Pen en papier: de zeer vreedzame
wapens van Amnesty International
Smerdiekse Pie Bazen-Robbe
bijna 80, al 63 jaar lid VARA
Inwoners bij werk betrekken
en onderzoek naar behoeften
Schrijfavond in Tholen als steun voor gewetensgevangenen
Stichting Promotie Oud-Vossemeer na oriëntatie in Groningen:
Donderdag 3 maart 1988
DE EENDRACHTBODE
13
Vrijdag 11 maart wordt in de openbare bibliotheek De
vier Heemskinderen in Tholen een schrijfavond gehou
den van Amnesty International (AI). Tijdens de ope
ningsuren -van 18.00 uur tot 20.00 uur- kunnen be
langstellenden brieven schrijven aan een staatshoofd,
een gevangenisdirectie of aan politici om de vrijlating
van politieke gevangenen te vragen.
A-politiek
Massaal schrijven
Brieven schrijven voor gevangenen; het handwerk van Amnesty International
Tholen te klein
Aalmoezenier
Gezelligheid
Fakkelwacht
VARA, afdeling Tholen tijdens jaarvergadering. V.l.n.r. P. Bazen-Robbe, Sonja Barend, Ellen Blazer.
De microfoon staat nog in het glazen kannetje. Sonja
Barend zit enigszins verscholen achter een vaasje bloe
men en onderhoudt zich met haar buurvrouw voordat
zij en Ellen Blazer -de maaksters van het bekende
VARA-televisieprogramma 'Sonja op zondag'- het
woord nemen.
Erelid
De inwoners van Oud-Vossemeer moeten bij de Stich
ting Promotie Oud-Vossemeer (SPV) betrokken wor
den. Volgens voorzitter M.J.C. Geluk van de SPV
moet dat vóór de zomer rond zijn. Hoe dat precies
vorm moet krijgen is nog niet duidelijk. Ook zijn er
plannen voor een enquete met gerichte vragen, om te
inventariseren wat er in Oud-Vossemeer leeft. De
stichting zet zich in voor de leefbaarheid in deze
Thoolse woonkern. Om zich te oriënteren brachten
vier bestuursleden onlangs een bezoek aan de Gro
ningse plaatsen Nieuwolda, Bierum en Pieterburen.
Zeehondencentrum
50 Mille voor bakker
Afwachtend
BZN en
landbouwdagen
Geuze Transport
koopt aardappel-
handel Van Houdt
Het is voor de tweede maal sinds
de oprichting van de Amnesty-
groep Bergen op Zoom e.o. zo'n
12 jaar geleden, dat een dergelijke
bijeenkomst in de bibliotheek in
Tholen wordt gehouden. De eerste
keer -in de Twee Stoven- kwam er,
behalve de leden van de Amnesty-
groep, niemand opdagen.
"We proberen het weer omdat
sinds die tijd het werk van Am
nesty bij de mensen veel bekender
is geworden. Er is de laatste jaren
op de televisie en radio en via pu
blicaties veel aandacht besteed aan
Amnesty. Het is nu veel gemakke
lijker om met mensen in contact te
komen dan in het begin, toen we
steeds moesten uitleggen dat Am
nesty een a-politieke organisatie
was, niet gebonden aan een be
paald land of partij", vertelt Cor-
rie Priem-Moeliker, die samen met
Wil Baan-Potter, beiden uit Sint
Maartensdijk, ruim elf jaar lid is
van de werkgroep in Bergen op
Zoom. Wil Baan: "Op Tholen
zijn er contacten geweest met
vrouwenverenigingen. Ook heb
ben we lessen maatschappijleer
verzorgd op de toenmalige mavo
en aan de school voor voortgezet
speciaal onderwijs de Burcht in
Tholen. Mevrouw Priem staat als
Amnesty-contactpersoon voor
Tholen in de gemeentegids waar
door ze regelmatig wordt gebeld
door onder andere leerlingen die
informatie over Amnesty willen
voor het maken van een werkstuk
of een spreekbeurt. Hoewel de ac
tiviteiten van de Amnestygroepen
zich in de loop der jaren hebben
uitgebreid tot het organiseren van
informatiebijeenkomsten, het
houden van acties en het verzor
gen van stand werk is het schrijven
van brieven het belangrijkste
handwerk gebleven. Corrie: "De
brieven schrijven we aan de hand
van voorbeeldbrieven die door het
hoofdkantoor in Amsterdam zijn
gemaakt. Ze worden in het Neder
lands, Engels, Frans of Spaans
opgesteld. Die voorbeeldbrieven
worden gewoon overgeschreven
op luchtpostpapier, getekend, ge
frankeerd en op de post gedaan.
Niemand hoeft op eigen houtje uit
te zoeken hoe zo'n brief eruit
moet zien. Op zo'n avond is dat
allemaal aanwezig, zelfs het
schrijfmateriaal en het briefpa
pier". Achterop het maandblad
van Al 'Wordt Vervolgd' staan de
namen van politieke gevangenen
voor wie de schrijfacties zijn
bedoeld.
In deze rubriek werd de laatste
maanden onder meer de aandacht
gevraagd voor een Indonesische
26-jarige jeugd moslimleider en
radio-omroeper die tot 12 jaar ge
vangenschap is veroordeeld we
gens ondermijnende activiteiten,
een 48-jarige Bulgaarse arts die sa
men met anderen had gepro
testeerd tegen de gedwongen assi
milatie van de Turkse minderheid
en daarvoor in de cel belandde,
een 47-jarige protestantse predi
kant in Vietnam die een gevange
nisstraf uitzit van 8 jaar wegens
'prediken tegen de revolutie'. De
brieven worden gericht aan de au
toriteiten van de genoemde landen
met het dringende verzoek betref
fende gevangenen onmiddellijk
vrij te laten of een eind te maken
aan wrede behandeling van de ge
vangenen. Voorwaarde is echter,
dat de persoon in kwestie geen ge
weld heeft gebruikt of gepro
pageerd.
Als de gevangene vrij komt, ver
schijnt daarover een bericht in
'Wordt Vervolgd' maar of die
vrijlating te danken is aan het
schrijfwerk van de Amnesty
groepen blijft een vraagteken.
Corrie: "Door de massaliteit van
het schrijven, hoop je dat zo'n
man of vrouw niet achteloos
wordt weggeduwd, dat hij een eer
lijk proces krijgt. Van de mensen
die vrijkomen, hoor je dat Am
nesty hun tot steun is geweest,
daarom is het belangrijk dat we
dit blijven doen".
Wil: "Dat is ook de kracht van de
grote organisatie, hoe groter die
wordt, hoe meer druk er kan wor
den uitgeoefend". Voor mevrouw
Baan is het schrijfwerk een
kwestie van lange adem waar niet
direct resultaten van te zien zijn:
"Als iemand meer concrete zaken
wil aanpakken, dan ga je met een
collecte-bus langs de deur of je
steunt een adoptiekind. Met het
werk van Amnesty is het een
kwestie van gewoon doorgaan".
De Nederlandse afdeling van de
internationale organisatie telt mo
menteel zo'n 85.000 leden (was 12
jaar geleden ruim 18.000). Het
hoofdkwartier staat in Londen.
Vandaaruit worden de internatio
nale campagnes voor de afdelin
gen in 43 landen gecoördineerd.
Amnesty-Nederland werd 20 jaar
geleden officieel in Amsterdam
opgericht. De Amnestygroep in
Bergen op Zoom in 1976. Voor
mevrouw Priem en mevrouw Baan
lag het voor de hand dat ze aan
sluiting zochten in het West-
Brabantse. "Het eiland Tholen is
te klein om een aparte groep te
vormen. Natuurlijk zijn nieuwe
Thoolse leden van harte welkom,
want we hebben nog steeds men
sen nodig die kunnen helpen bij
acties die af en toe gehouden wor
den. In plaats van elke maand te
vergaderen, kunnen mensen inci
denteel ook wat doen", vertelt
Corrie die wijst op de 'bloemenac-
tie' die eind vorig jaar door Am
nesty International in Bergen op
Zoom, Hoogerheide en Halsteren
werd gehouden. Toen verkochten
de leden op straat 1500 bloemen
met een voorbedrukt en gefran
keerd kaartje dat verstuurd kon
worden naar een land waar men
sen op grond van hun overtuiging
vastzitten.
Zoom. Die dag is uitgeroepen tot
de Dag van de Rechten van de
Mens. Deze zijn 40 jaar geleden
vastgelegd door de Algemene Ver
gadering van de Verenigde Naties
en dienen als uitgangspunt voor de
wereldwijde beweging die Am
nesty sinds de oprichting 27 jaar
geleden is geworden, (ruim een
half miljoen leden in 150 landen).
Naast de twee Thoolse leden
bestaat de Amnesty-groep Bergen
op Zoom e.o. uit nog eens 18 le
den afkomstig uit Bergen op
Zoom, Nieuw-Vossemeer, Steen
bergen en Hoogerheide. De groep
vergadert een keer per maand in
café 'Het Zwijnshoofd' in de
Moeregrebstraat in Bergen op
Zoom. Corrie: "Op die avonden
worden de lopende zaken bespro
ken. Het zijn geen schrijfavonden.
Dan doen we thuis. Wel is er in
Halsteren en Bergen een schrijf-
groep die wij begeleiden. Die groe
pen bepalen zelf wanneer ze bij el
kaar komen om brieven te
schrijven".
Binnen de groep bestaat ook een
zogenaamde adoptiegroep. Het is
een kleine groep die zich richt op
twee gevangenen waarvoor over
een langere periode brieven wor
den geschreven. Wil: "Zo'n geval
is door de onderzoeksafdeling van
Amnesty helemaal uitgezocht. De
groep krijgt het verzoek om voor
die gevangene te schrijven" Cor
rie: "Zo zijn we al vanaf 1980 be
zig om te schrijven voor een Viet
namese aalmoezenier die in een
heropvoedingskamp opgesloten
zit. Honderden brieven hebben we
tot nu toe geschreven aan de auto
riteiten en nog nooit antwoord ge
kregen. Maar kort geleden is er
een grote groep vrijgelaten. We
hebben nog geen levensteken van
hem gehoord, maar het kan zijn
dat hij tot die groep behoort". De
adoptiegroep stuurde aan deze
'case' Vu Due Tuan ook pakjes
met kleding, medicijnen en
schrijfbenodigheden maar 'in hoe
verre dat aankomt....' verzucht
mevrouw Priem, "Heel af en toe
krijg je een brief van de autoritei
ten terug. Uit Uruguay (midden
Amerika) kregen we bericht waar
in in beleefde bewoordingen uitge
legd werd dat het allemaal zo
slecht niet was gesteld met de ge
vangenen waarover wij schreven.
De uitleg werd zo geplooid dat het
niet om een politieke gevangene
ging
In de Amnesty-groep zijn mensen
met verschillende achtergrond en
leeftijd vertegenwoordigd. Het
jongste lid is 18, de oudste deelne
mer is 60. Mevrouw Baan en me
vrouw Priem zijn beiden werk
zaam in het onderwijs (respectie
velijk aan de openbare basisschool
Oosterscheldeschool in Scherpe-
nisse en de openbare basisschool
De Rieburch in St. Maartensdijk).
Op 10 december houdt de groep
een zogenaamde fakkelwacht bij
het NS station in Bergen op
Uit de Universele verklaring van de rechten van de mens:
Artikel 5.
Niemand zal onderworpen worden aan folteringen, noch aan wrede, on
menselijke of onterende behandeling of bestraffing.
Artikel 9.
Niemand zal onderworpen worden aan willekeurige arrestatie, detentie
of verbanning.
Artikel 18.
ledereen heeft het recht op vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst
Artikel 19.
Een ieder heeft recht op vrijheid van mening en meningsuiting
Een van de redenen waarom zij
hebben gekozen om het werk van
Amnesty International te steunen,
is dat de organisatie zich niet bindt
aan een politieke partij. "Ook on
tevredenheid over de mensenrech
ten in vele landen die je hiermee
wil verbeteren, speelt een rol,
"legt Corrie uit. Verder vindt ze
dat er 'zoveel belangengroepen en
actiegroepen zijn die voor teveel
versnippering zorgen': "Dat zet
weinig zoden aan de dijk. En als je
politiek actief wil zijn, moet je
vaak zelf zo op de voorgrond tre
den. Bij Amnesty hoeft dat niet en
kan ieder zijn plekje vinden. Dat is
een prettige manier van werken.
De een wil de straat op, de ander
gaat stencillen. Er zijn veel oude
ren die kiezen voor het schrijven
van brieven".
Wil: "Je kunt een bepaald onder
deel voor je rekening nemen en
toch de algemene doelstelling on
derschrijven. Je houdt dit werk zo
lang vol omdat er voldoende ruim
te is. Het ene jaar ben je ook actie
ver dan het andere. Maar een
vorm van gezelligheid is ook van
belang. Zo zijn er in de loop der
jaren vriendschapsbanden
ontstaan".
Het niet op de voorgrond willen
treden van de Thoolse Amnesty
groepsleden kwam ook tot uiting
toen de dames uitdrukkelijk te
kennen gaven niet voor dit artikel
op de foto te willen. "Het gaat
niet om ons persoon maar om het
werk van Amnesty", zegt Corrie
Priem.
Sonja vertelde, dat ze al twintig
jaar voor de televisie werkt, maar
toen de beeldbuis nog niet was uit
gevonden was Pie Bazen-Robbe,
die onlangs op de ledenbijeen
komst van de afdeling Tholen in
café Smerdiek naast haar zat, al
lang lid van de Vereniging Arbei
ders Radio Amateurs, bij welke
omroep Sonja Barend furore
maakt.
Pie Bazen ("Ze zeggen altijd Pie
Robbe omdat er zoveel Bazen
zijn") is 63 jaar lid van de VARA:
"Vanaf 7 november 1925 toen de
Vara werd opgericht", vertelt de
79-jarige inwoonster van St.
Maartensdijk. "Ik mocht toen
nog geen lid worden van de SDAP
want daar moest je 18 voor zijn".
Haar oom en onderwijzer Willem
Kwakkelaar was in 1912 één van
de oprichters van de afdeling St.
Maartensdijk van de sociaal
democratische arbeiderspartij.
"De Kwakkelaars stonden hier
toen bekend als een vrijgevochten
bende", vertelt Pie die in 1925
haar oom Willem achterna ging
naar Amsterdam waar zij als
dienstbode ging werken. "De Va-
ra had in Amsterdam veel afdelin
gen. Die werden alfabetisch inge
deeld. Ik zat toen bij afdeling J.
De SDAP werkte met cijfers".
Haar oom repareerde in z'n vrije
tijd radio's bij arbeiders thuis in
de hoofdstad.
In 1931 kwam Pie terug naar
Smerdiek. Zij ging bij haar oom
Domus Kwakkelaar helpen die in
de Kaaistraat in de smalstad een
'herberg' dreef ('Dat vind ik een
beter woord dan café', zegt Pie).
Oom Domus was lid van de AR-
BO -van de uitgeverij
Arbeiderspers- en bouwde aen bi
bliotheek op met zo'n 1500 boe
ken. "Met de ramp zijn er 500 van
verloren gegaan want we hebben 1
meter 75 water in huis gehad".
Tijdens haar huwelijk met Job Ba
zen die vanaf de oprichting van de
Smerdiekse Vara-afdeling in
1948/49 bestuurslid werd bleef Pie
correspondentielid van de vrou
wenbond van de PvdA. "Je kan
niet met z'n tweeën lid van het af
delingsbestuur worden", legt het
trouwe Vara-lid uit. Na het over
lijden van haar echtgenoot 7 jaar
geleden werd ze bestuurslid v.d.
Thoolse afdeling. Drie jaar gele
den werd ze ere-lid van de om
roep. In die hoedanigheid bezoekt
ze de districtsvergaderingen in
Zeeland. Op 11 maart reist ze
daarvoor naar Kapelle-Biezelinge
maar aanstaand week-einde neemt
ze eerst deel aan een 'kaderpro
gramma' in Hilversum. Onderdeel
van het programma is 'het bijwo
nen van het radioprogramma 'In
de Rooie Haan'. Als actief lid
stond ze drie jaar geleden bij de
VARA-stand op de braderie te St.
Annaland. Vanzelfsprekend kijkt
Pie graag naar de VARA televisie
programma's maar ze kan, zo zegt
ze 'de Vara ook uitzetten, hoor'.:
"Naar die vervolgserie's kijk ik
niet, maar de zondag is voor mij.
Dan kijk ik naar de Ombudsman
en naar Buch -weet je wel, -die van
die zotte gezichten trekt-naar Son
ja en reuzegraag naar Witteman
van 'Achter het Nieuws'. Ik kan
zo genieten bij de Vara. Ik ga er
niet uit, voordat ik in de kist lig".
Mevrouw Bazen vertelt, dat er in
St. Maartensdijk 131 Varaleden
(van de 458 op Tholen) wonen.
"Het is niet voor niks het rooie
durp op Tholen, daar heb je toch
wel eens over gehoord zeker?"
Opvangproject schoolverlaters.
Het opvangproject vroegtijdige
schoolverlaters verkeert dit
schooljaar in een overgangsfase.
Het provinciaal bestuur wil daar
om een eenmalige activiteitensub
sidie van f. 10.300,- verlenen aan
het Onderwijsvoorrangsgebied
Middelburg-Vlissingen, om de
kwaliteit van het project in dit
schooljaar te kunnen handhaven.
In die noordelijke provincie we
melt het van de kleine dorpen en
er zijn talloze soortgelijke stich
tingen als de SPV actief. Die kun
nen bovendien terugvallen op de
stichting Kleine Kernen Gronin
gen. Over de problematiek van de
kleine kernen daar verscheen zo
juist het rapport 'De bereikbaar
heid van voorzieningen in
Noord-Nederland', naar aanlei
ding van een onderzoek in op
dracht van de ministeries van
WVC en VROM. Er werden 845
dorpen en steden onder de loep
genomen: in 36% staat geen ba
sisschool, in 42% geen levensmid
delenwinkel, in 56% is geen
postvoorziening en in 81% geen
vaste bibliotheek.
"In Oud-Vossemeer is het zo
slecht nog niet gesteld," conclu
deert Geluk, terugkijkend op zijn
ervaringen in Groningen. Hij
denkt wel dat het daar al in veel
gevallen te laat is om als stichting
nog bepaalde ontwikkelingen te
rug te draaien. De SPV kan in
Oud-Vossemeer daarom een rol
spelen bij het in stand houden van
voorzieningen.
De vier bestuursleden (M.J.C. Ge
luk, L.M. Moerland, G.P.A.M.
Uytdewilligen en P.C. de Wilde)
deden heel wat op tijdens hun
'werkbezoek'. Van tevoren waren
vragen opgestuurd, zodat de Gro
ningse organisaties zich op de
gesprekken konden voorbereiden.
"Overal werden we vriendelijk en
gastvrij ontvangen. Er wordt al
tijd gezegd dat Groningers stug.
zijn, maar dat ondervonden wij
toch anders," zegt Geluk.
Van de drie bezoeken was dat aan
Pieterburen (gemeente Eenrum),
in het noordwesten van de provin
cie, het minst succesvol. Geluk:
"Het is een heel klein dorpje van
800 inwoners, totaal niet te verge
lijken met Oud-Vossemeer. Ze
staan er bijvoorbeeld op de bres
voor een laatste winkel." De SPV
bracht er ook een bezoek aan het
zeehondencentrum van Leny 't
Hart. "Daar komen 150.000 be
zoekers per jaar. Wij zouden toch
zeker proberen met dat gegeven
wat te doen."
De SPV voelde zich het meest
aangesproken door de stichting in
Bierum (Oost-Groningen). Die is
in twee van de zes kernen van de
vorige gemeente (met 4.300 inwo
ners) van de huidige Thoolse bur
gemeester H.A. van der Munnik
actief. Die wees in een gesprek de
SPV op het bestaan van soortge
lijke stichtingen in Groningen.
Die in Bierum, in 1966 op particu
lier initiatief opgericht, telt 15
bestuursleden uit alle lagen van de
bevolking. Jaarlijks is daarvan
een derde aftredend. Een keer per
jaar wordt een openbare vergade
ring gehouden, waarvoor de be
volking punten kan insturen. Op
de maandelijkse bestuursvergade
ring kan iedere inwoner op af
spraak eveneens zijn probleem
voorleggen. Enkele keren per jaar
wordt een dorpskrant uitgegeven.
Omdat in Bierum veel verenigin
gen ontbreken, organiseert de
stichting heel wat: nieuwjaarsre
ceptie, intocht St.-Nicolaas, een
feestweek en een gastendag voor
oud-inwoners.
In het noordelijker gelegen Nieu
wolda is de gelijknamige stichting
sinds twee jaar actief. Het 1.600
inwoners tellende dorp is nog een
zelfstandige gemeente, die de her
indeling vóór wil zijn. Statutair
maken de gemeentesecretaris en
een wethouder deel uit van het ze
ven personen tellende bestuur.
"Daardoor zijn ze erg goed met
allerlei zaken op de hoogte. Er is
inmiddels een betere straatverlich
ting, een museum en een camping
gerealiseerd," zegt Geluk. Het
dorp heeft geen warme bakker. De
stichting was zover, dat de provin
cie f. 50.000,- beschikbaar stelde
voor de vestiging van zo'n voor
ziening in Nieuwolda. "Maar het
is niet gerealiseerd omdat de bak
ker afhaakte," aldus Geluk.
De stichting Nieuwolda heeft be
gunstigers, die jaarlijks vijf gul
den betalen. Zij hebben een
adviserende taak. "In het begin
stond de bevolking kritisch en af
wachtend tegenover de stichting,
maar ze zien inmiddels dat er re
sultaten zijn. Nu is dan ook onge
veer 50% van de inwoners
begunstiger," zegt Geluk. Die af
wachtende houding wil de SPV
ook in Oud-Vossemeer kwijt. Ge
luk: "Wij zijn niet alleen maar
een evenementencomité. Om ech
ter initiatieven en activiteiten te
kunnen uitvoeren is een startbe
drag nodig. Dat willen we bij el
kaar brengen via evenementen
zoals een optreden van BZN."
De financiële basis van de drie
Groningse stichtingen is duidelijk
anders dan die van de SPV. In
Nieuwolda zijn er donateursgel-
den, Bierum erfde een kapitaal
van een opgeheven onderlinge
bankinstelling en Pieterburen
wordt gesponsord door een bank,
terwijl ook uit de entree van het
zeehondencentrum wat naar de
stichting vloeit. "Over twee jaar
komen de mensen uit Nieuwolda
en Bierum naar Oud-Vossemeer,
om te kijken wat we met hun ge
gevens hebben kunnen doen," zegt
voorzitter M.J.C. Geluk van de
Stichting Promotie Oud-
Vossemeer.
De ziekte van zangeres Carola
Smit gooide vorig jaar roet in het
eten van de SPV, want het optre
den van de Volendamse groep
BZN had de financiële reserve
moeten opleveren. Op 6 mei a.s.
komt de groep alsnog naar Oud-
Vossemeer, waar in de hallen van
Barenbrug aan de Molenweg 500
zitplaatsen extra worden gemaakt
met behulp van tribunes.
Voor 20 en 21 mei staat, evenals
vorig jaar, een occasionshow op
het programma en op 3 en 4 juni
waarschijnlijk landbouw-
promotiedagen. "Over dat laatste
wordt nog onderhandeld. De be
drijven reageren wel positief,
maar de ruimte is waarschijnlijk
te klein." De SPV wil het evene
ment meteen goed opzetten, zodat
het bijplaatsen van een tent wordt
overwogen. Geluk: "Het wordt
geen show van landbouwwerktui
gen, maar de bedoeling is infor
matie over nieuwe gewassen,
teelttechnieken, bestrijdingsmid
delen, automatisering e.d. We wil
len publiek uit heel de regio
trekken."
Geuze Transport uit St. Annaland
heeft de gebouwen van aardappel-
handel J.W. van Houdt aan de
Nijverheidsweg te St. Maartens
dijk gekocht. Tijdelijk wordt het
als opslagruimte verhuurd, maar
op langere termijn is het bedoe
ling om het straalbedrijf van Kees
Geuze erin onder te brengen. Die
groeit nu in St. Annaland uit zijn
jasje.
De inventaris van de aardappel-
handel is verkocht aan uienhandel
Mol te 's Gravenpolder, die inmid
dels weer verschillende machines
doorverkocht aan zilveruienfa-
briek Gerard H. Polderman en
graanhandel gebr. Koopman te St.
Maartensdijk. Dat gebeurde alle
maal nog voor het vervallen van
de WIR-basispremie van 12%.
Voor aardappelhandel Van Houdt
betekent dat het einde van de
opslag- en sorteermogelijkheden
in het gebouw aan de Nijverheids-
weg, dat er nog maar drie jaar
stond. De nieuwbouw was een ge
volg van de onteigening door de
gemeente van de gebouwen aan de
Oostvest in St. Maartensdijk,
waar in de toekomst huizen moe
ten komen. Eerder had de aardap
pelhandel in Scherpenisse een
pakhuis. Vele jaren was Van
Houdt een begrip op Tholen, met
name ten aanzien van vroege
aardappelen, waarvoor hij op de
veilingen één van de grootste ko
pers was. Wegens de malaise in de
akkerbouw zijn er elders in Zee
land ook al bedrijven gestopt. Op
Tholen was dat het geval met de
aardappelhandels gebr. Verhees
en Duine in Oud-Vosseme'er. "Met
aardappelen van vijf cent kun je
het niet volhouden en ik heb ook
geen opvolger", zegt Koos van
Houdt (58).