan ten op: voor de jeugd zijn er namelijk opstapmodellen. En ouderen van 60 en 65 jaar nemen ook nog wel een ste reotoren." Tholen te dicht bii Bergen De jonge ondernemer kreeg op een gegeven moment de kans om in Tho len een filiaal te openen. Op de Markt vertrok een branchegenoot uit een huurpand. "Je kunt dan wachten totdat er een concurrent begint, maar ik wil de het zelf proberen. Ik trok er een per soneelslid voor aan, maar in feite is het nooit goed van de grond gekomen. De winkel in St. Maartensdijk draaide steeds beter en Tholen liep terug. En dat terwijl Tholen twee keer zoveel inwoners heeft als St. Maartensdijk en er geen concurrent gevestigd was, zoals in St. Maartensdijk. Maar ken nelijk ligt Tholen te dicht bij Bergen op Zoom. En ik stond er ook niet zelf. Na een jaar ben ik ermee gestopt en zoiets kost natuurlijk geld." Martin Verburgh neemt af en toe afstand van zijn werk, dat hem van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat bezig houdt. "Het is eigenlijk te druk voor één man, maar 't is weer te wei nig voor twee. Maar ik klaag niet. Maandag ben ik gesloten en dan pak ik de motor of ik trek mijn duikpak aan. Ik heb veel aan sport gedaan: acht jaar op de judovereniging in Oud- Vossemeer, boksen en fitness bij Leen Jansen in St. Maartensdijk en tumen bij WIK in St. Annaland. Dat doe ik soms nog op vrijdagavond: ringen, rekstok, brug, maar dat schiet er bij in wanneer je om acht uur nog met de verkoop van een muziekinstallatie bezig bent." De jonge ondernemer heeft ook een motor. "Een sportief model, een Kawasaki 1100, gekozen om zijn rij- eigenschappen. Ik pak dan meestal de kleine wegen en rij de natuur in. Dui ken is ook een hobby van me. De Gre- velingen en de Oosterschelde, daar is ontzettend veel flora en fauna te zien. Echt het walhalla voorde duikers. Her en der zie je scheepswrakken, vissen en groenten. Ik ga altijd met een vriend en we nemen echt niets mee naar boven. Het is puur voor de ont spanning." Voor 200% Hoe leuk het tumen. motorrijden en duiken ook is, de zaak gaat altijd voor bij Martin Verburgh. "Wanneer je wat aan het opbouwen bent, komt het ple zier op de tweede plaats. Zo schiet tus sen de middag de boterham er nog al eens bij in. Dan haal ik nogal eens een reparatie op en 's avonds is het snel een warme hap. Daarom doe je dit werk niet tot je 60ste, maar om een bedrijf op te bouwen, moet je 80 tot 90 uren per week werken en er voor 200% in plaats van voor 100% achter staan. Er zijn natuurlijk grenzen, want sommige mensen bellen je op zater dagavond om negen uur nog op over een kapotte t.v. of zondagmorgen om negen uur over hun defecte compu ter." Toch heeft Verburgh de service hoog in het vaandel staan. "Ik principe repa reer ik altijd, ook de artikelen die bij concurrenten gekocht zijn. Die win kelketens vechten elkaar de tent uit, maar ik plus nog elk jaar en dat zonder inkooporganisatie. Ik hecht als zelf standige ondernemer aan vrijheid, maar ik ben wel lid van de midden standsvereniging Smalstad. Samen werken is beter dan tegenwerken. Als middenstand moet je je totaal sterk maken ten opzichte van de consu ment." Crusio Verburgh gaat St. Maartensdijk echter verlaten. In Bergen op Zoom begint hij met de overname van Crusio aan een nieuw hoofdstuk. "Vanaf februari ben ik daarvoor aan het knokken, maar eigenlijk kwam het veel te vroeg voor me. Ik weet namelijk niet wat ik in St. Maartensdijk had kunnen berei ken. Je draait nu goed en op een gege ven moment zit je toch aan het pla fond. Dan kun je geforceerd proberen om klanten van buiten Tholen aan te trekken, maar dan lijkt me de overna me van Crusio beter. De naamsbe kendheid van die zaak is enorm. Velen op Tholen hebben hun eerste t.v. bij Crusio gekocht. Ik kan natuur lijk springen en vallen, maar ik heb leren knokken. Eerst in St. Maartens dijk en vervolgens in Tholen. Na een moeilijke periode in een enorm terug lopende branche groeien we en de bank heeft er vertrouwen in. Het is ook een kans die je weinig tegenkomt. Crusio heeft nu 5 mensen in dienst en ik zal de commerciële zaken beharti gen. Ik ben geen technicus. Dat is een zaak van goed delegeren." Martin Verburgh ziet groeimogelijk heden op het gebied van computers. "Die markt is nog niet vol. De kinde ren groeien er mee op en dat stimu leert de ouders, die voor hun werk of hobby een computer kopen. En na vier jaar is een computer al oud, bij een t.v. is dat pas na tien jaar. De automatise ring levert me ook veel bedrijven op als klant." Collegialiteit Met de overname van Crusio binnen bereik, kijkt de jonge ondernemer uit St. Maartensdijk met een voldaan gevoel terug. "Op de m.t.s. waren er bepaalde mensen uit de staf die voor spelden, dat ik nooit iets zou bereiken. Dit kwam omdat ik mijn mond niet kon houden als mij of collega-studen ten onrecht aangedaan werd. Het geeft toch voldoening om, ondanks de negatieve voorspellingen, een goed lopende zaak opgebouwd te hebben dankzij goed inzicht en hard werken." Collegialiteit staat bij Martin Ver burgh hoog in het vaandel. 'Toen col lega Jaap van As in Scherpenisse ziek werd, heb ik direct mijn hulp aangebo den. Ook toen onlangs collega Verjaal ziek werd, heb ik hulp en samenwer king aangeboden. En de overstro mingsramp in Limburg heeft me, vooral met betrekking tot de gedu peerde ondernemers, erg aangegre pen. Daar heb ik ook financieel gedaan wat voor mij mogelijk was. Ik vond dit niet meer dan een collegiale plicht. Ik leef echt niet alleen voor mijn zaak. Maar als ik op vakantie ga om bij te slapen, dan krijg ik op don derdag weer al de kriebels om aan de slag te gaan. Daarom ga ik maximaal een week weg, in het voor- en in het najaar", aldus de jonge ondernemer uit St. Maartensdijk. Jf. .3-'sÉc iiv Elke zaterdagmorgen zijn we nieuws gierig of 't Thoolse krantje al in de postbox ligt. Af en toe komt hét niet voor maandag of dinsdag en dat is een heel gemis in het weekeinde, schrij ven Nella van Ast en Baddy Goedege- buure ons. Nella is geboren in Sint- Maartensdijk, Baddy in Stavenisse. Ze wonen bijna zestien jaar in Laerdal in Noorwegen en zijn al die tijd geabonneerd op de Eendrachtbode. Op zaterdag kijken ze allebei het kran tje door. Lezen het allerbelangrijkste, speciaal het nieuws van hun geboorte dorpen en eventuele nieuwtjes over vrienden en familie. 'Maar ook de advertenties van trouwen, geboortes en - jammer genoeg - de overlijdens advertenties worden met veel belang stelling gelezen en daarna besproken', 's Zondags trekt Baddy er enkele uren voor uit om de Eendrachtbode van voor tot achter uit te pluizen. Werke lijk alles wordt met veel belangstel ling gelezen. Dat geeft wel aan dat het krantje heel veel voor ons in het bui tenland betekent, schrijven ze. Nella werkt als hoofdverpleegkundige in een streekziekenhuis met 80 bed den. Baddy heeft een eigen bedrijfje voor reparatie en laswerk aan onder meer grondwerkmachines. In zijn vrije uren werkt hij met glas (tiffany). Een keer of twee per jaar bezoeken ze hun geboorteland. Nr - MÊm Martin Verburgh en zijn vriendin Clara IJzermans. ''Hup i-

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1994 | | pagina 55