'In ons nieuwe kantoor kunnen
we tenminste rustig werken'
'Gemiddelde Tholenaar is liever niet
meer dan 500 gulden maandhuur kwijt'
Sinds 1962
12 miljoen
gulden huur
Hoofd bedrijfsbureau Striekwold van Beter Wonen
Hoofd bewonerszaken Droogendijk van woningstichting
Donderdag 2 november 1989
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
15
Eén miljoen
huursubsidie
W.J.A.H. Striekwold, hoofd bedrijfsbureau Beter Wonen. Naast hem van links naar rechts: A. Steenpoorte, J. Heijboer, A.
Oudesluys-Voshol, D. Moerland en H. Stoutjesdijk.
In het kantoor aan de Mo
lenstraat zat hoofd technische
dienst W.J.A.M. Striekwold met
het overig personeel van zijn af
deling in één ruimte. Kwam er
een telefoontje binnen bij één
van de opzichters over een man
kement aan een woning, dan
luisterde Striekwold als het wa
re mee. Hij kon dan ook zonodig
advies geven. Nu, in zijn nieuwe
kamer is dat er niet meer bij.
Het nieuwe kantoor van de
stichting Beter Wonen aan de
Haven heeft het hoofd geschei
den van de rest van het 'be
drijfsbureau' zoals de technisch-
administratieve afdeling binnen
de corporatie wordt genoemd.
Maar zo'n eigen kamer heeft zijn
voordelen. "Hier kun je ten
minste rustig werken. Het vori
ge pand was zo gehorig, daar
hoorde je zowat alles wat er in
het gebouw gezegd werd", ver
telt de bouwkundig ingenieur.
Striekwold houdt zich bezig met
onderhoud van de ruim 2400
woningen in het bestand van de
stichting, met woningverbete
ring en nieuwbouw. Aan dat
laatste kan weer gedacht wor
den nu het huizenoverschot krap
is geworden na een aantal jaren
van behoorlijke leegstand, voor
al in Sint-Maartensdijk. "Bij het
opstarten van nieuwbouwplan-
nen hoort een programma van
eisen: hoe wil je de woning heb
ben, wat voor materiaal ga je
gebruiken en wat moet de huur
bedragen. Dat is het eerste ka
dertje waarmee we naar de ar
chitect gaan om een ontwerp te
laten maken". Het werk van ar
chitect H. Weertman wordt door
de technische dienst beoor
deeld. "Zijn we het er mee eens,
dan kan de architect het verder
uitwerken. Daarna vindt een de
finitieve toetsing plaats en kan
als het is goedgekeurd een
bestek gemaakt worden". Ook
dat wordt volgens Striekwold
weer 'doorgenomen'. In die fase
wordt bepaald welke soort te
geltjes er bijvoorbeeld voor de
keuken en badkamer worden
gebruikt. "Daarbij streven we
naar een eenheid, anders krijg je
allerlei verschillende soorten".
Dakkapellen
Het onderhoud van de nieuw te
bouwen woningen krijgt bij het
maken van de plannen al de no
dige aandacht. "Vanuit de prak
tijk weten we welke raampjes
we wel weer zullen toepassen
en welke niet. Neem een dakka
pel. Voor schilderwerk erg lastig
klimmen. De kapellen komen
weer terug, maar ze zijn nu ge
maakt van onderhoudsarm ma
teriaal".
Als de aanbesteding heeft
plaatsgevonden en de uitvoering
begint, is Striekwold aanwezig
bij de bouwvergaderingen. Het
toezicht wordt door de architect
gedaan, maar de stichting over
weegt dit in eigen hand te gaan
nemen, in die van Striekwold:
"De architect is ook directie
voerder. Die heeft zijn opzich
ters lopen. Dat is zo gegroeid,
maar wij zouden het zelf ook
kunnen. De architect kost geld,
maar ik kost ook geld".
Bij het verbeteren van woningen
werden de huurders apart bena
derd; ze konden hun mening ge
ven over de veranderingen die
aan het huis plaats zouden vin
den. Deze aanpak gaat op de
helling. Striekwold: "We willen
toe naar een collectieve benade
ring. Dat wil zeggen, dat we de
groep huurders voor wie de ver
beteringsplannen op til zijn, in
een vroeg stadium uitleg gaan
geven, waarom we voor deze of
die verbetering hebben gekozen
en wat daarvan de gevolgen
zijn. Bij renovatie betekent dat
bijvoorbeeld huurverhoging".
Volgens Striekwold heeft deze
aanpak een groot voordeel: "Bij
een groep hoor je al snel waar
die naar toe wil".
Bij groot onderhoud gaat het om
gevels, het dak en kozijnen, de
schil van de woning zoals Striek
wold het uitdrukt. Bij een reno
vatie moeten vaak wisselwonin
gen beschikbaar zijn. "Dat is
niet altijd het geval. En dan moet
je je bestand lege woningen
vasthouden".
Voor 1989 staan 30 woningen
op het lijstje voor verbetering:
11 in Poortvliet, 7 in Scherpe-
nisse, 6 in St. Maartensdijk en 6
in St. Annaland.
Vuilniszakken
Voor het onderhoud van de wo
ningen in het bestand maakt
Striekwold een vijfjaren plan
ning. "Je stelt een begroting sa
men en een lijstje met punten
wat je aan de woning moet
doen. Daarna bekijk je wat het
hoogstnoodzakelijke is".
Striekwold maakt een onder
scheid tussen planmatig onder
houd en niet-planmatig onder
houd. Bij het eerste gaat het om
groot onderhoud en het voorko
men van mankementen aan de
woning (schilderwerk, afdich
ten, beglazing, schoonmaken
cv-ketels), in het tweede geval
om het klachtenonderhoud en
de zorg voor de woning wan
neer deze vrij komt bij verhuizing
van de huurder(s). Huurders die
uit een woning van de stichting
vertrekken, laten het pand in uit
eenlopende toestand achter.
Striekwold: "Je komt woningen
tegen in nieuwbouwstaat en in
sloopstaat. Een klerenkast die is
omgebouwd tot volière, een
paard in de schuur, soms com
plete verbouwingen waarbij
men tussenmuren heeft
gesloopt of totale vervuiling van
de woning met vuilniszakken
waar ratten in zitten". Halver-,
wege de opzegmaand krijgt de
huurder bezoek van een van de
drie assistent-opzichters van de
stichting. "De huurder weet bij
zo'n inspectie wat er moet wor
den veranderd of wat er wordt
getolereerd. Zo'n voorinspectie
schept zoveel mogelijk duidelijk
heid. Een huurder kan het beter
vooraf weten wat wel en niet
kan dan achteraf". Over de;
rechten en plichten van de huur
der bestaat die duidelijkheid nog
onvoldoende.
Klachtenlijn
"De plichten van de huurder
staan wel in het burgerlijk wet
boek, maar je kunt er niet van
uitgaan dat iedereen die uit zijn
hoofd kent. Daarom hebben we
een informatieboekje naar de
huurders gestuurd waarin een
opsomming staat van de plich
ten. Zo'n uitgave bestond nog
niet, legt Striekwold uit, die nog
regelmatig van huurders te ho
ren krijgt dat de stichting moet
opdraaien voor iets dat voor re
kening van de huurder is. "Stee
vast krijg je als antwoord: we
betalen toch huur. Jullie worden
er rijker van, want het huis is al
lang afgelost".
Maar zo simpel ligt het volgens
Striekwold niet. De stichting be
taalt hypotheeklasten, afschrij
ving, verzekering, onroerend
goed belasting, water
schapslasten en zorgt voor on
derhoud. "Dat wordt gemaks
halve wel eens vergeten". Voor
klachten heeft de stichting een
klachtenlijn. Elke werkdag van
half negen tot tien uur kan de
huurder bellen naar nummer
3981. Bij een klacht over een
verstopte leiding zijn er twee
mogelijkheden: de verstopping
is het gevolg van onzorgvuldig
gebruik door de huurder en dan
zijn de kosten voor hem (zeep
resten in afvoer, haar, speel
goed, bestek, dopjes) of de ver
stopping is het gevolg van een
bouwtechnische fout. Dan ko
men de onkosten voor rekening
van de stichting Beter Wonen.
Naast de telefonische melding
kan de huurder ook een klach
tenbriefje indienen dat in de Zee
land Woonkrant is gehecht, het
bewonersinformatieblad van zes
Zeeuwse woningcorporaties dat
de huurder krijgt toegestuurd.
Hoewel Striekwold beseft dat
niet alle klachtenonderhoud is
weg te dringen, probeert de wo
ningstichting het wel zoveel mo
gelijk te beperken. "We probe
ren het produkt woning in een
zo goed mogelijke staat te hou
den om in de markt te blijven,
maar de subsidies voor woning
verbetering zijn bij lange na niet
voldoende. Door het bestand
goed bij te houden wordt het on
derhoud in principe ook goedko
per. Voor de bewoner is het ook
prettiger".
Kunststof kozijnen
Het schilderswerk vormt een
van de grootste posten op de
begroting voor onderhoud. "Er
is gewoon veel te schilderen en
het kost veel tijd. Dat maakt het
duur". Om de kosten van onder
houd binnen de perken te hou
den, worden bijvoorbeeld
kunststofkozijnen aangebracht.
"Een twee-ledig voordeel", zegt
Striekwold. "Wij hoeven niet
van buiten en de huurders hoe
ven niet van binnen te schilde
ren". Houten kozijnen kunnen
ook voor andere problemen zor
gen: "Wij kunnen aan de buiten
kant nog zo goed schilderen, als
het aan de binnenkant niet ge
beurt, dan gaat zo'n kozijn er
toch aan". De kunststofkozijnen
bestaan uit materiaal dat weer
hergebruikt kan worden. Uit
milieu-oogpunt experimenteert
Beter Wonen ook met verf dat
met water is te verdunnen in
plaats van met terpentine. Elke
zes jaar krijgen de woningen een
grote schildersbeurt, elke vier
jaar worden alleen de 'liggende
delen' van een nieuw verflaagje
voorzien. "Vroeger werd het
werk gewoon aanbesteed. De
gene die het laagste bood, kreeg
het werk. Nu verdelen we het
werk. De schilder komt op deze
manier op zijn eigen werk terug.
Dat gebeurt met behulp van een
open begroting. Het voordeel is,
dat wij bepalen welke schilder
welk werk doet. We controleren
het werk. en weten dan precies
bij wie we moeten zijn als het
schilderen niet goed is gedaan.
De meeste schilders zijn het er
over eens dat dit een goede ma
nier is".
Sloop
Bij het maken van plannen voor
woningverbetering spelen de
kosten een grote rol. Als er erg
veel geld gemoeid is met zo'n
grondige opknapbeurt, dan
wordt bekeken of het niet beter
is de woning te slopen en
nieuwbouw te plegen. "Dat is
heel actueel. Dit jaar hebben we
te maken met bejaardenwonin
gen waarvoor die plannen
financieel-technisch niet haal
baar zijn".
Striekwold noemt de kleine be
jaardenwoningen aan de Hoge-
weg, Oosterscheldestraat en Ja-
coba van Beierenstraat in Sint-
Maartensdijk en aan Bos in Sta-
venisse. "Je kijkt eerst wat er
aan de woning mankeert. Dan
naar het bedrag aan subsidie dat
verstrekt wordt en welke klach
ten er over de woning bestaan.
Dan bereken je wat nieuwbouw
kost. Dat is dan in dit geval
goedkoper dan verbeteren".
Huisvrouw
De huurder is kritischer gewor
den in de loop der jaren, stelt
Striekwold vast: "Dat is niet on
terecht, want je betaalt behoor
lijk wat voor de woning". Wo
ningzoekenden die uit verschil
lende huurhuizen kunnen kiezen,
lopen volgens Striekwold 'heel
kritisch' door de woning. "Het is
bij de woningtoewijzing duidelijk
te merken of mensen de woning
schoon vinden of niet schoon
genoeg. We gaan uit van een
gemiddelde situatie". Staat een
woning langer dan drie maanden
leeg, dan stapt Striekwold sa
men met zijn college J. Droo-
gendijk van bewonerszaken het
pand binnen om te zien wat er
eventueel aan het onderkomen
verbeterd kan worden waardoor
het gemakkelijker te verhuren is.
"Ligt het aan de woning of aan
de omgeving? Het kan allebei.
Vaak bekijken we de woning
met de ogen van een huisvrouw.
Die let eerst op de keuken, het
toilet en de badkamer. Die moe
ten er goed uitzien".
Striekwold is er veel aan gele
gen de huurders van Beter Wo
ning zo goed mogelijk te infor
meren. "Komen er klachten
over de voordeur en de opzich
ter zegt die deur is aan vervan
ging toe, dan kan dat in de be
groting worden meegenomen.
De huurder krijgt de toezegging
dat het in dat jaar gaat gebeu
ren. Het bestuur moet er natuur
lijk wel toestemming voor ge
ven, maar zo willen we de be
woners zoveel mogelijk op de
hoogte stellen van onze
plannen".
In de jaren 1986-1987 over
woog de stichting Beter Wonen
advertenties te plaatsen in re
gionale kranten om huurders te
interesseren voor een woning in
de gemeente Tholen. Oorzaak:
leegstand. Met pieken van 50
woningen, maar adverteren
hoefde niet.
Er kwamen 39 Amerikaanse mi
litairen van Woensdrecht die de
leegstand van de stichting sterk
verminderden, doch dat was
een zeer tijdelijke zaak. De kruis
raketten kwamen niet en de mili
tairen vertrokken weer. De
stichting besloot nieuwbouw-
plannen in de ijskast te zetten en
boog zich over de woningmarkt.
De stand van zaken nu? "Als je
de bevolkingsontwikkeling be
kijkt in de regjo, dan zie je dat er
in Bergen op Zoom op het ogen
blik zo'n 1500 woningzoeken
den staan ingeschreven. In
Halsteren bestaan wachttijden
van 3 tot 3Vi jaar. Daar kunnen
wij vruchten van plukken", ver
telt J.C. Droogendijk, hoofd van
de afdeling verhuur en bewo
nerszaken van de woningcor
poratie.
Met de bevolkingscijfers van de
gemeente Tholen in de hand be
kijkt de stichting waar op Tholen
behoefte aan is. "De tijd van
bouw want het komt toch wel
vol, ligt achter ons. het gaat er
nu om waar en wat je bouwt en
wat het gaat kosten. Landelijk
gezien liggen de Thoolse huren
gewoon laag. De gemiddelde
Tholenaar is liever niet meer dan
500 gulden per maand aan huur
kwijt. In de randstad betaal je zo
7 800 gulden voor een verge
lijkbare woning, maar ons stre
ven is om de aanvangshuren zo
laag mogelijk te houden". Vol
gens Droogendijk wordt de
stichting daarin gedwarsboomd
door staatssecretaris Heerma
die vindt dat de aanvangshuren
tot het jaar 2000 mogen stijgen,
naast de jaarlijkse huurverho
ging van 3%.
Doorstroming
De leegstand bedroeg op 1 juli
dit jaar 26 op een totaal van
Op jaarbasis komt er bij Beter
Wonen ruim 12 miljoen gulden
aan huur binnen. De gemiddelde
maanduur is ruim 415 gulden.
Van de ruim 2434 huizen staat
76% geregistreerd als 'normale'
eengezinswoning, 19% als be
jaardenwoning en 5% als wo
ning voor andere alleenstaanden
en tweepersoons huishoudens.
Van 1968 tot en met 1972 zijn er
120 huizen gebouwd, van 1973
t/m 1977 wat minder: 112. Daar
na liep het steeds terug: van
1978 t/m 1982 nog 79 en van
196 it/m 1987 maar 47 meer.
2434 woningen, 1.34%. Hoe
wel er sprake is van enige krapte
in het woningaanbod van de
stichting verwacht Droogendijk
een flinke doorstroming van
huurders naar eigen woningen in
Buitenzorg III in Tholen en de
Muijepolder in Sint-
Maartensdijk. "Als dat effect
groot is, gaan er bijvoorbeeld 30
huurders naar een eigen wo
ning. Daarmee zullen we in onze
nieuwbouwplannen rekening
moeten houden, zodat je niet
voor leegstandsproblemen gezet
wordt". Naast de 22 aanleun
woningen bij Ten Anker in Tho
len is Beter Wonen bezig met
plannen voor nieuwbouw in
Tholen en Oud-Vossemeer.
"Huurders die van buiten het ei
land komen, kiezen meestal
voor Tholen. Ze kennen het ge
bied niet en willen zo dicht mo
gelijk bij de brug wonen. Kunnen
ze niet in Tholen terecht, dan
fungeert Oud-Vossemeer als
overloop voor Tholen, net zoals
Poortvliet trouwens".
Het aantal woningzoekenden
bedroeg op 1 juli dit jaar 254.
Deze potentiële huurders komen
terecht bij Droogendijk die elke
maandagmorgen tussen half elf
en twaalf uur spreekuur houdt in
het kantoor aan de Haven te
Sint-Maartensdijk. Daarnaast
kan men ook telefonisch met
hem in contact treden. "Het
spreekuur is een bekend gege
ven. We adverteren hiervoor
wekelijks. Het werkt vrij goed.
Ook als er eens een keer geen
spreekuur is, dan weet men
dat".
Het toewijzen van een woning
gebeurt door een commissie die
bestaat uit het dagelijks
bestuurslid J. Leune en Droo
gendijk zelf. "Bij grote leegstand
ga je wat gemakkelijker om met
de toewijzingsregels. Bij een
krappere woningmarkt worden
niet vaak woningen toegewezen
aan mensen die geen enkele bin
ding met Tholen hebben. Die
hebben dan minder kans".
Na de verzelfstandiging van de
corporatie in 1986 zijn de crite
ria voor woningtoewijzing op
papier gezet. Daaruit blijkt dat
de economische binding van de
huurder niet alleen betrekking
heeft op de gemeente Tholen
maar op een regio die bestaat uit
Sint-Philipsland, Nieuw-
Vossemeer, Steenbergen, Din-
teloord, Halsteren, Bergen op
Zoom, Huijbergen, Woens
drecht, Ossendrecht, Putte en
Wouw. Droogendijk merkt hier
bij op dat deze aanwijzing van
de regio niet is ingegeven door
de leegstand waarmee Beter
Wonen in die tijd te maken had.
Mensen die buiten de gemeente
wonen, kunnen volgens Droo
gendijk in principe niet als ur
gent aangemerkt worden.
"Maar iemand die bijvoorbeeld
hier bij een bedrijf in St. Maar
tensdijk werkt en uit Groningen
moet komen, die kan wel op de
urgentielijst geplaatst worden".
Kritisch
Inschrijving wordt geweigerd
aan mensen die schulden heb
ben of bij een andere wo
ningstichting nog in het krijt
staan. Ook jongeren onder de
18 komen niet in aanmerking
voor een huis van de stichting.
Woningzoekenden kunnen op
verschillende lijsten worden in
geschreven. Droogendijk publi
ceert in de Zeeland Woonkrant
regelmatig een overzicht van het
aantal woningzoekenden inge
deeld naar het soort woning: sa
menwonen/trouwplannen of
sociaal-economische binding of
doorstroming.
Het bestand woningzoekenden
wordt per week door de compu
ter 'opgeschoond'. De stichting
schrapt die namen -uit het
bestand die niet meer als wo
ningzoekende ingeschreven wil
len staan. Volgens Droogendijk
hangen de wensen van de huur
ders samen met het aanbod van
woningen: "Is dat klein, dan zijn
ze minder kritisch, is het groter
dan blijkt dat mensen kiezen
voor meer ruimte". Droogendijk
wijst erop dat de stichting op
Tholen in de luxe omstandigheid
verkeert om een jong gezin een
drieslaapkamerwoning aan te
kunnen bieden: "Terwijl zo'n
jong gezin in de stad een flatje
krijgt of jarenlang op een wacht
lijst komt te staan".
De woningen die de laatste jaren
door Beter Wonen zijn gebouwd
zijn kleiner dan de huizen die
rond 1980 verrezen. "Toen
werden er 3 of 4 slaapkamerwo
ningen gebouwd. Nu zitten we
met een flink aantal 4 slaapka
merwoningen in het bestand ter
wijl de gezinnen kleiner
worden".
Wooncarrière
Volgens Droogendijk is er mo
menteel behoefte aan woningen
voor bejaarden. De 22 aanleun
woningen in Tholen zijn zeer in
trek. "Er zijn meer aanvragen
dan dat er woningen komen en
niet alleen uit het stadje Tholen
zelf". Droogendijk verklaart de
ze vraag door het feit dat de wo
ninkjes gunstig komen te liggen
bij het verzorgingstehuis Ten
Anker, "We hebben afspraken
gemaakt met de stichting
verpleeg- en rusthuizen Zeeland
dat de bewoners een beroep
mogen doen op de voorzienin
gen van Ten Anker. Daarnaast
zijn er in de woningen een aantal
voorzieningen gepland zoals een
J.C. Droogendijk van bewonerszaken.
alarmeringssysteem en een ver
hoogde toiletpot". Ook voor de
bejaardenwoningen aan de
West- en Noordstraat in Sint-
Annaland is veel belangstelling.
"Dat komt vooral omdat ze
dicht bij de winkels liggen".
Nieuw te bouwen woningen zijn
geschikt voor jonge gezinnen,
bejaarden of minder validen. Of
zoals Droogendijk de huizen
noemt: multi-functioneel. "In
zo'n woning is het mogelijk om
beneden een slaapkamer te ma
ken. Vooral voor bejaarden of
minder validen zeer geschikt.
Maar ook voor gezinnen die nog
aan het begin van hun wooncar
rière staan".
De trek van de kleine kernen
naar Tholen is een gegeven
waar behalve de gemeente Tho
len ook Beter Wonen rekening
mee houdt. "Als er op dit mo
ment meer ruimte in de woning
markt in Tholen zou zijn, dan
zouden er nog meer mensen
naar toe trekken", stelt Droo
gendijk vast. Eén van de belang
rijkste redenen om zich in Tho
len te vestigen, is de ligging van
het stadje dicht bij het Brabant
se, aldus Droogendijk. Het is op
vallend dat veel jongeren hun
dorp verruilen voor de kern Tho
len. "Jongeren zoeken meer het
stadse. Ze blijven in Tholen toch
in het Zeeuwse, maar het leven
is er wat anoniemer dan in de
kleine dorpen. Tholen herbergt
een hoog percentage bewoners
van elders, stelt Droogendijk:
"De import is groot".
Overigens staan in Tholen de
duurste huurhuizen van Beter
Wonen. Aan de Touwslagers-
dreef betalen huurders maande
lijks 711 gulden voor hun wo
ning. In Stavenisse staat de
goedkoopste (bejaarden)woning
aan Bos: 210 gulden per maand.
In de drup
Aan de vraag van jongeren naar
woonruimte kan de corporatie
voldoen. "Hun positie op de wo
ningmarkt is wel verzwakt",
zegt Droogendijk, "jongeren
tussen de 18 en 22 jaar kregen
aanvankelijk meer huursubsidie,
maar vallen nu in een ongunsti
ger tabel. Ook het minimum
jeugdloon is sterk gedaald". In
de woningen voor'jongeren (on
der meer in de Wilhelminastraat
Sint-Maartensdijk, Kuipersdreef,
Dalemsestraat, Hoogstraat in
Tholen, Burgemeester Bouwen-
sestraat in Scherpenisse en de
Dorpsweg in Oud-Vossemeer) is
een sterk verloop. "Door finan
ciële problemen hebben ze het
niet gemakkelijk; ze komen van
de regen in de drup. Als je
zelfstandig woont, krijg je extra
kosten zoals electra, gas en ge
meentelijke belastingen op je
dak".
Het huisvesten van de 39 Ame
rikaanse militaire gezinnen bete
kende extra werk voor Droogen
dijk. "De vraag was of we de
woning gestoffeerd en behan
gen konden leveren. Bij een paar
Amerikaanse woningen is toen
ook een bad geplaatst. Allemaal
betaald door het leger. Er was
toen veel leegstand dus hebben
collega Steenpoorte, die goed
Engels spreekt, en ik heel wat
huizen laten zien". Omdat de
Amerikanen er slechts een korte
tijd in woonden, was het geen
enkel probleem om de woningen
na hun vertrek weer te verhu
ren. Toen de Amerikanen het
bestand van de stichting in au
gustus 1988 verlieten kwamen
er die maand in totaal 47 opzeg
gingen binnen (normaal zijn dat
er gemiddeld 25).
Dwang
Van eind mei tot eind juni houdt
Droogendijk zich bezig met
huurders die een aanvraag indie
nen voor huursubsidie. In zo'n
periode behandelt Droogendijk
zo'n 600 aanvragen (over een
heel jaar 800). Tegen de jaarlijk
se huurverhoging wordt volgens
Droogendijk nauwelijks protest
aangetekend. Er zijn wel men
sen die bezwaar maken, maar
dit jaar hebben we nog maar 2
zaken voor de huurcommissie
gehad en dat is ontzettend wei
nig". Volgens Droogendijk han
teert de stichting de regel dat de
huurder 'de minimaal redelijke
huurprijs' betaalt. "We zijn een
sociale instelling. We worden
gecontroleerd door andere in
stanties". Sinds het moment
dat Droogendijk voor Beter Wo
nen - vanaf 1983 - de bewo
nerszaken behartigt, heeft de
huurcommissie de corporatie
een keer gedeeltelijk in het on-
qelijk gesteld. "We proberen in
overleg de problemen op te los
sen. Dat is beter dan door mid
del van dwang. Als je dat toe
past, dan zit er iets fout tussen
verhuurder en huurder". Be
zwaarschriften die Beter Wonen
ontvangt, betreffen vooral on-
derhoudsproblemen.
Toch heeft Droogendijk het
meegemaakt dat een huurder
wegens 'wanbewoning' op
straat moest worden gezet.
"Dat is nog maar een keer in de
geschiedenis van de stichting
voorgekomen". Twee keer
heeft woongedrag tot een recht
zaak geleid. Droogendijk krijgt
ook te maken met huurders die
de huur niet op tijd (kunnen) be
talen. "De stichting geeft de
deurwaarder opdracht om het
verschuldigd bedrag te innen".
Gebeurt dat niet, dan kan het lei
den tot een kwestie die bij het
kantongerecht of bij het arron
dissementsgerecht moet wor
den uitgezocht. "Het invorderen
van oude schulden is tijdrovend.
Vaak moeilijk omdat er huurders
bij zijn die met de noorderzon
vertrokken zijn". Droogendijk
wordt ook gebeld door huurders
die klagen over geluidsoverlast
en of burengerucht. "We komen
pas in actie wanneer meerdere
mensen een schriftelijke klacht
indienen over een huurder. Heus
niet alleen na een verjaardag".
Volgens Droogendijk is de be
wijslast vaak moeilijk vast te
stellen: "Wie is de schuldige?
Degene die komt klagen, kan
best zelf schuldig zijn. Het is
moeilijk op te lossen. Als de
mensen ermee komen, is het
meestal geëscaleerd en is politie
en maatschappelijk werk al inge
schakeld".
Toch nemen deze problemen
toe, stelt Droogendijk vast, 'van
geluidsoverlast tot structureel
crimineel gedrag'. "Het is een
landelijk verschijnsel. De intole
rantie neemt toe. Als je het goed
met je buren kunt vinden, dan
kun je ook veel verdragen. Is dat
niet zo, dan is het sluiten van
een achterdeur al voldoende om
Hoofd bewonerszaken Droo
gendijk besteedt jaarlijks
veel tijd in het behandelen
van aanvragen voor huur
subsidie. Dit jaar is aan zo'n
30% van de huuders huur
subsidie toegekend. In juni
dit jaar waren dat er 753, in
geld uitgedrukt 110.460 gul
den (op jaarbasis ongeveer
1.320.000). Ter vergelijking
volgt hier een overzicht over
de drie voorafgaande jaren
(peildata 1 juni): 1988: 722
ofwel 107.260 gulden (op
jaarbasis 1.280.000,— In
1987 waren er 728 bewo
ners die in juni een compen
satie in de huur kregen.
Daarmee was een bedrag
gemoeid van 1.066.235 (op
jaarbasis ongeveer
1.270.000). In 1986 waren
er in diezelfde maand 684
met huursubsidie, 97.325
per maand (op jaarbasis
1.160.000).
L-
ruzie over te maken". Droogen
dijk geeft aan dat het in bepaal
de straten in Tholen en Sint-
Maartensdijk een rol speelt.
"Soms kan één persoon de hele
buurt op stelten zetten". Als
vorm van overlast noemt Droo
gendijk het thuiswerk dat
bestaat uit uien schillen, in de
keuken en in de schuur. "Het
veroorzaakt niet alleen stank,
maar de vrachtwagens die het
afvoeren komen op ongelegen
tijden, soms om half twaalf 's
nachts. Daar klaagt de buurt
over".
Aan het instellen van zogenaam
de 'degradatiewoningen' voor
huurders die bij voortduring voor
overlast zorgen, denkt de stich
ting niet. "Wel is het een pro
bleem dat nu pas goed wordt
besproken en uit de taboesfeer
is gehaald".
De stichting Beter Wonen is in
1962 opgericht. Toen pogingen
van het Bedrijfspensioenfonds
voor de Landbouw - dat in 1960
voor militairen 42 huurwoningen
had gebouwd - voor een volgend
bouwproject mislukten, is op ini
tiatief van het toenmalig ge
meentebestuur Beter Wonen in
het leven geroepen. De gemeen
te droeg zelf 53 huizen aan de
nieuwe woningstichting over.
In de negen jaar tot aan de ge
meentelijke herindeling in juli
1971 zijn er 215 huizen bijge
bouwd, zodat Beter Wonen in juli
1971 totaal 268 woningen be
heerde.
Wethouder C. Boender was
voorzitter, de administratie ge
beurde op de gemeentesecreta
rie, de technische zaken werden
door de Centrale Dienst Noord-
Zeeland behartigd.
Bij de gemeentelijke herindeling
in 1971 besloot het merendeel
van de instellingen die huurwo
ningen had, het bezit over te dra
gen aan Beter Wonen. Vanaf
1972 beheerde de toen op het
gehele eiland werkzame wo
ningstichting 1264 huizen.
Wethouder C.J. Moerland was
voorzitter, de administratie en
technisch beheer gebeurden bij
de gemeente.
Op 20 december 1974 werd de
1500ste woning verhuurd en op
22 oktober 1981 de 2000ste. De
woningstichting Eiland Tholen,
die bejaardenwoningen op het
gehele eiland exploiteerde en
waarvan het bestuur uit dezelfde
mensen bestond als van Beter
Wonen, had toen de huizen al
aan Beter Wonen overgedragen.
Naast huurwoningen zijn op ini
tiatief of door tussenkomst van
Beter Wonen ruim 130 koophui
zen gebouwd, waaronder 72
panden in de zogenaamde
beschutte-sfeer.
In 1981 werd L.A.M. Elenbaas
voorzitter, die geen directe bin
ding had met het gemeente
bestuur. Op 1 januari 1986 werd
Beter Wonen zelfstandig.
