Goede zaken horeca en verloters Zuid-Holland wil Flakkee niet kwijt Van een oude boerderij in 't Uuterst Nieuwland Vrachtwagen kantelt bij oprit brug Technisch mankement of stuurfout mogelijke oorzaken Braderie St.Maartensdijk redelijk bezocht ondanks warmte Donderdag 11 augustus 1994 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT 11 De meningen over de braderie van Sint-Maartensdijk die zaterdag werd gehouden, zijn verdeeld. De verkopers van T-shirts en sokken hadden maar weinig klandizie. De zonnebrillen, loten en drankjes gingen als warme brood jes over de toonbank. Vooral 's morgens en 's avonds was het redelijk druk. Karaoke Net volk Toch aanwezig Ventilatoren Zeer matig Fotoprijsvraag Brengt de overgang van Goeree-Overflakkee naar Zee land alleen maar nadelen met zich mee? Wie de notitie leest die door een Zuidhollandse werkgroep is opgesteld, zou het bijna gaan denken. Tegelijkertijd houdt de werk groep nog zoveel vragen over, dat gedeputeerde staten van Zeeland op 16 augustus in Middelharnis de antwoor den mogen komen geven. Werkgroep: Zeeuwse toekomst nadelig Onzekerheden Rotterdam Kosten door D. Roozemond Ulekot Van Oeveren Geïsoleerd De 26-jarige vrachtwagenbestuurder E.D. uit Veghel is vrijdagmiddag omstreeks half twee met zijn voertuig gekanteld op de Noorderkreekweg onderaan de Thoolse brug. De tankwagen, die drijfmest vervoerde, raakte door nog onbekende oorzaak van de weg, vernielde een lan taarnpaal en een ANWB-bord en kwam vervolgens op zijn kant in de berm te liggen. De chauffeur liep alleen wat lichte verwondingen op. Berging i Bij de karaoke-show zong vooral de jeugd goed mee. Links Caroline Voshol en Tamara Veraart uit Sint-Maartensdijk. Ondanks het warme weer kwamen er toch veel gasten met de auto naar de smalstad. Elk parkeerplekje werd ingenomen, zoals bij de Thoolse scholengemeenschap en diverse straatjes achter de Markt. Tussen twee uur en half vier vielen er wat gaten in het aantal bezoekers, maar daarna trok het weer aan. De zon overgoot de straten met de ongeveer 130 stands en de hitte werd een beet je afgekoeld door een briesje. Geen slecht braderieweer volgens voorzitter C.L. van Koeveringe van de braderiecommissie. "Het weer was prima en het was dan ook echt niet minder druk dan vorig jaar. Dat het leek alsof er minder publiek was, kwam omdat we gekozen hebben voor een ruime opzet. Bredere paden zorgen ervoor dat het minder druk lijkt. Als je natuurlijk smalle straatjes hebt, krijg je al gauw de indruk dat er veel mensen zijn. Kijk maar naar de Kaaistraat", zegt Van Koeveringe. "Negentig procent van de deelnemers was tevreden over de braderie. We hebben wel bewust wat minder stands weggezet om de concurrentie tussen mensen in dezelfde branches wat te verminde ren. Al met al is het een geslaagde braderie geweest. Zeker als je ziet dat de landelijke tendens voor dit soort activiteiten dit jaar slecht is." In de Kaaistraat, die de Markt met de Haven verbindt, stond ondermeer Verburgh Electronica met een Phi- lipsstand waarin de cd-i werd gede monstreerd met ondermeer een karaokeshow. Uitbundig zongen de voornamelijk jeugdige deelnemers de liedjes mee zoals 'We gingen op vakantie van het geld van ome Jan' en 'Foxy foxtrot'. Als er een paar belangstellenden bleven kijken, werd het wel even dringen in het toch al nauwe straatje. Ook op de Haven was van alles te beleven. De jongsten vermaakten zich hier met mini-scooters of sprongen op en neer in het spring kussen. Het snoepgoed had ook hun warme belangstelling. Korfbalver eniging Emergo stond voor het eerst zelfstandig op de braderie. Trimver- eniging Naks, waar de korfballers een onderdeel van zijn, deed altijd wel mee, maar wegens een gebrek aan vrijwilligers is dat gestopt. "Dit is dan ook buiten het bestuur om georganiseerd door een paar enthou siaste leden. Het bestuur wist er wel van, maar deed niet mee met de organisatie", legt Emergo-secretaris mevr. D. v.d. Linden-Boers uit. "Maar het is eigenlijk boven ver wachting gegaan. Er waren 1000 loten besteld, maar halverwege de dag moesten er nog eens 1000 bijge haald worden. Zo snel ging de verkoop." De opbrengst was zo'n 1100 gulden. "Daar zijn we erg blij mee. Dit is ook deels te danken aan de inzet van de vrijwilligers. Ze gingen voor de kraam staan en hielden mensen aan. Dat werkte perfect. Bovendien was de samenstelling van het team goed, want iedereen kende wel iemand. De eerste reactie is dan ook: volgend jaar weer." Volgens de secretaris hangt dat echter wel af van de vraag of er voldoende vrijwilligers beschikbaar zijn. Iemand die maar een magere brade rie had, was sokkenboer J. van Niel uit Meije, vlakbij Bodegraven. "Het is te warm, het is geen sokkenweer. Geef mij maar wat koelte en een beetje meer wind. Maar ik kom hier altijd graag", zegt de geboren Amsterdammer. "Jullie Zeeuwen zijn net volk. Je zult hier bijna nooit iemand uit zichzelf een pak sokken open zien maken om te kijken of het de goede maat is. Altijd gaat het van: 'Mag ik eve kieke'? Nee, dan moet je in Amsterdam komen. Daar scheuren ze de zaak open en knikke ren het dan zo terug in de bakken." Het humeur van de goedlachse sok ken verkoper lijdt in ieder geval niet onder zijn tegenvallende verkoop cijfers. "In Tholen ben ik ook weer van de partij", zegt hij. Een dame die voor de sokken van haar gading ƒ12,50 betaalt, krijgt van Van Niel de rijksdaalder terug. "Hou die maar, koop er maar een ijsje van", lacht hij. Het is een aardige ver kooptruc, want de koopwaar kostte maar een tientje. "Er zit nog een oud etiket op", legt Van Niel uit. Een andere klant krijgt een tasje mee. "Het zijn nog wel geen zweet- sokken, maar om ze nou bij je eten in één tas te doen, nee." Van Niel houdt wel van Amsterdam, maar zou er nooit meer willen wonen. "Het is er vies en druk. Ik woon nu heerlijk vrij in de polder. Vroeger had ik nooit gedacht dat ik uit Amsterdam weg zou gaan, maar nu wil ik niet meer terug." De J&C Sportshop die donderdag ochtend door een brand getroffen werd, had toch een plaatsje op de braderie. Garage Maat in de Molen straat had meteen een tijdelijke ruimte beschikbaar gesteld. "Wat vandaag betreft mogen we niet mop peren", zegt mede-eigenaar J.M. Leeuwenhaag. "Maar we moeten verder. Het is natuurlijk heel aardig van garage Maat dat we hier zolang kunnen bivakkeren, maar hoe zal het verder gaan? Maar daar ga ik me pas na de braderie over buigen." J&C, Van Leeuwen lijstwerk en klusbe drijf Van Langeveld waren de gedu peerden van de brand. Ook lijstenmaker D. van Leeuwen, eigenaar van het uitgebrandde pand waarin een voorraad lag opgeslagen, was met een geïmproviseerde stand aanwezig. Alleen K. van Langeveld kon zijn verkooppunt niet openstel len. De firma Verjaal, die vorige week in de Eendrachtbode een ventilator aanbieding aankondigde, was niet aanwezig op de braderie. "Naar aan leiding van de advertentie kreeg ik vanaf donderdagmorgen zoveel tele foontjes dat vrijdagavond om acht uur de vijftig ventilatoren al uitver kocht waren. Ze belden echt van heinde en verre. Het had dus geen zin meer om op de braderie te gaan staan", aldus Ver jaal. Voorde Rita Youngshow op de Markt was er wat minder belangstel ling. Met name vanaf de terrassen voor het podium werden de zang kunsten van Rita Young, Patty, Hans van Klapwijk en Martin Eden aangehoord. Op de straat voor het podium was het echter meermalen leeg. Sommige standhouders mop perden op de harde muziek waar door ze zich voor hun klanten maar moeilijk verstaanbaar konden maken. De Anib had een betere verkoop van de loten dan in 1993. Die braderie was erg slecht voor de invaliden- bond. Er werden toen zo'n 1000 loten minder verkocht. Dit jaar ver kocht de Anib zo'n 1700 loten en dat is 680 meer dan vorig jaar. Omst reeks half drie leek dat er echter nog niet op, want toen waren er nog maar 500 loten de deur uit. Maar tegen de avond trok de verkoop aan. De welfare van het Rode Kruis had daarentegen een zeer matige ver koop. Het tafellaken werd gewon nen door mevr. Vroegop uit de M.A. de Ruijterstraat in Sint-Maartens dijk. De horeca had beslist niet te klagen. Als de gezelligheid mensen al niet uitnodigde om een drankje te nutti gen, dan deed de warmte dat wel. De terrasjes waren dan ook goed gevuld met braderiegangers die het er even van namen na een rondje langs de speciale aanbiedingen, attracties en zelfs wat levende have zoals een geit en konijnen, 's Avonds klonk de muziek van de band Finishing Touch over de Markt ter afsluiting van het jaarlijkse evenement. De fotoprijsvraag in de stand van de bijna vijftigjarige Eendrachtbode trok 236 deelnemers. Foto 2 en 3 leverden voor heel wat deelnemers problemen op. De rioolwaterzuive ringsinstallatie werd nogal eens toe geschreven aan zilveruienbedrijf Gerard Polderman of aan Onion Specialties. De juiste oplossing was echter het waterschap Tholen. En dan de vis van de gebroeders Meeuwissen. Een zalm dachten velen, een kabeljauw meenden som migen, maar het goede antwoord was een zeeforel. Foto 1 bleek voor vrijwel iedere deelnemer gemakke lijk: een schoolfeest van de Thoolse scholengemeenschap TSG. Foto 4 hadden de meesten ook goed: het dak van het centrum thuiszorg. En bij foto 5 waren er zelfs twee goede antwoorden: zowel een vergadering van het CNV als een vergadering over Sint Maartenshof was juist. Uit de goede oplossingen wérden drie prijswinnaars getrokken: de taart ging naar Heidi Hartog uit de Pres. Rooseveltstraat, het boek Eilandbewoners naar mevr. M.J. de Graaf-Suurland uit de Jacoba van Beierenstraat en het abonnement naar G. Kaashoek uit de Korte Vest, alle drie in St. Maartensdijk. De notitie is door g.s. van Zuid-Hol land aan het Zeeuwse college gestuurd. Uit de toon van een bijge voegde brief concluderen de Mid delburgse ambtenaren dat er in Hol land tegenzin bestaat tegen de over gang van het voormalige eiland naar Zeeland. Het is bekend dat het pro vinciaal bestuur van Zuid-Holiand dit niet ziet zitten, maar drie van de vier gemeenteraden én de huidige minister van binnenlandse zaken hebben zich vóór aansluiting bij Zeeland uitgesproken. De discussie werd actueel, nadat tot de vorming van een afzonderlijke provincie Rotterdam was besloten. De stadsprovincie heeft het platte land van Flakkee er liever niet bij. Ook Den Haag zal in de toekomst zelfstandig worden, zodat er een uit geklede provincie Zuid-Holland overblijft. Die dan ook nog eens het - afgesneden - Goeree-Overflakkee met 44.500 inwoners dreigt kwijt te raken aan Zeeland. De werkgroep bestuurlijke positie Goeree-Overflakkee, gevormd door vier ambtenaren van de provincie Zuid-Holland en de secretarissen van de vier Flakkeese gemeenten, komt tot de conclusie dat achter een aansluiting bij Zeeland nogal wat onzekerheden schuil gaan. Ten eer ste op bestuurlijk gebied. In het stuk wordt gesuggereerd dat overgang naar Zeeland weieens het einde van de zelfstandigheid van de Flakkeese gemeenten zou kunnen betekenen, omdat daar herindelingsplannen in de maak zijn. Zuid-Holland heeft die plannen op dit moment niet, maar wie zegt dat dit zo blijft. Aller wegen wordt over schaalvergroting en bestuurlijke vernieuwing gepraat. In de nieuwe gemeentewet is de grens voor gemeenten met full-time wethouders bepaald op 18.000 inwoners. Geen van de Flakkeese gemeenten heeft er meer dan 17.000. De toekomst van het intergemeente lijk samenwerkingsorgaan Goeree- Overflakkee (ISGO) zou ook ter dis cussie staan, omdat niet te verwach ten valt dat het voormalige eiland binnen Zeeland een afzonderlijke regio in het kader van de wet gemeenschappelijke regelingen zal worden. Een opsomming volgt van Zuidhol landse verbanden waaruit Flakkee waarschijnlijk zal moeten treden als het Zeeuws wordt. De politieregio, brandweer, ambulancevervoer, GGD, waterzuivering. Politiesterkte (48 banen), kantongerecht Som- melsdijk en ziekenhuis Dirksland zouden, zo meent de werkgroep, ter discussie kunnen komen. In de notitie wordt benadrukt dat het gebied voor onderwijs en gezond heidszorg sterk gericht is op de regio Rotterdam, zodat provinciegrens overschrijdende maatregelen nodig zullen zijn. Het wordt als een nadeel gepresenteerd, maar Zeeland heeft hiermee ervaring gezien de oriënta tie van Tholen en Sint-Philipsland op West-Brabant. Overigens zal samenwerking met een nieuwe pro vincie Rotterdam óók grensover schrijdend zijn. De werkgroep geeft toe dat, wanneer Flakkee bij Zuid- Holland blijft, er evenzeer nieuwe afspraken moeten komen voor wat betreft politieregio, GGD en hulp verlening (brandweer, ambulance vervoer). En voortbestaan van het ISGO is dan evenmin vanzelfspre kend. De vier gemeenten zouden, aldus de notitie, de afgelopen tien jaar veel sterker zijn gegroeid dan Zeeland en de woningbehoefte is er twee keer zo hoog. Toevoeging van Flakkee zal het Zeeuwse inwonertal met tien procent doen toenemen. In dat geval zullen alle Zeeuwse beleidsnota's en plannen heroverwogen of bijgesteld moeten worden, heeft een ambte naar de werkgroep laten weten. De groep heeft uitgerekend, dat Zee land van het rijk ongeveer 230.000 gulden per jaar minder zal krijgen voor Goeree-Overflakkee dan Zuid- Holland nu krijgt. Laatstgenoemde provincie geeft op dit moment 1,6 miljoen extra uit aan het voormalige eiland. Deze twee feiten lijken de Flakkeese gemeenten ervan te moe ten overtuigen tégen Zeeland te kie zen. De werkgroep rekent Zeeland voor, dat de komst van Flakkee wei eens meer zou kunnen kosten dan het extra opbrengt. De natuur- en recreatieschappen Grevelingen en Haringvliet komen volledig voor rekening van Zeeland. En het uittre den uit gemeenschappelijke regelin gen zou de vier gemeenten noch Zuid-Holland geld mogen kosten, meent de werkgroep. Hoe moeilijk het vaak is om aaneengesloten gegevens te verkrijgen, zullen veel onderzoekers zelf ervaren hebben. Meestal blijven er niet op te lossen hiaten bestaan. Met dit euvel hebben we ook te kampen bij het onderzoek naar de bewoners van 't Groenewoud. In het voorgaande artikel is de nieuwe eigenaar in 1677 ver meld, de heer Van Boelestijen. En dan beginnen de proble men. Nergens is een verkoop, door hem of zijn erfgenamen, te vinden aan de eigenaar/bewoner die in 1708 wordt aangetroffen. De trans portakten (akten van over dracht) in het tijdvak 1677- 1708 zijn daarop nagespeurd en verder elke bron die een mogelijk antwoord zou kunnen geven. Maar tot op heden alles tevergeefs. Niettemin wordt in 1708 Marinis Lonke aangetrof fen als nieuwe eigenaar/bewo-, ner. Zoals vrijwel altijd het geval is vóór de invoering van de bur gerlijke stand, werd de naam op verschillende manieren geschreven. Naast Lonke trof ik Loncke en Lonque aan. Blij kens de ondertrouwakte van 7 februari 1693 te Sint-Anna- land, van Marinis Lonke met Lijsbet Jacobse Quaeck wedu we van Domus Quist, was Marinis te Sint-Annaland geboren en nog niet getrouwd geweest. Zijn bruid woonde te Sint-Maartensdijk. Ze was eerst te Stavenisse op 15 april 1676 met Domus Jeremiasse Quist getrouwd. Toen woon den ze beiden in Stavenisse en uit hun huwelijk werd op 25 oktober 1676 een kind Mary gedoopt. Kennelijk zijn ze daarna van Stavenisse vertrok ken naar Sint-Maartensdijk, waar tussen 1679 en 1690 nog vijf kinderen gedoopt zijn. Waarschijnlijk heeft het echt paar Quist-Quaeck zich in 1677 al op 't Groenewoud geves tigd, hetzij als eigenaar of pachter. Uit het huwelijk van Marinis Lonke en Lijsbet Jacobs zijn in 1695 en 1697 kinderen te Sint- Maartensdijk gedoopt. Alles wijst er dus op, dat Lonke na zijn huwelijk te Sint-Maartens dijk op 't Groenewoud is komen wonen, en dat hij óf door koop óf door zijn huwelijk eigenaar van de boerderij is geworden. Dat hij eigenaar was, staat onomstotelijk vast. Gegevens uit archiefstukken van latere datum bevestigen dat. Is het niet mogelijk gebleken om vast te stellen wanneer Lonke 't Groenewoud in eigen dom verkreeg, wel zijn een aantal aankopen van gronden door hem bekend. Op 13 maart 1705 kocht hij 5 gemeten 48 roeden land in de Noordpolder 'in den meulhoek', wat hij in 1706 weer verkocht aan Jan van der Daff. In 1707 kocht Lonke 3 gemeten 131 roeden grond in de Noordpolder in Oudgeldshoek, en in 1710 nog eens 4 gemeten 7 roeden daar ter plaatse. In 1711 kocht hij in dezelfde polder, in 'lem heynd- rijekshoek' 4 gemeten 1501/2 roeden en in 1713 in de Wout- hoek (Oudelandpolder) 4 gemeten 250 roeden. Lonkes grootste koop is echter in 1707, toen hij een boerderij kocht. Weliswaar hoorde daar bij slechts 1 gemet 60 roeden grond, waarop de boerderij stond, maar tevens was er de pacht aan verbonden van 48 gemeten 134 roeden land. De aanhef van de verkoopakte luidt: 'de Schout Corn.s Heron als sequester jnden boedel van Jacob Uyl en Maetje Engels beijde Sal.rs (en voor sooveel desnoots Johannis Anthonisse als borge en hypoeecaris) genegen is publiek te vercoop- en Seeckere hofstede met den gevolge van dien Staende onder des(e) jurisdictie van Ste Maertensdijck jnhet Uytterste Nieuland in Jan Barbiershoek en een gemet 60 r(oeden) eygen erve daer d' voorn, hoff- stede opstaet no. 4'. Het betreft de boerderij die bekend stond onder de naam Ulekot. Soms komen we familiena men tegen die ontleend zijn aan de grond waarop men boerde (Heijboer, Kaashoek), soms aan de naam van de boerderij. Maar bij het Ulekot lijkt het omgekeerde het geval te zijn. De boerderij is later kennelijk naar de bewoner, Jacob Uyl, Ulekot genoemd. In december 1714 overleed Marinis Loncke. Zijn vrouw zette het bedrijf voort tot 1728. Toen verkocht ze de hoeve met de landerijen. De hofstede blijkt 40 gemeten 1731/2 roeden groot te zijn. Hiervan was 9 gemeten 62 roeden belast met erfpacht 'van den armen', waarvan de boomgaard in Bot- staarthoek no. 5 deel uitmaak te. Tussen de nummers 4 en 5 in de Botstaarthoek lag een dreef. En aan die dreef was tot de inundatie in 1944 een zeer oude knotwilg aanwezig. Hoe wel hij tientallen jaren oud geweest moet zijn, durf ik niet veronderstellen dat hij er in 1728 al stond.... De koper van 't Groenewoud was Izak (ook als Isacq geschreven) van Oeveren. Weer was er een episode in de bewoning van de boerderij afgesloten. Waarschijnlijk waren er dus de volgende bewoners: 1677-1692 Domus Jeremiasse Quist, 1693-1714 Marinis Loncke, 1715-1728 Lijsbeth Jacobse Quaeck weduwe van Marinis Loncke. Verschil met de voorgaande vijftig jaren is er, wat betreft het leven in de polder en op de boerderij, nagenoeg niet geweest. In de wintermaanden stonden de wegen en lage lan derijen (bijna altijd weilanden) soms wekenlang onder water vanwege de slechte ontwate- Oude knotwilg, gefotografeerd 23 april 1942 nabij 't Groe newoud. ring. De bewoners leefden dan geheel geïsoleerd. In de kerkeraadsnotulen wordt nogal eens gemeld, dat er bui ten de bebouwde kom geen huisbezoek nodiging ten Avondmaal) is gedaan vanwe ge de onbegaanbare wegen en barre weersgesteldheid. Ten tijde van de bekende dominee Carolus Tuijnman te Sint- Maartensdijk staat te lezen: '21 januari 1688 de visitatores hebben in consistorio rapport gedaan van haar wedervaren in de Huisbezoeking en noodi- ging der Ledematen tot des Heeren Avondmaal'. In het jaar daarvoor schreef ds. Tuijnman - met zijn zeer fraai handschrift - 'den 26 Octob. 1687 is het hoogwaardig zegelteken des H. Avondmaals tot een salige gedachtenis van des Zaligmrs zegenrijke kruisdood aan de bondgenooten naar instelling uitgedeelt. De Heere gunne ons deel aan de betekenende zaak en doe ons de schuldige verbondsplichten betrachten, tot Zijn eer en onze Zaligheid. Amen'. Ook hierbij waren de bewoners van de oude hoeve betrokken. Behalve overlast gaf het water in de polder ook een rijkdom aan vis. Onze grootouders wis ten nog te vertellen dat zo'n 100 jaar geleden in elke sloot paling werd gevangen. Kenne lijk is deze toestand honderden jaren zo geweest totdat, als gevolg van nieuwe bemes tingsmethoden, de aanzet tot verontreiniging van het pol derwater werd gegeven waar door de visstand drastisch terugliep. Evenwel moet hier bij natuurlijk ook het verbete ren van de afwatering betrok ken worden, omdat daardoor de waterstanden in de sloten sterk verlaagd werden. Wat betreft de ervaringen met de weersomstandigheden kan gesteld worden, dat de bewo ners in die dagen veel gehar- der waren dan wij nu zijn. Hitte konden ze bovendien uit hun woonvertrekken met kleine ramen en luiken goed weren, maar ijzige koude drong veel meer door omdat de verwar ming in wezen zeer gebrekkig was. Voeg daarbij dat de boer derijen over het algemeen onbeschut in het vlakke pol derland stonden. Dan zal het beeld van kleumende mensen rond het open haardvuur, met de voeten op een stoof, wel niet ver bezijden de werkelijk heid zijn, dacht ik. (wordt ver volgd) Bronnen: Het veldboek van 1708. Het doop- en trouwboek van Stavenisse. Het doopboek van Sint-Maar tensdijk. Het trouwboek van Sint- Annaland. Gemeentearchief Tholen, Lasonder nrs. 5296 en 5298. De kerkeraadsnotulen van Sint-Maartensdijk 1678-1700. J.P.B. Zuurdeeg, Stamreek sen Johannis Marinus Heijboer en Gerard Kaashoek. Dr. P.J. Bouman, Geschiede nis van den Zeeuwschen land bouw. De tankwagen met drijfmest die onderaan de oprit naar de Thoolse brug kantelde, is uit het verkeer genomen voor een technisch onderzoek. De Halsterse politie weet nog geen exacte oorzaak van het ongeluk. De bestuurder reed volgens de tacho graaf in zijn wagen 45 km per uur. Een vrouw die achter hem reed, bevestigde dat de snelheid laag was. Volgens een politiewoordvoerder heeft de chauffeur mogelijkerwijs een te schielijke stuurcorrectie gege ven waardoor de zware lading ervoor zorgde dat de combinatie omsloeg. Een andere verklaring zou kunnen zijn dat een technisch mankement aan het, al oudere, voertuig het ongeval veroorzaakte. De politie heeft daarom de tankwagen uit het verkeer genomen voor een technisch onderzoek. Dat moet uitwijzen of er al manke menten waren vóór het ongeluk. Volgens de politie was het nog droog toen het voertuig kantelde en dus is een glad wegdek in ieder geval niet de oorzaak geweest. De tank, met een inhoud van zo'n veertig kubieke meter, begon na het ongeluk te lekken. Een klein deel van de mest liep in de sloot. Daarop werd het hoogheemraadschap, dat toezicht houdt op het Brabantse oppervlaktewater, ingeschakeld om het spul op te ruimen. De lading werd overgeheveld in een andere tankwagen en twee zware kranen van het bedrijf Coppens uit Bergen op Zoom moesten eraan te pas komen om het gekantelde gevaarte weer overeind te krijgen. Inmiddels was het publiek toegestroomd om de bergingsactie te bekijken. Het verkeer dat tijdens de operatie niet van de oprit naar de Thoolse brug gebruik kon maken, werd omgeleid. De chauffeur hield aan het avontuur een kniewond en wat blauwe plek ken over. Hij klaagde ook over pijn in de nek.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1994 | | pagina 11