Oude Harpoen gaat
onder nieuwe vlag
Poortvlietse ridder J.K. Elenbaas:
luisteren naar wat klanten willen
Opvolger
Nieuwbouw Montessori
bij overige scholen?
40 jaar vertrouwensman
voor boer en boerin
Boegbeeld
Bedrijvig
Verswinkel Leen
Eerland gesloten
Donderdag 14 juni 1990
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
11
Voormalige fietsveerpont wordt jacht
Zephia
Commissie overtuigd van noodzaak vervanging
De welzijnscommissie vindt dat er medewerking moet
worden verleend aan nieuwbouw voor de Montessori
school. Wethouder J. Versluijs zei bereid te zijn om
met de andere schoolbesturen in Tholen te overleggen,
wanneer nieuwbouw zou plaatsvinden bij die scholen
aan de Molenvlietsedijk/Zoekweg.
Slijterij Van Oost
huismerk de Monnik
Werklozen
Onvermoeibare inzet
Broeikas
Oude relaties
Klok
Specialist verkaveling
Gezondheid grootste
schat
Medespeler
Machtig mooi
De oude Harpoen die jarenlang
de verbinding tussen Gorishoek
en Yerseke onderhield en de laat
ste twee jaar het toeristisch fiets-
veer in het zomerseizoen
verzorgde, is verkocht aan dhr. C.
Drent uit Scherpenisse.
Omdat het schip niet meer vol
deed aan de veiligheidseisen voor
een veerboot kwam er een nieuwe
pont in de vaart. De oude Har
poen lag er wat verloren bij aan
een steigertje bij Gorishoek, tot
dat dhr. Drent er zijn oog op liet
vallen. Zijn hart ligt op het water
en foto's en gegevens over schepen
verzamelen, is zijn hobby.
Nadat op 6 juni de oude Harpoen
tijdens een proefvaart haar goede
eigenschappen toonde, viel 8 juni
de beslissing, 's Morgens om acht
uur was de overdracht een feit.
Dhr. C.J. Geluk en schipper A.
Beusenberg zagen de voormalige
veerboot node vertrekken van de
aloude ligplaats Gorishoek.
's Middags om twee uur doopte
mevr. J.A.J. Drent-Stinissen het
schip tijdelijk Zephia. Met een
ferme klap werd de fles champag
ne tegen de boeg stuk geslagen
onder wens 'behouden vaart'. De
schipper werd bedankt voor zijn
goede zorgen en om half drie wer
den de trossen losgegooid. De
motor ging volle kracht vooruit
richting Bergsediepsluis, waarna
de Zephia in de handelshaven van
Tholen afmeerde.
Het schip zal op de scheepswerf
J.M.B. te St. Annaland klaar ge
maakt worden om verder als jacht
de wateren te bevaren. Onder een
andere kleur en naam(Johanna
Drent) zal het jacht na de vernieu
wing het zeegat kiezen. Aangezien
ër op Tholen geen ligplaatsen
meer zijn, zal de boot waarschijn
lijk niet hier kunnen blijven.
Het oude naamschild de Harpoen
gaat naar het clubhuis van de
Kogge in Tholen. Havenmeester
F. Zoetewey had daarvoor grote
belangstelling.
Binnen het ambtelijk apparaat
van de gemeente is aan die plaats
gedacht voor nieuwbouw voor de
school. Ook wilde Versluijs op-
Versspecialiteiten Leen Eerland in
de Kaaistraat te St. Maartensdijk
heeft na een jaar zijn deuren
gesloten. "Er zat te weinig rende
ment in", laat dhr. J. Eerland uit
St. Philipsland weten. Op 15 juni
vorig jaar opende zijn zoon de
winkel in kaas, vleeswaren, sala
des, noten, enz. "De klandizie
was best leuk en de mensen von
den het dan ook jammer dat we
stopten, maar St. Maartensdijk is
te klein voor een speciaalzaak. De
winstmarge op de produkten is zo
laag, dat je een grotere omzet
moet halen en daarvoor zijn meer
inwoners nodig. In een jaar heb
ben we alle seizoenen bekeken en
het heeft weinig zin om verder te
gaan, anders kom je in de rode
cijfers terecht", aldus Eerland.
Het pand werd gehuurd van Peter
v.d. Reest, die eerst zelf in het
pand een verswinkel had geëxploi
teerd, maar die wegens de perso
neelskosten niet rendabel kon
maken.
Slijterij Van Oost gaat in samen
werking met een distillateur het
huismerk 'de Monnik' voeren.
"In mei is met groot succes deze
nieuwe produktengroep geïntro
duceerd", vertelt Anton van Oost.
"Het betreft gedistilleerd van wer
kelijk topklasse, o.a. jenever,
vieux, berenburg, bessen, citroen
brandewijn en kersen. Daarvoor
hebben wij met de grootste distil
lateur in ons land een contract af
gesloten. Het is een echt
huismerk: lage prijzen door goed
kope verpakkingskosten, geen bij
drage aan landelijke
reclamecampagnes en rechtstreek
se inkoop bij de fabrikant", aldus
Anton van Oost.
nieuw via de VNG proberen een
compensatieregeling te treffen in
verband met de zes ton boekwaar
de waarmee de gemeente wordt
opgezadeld. Hierop drong P. van
Bèlzen (RPF/GPV) aan.
I.C. Moerland (PvdA) vroeg zich
af of het wel op zo'n korte termijn
geregeld moet worden en zette
vraagtekens bij de bouw in 1970.
"Is hier toen te goedkoop ge
bouwd?" Versluijs antwoordde
dat de ernst van de situatie een
snelle procedure vraagt. "De in
formatie van huidige technici gaat
inderdaad in de richting van een
verkeerde keuze bij de bouw in
1970, maar dat is achteraf natuur-,
lijk gemakkelijker te bepalen," zei
de wethouder. Hij benadrukte dat
er geen sprake is van achterstallig
onderhoud. Ook verduidelijkte
hij dat de tegenvaller van zes ton
niet ten laste van de post onder
wijs komt waardoor er minder
geld voor bijvoorbeeld leermidde
len zou zijn. Moerland zette ook
vraagtekens bij de opname van
het gebouw enkele jaren geleden,
doch Versluijs antwoordde dat de
slechte staat pas is gebleken na het
wegbreken van enkele wanden.
Hij zei er van uit te gaan dat de
rijksvergoeding voldoende is om
de bouw te realiseren.
Drie van de vier commissieleden
waren het met b. en w. eens, om
geen gemeentelijke subsidierege
ling voor het plaatsen van langdu
rig werklozen in te stellen. Slechts
I.C. Moerland (PvdA) verschilde
van mening. "Baat het niet, dan
schaadt het niet," vond hij. Als er
één inwoner mee geholpen zou
kunnen worden, zou de regeling
in de ogen van Moerland al nuttig
zijn. "En als hij er niet is, wordt
er ook geen gebruik van ge
maakt."
De andere commissieleden lieten
zich overtuigen door het feit dat
er voldoende andere regelingen
bestaan. "Er zijn arbeidsbevorde-
rende maatregelen in zowel de
loonsfeer als de scholingssfeer en
dit zou daarnaast komen," zei
ambtenaar A.G. v.d. Sande. A.
Kersbergen (SGP) merkte op dat
het tekort aan scholing - wat in
deze gevallen meestal het knel
punt is - door de voorgestelde re
geling niet zou worden opgelost.
Tijdens de jubileumviering van
het 100-jarige carrosseriebedrijf
Elenbaas in Poortvliet schetste di
recteur J.K. Elenbaas uitvoerig de
geschiedenis van het bedrijf aan
de Paasdijkweg en daarvoor aan
de Langestraat. Afsluitend noem
de Elenbaas dat het voor een on
dernemer zaak is om te luisteren
naar wat de klant wil.
Vakkennis is van groot belang
maar het ambachtelijke zal gaan
verdwijnen, aldus Elenbaas.
"Management gaat op de eerste
plaats komen." De open grenzen
van 1992 zullen meer concurrentie
veroorzaken. Grensoverschrij
dend verkeer zal toenemen, maar
van één Europa is nog lang geen
sprake, zo blikte Elenbaas voor
uit: "Wat het vervoer betreft, /al
Nederland bovenaan staan met
goede carrosseriën".
Dagelijks bestuurder de heer A.
Kusters feliciteerde het bedrijf na
mens de FOCWA en prees de inzet
van 'Han' die een grote rol heeft
gespeeld in de opzet van de vak
opleiding. "Dat werpt zijn scha
duwen ver vooruit". Als een van
de hoogtepunten in Elenbaas'
FOCWA-carrière noemde Kusters
de openig van het hoofdkantoor
in Sassenheim door de toenmalige
minister van verkeer en waterstaat
Smit-Kroes. "Dat is dankzij de
onvermoeibare inzet van Elenbaas
tot stand gekomen. Hij woonde
dagelijks de bouw vergaderingen
bij, zorgde voor de lay-out, maak
te de kostenplaatjes alsof hij
doende was met zijn eigen carros
seriebedrijf. Dat is puur onderne
mersklasse".
Als FOCWA wapenfeit memo
reerde Kusters de doorbraak op
het gebied van de autoschadebe-
heersing onder de vlag van
FOCWA-garantiefonds die daar
mee de 'trendsetter' werd.
Kusters betrok ook de 94-jarige
oma Elenbaas(die in De Schutse
te Sint-Annaland woont) in zijn
relaas over het bedrijf."Met haar
man heeft ze de bakermat ge
vormd van het bedrijf. Als eerbe
toon bood Kusters haar 24 rode
rozen aan en werd een bandje af
gespeeld met het gelijknamige
liedje van Toon Hermans.
Kusters noemde Elenbaas een in
noverend ondernemer, 'construc
tief en stuwend en niet alleen op
het eigen bedrijf'. Namens de
FOCWA bood Kusters Elenbaas
een polshorloge aan ('all in the ti
me all in the game'), plus een zil
veren eremedaille en oorkonde.
Zoon Rens Elenbaas bood na
mens de kinderen een gouden
horloge aan. Er was ook gedacht
aan een tv-stoel maar daarvoor is
Elenbaas te weinig thuis. Rens
vertelde dat zijn vader zich voor
100% inzet voor het bedrijf. "Hij
zei wel eens: je bent geen school
meester die om vier uur klaar is".
Volgens de zoon zou het geen
kwaad kunnen wanneer zijn vader
nu eens op de stoel van de school-
dat het personeel, waarvan som
migen al meer dan 25 jaar in
dienst zijn, de onderneming ook
als hun bedrijf zagen "Alhoewel
dat belastingtechnisch iets anders
ligt". Wesdorp zei dat de meeste
van de 22 werknemers meteen na
het verlaten van de school bij
Elenbaas in dienst zijn getreden.
"In de jaren 80 ging het minder
goed met het bedrijf. Toen zijn er
mensen ontslagen".
Wesdorp bood Elenbaas een ka
cheltje aan voor in de broeikas en
zei te verwachten - gezien de da
dendrang van de jubilaris - dat er
binnen een paar jaar een tuin
bouwveiling in Poortvliet geo
pend zal worden. Daarnaast kreeg
Rens herinnerde eraan, dat het be
drijf alleen goed kan functioneren
wanneer het personeel weet wat
hen te doen staat. Het bedrijf
bood de personeelsleden een 50
gulden munststuk aan met de 4
koninginnen erop afgebeeld.
Ridder 'Han' bedankte aan het
eind van de toespraken Hare Ma
jesteit de koningin voor de onder
scheiding, alle sprekers die tijdens
het officiële gedeelte het woord
hadden gevoerd, de buren van de
Paasdijkweg en het personeel als
mede de pers die de voorpublica-
Directeur J.K. Elenbaas ontving ook felicitaties van gedeputeerde mr. J.A. de Boe.
In het midden Rens Elenbaas.
meester zou plaats nemen. De zo
nen Rens, Henri en Hans zullen
de zaak van vader verder moeten
uitbouwen.
Om zijn tweede geschenk te kun
nen zien, moest Elenbaas zelf een
zeil ophijsen zodat er een broeikas
tevoorschijn kwam, waarvoor het
fundament vorig jaar al was
gelegd.
Boekhouder Jaap Wesdorp bood
namens het personeel een fotopa
neel aan waarin de portretten van
de verschillende generaties Elen
baas waren verenigd. Wesdorp zei
de directeur een klok. "Het perso
neel heeft allemaal een horloge
gehad zodat we op tijd konden
komen. De klok bieden we aan
zodat we niet te laat naar huis
hoeven te gaan".
Van M.L. Geuze, een vriend uit
Prinsenbeek, ontving Elenbaas
een gouden dasspeld.
Vice-voorzitter W. Posthuma van
de FOCWA feliciteerde 'Ridder
Johannes Karei' maar richtte ver
der de schijnwerper op zoon Rens
die twaalf en een half jaar in het
bedrijf werkt. Posthuma roemde
de cijferlijst van de zoon op het
diploma dat hij behaalde: "Dat
geeft alle hoop voor de toe
komst", zo zei Posthuma.
tie van het eeuwfeest verzorgde.
Daarna vroeg Elenbaas een van
de oudste relaties van het bedrijf,
A. Schot uit Tholen, om naar vo
ren te komen. Ze hadden samen
op de MULO gezeten. Elenbaas
bood Schot een zwart/wit foto
van een vrachtwagen aan, ge
maakt van een negatief op
glasplaat. Ook de 80-jarige J. van
Dijke sr. uit Poortvliet, die vroe
ger in het timmerbedrijf van zijn
ouders in St. Annaland werkte en
in drukke perioden bij Elenbaas
aan de slag ging, kreeg een vergro
ting van een negatief. Tot slot
bracht Elenbaas een (champag-
nejtoast uit en kon de receptie be
ginnen.
VERVOLG VAN PAG. 1
economische voorlichting) stond.
Een boer die zich aanpast, heeft
toekomst, was je stelregel. Verzet
tegen ontwikkelingen leverde be
drijven en gezinnen niets positiefs
op, zo was je ervaring. Op die ma
nier heb je 26 jaar bij de ZLM op
unieke en meer dan voortreffelijke
wijze ingevuld", aldus Van der
Maas. De ZLM-voorzitter on
derstreepte zijn waardering met
een enveloppe('bruto is netto') en
een Zeeuws mes. "Dat krijgen al
leen vorstelijke personen en zeer
goede vrienden", zei Van der
Maas.
Mirjam Bierhuizen sprak Mar-
kusse toe namens de collega-
hoofden s.e.v. binnen het KNLC.
Ze noemde de koninklijke onder
scheiding een echte kroon op zijn
werk. "Liefst was je met stille
trom vertrokken omdat je een af
scheid heel vervelend vond, maar
wanneer je bijna je gehele loop
baan van 43 jaar bij de landbouw-
J. Markusse, die gebruik
maakte van de VUT-regeling,
is als hoofd sociaal-
economische voorlichting van
de ZLM opgevolgd door
J.A.M. Withagen. Deze uit
Ossendrecht afkomstige boe
renzoon volgde de hogere
agrarische school in Dor
drecht en werkte na zijn mili
taire dienst bij het ministerie
van landbouw als financie-
ringsdeskundige in de
glastuinbouw in het Westland.
Vervolgens was hij be-
drijfstakdeskundige voor de
akkerbouw en later voor de
vollegrondsgroenteteelt bij
het consulentschap te Baren-
drecht.
voorlichting in Zeeland werkt, is
dat niet te doen. In de 26 jaar bij
de ZLM heb je ook een belangrijk
stempel op deze organisatie ge
drukt. Als hoofd s.e.v. was je des
kundig, gemotiveerd, praktisch en
collegiaal bezig. Ten aanzien van
de ruilverkaveling was je een echte
specialist. Als man van de prak
tijk vond je dat een prachtige pe
riode. Toen je hoofd werd, wilde
je eigenlijk het liefst nog maar een
paar in het veld werken!'
Mevr. Bierhuizen had vele verga
deringen met Markusse meege
maakt, waar hij duidelijk liet
blijken dat discussies hem niet be
vielen. "Dan ging je de krant
maar lezen. Je was voor een direc
te benadering en vertelde onver
bloemd de mogelijkheden. Dat
bleken de mensen bijzonder te
waarderen", aldus mevr. Bierhui
zen, die Markusse veel geluk en
een goede gezondheid toewenste.
De medewerkers van het s.e.v.-
team in Goes deden vervolgens
onder veel hilariteit een voor
dracht over een dag uit het leven
van Ko Markusse onder het mot
to: 'Dat is uit het leven gegrepen'.
Als afscheidscadeau overhandig
den ze een fietsenrek voor de au
to.
ZLM-secretaris mr. J. Oggel deed
namens de overige medewerkers in
het Landbouwhuis een wereldont
vanger cadeau. Hij noemde Mar
kusse 'een prima collega die bij de
dames met zijn typewerk altijd
voorrang kreeg'.
In zijn dankwoord begon Mar
kusse met de diploma-uitreiking
diezelfde dag aan veel scholieren,
waardoor er ook ouders verhin
derd waren de afscheidsbijeen
komst in de Prins van Oranje bij
te wonm. Er bleven er echter nog
meer dan genoeg over, zo merkte
Markusse wel bij de onafzienbare
rij receptiegangers.
De ZLM-voorzitter constateerde,
dat er een film voorbij rolde,
waarin hij zijn hele loopbaan zag.
"Steun van het thuisfront was
daarbij onmisbaar en daarvoor
dank ik mijn vrouw en mijn kin
deren, die ik snel groter zag wor
den. Gelukkig was ik steeds in
goede gezondheid om mijn werk
te doen. Dat is de grootste schat in
je leven. Wanneer je met mensen
in aanraking kwam die ziek wa
ren, leerde je relativeren. Ik heb
met veel genoegen gewerkt, ple
zierig werken is heel belangrijk."
Markusse doorspekte zijn dank
woord met anecdotes. Hij noem
de o.a. de heel moeilijke periode
van de Thoolse herverkaveling,
tpen er nogal wat tegenstand was.
Dat niet iedere kleine boer wilde
uitbreiden, bleek hem op Schou
wen. "Toen ben ik in positieve zin
geschrokken wat je op 9 ha nog
kunt verdienen."
Markusse zei als grensrechter,
scheidsrechter en aanvoerder te
zijn opgetreden. "Maar het liefst
was ik medespeler. Samenwerking
is heel belangrijk. De eerlijkheid
en werklust - ze keken niet op een
uur - die ik in mijn loopbaan te
genkwam, zal me steeds bijblij-
Markusse zei het prachtig te heb
ben gevonden om bij de ZLM te
mogen werken. "Het was een po
sitieve organisatie, waar ik met zes
voorzitters heb samengewerkt. Ik
kreeg het volledige vertrouwen.
Mensen helpen was machtig mooi
en daarom vond ik het sociale
heel belangrijk. Daarvoor hadden
we als moeder ZLM een goede sa
menwerking met dochters als de
Accountantsunie. Het aantal boe
ren zal alsmaar minder worden,
dus blijft er een hechte familie
band nodig."
De ZLM-voorzitter zei verder de
contacten met de leergierige agra
rische commissie van de platte
landsvrouwen te hebben
gewaardeerd.
Hij erkende ook wel eens dwars te
zijn geweest. "De vergaderingen
zouden echter met een kwart tot
de helft verminderd kunnen wor
den en veel rapporten leverden
moeilijke beslissingen op. Toch
heb ik alles bijeen een machtig
mooie tijd meegemaakt en wan
neer ik nog zou moeten beginnen,
koos ik weer voor een baan bij de
ZLM-voorlichting, die het welzijn
van de boer op het oog heeft."
Zijn koninklijke onderscheiding
vond Markusse wel mooi, maar
hij zag die waardering niet alleen
voor zichzelf. "Ik krijg die me-
'Het boegbeeld van de ZLM'.
Zo noemde ZLM-voorzitter
H.C. van der Maas de vertrek
kende voorlichter J. Markusse
bij zijn afscheid van het
hoofdbestuur. "Je werd breed
gewaardeerd door talloze boe
ren en tuinders. Hartelijk
dank voor je grote inzet en
deskundige adviezen, zowel
aan onze leden als aan het
hoofdbestuur."
Van der Maas bood Markusse
daarbij het fraaie ZLM-
herinneringsbord aan. Op zijn
karakteristieke wijze gaf de
vertrekkende voorlichter nog
een laatste advies mee. "Ik zie
ook in de landbouw het indi
vidualisme en de verdeeldheid
opkomen. Pas daarmee op.
Intern mag er best eens ver
schil van mening zijn, maar
naar buiten moeten we geza
menlijk optreden. Neem de
tijd om naar elkaar te luiste
ren. Dat heb ik ook altijd ge
daan en ik heb er veel mensen
mee kunnen helpen", aldus
Markusse.
daille nu toevallig, terwijl ik het
glad niet verdiend heb omdat ik
voor mijn werk altijd geld heb ge
kregen. In mijn hart ben ik er ech
ter trots op, maar wanneer die
onderscheiding nu maar af mag
stralen op mijn vrouw, kinderen,
collega's en alle boeren uit Zee
land en West-Brabant, dan vind ik
het goed", aldus Markusse in zijn
dankwoord.
H. van Gorsel uit Tholen hoopt dat Markusse nog lang in gezondheid van zijn ge- Bedankt voor alles, zegt mevr. Kosten tegen ridder Markusse, terwijl de oud-voorzitter
schenk mag genieten. van de ZLM-kring met velen op zijn beurt wacht.
Mevr. Markusse herinnert zich mevr. Koopman uit St. Maartensdijk weer. In 40 jaar
zie je ook zoveel mensen.
Een versierde bedrijfshal en een lange rij belangstellenden die J.K. Elenbaas feliciteerden met het eeuwfeest van zijn bedrijf en met
zijn koninklijke onderscheiding. Rechts de bibliotheekbus - 'de trots van het bedrijf- en links een broeikas als geschenk van de kinde
ren van de jubilaris.
