Binnen vijf minuten heeft Piet
Mink uit Tholen mensen in huis
Amro concentreert
in kantoor Tholen
Voor 60 Thoolse tuinders
nog weinig toekomst
DRAINAGE
TITTf7»
ook voor de
DOE-HET-ZELVER
D
Stichting Bejaardenalarm Zeeland heeft nog maar 10 aansluitingen
St. Maartensdijk sluit na 21 jaar
Donderdag 13 november 1986
DE EENDRACHTBODE
15
"Ik zou 't ieder mens willen aanraden", zegt dhr. P.C.
Mink uit Tholen, één van de tien deelnemers aan het
Bejaardenalarm Zeeland. "Als je er met ouderen over
praat, hoor je al gauw: ik heb nog een dochter in de
buurt, maar daar heb je niets aan als je je been
breekt. Dankzij m'n zendertje heb ik binnen vijf mi- Te goed
nuten mensen in huis."
Per week f 3,75
Neem nu een abonnement. Voor slechts 68
cent per week wordt volop informatie over
Tholen en St. Philipsland verstrekt.
Bel nu 01665-2752 of vul de bon in en u krijgt
de Eendrachtbode een maand gratis.
Geweldig
Reisjes
Na zo'n 21 jaar raakt St. Maartensdijk zijn vestiging
van de Amro Bank kwijt. Per 2 januari wordt de
dienstverlening geconcentreerd in het kantoor van de
Amro Bank aan de Kaay in Tholen.
Hormonen
Sterke positie
Van Twist
Van Schetsen sportief: geen opschepperij van VVD
Beneden peil
BARTH
b.v. Draineerbedrijf
"Barth"
's-Gravendeel
het bekende adres voor
Voor
inlichtingen: Tijdens kantooruren: Tel. 01853-3300
's Avonds na 18. u: Tel. 01660-2182
J. C. Knuist
C.V. -pakketten uitgerekend en
afgestemd op de specifieke
woning.
Bet9en
Gooi een Spierinkje uit
en vang die kabeljauw
Profiteer daarom nu van onze
Spierinkjes aktie
Vul de bon vandaag nog in, knip
hem uit en lever hem met betaling
van 2,50 in bij uw bezorger,
waarvan U het adres hieronder
vindt:
1
Dankzij subsidies zijn de abonne
mentsprijzen beperkt: éénmalig
30 gulden voor de aansluiting(als
er geen telefoon is, komt daar 25
gulden bij) en daarnaast 3,75
per week.
B en W vinden de belangstelling
voor het Bejaardenalarm niet erg
hoog, zo lieten ze onlangs op vra
gen van de gemeenteraad weten.
"Het is de bedoeling met de stich
ting Welzijn voor Ouderen na te
gaan, wat de oorzaken hiervan
kunnen zijn en of meer voorlich
ting en dergelijke gewenst is."
De 85-jarige oud-slager Mink
werd nog meer van het nut van de
aansluiting overtuigd toen hij de
laatste aflevering van het t.v.-
programma 'Opsporing verzocht'
bekeek. Een tachtigjarige man die
men wilde beroven, werd met een
koevoet bewerkt, waardoor hij
ern
stige verwondingen opliep.
Men moet een telefoonaansluiting
hebben om op het Bejaardena
larm Zeeland, dat in Domburg is
gevestigd, aangesloten te kunnen
worden. Na het indrukken van de
zender wordt er door het Bejaar
denalarm twee keer gebeld. Als er
dan niet wordt opgenomen, wor
den de drie mensen die een sleutel
van de desbetreffende woning
hebben, in actie.
weevromeri metfmen één
\oö\ L L1
geeft oóle veel te vrezen
wie ontvangt er de h°ant
graaq vól
Naam.
Adres
Woonplaats..
Dhr. Mink was inzeper bij de bar
bier, slagersknecht en vervolgens
zelfstandig slager in Rotterdam en
Apeldoorn. Trots toont hij z'n
foto-album met beelden van z'n
zaak en reclamefolders. Destijds
was hij de eerste in de havenstad
met een koeltoonbank met vitri-
ne.Zeventien jaar woont hij in
middels in Tholen, waar Mink fa
miliebanden heeft.
Zo'n 3 1/2 jaar geleden overleed
zijn vrouw. "Ik meldde me aan
voor het bejaardentehuis Ten An
ker, maar de indicatiecommissie
vond me daar nog te goed voor.
Toen er later wel plaats was, wilde
ik niet meer. M'n vrouw had de
woninginrichting nog vernieuwd,
inmiddels heb ik ook boven een
telefoonaansluiting en ik kocht
nieuwe geluidsapparatuur."
Mink leest veel en vermaakt zich
verder met radio- en t.v.-
programma's, maar eigenlijk be
valt hem 't alleen zijn allerminst.
warme maaltijd en later deed hij
mee aan de warme maaltijdvoor
ziening vanuit Ten Anker. Inmid
dels doet Mink dat allemaal zelf.
Hij heeft wel twee ochtenden per
week een werkster. Met zijn
zoons, die allebei buiten Tholen
wonen, heeft hij regelmatig telefo
nisch contact.
Hij doet graag mee aan de reisjes
voor ouderen, maar de bejaarden-
soos liet hij schieten toen de sfeer
hem niet meer beviel. De 85-jarige
gaat voor de gezelligheid koffie
drinken in 't Koffiehuys of 't
Dobbertje.
Na het overlijden van z'n vrouw
gebruikte hij in hotel Zeeland de
Bijzonder ingenomen was dhr.
Mink vorig jaar met een pakje
van de Zonnebloem. "Ik kon wel
huilen, toen er een dame mij dat
presentje kwam brengen. Choco
lade, een badhanddoek, dat vond
ik zo geweldig. Sindsdien ga ik
ook met de Zonnebloem-reisjes
mee."
In huize Mink is er inmiddels ook
een kanarie verschenen: voor de
gezelligheid.
De aansluiting op het Bejaarden
alarm geeft een geruststellend,
veilig gevoel. In alle overhemden
is er een borstzakje gemaakt voor
het zendertje en zelfs onder de
douche neemt Mink het apparaat
je mee. "Voor ik in juni aansloot,
had ik de buren laten weten, dat
ze moesten komen kijken als om
twaalf uur de gordijnen nog dicht
bleven. Nu worden ze door het
Bejaardenalarm gebeld en drie
buren hebben een sleutel. Ik ben
wel niet bang uitgevallen - Mink
heeft nog een persoonlijke brief
van Prins Bernhard bewaard voor
zijn aandeel in de oorlog - maar
toen ik van de winter herrie
hoorde, ging ik toch met een stok
naar beneden. Ja, 't leven is altijd
geen lolletje, maar ik mag nog
niet mopperen", zegt de 85-jarige
Tholenaar.
"Er zit best wel rendement in het
kantoor St. Maartensdijk", aldus
directeur C. van Alten, "maar een
aantal factoren hebben ons toch
tot de concentratie gebracht. Ge
zien de steeds verdergaande auto-
Hoe dikwijls had ik me al niet
afgevraagd hoe het toch
komt, dat een mens zo veran
derlijk kan wezen. Tenminste,
ik ben dat nogal. Een voor
beeld. Zeg ik de ene dag een
hartelijk: „O, dat geeft niks",
als het manvolk modderlaar
zen op m'n nét gedane keu
kenmat uitgooit (om daarna
moederlijk de verdiende kof
fie voor hun neus te zetten),
op een andere dag sta ik bij
wijze van spreken met de mat-
teklopper achter de deur te
zwaaien: „Hoe durven jullie
zó binnen te komen!" Na zo'n
uithaal kijkt manlief me ge
woonlijk met „geslagen" blik
aan en ik zeg dan binnen de
minuut met niet te meten spijl
in m'n stem: „Ja sorry hoor.
dat zit'em in m'n hormonen".
Een ander voorbeeld is, dat ik
het ene moment neuriënd ach
ter het stuur ga zitten alsof 'k
van plan ben naar 't andere
end van de aardbol te toeren
en 't andere moment durf 'k
niet van huis omdat ik visioe
nen heb van pech onderweg,
dat vast en zeker midden op
de spoorbaan zal gebeuren.
Als manlief dan bezorgd
vraagt of alles goed met me is,
zeg ik weer: „Ja joh, maar
m'n hormonen willen niet".
Als ik boodschappen moet
doen hoop ik soms van te vo
ren al vurig, dat ik toch maar
niemand zal tegenkomen, om
dat ik een praatje helemaal
niet zie zitten, terwijl ik op
„een" vrijdagmiddag zowat
alle winkels aandoe om een
woordje te wisselen met een
heleboel bekenden. Vandaag
laat ik u m'n ziel en zaligheid
lezen, morgen zwijg ik mis
schien weer als het graf.
't Is raar maar waar. 'k Heb'es
aan een lieve letterkundige ge
vraagd, wat de woorden „in
trovert" en „extrovert" nou
eigenlijk betekenen. Kan een
mens ook allebei zijn?
Nog een „frappant" voor
beeld. Toen vaderlief enkele
jaren geleden vijfenzestig was
geworden en voor 't eerst van
z'n leven een „zakcentje"
kreeg waar hij nou'es niks
voor hoefde te doen, gaf hij
een feestje. De hele buurt was
hiervoor ook uitgenodigd,
Brabanders houden wel van
een pilske op z'n tijd. Als
„schrijfster" in de familie zou
ik iets doen. Weken van tevo
ren zat ik aan de keukentafel
een soort levensloop te verzin
nen. Het moest natuurlijk be
ginnen met: Lieve vader; dat
was niet zo moeilijk. Maar al
voordat ik de eerste letter op
papier had, jankte ik al als
een gek. ('k kom uit een jank-
familie).
Het werd een gedicht van
twaalf kantjes, 'k Zou dat
moeten „voordragen". Ontel
bare keren oefende ik maar
vast (de hond luisterde stil)
om de ontroering onder de
knie te krijgen, wat niet al te
best lukte, de zenuwen dus!
Maar zie, op die avond, met
óver de honderd feestgangers,
waarvan ik toch minstens de
helft nog nooit had gezien,
ging het buitengewoon goed.
'k Stond daar op het toneel
(de muziek had een kwartier
tje extra pauze) alsof ik nooit
anders had gedaan, 'k Kreeg
een staande ovatie omdat ik
het zo netjes had „opge
maakt". En nou komt het.
Van 't voorjaar had ik meege
daan aan een schrijfwedstrijd,
bedacht door het provinciaal
bestuur der plattelandsvrou
wen in Zeeland, 'k Had er nie
mand iets van gezegd (lafaard
die ik ben) zodat ook nie
mand iets zou weten, als ik
niet in de prijzen was geval
len. Op een avond deelde een
vriendelijke stem me door de
telefoon mede, dat ik wél bij
de winnaressen hoorde. Het
bonkte in m'n keel van vreug
de. De stem vroeg, of ik m'n
epistel op de provinciale ver
gadering wou voorlezen? Na
tuurlijk. „Dat doe'k wel
even", dacht ik optimistisch.
Het vorige „optreden" was
toch ook goed gegaan. De
vergadering vond plaats in een
gróte zaal. 'k Schatte zo'n
driehonderd zuster-
plattelandsters aanwezig en ik
vóelde de plattelands
verbondenheid. Na het ver
slag van het provinciale reilen
en zeilen werden de schrijf-
winnaressen verzocht op het
podium te komen. En toen ge
beurde het. Als in een droom
liep ik er naar toe, bévend als
een riet. Klom het drie (of wa
ren het er vier?) treden trapje
op. Wachtte trillend tot het
mijn beurt was. Zag in een
flits mijn handschrift op het
spreekgestoelte liggen. Er wou
niks uit m'n mond komen.
„Je keel schrapen!", zei een
spook binnen in me. 'k Wou
lachen en janken tegelijk.
„Diep zuchten!", zei het
spook weer, wat ik toen na ie
dere zin maar deed. Een jury
lid wees me zonder woorden
op het klaarstaande glaasje
water, maar ik zou me natuur
lijk verslikken! Nee, gewoon
doorgaan. (Wat heet gewoon).
De spoken spookten allemaal
door mekaar: Zouden ze me
wel goed verstaan! Sprak ik
toch wel een béétje beschaafd
Nederlands! Was dit nou hy
perventilatie? Stond ik wel
rechtop! 'k Wou da,t 'k een si
garetje had! Idioot, dat kan
toch helemaal niet! 'k Wou
dat m'n knieën niet zo klap
perden! O ja, dat had ik vroe
ger bij de tandarts ook altijd.
Hoe dééd ik dat nou ook al
weer die vórige keer!
Er klonk af en toe zacht ge
lach in de zaal! 'k Durfde niet
te kijken, want dan zou ik na-
tüürlijk een paar regels over
slaan! Eindelijk, na een
laatste diepe zucht, die zowat
in heel Goes te horen moet
zijn gewest naar m'n gevoel,
was ik klaargelezen. Onder
het applaus ging ik vlug weer
naast de anderen staan, we
kregen onze prijs, liepen terug
naar onze plaats en na een
halve sigaret was ik weer in de
„normale" wereld. Het was
voorbij, 's Avonds vroeg man
lief hoe het geweest was. ,,'t
leek nérgens op, 'k stierf van
de zenuwen", zei ik, eigenlijk
diep beschaamd en gaf zoals
altijd, m'n hormonen weer de
schuld. Ook de volgende dag
nog bleven die me dwars
zitten.
„'k Zal het 'es aan die chirurg
vragen, die me wel 'es onder
z'n mes heeft gehad", besloot
ik ten einde raad. Ik héb wat
met die man. (niet een hele
boel mannen trouwens, maar
die zijn niet allemaal lijftech
nicus). Ik belde hem op.
„Wat zijn nou eigenlijk je hor
monen, de ene keer doe 'k zus
en dan weer zo, ik kan er geen
wijs uit". Z'n stem klonk even
aardig als altijd. „Hormonen
zijn een vochtige substantie
die via het bloed naar(ver
der snapte ik vhet natuurlijk
weer niet)maar dat heeft
niets met jouw gedrag te ma
ken". „Maar hoe komt 'et
dan!" ('k Wou het per se we
ten.). „Misschien hoort het bij
je leeftijd". „Néé! dat kan
niet, 'k heb dat altijd al ge
had!" riep ik haastig, als de
dood dat hij m'n „tere punt"
zou raken. En toen hóórde ik
die glimlach om z'n mond
verschijnen, terwijl hij zei:
„Och lieve kind, maak je geen
zorgen, je bent af en toe wat
onevenwichtig en daar is niets
„engs" aan. Tevreden!"
Wat heet tevreden
matisering had er ook in St.
Maartensdijk apparatuur moeten
komen. Je bent er echter niet al
leen met die investering. Ook het
gebouw had dan aangepast moer
ten worden, mede in verband met
de strengere eisen die aan de vei
ligheid gesteld worden. Als je die
kosten maakt, moet je weer vijf
jaar vooruit in een pand, dat toch
oud blijft.
Dan heb je nog het personeels-
aspect. We zitten met zeven men
sen in twee kantoren en naast de
arbeidstijdverkorting geeft het ge
brek aan middenkader bij veel
banken problemen. In één kan
toor is iedereen bij de hand. We
hebben sinds 1 november een per
soneelslid erbij gekregen en in
april/mei volgend jaar komt er
een specialist om intensiever de
(agrarische) bedrijven van dienst
te zijn."
Directeur Van Alten houdt er re
kening mee, dat hij wat relatiever
lies op het gebied van privéreke-
ning zal moeten incasseren. "Alle
klanten zijn ingelicht en men had
begrip voor de concentratie, 't Is
positief ontvangen, ook bij be
drijven en grote particulieren die
we persoonlijk benaderd hebben.
Bedrijfsklanten gebruikten al veel
het kantoor Tholen. De afstand is
geen bezwaar. Dat is een stukje
historie, want al sinds 1920 is er in
Tholen een kantoor van de Amro
Bank. We hebben daar een heel
sterke positie. Tholen is veel beter
ontwikkeld dan St. Maartensdijk,
dat alleen als kaskantoor dienst
doet. 't Loopt uitstekend", aldus
directeur Van Alten.
Het pand in de Kaaistraat te St.
Maartensdijk wordt vermoedelijk
verkocht.
Dhr. F.C. van Twist sr. begon ver
moedelijk al in 1940 als agent van
de Rotterdamsche Bank. Hij stap
te van de belastingdienst over
naar het zelfstandig bedrijf. Van
Twist begon een administratiekan
toor. Dhr. Van Gent, directeur van
de Rotterdamsche Bank in Bergen
op Zoom en Tholen(later econo
misch directeur van ziekenhuis
Lievensberg) benaderde hem in
1965 om agent te worden voor de
bank en sinds die tijd stond de
naam op het grote pand aan de
Markt, waarin nu de winkel van
de fa. Potter is gevestigd. Na de
fusie ontstond de Amro, die eind
1975 een zelfstandig kantoor in
St. Maartensdijk opende omdat
dhr. Van Twist met zijn bedrijf
stopte. Na elf jaar zelfstandig
functioneren sluit het Amro-
kantoor in de Kaaistraat.
Eerste-lijnszorg. In 1984 stelden
provinciale staten van Zeeland
100.000 gulden beschikbaar voor
het project samenwerking eerste
lijn. Nu stellen G.S. voor om nog
eens 23.000 gulden subsidie te ver
lenen. Dit bedrag is bestemd voor
de uitvoering van activiteiten met
betrekking tot onderzoek en des
kundigheidsbevordering.
Dhr. Mink houdt het kleine zendertje in z'n hand met links het bijbehorende toestel van het Bejaardena-
Tarm Zeeland.
Ook al zijn burgemeester en wet
houders van de gemeente Tholen
en zeker niet in mindere mate alle
raadsfracties tot helpen bereid,
erg veel perspectief kwam er voor
de Thoolse volkstuinders toch
niet uit.
De VVD-woordvoerder J.L. van
Gorsel sneed dit onderwerp al
meteen aan bij de begrotingsre
plieken, waarmee maandagmid
dag het vervolgverhaal van de be
grotingsbehandeling 1987 van
start ging. Het bleek trouwens vo
rige week al uit het antwoord van
het college dat men bereid was de
volkstuinvereniging met raad en
daad bij te staan. Van Gorsel
vond het geen plezierig antwoord,
maar doelde daarbij vooral op het
feit, dat het college het recht voor
zich opeiste de suggestie te heb
ben gedaan tot oprichting van een
vereniging.
Hij vond het zelfs "beneden peil"
dat b en w de VVD traditioneel
opschepperig vonden. Het ant
woord zegt dan ook meer over de
werkwijze van het college, dan
voor de VVD vond van Gorsel,
die toch wel hard wilde ontken
nen, dat de VVD aan opscheppe
rij zou doen. Hij vond het boven
dien spijtig, dat dit ook nog eens
in de E.B. was "aangedikt". Van
Gorsel verzekerde, dat het ner
gens meer en ook nergens minder
om gaat, dan dat de VVD voor
haar overtuiging staat en daar
over in de openbare raad wat wil
zeggen. Laat dan de bijzaken niet
belangrijker worden dan de
hoofdzaken, hoopte de VVD-
fractieleider. B en w voelen blijk
baar niets voor steun aan de
volkstuinders. Destijds heeft daar
het voormalig raadslid en C.A.
Rijnberg (SGP) sterk voor gepleit
en als VVD hebben we toen de
suggestie gedaan een vereniging
op te richten. Dit laatste werd in
een latere beantwoording door
loco-burgemeester P. van Schet
sen sportief erkend. Maar belang
rijker vond de VVD woordvoer
der de vraag, of het college nu
ook bereid is om grond aan die
vereniging te verhuren voor
volkstuintjes, want zoals we de
hobby van voetballers of tennis
sers steunen, zouden we evengoéd
wat zorg kunnen hebben voor
volkstuinders. Dat betekent dus
of volkstuinders straks bij uitbrei
ding van de begraafplaats over
andere grond kunnen beschikken.
Th. Aarnoudse haakte daar op in,
door te onderstrepen hoe zijn
fractie zich daar bij monde van
Rijnberg sterk voor had gemaakt.
Hij verzocht het college toch een
oplossing te zoeken voor de tuin
ders, die hun stukje grond straks
voor uitbreiding van de begraaf
plaats moeten prijsgeven. Wet
houder L.J. Koopman antwoord
de dat de volkstuinenkwestie al
vroeg aan de orde is gesteld in de
commissie ruimtelijke ordening.
De gemeente, althans het college,
ziet het niet als haar taak grond
aan te kopen voor volkstuinen.
Het college ziet ook een groot ver
schil tussen sport als hobby en het
beboeren van een volkstuintje,
zodat het dagelijks bestuur de op
vatting in deze van de VVD niet
deelt. Het college wil alleen be
middelen tot het verkrijgen van
grond, maar ook geen renteloos
voorschot beschikbaar stellen
voor een eventuele aankoop door
een vereniging. J. de Bres conclu
deerde, dat het niet gemakkelijk
zal zijn om terreinen beschikbaar
te krijgen voor de volkstuinen en
wethouder Koopman on
derstreepte die zienswijze met de
stelling: zeker in de kern Tholen
niet, want het moet toch niet al te
ver uit de bebouwde kom liggen.
P. van Belzen zei, dat misschien
volkstuinen niet onder recreatie
genoemd moeten worden, maar
dan toch zeker wel onder de leef
baarheid van een kern. Van Gor
sel bleef het zien als een taak voor
de gemeente om de onttrekking
van volkstuintjes voor uitbreiding
van de begraafplaats, te compen
seren. Gaat het college er nog
over praten? Aarnoudse opperde
om vrijkomende (gemeente) land
bouwgrond niet meer te verpach
ten. Koopman herhaalde, dat de
gemeente wel bereid is oplossin
gen te zoeken, zoals men destijds
in het Hertenkamp grond voor
volkstuintjes beschikbaar stelde.
Het overdragen aan een vereni
ging is voor de gemeente veel
goedkoper dan zelf de verhuur te
regelen. Dat gaat in de papieren
lopen. Om echter grond dicht bij
de kern te bemachtigen, zag hij
voorshands niet zitten, zodat hij
ook weinig mogelijkheden zag om
de 60 huidige volkstuingebruikers
te helpen.
In ons magazijn alle benodigde
installatiematerialen voor de
aanleg van uw c.v.
Keuze uit ketels als Radson, Ferrolli,
Intergas, Nefit, Vaillant, A.W.B. etc.
Tevens leveren en plaatsen wij c.v.-moeder-
haarden als Faber, Dru en Stellina.
Gratis vrijblijvende adviezen en
voorlichting.
6 Dagen per week geopend,
vrijdag koopavond.
Bereikbaar vlva^enM,nevemsvM^
Heeft U nog een bankstel, kachel, fornuis, fiets,
platenspeler, radio, T.V., kinderwagen enz., die
U niet meer gebruikt dan kunt U er een leuke
prijs voor maken door hem in een Spierinkje
aan te bieden.
Als U gebruik maakt van onderstaande BON
kost uw Spierinkje
SLECHTS 2,50 (bij contante betaling of cheque)
Tekst Spierinkje (max. 20 woorden)
Ingeleverd door
Naam:
Adres:
Plaats:
Boekhandel Dieleman, Hoogstraat 14-16, Tholen
Lindenberg, Pr. Bernhardstraat 39, Tholen
Niemantsverdriet, Langestraat 34, Poortvliet
Jasperse, Hoge Markt 33, Scherpenisse
De Hond, Fr. v. Borselenstraat 17, St. Maartensdijk
Potappel, Burg. Sluijmersstraat 10, Stavenisse
Eendrachtbode, Nieuwstraat 4, Sint-Annaland
van Wezel, Kalisbuurt 41, Oud-Vossemeer
Verkerke, Gladiolenstraat 37, St. Philipsland
Op deze adressen kunt U natuurlijk
ook terecht met al uw andere
advertenties
1
