Bankdirecteur Van Breda nam afscheid
Koninklijk goud
van Prooijen
HOORTOESTELLEN
Studiedag zoetwater
Waterschap gaat boeren
zoet water niet opleggen
ACOUSTICON
Ze waren er weer op de
nieuwjaarsrecepties
ANDRIESSEN
Dijkgraaf Hage: alleen dienende taak
300 voor
de Meestoof
Donderdag 9 januari 1986
DE EENDRACHTBODE
11
Home-computer en haardstel bij vertrek na 14 jaar St. Annaland
Na een bijna 14-jarige Sint-Annalandse Rabobank-
periode ruilde de heer W.C. van Breda de Zeeuwse
grond in voor het Brabantse zand. Hij promoveerde in
gelijke functie naar Steenbergen. Vrijdag 3 januari
was er het officiële afscheid in het dorpshuis "De
Wellevaete", waarbij een aantal genodigden het
woord voerden.
Grotere problemen
Dienstbetoon
Humor
Reuma
Niet te peilen
Onnavolgbaar
Met grote stappen
Er kan nog meer
samen
Bank middelpunt
85 mensen
Bittere pil
Waterkwaliteit
15 Miljoen
De hoofdingelanden van het Waterschap Tholen hebben het al moeilijk, welke
beslissing ze in de toekomst moeten nemen over de zoetwatervoorziening op
Tholen en St. Philipsland. De spanning was dinsdag volop merkbaar tijdens de
studiedag over zoet water in Haestinge te St. Maartensdijk. Laban Geluk en Cor
Bevelander legden dijkgraaf Izak Hage het vuur na aan de schenen, maar die
kaatste de bal terug met de opmerking, dat de landbouw al vanaf 1978 om zoet
water heeft gevraagd.
Principes
Chinezen
Bestuurskracht
Jeugdhulpverlening
Het versierde brood
ZOLANG:
Voorzitter Kaland
verlaat S.V.R.Z.
De spits werd afgebeten door de
voorzitter van de Rabobank Sint
Annaland/Poortvliet, de heer L.
Hage, die er op wees, hoe Van
Breda in die 14-jarige periode het
gehele bankgebeuren over zich
heen zag komen. Van intern con
troleur tot per ljuli 1979 directeur
en daarnaast werden nog ver
schillende functies in de dorpsge
meenschap vervuld. Ook dat is
van belang voor een bank. Van
Breda werd de vertrouwensman
bij uitstek en dat is voor de
dienstverlening van groot belang.
In 1983 kwam er te veel van het
goede door uitbreiding van het
kantoor te Sint Annaland, de au
tomatisering en de fusie met
Poortvliet. Weliswaar steeg daar
door het balanstotaal van 65 naar
92 miljoen gulden, maar er werd
op de directie en medewerkers
min of meer roofbouw gepleegd,
constateerde de voorzitter. De
motivatie van allen betekent ech
ter ook een goede dienstverlening.
Wat eens de boerenleenbank
werd genoemd werd, de dorps-
bank voor iedereen. Ook de con
tacten met het regiokantoor en de
Deltakring waren goed, zei de
voorzitter, die Van Breda veel
succes in Steenbergen toewenste
en in zijn dank ook mevr. van
Breda betrok voor de talrijke te
lefoontjes, die ze moest aannemen
als haar man elders was. Als blijk
van waardering kwam er een ho
me-computer op de cadeautafel.
Namens de Raad van Toezicht
werd het woord gevoerd door
voorzitter M. Bijl, die het afscheid
nemen niet zo plezierig vond. Er is
toch wat spijt en teleurstelling, te
meer omdat de directeur op voor
beeldige wijze leiding wist te ge
ven. Desnoods stond hij dag en
nacht gereed en daarom was het
bericht van het vertrek naar
Steenbergen toch een koude dou
che. Zo'n promotie kan men ech
ter niet laten gaan, vond Bijl, die
eveneens stelde dat er belangrijke
zaken bij deze bank tot stand
kwamen. De samenwerking is
voor de Poortvlietse vertegen
woordigers in de colleges nog vrij
recent, maar ook daar is er toch de
VERVOLG VAN PAG. 1
tie hij deze Oudejaarsdag neer
legde. Van 1953 tot en met 1965 en
van 1973 tot en mei 1984 was Van
Prooijen scriba (secretaris). Vanaf
1950 was hij vertegenwoordiger
van Hervormd Stavenisse in de
classicale vergadering: van 1951
t/'m 1966 primus (eerste) lid van
het Breed Moderamen (bestuur),
tertius (derde) lid van 1972 tot
1984. Van 1976 tot en met 1984
afgevaardigde van de visitatoren
provinciaal in Zeeland en van
1961 tot en met 1963 primus afge
vaardigde van de Generale Syno
de van de N.H. Kerk. De loco
burgemeester noemde het een
bijzonder grote eer zijn eerste ko
ninklijke onderscheiding bij Van
Prooijen te mogen opspelden.
De ouderling dankte H.M. de
Koningin voor de hoge konink
lijke onderscheiding, nadat hij
God had bedankt, dat hij deze dag
mocht beleven. "Wie was ik, dat
ik dit doen mocht. Hulp van God
verkregen hebbende, sta ik nog, al
is 't niet meer zo vast. Dat deze
onderscheiding mij ten deel valt",
zei een verbouwereerde Van
Prooijen. Hij was zijn vrouw
dankbaar voor de steun bij het
kerkewerk. "Mijn gezin bracht
een groot offer, want mijn vrouw
zat dikwijls alleen met de kinde
ren". Van Prooijen vertelde, dat
hij er verschrikkelijk tegenop had
gezien, toen hij in 1943 diaken
werd. Zijn vader zat toen ook in
de kerkeraad. "Dat het zolang zou
duren, heb ik niet kunnen ver
moeden. Mede dankzij de eens
gezindheid, fijne samenwerking
en inschikkelijkheid van mijn
broer (met wie hij samen een tim
merbedrijf had) is dat gelukt. Zijn
begrip en steun was ook een stukje
dienstbetoon aan de kerk".
Van Prooijen was het kerkewerk
samen met dhr. Hage begonnen.
"Ik heb met veel vreugde gewerkt,
maar soms ook met moedeloos
heid. Ondanks de ernst van het
werk, probeerde ik steeds de goe
de zin en de humor te bewaren.
Dat bewaart je voor teleurstelling
en neerslachtigheid". Het gaf Van
Prooijen rust, dat de vacatures
(behalve door zijn afscheid ook
nog door vertrek) allemaal ver
vuld waren: diaken A. Zwerus
werd ouderling, kerkvoogd C.
Marinussen eveneens ouderling
en notabel J. Quist diaken.
"Gode zij dank is de kerkeraad
weer voltallig: dat is een reden
voor bijzondere dankbaarheid.
We geloven wel eens te weinig van
Gods grote daden, we zijn klein-
gelovig, maar Zijn werk gaat
door: Gods hand laat de gemeen
te niet los."
Het kerkewerk had de belangstel
ling van dhr. Van Prooijen. "Met
bijzonder veel vreugde heb ik in
breed verband gewerkt, o.a. aan
de nieuwe kerkorde. Het werk in
de Generale Synode is levensver-
rijkend. Je gaat anderen waarde
ren: de Gereformeerde Bond in
de N.H. Kerk is niet alleen zalig
makend."
Het had Van Prooijen erg be
droefd, dat de reuma hem midde
nin het werk een halt had toege
roepen. "De provinciale kerkvisi
tatie en het bejaardenbezoek in
Stavenisse is niet meer gebeurd. Ik
heb Gods weg moeten leren aan
vaarden, maar het heeft me
moeite gekost dat in gehoorzaam
heid te doen. Als ik nog tot dienst
kan zijn, ben ik daartoe altijd be
reid."
De vertrekkende ouderling was in
zijn langdurige loopbaan strijd,
moeite en heftige tegenstand niet
gespaard gebleven. "Ik ben echter
niet gaan zigzaggen naar links of
naar rechts: gelukkig ben ik met
Gods hulp staande gebleven. Hij
bemoedigde me met het Woord
en waar je met Gods Woord komt,
daar gebeuren wonderen door
genade. Soli Deo Gloria", zo be
sloot ouderling Van Prooijen.
Ds. Den Butter was blij, dat zijn
contact met wijlen burgemeester
Baerends - een week voor zijn
overlijden - had geresulteerd in
deze dag met de koninklijke on
derscheiding. Voor 'niet te peilen
pastoraal werk' bood hij dhr. Van
Prooijen het uit vier delen bes
taande boekwerk 'De kerk van
alle tijden' aan. Voor mevr. Van
Prooijen waren er bloemen.
Het deed de vertrekkende ouder
ling ontzaggelijk goed, dat er drie
voormalige predikanten de lange
reis naar Stavenisse hadden aan
vaard. "Het was zeker de moeite
waard om vandaag te komen", zei
ds. Bouter uit Wageningen. "Als
broekje van 25 ben ik na de ramp
naar Stavenisse gekomen en Van
Prooijen was met zijn geweldige
geheugen en grote belangstelling
een vraagbaak en zijn woning Ju-
lianastraat 11 een toevlucht
soord", aldus ds. Bouter.
Ook bij ds. Zwanenburg uit Ede
had Stavenisse een belangrijke
plaats ingenomen. Hij had bij Van
Prooijen erwtensoep leren eten,
maar ook een stukje nuchterheid
en zekerheid geleerd. Toen ds.
Zwanenburg in de zondagse
kerkdienst een keer in huilen op
de preekstoel uitgebarsten was,
kreeg hij huisbezoek van ouder-
lingn dhr. Van Prooijen. Die had
toen gezegd: "doe dat nooit meer,
want dat vinden de mensen mooi
en niemand heeft er wat aan."
W.P. Goedegebuure uit St. Anna
land vertegenwoordigde als scriba
de classis Zierikzee. Hij was vaak
samen met Van Prooijen op pad
geweest en in barre omstandighe
den hadden ze elkaar moed in
gesproken en gewezen op de grote
trouw des Heeren. Goedegebuure
noemde Van Prooijen een wissel
wachter die de zaak op het goede
spoor zette en een seinhuiswach
ter, die het sein op rood zette
wanneer dat nodig was. "Op on
navolgbare wijze hebt u in de
classicale vergaderingen en als
provinciaal visitator gewerkt. De
kerk kan u daarvoor niet dank
baar genoeg zijn", aldus scriba
Goedegebuure, die nog herinner
de aan de jeugdwerk-activiteiten
van mevr. Van Prooijen.
Ds. Gorissen uit Voorthuizen be
vestigde de woorden van zijn twee
collega's dat Van Prooijen veel
zorg aan de jonge predikantsge
zinnen in Stavenisse had besteed.
Hij hield hem voor, dat ondanks
alles, het loflied gezongen kon
worden.
Van Prooijen bevestigde, dat er
ondanks de grote afstanden met
de voormalige predikanten in
Stavenisse stevige banden waren
gebleven. Hij dankte ook voor de
geschenken.
Ds. Den Butter concludeerde in
zijn slotwoord, dat er op deze af
scheidsbijeenkomst iets van Gods
kerk was opgelicht, de kerk die Hij
in stand houdt. Na samenzang
van ps 99:8 en orgelbegeleiding
van dhr. P. Priem eindigde ds.
Den Butter met gebed.
waardering voor het werk dat Van
Breda heeft verricht. Bijl meende
dat een grotere bank zoals in
Steenbergen wellicht ook nog
grotere problemen meebrengt,
maar u bent in staat die het hoofd
te bieden. Namens de raad van
toezicht dankte Bijl voor de prima
samenwerking en voor alles wat
Van Breda en zijn vrouw voor de
bank deed. Hij wenste beiden alle
goeds toe in Steenbergen. Werken
kan voldoening geven in het
leven, maar om het leven voldoe
ning te geven, is een heel werk",
aldus Bijl.
Namens alle medewerksters en
medewerkers voerde adjunct-di
recteur M.J. Hoek het woord. Hij
wees er op, hoe het banktotaal van
38 miljoen in 1979 steeg tot 93
miljoen en het aantal medewer
kers van 5 naar 23 in de periode
Van Breda. De bank Steenbergen
heeft een omzet van 135 miljoen
en daar zijn 35 medewerkers. Je
gaat met grote stappen door de
Rabobankorganisatie, zei Hoek
tot Van Breda. Hier heb je al een
zwaar beladen kar getrokken met
automatisering, verbouwing, fusie
en door putten en hobbels moest
er extra worden getrokken. Soms
waren het hete vuren waar je voor
stond en hopenlijk krijg je ook
nog tijd om voor een haardvuur te
zitten. Daarom namens die me
dewerkers een aantal accessoires
voor de open haard(haardstel), zo
besloot de adjunct-directeur zijn
dankwoord.
Namens de Deltakring werd het
woord gevoerd door voorzitter
L.A.M. Elenbaas. Een afscheid
niet wegens pensionering is voor
beide partijen wat vreemd, ve
ronderstelde Elenbaas, zeker in
dien een 14-jarige goede samen
werking daardoor wordt beëin
digd. Een directeur drukt nu een
maal een bepaald stempel op een
bank en Van Breda maakte hier
alle veranderingen mee, die maar
mogelijk zijn bij een bank, tot en
met belangrijke wijzigingen in de
colleges toe. Vast staat, dat de
scheidende directeur het bank-
werk onder de knie heeft. De
klantenservice is uiterst belang
rijk, want de bank is er voor haar
leden en niet omgekeerd. Van
Breda heeft de coöperatieve ge
dachte ook in de praktijk ge
bracht, ook voor wat het contact
met de zusterbanken betreft.
Elenbaas veronderstelde dat ver
dere Rabobankfusies op Tho-
len/Sint Philipsland voorlopig
wel van de baan zijn, maar in het
belang van de bevolking is wel
goed overleg tussen de bestaande
drie banken, gewenst. Er komt
steeds meer specialistisch werk en
daarvoor is niet altijd ook een
specialist aan te trekken. Wel
kunnen de drie banken bijvoor
beeld een gezamenlijk beleids
plan maken, terwijl op de effec-
tenmarkt eveneens samen wat te
doen valt, zoals ook voor wat de
verzekeringen betreft, er één front
valt te maken. Dat alles kan met
behoud van de zelfstandigheid.
Elenbaas spoorde de drie voorzit
ters van deze banken aan om met
de directeuren te beraden over die
verdere samenwerking. Hij dank
te Van Breda ook namens de
Deltakring voor zijn Rabobank-
inzet en overhandigde een wijntje.
Namens de dorpsgemeenschap
sprak voorzitter J.C. Kooijman,
die er op wees hoe zo'n bank als
het ware het middelpunt vormt in
de gemeenschap en opk daarom
wordt van een directeur nogal wat
gevraagd. De energie van de
scheidende directeur beperkte
zich niet tot alleen het bankwerk,
al vormde dat wel de hoofdscho
tel, maar er waren daarnaast ook
nog functies en een meeleven in
verenigingen. Dat stellen we als
dorpsgemeenschap altijd op prijs,
want dat draagt bij tot de leef
baarheid van een dorp aldus
Kooijman, die een envelop met
inhoud aan Van Breda overhan
digde. In een weerwoord gaf Van
Breda eerst nog een toelichting op
zijn vertrek naar Steenbergen. Dat
gebeurde niet omdat hij het hier
niet meer naar zijn zin zou hebben
of omdat de samenwerking met
staf en colleges niet goed zou
functioneren. Integendeel, in dat
opzicht hoeft geen haar op mijn
hoofd er over te denken weg te
gaan, maar na 14 jaar kan toch
verandering voor beiden gewenst
zijn. Dan kan er weer nieuw bloed
stromen en voor mij was dit uiter
aard een promotie, die niet voor
het opscheppen blijft. Alles wat
bereikt is, kon niet door een di
recteur alleen, maar door de uit
stekende samenwerking die er
hier is en hopenlijk blijft dat ook
in de toekomst zo. De scheidende
directeur bracht alle sprekers
dank, evenals de medewerkers en
colleges voor de goede Sint An-
nalandse periode en daarmee was
hij ook de tolk van zijn vrouw. Bij
dit officiële gedeelte waren de
beide colleges met echtgenote
aanwezig, oud-bestuurders en
oud-leden van de raad van toe
zicht, de oud-directeur en echtge
note, vertegenwoordigers van de
zusterbanken, regiokantoor en
Deltakring en verdere genodig
den.
Na dat officiële gedeelte kwam
nog menig particulier het echt
paar Van Breda de hand ten af
scheid drukken en de beste wen
sen meegeven voor de Brabantse
periode.
Voor vakkundige en
vertrouwde aanpassing van:
SINDS l$Oi
Met de auto voor de deur
bereikbaar
Ingang ook voor
rolstoelen
F.I.D.A. gediplomeerd
Vervaardiging van mini
in-het-oor-toestellen
Vervaardiging van
oorstukjes in eigen
bedrijf
Acousticon met
vestigingen in geheel
Nederland
Zo nodig bezoek aan
huis
Penstraat 37 - Bergen op Zoom - Telefoon 01640-34464
Vlakbij de Grote Markt en de Bosstraat.
Advertentie I.M.
VERVOLG VAN PAG. 1
ders teelten en dat geeft ruimte in
de markt, voorspelde de Zeeuwse
directeur voor de landbouw.
Tacken schatte de kosten van de
zoetwatervoorziening op Tholen
en St. Philipsland op 85 miljoen
gulden (600-800 gulden per ha.),
maar het kan 85 mensen extra
werkgelegenheid geven door de
grotere produktie en intensievere
teelten. Een deel daarvan komt
van de handel/ transport. De di
recte bezetting zal geringer zijn
dan 85 omdat er aanwezig poten
tieel benut wordt. "Er is veel ver
borgen werkloosheid in de land-
Streekmuseum "de Meestoof' in
Sint Annaland heeft 300,— van
het Anjerfonds Zeeland gekregen
voor de restauratie van een le
vensboom. De directie van de
Meestoof had om ƒ900,— ge
vraagd, men kreeg dus VS. In totaal
stelde het Anjerfonds Zeeland
80.000,— beschikbaar voor acti
viteiten op het gebied van cultuur
en milieu.
zoetwatervoorziening: De Provin
ciale Staten gaan jaarlijks
ƒ200.000,— beschikbaar stellen
voor onderzoek naar de mogelijk
heden voor zoetwatervoorziening
voor de landbouw.
Polderwater: De Provinciale Sta
ten hebben 100.000,— beschik
baar gesteld voor de aanschaf van
vijf nieuwe meetinstrumenten
voor het opstellen van water- en
zoutbalansen van uitgeslagen
polderwater en voor het onder
houd van reeds bestaande mee
tinstrumenten.
Recreatiewerk: De Stichting Re-
creatiewerk Zeeland heeft van de
Provinciale Staten een aanvullen
de subsidie gekregen van
30.000,— voor extra huisves
tingskosten en administratieve
ondersteuning.
Automatisering: Provinciale Sta
ten hebben ƒ224.000,— beschik
baar gesteld voor automatise
ringsopleidingen, aanschaf plotter
en vakliteratuur voor de Provin
ciale Waterstaat.
bouw en die kan met zoet water
rendabel gemaakt worden", zei
tuinder Hage, die verder moge
lijkheden zag voor seiz'oenkrach-
ten. Ir. Tacken voorzag een daling
van het aantal landbouwbedrijven
gezien het gebrek aan opvolgers,
zodat over 10 tot 20 jaar een on
derneming minstens 190 bedrijf-
seenheden (SBE's) moet hebben.
Intensivering levert gemiddeld
10% SBE's op. Tacken signaleerde
een spanningsveld tussen grond-
honger en rentabiliteit.
Hij kreeg het na zijn prikkelende
opmerkingen over de Zeeuwse
landbouw nog aan de stok met
C.P. de Rijke uit Tholen, maar de
landbouwdirecteur hield vol, dat
de regeringen en de EEG-burgers
het niet meer pikken, dat er mil
joenen guldens aan de landbouw
overschotten besteed moeten
worden. Om zoveel mogelijk be
drijven in de toekomst te laten
voortbestaan, moeten er nieuwe
wegen ingeslagen worden. Zee
land heeft veel te sterke punten
die niet benut worden, aldus Tac
ken.
Waarnemend ZLM-kringvoorzit-
ter L.C.J. Potappel uit Stavenisse
(M.C.J. Kosten was ziek) noemde
in zijn openingswoord het niet af
sluiten van de Oosterschelde een
bittere pil. "Ër is te weinig reke
ning gehouden met onze wensen.
We hebben een achterstand in in
komen ten opzicht van andere
agrariërs, die geen zoetwaterhef
fing hebben, maar wel berege
nen", aldus Potappel, die de re
gionale agrarische commissie nog
complimenteerde met het rapport
over zoet water.
J.W. Busser (waarnemend inspec
teur Landinrichting te Goes)
bracht naar voren, dat er van de
11.400 ha. cultuurgrond op Tho
len en St. Philipsland 6200 en bij
intensivering 6800 ha. voor bere
genen in aanmerking komt. Gra
nen en in mindere mate bieten
vallen er buiten. De meerop
brengst moet 800 gulden per ha.
zijn, wil beregenen rendabel zijn,
zodat 2200 tot 3000 ha. in feite in
aanmerking komt.
De waterkwaliteit uit de Rijn en
de Maas valt voor de landbouw
wel mee, maar milieubeschermers
hebben bezwaren tegen het chlo
ridegehalte. Voor het water uit de
Eendracht zal dat 200-250 mg
chloor zijn, in droge jaren 275. Er
ontstaat een zekere schade door
beregenen met zout water, maar
dat valt weg door een betere kwa
liteit van de produkten. Hoe zoe
ter je het water wilt hebben, des te
meer water heb je nodig om door
te spoelen.
Gezien de overproduktie en de
prijsdaling zag Busser problemen
ten aanzien van de rijkssubsidie
voor de zoetwatervoorziening,
maar hij achtte Tholen inventief
genoeg om bronnen aan te boren
en dit knelpunt op te heffen.
Dijkgraaf I.C. Hage was niet zo
voorzichtig en zei glashard te
durven meedelen, dat het rijk 50%
van de kosten subsidieert.
Hij achtte het van groot belang,
dat in de nota waterhuishouding
staat, dat Tholen/St. Philipsland
te allen tijde zoet water uit het
Zoommeer krijgen. Juist in droge
periodes is er water nodig en
drinkwater gaat voor. De water
behoefte in het westland is een
van de grote concurrenten voor
ons gebied, dat 5 m3 per seconde
nodig heeft. Alleen in extreme
omstandigheden zal de doorspoe
ling beperkt zijn.
"Het Waterschap heeft alleen een
dienende taak", verzekerde de
dijkgraaf. Hij kreeg de indruk, dat
er een bepaalde ongerustheid
heerst, dat een kleine club de be
slissingen neemt, maar het water
schap zal er alles aan doen om de
ingelanden via districtsvergade
ringen uitgebreid te informeren.
De zoetwatervoorziening zal naar
schatting 100 gulden extra per ha.
aan polderlasten voor de grondei
genaren betekenen.
"Ieder die gebruik kan maken van
zoet water, betaalt. Een vast be
drag is het beste. We zien het nut
van classificatie niet in". De dijk
graaf noemde het denkbaar, dat
alle burgers via de zuiveringshef
fing aan het zoet water gaan mee
betalen omdat de waterkwaliteit -
die door de zoute kwel nu be
hoorlijk te wensen overlaat - ver
betert door het inlaten van zoet
Het zoet water uit het Zoommeer
zal op vier punten ingelaten wor
den: Prins Hendrikpolder St. Phi
lipsland, van Haaftenpolder Bik-
Vossemeer, de Oud-Vossemeerse
polder en 1 punt bij Tholen.
Er moeten grotere en nieuwe slo
ten komen, het water moet opge
malen worden, er moeten stuwen
komen om het water in hogere
gebieden vast te houden en voorts
dienen er koppelleidingen gegra
ven te worden. Zeer globaal is 1
tappunt per 40 ha. voldoende. Dat
alles vergt een investering van 15
miljoen gulden, waarbij de jaar
lijkse exploitatie nog komt. Dijk
graaf Hage hoopte niet, dat er be
roepsprocedures zouden komen
bij de aanleg van deze zoetwater
voorzieningen. Na de inleidingen
van Busser, Hage en Tacken werd
er in Haestinge gegeten, waarna
alle hoeken benut werden door
tien discussiegroepen o.l.v. de da
mes Wisse-Kleppe en Hage-Men-
heere en de heren E. Hage, M. van
Strien, M.Ph. van der Weele, M.J.
Stoutjesdijk, G.L.D. Gaakeer, A.
Stoutjesdijk, Andries Geluk en
Michel van Oorschot.
Een forum o.l.v. M.A.H. van Til-
beurgh (voorzitter vereniging Be
drijfsvoorlichting) ging daarna in
op de serie vragen, waarbij o.a.
het aantal tappunten, structuur-
bederf, besmetting, e.d. aan de
orde kwamen.
Drs. Y.L. Boom, secretaris van het
landbouwschap Zeeland, sloot de
studiedag over zoet water rond
vijf uur af.
'En een ons rauwe ham", be
sluit ik de boodschappen bij
de slager. "Gerookt of onge
rookt?", vraagt de slagers
vrouw gewoontegetrouw.
"Ongerookt, want anders lust
de poes het weer niet", ant
woord ik. De slagersvrouw
lacht: "Ik geloof dat je meer
erg hebt in de poes dan in
Hans!" Hoezo, heeft hij zich
beklaagd, wil ik weten, maar
ik slik die vraag nog nét in.
Verbeeldje, dat het gepeupel
achter m'n rug zou beginnen
te sissen. "Foei, hoe exentriek!
Ze geeft d'r kat beter te eten
dan d'r man!" Maar ja, je
houdt toch rekening met zo'n
beestje? Ik eet ook niet wat ik
niet lust. Kreukels bijvoor
beeld, die kan ik niet door m'n
keel krijgen. En toch schijnt
het een delicatesse te zijn. Je
hoort ze te eten met een stop
naald. Als ik zie, hoe manlief
met engelengeduld pietepeu
terige slakjes uit pietepeuteri
ge schelpjes zit te punniken,
word ik al misselijk, 'k Heb
het heus wel geprobeerd hoor,
met m'n ogen dicht, want zo
heb ik ook mosselen leren
eten. Maar van kreukelige
engerdjes moet ik griezelen.
Manlief smikkelt met een
verheerlijkte uitdrukking op
z'n gezicht het zeebanket naar
binnen. Ahum! Eet u smake
lijk. Ik dank je de koekoek.
Poezen zijn kieskeurig zegt
men. Maar ik zou ze liever
principieel willen noemen. Ze
laten zich niks aanpraten.
Geen gezanik van: Vooruit, 't
is zo goed voor je binnenboel.
Toe, er zitten zoveel vita-
mientjes in! Zo, daar zul je
lekker van slapen! Nee, poe
zen maken dat zelf wel uit. 'k
Zeg altijd poes. Nooit: de kat.
Dat klinkt zo kattig. "Poes" is
toch veel gezelliger? En ik
vind het geen gehoor om aan
de buitendeur katkatkat! te
roepen, als'ie binnen moet
komen. Mensen hebben ook
principes. Aardigheden of
onaardigheden. Ik hou van
die lieden die door dik en dun
hun gewoontes vasthouden.
Van Opa's die met de keut-
jesslacht een worstekoek bij
de buren brengen en hun bril
in de brillekoker terugdoen.
Van oma's die een beetje sop
uit de wasmachine opvangen
om de sokken in te wassen en
's middags een andere jurk
aandoen. Van mannen die
hun haar niet laten knippen
als het vriest, en zich scheren
met een mesje. Van vrouwen
die niet voor tien uur 's mor
gens roken, en 's avonds de
asbakken leegmaken voor ze
naar bed gaan. En... vult u zelf
maar verder in.
water. Desgevraagd liet hij later
weten, hier geen hoge verwach
tingen van te hebben.
Hage hield de 140 belangstellen
den in Haestinge voor, dat de
hoofdingelanden over de zoetwa
tervoorziening beslissen. "Dat zijn
de vertrouwensmensen van de
districten, die democratisch geko
zen zijn en een eigen verantwoor
ding hebben. Ze stemmen zonder
steun of ruggespraak", aldus de
dijkgraaf.
Dhr. L.A. Geluk wees erop, dat
zelfs de chinezen al aan het libe
raliseren zijn, zodat hij ook bij het
waterschap inspraak verwachtte.
"De boer moet betalen, maar in
zekere zin staan we onder voog
dij". De dijkgraaf meende, dat
Geluk zich zorgen voor niets
maakte, want het zoet water wordt
niet opgelegd: het wordt door de
mocratisch gekozen hoofdinge
landen beslist.
Daar had Bevelander geen hoge
pet van op. "De hoofdingelanden
worden als waterschapsbestuur
der geboren. Vanaf de wieg zijn ze
't al. Ik durf de verantwoordelijk
heid niet te nemen, want je moet
geen beslissing over andersmans
rug nemen".
De dijkgraaf hield hem voor, dat
getrapte verkiezing in Nederland
een heel normale zaak is. Over de
kruisraketten heeft de tweede ka
mer beslist, maar iedere burger
mocht er wat van zeggen. Ook bij
het zoet water beslissen de be
langhebbenden niet rechtstreeks
en evenmin per hectare. "We
doen er wel alles aan om voor
lichting te geven en meningen te
peilen".
Geluk was er niet gerust op, want
als er nu eens twintig ingelanden
die tegen zoet water zijn in hun
district naar zeven hoofdingelan
den stappen die allemaal voor
zijn, wat dan?
Ir. Tacken (directeur Landbouw
Zeeland) wees erop, dat bestuur
ders gehuurd zijn om besluiten te
nemen. "Dat vergt bestuurskracht
en visie. Daarvoor moetje lef op
brengen en de ingelanden dienen
vertrouwen te hebben in de
grootheid van hun bestuurders".
Geluk verwees naar Mansholt en
had niet zoveel vertrouwen in de
'profetisch toekomstvoorspelling'
van ir. Tacken ten aanzien van
zoet water. Hij liet over 'ja' of'nee'
het achterste van z'n tong niet
Uit de pot aanvullend beleid
jeugdhulpverlening willen gede
puteerde staten van Zeeland twee
projecten laten subsidiëren door
het rijk. Aan staatssecretaris van
justitie mr V.N.M. Korte-van
Hemel is gevraagd 35.000 gulden
beschikbaar te stellen aan de
stichting Jeugd onder Dak voor
verruiming van de werktijd van
een halve kracht. Bij het tweede
project gaat het om 10.000 gulden
aan de stichting Onderdak voor
zelfstandig wonen.
In^iovember verscheen bij uitge
verij Waanders b.v. te Zwolle een
boek onder de titel "het versierde
brood" en daarin worden feiten
en folklore rondom de boterham
tot in finesses vermeld. Weet u
nog hoe men vroeger het brood
sneed. De vierponder tegen de
borst geklemd en het mes gehan
teerd in de richting van de borst.
Men kon ze of extra fijn of dub
beldik krijgen, naar gelang de ge
woonte of de smaak. Dat de ver
scheiden heid aan brood, zowel in
vorm als in samenstelling, in deze
tijd groter is dan ooit, moge be
kend zijn, maar in dit boek is er
ook alle informatie over. Met tal
rijke illustraties en foto's, ook in
kleur. Prijs in de boekhandel
ƒ24,50.
zien, ondanks een uitnodiging van
dijkgraaf Hage. Bevelander zei
alleen pleitbezorger te zijn van
een democratische beslissing.
Waarnemend ZLM-kringvoorzit
ter L.C.J. Potappel wenste de
hoofdingelanden veel wijsheid toe
bij het nemen van een beslissing.
Hij merkte wel op, dat er een wis
sel getrokken dient te worden op
de toekomst.
Zolang er nog iets bestaat
als vriendschap tussen mensen,
zolang zal men elkaar op straai
een "Goeden dag" toe wensen.
Zolang er mensen zijn op aard
die veel om and'ren geven,
zolang is 't nog de moeite waard
op deze aard te leven.
Zolang nog mensen met elkaar
op 't oude zich bezinnen,
zolang kan men weer ieder jaar
met nieuwe moed beginnen.
Zolang er nog geen vrede is
maar tweedracht tussen mensen,
zolang zit men met ergernis
maar blijft men vrede wensen.
Zolang op aarde mensen zijn
die nog in armoe leven,
zolang er honger is en pijn
is 't onze plicht te geven.
Zolang apartheid nog bestaat
met doodslag alle dagen,
zolang er ruzie is en haat
blijft men problemen vragen.
Zolang men rond een voetbalveld
elkaar blijft molestreren.
zolang zal men door dat geweld
bezoekers blijven weren.
Zolang een wapenwedloop dreigt
vooral van kruisraketten,
zolang men nog naar oorlog neigt
wie kan dat nog beletten?
Zolang daar over wordt gepraat
in 't westen en in 't oosten,
zolang is het nog niet te laat
zo willen wij ons troosten.
Zolang er inkt zit in m'n pen
en ik kan nog wat schrijven
zolang ik levenslustig ben
wil ik hier nog wat blijven.
Zolang ik nog op reis mag gaan
per boot, per bus, met vrinden,
zo lang ik nog kan gaan en staan
hoop ik mijn weg te vinden.
Zolang de Schepper van 't heelal
Zijn gunsten mij blijft geven,
zolang ook ik Hem danken zal
zolang ik nog mag leven.
P.M. van Eekelen
De stichtingsraad van de Stichting
Verpleeg- en Rusthuizen Zeeland
(SVRZ) houdt morgen om 14.30
uur een extra openbare vergade
ring in de aula van het verpleeg
huis "Der Boede" in Koudekerke.
De agenda vermeldt slechts één
onderwerp: de verkiezing van een
nieuwe voorzitter, omdat de heer
A.J. Kaland per 1 januari het
voorzitterschap van de SVRZ
heeft neergelegd. Hij vervulde
deze functie ruim 17 jaar. Het lag
in de bedoeling dhr. Kaland na de
extra vergadering een afscheids
receptie aan te bieden. Een niet te
voorzien werkbezoek van de
scheidende voorzitter aan het
buitenland maakt het echter no
dig dit gebeuren uit te stellen.
Donderdag 2 januari was de ge
meente Tholen de eerste met de
nieuwjaarsreceptie. Dat vond tus
sen 5 en 6 uur nm. plaats in het
gemeentehuis te Sint Maartens
dijk. Wel twee lege plaatsen, wat
als eerste opviel. Burgemeester
Baerends overleden en daardoor
was ook mevr. Baerends niet meer
bij het college aanwezig.
Wel de drie wethouders en ge
meentesecretaris met echtgenote.
Tot de bezoekers behoorden vrij
wel alle raadsleden, Thoolse sta
tenleden, vertegenwoordigers van
de kerken en het onderwijs, van
bedrijfsleven en uit de ambachte
lijke sector, langer of korter "ge
pensioneerden, vakbondbestuur
ders, waterschap, arbeidsbureau,
brandweer en nog enkele particu
lieren. Een ongeveer evengrote
belangstelling als voorgaande ja
ren. De eerste januari-zaterdag
was er traditie-getrouw de recep
tie van de provincie. Maar ook
daar ontbrak hij en zij, die ge
woonlijk de honneurs waarne
men, dr. en mevr. Boerden.
Eerstgenoemde wegens ziekte.
Gedeputeerde en mevr. Boersma
waren de vervangers. De Staten
zaal was zo rond 5 uur weer vol
met de velen uit de provincie, die
elkaar in Middelburg de beste
wensen voor 1986 deden toeko
men. O.a. het voltallig college van
de gemeente Sint Philipsland,
wethouder en mevr. Versluijs na
mens de gemeente Tholen, dijk
graaf en mevr. Hage en de Thool
se statenleden. Verder uit alle ge
ledingen en organisaties van de
provincie. Een derde receptie, wel
een dag eerder dan in Middel
burg, was die van het Overleg-
Orgaan-Industrie (O.O.I.) te Sint
Maartensdijk. Daartoe was men
in "De Stadsherberg" uitgeno
digd. Ook hier was de gemeente
Tholen vertegenwoordigd, even
als het waterschap, arbeidsbu
reau. technische school, recreatie
en de meeste leden van het O.O.I.
zelf. Een gezellig samenzijn, de
eerste contacten in 1986 en voor
het bedrijfsleven een redelijk
goede verwachting op een in eco
nomisch opzicht niet ongunstig
nieuwjaar'.
