De laatste regel
Briël Heijboer
is overleden
VEERTIEN
PAGINA'S
NIEUWS VAN
THOLEN EN
FLIPLAND
Levenstaak
volbracht
GESLOTEN
DEZE WEEK
De dramatische gebeur
tenis, allereerst voor de
naaste familie, maar
ook voor vele anderen in
onze streek, die vorige
week plaatsgreep in Sta-
venisse, kan niet beter
worden gesymboliseerd
dan in de lege kolom op
deze pagina. Vrijwel we
kelijks verzorgde de
oud-hoofdredacteur de
ze kolom of, zo men wil
het hoofdartikel. De
laatste twee jaar waren
zijn hoofdartikelen ver
gezeld van de initialen
G.H., dat formeel te
genover de lezers welis
waar juist was, maar
strikt genomen niet
noodzakelijk. Immers,
zijn specifieke stijl was
duidelijk herkenbaar
voor de meeste lezers.
Maar meer nog dan de
stijl was het de inhoud,
dié zijn artikelen ken
merkte. Niet zelden
speelde de regionale po
litiek een rol, vaak kwa
men het weer en de sei
zoenen om de hoek kij
ken en regelmatig vorm
de de landbouw een in
spiratiebron. Maar al
tijd stond één aspect
centraal: namelijk de
menselijke kant van de
zaak. Dat gold a fortiori
bij gebeurtenissen waar
bij menselijk leed de bo
ventoon voerde. Die
band met de streek
kwam in feite elke week
tot uiting in zijn kolom.
"De menselijke schaal is
de schaal waarop het ei
gen nieuwsblad functio
neert" schreef hij op 28
november van vorig
jaar. Hij was toen pas
terug van een reis naar
Israël, die hem samen
met zijn vrouw was aan
geboden door de kinde
ren, bij zijn terugtreden
als hoofdredacteur van
de Eendrachtbode. Dat
bezoek aan het Heilige
Land had diepe indruk
bij hem achtergelaten.
Onder andere had het er
toe bijgedragen, dat
voor hem de tegenstel
lingen en twistpunten
tussen de verschillende
geloofsrichtingen ver
vaagden. Zo waren een
heid en samenwerking
thema's die telkens in
zijn kolommen opdo
ken. Daarin pastte ook
zijn vrees medemensen
te kwetsen. Een ieder
werd in zijn waarde ge
laten en zijn kritiek was
nooit cynisch of meedo
genloos. En was er toch
een feit, waarbij de
menselijke waardigheid
met voeten werd getre
den, zoals bij de moord
in Anna Jacobapolder
dan kwam het woord
"machteloos" uit zijn
schrijfmachine. Machte
loze woede, zoals hij die
het meest intens had er
varen ten tijde van de
Duitse bezetting. Zoals
bij zovelen had de Twee
de Wereldoorlog ook bij
hem diepe sporen nage
laten, hoewel hij daar
over nooit sprak. Na
zijn terugtreden als
hoofdredacteur leken
zijn activiteiten alleen
nog maar toegenomen.
Weliswaar was het ac
cent iets verlegd, maar
schrijven bleef hij doen.
Dat zat hem tenslotte in
het bloed. Zijn wens was
om op zijn oude dag in
alle rust zijn ervaringen
in en met de streek vast
te leggen in boekvorm.
Die oude dag heeft hij
nooit mogen beleven.
Zijn laatste geschreven
werk was een reisverslag
van zijn bezoek aan Is
raël, als voorbereiding
op een avond half de
cember. Het verslag, dat
de titel draagt "En het
geschiedde" was nog
niet af. Het stokt halver
wege het vijfde foliovel
letje bij de beschrijving
van het bezoek aan
Bethlehem. Zijn laatste
regel luidt: "De gebeur
tenis die Bethlehem on
vergetelijk zou maken,
was de geboorte van Je
zus (Lukas 2).
"Zoals zijn leven abrupt
ophield op de voora
vond van de eerste Ad-
ventzondag, zo eindigt
zijn laatste regel met de
aankondiging van het
Kerstgebeuren. Wat an
ders kunnen wij nog
doen, dan zijn levens
werk voortzetten in de
geest van zijn positieve
en menslievende in
stelling?
In dankbare herinnering
aan alles wat hij voor
ons heeft betekepd, zul
len wij daaraan onze
beste krachten wijden.
(M.P.H,).
Vandaag donderdag 4
december is het
kantoor van de
Eendrachtbode de
gehele dag gesloten.
Ook de winkel van
Boekhandel Heijboer
is nog en tot en met
vandaag, donderdag,
gesloten.
Oprichter en oud-hoofdredacteur Eendrachtbode
Op 66-jarige leeftijd is zaterdagavond
dhr. G. Heijboer overleden, oprichter
en oud-hoofdredacteur van de Een
drachtbode. Tevergeefs werd er voor
zijn leven gestreden, nadat hij voor het
begin van de zangdienst in de Ned.
Herv. Kerk te Stavenisse onwel werd.
Hulp van in de kerk aanwezige
EHBO 'ers, huisartsen, verplegers van
de ambulance van het Thoolse Rode
Kruis en medewerkers van de intensive
care van ziekenhuis Lievensberg in Ber
gen op Zoom mocht niet meer baten.
Een hartstilstand was hem fataal ge
worden.
Contacten
Door de krant en de winkel
bouwde hij vele contacten
op. Beide sectoren ontwik
kelden zich en het werk
nam toe, maar daarnaast
maakte hij altijd tijd vrij
voor bestuurslidmaat
schappen van verenigingen
Briël Heijboer werd 12 ok
tober 1920 in St. Annaland
geboren, waar zijn vader
een klein landbouwbedrijf-
je had en zijn moeder een
winkeltje in kruidenierswa
ren exploiteerde. Drie
broers werkten er al in de
landbouw en Briël koos -
gestimuleerd door onder
wijzer K. Koetsdijk - een
andere weg. Hij leerde ty
pen en stencillen en ver
kocht in het klein kantoor
behoeften. Zijn werk' en
dadendrang leidden tot
nieuwe initiatieven. Een
gestencild nieuws- en ad
vertentieblaadje zag het
licht, maar de oorlog
maakte in 1940 een einde
aan verdere plannen.
en ontspanning in de voet
balsport. Briël Heijboer
zag het als een plicht zich in
te zetten voor de gemeen-
schap. Plaatselijk in de
middenstandsvereniging,
de ijsclub en de Rabobank,
eilandelijk bij de Mid
denstandsfederatie en het
Welzijnsorgaan (maat
schappelijk werk en gezins
verzorging), landelijk bij de
organisatie van nieuws
bladuitgevers, de N.N.P.
Dit jaar aanvaardde hij nog
een bestuurslidmaatschap
bij het streekmuseum, waar
Heijboer bij toerbeurt als
gids optrad. Het door hem
zo gewaardeerde menselij
ke contact vond hij met na
me ook bij de Lions Club
Tholen.
Onuitwisbaar
Aan het front in de Peel en
in krijgsgevangenschap in
Polen maakte hij dingen
mee, die een onuitwisbare
indruk op hem achterlieten.
Op het distributiekantoor
en in het verzet kon hij zich
weer dienstbaar maken,
maar littekens bleven hem
niet bespaard door het
overlijden van zijn moeder
en vrienden uit het verzet.
Telkens vatte hij zijn taak
weer op, want zijn doorzet
tingsvermogen was groot.
Met zijn bezielend optreden
stimuleerde hij ook ande
ren. Toen jhr. mr. A.F.C.
de Casembroot hem na de
bevrijding van Tholen
vroeg om de informatie te
verzorgen, borduurde hij
voort op zijn eerder gesten
cild blaadje met het Mee-
deelingenblad voor het Ei
land Tholen. In november
1944 was dat het begin van
de Eendrachtbode, zoals de
krant later ging heten,
waarin vervolgens ook de
Thoolse Courant werd op
genomen. Eerder had hij al
de uitgave van de N.H.
Kerkbode ter hand geno
men. De geschiedenis van
het Thools verzet legde hij
vast in een boekje met de
typerende titel 'Slechts een
plicht'. In 1947 nam hij sa
men met zijn vrouw aan de
Ring een winkel over,
waarin de boek- en kan
toorboekhandel uiteinde
lijk de boventoon ging
voeren.
Strijdbaar
De stormramp van 1953
maakte hij van nabij mee,
maar na die verschrikkin
gen hielp hij met volle inzet
mee aan de wederopbouw,
onder meer door informa
tie over de herverkaveling.
De landbouw bleef hem al
tijd na aan 't hart liggen.
Strijdbaar stelde Heijboer
zich op tegen de gemeente
lijke herindeling in 1971; de
kleine kernen namen een
bijzondere plaats bij hem
in. Bij het 40-jarig jubileum
van de Eendrachtbode - te
gelijkertijd ook het 40-jarig
jubileum van Briël Heij
boer - trad hij officieel te
rug als hoofdredacteur. De
krant bleef hem echter na
aan 't hart liggen en weke-
lijks verrichtte hij nog
hand- en spandiensten.
Dinsdagmiddag maakte hij
zijn eilandroute, dinsdaga
vond schreef hij z'n hoofd
artikel en woensdagmorgen
leverde Briël Heijboer zijn
bijdrage aan het afsluiten
.van de krant.
Energiek
Ook zaterdag was hij tot
het laatst toe actief, want
stil zitten was er bij hem
niet bij. Energiek pakte hij
de zaken aan, hij nam het
voortouw. Hoewel bezorgd
om zijn dierbare familie
kring, zag hij de zaken
nooit somber in. Briël Heij
boer zorgde voor opti
misme, zijn dadendrang
gaf moed. Zang- en mu
ziekuitvoeringen sloeg hij
zelden over en hoewel de
mist zaterdagavond het be
slist niet uitlokte, toog hij
met zijn vrouw, schoon
zuster en zwager toch naar
Stavenisse om een aantal
koren te beluisteren. Hij
heeft het concert niet meer
kunnen horen en gezien het
gebeuren, besloten de orga
nisatoren de uitvoering niet
te laten doorgaan. Vele
dierbaren waren hem al
voorgegaan: zijn vroegere
mede-uitgever, school
vrienden, collega nieuws
blad-uitgevers en vrienden
uit het verzet, waar hij de
laatste jaren steeds nauwere
contacten mee had opge
bouwd. Briël Heijboer was
drager van het Verzets her-
denkingskruis, Ridder in de
Orde van Oranje Nassau en
onderscheiden met de ere
penning van de gemeente
Tholen. Vandaag vindt de
begrafenis plaats in St. An
naland, vanuit de Ned.
Herv. Kerk.
Eendrachtbode Postbus 5
4697 ZG Sint-Annaland
Telefoon 01665-2752
Het enige nieuwsblad voor de streek Tholen
en Sint-Philipsland, waarin opgenomen de
Thoolse Courant en het Advertentieblad
Verschijnt donderdag.
Postrekening 12 44 07
Bankrekening 30 30 05 556
Abonnement f 18.55 per halfjaar.
Per jaar f 35,55 per post I 45,— per jaar.
Losse nummers t 1,10.
Opgave advertenties voor dinsdag 16.00 u
Advertentieprijs I 0,34 plus btw per mm.
Spierinkjes t/m 20 woorden f 7,50 contant
Inclusief btw op rekening I 9,—
Hoofdredacteur W. Heijboer
Briël Heijboer is overleden
De laatste regel
Dodelijk ongeval Vosse-
meerder
Drievoudig kampioen bij Vo
gelvreugd
ie
Zitdagen MZB weg
Meester Paape 25 jaar bij de
Eevliet
Opening speeltuin in
Poortvliet
Modehuis Ligtendag fleurt
Voorstraat op
85 Jaar Olympia Tholen
Sinterklaaspuzzel
Viering 10 jaar Vossenkuil
Vijftig jaar kerk Westvest Sint
Maartensdijk
Smerdiek dieper in de zorgen
GOEDE MENSEN STER
VEN MAAR HUN WER
KEN BLIJVEN BESTAAN
Dit nummer bestaat lift. I-I
pagina's
ln Meulvliet krijg je een te
lefoontje. 't Is dringend,
zegt de beheerder er bij. Je
hoort van een EHBO'er
het slechte nieuws dat je
vader per ambulance naar
het ziekenhuis is gebracht.
De jubileum
uitvoering van de gym-,
nastiekvereniging <i de
vogeltentoonstellkg ver
dwijnen in het niet. Op
weg naar Lievensberg
spookt er van alles door je
hoofd. Alle hoop vervaagt
als de dokter veel te vroeg
de wachtkamer binnen
komt: hij heeft het niet ge
haald. Als een lopend vuur
gaat het bericht door de
streek: Briël Heijboer is
gestorven. Veertig jaar
lang bepaalde hij het ge
zicht van de Eendrachtbo
de en mede door zijn boek
handel, zijn ontspanning
in de voetbalsport, en vele
verenigingen bouwde hij
talloze contacten op. Briël
was een begrip. Zelfs als
kinderen werd je zo ge
noemd: de jonge Briël.
Plotseling sta je er alleen
voor. De oprichter, de
doorzetter, hij die met gro
te geestkracht alles stimu
leerde was ons ontvallen.
Dag en nacht werkte hij.
Hij leidde in feite een dub
bel leven, maar als er weer
een beroep op hem gedaan
werd, toonde hij zich op
nieuw dienstbaar. Je moet
naast je werk wat voor de
gemeenschap doen, hield
hij ons altijd voor.
Hij was bezig om zijn werk
geleidelijk af te bouwen:
bij de krant, de boekhan
del en in besturen van ver
enigingen en instellingen.
Je had hem die zogenaam
de welverdiende rust zo
verschrikkelijk graag ge
gund, samen met zijn
vrouw in de dit jaar be
trokken woning. Hij had
er recht op na zo'n inten
sief leven. Je vindt zijn
dood 'gestolen'. Hoe leer
je daar vrede mee te krij
gen? Langzamerhand kom
je tot het besef, dat zijn le
venstaak is beëindigd. De
energie was op. Hij heeft
zijn opdracht vervuld.
(W.H.)
Foto Lex de Meester(PZC), gemaakt najaar 1984, ter gelegenheid van het afscheid als hoofdredacteur van
Gabriël Heijboer bij zijn 40-jarige Eendrachtbode.
