Defosfatering en denitrificatie
taken democratischer waterschap
Boerderijtje wijkt voor Budelpack
Eigen Thools gezicht nodig
voor 'ons kostbaarste bezit'
Post
is al
onvoorzien
gehalveerd
Commissie ziet door bomen bos niet meer
Zeeuwse waterschapsbond was te gast in Tholen
Zoals
Raadslid Van Belzen bezorgd over kinderopvang in de Wingerd
14
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Donderdag 29 november 1990
"Het waterschap krijgt een democratische inbedding'
en ik sluit niet uit dat het allemaal nog democratischer
zou moeten worden." Burgemeester H.A. van der
Munnik zei dat vrijdagmorgen in Meulvliet waar tal
rijke leden en gasten van de Zeeuwse waterschapsbond
de zaal vulden.
Pachters en ingezetenen
Werkconferentie
over vervoerregio
Sanering wegen
Voorlichter
Fosfaat weg
Waterverbruik
70% minder
Hoge eisen
Kan de verordening voor kinderopvang in de toekomst
een eigen Thools gezicht krijgen? Die vraag werd
gesteld in de Thoolse commissie welzijn en onderwijs
door raadslid P. van Belzen(RPF/GPV) naar aanlei
ding van het vaststellen van de verordening kinder
opvang.
Van Belzen: 1991 moet nog beginnen
Het werd raadslid P. van Belzen in de november-
raadsvergadering even teveel. Bij het behandelen van
de wijzigingen in de gemeentebegroting voor 1991 was
het hem opgevallen, dat er een groot aantal posten ten
laste worden gebracht van de post onvoorzien.
Flinke aderlating
Muziekschool
Zwart circuit
Eigen verhaal
Eén gulden
Van der Munnik lid van
Stuurgroep Oosterschelde
Ji
"3
De burgemeester was verheugd
dat 'zo'n illuster gezelschap het
gastvrije en schone Tholen - dat
willen we zo houden' - als verga
derplaats had uitgekozen. Op wet
houder Van Schetsen na, die
andere verplichtingen had, was
het gehele college van b en w aan
wezig. De Thoolse burgemeester
wees op de gewichtige taken van
het waterschap en hoopte dat er
met de gemeente meer afspraken
over de waterkwaliteit te maken
zouden zijn.
Onder de vele aanwezigen was
ook commissaris der koningin dr.
C. Boertien en gedeputeerde J.D.
de Voogd. De laatste was voor het
laatst op een vergadering van de
Zeeuwse waterschapsbond aanwe
zig omdat hij na de verkiezingen
in maart 1991 niet terugkeert in
het provinciaal bestuur. Voorzitter
ir. P.J. Gruijters prees de ver
diensten van gedeputeerde De
Voogd. "U hebt zich steeds in
gespannen om de positie van de
Zeeuwse waterschappen te verster
ken. Verder hebben uw inspannin
gen voor de financiering van de
kustwerken succes gehad. Een be
langrijk wapenfeit komt nog wan
neer provinciale staten in maart
het voorstel behandelen over de
bestuurlijke organisatie en de ver
dergaande democratisering van de
waterschappen."
Voorzitter Gruijters blikte alvast
vooruit naar de nieuwe Water
schapswet, die over een aantal
maanden het Staatsblad bereikt.
Aanneming van die wet in de
Tweede Kamer noemde hij 'zon
der twijfel de belangrijkste ge
beurtenis voor de waterschappen
in het afgelopen jaar'. "Ons
hoogste wetgevende orgaan heeft
ondubbelzinnig de staatsrechtelij
ke positie van de waterschappen
vastgelegd. De discussie kan daar
over gesloten worden. Wij als wa
terschappen beseffen dat onze
verantwoordelijkheden zwaarder
geworden zijn. Daarnaar zullen
wij handelen. Het is niet toevallig
dat de Tweede Kamer de nieuwe
Gemeentewet en de Waterschaps
wet vlak na elkaar behandeld
heeft. Vele wetsartikelen zijn ge-
lijki wat gezien de positie die zij
als.nevengeschikte lagere«verhe
den innemèn, ook voor de hand
liggend is", aldus Gruijters.
Hij maakte verder duidelijk, dat
meerdere verordeningen ingrij
pend gewijzigd moeten worden en
sommige zelfs geheel vernieuwd,
zoals de kostenverdelingsverorde
ning. Daarin zal worden aangege
ven hoe de kosten van
waterkering, waterkwantiteitsbe-
heer en wegenbeheer verdeeld
moeten worden over de groepen
belanghebbenden: eigenaren on
gebouwd, pachters, eigenaren ge
bouwd, ingezetenen en gebruikers
bedrijfsgebouwd.
Ook heel ingrijpend wordt de ver
andering van het Algemeen
Zeeuws Waterschapsreglement.
Daarin wordt o.a. de bestuurssa
menstelling van de waterschappen
na invoering van de Waterschaps
wet geregeld. De besturen worden
Tijdens een werkconferentie in
Middelburg stond het komen tot
een 'beheerst verkeer' in Zeeland
centraal. Een viertal sprekers be
licht de problematiek van het per
sonenvervoer, het
goederenvervoer, het milieu en de
organisatie van de vervoerregio.
Daarna werd in vijf werkgroepen
gediscussieerd over de thema's
Zeeuwse mobiliteit, recreatiemo
biliteit, openbaar vervoer, in
frastructuur en organisatie.
De aantasting van het milieu is
één van de voornaamste argumen
ten voor de af te remmen groei
van het autoverkeer, een uitgangs
punt van het nationaal milieube
leidsplan en het structuurschema
verkeer en vervoer. Dat wordt on
derschreven in het Zeeuws milieu
beleidsplan Kerend Tij. Tussen
1986 en 2010 mag het autoverkeer
met maximaal 35% groeien en dat
is - zeker in Zeeland met zijn vele
kleine dorpen, matig openbaar
vervoer en veel recreatieverkeer -
geen gemakkelijke opdracht.
Daarom is een op de regio toe
gespitste aanpak nodig, waaraan
overheden, vervoerbedrijven, het
bedrijfsleven en andere organisa
ties kunnen bijdragen.
De bijeenkomst werd georgani
seerd door het provinciaal
bestuur, rijkswaterstaat en de
rijksverkeersinspectie. Zij menen
dat er aangrijpingspunten liggen
in het woon-werkverkeer, de in
richting van de binnensteden, het
recreatieverkeer en het vervoer
over grote afstanden. Vragen die
aan de orde kwamen: Hoe pakken
we het aan? Wie is ertoe bereid?
Waar liggen de samenwer
kingsmogelijkheden? Biedt een
organisatievorm van één of meer
vervoerregio's in Zeeland net dat
duwtje dat nodig is?
kleiner en moeten vijf in plaats
van drie groepen belanghebben
den vertegenwoordigen omdat de
pachters en de ingezetenen er als
groep bij gekomen zijn. Een haast
onmogelijke opgave, zei Gruijters,
die echter door een bestuurlijk-
ambtelijke werkgroep o.l.v. gede
puteerde De Voogd toch volbracht
is. In maart staat het voorstel op
de agenda van provinciale staten.
Gruijters sprak van 'een mooi suc
ces op de valreep'.
De sanering van het wegenbeheer
werd door voorzitter Gruijters
ook aan de orde gesteld. De pro
vincie heeft een stimulerende rol
gekozen en de noodzakelijke
besluiten van gemeenten en water
schappen zijn bijna allemaal ge
nomen. "Wij zijn verheugd dat
deze sanering na enige mislukte
pogingen nu eindelijk zal luk
ken", aldus de voorzitter. "Een
doelmatige verdeling van het on
derhoud van de wegen over de
daarvoor in aanmerking komende
overheden leidt uiteindelijk voor
de Zeeuwse burger tot de laagste
lasten. De systematiek is helder.
Afgezien van rijks- en provincie
wegen onderhouden de gemeen
ten de wegen binnen de bebouwde
kom en de waterschappen daar
buiten. Wanneer de situatie daar
toe aanleiding geeft, worden
uitzonderingen op die regel toege
past, want van een starre opstel
ling wordt niemand wijzer."
Voor de zogenaamde 80-10-10 re
geling voor het oplossen van cala
miteiten bij het dijkbeheer is een
compromis gevonden, nadat het
rijk die regeling wilde laten ver
vallen. Voor het Oosterschelde-
bekken stopt die wel, maar de
60% subsidieregeling voor dijken
langs de Oosterschelde blijft be
houden.
Voorzitter Gruijters deed het ge
noegen, dat de samenwerking van
de Zeeuwse waterschappen is uit
gebreid met de aanstelling van een
voorlichter. "Wij laten nog teveel
ons licht onder de korenmaat
schijnen en u weet hoe het afloopt
met iemand die onbekend blijft.
Onbekend maakt onbemind,
maar zover behoeft het natuurlijk
niet te gaan. Meer voorlichting
over wat wij doen en vooral waar-
om, is zelfs in Zeeland geen over
bodige luxe."
Gruijters maakte voorts melding
van gevorderde afspraken om de
waterbeheersplannen voor de 7
waterschappen in belangrijke ma
te gezamenlijk op te stellen. "Niet
iedereen van ons heeft voldoende
expertise in huis om zelf een be
heersplan op te stellen. Zo kunnen
we elkaar helpen."
Gruijters achtte één ding zeker:
omvangrijke beschij vingen be
moeilijken democratische aan
vaarding en controle en daarnaast
maakt een omvangrijk boekwerk
het vinden van een maatschappe
lijk draagvlak niet eenvoudiger.
De voorzitter meldde tevreden,
dat de provincie het beleid voor
tzet met betrekking tot het in wa-
terschaps verband brengen van
gronden die daar nog niet toe be
horen. De taak van waterkering,
waterhuishouding en wegenbe
heer strekt zich uit over de gehele
provincie. Daar kunnen geen
stukken uitgenomen worden, al
dus Gruijters. Dat is niet eerlijk -
financieel gezien - en niet doelma
tig. De waterschappen hebben er
varen en beseffen, dat het in
verband met tegenstrijdige belan
gen soms niet eenvoudig is de
resterende gebieden onder water-
schapsverband te brengen.
Gruijters noemde waterschappen
bij uitstek doe-organisaties, die
o.a. bezig zijn met de ontwatering
van zuiveringsslib. Sommige zijn
al met de uitvoering bezig, ande
ren met de besteksvoorwaarden.
Er zijn meerdere, uitgebreide
proeven genomen.
De volgende taak, die voor 1995
moet zijn afgerond, is de defosfa
tering van het water uit de riool
waterzuiveringsinstallaties. De
fosfaten moeten eruit op grond
van het op hoog niveau overeen-
genomen Noordzee-actieplan.
Ook de Zeeuwse waterschappen
zullen hun bijdrage moeten leve
ren aan het verminderen van de
toevoer van voedingsstoffen naar
de Noordzee. De Zeeuwse wateren
zullen er niet beter van worden
omdat zij teveel nitraat bevatten,
aldus Gruijters.
Wanneer defosfatering klaar is,
staat denitrificatie op het pro
gramma. De voedingsstof nitraat
moet uit het afvalwater verwij
derd worden en dat is een nog
kostbaarder zaak dan defosfate
ring, zo waarschuwde de voorzit
ter alvast.
Suggesties van gedeputeerde Don
om de verontreinigingsheffing te
koppelen aan de rekening voor het
waterverbruik en de zuive-
ringstaak over te hevelen naar de
nutsbedrijven, achtte de voorzit
ter van de Zeeuwse waterschaps
bond niet haalbaar. Het eerste is
door de Tweede Kamer in april
1985 al afgewezen. Na uitvoerige
studie bleek er nauwelijks ver
band te bestaan tussen waterver
bruik en produktie van
verontreinigd afvalwater. In een
droge zomer de tuin besproeien,
vormt zeker geen belasting voor
het riool. En wanneer we echt de
belasting van het riool willen ver
minderen, zouden we eens kunnen
beginnen met gescheiden ri
oolstelsels, zei Gruijters.
Ten aanzien van de overdracht van
de zuiveringstaak aan een nutsbe
drijf noemde de voorzitter het
niet verstandig een deel van de ke
ten bedrijf/woning-riolering-
persleiding-zuiveringsinstallatie
oppervlaktewater weg te halen.
"Verantwoordelijkheden moeten
systematisch verdeeld worden en
een logisch geheel vormen. Dan
kan men beleid voeren dat door
werkt in de hele keten, op elkaar is
afgestemd en daardoor tot resul
taten leidt."
De voorzitter zei tot de vele aan
wezigen in het volle Meulvliet, dat
op het gebied van het oppervlak
tewater de laatste jaren successen
zijn geboekt met het verminderen
van de verontreiniging. "De
zuurstof huishouding van ons op
pervlaktewater is op orde, de ver
ontreiniging van ons
oppervlaktewater met zware me
talen is met ongeveer 70% ver
minderd. Bijna alle lozers zijn
aangesloten op de riolering en
worden gezuiverd. We zijn er nog
niet, maar het is niet verstandig
deze succesreeks te hinderen met
wijziging van verantwoordelijkhe
den. Never change a winning
team. Er ligt ook nog veel werk
voor ons. Voor deskundigen op
het gebied van waterkwaliteit,
voor chemici, juristen en technici
op velerlei gebied is nog jarenlang
vernieuwd werk te verrichten bij
de waterschappen, dynamische
organisaties waar het goed werken
is en dat zal zo blijven", zo stelde
voorzitter Gruijters van de
Zeeuwse waterschapsbond in
Tholen.
Na het huishoudelijk deel van de
vergadering gaf dhr. J. van Rooi-
jen, oud-ambtenaar van rijkswa
terstaat, een uitvoerige lezing over
de totstandkoming van het
Schelde-Rijnkanaal waarbij hij
ver in de historie terugging.
Daarna scheepte het grote gezel
schap zich in de haven van Tholen
in op de Stad Zierikzee voor een
vaartocht over de Schelde-
Rijnverbinding van twee tot vier
uur. Het zicht was slecht, zodat
men alle aandacht kon schenken
aan het lopend buffet.
Budelpack heeft aan de Paasdijkstraat in Poortvliet de schuur met woning van de familie Tasma gekocht. Daarmee verdwijnt een
stuk agrarische historie om plaats te maken voor bedrijvigheid van de negentiger jaren. De sterk groeiende verpakkingsindustrie heeft
gezien de toename van het personeel ook meer parkeerruimte nodig. Dat kan verwezenlijkt worden na sloop van de panden. Budel
pack komt dan ook meer in het zicht. Het bedrijf heeft ook een ontwerp laten maken voor een nieuwe hoofdingang. De familie Tasma
heeft in het buitengebied bij Scherpenisse een andere woning gevonden.
Deze verordening stelt regels vast
voor de kwaliteit van de kinderop
vang. Het is bovendien een voor
waarde van het rijk deze vast te
stellen nu het ministerie van WVC
gërneentesubsidie toekent om
«HjdtfcJanderopvang op peten te pla
ten) zetten.(Daarvoor is een stich
ting gevormd en een coördinatrice
benoemd die tijdelijk vanuit het
gemeentehuis(kamer 8) een
gastouderproject voorbereidt.)
In de verordening wordt onder
meer gesteld, dat er een vergun
ning nodig is om een kindercen
trum te openen of een
gastouderbureau. Ook worden er
eisen gesteld aan de opleiding van
de leidsters. Van Belzen vond, dat
de verordening teveel de adem van
de grote stad uitblies en vroeg zich
af of er meer nuances in aan te
brengen zijn die het geheel meer
«teèjtfWools karaktef thoét'^even.
iHae dat precies mpesMworden in
gevuld wist hij niet direct te zeg
gen. De hoge eisen die aan de
opleiding worden gesteld kan vol
gens Van Belzen een belemmering
betekenen voor het functioneren
van de kinderopvang. Ook de cao
salarissen kunnen hierbij een ne
gatieve rol spelen. Hij vroeg zich
af hoe het moet met vormen van
opvang die al bestaan en niet aan
de criteria voldoen die in de veror
dening staan, zoals de opvang van
kinderen tijdens kerkdiensten. Hij
wees op 'een soort kinderopvang'
Het rioleringsplan St. Annaland
van 23.700 gulden bijvoorbeeld,
de aanleg van een verbindingsri
ool in Poortvliet, het vernieuwen
van een pompinstallatie bij cam
ping De Striene.
Van deze zaken vond Van Belzen
dat ze onder openbare werken val
len. "In totaal wordt er 156.000
gulden uit de post onvoorzien ge
haald. De pot is bijna gehalveerd.
Hoe komt dat toch?"
Wethouder J. v.d. Jagt: "Deze
werken waren niet voorzien, der
halve komen ze in aanmerking
voor de post onvoorzien." Van
Belzen: "Ja, maar het zijn toch
openbare werken!" Van der Jagt:
"De pompinstallatie bij camping
De Striene is niet expliciet open
bare werken." Van Belzen: "Nee,
maar ik zou het niet graag bij on
derwijs willen onderbrengen."
Wethouder P. van Schetsen van fi
nanciën mengde zich in het twee
gesprek. "Die post van 150.000
gulden zou je ook uit openbare
werken kunnen halen, maar daar
wordt al een heleboel uit getrok
ken." Van Schetsen noemde het
een 'flinke aderlating' dat er al
150.000 gulden wordt uitgegeven
terwijl het begrotingsjaar 1991
nog moet beginnen (in het verle
den was de post onvoorzien hoger.
Deze is in een aantal jaren terug
gebracht van 5 ton via 4 ton naar
300.000 gulden voor 1991).
Van Belzen vond dat dit beleid
niet is vol te houden. "Ook bij de
Zeeuwse muziekschool wordt een
krediet gevraagd dat ten laste
komt van de post onvoorzien."
Dit bedraagt ruim 15.000 gulden.
De uitgaven van de muziekschool
zijn aanzienlijk gestegen, vooral
de personeelskosten (klokuren)
stegen. De gemeente draagt jaar
lijks bij aan de school, maar Van
Belzen en I.C. Moerland (PvdA)
vonden het te gortig worden. Van
Belzen vond dat het college maar
een brief moet sturen om te laten
weten dat dit geen manier van
werken is. "Het college heeft toch
ook zijn begroting gemaakt. Zo'n
verhoging van 11% brengt nogal
wat teweeg." Moerland was het
met Van Belzen eens. "De begro
ting van de muziekschool wordt
met bijna 5 ton overschreden. Zo
iets moet in het vervolg beter be
keken worden." De totale bijdrage
van de gemeente aan de muziek
school komt op 153.397 gulden.
Wethouder J. Versluijs was ook
niet gelukkig met de gang van za
ken. "Het sein dat er meer uren
zouden worden gedraaid, had eer
der moeten komen. Dan had het
in onze begroting ook gepresen
teerd kunnen worden." Versluijs
zei dat het niet alleen de gemeente
Tholen is die over deze zaak valt.
Het algemeen bestuur heeft een
vergadering van de muziekschool
uitgesteld en het bestuur de op
dracht gegeven om de zaken eens
goed op een rijtje te zetten.
A. Kersbergen (SGP) vond dat het
verhogen van de bijdrage niet on
gelimiteerd kon doorgaan. Ver
sluijs wees er op dat de gemeente
wel heeft ingestemd met het beta
len van de lesuren die erbij zijn
gekomen, maar vond dat het niet
tot in het oneindige door kon
gaan.
van de hervormde jeugdraad in
De Wingerd in Tholen, die niet al
leen op zondag kinderen opvangt,
maar ook 1 keer in de week.
"Wordt die nou de nek omge
draaid? Die zullen nooit een ver
gunning krijgen. We komen in een
soort niemandsland. Wordt daar
mee de keuzevrijheid van de
ouders niet bedreigd?"
M. Kersbergen(SGP) las uit de re
gels" W de veróWéfitilg dat vofff
het opvangen van-meer dan 5 kin-
deren(inclüis dé eigen kinderen)
een vergunning nodig is. "Die
grens is gauw overschreden".
I.C. Moerland(PvdA) vond dat de
stichting het college stukken moet
voorleggen om enige controle te
kunnen uitoefenen. Hij miste con
crete controle in de verordening.
Het bestaan van particuliere groe
pen in een 'zwart circuit' om
schreef hij als een probleem. "Als
groepen zich onttrekken aan deze
vorm van kinderopvang, dan
wordt het wel duurder." Ook hij
vond de hogere beroepsopleiding
van de leidsters hoog gegrepen.
Wethouder J. Versluijs van welzijn
wees erop, dat de verordening
geënt is op de voorwaarden van
het rijk die geld naar de gemeen
ten sluist. Bij een bepaalde om
vang is een vergunning inderdaad
verplicht, zo stelde hij. De hoge
opleidingsgraad is opgelegd door
WVC die 5000 gulden per kind
plaats geeft.
Moerland was blij met de kwali
teitseisen, maar vond dat er toch
een ontsnapping mogelijk moest
zijn. Versluijs stelde dat men er
niet onderuit kan. "Het geval de
Wingerd zal getoetst moeten wor
den via de vergunningenplicht".
Moerland zei, dat men zou moe
ten bevorderen dat zoveel moge
lijk kinderen bij de openbare
kinderopvang terecht komen om
het goedkoper te maken. De con
trole op de kinderopvang kan het
beste gedaan worden door de
ouders zelf, zo vond Versluijs. Na
1994 komt de rijksbijdrage via de
algemene uitkering naar de ge
meente. "Dan kan het eigen ver
haal van Tholen een rol spelen',
verwachtte Van Belzen.'
Mevrouw J.M. Deurloo-van
Broekhoven stelde voor na een
jaar de zaak opnieuw te bekijken.
"Het gaat om ons kostbaarste
bezit".
Van Belzen en Kersbergen lieten
weten tegen de kinderopvang te
zijn, wat Moerland de opmerking
ontlokte: "Ergens tegen zijn en
dan toch een vinger in de pap wil
len houden." Waarop Van Belzen
reageerde: "We houden niet van
broddelwerk."
Bij het vaststellen van een tabel
voor de bijdrage die ouders moe
ten betalen aan het opvangen van
hun kinderen wilde Moerland de
kosten voor het derde kind terug
brengen van 76 naar 1 gulden.
Versluijs vond dat "niet redelijk»»
D^yethouder vond dat, daarmee
een voordeel wordt geschapen
voor ouders die van de kinderop
vang gebruik maken boven ie
mand die 76 gulden besteedt aan
de verzorging van een kind(per
maand). Moerland stelde dat het
voor sommige ouders die in finan
ciële nood verkeren van groot be
lang kan zijn. Hij wilde de
mening van de andere leden ho
ren. Deze kozen de zijde van Ver
sluijs.
Het subsidieverzoek voor 1991
van de stichting werd door Van
Belzen en Kersbergen om princi
piële redenen niet ondersteund.
Het gaat om een tekort van 2708
gulden. Dan wordt begonnen met
de opvang van een groep van 6
kinderen. Dit is een inschatting.
Volgens Versluijs is het moeilijk
vantevoren te bepalen hoeveel
ouders van het gastouderproject
en de kinderopvang gebruik zul
len maken. Moerland vroeg of er
garanties zijn voor gastouders die
geen kinderen op te vangen krij
gen. De wethouder zei dat hierin
zal worden voorzien. Moerland
meende gehoord te hebben dat de
gemeente nooit geld wil toeleggen
op de stichting. "Nooit hebben
we niet gezegd", zei Versluijs.
"Dat heb ik er zelf bijgezegd",
antwoordde Moerland. Versluijs
zei dat de gemeente 2700 gulden
voorschiet. "Er bestaan risico's,
maar we willen er geen x-gulden
insteken.".
De burgemeester van Tholen is
aangewezen als lid van het dage
lijks bestuur van de Stuurgroep
Oosterschelde. Hij is de opvolger
van oud-wethouder Lindenberg
van Reimerswaal.
Gedeputeerde staten van Noord-
Brabant, die zich lieten vertegen
woordiger door de burgemeester
van Bergen op Zoom, zien van
verdere deelname af. Ze vinden
dat het beheer van de Oosterschel
de een zaak van de provincie Zee
land is.
Zoals een week is zonder dagen.
Zoals de klaag is zonder muur.
Zoals Egypte zonder plagen.
Zo is een auto zonder stuur.
Zoals een appel zonder pitten.
Zoals een bezem zonder steel
Zoals een boer die niet kan spitten.
Zo is een mulder zonder meel.
Zoals een smid is zonder hamer.
Zoals een veeboer zonder vee.
Zoals een woning zonder kamer.
Zo is een arre zonder slee.
Zoals een laan is zonder bomen.
Een boterletter zonder spijs.
"Zoaïs een slaap is zonder dromen.
Zo is een ijsbaan zonder ijs.
-JOU
HS'xiiA
lOfl'
e
[2
e
5
at
Zoals een tafel zonder poten.
Zoals een skischans zonder sneeuw.
Zoals een haven zonder boten.
Zo is ons wapen zonder leeuw.
Zoals een bank is zonder centen.
Zoals een kers is zonder pit.
Een krentenbol is zonder krenten.
Zo is een trekpaard zonder bit.
Zoals een kruispunt zonder wagen.
Zoals een kapper zonder schaar.
Zoals een stortbui zonder regen.
Zo is een kroeskop zonder haar.
Zoals een moestuin zonder planten.
Belasting zonder dwangbevel.
Zoals een dagblad zonder kranten.
Zo is een wekker zonder bel.
Zoals muziek zonder akkoorden.
Een melodietje zonder maat.
Zoals een lied is zonder woorden.
Zo is een rugge zonder graat.
Zoals een pauw is zonder veren.
Zoals een bliksem zonder schicht.
Zoals een omdraai zonder keren.
Zo is de einder zonder zicht.
Zoals een merk is zonder teken.
Zoals een medi zonder cijn.
Zoals een pastor zonder preken.
Zo is ook marse zonder pein.
Zoals een sint is zonder pieten.
Zoals een kerst is zonder den.
Zoals een tuinman zonder gieter.
Zo is een schrijver zonder pen.
VERVOLG VAIM PAG. 8
zijn. Hij vroeg of de aanleg van
een bos langs de Pluimpot ook op
bezwaren zou stuiten bij milieu
organisaties in verband met aan
vliegroutes van vogels.
Heijboer vond de materie 'ont
zaglijk moeilijk'. "De bossen
moeten opgebracht worden door
de agrariërs. Het wild zal in die
bossen ontegenzeglijk schade
gaan aanbrengen aan de land
bouw^. Heijboer bepleitte de aan
leg van kleine bosjes omdat dan
de overlast minder zou zijn.
Mevrouw Deurloo vond het moei
lijk Stavenisse los te laten. Ze op
perde het plan voor een bos bij
Sint-Annaland vanaf de Haven
weg tot aan de Nol.
Van der Munnik zei bij de aanleg
van dorpsbosjes bang te zijn voor
de partijpolitiek. "Zo gauw die
bosjes aangelegd zijn, komen er
allerlei eisen richting politiek. En
dan is het vrij moeilijk om daar
weerstand aan te bieden. Kleine
bosjes zijn aanplantingen; de
druk zal zo groot worden dat er
allerlei voorzieningen in moeten
komen. Dan moeten wij nog zien
of daar iemand nee tegen kan
zeggen".
Van der Munnik vond niet dat de
nota oppervlakkig was: "Vanaf
april heeft het college al besloten
af te zien van de dorpsbossen. Dat
mag bekend worden veron
dersteld. Daar hoeft geen notitie
over te komen". Tegen mevrouw
Deurloo zei Van der Munnik: "Ik
begrijp wel dat U in een moeilijke
positie zit, maar ik had toch liever
een advies gekregen". Van der
Linde zei voor een bos bij Sint-
Maartensdijk te kiezen. "We
moeten niet proberen Staatsbos
beheer aan een lijntje te houden
anders krijgen we het deksel op de
neus".
Heijboer zei niet te hebben gewe
ten dat de aanleg van dorpsbossen
door het college reeds was afge
daan. Van der Munnik reageerde
daar fel op: "De collegebesluiten
liggen ter inzage. Dat is op 3 april
gebeurd. Als U ze niet inkijkt,
dan ligt dat aan U". Heijboer:
"Verwonderlijk dat ook andere
fracties ervan opkijken. Ik neem
deze materie mee terug naar de
fractie". Mevrouw Deurloo kon
ook geen advies uitbrengen hoe
wel het college er dinsdagochtend
over ging vergaderen. Zij beloofde
voor die tijd de burgemeester op
de hoogte te stellen. Raadslid P.
van Belzen (RPF/GPV) was
maandag verhinderd.
