Tweede veertigjarige periode was er voor
honderdjarige één van muzikale groei
O
HIJ» IHI
1881 Koninklijke Fanfare Accelerando 1981 2
Parkeren voor
garages
of uitritten
verboden
Meer dan 200
MBvO-groepen in
Zeeland
een praktische
fototipvooru
Donderdag 10 september 1981
EENDRACHTBODE
15
Dirigenten-wisseling
I—r-l°
Een halve eeuw
Ook bij de meisjes.
Vakantie in de Peel 1981
Het vaandel.
Ere-afdeling
Unicum
Bij verhuizing
a.u.b. tijdig een adreswij
ziging sturen aan Een-
drachtbode, Postbus 5,
St. Annaland of aan uw
bezorger.
Ook een vereniging en niet op de laatste plaats een muziekkorps is na de
geboorte nog vrijwel even hulpbehoevend als een werkelijke b by. Zo
verging het ook "Accelerando", het thans 100 jarig muziekkorps uit Sint
Annaland. Het leek wel heel wat. Het enthousiasme was ook groot na de
oprichting, maar over de muzikale prestaties behoefde men in die eerste
jaren nog niet naar huis te schrijven. De groei in die muzikaliteit vergde
meer jaren dan die van een baby om groot te worden. Maar de muzikale
groei bij "Accelerando"' bleef er toch wel in. Dank zij een toch wel tijdige
aanvulling na de eerste jaren, dankzij ook een bredere basis uit meer alle
lagen van de bevolking dan kort na de oprichting. Aan die eerste muzi
kale prestaties werd vooral gewerkt door de eerste kapelmeester A.
Verswijveren uit Halsteren.
Die eerste periode waren vooral de
serenades niet van de lucht. Als bij
wijze van spreken een vogeltje
maar het staartje lichtte, was er
een muzikaal optreden. Bij huwe
lijk van een lid, bij een burge
meesterslustrum, vanzelfspre
kend bij de geboorte van een prin
ses en dan niet wachten tot 's
avonds, maar veelal een uur later
later al op straat na een zo grote
landelijke gebeurtenis. Overigens
waren in die tijd de prinsessen wat
minder druk gezaaid dan in onze
tijd de prinsen van Oranje. Maar
er bleef genoeg over voor muzikale
rondwandelingen. Aanvankelijk
kon immers het complete dorp
worden bewerkt, misschien met
uitzondering van Klippelstraat en
De Vijf Zinnen. Tegenwoordig
echter is er dan nog wel een paar
keer op een jaar zo'n Accelerando
rondgang, maar veel meer dan een
derde van de dorpsstraten komt
men niet op een avond. Vroeger
ging zo'n muzikale wandeling als
het ware vast aan een donateur
schap, want als in de straat van de
donateur niet was gespeeld, was er
op een volgende ledenvergadering
een klacht, dat uitgerekend in die
straat "maar was getrommeld".
Het toonde overigens wel de be-
Ik moet m'n auto toch kwijt, wordt er
vaak wat nonchalant gedacht en gehan
deld. Wanneer dan de parkeermogelijk-
heden in een straat zijn uitgeput, wordt
de auto maar voor een garage of uitrit
geplaatst. Wie verkeersles neemt, krijgt
vrijwel al bij de eerste les te horen, dat
dit verboden is.
Vanuit alle kernen blijven de politie
hierover klachten bereiken, maar in
zonderheid uit Tholen met zijn veelal
nauwe straten. Ook al zet men de^auto
aan de andere straatzijde van de garage -
ook dat is niet toegestaan - dan is er voor
de garage-eigenaar toch geen doen aan
om zijn auto eruit te krijgen. Soms wordt
gedacht dat men de garage wel niet no
dig zal hebben, maar dat is een onjuiste
houding, het kan wat verder lopen ver
gen, maar wie verstandig doet en een
boete wil voorkomen, kan beter niet
meer voor andermans garage of uitrit
gaan staan, zelfs al is het aan de over
kant van de straat, tenzij daar een par-
keerstrook is.
Wanneer de deuren van de zalen weer
openzwaaien, zal een record aantal ou
deren zich naar binnen begeven om deel
te nemen aan hun wekelijkse uurtjes
"Meer Bewegen voor Ouderen". Onge-
veer 3500 oudere "gymnasten, volksdan
sers en zwemmers" beginnen weer aan
een seizoen vol plezierige en gezonde
bewegingsaktiviteiten.
Waren er eind 1977 nog maar 111
MBvO-groepen, nu is dit aantal bijna
verdubbeld. Niet minder dan 204 groe
pen ouderen houden zich wekelijks be
zig met gymnastiek, volksdansen en
zwemmen voor ouderen Topper is nog
steeds de gymnastiek met 139 groepenü
in opkomst is het volksdansen met 59
groepen, terwijl het zwemmen, bij ge
brek aan ruimte, nog wat achter blijft,
met 6 groepen.
De mijlpaal van de 200ste groep werd
begin dit jaar bereikt toen in bejaarden
tehuis "de Kraayert" in Lewedorp een
gymnastiekgroep van start ging. Teke
nend voor het succes van deze aktiviteit
was wel dat enkele weken later zelfs een
tweede groep gevormd moest worden.
Uit deze enorme toename van het aantal
groepen blijkt dat er onder de oudere
bevolking steecjs meer belangstelling
komt voor bewegingsaktiviteiten en dat
deelname aan zo'n aktiviteit niet langer
gezien moet worden als iets uitzonder
lijks.
Een belangrijke bijdrage hierin wordt
vooral geleverd door de modernere
aanpak van wat vroeger "bejaarden-
gymnastiek" wassen waarbij er steeds
langstelling van de inwoners voor
hun muziekkorps. Maar de eisen
waren niet gering.
Als op 9 januari 1904 naast
Adriaan Soeters en Frans Boog
aard (de latere burgemeester van
Sint Annaland) ook Marinus La-
nooy als leerling wordt aangeno
men, zal dat voor "Accelerando"
van langdurige positieve beteke
nis zijn. Minder dan 10 jaar later
komt de naam Lanooy voor in het
bestuur van het korps, want in
1913 bestaat dat uit L.J. Soeters
(voorzitter-dirigent), A.C. Boog
aard, vice-voorzitter, M.P. Lanooy,
secretaris, W.A. Boogaard, pen
ningmeester en P. van Bendegom
bestuurslid. Maar de eerste
wereldoorlog wierp ook bij Acce
lerando zijn schaduwen vooruit en
mede wegens een aantal onder de
wapenen geroepen leden, is er bij
het korps een teruggang, zij het
dat er met de dorpsgenoten Hu-
brecht Overbeeke, Jan Heijboer en
Bram Gunst toch weer nieuwe le
den aangenomen kunnen worden.
Gedurende de eerste oorlogsperio
de kwam het korps echter niet op
straat. Als die eerste wereldoorlog
voorbij is, slaat de Spaanse griep
toe en ook dan is er weinig reden
tot vrolijke klanken. Als echter op
7 augustus 1919 het Cloveniersgil-
de in Scherpenisse haar 325 jarig
bestaan viert, is er een uitnodiging
voor "Accelerando" het jubileum
op te luisteren en toen konden de
leden al per fiets naar Scherpenis
se. Dan is er in 1924 ook een eerste
concours, maar groot was het re
sultaat nog niet, want een derde
prijs in de 4e afdeling komt nau
welijks in de krant. De daarna
volgende 10 jaar werd bij Accele
rando dan ook niet meer over con-
coursbezoek gesproken. Maar in
1934 kwam opnieuw in Steenber
gen toch een eerste prijs in de der
de afdeling en vanaf die tijd ging
het gestaag excelsior. In 1926 is het
dan zover, dat de eerste dirigent
(na de inwerking door kapelmees
ter Verswijveren) de al hoogbe
jaarde Lambert Soeters het stokje
er bij moest neerleggen. Bijna vijf
en veertig jaar achtereen was
Soeters een zeer actieve Accele-
rando-man en hij voelde zich dan
pas gekwetst als mede-dorpsbe
woners kwaad van de muzi spra
ken, zoals dat eens voorkwam in
een ingezonden stuk in de Zeeuwse
Courant, waarin kritiek werd ge
leverd op het feit, dat e muzikant
ook was gekozen als notabel in de
hervormde kerk. P.Ionier Soeters
heeft altijd gepoogd de naam van
Accelerando hoog te houden, ook
al had hij te maken met jeugdige,
r*N^n rnnr,
meer wordt uitgegaan van, wat oudere
mensen allemaal nog wel kunnen op
bewegingsgebied. Dat kan nog enorm
veel zijn.
Blijkt uit het voorgaande al dat het
MBvO kwantitatief groeit, ook inhou
delijk vindt er een groei plaats. Dit is
niet alleen maar merkbaar aan de in
houd van de gymnastieklessen en bij het
volksdansen en zwemmen, maar ook
nieuwe aktiviteiten steken de kop op.
Op enkele plaatsen in Zeeland hebben
groepjes ouderen ontdekt dat ook hier
een spelletje Jeu de Boules ontzettend
plezierig kan zijn. Daarnaast is uit
Nieuw-Zeeland en Australië het
KOERSBAL over komen, waaien. Dit
spel, dat wel iets lijkt op Jeu de Boules,
kan binnen beoefend worden, en blijkt
bij vrijwel iedereen die het een keertje
gedaan heeft aan te slaan. Het grote
voordeel bij dergelijke aktiviteiten is
dat, na een introductie door de consu
lent MBvO en een betrekkelijk korte
instruktieperiode, de deelnemers het
spel zelfstandig kunnen beoefenen.
Wie informatie wil over éên van de
MBvO-aktiviteiten kan zich wenden tot
de consulent MBvO van de Provinciale
Vereniging Het Zeeuwse Kruis, Jan
Eversdijk.
levenslustige leden, die soms de
bloemetjes wel eens buiten wilden
zetten, zoals dat bij alle vereni
gingen of groepen kan voorkomen.
Maar dat kwam de Soeters-eer te
na. Hij overleed op 29 september
1929. Zijn opvolger werd de onder
dirigent, de heer M.P. Lanooy, die
samen met Bram Gunst al jaren
leerlingen opleidde. De periode
LLapooy volgde op de periode
Soeters en het was ook het begin
van een veel sterkere groei in de
muzikale kwaliteit van het korps.
Voorzitter is dan W.A. Boogaard,
M.P. Lanooy vice voorzitter, A.
Gunst secretaris, penningmeester
A.J. Soeters en lid J.C. Soeters Ook
in die tweede periode aan Soeters,
Boogaards, Goedegebuuren geen
gebrek. Intussen was het tot een
eilandelijke federatie gekomen,
waarbij ook Sint Philipsland was
ingelijfd. Die federatie hield elk
jaar een vergadering om het pro
gramma vast te stellen waaraan
door de bij de Thoolse bond aan
gesloten -korpsen gezamenlijk
werd deelgenomen. Met 8 korpsen
had men op zich al een optocht als
een bepaald dorp een festival or
ganiseerde.
Als Accelerando op 27 augustus
1931 het gouden bestaan gaat her
denken, zijn er nog enkele uit de
oprichtingstijd aanwezig. Burge
meester C.M.P.W. Hansens leest
in een jubileumtoespraak de na
men van die aanwezige oud-ge
diende voor. Het zijn D. Goede-
buure, Adr. Heijboer Jzn en E. van
der Male. "De laatste weken van
regen en storm", zo schrijft de
Thoolse Courant op 28 augustus
vormden wel een ongunstig voor
uitzicht voor het gister te Sint An
naland te houden festival. Doch
alsof Pluvius was uitgewoed gaf
donderdag 27 augustus een wolke
loze hemel met schitterende zon
neschijn te zien, die voor de tallo
zen die deze dag naar Sint Anna
land opgingen om mee te werken
aan de feestelijke herdenking van
het vijftig jarig bestaan van het
bekende muziekgezelschap "Acce
lerando" een prettige dag beloof
den. En de rappe handen, die zeker
met een bezorgd gezicht de wol
kenmassa's der laatste dagen, die
hun watermassa's ontlasten, met
angst hebben zien komen, hebben
eer van hun werk, want de oude
Zeeuwse gewoonte getrouw is er
druk gekroond en dank zij dat be
tere weer, ïs het werk niet tever
geefs geweest en toonde Sint An
naland zich, mede dankzij de uit
tal van huizen gestoken driekleur
in een feestelijk aspect. De ere
poorten, die op verschillende
plaaatsen (ook op het eind van de
Hoenderweg) waren opgericht,
mochten er zijn. En Sint Anna-
lands burgerij deed de tallozen
van elders gekomenen zien, dat
men trots is op zijn muziekgezel
schap. De Langestraat (heet nu
Voorstraat) was versierd met
boompjes en daarin gestoken zelf
gemaakte papieren rozen. Aan
wezig op het feest is ook ambacht
sheer De Casembroot. Het huldi
gingscomité bestond uit W.A.
Dormaar, Abr. Boon, Corn. Slager
Hzn, M. Rijnberg, F. Burgers en C.
Slager Janzn. In de versierde
boompjes gingen lampions, die 's
avonds een prachtig effect sor
teerden. Ze waren, de stroom had
een jaar eerder haar intrede ge
daan, elektrisch verlicht. Er was
eerst een ontvangst van besturen
der zusterverenigingen en geno
digden in een lokaal van de open
bare school. Om 11.00 uur een op
tocht, zoals men nauwelijks eerder
had gezien. Met praalwagens,
waarop Mozart, Beethoven, Schu-
man en Strauss waren afgebeeld.
Dat alles omgeven door muzen en
ook elfjes met een grote vlinder.
"Een lange, schitterende stoet met
opgewekte marsen van 8 korpsen
uit Tholen en Sint Philipsland", zo
vervolgt de Thoolse Courant. Na
een burgemeesterlijke toespraak
zegt Accelerando's voorzitter W.A.
Boogaard: "Ieder vogeltje zingt
zoals het gebekt is en vliegt naar-
dat het vleugels heeft". Maar ook
ambachtsheer De Casembroot fe
liciteerde het eerste Thoolse mu
ziekkorps met het goud.
Er was een rondgang door het
ganse dorp. De gemeente bood een
zilveren lauwerkrans aan voor het
ook al gouden vaandel van Acce
lerando. Andere sprekers verze
kerden dat men graag naar Sint
Annaland komt vanwege de gast
vrije, vriendelijke inwoners. Ook
de bevolking schonk een zilveren
insigne, want in de dertiger jaren
kon het goud de blauwen niet
trekken. Het kranteverslag van
een halve eeuw geleden eindigt
met "En wij kunnen niet besluiten
dan met een woord van lof over te
brengen over de prettige wijze
waarop men te Sint Annaland
feest weet te vieren en voor de
gunstige wijze waarop men er
wordt ontvangen".1
"Accelerando" had de vrij lange
groeiperiode achter de rug. Het
was in alle omliggende dorpen op
Tholen en Sint Philipsland als dat
werd gevraagd opgetreden. Het
ging echter nu de periode tegemoet
wat meer aan zichzelf te denken in
die zin, dat met jeugdige kwalita
tieve aanwinst werd gepoogd de
muzikale ladder wat hoger te be
klimmen en daartoe gaf een
uiterst serieuze dirigent Lanooy
met een stevige kern van leden die
er meer voor over hadden, dan de
wekelijkse repetitie-avond, de
fikse stoot. Dan zijn de tweede ge
neratie Soeters en Van Bendegoms
al erelid. Als in 1933 te Scherpe
nisse de kermis wordt afgelast,
komt er wel een festival, zo besluit
de Thoolse muziekbond. Dat fede
ratiebestuur bestaat uit de heren
G. Amsing - Tholen, voorzitter,
G.W.J. de Graaf, Oud-Vossemeer,
secretaris G.J. van Popering uit
Scherpenisse, D. Hanse uit Stave-
nisse, A. Knuist uit Sint Maar
tensdijk, L. Blaas uit Poortvliet en
A. Gunst uit Sint Annaland met
een vakature in Sint Philipsland.
Inmiddels is er in het dorp ook een
voetbalvereniging (1931) en jaar
lijks is "Accelerando" ook daar
van de partij bij de een of andere
bijzondere wedstrijd. In juni 1933
werd een nieuwe saxofoon aange
kocht voor ƒ82,25 inclusief etui.
Marien Overbeeke is bode en ja
renlang vaandeldrager. Het erelid
E.J. Gunst kwam te overlijden,
evenals donateur Iz.J. Stoutjes-
dijk. In 1934 is Willem Boogaard 30
jaar lid en inmiddels voorzitter.
Hij kreeg een schilderij met in
scriptie.
Wanneer op 25 juli 1934 te Sint
Philipsland een concert wordt ge
geven zijn de inwoners vol aan
dacht, zodat er in de Accelerando
notulen komt te staan, dat er in
Sint Philipsland voorbeeldige
muziekluisteraars zijn. Bij de Fli-
plandse meisjes scheen echter niet
alleen de muziek, maar ook de
muzikanten zelf goed in de smaak
te vallen. Er was, zo vermelden de
notulen zeer objectief, een tege
moetkomende houding. Misschien,
maar dat staat niet in die notulen,
zijn er bruiloften uit ontstaan. Als
"Concordia" in Tholen toe is aan
haar gouden eeuwfeest,is daar ook
"Accelerando" present, maar toen
reeds moesten Scherpenisse en
Stavenisse afhaken. In 1934 wordt
Bram Scherpenisse aangenomen
als leerling. Koos Boon wordt
werkend lid. Opvallend is dat in de
notulen helemaal niet (althans
niet tot 1935) de concours-succes
sen worden vermeld. Misschien
komt het omdat men juist toen fi
nancieel nogal in de perikelen zat.
Donateurs bedankten in die cri
sistijd, omdat ze alle eindjes aan
elkaar moesten knopen. Dank zij
de gift van de ere-voorzitter oud
burgemeester A.J. Bierens redde
men het financieel nog net. Er was
nog 300 gulden in kans, niet meer
genoeg voor een goed nieuw in
strument. In de Thoolse muziek
bond verwisselt de voorzittersha
mer van de heer Amsing naar de
heer Corn. Hage te Sint Maartens
dijk. Op 11 mei wordt in Poortvliet
een muziektent ingewijd, terwijl
"Accelerando" dat gemak nog
steeds moest ontberen. Als men op
30 mei van dat jaar een concours
bezoekt in Rotterdam is er bijna
een eerste prijs met lof. Dan ko
men op de solisten M.F. van Hal
(kortgeleden overleden) en Ad
Goedegebuure in het zonlicht,
want beiden krijgen een eerste
prijs en Jaap Boon een 2e prijs in
de derde afdeling. Om zich finan
cieel staande te kunnen houden
gaat het muziekkorps een bazar
organiseren. Dat bracht de derti
ger crisisjaren mee. De donateurs
hadden ook al geen geld meer en
moesten spijtig genoeg bedanken.
De armoe was groot. Zelfs een
gulden (per jaar) Accelerando-do-
Een reservaat, zo stil, zo prachtig
Zo onvoorstelbaar mooi, zo machtig
Is deze wonderlijke Peel.
Met wandelpaden en moerassen
Met lange bruggen, veen en plassen.
Dat is Oost Brabants mooiste deel.
Veel mensen kwamen wij daar tegen.
Die ook genoeg van 't jachten kregen
En net als wij, op zoek naar rust.
Men kan daar uren blijven dwalen,
Weer energie en krachten halen.
Daar krijgt men moed en levenslust.
Veel dieren, planten, bomen, bloemen,
- Te veel om bij hun naam te noemen
Men hoort en ziet ze overal.
De paden, verend bij het lopen.
Insekten zitten daar bij hopen,
Waar men ook vogels vinden zal.
Een lieflijk stukje land op aarde.
Voor plant en dier van grote waarde.
Een parel in het landjuweel.
Wij hopen daa rnog vaak te komen,
Om tussen planten, veen en bomen
Weer rust te vinden in de peel.
P.M. van Eekelen
Bergen op Zoom
Ook Accelerando had de tweede wereldoorlog overleefd. Het korps was weer compleet door een derde en vierde
generatie. Na 65 jaar op naar de Vaandelafdeling. De periode dirigent Lanooy liep naar het eind.
natie kon er niet meer af. Humor
was er nog wel, want elk jaar op
nieuw opende voorzitter Willem
Boogaard de vergadering op rijm.
In het bestuur volgt Ad Goedege
buure de oud-gediende Hubrecht
Overbeeke op. Bode Marien Ovër-
beeke krijgt voor zijn aktiviteiten
niet minder dan een gratificatie
van 5,- Dan moest je het in die
tijd wel bijo.der goed gedaan heb
ben.
Vrijwel jaarlijks is er op de leden
vergaderingen bij de rondvraag de
informatie om het vaandel na pak
weg 60 jaar, toch eens te vernieu
wen. Voor de oud-gedienden blijft
dat echter een stukje folklore en
men repareert dat het een lieve
lust is. Het oude Accelerando-
vaandel blijft. Terwijl begunstiger
Hubrecht Gaakeer kwam te over
lijden was er in Dinteloord een
ongekend concours-succes voor
Accelerando. Men had met 323
punten de hoogste score van dat
concours en dirigent Lanooy had
zijn korps in de afdeling Uitmun
tendheid gebracht. Maar de ge
meenteraad beschikte afwijzend
op een verzoek om een vaste mu
ziektent te plaatsen. Eenzelfde
verzoek aan het hervormd kerk-
bestyur onderging hetzelfde lot. Er
werd "nog een nieuwe saxofoon
aangekocht, die nu zelfs 100,-
kostte. Bode Marien Overbeeke
kostt er jaar zeis al 10,- Als in
1938 op een ledenvergadering de
vraag wordt gesteld hoever het
bestuur met uitgaven mag gaan,
sluit voorzitter Willem Boogaard
de discussie.
Amateur-dirigent M.P. Lanooy
had het Sint Annalands muziek
korps in de afdeling Uitmuntend
heid gebracht. Dit gaf wel conse
quenties, want reeds toen kon men
niet zo maar Accelerando-muzi-
kant worden. Op 6 mei was men
opnieuw in Steenbergen op het of
ficieel nationaal concours present
en weer had men met 323 punten
een eerste prijs. Dat was weer een
hoogste aantal punten en het was
ook de enige eerste prijs van dat
concours. Daarmee promoveerde
het korps in een dorp van nog geen
3000 inwoners naar de ere-afde
ling. In de notulen staat het heel
eenvoudig: dit had niemand ver
wacht. Cor Goedegebuure, nu Ra-
bobankdirecteur in Kruiningen,
Jaap van Poortvliet, de saxofonist
en Piet Scherpenisse waren in
middels werkende leden gewor
den. Ondanks de hoge score werd
de verjaardag van Prins Bernhard
niet vergeten, evenmin de serena
de voor burgemeester Hanssens
bij zijn 60ste verjaardag. Bram
Boogaard kwam na dienstplicht
weer in de Accelerando-gelederen.
Men had al ruim 1200 gulden in
kas. Dat jaar krijgt Merien Over-
beek zelfs een gratificatie van een
tientje. In dat jaar stapt "Concor
dia" uit Tholen uit de Thoolse
bond.
De tweede wereldoorlog staat voor
de deur en opnieuw offert Accele
rando dienstplichtigen. Sint An
naland is in dat vooroorlogse jaar
al volop toe aan de emancipatie,
want de dirigents-dochter Corrie
Lanooy slaat de grote trom.
Dan zakt in 1940 Accelerando als
een kaartenhuis in elkaar en het
enige, maar weliswaar grootste
vermeldenswaardige uit de 5 be
zettingsjaren is, dat men weigert
op te treden als een NSB-burge-
meester wordt geïnstalleerd. Een
donatrice gaat nog een stapje ver
der, ze sluit op die dag haar ven
sters ten teken van rouw.
Bode Marien Overbeeke blijft
echter ook in die jaren staan op een
salaris van een tientje, inderdaad
per jaar. Dat eerste oorlogsjaar
neemt voorzitter Willem Boogaard
afscheid van zijn zo geliefd Acce
lerando. De dirigent Lanooy wordt
ook voorzitter. Vice-voorzitter is
Bram Gunst, secretaris Adriaan
Goedegebuure, de kleinzoon van
de mede-oprichter, penningmees
ter A.J. Soeters, bestuurslid Izak
Overbeeke. Het eerste oorlogsjaar
vermelden de notulen: De oorlog,
waarvoor wij meer dan 120 jaar
gespaard bleven kwam over ons
land. Laten wij met eerbied den
ken aan hen, die helaas tevergeefs
hun leven lieten. In verband hier
mee zijn de wekelijkse repetities
gestopt. Ook voor een muziek
korps bracht de bezettingstijd in
eigen gelederen niet geringe
moeilijkheden mee. NSB-ers be
dankten. Anderen ook, omdat er
toch nog NSB-ers of sympathise
rend in het korps waren overgeb
leven. Het bestuur en dirigent za
ten op gloeiende kolen. Het enige
lichtpunt was een toename van
leerlingen, want er viel niks an
ders te beleven en de nu al wat
bejaarde dirigent Lanooy herin
nerde zich 37 jaar daarvoor als
leerling van destijds dirigent Soe
ters te zijn toegetreden. Velen
meldden zich, weinigen bleven,
maar aan die kern dankt Accele
rando het 60 (in 1941) jarig bestaan.
Er was in die bezettingstijd de
zoete herinnering voor Acceleran
do, dat men vanaf 1934 tot 1937 bij
elk concours een eerste prijs won
en daardoor tot de ere-afdeling
klom. Het 12e lustrum was een
herdenken onder nationaal, maar
ook plaatselijk zeer benarde om
standigheden, maar oud-voorzit
ter Willem Boogaard werd be
noemd tot ere-voorzitter. In die
jaren waren vooral de avonden
voor leden en donateurs druk be
zocht. In het 60ste Accelerando-
jaar overleed ere-voorzitter en
oud-burgemeester A.J. Bierens
(niet dus de notaris Bierens). Op
merkelijk was eigenlij dat in oor
logsjaar 1942 niet minder dan 12
nieuwe leden werden geboekt.
"Accelerando" scharrelde normaal
rond de 30 leden. In de bezettings
tijd werd de Thoolse muziekbond
opgeheven. Men moest immers er
gens bij een fascisitische organi
satie aansluiten. In de bezettings
tijd werden o.a. Jan Lanooy (zoon
van de dirigent) en Dirk Geuze
(jong overleden) als werkend lid
aangenomen. Voor de muziekuit
voeringen met toneel was er in die
bezettingsjaren enorme belang
stelling. Er viel ook anders niets te
beleven in zo'n winterperiode. In
het bestuur wordt A.J. Soeters op
gevolgd door M.F. van Hal. Hij was
jarenlang eerste pistonnist in het
korps en is kortgeleden overleden.
Na 62 jaar gratis gebruik verordi
neerde NSB-burgemeester Van
der Weele dat voortaan voor de
repetities moest worden betaald.
Accelerando maakte er geen ge
bruik van.
Half februari 1944 is Sint Anna
land en daarmee ook Accelerando
geëvacueerd. Op 3 mei 1945 - 2 da
gen voor de bevrijding - wordt met
een 12-tal leden gerepeteerd.
Waarschijnlijk een unicum in den
lande. "Wij ontvingen van de wnd
burgemeester - de NSB was aan de
haal - vergunning tot het wederom
(gratis) gebruik nemen van het
schoollokaal", zo staat er in de no
tulen. Op 5 mei 1945 worden door
Accelerando in de toren van de
kerk enige volksliederen enko-
raalmuziek ten gehore gebracht.
Nederland is vrij. Accelerando
ook.'s Avonds is er een muzikale
rondgang. Het regende knapjes,
zeggen de notulen. Maar het
klaarde op. Na het Wilhelmus het
God Save the King, als een ode aan
de bevrijders. Daarna volgden
concerten voor de ter plaatse gele
gerde Engelse- en Poolse militai
ren. 28 Juni 1945waren al onze
leden van boven de rivieren weer
in onze gemeente terug en was
onze bezetting weer compleet. Ook
"Accelerando" had de tweede
wereldoorlog overleefd
Vroeg beginnen
Een kind ziet z'p vader of moeder vaak fotograferen en
het is begrijpelijk, dat het dat zelf ook best eens wil
doen. Goed advies: geef zo'n kind dan de kans zoals de
ze vader dat heeft gedaan. Natuurlijk maakte hij er zelf
ook een foto van. Dat zo'n jong kind met een eenvoudi
ge zoekercamera ook een goed resultaat kan bereiken
bewijst de tweede foto, die zij van haar fotograferende
vader maakte. De horizon zit niet helemaal recht en de
man mist een stuk van zijn schoen, maar dat is in dit ge
val van ondergeschikt belang.
