De Schutse mag
vleugel verbouwen
Indië-veteraan
40 jaar bondslid
Erkenning komt 40 jaar te laat,
zelf zou ik er nooit om vragen
Zes ton voor opknappen Schalm
Afscheid Dingemans
van de Rabobank
ABG verliest
laatste non
Boetes voor
landbouwgif
Oud-Indiëganger C. Goedegebuure krijgt Draaginsigne Gewonden
Donderdag 23 januari 1992
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Provincie keurt plan 370 mille goed
Bejaardencentrum de Schutse in St. Annaland mag de
zuid-oost. vleugel voor 370.267 gulden verbouwen. Ge
deputeerde staten van Zeeland hebben daarvoor dins
dag een verklaring van geen bezwaar verleend.
Vier maanden
Receptie/balie
Oud Indiëganger C. Goedegebuure zal op 7 maart in
de Marinekazerne in Vlissingen opnieuw onderschei
den worden. Daar zal de commissaris van de koningin
Boertien hem eren vanwege zijn veertigjarig lidmaat
schap van de Bond van Nederlandse Militaire
Oorlogs- en Dienstslachtoffers.
Het is 15 juni 1949. De 21-jarige soldaat C. Goedege
buure uit Tholen zit achterin een jeep op de oude
postweg van Doedoek Sampean naar Lamongan op
Oost Java. Voorin zitten een Amerikaanse officier
(een militair waarnemer) en een maat van Goedege
buure, G.J. Duineveld.
Nooit gedaan
Levensgevaarlijk
Typhusepidemie
Hinderlaag
Geen bliksem
Na 16 jaar Stavenisse/St.Maartensdijk
Schippers
Muisstil
Achttien koppelingen
gastouderproject
Directeur J. Wesdorp hoopt dat
het karwei nog voor de bouwvak
vakantie geklaard is. Het gevolg
van de verbetering is, dat het aan
tal plaatsen wordt afgebouwd van
80 naar 76. Vanaf september vorig
jaar is er al een opnamestop. Mo
menteel zijn er 77 bewoners.
Het karwei wordt voor 293.615
gulden uitgevoerd door bouwbe
drijf Krijger uit Poortvliet, de
aanpassing van de elektrotechni
sche installaties verricht Visser uit
Poortvliet voor 25.940 gulden.
Aanpassing van de automatische
brandmeldinstallatie vergt 4373
gulden. Architect is Rothuizen 't
Hooft uit Goes, die 46.339 gulden
in rekening brengt. Het provinci
aal bestuur heeft dat goedge
keurd. De totale 370 mille dienen
naar rato te worden toegevoegd
aan de activafgebouwen en instal
laties) en in 20 jaar lineair te wor
den afgeschreven.
In het bestek staat een bouwtijd
van 120 werkbare dagen aangege
ven, wat neerkomt op ruim 7
maanden. Gelet op de overlast die
een verbouwing met zich brengt
voor de bewoners in het algemeen
en voor degenen die tijdens de
werkzaamheden tijdelijk zullen
worden gehuisvest in het bijzon
der, vinden g.s. ruim 7 maanden
niet acceptabel. Het provinciaal
bestuur meent dat het mogelijk
moet zijn de bouwtijd in te korten
tot maximaal 4 maanden. Voor
wat betreft het buitenschilderwerk
kan, voor zover dit geen extra
kosten met zich brengt, een lange
re bouwtijd worden aangehou
den, aldus g.s.
Volgens directeur Wesdorp is ver
korting van de bouwtijd geen pro
bleem. Dat is inmiddels al
bijgesteld tot 4 maanden. Ou-
desluys uit Poortvliet verricht het
schilderwerk.
De zuid-oost vleugel bestaat uit
twee verdiepingen. Op de begane
grond is de was- en linnenkamer,
de kamer van de directeur en het
hoofd verzorging, alsmede zieken
kamers. Boven is de groepsverzor-
ging en 6 éénpersoons kamers,
oorspronkelijk bestemd voor het
personeel. Er is daar alleen een
wastafel. Na de verbouwing ont
staan er 4 grotere kamers met een
keukentje en een toilet. De ramen
worden verlaagd. Op de eerste
verdieping komt ook een groeps-
opvang.
Op de begane grond komt er een
receptie/balie op de plaats waar
nu het winkeltje is. Daarnaast een
kantoor voor de administratrice,
die nu boven zit. Ook de directeur
en het hoofd verzorging blijven er
met de was- en linnenkamer.
De huidige zusterpost wordt win
kel en het kantoor van de admi
nistratrice boven wordt na de
verbouwing zusterpost.
Gedurende vier maanden moeten
er tijdelijke voorzieningen getrof
fen worden voor drie bewoners,
directeur en hoofd verzorging,
alsmede de wasserij. "We probe
ren zo weinig mogelijk overlast te
hebben van de verbouwing, maar
het zal niet ongemerkt kunnen ge
beuren", aldus directeur Wesdorp.
Soldaat C. Goedegebuure in Lawang, Oost-Java, 1948.
Dat deelde de secretaris van de af
deling Zeeland M. J. Hoek uit
Poortvliet, dinsdagmiddag mee
nadat bugemeester H.A. van der
Munnik Goedegebuure de draag-
insigne gewonden had opgespeld.
De Zeeuwse afdeling telt 360 le-
den.Ongeveer een derde daarvan
zijn slachtoffers uit de Tweede
Wereldoorlog, een derde uit voor
malig Nederlands-Indië en 40% is
dienstslachtoffer. Ook zo'n 70 we
duwen zijn lid van de afdeling die
jaarlijks bijeenkomt en waarvan
Boertien ere-voorzitter is.De Bond
organiseert ontmoetingen vpor le
den onderling, geeft kosteloos ad
vies over invaliditeitspensioen,
verzorgt aangepaste vakantierei
zen en nazorgbijeenkomsten voor
Gospelconcert. Zaterdag verzorgt
de groep Discipel een gospel
concert in de Bethelkerk te Goes.
De voorstelling, die om acht uur
begint, is vrij toegankelijk.
leden in Doorn 'die als militair li
chamelijk en/of geestelijk het
slachtoffer zijn geworden van de
Tweede Wereldoorlog of een later
strijdtoneel.'
Voor Van der Munnik was het de
tweede maal dat hij een draagin-
signe opspeldde (P.j.Fase uit Sint-
Annaland was eind september vo
rig jaar de eerste).De burgemees
ter legde uit dat het instellen van
deze insigne het gevolg is van het
'te voeren veteranenbeleid' van
het ministerie van defensie. "Het
gaat om de maatschappelijke er
kenning van veteranen. De insigne
is een teken van respect en waar
dering, weliswaar laat, maar niet
te laat."
Goedegebuure wees de burge
meester erop dat hij niet uit de
jeep was geslingerd, maar dat hij
met zijn hoofd onder de voor
bank terecht was gekomen. Spoe
dig daarna verloor hij het
bewustzijn.
Burgemeester Van der Munnik in gesprek met ooriogsgewonde Goedegebuure uit Poortvliet.
Ze hebben opdracht gekregen de
officier te begeleiden, maar on
derweg krijgt de jeep een ongeluk.
Goedegebuure herinnert zich nu
alleen een klap." De oorzaak weet
ik niet. Na 24 uur raakte ik in co
ma. Ik heb een vliegreis gemaakt
waarvan ik niks meer weet. Het is
een lege periode. Die heb ik niet
beleefd. Het is net als met een
boek dat je bij het lezen dichtslaat
en dan later weer op die bladzijde
verdergaat terwijl er een tijd tus
senzit."
Dat ongeval tijdens de laatste
maanden van koloniaal bewind in
Nederlands-Indië heeft de rest
van Goedegebuure's leven in hoge
mate bepaald. Dinsdag kreeg
Goedegebuure het Draaginsigne
Gewonden opgespeld door burge
meester H.A. van der Munnik van
Tholen. "Veertig jaar te laat. Het
is dat de organisatie (de Bond van
Nederlandse Militaire Oorlogs- en
Dienstslachtoffers - red.) het voor
me heeft aangevraagd. Als ik er
zelf om had moeten vragen, had
ik het nooit gedaan."
Goedegebuure liep een schedelba-
sisfractuur op en onderging twee
zware operaties: eerst in een bur
gerhospitaal in Batavia en daarna
in Utrecht, waar hij op 24 oktober
1949 aankwam. Tien maanden
verbleef hij in het militair herstel
lingsoord in Doorn. "Om terug te
komen in de maatschappij. Dat is
redelijk gelukt. Maar pijn blijf je
altijd houden. Ik heb een harde
leerschool gehad. Het zijn geen
zoete koekjes geweest. Je kunt in
zo'n geval maar twee dingen
doen: maken wat ervan te maken
valt of jezelf van kant maken."
Volgens het comité Draaginsigne
Gewonden raakte het reservewiel
van de jeep een tegemoetkomende
truck tijdens het passeren op een
noodbrug. 'Als gevolg hiervan
slipte de jeep en sloeg vervolgens
over de kop. De heer Goedege
buure werd eruit geslingerd en
raakte hierbij gewond.'
In het Gedenkboek Tweede Mi
trailleur Bataljon dat in 1951 ver
scheen, staat het ongeval als volgt
beschreven: 'Een militaire waar
nemer van de Commissie van
Goede Diensten raakt nabij Doe
doek Sampean de macht over het
stuur kwijt en maakt met zijn wa
gen een paar rare buitelingen over
de weg. Twee jongens van onze 2e
Mitrailleur Groep, die voor de
persoonlijke veiligheid van de bui
tenlandse officier meerijden, lo
pen hierbij zware verwondingen
op. De soldaat C. Goedegebuure
wordt levensgevaarlijk gewond,
terwijl G. J. Duineveld ernstig ge
wond raakt.'
Goedegebuure heeft zijn maat na
dien nooit meer ontmoet. Wel is
hij al 40 jaar lid van de Bond van
Nederlandse Militaire Oorlogs- en
Dienstslachtoffers. Goedegebuure
slaat bijna geen bijeenkomst over.
"Dat is onze familie. Ik heb er
veel steun aan gehad." In zijn ba
taljon van 8 a 900 man waren geen
streekgenoten of andere Zeeuwen.
"Misschien waren ze er wel, heb
ik ernaast gelopen, maar als je er
geen contact mee krijgt weet je
het niet. Het land is zo groot."
Goedegebuure werd voor zijn ta
ken in Nederlands-Indië opgeleid
in de Jan van Nassaukazerne in
Harderwijk. De overgang van het
Nederlandse zeeklimaat naar de
tropen was groot, ook al 'kwamen
er wel kolonialen van het KNIL
die land- en volkenkunde kwamen
geven.' "Het was toch een hele an
dere wereld. Je moet het toch zelf
gezien hebben, ook al vertellen ze
er nog zoveel over. Het klopte wel
maar toch niet alles."
Goedegebuure vertrok met de s.s.
Volendam vanuit Rotterdam via
het Suezkanaal naar de Rode Zee
en Indische Oceaan. Een maand
varen. Op de heenreis brak aan
boord een typhusepidemie uit op
het schip. Een marinier verloor
daarbij het leven. Toen de boot op
30 juli 1947 op West-Java aan
kwam, moesten de mannen een
paar weken in quarantaine. Het
bataljon verbleef de eerste twee
maanden in West-Java, maar werd
daarna overgeplaatst naar Oost-
Java. Met de boot. Twee etmalen
varen naar Soerabaja. Met een
landingsvaartuig werden de man
schappen aan wal gebracht. In het
district Soerabaja werd het batal
jon verdeeld in compagnies van
120 man.
Zo'n compagnie moest een gebied
als de provincie Gelderland
bestrijken. "Je moest het gebied
controleren met een gevechts- en
een ondersteuningsbataljon.
Soms was je met 10 of 12 man
voor 3 of 4 dagen weg. Met een
noodrantsoen en een primus mee.
Je tapte water uit de rivier. Deed
er een paar chloortabletten bij. Zo
had je loda," lacht Goedegebuure,
"we gingen, ik weet niet hoe ver.
Je kon in een hinderlaag lopen.
Dat kon je niet vantevoren plan
nen. Dat was de spanning."
Het Mitrailleur bataljon had vol
gens Goedegebuure voor- en na
delen. "Het voordeel was dat je
overal kwam. Het nadeel is dat je
overal rottigheid kreeg. In totaal
zijn er in Indië 6500 mannen ach
tergebleven. Uit ons bataljon zijn
er 29 omgekomen en een na repa
triëring." De zogenaamde zuive
ringsacties tijdens de twee
politionele acties (juli 1947 en de
cember 1948) waren gericht tegen
de T.N.I. (het Indonesisch natio
nalistisch volksleger). Dat kon
zich ophouden in kampongs of in
de rimboe. Naast gevechtshande
lingen verleende de troepen ook
op verzoek van de bevolking (me
dische) hulp. Op het internationa
le .vlak werd de positie van
Nederland in de loop van 1948
steeds zwakker. De Verenigde Na
ties stond erop dat Nederland de
souvereiniteit overdroeg.
Goedegebuure:"Toen ik in Bata
via lag, was die overdracht al aan
de gang. We hebben de zaak ver
kocht aan de Amerikanen en En
gelsen. Nederland had geen
interesse meer."
De oud-Indiëganger vindt dat de
overheid voor de Nederlandse mi
litairen na de oorlog 'geen blik
sem heeft gedaan.' "Na de oorlog
is er voor de nabestaanden van de
Amerikanen, Canadezen, Engel
sen en Polen veel gedaan. Er zijn
veel fondsen opgericht om men
sen naar hier te kunnen laten rei
zen om de graven te bezoeken.
Natuurlijk gun je ze dat, maar op
West- en Oost-Java liggen veel Ne
derlandse soldaten begraven. Ik
heb de graven allemaal gezien op
de video. Maar er is nooit een
fonds voor de nabestaanden, voor
broers of zusters, gekomen. Er ge
beurt niks."
Goedegebuure kwam na zijn reva
lidatie terug in Tholen en verhuis
de in 1955 naar Poortvliet. Hij
vond werk bij ondermeer Philips
(6 jaar) en VMS Stork, later As-
selbergs. Hij werkte tot zijn 52ste.
"Ik heb het altijd met gebreken
moeten doen."Door zijn ernstig
ongeval valt Goedegebuure onder
de categorie Dienstslachtoffers.
Terug naar Indonesië is hij nooit
geweest. "Dat trekt me niet, hoe
wel het een fantastisch mooi land
is."
De gemeenschapsruimte van de openbare basisschool de Schalm in Stavenisse; alle binnenwanden worden tijdens de verbouwing
gesloopt.
Het vervangen van de rotte vloer
in De Schalm te Stavenisse kost,
samen met de vervanging van nog
enkele zaken in de openbare basis
school, 562.000 gulden. Het kar
wei zou in april moeten beginnen
en neemt vier maanden in beslag.
De leerlingen van de school moe
ten die periode elders worden on
dergebracht. Nog deze week wil
de medezeggenschapsraad in een
gesprek met wethouder J. Versluys
bekijken of er een mogelijkheid in
Stavenisse zelf is. Tegen uitwijken
naar De Rieburch te Sint-
Maartensdijk of Sassegrave te
Scherpenisse maakt de helft van
de ouders - voornamelijk van kin
deren uit de laagste groepen - be
zwaar, zo is uit een enquête
gebleken. "Er zijn goede argu
menten aangedragen zoals wat te
doen als een kind ziek wordt of
naar de dokter moet," zegt direc
teur CG. van den Hoek. De bouw
van tijdelijke noodlokalen in het
dorp is door de gemeente van de
hand gewezen omdat het te duur
zou zijn. Het verhuizen naar el
ders geeft volgens Van den Hoek
ook problemen met het gebruik
van computer, televisie en copieer-
apparaat. "Er is geen mens blij
mee, maar het moet gebeuren,"
constateert hij.
De gemeenteraad beslist maan
dagmiddag over het plan. De rot
tende vloer wordt vervangen door
een vloer van staalplaat en ce
ment, met een isolatielaag. Om de
vloer te vervangen moeten echter -
een gevolg van de constructie van
het schoolgebouw - alle binnen
wanden verwijderd worden. Die
wanden bestaan uit asbestplaten
en hoewel het ministerie de extra
kosten bij hergebruik daarvan wil
vergoeden, voelen burgemeester
en wethouders daar niets voor.
Hoewel bij een onderzoek geen
asbestdeeltjes in de lucht zijn aan
getroffen, wil het college inspelen
op het verbod om asbest te ge
bruiken. Dat zit er namelijk aan te
komen.
Vervanging van de platen kan de
gemeente betalen uit de alsnog
door het ministerie toegekende
rijksvergoeding van 64.000,-
voor het verbouwen van de Mon
tessorischool te Tholen. De ge
meente had die kosten al
vervroegd afgeschreven. De plan-
kosten worden door het ministerie
maar tot ƒ41.500,- vergoed, zodat
Tholen ƒ12.650,- moet bijleggen.
Aan de andere kant kent het mi
nisterie ƒ20.000,- toe voor de - en
kele jaren geleden uitgevoerde -
integratie-aanpassingen aan CNS
De Regenboog te Tholen. Met
vervanging van de vloer in Stave
nisse is in totaal een half miljoen
gulden gemoeid. Daarnaast is
ƒ62.000,- nodig voor vervanging
van de verwarmingsketel en opti-
maliseringsapparatuur, alsmede
voor de vloerbedekking.
Met een druk bezochte receptie in
Haestinge heeft dhr. R.L. Dinge
mans woensdagavond afscheid
genomen van de Rabobank St.
Maartensdijk, waaraan hij zestien
jaar verbonden is geweest. Hij
heeft inmiddels Stavenisse verla
ten en zich in Lage Zwaluwe ge
vestigd.
Vele klanten en andere relaties via
het werk bij de bank of de
bestuursfunctie bij de bibliotheek
kwamen hem, zijn vriendin en
dochter de hand schudden. Ook
kon men kennis maken met zijn
opvolger Chr. Cornet en zijn
vrouw.
Na de openbare receptie vond er
in kleine kring een officieel af
scheid plaats van bestuur en per
soneel. Voorzitter J.L. Noom wees
erop, dat het niet zoveel meer
voorkomt dat men 16 jaar in een
topfunctie bij dezelfde bank
werkzaam is. Het moderne perso
neelsbeleid leidt tegenwoordig va
ker tot mutaties.
Dingemans deed zijn werk in Sta
venisse en St. Maartensdijk met
veel plezier en volle inzet, stelde
de voorzitter. "Toch gaat u ver
trekken en daarvoor hebt u niet
alleen zakelijke redenen. Zeer ze
ker zijn er ook persoonlijke om
standigheden die tot het besluit
om van werkkring te veranderen,
hebben bijgedragen. Wij kunnen
dit volkomen respecteren, maar
desondanks vinden wij het jam
mer, dat wij een zo goed ingevoer
de kracht moeten missen."
De voorzitter wees op de vele ver
anderingen in 16 jaar. Dingemans
begon als beheerder van het kan
toor Stavenisse en kwam na de fu
sie in 1976 naar het hoofdkantoor
in' St. Maartensdijk. "Alle
beslommeringen van de verbou
wingen en automatisering brach
ten voor de commerciële afdeling
de nodige aanpassingen met zich
mee. U wist op de juiste wijze de
betrokken medewerkers hiervoor
te interesseren, zodat het niet als
een bedreiging, maar als nuttig en
noodzakelijk werd ervaren."
Noom herinnerde verder aan de
directeurswisselingen; met
G.J.Harmsen is Dingemans al aan
zijn vierde directeur toe. Ook ver
schillende andere personeelsleden
kwamen en gingen.
De bank groeide van 60 tot 150
miljoen gulden balanstotaal.
Daarmee steeg ook het aantal za
kelijke relaties in verschillende
branches. De voorzitter prees Din
gemans met name voor zijn zeer
goede contacten in de schippers
wereld. "Het marktaandeel is me
de door uw selectieve aanpak voor
onze bank een niet meer weg te
denken, belangrijk onderdeel.
Een nieuwe uitdaging bij het inte
rim management van Rabobank
Nederland breekt nu voor u aan.
Met de brede bankervaring die u
in 16 jaar hebt opgedaan, hebben
wij het volste vertrouwen dat het
zeker zal lukken. Wij wensen u
dan ook een succesvolle verdere
bankloopbaan en ook in uw pri-
véleven het allerbeste toe", zo
besloot voorzitter Noom.
Hij overhandigde het vertrekken
de hoofd commerciële zaken een
ets, waarin de hobby van Dinge
mans (natuur, eenden) naar voren
kwam.
Namens het personeel sprak Nap
Hage, rechterhand van Dinge
mans. In een plezierige toespraak
liet hij een aantal anecdotes de re
vue passeren. Het gezamenlijke
personeel deed ook nog een voor
dracht, waarvan de gecalligrafeer-
de tekst ingelijst werd aangebo
den. Ook was er nog een en
veloppe.
De zaal was muisstil, toen Dinge
mans zijn - zeer bewogen - dank
woord sprak. Hij laat na 16 jaar
op Tholen niet alleen zijn werk
kring bij de Rabobank achter,
maar met name in de persoonlijke
sfeer ook heel veel dierbaars.
Terug naar de zakelijke kant stipte
Dingemans met een kwinkslag
nog de fusie van de drie Raboban-
ken op Tholen aan. Volgens hem
moet dat er toch een keer van ko
men, zo hield hij de bestuurders
voor.
Voorzitter Noom (links) bood dhr. Dingemans bij zijn afscheid
een ets aan. (Foto Cor Poot).
De laatste religieuze van het Alge
meen Burger Gasthuis in Bergen
op Zoom, zuster Gerarda, verlaat
vrijdag het ABG. Na vele decen
nia in de weer te zijn geweest voor
zeer vele patiënten in het 'oude
ziekenhuis' en het verpleeghuis,
maakt zuster Gerarda gebruik van
de vut-regeling. Ze heeft steeds in
de keuken gewerkt.
Bestrijdingsmiddelen in de sloot
laten lopen, dat is uit den boze.
L.B. uit Anna Jacobapolder kreeg
daarvoor van de economische po
litierechter in Middelburg een
boete van 1200 gulden. Bij het
schoonmaken van de spuitmachi-
ne was er Topper in de sloot geko
men. Een passant had het
waterschap attent gemaakt op een
abnormale kleur van het water.
De officier van justitie sprak B.
nog niet aan op overtreding van
de Wet op de bodembescherming.
Hij had namelijk de sproeikar op
zijn verharde erf leeggespoten,
wat ook verboden is. Chemisch
afval moet naar het gemeentelijk
depot.
A.L. uit Scherpenisse kreeg 1000
gulden boete omdat hij het voor
slootkanten verboden middel
Gramoxone had gebruikt. Maaien
was de aangewezen methode om
het onkruid van de slootkanten
weg te krijgen, zodat het perceel
bloemzaden niet aangetast zou
worden.
J.R. uit St. Philipsland werd ver
oordeeld tot 500 gulden boete om
dat hij het verboden middel
Ridomil in huis had om aardbeien
te beschermen.
Rode Kruis. Mevrouw Th.J.
Balkenende-Sandee is benoemd
tot kringcommissaris van het
Ned. Rode Kruis in de kring Zee
land.
Molenstraat 15, St.-Maartensdijk
tel. 01666-4041 01640-41497
vrijdag en zaterdag
geopend
De
gerenommeerde
EEUWEN LIJSTENMAKER
STWERK V°0rh®'
eiland Tholen
Advertentie I.M.
De stichting Kinderopvang Tho
len en omstreken heeft vorig jaar
totaal 18 koppelingen tot stand
gebracht. Onder een koppeling
wordt de opvang van kinderen van
een vraagouder door een gastge
zin verstaan. Er werden 1688 uur
kinderopvang verzorgd door op-
pasgezinnen via bemiddeling en
begeleiding van coördinatrice
Marleen Francke. Zij is op dins
dag en donderdag van 9.30 tot
12.30 uur in het gemeentehuis te
St. Maairtensdijk te bereiken:
01666-8208.
Vraag en aanbod in de kinderop
vang worden daar met een forse
rijkssubsidie bij elkaar gebracht.
Januari-februari vorig jaar werd
begonnen met 11 gast- en 8 vraag-
ouders. De eerste koppelingen
kwamen in maart tot stand. Het
gastouderproject groeit lang
zaam, maar zeker. "Dat is een
goede zaak", aldus mevr. Francke,
"want hardlopers zijn doodlo-
pers.'
Toch neemt het bestand gast- en
vraagouders volgens haar 'nog
dagelijks' toe. "Met name voor
de buitenschoolse opvang is erg
veel belangstelling: kinderen van 4
tot 12 jaar die Voor en na school
tijd een paar uur opgevangen
moeten worden. Ook in 1992 blij
ven de aanmeldingen met de re
gelmaat van de klok binnen
komen. Vooral veel vraagouders
weten de weg naar het gastouder
project te vinden. Met name in
Tholen en St. Annaland kunnen
we opvanggezinnen gebruiken,
mensen die plezier hebben in het
omgaan met kinderen. Gastou
ders ontvangen een vaste vergoe
ding per uur", aldus mevr.
Francke.
