Fles frituurvet
kan geen kwaad
Afvalberg wordt
alsmaar groter
Hoe hoger de tarieven, hoe
meer men afval gaat scheiden
Geschiedenis van
het Thoolse afval
Beheerder A. Deurloo bij sluiting van Thttelhoek:
Glas het inzamelen waard.
Hup, in de glasbak!
Donderdag 27 juni 1991
Depot chemisch afval naar Scherpenisse
EENDRACHTBOPE, DE THQOLSE COURANT
13
Voorlichting
Chemokar
Gratis
28.000 ton huisvuil, 16.700 ton bedrijfsafval
Blank glas
Uienellende
Landbouwplastic
Files
Campings
Computeruitdraaien
Weelput en watergang als stortplaats
Kraakwagen
Monsters
Stiltegebied staat
afvalcentrum in de
weg op Tuttelhoek
Wanneer is iets klein chemisch afval? Daarover bestaat nog steeds on
duidelijkheid. Bij het klein chemisch afvaldepot op Tuttelhoek
toont beheerder A. Deurloo een spuitflesje waar geen drijfgassen in zit
ten. Toch worden die ook in het gele plastic tasje voor klein chemisch
huishoudelijk afval aangeboden.
"Een lege verfbus kan geen
kwaad, maar is hij voor de helft
gevuld, dan wel. Frituurvet, fla
connetjes van afwaszeep, en gloei
lampen kunnen ook gewoon in de
vuilniszak," betoogt Deurloo. Hij
treft ze bij tientallen aan, flessen
met vet of frietolie en de ouder
wetse lampen met bolletje. "Het
is geen chemisch afval," stelt
Deurloo. Maar een t.l. buis of de
nieuwe energiezuinige lampen
weer wel. Daar zit kwik in.
Voor de huisvrouw die het meest
met deze kleine ongemakken te
maken heeft bij het opruimen van
de rommel, is het geen eenvoudige
klus om van al de restjes vloeistof
fen, vetten en verpakkingen uit te
maken wat schadelijk voor het
milieu is of niet.
Bij lege batterijeh bestaat minder
twijfel. Daar is ook veelvuldig
aandacht aan besteed in de media.
Volgens Deurloo helpt elk stukje
in de krant over deze materie. "Is
er over geschreven, dan krijgen we
de week daarop altijd meer gele
zakjes. Voorlichting is enorm be
langrijk," aldus Deurloo.
Tevreden over het gebruik van het
gele plastic tasje is hij niet. "Het
probleem is dat er zoveel produk-
ten in zitten die er niet in thuisho
ren. Die moeten er allemaal
uitgesorteerd worden. Wat je ook
ziet, is dat de mensen er alles los
in gooien, zonder verpakking,
toe dat er dan misschien wel eens
een enkel batterijtje onderin het
zakje zou kunnen zitten. "Maar
dat kunnen de ophalers niet zien."
De inzameling van klein chemisch
afval overziend, stelt Deurloo vast
dat er aan dit systeem veel haken
en ogen zitten, zoveel dat er wat
hem betreft naar een andere ma
nier van inzamelen mag worden
overgegaan.
"Een chemokar die op vaste tij
den rondgaat. Met een analist er
bij die zegt: Kijk dit flaconnetje is
geen chemisch afval en het fri
tuurvet kunt u hier ook niet kwijt.
Zo iemand geeft meteen de juiste
informatie. Een volgende keer ko
men ze niet meer aan met een leeg
flaconnetje. Dat werkt beter,
maar het kost natuurlijk veel
meer. Bovendien zit je dan ook
met een groot buitengebied. Hoe
bedien je dat?," geeft Deurloo de
grenzen aan van zijn voorstel het
klein chemisch afval beter in te
(laten) zamelen.
Vanaf juni 1985 is de gemeente
Tholen bezig het klein chemisch
afval te scheiden via de gele tasjes
die gratis aan de ophalers kunnen
worden aangeboden. In dat jaar
werd 1710 kilogram klein che
misch afval ingezameld, in 1986
was dat meer: 2650 kg.
Beheerder A. Deurloo (rechts) sluit vaten met klein chemisch af
val af; akkerbouwer A.C. Geluk levert restanten bestrijdingsmid
delen in.
medicijnen en bijvoorbeeld injec
tienaalden van suikerpatiënten.
Het grootste bezwaar is nog wel
dat het door sommigen aan de
straat wordt gezet. Er kunnen
stoffen in zitten die doordat ze
met elkaar in verbinding komen
spontaan ontploffen of in brand
vliegen."
Volgens Deurloo is er nog heel
wat werk aan de winkel om de
burger voor te lichten omdat er te
veel (30 tot 40"%) niet chemisch
afval in de tasjes verdwijnt. Daar
door ontstaan er ook misverstan
den. "Als de mannen van de
ophaaldienst een tasje aannemen
waarin gloeilampen zitten, hou
den ze dat niet apart. Anderen die
dat zien, zeggen dan dat ze het
chemische afval bij de rest an het
huisvuil gooien." Deurloo geeft
In 1987 bedroeg het aantal kilo's
7105 en in 1988 8565. In 1989'
wordt in de overzichten een schei
ding gemaakt tussen het huishou
delijk en bedrijfs-klein chemisch
afval. De cijfers: totaal 12.848
waarvan 10.427 huishoudelijk
chemisch afval en 2421 van be
drijven.
In 1990 werd minder ingezameld:
11.724. Vooral minder bedrijfsaf
val, namelijk 1003 terwijl via de
huishoudens 10.721 kilo naar het
depot op Tuttelhoek kwam. Het
klein chemisch afval wordt door
het bedrijf Sichetra uit Roosen
daal opgehaald voor verdere ver
werking. Het depot blijft
voorlopig op Tuttelhoek, maar de
gemeente overweegt het te zijner-
tijd te verplaatsen naar de werk
plaats in Scherpenisse.
De gemeentelijke vuilnisophaaldienst rijdt met twee huisvuilwagens.
Elke wagen heeft een laadvermogen van ongeveer 9 ton. Daarnaast be
schikt de gemeente Tholen over een vrachtwagen voor het afzetten en
ophalen van containers ten behoeve van gemeentelijk vuil zoals van de
plantsoenen, straatmakers en bouwploegen. Bij de reiniging zijn vijf
vaste medewerkers in dienst die op piekdagen worden aangevuld met
medewerkers uit de algemene dienst.
teert de gemeente 1 holen met een
zogenaamd milieuparkje in het
stadje Tholen. Op het trottoir bij
het parkeerterrein aan de Bosstraat
staat een aantal bolcontainers
waar blank en gekleurd glas ge
scheiden kan worden. Dat geldt
ook voor papier (karton en kran
ten). De papierbollen worden we
kelijks geleegd door een
vereniging. Het gekleurde glas
wordt wekelijks gehaald door het
bedrijf dat het glas voor herge
bruik geschikt maakt. Het bolle
tje blank glas wordt door de ge
meente geleegd. Tot nu toe is dat
1 keer gebeurd. Volgens ambte
naar P. van Zijst wordt er wel
goed gescheiden, maar is het aan
bod van blank glas niet hoog. Het
papier dat wordt opgehaald, be
draagt volgens Van Zijst ongeveer
200 kilo per week. Tot op heden is
4800 kilo op deze manier inge
zameld.
Een overzicht van het op Tuttel
hoek gestorte afval over de afgelo
pen vijf jaar leert, dat het huisvuil
elk jaar is toegenomen. Werd in
1986 nog 17.700 ton aangevoerd,
in 1987 was dat 23.800 ton, het
jaar daarop 25.800 ton. In 1989
werd 27.000 ton aangevoerd en
vorig jaar 28.000 ton. Het be
drijfsafval vertoont een stijging
na een daling in 1987. In 1986
kwam 12.850 ton bedrijfsval op
Thttelhoek terecht, in 1987 8238
ton, in 1988 10.000 ton, in 1989
11.000 en vorig jaar 16.700 ton.
Het aanbod van agrarisch afval
nam vorig jaar af. Toen werd
10.000 ton gestort tegen 12.000
ton in 1989. In 1987 werd 16.700
ton gedumpt en in 1986 12.750
ton.
Sinds december 1990 experimen-
Leerlingen van de Rieburch uit St. Maartensdijk bezoeken de gemeentelijke stortplaats TUttelhoek bij Scherpenisse en kijken naar
de inhoud van perscontainers, die veelal door campings worden gebruikt.
Op het kantoortje van beheerder A. Deurloo op stortplaats Tuttelhoek
hangt een plattegrond van provinciale waterstaat. Erop; de kaart van de
stortplaats, de lijnen al aardig vervaagd. In maart zijn metingen ver
richt die het 'resterend stortvolume' aangeven. Die zijn in rode lijnen
duidelijk zichtbaar weergegeven. Het lijkt heel wat, maar hier is de wer
kelijkheid sneller dan de planning.
Het verhaal -voor wie zich in afval
interesseert- is bekend. In 1992
zou het Tuttelhoekje dichtgaan.
Toen dat bekend werd, nam de
aanvoer van met name bedrijfsaf
val toe en moest de sluitingsda
tum vervroegd worden naar 1
september. Ook dat leek niet haal
baar. Nu is 1 juli de dag waarop
geen afval meer gestort kan wor
den op Tuttelhoek. Het 6 hectare
grote terrein is vol; de honderden
meeuwen die nu nog op het'verse
afval neerstrijken, lijken zich er
nog niet van bewust, maar het ter
rein in de inlaag langs de Ooster-
schelde zal straks geen
fourageergebied meer zijn voor
deze 'beschavingsvolgers'. Op
vrijdag 28 juni is de laatste moge
lijkheid om te storten. "Toen we
hier begonnen (oktober 1962 -
Red.) zeiden we tegen elkaar: Wij
zullen het niet meer meemaken
dat het hier vol zal raken. We lo
pen nu over de tweede stortlaag
op 8 a 10 meter vuilnis", zegt be
heerder Deurloo op weg naar de
zogenaamde compactor of vuil-
verdichter, een helse machine,
waarmee de inhoud uit de vuilnis
wagens verdeeld wordt over het
resterende gedeelte. IJzeren wielen
met kammen rijden het afval plat.
"Er ligt nog een heel stuk onafge
dekt. Met afdekken wachten we.
Want daarover kunnen we nog
Goedkopere zakken
bij supermarkten
wat uitrijden. We willen tot 1 juli
blijven storten". Het terrein ligt
ingesloten tussen de zeewering
langs de Oosterschelde en een la
ger gelegen inlaagdijk. De verho
ging van de zeedijk heeft in de
jaren zeventig (het op Deltahoog
te brengen van de buitendijken)
Tuttelhoekje meer volume gege
ven. De inlaag is van lieverlee van
af de westzijde volgestort op een
ondergrond, eigendom van het
waterschap Tholen. De inlaag
diende ervoor als zanddepot voor
de herverkaveling.
"We zijn wel altijd aan voor
schriften gebonden. De stort
plaats is door de provinciale
waterstaat onderverdeeld in sec
ties. Regelmatig werd er door de
provincie ingemeten en dan kwam
automatisch het restvolume eruit.-
We waren bij het storten gebon
den aan 6 meter plus N.A.P. in het
midden en aan de zijkanten plus
4. De zeewering is een mooie
richtlijn want die ligt op 6.25 bo
ven N.A.P., het inlaagdijkje op
plus 4". Op sommige plaatsen
verteert het vuil eerder dan op an
dere plaatsen. Het verteringspro
ces schept weer ruimte voor nieuw
vuil. Volgens Deurloo zorgde het
afval van uien voor verzakkingen.
Ook zware machines konden er
gemakkelijk in wegzakken, herin
nert de beheerder zich. "We
moesten wel eens een wagen met
18 ton juunafval uit laten graven".
Wat Deurloo betreft, zijn de uien-
resten 'de grootste ellende' omdat
het spul bestaat uit 90% water en
het blad er lang over doet eer het
verteerd is. Het storten van grote
hoeveelheden uien is echter achter
de rug nu bedrijven alleen zoge
naamd steekvaste afval mogen
storten, ondernemers gezien de
kosten naar andere stortmogelijk-
heden zijn gaan uit zien (Daco-
mex import-export van M. van
Damme uit Sint-Maartensdijk) of
met de verwerking van uien zijn
gestopt (Meijer in Scherpenisse).
Het agrarisch afval zoals dat van
uien, wordt nu nog aangevoerd
van de fabriek Onion Specialties
en van de zilveruienfabriek van G.
Polderman (tijdens het seizoen)
uit Sint-Maartensdijk.
"Kijk", zegt Deurloo, wijzend op
een bandenwagen vol landbouw
plastic die het terrein op komt rij
den. "Dat is nou een mooi
voorbeeld om te laten zien hoe
moeizaam het hergebruik ver
loopt. De voorafgaande jaren
konden de boeren het plastic gra
tis brengen voor recycling. Dat
werd hier apart opgeslagen en af
gevoerd. Maar ze kunnen het spul
niet meer kwijt. Zoiets is erg jam
mer. Je bent bezig om gescheiden
in te zamelen, de mensen doen er
hun best voor en nu moeten ze er
weer voor betalen. Dan houdt het
weer op". Het gaat voornamelijk
om grote lappen piastic die in het
voorjaar over de aardappelperce
len worden gelegd om de groei te
bevorderen. Een ander voorbeeld.
Na de stormen van vorig jaar
brachten veel tuinbouwers gebro
ken glas van de kassen naar de
.glascontainer op Tuttelhoek. "De
hele lading kwam terug omdat er
teveel kit aan het glas zat en er
ook t.l.-buizen bij waren wegge
gooid. Dan doe je moeite om
apart in te zamelen maar je moet
wel 12 ton glas op Tuttelhoek stor
ten omdat het niet aangenomen
wordt". Deurloo zegt wel zoveel
mogelijk toezicht te houden bij
het aanleveren van dergelijk afval,
maar wijst erop dat hij ook wel
eens achterin de belt bezig is met
de compacter het vuil aan te rij
den, zodat de controle bij de in
gang ontbreekt.
Toen Deurloo op 1 januari 1980
als beheerder op Tuttelhoek
kwam, waren de voorzieningen
beperkt. "Vijftien jaar geleden
lag de stortplaats gewoon open.
Dag en nacht kon je erop. Eerst
hadden we een bulldozertje en een
hydraulische kraan voordat de
verdichter er kwam. Ook het hek
fs er pas later rondgezet. Om het
voor particulieren mogelijk te ma
ken buiten de werkdagen hun af
val naar de vuilnisbelt te brengen,
was er zaterdagochtend gelegen
heid tot storten. Toen de reini
gingsrechten nog geheven werden
door middel van de vuilniszakken
-die de burger op het gemeente
huis kon kopen- zorgde dat zater
dagochtend voor files op de
stortplaats. Deurloo: "De mensen
kochten goedkopere zakken bij de
supermarkt en kwamen ze zater
dags in luxe auto's hier brengen.
Dan waren ze goedkoper uit.
Soms kwamen hier wel 70 tot 80
auto's op een ochtend. Als ze in
de rij stonden, wilden ze niet
wachten tot ze aan de beurt waren
en dan smeten ze de zakken voor
in op de stortplaats. Als ze er
maar vanaf waren, dan was het
goed". Een en ander veranderde
toen er een vaste afvalstoffenhef
fing voor huishoudens werd vast
gesteld. Voor particulieren was
het niet langer aantrekkelijk zelf
met de zakken te gaan rijden.
"Nu komen er misschien 10 parti
culieren met de auto in één week",
vertelt Deurloo. Het gevolg van
het loslaten van de zakkenprijs
was, dat het aanbod van vuilnis
aan de straat enorm toenam. "De
vuilnismannen hebben die wijzi
ging het best gemerkt, want het
aanbod steeg gigantisch".
Bij het invoeren van de ar
beidstijdverkorting werd het Tut
telhoekje vrijdagmiddag gesloten.
Omdat veel bedrijven op vrijdag
gebruik wilden maken van de
stortplaats is besloten de vrijdag
middag open te blijven en de za
terdagochtend te sluiten. Volgens
Deurloo is met name het bedrijfs
afval de laatste jaren gestegen.
"Er zijn meer bedrijven op Tho
len gekomen. Die produceren ook
een afvalprodukt". Voor een
groot aantal bedrijven (waaronder
ook campings worden verstaan)
rijdt het transportbedrijf Cop-
pens uit Bergen op Zoom. Op heel
het eiland Tholen heeft het be
drijf zo'n 35 containers staan (van
7 en 30 kuub) die wekelijks wor
den geleegd op Tuttelhoek.
Chauffeur A. Westdorp uit Sint-
Annaland betreurt het dat Tuttel
hoek dicht moet. "Het is allemaal
dichtbij. Voor mij ideaal gebied,
straks moet ik misschien veel ver
der gaan rijden". Westdorp vertelt
dat nu het einde van Tuttelhoek
als stortplaats nadert hij de afge
lopen vier weken 'veel meer' con
tainers heeft uitgezet dan
normaal. Westdorp kan aan de
hand van het tarievenlijstje laten
zien dat storten op bijvoorbeeld
De Kragge in Bergen op Zoom
veel duurder is dan op Tuttelhoek.
"In Bergen op Zoom wordt de
wagen gewogen. Daar betaal je 45
gulden per ton. Hier 75 gulden
per wagen. Voor een 7 kuubs con
tainer kom je al op 315 gulden.
Daar moeten nog transportkosten
bij". Een bedrijf uit Tholen bij
voorbeeld betaalt voor dezelfde
container 225 gulden op Tuttel
hoek, een camping in Stavenisse
231 gulden. Deurloo: "De stortta-
rieven zijn hier erg laag vergeleken
met de tarieven in de regio. Ik heb
er wel begrip voor dat de mensen
nu piepen dat het dicht gaat,
maar ik heb nog niemand ge
hoord die zegt dat ze de afgelopen
jaren toch lekker goedkoop heb
ben kunnen storten".
De beheerder wil ook een mis
verstand de wereld uit helpen.
"Als de mensen een wagen van
Coppens uit Bergen op Zoom zien
rijden, dan denken ze dat er afval
van buiten Tholen wordt gestort.
Dat is een steeds terugkomende
vraag. Dat is dus pertinent niet zo,
op een enkele keer na. Coppens
rijdt voor Thoolse bedrijven,
campings, bejaardentehuizen. De
stijging in het aanbod van afval is
vooral veroorzaakt door bedrijfs
afval. Deurloo staaft dat met cij
fers: "In 1982 was dat bijvoor
beeld 52,6 duizend kubieke meter,
in 1990 was dat 83,2 duizend ku
bieke meter. Agrarisch afval is in
die periode gelijk gebleven, onge
veer 10 m3, het huis-en grofvuil
vertoonde een lichte stijging van
25 m3 naar 31 m! in die periode.
Deurloo gelooft dat afvalschei
ding meer zal worden toegepast
wanneer het voor bedrijven duur
der wordt om van hun rommel af
te komen. "Nu zie je dat er con
tainers gelost worden waar een
berg volle computeruitdraaien in
zitten. Waarom doet zo'n bedrijf
er geen moeite voor om dat bij een
vereniging in te leveren. Als ze
straks met hogere tarieven worden
geconfronteerd dan pas zullen ze
meer aan afvalscheiding gaan
Vodden, te slecht
voor zak van Max
doen". Per vervoermiddel wordt
op Tuttelhoek één tarief gerekend.
De chauffeur krijgt de nota mee
die Deurloo invult. Oók al zit er
minder in de container, de prijs
blijft gelijk.
"Voor sommigen is het een hard
gelag wanneer er veel minder in de
laadbak zit", geeft Deurloo toe.
Per week wordt zo'n 110 ton huis
vuil van Tholen (inclusief kleine
containers van bedrijven) gestort.
Om de afvalstromen te scheiden,
heeft Deurloo wel enkele voorstel
len. Het composteren van 'rest-
groen' uit de plantsoenen is één
voorbeeld. Verder denkt Deurloo
dat het scheiden van puin voor de
zogenaamde puinbreker ook een
goede zaak is. "Het milieuparkje
in Tholen zou uitgebreid moeten
worden. Hier worden ontzettend
veel kleren gestort. Dat is niet
meer goed voor de zak van Max
en bij de voddenboer krijg je er
niks voor. Dat zijn aanzienlijke
hoeveelheden. Daar zou een bol
letje voor moeten komen". Hoe
wel het nog niet precies duidelijk
is hoe de toekomst van de beheer
der er gaat uitzien, is Deurloo er
van overtuigd dat er wel een
oplossing voor zijn functie zal
worden gevonden. "Veertig tot
vijftig procent van mijn werk
blijft bestaan. De ophaaldienst
blijft hetzelfde. Dan is er het koel
kastenproject, het milieuparkje in
Tholen, het klein chemisch af
val". Daarnaast verzorgt Deurloo
ook het uitlenen van gemeentelij
ke materialen (voor sportactivitei
ten) en voor personeel en wagen
bij bijvoorbeeld woningontrui
mingen. "De mensen weten dat
niet, maar dat zijn allemaal klus
jes die van hieruit geregeld wor
den". Deurloo vindt dat er nu een
'onzekere situatie' is ontstaan
maar zegt 'voldoende vertrouwen'
te hebben in de gemeentebestuur
ders om voor hem een oplossing
te vinden.
Op initiatief van de toenmalige gemeente Sint-Maartensdijk werd in
1960 de gemeenschappelijke regeling vuilnisophaaldienst opgericht na
dat eerdere pogingen schipbreuk hadden geleden. Op 29 oktober 1962
trad deze regeling in werking. Tegelijk met de invoering van de regeling
werd de stortplaats Tuttelhoek in gebruik genomen.
Het terrein was eigendom van het
waterschap; de inlaag had dienst
gedaan als zanddepot voor de
herverkaveling. Aan de gemeen
schappelijke regeling namen Sint-
Maartensdijk, Poortvliet, Scher
penisse en Sint-Annaland deel.
Het dagelijks bestuur werd in
Sint-Maartensdijk gevestigd (van
daaruit werden ook de salarisrege
lingen voor de ophalers vast
gesteld).
De reinigingsrechten bedroegen 10
gulden per jaar voor één zinken
emmer. Na verloop van enige ja
ren sloten zich ook andere ge
meenten aan; op 1 januari 1964
Stavenisse en in 1967 de gemeente
Tholen (volgens het raadsbesluit
van 22 november van 1966).
Deze gemeente beschikte al over
een vuilniswagen. Het voertuig
werd in de regeling ingebracht.
Ook de kolkenzuiger van Tholen
kwam bij het wagenpark van de
gemeenschappelijke regeling.
De reden dat Tholen zich aan
sloot, lag in het feit dat de stort
plaats bij Hoornwerk op het
Slikkenburgh (net aan de andere
kant van de voormalige Thoolse
brug) vol begon te raken. De ge
meente Sint-Philipsland trad op
20 januari 1967 toe, terwijl Oud-
Vossemeer per 1 september 1968
in de regeling werd opgenomen.
De eerste zogenaamde roltrom-
melauto (kraakwagen) werd op 7
juli 1967 aangeschaft. Besloten
werd tevens om voor deze tweede
auto personeel aan te nemen. De
wagen was nodig omdat de ge
meenten Tholen en Oud-
Vossemeer erbij waren gekomen.
Voordat de inlaag als vuilnisbelt
in gebruik werd genomen, werd
op tal van andere plaatsen vuilnis
gestort. Zo had Sint-Maartensdijk
een mestvaalt aan de Westvest die
in 1957 overvol raakte. In 1958
mocht daar geen bedrijfsafval
meer worden gestort.
Om uitvoering te kunnen geven
aan een nieuw bestemmingsplan
voor het dorp, moest de belt wor
den leeggemaakt. Ruimte vond
men toen op het schor van de af
gesloten Pluimpot, nabij het Gal
genpad en in de 'laagte' aan de
Derde Dijk (waar nu het monu
ment voor de watersnood staat).
Ook de watergang tussen de Ste
nen Pad en de Eerste Dijk lag vol.
Een laagte in de Derde Dijk
bracht tijdelijk enige soelaas en
toen die vol was, dumpte men het
vuilnis in een weelput in de Geer-
truidapolder bij Scherpenisse.
Het huisvuil van Scherpenisse
werd gestort aan de Molenweg
(wellicht ook in het Visgat bij de
Zeedijk). Poortvliet had een stort
plaats aan de Deeweg naast Bur-
gemeet en Stavenisse kon het afval
kwijt aan de Veerweg.
In dit dorp werd in 1970 een proef
genomen met het inzamelen van
huisvuil in plastic zakken. Dat
bleek een succes en de zware zin
ken emmers die altijd veel lawaai
veroorzaakten wanneer ze werden
geleegd, verdwenen van de stoe
pen. In 1972 besloot de gemeente
raad van groot-Tholen de prijs van
de reinigingsrechten te verwerken
in de plastic zakken. Tuttelhoek
werd 1 dag in de week opengesteld
om te voorkomen dat er illegaal
werd gestort.
De gemeente Tholen huurt het
terrein van het waterschap Tho
len. Op grond van de wet veront
reiniging oppervlaktewater heeft
de gemeente een lozingsvergun
ning omdat het percolaat (water
dat uit de belt zakt) via een leiding
op de rioolwaterzuivering in Sint-
Maartensdijk werd gebracht.
De gemeente is verplicht regelma
tig monsters te nemen. De uitsla
gen daarvan worden door het
waterschap beoordeeld. Volgens
een woordvoerder van het water
schap zijn er tot op heden geen
probleemstoffen in de monsters
aangetroffen.
Als eigenaar van de grond heeft
het waterschap inmiddels de ge
meente Tholen medewerking toe
gezegd om op de stortplaats een
overlaadstation in te richten. De
gemeente blijft verantwoordelijk
voor de nazorg van het terrein.
Beheerder Deurloo zegt dat er
zich 'weinig problemen met che
mische afvalstoffen' zullen voor
doen op Tuttelhoek.
"Bij de bedrijven wordt vier keer
per jaar bemonsterd voor hun lo
zingsvergunning. We hebben hier
geen grote chemische industrie en
het restantje aan landbouw-
bestrijdingsmiddelen is te ver
waarlozen, want dat spul is te
duur om weg te gooien. Rond de
stortplaats loopt een drainage
voor het oppervlaktewater en per
colaat. Van het waterschap krij
gen we geen klachten over
schadelijke stoffen."
Realiseren van een blijvend afval
centrum op de stortplaats Tuttel
hoek bij Scherpenisse is niet
mogelijk. Gedeputeerde staten
hebben dat in april kenbaar ge
maakt aan het gemeentebestuur.
De stortplaats, die 1 juli dicht
gaat, grenst aan een zogenaamd
stiltegebied. In zo'n gebied moe
ten de natuurlijke geluiden zo min
mogelijk verstoord worden.
Wethouder J. van der Jagt heeft
over de afwijzing een gesprek ge
had met milieu-gedeputeerde
A.M. Dek. "De vraag is namelijk
waar we dan wél met ons afval
heen kunnen. Daarop kon de pro
vincie geen antwoord geven." Het
overleg heeft erin geresulteerd, dat
Tuttelhoek tot september 1993 als
overslag mag blijven dienen. Van
daaruit wordt het huisvuil dan
naar Nieuwdorp afgevoerd. "Dat
wordt een kleinschalige voorzie
ning, waarin zo weinig mogelijk
wordt geïnvesteerd," aldus Van
der Jagt.
Gemeente en gemeenschappelijke
regeling stortplaats Midden-
Zeeland moeten op Tholen een
nieuwe plaats zoeken voor een af
valcentrum. "Dat kost tijd, ook
gezien de planologische procedu
re." Het centrum wordt een - over
kapte - voorziening, waar behalve
overslag van afval ook composte
ren en het opslaan van klein che
misch afval en koelkasten aan de
orde zal zijn.
Het storten van juunafval uit een bandenwagen is in trek bij de meeuwen. Een vrachtwagen van Coppens rijdt af en aan met contai
ners van particuliere ondernemers.
