Scriptie levert André Bogert prijs op
Maatschappelijk werk
1,33 extra per inwoner
Midden- en kleinbedrijf floreert
Vier jubilarissen N.H. gem. Tholen
Donderdag 10 januari 1991
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
9
De afstudeerscriptie van de 28-jarige André Bogert uit
Tholen is door de Hogeschool Utrecht bekroond als
beste afstudeerscriptie van het studiejaar 1989/1990.
Maandagmiddag ontving Bogert een prijs van duizend
gulden. De onafhankelijke jury vond dat de Thole-
naar 'een fantastisch resultaat' had behaald met zijn
scriptie 'De invloed van het mechanisch pendelen van
de lasboog op de warmscheurgevoeligheid van twee
ALMgZn (Cu)-legeringen'.
Wetenschappelijk
Profielen
Duizend gulden voor afstudeeropdracht materiaalkunde Hogeschool Utrecht
Tholen bekijkt bijdrage voor 1992 opnieuw
De commissie welzijn heeft ingestemd met een verho
ging van de Thoolse bijdrage aan de Federatie Maat
schappelijke Dienstverlening van f. 8,16 naar f. 9,49
per inwoner voor 1991. Voor 1992 wordt mogelijk een
heroverweging gemaakt, afhankelijk van de gegevens
die het registratiesysteem van de federatie oplevert.
Asielzoekers
Resultaten enquête Kamer van Koophandel Middelburg
Het bedrijfsleven in Midden- en Noord-Zeeland heeft in 1990 gunstige resultaten
behaald. Vooral voor het midden- en kleinbedrijf was het een uitstekend jaar. Dat
blijkt uit de resultaten van de jaarlijkse enquête regionale bedrijfsontwikkeling van
de Kamer van Koophandel in Middelburg.
Herstel investeringen
Trouwste kerkgangster
Horloge gelijk
Een goed mens
Grote plichtsbetrachting
Voorbeeld
André Bogert studeerde in mei af
aan de sector materiaalkunde in
Utrecht. Hij pakte de studie drie
jaar geleden weer op, na een jaar
administratief werk bij het minis
terie van economische zaken en
twee jaar bij het nationaal lucht
en ruimtevaartlaboratorium. Die
laatste baan wekte zijn belangstel
ling voor de vliegtuigbouw en me
taalkunde, hoewel hij tijdens zijn
stage voor de afdeling werktuig
bouw van de MTS in Bergen op
Zoom ook al interesse kreeg voor
materiaalkunde. "Eerst heb ik het
een jaar aan de lerarenopleiding
geprobeerd, daarna ben ik door
gestroomd naar de dagopleiding,"
vertelt Bogert. De Hogeschool
Utrecht kent als enige de oplei
ding materiaalkunde, het is er bo
vendien de kleinste afdeling met
in totaal zo'n vijftig studenten.
Materiaalkunde houdt zich bezig
met de eigenschappen van materi
alen, het ontwikkelen van nieuwe
legeringen, de vraag hoe je mate
rialen test en wanneer je welke
materialen toepast.
De afstudeeropdracht van André
Bogert maakte deel uit van een
nationaal onderzoek door de TU
Delft en TNO. In het kader daar
van zijn diverse methoden onder
zocht om de scheurgevoeligheid
van hoogwaardige aluminiumle-
geringen tijdens het lassen te ver
minderen. "Er worden steeds
sterkere legeringen gemaakt, on
dermeer voor de bouw van vlieg
tuigen en tanks, maar de
lasbaarheid geeft daarbij proble
men," vertelt Bogert.
De Tholenaar is erin geslaagd een
al in gebruik zijnde beproe
vingsmethode, die voor alumini-
umlegeringen niet bruikbaar
bleek, aan te passen door het stro
mingsgedrag te beïnvloeden. Bo-
gert's begeleider, ir. C.A. Brak, en
de jury kennen de resultaten een
hoge wetenschappelijke waarde
toe. Bovendien munt het verslag
uit door helderheid, nauwkeurig
heid en volledigheid.
André Bogert wist niet, dat zijn
scriptie door de sector voor de
prijs was aangemeld. Wél was
hem bekend dat zijn werkstuk
gunstig is ontvangen. "Er is
destijds al over gesproken om het
te publiceren, maar tot nu toe is
dat niet gebeurd." Het niveau van
zijn scriptie, alsmede het feit dat
hij al twee jaar praktijkervaring
had opgedaan, waren voor de
school aanleiding om Bogert het
stagejaar kwijt te schelden. Daar
door heeft hij zijn studie in drie
jaar beëindigd.
Toen de Tholenaar in Utrecht be
gon was het nog een HTS; de om
zetting naar een hogeschool was
ook van invloed op de aanpak van
het lesgeven. De leerstof wordt nu
in delen, zogenaamde modules,
aangeboden. De HTS-aanpak
sprak Bogert meer aan, zijn scrip
tie is, zo zegt hij zelf, onder in
vloed daarvan tot stand gekomen.
Hij had er 3 1/2 maand de tijd
voor. "Je maakte weken van 60
tot 70, soms wel 80 uren voor lite
ratuuronderzoek, het uitproberen
en tenslotte het uitwerken," vertelt
hij. De prijsuitreiking noemt Bo
gert een mooi stukje reclame voor
de school, waar hij het prima naar
zijn zin heeft gehad. "Het was
een interessante opleiding, waar
de leraren elkaar aanvulden. Door
het kleine aantal studieplaatsen
bij materiaalkunde kent iedereen
iedereen in dat wereldje. Inmid
dels is dat vak mijn hobby gewor
den," aldus André Bogert.
Hij werkt inmiddels bij een alu-
miniumverwerkend bedrijf in
Drunen en houdt zich daar bezig
met verbetering van de procesbe
heersing bij de extrusie van alumi
nium profielen. Het bedrijf
produceert 150 kilometer profiel
per etmaal. Men giet er het metaal
zelf (aluminium heeft een 'lage'
smelttemperatuur van 600 gra
den), waarbij veel materiaal wordt
hergebruikt. "Ik wil nu een stuk
ervaring opdoen, daarna zien we
wel verder," zegt Bogert. Hij is
vastbesloten opnieuw te gaan stu
deren. "Er zijn vele mógelijkhe
den, zo is er vraag naar
materiaalkunde in combinatie
met duiken en ook met rechts- en
wetskennis," aldus de Tholenaar.
Van het geld dat hij als prijs ont
ving, wil hij een tastbare herinne
ring aanschaffen.
De jury die de prijzen toekende
bestond uit een bestuurslid van de
Hogeschool Utrecht, de secretaris
van het VNO provincie Utrecht en
twee vertegenwoordigers van de
Utrechtse Kamer van Koophan
del. Zij kenden drie prijzen toe en
negentien eervolle vermeldingen.
De inzendingen waren door de
studierichtingen van de school op
vakinhoud geselecteerd, waarna
de jury ze op HBO-niveau beoor
deelde. De voorzitter zei maan
dagmiddag dat het
prestatieniveau van de inzendin
gen een stijgende lijn vertoont,
André Bogert uit Tholen heeft een eerste prijs van duizend gulden gewonnen met zijn afstudeerscriptie van de Hogeschool Utrecht.
terwijl het ook opvalt dat gespro
ken kan worden van fundamenteel
wetenschappelijk onderzoek aan
het front van de hedendaagse ken
nis. Hij prees de Hogeschool
Utrecht voor het voeren van een
marktgericht beleid.
Bij het toekennen van de prijzen
zijn de inzendingen op acht crite
ria getoetst: maatschappelijke re
levantie, behandeling van de trits
probleemstelling-analyse
conclusie, helderheid en toeganke
lijkheid voor niet-vakgenoten,
taalgebruik en spelling, zelfstan
digheid/geestelijk eigendom, hel
derheid van de
argumentatie/overtuigingskracht,
presentatie/algehele verzorging en
tenslotte de mate van toepasbaar
heid binnen het beroepenveld
waarbinnen het concrete pro
bleem is opgelost. Dit laatste cri
terium is doorslaggevend geweest.
De verhoging betekent dat Tholen
niet de gevraagde 6.5 banen subsi
dieert, maar slechts 6. Die halve
heeft betrekking op de regeling
opvang asielzoekers, wat de fede
ratie op Tholen niet verzorgt.
"Als ze die zes banen maar niet
als een inkrimping beschouwen,"
merkte P. van Belzen (RPF/GPV)
op. Hij was ongerust dat de instel
ling op de dienstverlening zou
gaan beknibbelen en wilde weten
of de gemeenteraad daar invloed
op heeft. Wethouder J. Versluijs
zei, dat daarover het algemeen
bestuur de beslissing neemt en
daarin zitten vier Thoolse raadsle
den (Versluijs, Van Belzen, Kers
bergen en mevrouw Snoep).
Ook I.C. Moerland (PvdA) wilde
voorkomen dat de burgers de du
pe worden van een verminderde
dienstverlening. Van Belzen had
al aangegeven dat het werkterrein
van het algemeen maatschappe
lijk werk steeds breder wordt.
Moerland had uit de stukken be
grepen dat de hulpvraag op Tho
len boven het landelijk
gemiddelde ligt. Voor relatiepro
blemen is dat bijvoorbeeld 12%
meer dan landelijk, terwijl huis
vestingsproblematiek 13% van de
aanvragen op Tholen vormt, te
gen 6% in de Bevelandse gemeen
ten. "Maar dat kan ook komen
doordat daar de woningstichting
een eigen sociaal werker heeft." J.
v.d. Heuvel (VVD) waarschuwde
voor doublures op het gebied van
de gesubsidieerde dienstverlening
en noemde met name slachtoffer
hulp en telefooncirkels. Hij stem
de in met de verhoging, evenals
W.C. van Kempen (CDA) die vond
dat enerzijds het verkeerd gebruik
van gelden voor de gezinszorg
werd rechtgetrokken en ander
zijds werd tegemoetgekomen aan
een kostenstijging.
A. Kersbergen (SGP) wilde nog
weten waarom destijds was in
gestemd met uitbreiding naar 6.5
banen. Versluijs wees erop dat de
federatie anderhalf jaar geleden
graag de begeleiding van Thoolse
asielzoekers op zich had willen ne
men, en toen niet over extra ar
beidsplaatsen had gesproken.
Kennelijk was er dus ruimte. De
wethouder sloot uitbreiding in de
toekomst niet uit, maar dan moet
de noodzaak blijken uit het re
gistratiesysteem van de stichting.
Als de gemeenteraad accoord
gaat, wordt dit jaar ruim 181.000
gulden uitgetrokken voor het
maatschappelijk werk.
Subsidiëring van het bureau
Slachtofferhulp Zeeland was een
hamerstuk in de commissie. Zowel
over 1990 als 1991 krijgt deze in
stelling 9,8 cent per inwoner van
Tholen. Tenslotte riep ook het
subsidieverzoek van de Cliënten
bond ex-cliënten uit de geestelijke
gezondheidszorg geen vragen op.
Deze instelling te Goes krijgt twee
cent per inwoner. Bij oprichting
van een afdeling in West-Brabant
wordt de subsidie opnieuw beke
ken.
Rekening houdend met de prijs
ontwikkelingen op de binnenland
se en buitenlandse markt, lagen
de behaalde omzetten zowel bij
het midden- en kleinbedrijf (min
der dan 50 werkzame personen)
als bij de grote ondernemingen
(meer dan 50 werknemers) hoger
dan in de voorgaande jaren. De
kleinere bedrijven wisten een aan
zienlijke toename van de afzet in
het buitenland te realiseren. De
grote bedrijven konden de forse
exportstijging van 1989 niet vol
houden: de export daalde licht.
De bedrijfsresultaten waren in
1990 goed. Het aantal winstgeven
de ondernemingen steeg verder:
91% van de kleinere en 92% van
de grotere bedrijven maakte vorig
jaar winst. De investeringen na
men bij de kleinere bedrijven toe;
bij de grotere bedrijven was spra
ke van een lichte daling. De werk
gelegenheid nam zowel bij de
kleinere als bij de grotere bedrij
ven met 4% toe.
Ook de omzetten groeiden. Wan
neer rekening gehouden wordt
met de in de loop van vorig jaar
opgetreden prijsstijgingen, be
draagt de omzettoename bij de
kleinere bedrijven 3% en bij de
grotere 2%. Landelijk deden zich
dezelfde ontwikkelingen voor. In
Midden- en Noord-Zeeland wer
den de beste omzetresultaten be
reikt door de kleine industriële
5%) en dienstverlenende
(+4%) bedrijven en door de grote
groothandelsbedrijven.
Vorig jaar is de export van het
midden- en kleinbedrijf toegeno
men. De kleinere bedrijven verwe
zenlijkten een reële exportgroei
van 6%, vooral dankzij een toena
me van de afzet door de industrië
le, groothandels- en
visserijbedrijven. Bij de grotere
bedrijven daalde de export licht
met 2%. Het aantal exporterende
bedrijven bleef nagenoeg gelijk:
15% van de kleinere en 57% van
de grotere bedrijven zette vorig
jaar goederen of diensten in het
buitenland af.
Negen op de tien bedrijven in
Midden- en Noord-Zeeland sloot
het kalenderjaar 1990 met winst
af. Bij eenderde van de kleine be
drijven is de winst gestegen, bij
ruim de helft bleef de winst gelijk.
Meer dan de helft van de grote be
drijven realiseerde een hogere
winst, bij eenderde bleef de winst
gelijk.
Na de tegenvallende investerings
ontwikkelingen in 1989 herstelden
de investeringen zich in 1990. De
investeringssom ontwikkelde zich
bij de kleine bedrijven positief.
Het geïnvesteerde bedrag groeide
met 4% (landelijk drie). Bij de
grote bedrijven daalde de totale
investeringssom licht met 2%
(landelijk één). Hierbij dient op
gemerkt te worden, dat in de
voorafgaande jaren de investe
ringsontwikkeling bij de grotere
bedrijven voortdurend positiever
was dan bij het midden- en klein
bedrijf. Bij de kleinere bedrijven
werd meer dan de helft van het to
tale investeringsvolume aan ver
vanging besteed. Bij de grotere
bedrijven lag de nadruk op uit
breidingsinvesteringen.
De werkgelegenheid in de markt
sector blijft zich positief ontwik
kelen, er is nog steeds sprake van
een duidelijk opgaande lijn. Het
aantal arbeidsplaatsen nam met
4% toe.
Voor het onderzoek werden onge
veer 2.200 van de 11.000 bij de Ka
mer van Koophandel ingeschreven
ondernemingen aangeschreven;
bijna 1.500 (65.8%) daarvan ver
leenden hun medewerking. Zij
zien dit jaar met vertrouwen tege
moet. Eenderde van de kleinere en
meer dan de helft van de grote be
drijven verwacht een verbetering
van de geldomzet. Slechts 8%
houdt rekening met een daling.
Volgens de prognoses zal het aan
tal winstgevende bedrijven in 1991
verder stijgen. De uitkomsten van
de enquête geven verder aan, dat
het aantal exporterende bedrijven
licht zal stijgen en het aantal in
vesterende bedrijven licht zal af
nemen. Niettemin is eenderde van
de kleine en van de grote bedrij
ven van plan dit jaar meer te in
vesteren.
VERVOLG VAN PAG. 1
15-jarige leeftijd begon als orga-
niste op een harmonium in de
preekkerk. Dat gedurende 5 jaar
en vervolgens ruim 35 jaar op het
Van Dam orgel in de gerestaureer
de kerk. "Je zou denken dat een
40-jarig jubileum past bij een
oude dame, maar dat is niet het
geval", zei de president
kerkvoogd.
Hij bracht naar voren, welke op
merkingen de organiste in die 40
jaar te horen kreeg. "Je speelde te
vlug of te langzaam, je voorspel
was te lang of te kort, je speelde te
hard of te zacht. Wij als kerk
voogdij zijn blij, dat je warmte
legt in je orgelspel, zodat je bege
leiding ons iets te zeggen heeft.
We horen aan je spel na de dienst
dat je naar de preek geluisterd
hebt", aldus Van Dijke.
Mevr. Hage begon in 1955 op het
gerestaureerde orgel en is nu op
nieuw betrokken bij de restaura
tieplannen, samen met de
reserve-organisten Henk Quist en
Jan Bos.;. "Als we voor de tweede
keer het gerestaureerde Van Dam
orgel in gebruik nemen, hopen we
dat weer met elkaar te beleven",
zei de president-kerkvoogd. Hij
dankte haar voor haar werk als
organiste en het verzorgen van de
koffie tijdens de kerkvoogdijver
gaderingen. "Als vrouw deed je
gewoon mee in onze mannelijke
kerkewereld."
Van Dijke reikte het gouden
draaginsigne uit aan mevr. Hage,
alsmede een oorkonde, bloemen,
een leren tas en een portemonnee
als dank voor haar 40-jarige inzet.
Tenslotte werd mevr. Deurloo in
het zonnetje gezet onder de noe
mer 'de trouwste kerkgangster'.
Na 35 jaar was zij gestopt met het
schoonhouden van het kerkge
bouw. "Naast de diensten ben je
14 tot 15.000 keer in de kerk ge
weest. Het juiste tijdstip van je
aanstelling was niet te achterha
len, maar toen een jong paar in
het huwelijk trad, ben je als
schoonhoudster begonnen. Gedu
rende 17 jaar heb je 't nog samen
met mevr. Hartog in de avonduren
gedaan. Dank voor alles en hope
lijk mag je nog vele jaren in goede
gezondheid in ons midden zijn",
zei de president-kerkvoogd. Hij
speldde Betje Deurloo persoon
lijk het zilveren draaginsigne van
de vereniging van kerkvoogdijen
op, overhandigde de bijbehorende
oorkonde, alsmede een paraplu-
bak en een krantenbak.
Burgemeester Van der Munnik
vond, dat Van Dijke de vier jubi
larissen op voortreffelijke wijze
had gehuldigd. Inhakend op het
werk van de vier jubilarissen
noemde hij de tuin het visitekaar
tje van de kerk. Een goed onder
houden tuin werkt uitnodigend
voor de kerkgang. (De burgemees
ter maakte nog een vergissing
goed bij de intrede van ds. Snijder
in Oud-Vossemeer, toe hij ook
hoog opgaf over de mooi onder
houden tuin, maar dat was eigen
roem omdat de gemeente die tuin
bijhoudt).
In een opgeruimde kerk zitten, is
ook plezierig, zei de burgemeester
over het werk van mevr. Deurloo.
Hij was er een paar keer geweest
en constateerde, dat 't er piekfijn
uitzag.
Ook het orgelspel van mevr. Hage
had Van der Munnik een paar
keer beluisterd. "Ik constateerde
toen dat er iemand op het orgel
speelde die binding had met het
instrument. Er was sprake van een
twee-eenheid. Mevr. Hage speelt
met inspiratie. Zij vindt het een
eer om op het Van Dam orgel te
spelen."
President-kerkvoogdij Van Dijke biedt schoonhoudster mevr. Deurloo bij haar afscheid een para-
plubak aan. Tussen hen in de nieuwe schoonmaker, dhr. C.G. Hage.
Zich richtend tot klokkeluider
Steketee zei de burgemeester, dat
velen in Tholen op het klokgelui
afgaan. "Ik kerk in een andere
kerk, maar zet mijn horloge ook
op uw klok gelijk. Twintig over
negen begint u met luiden en half
'tien houdt 't op. Precies op tijd;
iedereen in Tholen leeft op die
klok."
Alles overziende noemde de bur
gemeester het geweldig om vier
jubilarissen uit de ondersteunende
sfeer van de Hervormde Gemeen
te op zo'n avond te kunnen huldi
gen. Hij wilde zich nog nader op
twee van hen richten: mevr. Deur
loo en mevr. Hage.
Ten aanzien van mevr. Deurloo
sprak de burgemeester niet alleen
over de 35 jaar als schoon
houdster van de N.H. Kerk. "De
opofferende wijze waarop zij haar
leven geheel in dienst gesteld heeft
van haar ouders, dwingen respect
en bewondering af. U hebt een
gouden hart. Bewust hebt u uw le
ven in dienst gesteld van uw
ouders, die tot hun overlijden in
hun eigen huis hebben kunnen
blijven. Dat is een groot goed,
want mensen willen graag in hun
eigen omgeving blijven. Dat is een
groot goed. U hebt uw ouders lief
devol verzorgd en toen dat nodig
werd, verpleegd. Zo'n verzorging
kunnen echter niet veel mensen
opbrengen; het is een geweldige
gave wanneer je dat wel kunt.
Daarnaast kon gedurende 35 jaar
de kerkvoogdij rekenen op een
schone en heldere kerk. Daarvoor
is de Hervormde Gemeente u zeer
dankbaar. Altijd kon men op u
aan door uw grote trouw bij alles
wat u deed. Aan de propere kerk
kon men uw goede werk zien.
Kortom een goed mens, betrouw
baar en zorgzaam. Reden vol
doende om een voordracht te-
doen uitgaan voor een koninklijke
onderscheiding, die ook aan u is
verleend. Met groot genoegen
speld ik de eremedaille verbonden
aan de Orde van Oranje Nassau in
brons op", zo besloot de burge
meester.
De tweede jubilaris die Van der
Munnik uitgebreid toesprak, was
mevr. Hage, 40 jaar organiste van
de Thoolse Hervormde Gemeen
te. "Met grote en toegewijde
plichtsbetrachting hebt u zich al
die jaren gekweten van uw taak.
Niet alleen tijdens de zondags
diensten, maar ook op de door de
Ruben Steketee feliciteert zijn opa met zijn zilveren jubileum als klokkeluider, terwijl zijn oma, alsmede tuinman Donken en zijn
vrouw met plezier toekijken.
weekse dagen bij diensten wegens
overlijden of huwelijk. Voorts
verleende u muzikale medewer
king tijdens de open monumen
tendag en openstelling van de
kerk voor rondleidingen van groe
pen of individueel bezoek, zoals
bij de jaarlijkse zomerfeestdagen
in Tholen.
De kerkeraad kan altijd op uw
medewerking rekenen. Daarnaast
bent u nog hulporganiste bij het
hervormde kerkkoor Immanuël
sinds 1987 en bij Rehoboth in St.
Maartensdijk vanaf 1985. Twintig
jaar, van 1963 tot 1983 was u diri-
gente en begeleidster van het
vrouwenkoor van de NCVB. Ge
durende zeven tien
jaar(1966-1983) was u secretaresse
van de NVCB-afdeling St. Maar
tensdijk en ook daar verzorgde u
de orgelbegeleiding.
Voorts hebt u vijf jaar achtereen
uw beide hulpbehoevende ouders
liefdevol en trouw verpleegd.
Daarenboven zorgde u 30 jaar
lang voor de textielwinkel.
In haar omgeving is bekend, dat
deze bescheiden vrouw hulpvaar
dig is en steeds klaar staat om te
helpen waar hulp nodig is.
Dit alles vormde voldoende aan
leiding mevr. Hage voor te dragen
voor een koninklijke onderschei
ding. Met zeer veel genoegen zal
ik de eremedaille verbonden aan
de Orde van Oranje Nassau in zil
ver opspelden", zo besloot de bur
gemeester.
"Een ingrijpend moment",
constateerde president-kerkvoogd
Van Dijke. "Een ogenblik ook
van dankbaarheid. Dat u beiden
de onderscheiding onder Gods ze
gen nog lang mag dragen."
Een dochter van dhr. Steketee
sprak een dankwoord namens
haar vader en zwaaide hem tevens
lof toe wegens zijn plichtsgetrouw
werk. "Toen je 25 jaar geleden als
klokkeluider begon, had dat veel
invloed op ons gezin. We moesten
er altijd rekening mee houden,
want het luiden van de klok dien
de precies op tijd te gebeuren. We
kunnen een voorbeeld aan je ne
men en regelmatig worden de
klokken in Tholen gelijk gesteld
op de kerkklok. Je doet je werk
met veel inzet en hebt inmiddels
bijna 3000 keer de klok geluid.
Tijdens feestdagen luiden alle
klokken en daarvoor ook dank
aan alle helpers. Ik hoop dat velen
nog lang kunnen zeggen: Steketee
is precies op tijd."
Namens de drie anderen sprak
mevr. Hage een dankwoord. "Dit
is nog moeilijker dan 40 jaar orgel
spelen", liet ze weten. Zelf was ze
haar man, kinderen en moeder
dankbaar voor de steun om weke
lijks als organiste te kunnen wer
ken. Mevr. Hage overhandigde
haar echtgenoot voor zijn nieuwe
functie van schoonhouder nog
een blik met handveger.
Ds. D. van Dijk feliciteerde de vier
jubilarissen namens de kerkeraad.
"Hartelijk dank voor uw inzet.
Op de juiste wijze mag u ook trots
zijn, maar vergeet met Psalm
103:2 geen van Zijn weldaden.
God doet wel. Door de weldaden
van God kon u daden ten dienste
van de kerk des Heeren verrich
ten.
Een verzorgd Godshuis binnen en
buiten, orgelspel en het luiden van
de klokken is tot eer van God.
Toont eerbied waar Hij woont,
zegt de psalmist. God is goed; let
op wie wij zijn geweest en wie
God voor ons is geweest. Dat we
met onze koninklijke onderschei
ding en oorkonde van de kerk
voogdij één begeerte mogen
hebben: Prijs de Heer met blijde
galmen!", zo besloot ds. Van
Dijk, waarna Psalm 146:1 werd
gezongen.
President-kerkvoogd Van Dijke
was verheugd over het verloop van
het programma. "Het was een fij
ne avond." Hij dankte de chr. ma
vo voor de gastvrijheid en
directeur Flikweert die als con
ciërge had gewerkt. Voor mevr.
Flikweert waren er bloemen. Ook
het zangkoor werd dank gebracht
voor de medewerking, evenals
burgemeester en mevrouw Van
der Munnik. "Het heeft ons echt
een band gegeven", zei president
kerkvoogd Van Dijke.
