Groen licht voor
stedenband Itawa
'Mensen jubileren steeds vaker
bij vakbond en minder bij baas'
Budelpack moet
praten met FNV
Speeltuinvereniging St. Annaland groeit
'In Poortvliet kwamen we alleen
om te stemmen en voor bonnen'
Braille op
wegwijzers
Kunstenaars
roeren zich
Districtsbestuur industriebond FNV huldigt trouwe leden
FNV tegen
discriminatie
en racisme
Echtpaar Vroegop-Rijstenbil van De Rand zestig jaar samen
Alleen SGP-fractie handhaaft bezwaren
De gemeenteraad van Tholen heeft besloten een ste
denband aan te gaan met de Poolse gemeente Itawa.
Alleen de SGP-fractie stemde tegen. Die vindt dit geen
gemeentelijke taak. CDA-woordvoerder W.C. van
Kempen en de burgemeester betreurden het, dat de ste
denband niet door de hele raad werd ondersteund. De
band, die voor tien jaar wordt aangegaan, zal met het
tekenen van een overeenkomst door beide partijen be
zegeld worden.
13
Het lijkt erop dat steeds meer mensen jubileren bij een
vakbond in plaats van bij een bedrijf. Dat stelde dis
trictsbestuurder Bram Oudenaarden van de Industrie
bond FNV afdeling Tholen, vrijdagavond op de
jubilarissenavond in café Smerdiek.
Districtsbestuurder B. Oudenaarden:
De Industriebond van de FNV afdeling Tholen be
treurt het dat de directie van Budelpack-Co-packers in
Poortvliet geen directe onderhandelingen met de vak
bond voert over het arbeidsvoorwaardenbeleid.
Donderdag 3 maart 1994
Ambtenaren
Entreegeld
Mooi geluid
Betaald toezicht
Streekfunctie
Met komst toiletgebouw ook meer toezicht
Het gaat goed met het Sint-Annalandse Vrij en Blij, de
enige vereniging die op Tholen een speeltuin exploi
teert (In Oud-Vossemeer wordt inmiddels druk aan een
plan gewerkt). Weliswaar werd het boekjaar met een
negatief saldo van bijna 2600 gulden afgesloten, maar
dat was grotendeels te wijten aan reparaties aan een
glijbaan, paalhuisje en draaischijf. Het spaarpotje van
de vereniging telt op dit moment bijna 400 gulden.
Ook de inkomsten voor dit jaar zien er goed uit. Dat
bleek op de ledenvergadering die dinsdagavond werd
gehouden in café Van Dijke in Sint-Annaland.
Op het ijs leerden ze elkaar in 1929 kennen. "Dat was
een hele strenge winter, het vroor maanden en maan
den", vertelt mevrouw Jobje C.L. Vroegop-Rijstenbil
(woensdag wordt ze 81) uit Scherpenisse. "Tot half
maart werd er geschaatst", vult haar man Marinus
Vroegop (89) aan. Vijf jaar na de kennismaking
trouwden ze. Dinsdag is dat zestig jaar geleden.
Motorschip
Schuurtje
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
G. Weug met stok, achter vrnl: P. Donatz, C. Kloet en C. Zwagemaker.
De bedoeling is dat een stichting
in het leven wordt geroepen. Die
moet de samenwerking gestalte
De VVD en de RPF/GPV zijn te
gen het plaatsen van 300 wegwij-
zerborden in de plaatsen op
Tholen. De andere fracties in de
gemeenteraad zetten maandag
hun bezwaren opzij en stemden in
met het plan, dat dik 50.000 gul
den kost.
J. van den Heuvel vond het be
staande systeem zo gek nog niet.
De groene bordjes, in de jaren
tachtig gesponsord, zijn nog in
tact. Maar ze moeten verdwijnen.
"Kapitaalsvernietiging", aldus de
VVD'er.
P. van Belzen stelde vast dat de
bespreking in de commissie open
bare werken slecht door burge
meester en wethouders was
opgepakt. In zijn ogen komen er
veel te veel borden. Er is wel wat
aangepast, in plaats van 307 wor
den het er 300. Een matiging die
ook M.A.J. van der Linde maar
mondjesmaat vond. Vooral bij
grote gebouwen als de hervormde
kerk in Tholen vindt hij een weg
wijzer overbodig. "Als iemand
zo'n gebouw niet ziet, zet het dan
maar in braille op de bordjes",
merkte hij op. CDA'er M.A. van
Beek kon volledig met het voorstel
instemmen.
Anders was dat met M.J. Klippel
(SGP). Hij stelde vast dat er bij
het verwijzen naar kerkgebouwen
onderscheid was gemaakt. In de
commissie had wethouder J. van
der Jagt gezegd dat verwezen zou
worden naar monumenten, maar
Klippel stelde vast dat ook niet-
monumentale kerken op de bor
den komen. "Dat is juist, maar el
ders is weer een monument dat
niet is aangegeven. De uitzonde
ringen bevestigen de regel", zei de
wethouder maandag. Hij hield
vast aan het voorstel van het colle
ge, dat vervolgens de steun kreeg
van veertien raadsleden.
De Middelburgse beeldend
kunstenaar N. van den Boezem
kan weer aan de slag met zijn
creatie 'De vier vrijheden'. De
Thoolse gemeenteraad heeft in
gestemd met de prijsopgave van
17.172 gulden voor de reparatie
van het kunstwerk, dat is geba
seerd op een rede van de Ameri
kaanse president F.D. Roosevelt.
Het beeld, twee jaar geleden ge
plaatst op het gazon bij de her
vormde kerk in Oud-Vossemeer,
werd in het najaar voor de tweede
keer vernield. De daders zijn be
kend - ze kwamen van elders - en
zullen voor de kosten moeten op
draaien. In de gemeenteraad
drong mevrouw J.M. Deurloo-van
Broekhoven (CDA) maandag aan
op een steviger constructie. De
burgemeester zei dat dit Van den
Boezem is voorgehouden. "Maar
tegen vandalisme is geen enkel
voorwerp in de buitenlucht
bestand."
In de zaak van het kunstwerk te
geven, waarbij gedacht wordt aan
terreinen als gemeentebestuur,
gehandicapten- en ouderenzorg,
gezondheidszorg, educatie, eco
nomische zaken, sport en cultuur.
Tholen zal jaarlijks 15.000 gulden
bechikbaar stellen voor activitei
ten. Het is niet de bedoeling om
de Poolse gemeente financieel te
ondersteunen.
P. van Belzen (RPF/GPV) pleitte
ervoor om de stichting zo spoedig
mogelijk te realiseren, waarna de
bevolking erbij betrokken kan
worden. I.C. Moerland (PvdA)
wil dat de raad in een vroeg sta
dium wordt betrokken bij de uit
werking van projecten in het
kader van de samenwerking. Hij
kreeg van de burgemeester de toe
zegging dat dit in de beslotenheid
kan gebeuren.
Het voorgestelde bedrag dwingt
de gemeente ertoe om projectma
tig te werken, aldus Van Belzen.
"Na afloop van de tien jaar zult u
waarschijnlijk concluderen dat
wat we gedaan hebben niet veel
was, maar wél goed."
SGP'er M. Dijke wilde weten hoe
veel uren van ambtenaren in de
stedenband gestopt worden. Dit
jaar wordt dat opgelost door wat
met taken te schuiven, zei de bur
gemeester. Voor volgend jaar
komt er nog een voorstel.
Verder vroeg Dijke zich af of
iedereen in Itawa wel zo om de
stedenband zit te springen als in
Tholen wordt voorgesteld. "U
moet me geloven dat de Polen
duidelijk hebben laten merken dat
ze op de genoemde terreinen steun
willen", reageerde Moerland, die
als lid van de werkgroep mee is ge
weest naar Polen. Dat er in de
Poolse delegatie andere geluiden
te horen waren, zoals Dijke zei,
was de burgemeester, Moerland
noch Van Kempen bekend. Van
der Munnik had er waardering
voor dat de SGP-fractie, ondanks
het afwijkende standpunt, bij het
Poolse bezoek zijn betrokkenheid
had getoond. "Dat geeft hoop
voor de toekomst."
Stavenisse heeft het gemeente
bestuur correct gehandeld, vond
P. van Belzen (RPF/GPV). "Er is
geen mondelinge, noch een schrif
telijke opdracht verstrekt."
Kunstenaar H. Kikstra uit Tilburg
heeft de gemeente voor de rechter
gedaagd omdat hij een schadever
goeding wil van 31.234,13 gulden
én de wettelijke rente vanaf 8 juni
1993. Dat is de kostprijs van het -
nooit gemaakte - kunstwerk 'Het
veer'. Voor dat beeld is in Stave
nisse geen plaatsje te vinden, na
dat de inwoners zich massaal
keerden tegen het plan om dit op
het Van der Lek de Clercqplein te
zetten. De opdracht aan Kikstra
ging niet door en hij kreeg 1500
gulden voor zijn inspanningen.
Maar daar neemt hij geen genoe
gen mee. Mevrouw Deurloo vond
dat in de toekomst eerst over
eenstemming moet bestaan over
de plaats van een kunstwerk vóór
de opdracht tot het maken ervan
wordt verstrekt.
Oudenaarden speldde drie keer
goud op voor 40 jaar lidmaat
schap en één keer zilver voor 25
jaar. Door het toenemend aantal
werklozen en de mensen die in de
WAO terecht komen of zijn geko
men, vieren vele vakbondsleden
geen jubileum bij een baas, zo zei
Oudenaarden. Er is volgens de
bestuurder echter veel motivatie
en karakter voor nodig om 'elke
keer weer via de bond de strijd
aan te binden tegen onrecht.'
Er waren geen leden op de verga
dering, zodat het een onderonsje
van zes bestuursleden werd. Voor
zitter A. Rijnberg concludeerde,
dat 1993 een goed jaar was, zowel
financieel als wat bezoekersaan
tallen betreft. De vereniging ont
ving van de gemeente ruim 5000
gulden subsidie. Dit jaar krijgt
Vrij en Blij zo'n 4144 gulden. Vo
rig jaar werd er aan contributie
5500 gulden opgehaald en het
jeugdfonds Jantje Beton gaf 440
gulden. Het ledental groeide flink
van 403 naar 437. Er zijn op dit
moment 275 leden die kinderen
hebben, 52 zonder kinderen, 43
buiten Sint-Annaland en 67 dona
teurs. Het bestuur bestaat uit:
voorzitter A. Rijnberg, vice-
voorzitter L. Hage, secretaris
mevr. M. Bunninger, penning
meester S. van Vossen en de leden
H.M. van 't Hof, mevr. S. van
Poortvliet en D. Mol.
Het grote project voor de vereni
ging is de aanleg van een toiletge
bouw in de speeltuin aan de
Schoolstraat. Het is bijna afge
rond, maar het bleek dat het he
kwerk niet goed was geplaatst. De
aannemer diende een klacht in en
inmiddels is het euvel verholpen.
Als het gebouwtje helemaal af is,
Hij betoogde dat het niet nutte
loos is om lid te zijn van een vak
bond in tegenstelling tot wat
sommige mensen beweren die
geen lid zijn. "In 1994 zijn we nog
springlevend. Werkgevers en over
heid kunnen niet om ons heen."
Afdelingsvoorzitter J. van Akke
ren zei blij te zijn met de huldi
ging van de jubilarissen. Het is
volgens hem belangrijk dat de fe
deratie trouwe leden heeft: "Daar
drijft de bond op."
zal het officieel worden geopend.
Het bestuur wil daarvoor het ge
meentebestuur uitnodigen en ook
voor de kinderen wordt er iets ge
organiseerd. Er werden ideeën ge
opperd als een fietsfestijn of een
kindershow in Wellevaete.
Secretaris mevr. M. Bunninger
meldde dat vier leden hadden ge
klaagd dat hun kind in de speel
tuin werd gepest. Mevr.
Bunninger vertelde hen dat dit
veel minder zal worden als het toi
letgebouw klaar is. Dan komt er
regelmatig toezicht. Dat werd na
melijk ook door het jeugdfonds,
dat de bouw subsidieert, geëist.
Besloten werd de contributie vast
te stellen op 12,50 en 10,- bij
automatische betaling. Voorzitter
Rijnberg was hier aanvankelijk te
gen omdat hij geen verschil zag
tussen contant betalen of via een
machtiging. De overige
bestuursleden vonden echter dat
er één lijn moet worden getrok
ken. Ook stelde secretaris mevr.
Bunninger voor om het entree-
De Zeeuwse 'troubadour' Engel
Reinhoudt betrok de speldjes in
een verhaal en een liedje over de
toenemende criminaliteit op het
platteland. Hij was zelf in Goes
bekeurd omdat hij de sleutel op de
deur van zijn auto had laten zit
ten. Daarmee gaf hij gelegenheid
tot diefstal. Hij vond dat de bond
daarom geen spelden van goud of
zilver moest uitreiken. "Als nie
mand ze draagt, hebben de dieven
ook niks meer te doen."
De 89-jarige G. Weug uit Tholen
was de oudste jubilaris. Hij is
veertig jaar lid maar vertelde dat
hij veel langer lid is van de bond.
Door een verblijf van vijftien jaar
op Curasao heeft hij niet altijd in
geschreven gestaan bij de bond.
geld, dat niet-leden per keer moe
ten betalen, te verhogen van 50
cent naar een gulden. Ook hier
was voorzitter Rijnberg tegen. Hij
vond de verhoging te rigoureus.
"Laten we denken aan de laagst
betaalden. Alles wordt tegenwoor
dig duurder. Een verhoging van
100 procent vind ik erg veel", zei
hij. "Voor ons wordt het óók
Afdelingsbestuurder C. Kloet uit
Scherpenisse kreeg ook goud voor
40 jaar trouwe dienst. Hij is één
van de oprichters van de In
dustriebond op Tholen, zo'n der
tig jaar geleden.
C. Zwagemaker uit Scherpenisse
kreeg ook een gouden speldje en
voor P.F. Donatz uit Sint-
Annaland was er een zilveren.
Ook hij is langer lid, maar zijn
lidmaatschap is eveneens onder
broken geweest.
De overige jubilarissen waren af
wezig: J. van Drongelen uit Sint-
Maartensdijk en M. van Zetten
uit Tholen (40 jaar), H. Westerla-
ken uit Sint-Maartensdijk en J.
Zwagemakers uit Tholen (25
jaar).
duurder", merkte vice-voorzitter
L. Hage op. Uiteindelijk werd
besloten de entreeprijs op 75 cent
te stellen.
Hage vond dat een nieuwe bank
en een zogenaamd wiegzitje voor
erg jonge kinderen noodzakelijk
waren. De overige bestuursleden
waren het daarmee eens. Het bete
kent een investering van zo'n 800
Dat zei districtsbestuurder Bram
Oudenaarden vrijdagavond in ca
fé Smerdiek tijdens de jaarverga
dering die door achttien leden
werd bezocht. Hij wees erop dat
niet alleen de werkgelegenheid bij
Budelpack groeit maar dat er ook
steeds meer werknemers lid wor
den van de bond. Vooral onder
het vrouwelijk personeel neemt de
organisatiegraad toe.
"Het is jammer dat de directie
van Budelpack nog steeds niet
rechtstreeks wil onderhandelen
met de Industriebond. Het is een
heel modern bedrijf. Ik hoop dat
ze ook over moderne arbeidsvoor
waarden wil praten."
Over de werkgelegenheid bij Fok
ker in Woensdrecht was Oude
naarden minder positief. "De
verwachting voor 1994 is niet echt
gunstig."
De Industriebond zal geen loons
verhoging eisen, zo legde Oude
naarden uit als er maar aan het
scheppen van banen wordt ge
werkt. "In alle CAO-onderhan-
delingen heeft de werkgelegenheid
prioriteit. Alle andere eisen zijn
ondergeschikt. Het gaat om werk,
werk en nog eens werk."
Om voor meer banen te zorgen zal
er volgens de bestuurder veel crea
tiviteit aan de dag moeten worden
gelegd. "We zijn niet geheel kans
loos. We zijn bereid tot matiging
van de lonen. Maar dan verlangen
we van de werkgevers ook wat.
Anders zullen de looneisen weer
uit de kast gehaald worden. Ik
hoop dat het niet nodig is."
Volgens de districtsbestuurder
stagneert de werkgelegenheid
overal. En zullen de inkomens van
de meeste mensen niet stijgen,
maar er juist op achteruit gaan.
"Immers ontslag en werkloosheid
dreigt." Oudenaarden was wel blij
met het groeiende aantal FNV-
leden, gemiddeld 77.000 per jaar,
vorig jaar 50.000 (de afdeling
groeide van 331 naar 378 leden).
Voorzitter J. van Akkeren stipte
de groei van het aantal vrouwelij
ke leden in de schoonmaakbran
che aan. Volgens Van Akkeren is
het niet alleen te danken aan de
werving die secretaris C. van
gulden. Penningmeester Van Vos
sen vond dat wel verantwoord,
maar er werd besloten om te
wachten totdat de kosten precies
bekend zijn.
Er komt een bordje 'verboden
voor honden'. Dit naar aanleiding
van een incident waarbij een
vrouw haar hond los liet lopen
door de speeltuin.
Als één van de belangrijkste pun
ten op de agenda stond het aan
stellen van een beheerder van het
toiletgebouwtje en een toezich
thouder. Bestuurslid mevr. Van
Poortvliet wilde de w.c.'s wel behe
ren. Zij werd ook benaderd voor
het toezicht. Dat wilde ze wel pro
beren, maar vice-voorzitter Hage
vond dat de taak dan wel erg
zwaar werd. Na wat rekenwerk
kwam men tot de conclusie dat er,
in de tijd dat de speeltuin open is,
voor zo'n 280 uur toezicht nodig
is. Om de w.c. open te kunnen stel
len en tegelijk een oogje in het zeil
te houden in de speeltuin zelf.
Voorzitter Rijnberg was het ermee
Horst pleegt dat er op Tholen zo
veel vrouwen lid worden: "De
vrouwen zien zelf in dat het be
langrijk is om lid te worden van
de bond. Voor Tholen is dat een
mooi geluid want over de brug
denken ze nog steeds dat zoiets op
Tholen niet mogelijk is. We steken
behoorlijk boven het landelijk ge
middelde uit."
Bij de bestuursverkiezing werd
Van der Horst herkozen. Door het
vertrek van A. van der Wal naar
Dordrecht is er nog plaats in het
bestuur. Een oproep om vrouwe
lijke kandidaten heeft geen reac
ties opgeleverd. Van Akkeren:
"We zullen een aantal mensen
persoonlijk benaderen. Het is
voor een bond heel belangrijk dat
er voldoende kaderleden zijn. Dat
zijn de voelsprieten van de bónd."
De afdeling Tholen van de in
dustriebond FNV houdt dinsdag
8 maart om acht uur in gemeen
schapscentrum Meulvliet in Tho
len een bijeenkomst over het
samenwerken met allochtone col
lega's. Het thema is 'samen wer
ken werkt'. Ook niet
vakbondsleden zijn welkom. Er
wordt gesproken over de positie
van de allochtone werknemer in
de industrie. De FNV vindt dat er
nog veel gedaan moet worden en
stelt dat waar samen gewerkt
wordt, er minder problemen ont
staan en de verhoudingen beter
worden. "De banen die gekleurde
collega's vervullen zijn niet de
beste én zeker niet de best betaal
de. Vuil, zwaar en slecht betaald
werk. We hebben ze destijds als
gast gehaald en noemden ze
'gastarbeiders'. Nu worden ze ge
discrimineerd en als oud vuil afge
dankt. Soms zijn ze zelfs hun
leven niet zeker. Dat kan geen en
kele samenleving tolereren",
schrijft de bond in de uitnodiging
voor de bijeenkomst.
eens dat mevr. Van Poortvliet dat
niet alleen kon doen. Mevr. Bun
ninger bood aan ook een aantal
uren voor haar rekening te nemen.
Afgesproken werd dat de dames
samen een rooster opstellen en er
eventueel nog iemand bij zullen
halen.
De vereniging plaatste al eerder
een advertentie voor vrijwilligers
die toezicht wilden houden. Daar
op kwam geen enkele reactie. Nu
kan er, met subsidie van de ge
meente, zo'n 5 gulden per uur
worden betaald. Hage vond dat er
altijd iemand moest zijn tussen
vier en vijf uur, ongeacht het be
zoekersaantal. "Er kunnen er in
eens negen komen", zei hij.
Voorzitter Rijnberg vond ook dat
er op dat tijdstip zo vaak moge
lijk iemand moest zijn. Hij meld
de ook nog dat het aantal
kinderen dat de speeltuin bezocht,
in 1993 op zo'n 4000 lag. "En dat
is best veel voor ons dorp. Daar
mee kunnen we gerust stellen dat
we een streekfunctie vervullen",
zei Rijnberg, die de bestuursleden
bedankte voor hun inzet en het
vele vrijwilligerswerk dat ze voor
Vrij en Blij verrichtten.
Mevrouw Vroegop is in Scherpe
nisse geboren en getogen, haar
man aanschouwde aan De Rand
het levenslicht. "Eigenlijk is dat
Poortvliet, maar daar kwamen we
alleen om te stemmen of distribu
tiebonnen te halen." Na hun trou
wen woonde het paar een jaar aan
de Stoofdijk, daarna trok de
Randweg. Vroegop oefende er 36
jaar lang het beroep van klein
landbouwer uit, net als zijn vader
en zijn schoonvader.
"Ik had twee hectare grond, na
derhand ben ik op vijf hectare ge
komen", vertelt de
Scherpenissenaar. "De helft van
de tijd werkte ik bij mezelf en de
andere helft bij m'n vader, voor
20 cent per uur. En dan was je nog
blij." Hoewel het crisistijd was,
leed het gezin geen honger.
"Aardappels had je zelf, en hoen
ders. En je slachtte een varken",
zegt mevrouw Vroegop. De men
sen waren ook met minder luxe te
vreden. "We kochten een
kacheltje voor 17 gulden. Voor
300 gulden was het huis ingespan
nen." Het echtpaar kreeg drie kin
deren: een zoon en twee dochters.
Inmiddels hebben ze twaalf klein
en acht achterkleinkinderen.
In de oorlog moest het gezin eva
cueren omdat de Duitsers het
eiland Tholen onder water wilden
zetten. Dat is precies 50 jaar gele
den: op 20 februari 1944 werden
de sluizen opengezet, op 5 maart
moest iedereen weg zijn. Uitge
zonderd de inwoners van Tholen-
stad. De familie Vroegop kwam in
de Betuwe terecht, in Zetten.
"Met het motorschip van Jewan-
nes van Ast voeren we erheen. Er
gingen nog drie broers van me
mee", vertelt Vroegop. In Zetten
woonde ook een broer van hem en
die bracht alle familieleden onder
bij gezinnen. "We hebben nog al
tijd contact met ze", vertelt me
vrouw Vroegop.
Toen de bevrijding naderde werd
het in de Betuwe, met steden als
Nijmegen en Arnhem in de buurt,
nog benauwd. "Aan eten was daar
geen gebrek, maar alles is er kapot
geschoten." Hissen de mortie
rinslagen door werd er geteld om
te weten hoever de soldaten weg
waren. "En we hebben de para
chutisten naar beneden zien ko
men." In november werden de
inwoners van de Betuwe op hun
beurt geëvacueerd. Het gezin
Vroegop kwam in het al bevrijde
Tilburg terecht. "Daar was het
eten heel wat minder." Vroegop
weet nog dat ze ook een nacht in
Heesch verbleven, in een klooster
met allemaal kleine cellen. "Er
zaten geen klinken aan de deuren,
dus iedereen was opgesloten.
Maar ik had een vijl bij me en kon
daarmee de deur openmaken",
lacht hij.
Terug op Tholen ging Vroegop
aan de slag om zijn bedrijf weer
op te bouwen. Dat eerste jaar
werd de zilte grond met gips be
werkt om hem weer goed te krij
gen. "Na de oorlog verbeterde in
ieder geval het inkomen', zegt hij.
Maar er werden veel uren ge
maakt, in de zomer soms wel elf
op een dag. Met de watersnood
ramp moest het gezin opnieuw
wijken; zes weken woonden ze in
Scherpenisse.
In juli wordt het 23 jaar dat het
echtpaar Vroegop in het dorp
woont, in een bejaardenwoning
aan het Willem-Alexanderplein.
Hij was er sneller gewend dan zijn
vrouw. "Mijn schuurtje miste ik
nog het meest. Maar ik ging nogal
eens naar De Rand om mijn zoon
op het bedrijf te helpen." Me
vrouw Vroegop fietste, zolang ze
kon, elke maandag en donderdag
naar haar dochter. "Dat zag ik
echt als een uitje."
Beiden zijn niet best meer ter
been, maar voor de rest nog goed
gezond. Mevrouw Vroegop houdt
het huis een beetje bij - één och
tend op de week krijgt ze hulp -,
wast, strijkt en kookt nog zelf.
Kinderen of kleinkinderen zorgen
voor de boodschappen. "En elke
zondagavond rijdt mijn kleinzoon
met me naar de kerk. Mijn man
Het diamanten echtpaar Vroegop-Rijstenbil.
gaat niet meer, hij luistert naar de paar heeft nogal eens koffiedrin-
kerktelefoon." Lezen is de grote kers over de vloer. "Het is een ge-
liefhebberij van Vroegop. En het zellige buurt hier. Toen we er
kwamen wonen, waren we zowat Het bijzondere jubileum wordt
de jongsten, maar nu de dinsdagavond in het verenigings
oudsten", zegt mevrouw Vroegop. gebouw gevierd.
