Veelzijdig muziekdocente Jannie
Zwaan viert zilveren jubileum
Betrokkenheid
leden breekt de
Rabobank op
Toeristen die zich aan
het landschap aanpassen
Carillon d'Adieu voor Van Damme
die geen monument wilde worden
Van klassiek
tot populair
Jaarconcert 30-jarige Euterpe druk bezocht
Bosje bloemen van een meisje dat van les af mocht
Donderdag 17 maart 1994EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Haar vader vond de muziekschool 'alleen voor de elite'.
Hij wist toen nog niet dat zijn dochter Jannie Zwaan-van
Duivendijk jarenlang les zou geven aan zo'n school en
nog veel langer op eigen houtje muziekonderricht zou
verzorgen. Dit jaar is het een kwart eeuw geleden dat
mevr. Zwaan uit Tholen haar veelzijdige carriere als
muziekdocente begon.
Accordeon
Brood-orkest
Ontspanning
WD praat over recreatiewerkgelegenheidmilieu
De aanwezigen op de the
ma-avond van de VVD
over economische zaken en
milieu waren het er over
eens dat het toerisme op
Tholen en Sint-Philipsland
gestimuleerd moet worden.
Maar hoe precies, daarover
Muziekvereniging Euterpe nam zaterdagavond in Haes-
tinge te Sint-Maartensdijk afscheid van M. van Damme
die vanaf 1967 voorzitter was. De inmiddels tot ere-voor-
zitter benoemde Van Damme werd tijdens het jaarconcert
in het zonnetje gezet en kreeg als muzikaal cadeau een
speciaal voor hem gearrangeerd nummer te horen.
In de boeien
Nieuwe leden
Opsteker
Tegen chagrijn
liepen de meningen uiteen.
"Oriënteer je op wat ér is
en bepaal dan welke doel
groepen je wil stimuleren",
zei R. Ravensteijn. "Inven
tariseer wat je hebt en
maak daarop je plan", vul
de M. van Damme aan.
Mooie plekjes
Kritisch kijken
Kringloopstation
"Eigenlijk beheerst muziek mijn
leven. Toen ik op mijn zevende jaar
met blokfluitlessen begon, had ik
nooit kunnen denken wat daar alle
maal uit voort zou komen. Want de
muziekschool was bij ons thuis iets
bijzonders", vertelt mevr. Zwaan,
die zaterdag met haar leerlingen een
prachtig concert verzorgde in de
repetitieruimte van Concordia. Maar
weinig van de aanwezigen wist dat
het voor de muziekdocente een jubi
leumconcert was.
Vijfentwintig jaar geleden begon
mevr. Zwaan aan haar loopbaan bij
de Zeeuwse muziekschool. Toen
werd er nog les gegeven in het ver
enigingsgebouw aan de Brugstraat.
De groep van zes leerlingen die in
die tijd van haar accordeonlessen
kreeg, groeide tijdens haar negenja
rige verbintenis met de muziek
school uit tot 35 studenten. Maar dat
was niet het enige dat uitbreidde.
Mevr. Zwaan ging naast accordeon
ook lessen geven in piano, key
board, dwarsfluit, blokfluit en
gitaar. Indertijd gaven de leerlingen
jaarlijks een uitvoering in Scherpe-
nisse.
Toen haar eerste dochter geboren
werd, verbrak de Thoolse lerares
haar band met de Zeeuwse muziek
school. Maar het bloed kruipt waar
het niet gaan kan en ze begon met
een eigen lesruimte. Langzaam maar
zeker groeide haar leerlingenaantal
en van lieverlee kwamen er meer
instrumenten bij. De animo voor de
dwarsfluit kreeg volgens mevr.
Zwaan een geweldige impuls door
de bekende Berdien Stenberg. Als
lid van muziekvereniging Concordia
in Tholen, speelde ze zelf ook
dwarsfluit. Maar dat was niet het
instrument waar, ze destijds mee
begon. Dat was de blokfluit bij alge
mene muzikale vorming en de
accordeon.
"Om dat instrument te verdienen,
moest ik aarbeien gaan plukken.
Toen ik tien jaar was, kreeg ik les
van dhr. Laane uit Bergen op Zoom.
Die man kwam op zijn brommer
over het hele eiland om zijn leerlin
gen op te leiden", vertelt mevr.
Zwaan. "Na de basislessen van
Laane ging ik naar de Bergse
Dat was even schrikken
donderdagavond om kwart
over negen in de Wellevae-
te. De leden van de Rabo
bank St.Annaland/Poort-
vliet wezen de eilandelijke
fusie af. Weer was er een
poging tot samensmelting
mislukt. Het hoeft nu niet
opnieuw tien jaar te duren
(in 1984 werd de fusie tus
sen Tholen en St. Maar
tensdijk afgeketst) voordat
een nieuw voorstel tot de
vorming van één Rabobank
op Tholen en St. Philips-
land wordt gelanceerd.
Maar 1994 was nog te
vroeg, zo bleek uit de stem
ming.
Veertig leden in St. Anna-
land en negen in St. Maar
tensdijk waren er nog niet
aan toe. En die hebben het
voor het zeggen, zo propa
geert de Rabobank zelf: 'De
enige bank in uw omge
ving, die werkt voor uw
omgeving.' Iedere lokale
Rabobank is een zelfstandi
ge bank, die zelfstandig
kan beslissen. Het is een
coöperatie en het belang
van de plaatselijke leden
en klanten staat voorop, zo
meldt Rabobank Nederland
ferm in advertenties. Als
groot verschil met andere
banken wordt de mentali
teit en betrokkenheid bij
de plaatselijke gemeen
schap genoemd.
Dat de mentaliteit en
betrokkenheid van de
leden ook een vervelende
bijsmaak kan hebben, werd
de bestuurders donderdag
avond bij de afwijzing van
de fusie duidelijk. Eigenlijk
is het toch lastig, dat een
veertigtal leden over de
toekomst van de eilandelij
ke Rabobankwereld kan
beslissen moeten bestuur
ders gedacht hebben. Maar
op andere tijdstippen
wordt over dat coöperatie
ve karakter en de beslis
singsbevoegdheid van de
leden, de loftrompet gesto
ken. Nu waren ze kortzich
tig. De 49 stemden met de
voeten in plaats van met
het hoofd. Of zou men over
een aantal jaren zeggen:
dat was toen zo gek nog
niet, zoals de Thoolse voor
zitter J.L. van Gorsel don
derdag de afwijzing van de
fusie in 1984 'een juiste
beslissing' noemde. Dat
ligt niet voor de hand
omdat het dit keer om een
eilandelijke fusie ging, een
mooi afgerond geheel.
Dat de harde kern van de
tegenstanders in St. Anna-
land zit, was voor niemand
een verrassing. De zelf
standigheid zit er als het
ware in gebakken, maar
velen verzetten in de eigen
onderneming wel tijdig de
bakens en pakken nieuwe
zaken vooruitstrevend aan.
Daarom moeten er andere
factoren in het spel zijn
geweest. Wanneer er bij de
Rabobank St. Annaland/-
Poortvliet geen affaire Van
de Perk was geweest (de
directeur die na verschil
van inzicht met het bestuur
in 1993 met een al of niet
gouden handdruk de bank
verliet) was de fusie don
derdagavond een feit
geweest. Aan die zaak heb
ben de leden gebrek aan
vertrouwen in het bestuur
overgehouden ('we mogen
niets weten') dat een half
jaar na de geruchtmakende
jaarvergadering in septem
ber 1993 nog nawerkte.
Ondanks alle informatie en
grotere openheid, zat er
nog steeds oud zeer. En er
kwam, uit onverwachte
hoek, zelfs nog nieuwe irri
tatie bij: prominente Poort-
vlietse leden hielden de
koppeling van de fusie met
de bestuursbenoeming
tegen het licht, maar von
den een onbuigzaam be
stuur tegenover zich. Het
was weliswaar een nieuw
aspect, maar de betrokken
heid van de ledenvergade
ring, het hoogste orgaan
van de vereniging, kreeg
igeen millimeter ruimte en
dat beïnvloedde de stem
ming niet positief. De
leden willen voor vol aan
gezien worden.
Een eilandelijke fusie is nu
weer voor jaren van de
baan. De in het vooruit
zicht gestelde kwaliteit
blijven de klanten ontbe
ren. Inwoners van Tholen
en St. Philipsland moeten
het voorlopig met de drie
zelfstandige banken blijven
doen. Zolang de nettowinst
nog met 10% stijgt, zoals
Rabobank Nederland over
1993 meldde, hoeven er
financieel geen zorgen te
zijn. Maar problemen zijn
er na de afwijzing van de
fusie op Tholen te over,
gezien de vele vacatures
die nu te vervullen zijn. Het
zal weer veel energie van
bestuurders en personeels
leden vergen en dat moet
opgebracht kunnen wor
den na een half jaar hard
knokken voor een ideale
situatie, die ook in 1994
nog een stap te ver bleek,
(w.h.)
muziekschool en daar deed ik na
vier jaar examen waarna ik verder
ging met piano."
"Bij Concordia heb ik ook zestien
jaar lang bij de drumband gezeten en
nu speel ik ongeveer acht jaar
dwarsfluit. Ik vind het een heel mooi
instrument en velen onderschrijven
dat", zegt de muziekdocente. "Sinds
enkele jaren vormen een aantal van
mijn leerlingen een fluitorkest. En
heel trots was ik jaren geleden - en
nog steeds - toen ik met een aantal
van mijn accordeonleerlingen een
eigen orkest begon: King Corns. Ik
had namelijk zelf een mars geschre
ven, die ik de naam van het toen zo
bekende King Cornbrood gaf. De
fabriek gaf toestemming en de King
Corns bleken, net als het brood, lang
houdbaar." Rianne Goedegebuure-
Deurloo, Dianne Korstanje-Zoete-
wey, Annemarie Ridderhof-van Dij-
ke en Ine Weggeman-de Wilde
waren de andere orkestleden. Zij
hebben mevr. Zwaan nooit verlaten.
"We hebben wel een lange tijd niet
gespeeld, maar ongeveer zes jaar
geleden werden we weer bij elkaar
geroepen en het klikte meteen.
Reden om ook zaterdag te spelen",
zei mevr. Zwaan.
De leerlingen die de Thoolse
muzieklerares heeft, zijn trouw.
Sommigen hebben nog nooit
muziek gemaakt en kunnen geen
noot lezen als ze aan de lessen
beginnen. Zeker de volwassenen
zijn enthousiast. "Ze hoeven immers
niet?", zegt mevr. Zwaan. "Met kin
deren heb ik dat wel eens anders
meegemaakt. Ik heb eens van een
meisje een bosje bloemen gehad
omdat ze van les af mocht. Maar er
zijn er ook bij die naar een ander in
strument overstappen als ze naar een
andere docent zouden moeten. Het
is gebeurd dat we dan een instru
ment uit mijn repertoire zochten
omdat ze mij niet wilden missen. En
dat is natuurlijk een leuke ervaring."
Een kwart eeuw lesgeven is een hele
tijd en tussen de bezoekers die er
zaterdag bij waren, zullen misschien
luisteraars gezeten hebben die dach
ten 'wat is muziek maken geweldig
leuk' en dat zijn dan de aspirant-leer
lingen van Jannie Zwaan. Haar ener
giebron lijkt voorlopig nog niet op te
raken. Er kunnen er nog meer bij die
accordeon, piano, orgel, keyboard,
gitaar, blokfluit, dwarsfluit, saxo
foon of viool willen leren spelen.
Eén ding vindt de zilveren muziek
docente wel eens jammer: echt voor
de eigen ontspanning spelen, wordt
Janny Zwaan (links) met haar gelegenheidsorkest van leerlingen.
minder door al dat lesgeven. Maar
behalve muziek doceren aan leerlin
gen van 8 tot 60 jaar, is het begelei
den van haar eigen dochters bij het
studeren voor een concours of zelfs
op weg naar het conservatorium
beslist de moeite waard.
Janny Zwaan vierde haar 25-jarig
jubileum als muzieklerares zater
dagmiddag in de oefenruimte van
Concordia met een uitvoering door
haar leerlingen. Het zaaltje was tot
de laatste stoel bezet met ouders en
kennissen van de muzikanten.
Die toonden waartoe ze in staat zijn.
Op blokfluit en viool, maar ook op
saxofoon en keyboard. Het repertoi
re was navenant: klassiek en popu
lair. Een afwisselend programma,
van een balade op de piano tot een
potpourie van bekende melodiën op
keyboard. Solisten en kwartetten,
duo's en een orkest. En van alle leef
tijden.
Kees de Leeuw leidde de nummers
in. Hij vertelde dat het precies 25
jaar geleden was dat Janny Zwaan
met het lesgeven begon. Tijdens de
uitvoering begeleidde Zwaan haar
leerlingen en bespeelde daarbij vaak
zelf een instrument, zoals een blok
fluit of een accordeon.
Het accordeonorkest speelde het
'Lang zal ze leven' voor de jubile
rende lerares. Namens de leerlingen
feliciteerde Annemarie Ridderhof
de docente en overhandigde haar
een bos bloemen.
Zwaan bedankte alle leerlingen die
geholpen hadden om de uitvoering
mogelijk te maken. Een speciaal
dankwoord was er ook voor Marijke
Bax, Henk Nelisse (beheerder van
de ruimte), Kees de Leeuw, Lies
Polderman en dochter Corine
Zwaan.
Tot slot namen alle muzikanten
plaats in de orkestruimte om samen
met Janny de mars King Corn te
spelen, genoemd naar een intertijd
bekend broodsoort.
Muzikanten die l21/2 jaar lid zijn
van Euterpe kregen een speld en een
oorkonde. De Koninklijke Neder
landse Federatie van Muziekgezel
schappen (KNF) verlaagt daarmee
de drempel van 25 naar 121/2 jaar.
Het jaarconcert van Euterpe dat der
tig jaar bestaat, werd druk bezocht.
Het barbershopkoor The Goose City
Singers uit Goes zorgde met een
optreden voor een primeur op Tho
len.
De uitvoering van Euterpe was vol
gens de nieuwe voorzitter T. Steke
tee 'een beetje de avond van Van
Damme.' Het aftreden van Van
Damme heeft tot gevolg dat het
bestuur nu louter uit werkende leden
(muzikanten) bestaat. Toen Van
Damme aan de wieg stond van
Euterpe was dat ondenkbaar. In de
meeste gevallen waren het notabe
len die de bestuurszetels bezetten.
Steketee vertelde dat Van Damme
vanaf 1979 de enige niet-muzikant
in het bestuur was. "U was de laatste
van de oude garde."
Volgens Steketee vergde het voor
zitterschap nogal wat offers. Zo
haalde hij een voorval aan waarbij
Van Damme voor een verrassing
kwam te staan bij het ophalen van
tweedehandspullen voor de rommel
markt op de jaarlijkse braderie. "Met
een geleende auto, en een geleend
karretje. Toen werd Van Damme
aangehouden door de politie. De
voorzitter had geen rijbewijs bij zich
en het kenteken van het karretje
spoorde niet met dat van de auto.
Bovendien mochten er geen mensen
op het karretje meerijden. Ten einde
raad gaf Van Damme zich over: sla
me maar in de boeien."
Van Damme verloor ook zijn fiets
op diezelfde rommelmarkt. De
tweewieler veranderde voor 25 gul
den van eigenaar zonder dat de
voorzitter hiervan op de hoogte was.
"We zullen die 25 gulden wel kei
hard nodig hebben gehad," zei Ste
ketee.
Hij wees erop dat een voorzitter
nooit alleen staat maar dat hij een
bestuur achter zich weet. "Gerust
stellend is dat het ons financieel
redelijk afgaat. Wat dat betreft kom
ik in een gespreid bedje terecht."
Wat de toekomst van Euterpe betreft
stelde Steketee dat de vereniging er
hard aan zal werken om nieuwe
leden aan te trekken. Hij kon Van
Damme het speldje van 25 jaar lid
maatschap op zijn revers steken. De
ere-voorzitter was dat verloren. Zijn
echtgenoot kreeg een plant.
Van Damme zei dat zijn besluit om
te stoppen was ingegeven door het
feit dat hij geen monument wilde
worden. "Je gaat je toch afvragen of
ik de leden wel goed begrijp en of zij
mij begrijpen." Voor Van Damme
hoort 'de muziek' bij zijn leven.
Terugkijkend op de bestuursfunctie
zei hij dat hij een slecht verliezer is.
"Er waren veel zorgen maar ik wou
nooit opgeven. Het was voor mij een
opdracht: Smerdiek zou en moest
muziek krijgen." Van Damme prees
het bestuur dat 'geweldig marcheert.'
Hij bedankte de leden voor de steun
en riep de muzikanten op 'trouw'
naar de repetities te komen. Van
Damme had ook een boodschap
voor dirigent Peter de Rooy: "Streef
naar het haalbare succes. Doe even
tueel een stapje terug voor het
behoud van de eendracht in de ver
eniging." En tot de vereniging:
"Wees vrienden voor elkaar. Dan zal
het waarachtig wel gaan."
Euterpe speelde voor Van Damme
het Carillon 'd Adieu in een arrange
ment van De Rooy.
Erik Manneke, Corrie op den
Brouw, Jacqueline Klippel, Dick
Vermeulen en Jacky Kwaak kregen
een speldje voor hun l21/2 jaar lid
maatschap. Steketee: "De KNF is
gewend om muzikanten die 25 of 40
jaar lid zijn een speld en een oorkon
de te geven. Maar de federatie heeft
besloten ook leden die l21/2 jaar lid
zijn te onderscheiden. Het is een
prestatie om zo lang bij een harmo
nie of fanfare te spelen."
Volgens Steketee is het vooral voor
jongelui een opsteker. Jongeren
moeten vaak door studie elders hun
lidmaatschap heroverwegen. Man
neke is 16 jaar lid, en blaast ook bij
FOK van Peter de Rooy in Kapelle.
Op den Brouw komt van de Een
dracht in Scherpenisse en speelt
saxofoon. Zij zorgt ook voor de uni
formen.
Klippel was tien jaar actief als majo
rette. Ze behaalde in 1987 als een
van de eerste Euterpemuzikanten
het A-en B diploma bij de Zeeuwse
Muziekschool en stapte over op de
walthoorn.
Vermeulen verzorgt het concertslag
werk nadat de drumband was opge
geven. Daar zit nu weer nieuw leven
in.
En Kwaak werd volgens Steketee
van pianist een enthousiast tubaspe
ler. Ook hij speelt bij FOK en is pas
bestuurslid geworden.
De Goose City Singers zorgden
voor een vrolijk intermezzo met hun
barbershopliedjes. De 28 dames zin
gen niet alleen maar benadrukken de
tekst met bewegingen en mimiek.
De liederen zijn ontstaan bij de kap
pers in de Verenigde Staten aan het
begin van deze eeuw. Deze kappers
waren ook een beetje arts en tand
arts. Omdat de wachttijden lang
waren hieven de patiënten spontaan
liederen aan die a-capella en vier
stemmig werden gezongen. Volgens
de presentatrice van het koor is er
geen betere remedie tegen verdriet
en chagrijn dan een barbershoplied.
Tijdens de verloting (elke bezoeker
had een gratis lot gekregen vanwege
het jubileum) wonnen koorleden
verschillende taarten en tasjes met
appels die met gejuich werden ont
vangen.
Het heffen van toeristenbelasting
vond iedereen een goede zaak. Maar
de opbrengst moet dan wel in een
potje worden gestopt, waaruit zaken
voor het toerisme en daarmee
samenhangende milieumaatregelen
betaald worden, vond afdelings
voorzitter P. Versluijs uit Sint-Phi-
lipsland. Hij werd er door raadslid
G. Hoek op gewezen dat in het
staangeld van caravans het riool
recht verrekend wordt, zodat dit niet
nog eens via de toeristenbelasting
moet gebeuren.
O. Huiskamp was tegenstander van
het uitbreiden van de campings bij
Gorishoek zonder tegelijkertijd de
smalle toegangswegen te verbete
ren. Verder zag hij liever toeristen
die hier langer blijven, dan dagjes
mensen. Laatstgenoemden betalen
immers geen toeristenbelasting. "Je
moet stimuleren dat je hier toeristen
krijgt die zich aanpassen aan het
landschap, in plaats van omge
keerd", aldus Huiskamp. Een Center
Parcs-achtige voorziening bij Scher
penisse wees hij resoluut van de
hand. "De toerist die we hier hebben
willen, wordt niet gelokt. Fiets- en
wandelpaden en overnachtings
plaatsen zijn ontoereikend."
Mevrouw E. Frigge stelde dat er een
heleboel mooie plekjes op Tholen
zijn, daarom moet er meer werk
gemaakt worden van het verkopen
van het eiland. Zaken met betrek
king tot de historie van het gebied
zouden uitgebouwd kunnen worden.
Jeugdtoerisme zag ze niet zitten.
Statenlid mevrouw H. Polderman
kaartte de problematiek in het bui
tengebied aan. Als een boer daar
zijn schuur verbouwt tot apparte
menten, vreest ze dat diens buurman
op den duur geen nieuwe milieuver
gunning zal krijgen en dus zijn
bedrijf niet meer kan uitoefenen.
Tholen wil alleen uitbreiding van
campings toestaan als de kwaliteit
ook daadwerkelijk verbeterd wordt.
Die kwaliteit vond ook mevrouw
Polderman belangrijk. Maar Ver
sluijs zag dat anders. "Als de
behoefte toeneemt, worden indus
trieterreinen uitgebreid. Waarom
kan dat met de recreatie niet? Ik heb
meer de indruk dat hier een ontmoe
Sinds kort krijgen muzikanten ook bij hun 12V2 jaar lidmaatschap een speldje en een oorkonde: vlnr:
Erik Manneke, Corrie op den Brouw, Jacqueline Klippel, Dick Vermeulen en Jacky Kwaak.
De nieuwe voorzitter T. Steketee overhandigt een cadeau aan M. van Damme die benoemd is tot ere
voorzitter.
digingsbeleid gevoerd wordt." P.
Stouten wees erop, dat het aanwij
zen van de Oosterschelde als natuur
monument een beperking betekent
voor de ontwikkeling van de recre
atie op Tholen en Sint-Philipsland:
"Geen verdere uitbreiding van jacht
havens, een betredingsverbod voor
de schorren."
Volgens K. Saris zal Tholen steeds
meer in de schijnwerper komen als
gebied waar industrieterrein te koop
is. Foute boel, meent hij. "Tholen
kan zichzelf bedruipen. Landbouw,
visserij en recreatie moeten uitge
buit worden. Winkels aantrekkelij
ker gemaakt. Daarmee is een leuke,
actieve gemeente te maken. Een
gezellig gebied."
Grote industrieën moeten hier niet
komen, meende Saris. Maar meer
werk in de buurt om zo de pendel
terug te dringen, dat vonden de aan
wezigen belangrijk. Daarom heeft
de VVD in de gemeenteraad inge
stemd met het verlengen van de pre
mieregeling, zei Hoek. Huiskamp
vond dat er dan wel bedrijven moe
ten komen die ook daadwerkelijk
arbeidsplaatsen opleveren en niet
alleen ruimte opslokken. Gespreks
leider G. de Kaper vroeg Hoek of
alle bedrijven welkom zijn. Het
raadslid zei dat dit niet ten koste van
alles moet gaan. Ze dienen zich aan
de regels te houden.
"Ik denk dat je kritisch moet kijken
wat je binnenhaalt, want je kunt
beter problemen voorkomen dan
naderhand moeten genezen", stelde
mevrouw Frigge. Daarmee kwam
het gesprek ook op de vetsmelterij
die naar de smalstad wil komen. "De
overheid moet luisteren naar wat de
bewoners te zeggen hebben en niet
in een ivoren toren gaan zitten",
vond Huiskamp. "Maar dat wil niet
zeggen dat je de mensen gelijk moet
geven." Versluijs zei dat bij bedrijfs
vestiging gekeken zal moeten wor
den wat het bestemmingsplan toe
laat en of de regels worden nage
leefd. Mevrouw Polderman pleitte
voor een krachtige lobby voor de
Zoomweg-Noord.
Aan de orde kwam ook of landbouw
en recreatie van de premieregeling
gebruik kunnen maken. Bij die gele
genheid wees Hoek op de tegenstel
ling die er volgens hem zit in het
verlengen van de premieregeling en
1 het vervolgens verhogen van de
grondprijs. Dat laatste wijst de VVD
af. Ook over regelgeving kwam men
te spreken. Regels moeten er zijn,
was de conclusie, maar geen over
bodige. Sommige aanwezigen pleit
ten voor een flexibele toepassing
ervan.
Tenslotte vroeg De Kaper hoe men
stond tegen een kringloopstation
voor afval van Tholen en Sint-Phi
lipsland. De meningen waren eens
luidend: financieel niet haalbaar in
zo'n kleinschalig gebied. Een
milieustraat in elk dorp en een
kringloopwinkel waren ideeën die
werden aangedragen. Een overslag
station zodat de vuilnisauto's niet
steeds naar Borsele hoeven rijden,
daarvan is de VVD voorstander.
Beste oplossing voor het afvalpro
bleem is echter het terugdringen van
de hoeveelheid.
Op 19 mei belegt de VVD een twee
de thema-avond, dan in de Druiven
tros in Sint-Philipsland. Financiën
en ruimtelijke ordening zullen daar
centraal staan.
Zijden quilten. Tot en met 30 okto
ber is in het museum Ter Zijde in
Wouw de tentoonstelling 'Zijden
Quilts' te zien. De expositie gaat
over het maken van quilts (het door
stikken van drie lagen stof) en
patchwork (het aan elkaar naaien
van lapjes). Het museum is dagelijks
geopend van tien tot vijf uur.
