Sporthal Tholen
vol gymnasten
Werkgelegenheid op
Tholen behouden en
uitbreiden
Vervolg plaatselijk meuws
Ophalen huisvuil
Jan Overeenkam...
....grammofoon
platen.
KAA BEE
Donderdag 18 december 1980
EENDRACHTBODE
19
P} STAVENISSE e SCH£*P£*ISSF Ms
wssekb* ff "wnnrufi\n p*
Rj
Poortvliet
Sint
Philipsland
Mm jacobapoldf#
Nieuw-
Vossemeer
Mooie finale
Sobere winst WHS 3
tegen hekkensluiter
WHS 4 dwong leider WC
5 remise af
WHS 5 bracht punt mee
uit Roosendaal
Vosmeer 2 won.
VLOERBEDEKKING
GRATIS GELEGD
Kunstturnen
T urnproeven
Jongens
STEEDS MEER
CONGRESSEN
B en w naar aanleiding van vertrek Suurland:
In Brabant
ZO ROOD ALS EEN
EDAMMER
Bij voorrang
15 Tholenaars
MESTKALVEREN,
HOE WORDEN ZIJ
BEHANDELD?
5IN"PHILIPSIAHD
uit Nieuwkuyk wilde het werk uitvoeren
voor 391.700, Huurman te Delft voor
426.400 en Uytdewilligen uit Oud-Vos-
semeer voor 435.000 gulden.
Een groeten-quiz
Het is nog geen Kerst, zodat er nog wel
melding van kan worden gemaakt dat de
plattelandsvrouwen ook hun sinterklaas
gezamenlijk vierden. Dat ging dan ge
paard met een quiz, waarvan de vragen
speciaal waren gericht op groentesoor
ten en buitenlandse vruchtenzaden.
Mevr. v.d. Reest kwam als beste uit de
bus. Eigen gemaakte surprises werden
uitgedeeld en de gedichten ontbraken
niet. De jaarvergadering wordt 22 ja
nuari gehouden.
Kerstzangdienst
Zaterdag 20 december wordt in de her
vormde kerk traditiegetrouw een kerst
zangdienst gehouden die om half acht
begint. Medewerking is er van het qe-
mengd zang- en jeugdkoor onder leiding
van J. Wesdorp. De bijeenkomst staat
onderleiding van ds. Budding die een
kerstoverdenking zal verzorgen.
"T.C. Zeelands Welvaren"
De plaatselijke T.C. organiseerde vrij
dagavond 12 december het clubkam
pioenschap op de rollen. Dejury bestond
uit Dirk Uil en Wim Bazen. De uitslag:
le Adrie Houke 45.7 sec.; 2e Adrie v.d.
Werf 46.2 sec.; 3e Rien Schipper 46.4
sec.; 4e Jan Opree 46.8 sec.; 5e Dick van
Splunter 46.9 sec.; 6e Kees de Graaf 47.0
sec.; 7e Piet Jansens 47.1 sec.; 8e Wim de
Graaf 47.4 sec.; 9e Ger Ernest 48.0 sec.;
10e Martin de Haan 49.3 sec.
Opmerkelijk was dat de winnaar van
deze avond Adrie Houke nog maar 15
jaar is.
ï'i
Stropers
Een jachtopziener ontdekte ter hoogte
van de Engelaarsdijk stropers, waarna
de politie maandagmiddag omstreeks
drie uur L. en B. uit Tholen kon aan
houden. Ze beschikten beiden over een
vuurbuks met munitie. Op het bureau
kwamen ook gummilatten gummilatten
(wapenstok) tevoorschijn, afgeschoten
patronen en twee fazanten. L. schoot
met een demper, zodat geen knallen
werden gehoord. Ook die demper werd
met behulp van een speurhond gevon
den.
Aanrijding
Bij de Kadijk/Langeweg vond maandag
een aanrijding plaats. Bestuurder
V.D.W. uit Nieuw-Vossemeer reed met
een bus en wilde voor hem rijdende
personenauto van mevr. A. uit Oud-
Vossemeer passeren. Daardoor ontstond
een botsing met materiele schade. Mevr.
A. verklaarde richting te hebben aange
geven dat ze linksaf wilde slaan, waar
voor ze ook voorgesorteerd had. De bu
schauffeur vond, dat het niet tijdig ge
beurd was. Beiden kregen een proces
verbaal, de vrouw voor het niet tijdig
richting aangeven, de man voor het niet
voldoende afstand houden.
Uitslagen D.S.V.F.
Junioren gevorderden: P.v.d. Gouwe -
A. Fonteijne 1 - 0, R. Breeman - M.
Malis 1 - 0. D. Soldemeijer - Schenk 0 -
1, R. Nijpels - M. Lupker 1 - 0, Jac de
Reus - R. Schenk 0-1.
Senioren: H. Nijpels - J.F. Wallet 1 - 0,
P. Rijngoudt - M. Verkerke 1 - 0.
I.v.m. de feestdagen zal in de week van
25 december geen huisvuil worden
opgehaald.
In de week van 1 januari wordt op
vrijdag 2 januari 1981 huisvuil
opgehaald.
Advertentie I.M.
Levensreddend
Nog een laatste oproep en beroep op de
breedste laag van de bevolking. Dat zijn
niet de kleintjes, ook niet de oudsten,
maar daartussen zit wel het grootste deel
van de bevolking. Die, hetzij man of
vrouw, in vrijwel alle gevallen zonder
enige schade voor zichzelf, maar wel le
vensreddend voor de ander, een halve
liter bloed kunnen, ja zelfs mogen af
staan. Er zijn in het dorp al heel wat
oud-gediende donors, die nog steeds
niet schromen, maar langzamerhand is
er voor menigeen toch wel opvolging
nodig.
Vrijdag 19 december is er een bloedaf-
name-avond van het plaatselijk Rode
Kruis. Een betere, kerstgave is nauwe
lijks denkbaar. Vrijwillig en in alle vrij
heidmaar wel levensreddend. Niet
omzien naar een ander, maar zelf doen.
De noodzaak is volop aanwezig.
Wat minder animo voor
duivententoonstelling
Weliswaar iets minder druk dan vorig
jaar, maar toch een behoorlijke animo
voor de zaterdag geopende tentoonstel
ling van "De Reisduif' Dat gebeurde
door wethouder A. üosten, die vereni-
SIN]
MAARTENSDIJK
gings aktiviteiten van belang achtte, dus
ook die van De Reisduif. Hij verzekerde
de aanwezigen, dat er een goede ver
houding bestaat tussen het bestuur van
deze vereniging en het bestuur van de
gemeente. Dat willen we graag conti
nueren, verzekerde de heer Kosten. Een
vereniging die vrijwel het gehele jaar
door aktief is. In de zomer met wed
vluchten, in het najaar met een ten
toonstelling, in het voorjaar met de
kweek. Gezien het aantal leden kan
bovendien van een bloeiende vereniging
worden gesproken vond de wethouder,
die bestuur en leden een goede tentoon
stelling toewenste. Er waren 431 duiven
te bekijken, dus een ruime variatie.
Burgerlijke stand
Jacob Aarnoud zv J. de Jager en N.G.
Maris; Cornelis Marinus zv. C.M. van
Oudenaarde en L. Neele; Jacoba
Adriana dv. A.J. Kaashoek en A.J. Vos
hol; Izaak zv. A.M. Geense en J.T.
Quist; Adriana Margaretha dv. J. den
Braber en M.J. Motman.
Burgerlijke stond
Geboorten:
Mariska M.C.A., dochter van P.J.M. de
Jong en C.C. van Rijen.
Huwelijksaangiften: Petrus C.W. Mat-
hijssen, 22 jaar, havenarbeider, en Ma
ria L. de Jong, 21 jaar, modinette. Cor
nelis J.A. Jansen, 26 jaar, hoofdontwik-
keiassistent te Eindhoven en Maria S.D.
Swagemakers, 27 jaar, onderwijzeres,
Nieuw Vossemeer.
Huwelijken: Ambrosius A.M. Brocatus,
22 jaar, leerling-fotograaf en Antonia
M! Zuijkerbuijk, 22 jaar, bejaarden
helpster te Roosendaal.
Herman Dirkmaat, 23 jaar, agent van
gemeentepolitie, te Zoetermeer en Jo
hanna F.M. Perdaems, 21 jaar, kleuter
leidster.
Adrianus Q.M.M. van de Kasteele, 26
jaar, onderhoudsmonteur te Steenber
gen en Maria C. Heijboer, 23 jaar, be
jaardenverzorgster.
De sporthal in Tholen diende zaterdag
voor het eerst als domein voor de - spe
ciaal met het oog op deze accommodatie
- uitgestelde Thoolse kampioenschappen
voor meisjes en jongens t/m 11 jaar.
Kwiek Stavenisse, W.W.V.. St. Maar
tensdijk, Excelsior Poortvliet, S.H.F.
Scherpenisse, Spido Oud-Vossemeer,
Olympia Tholen en W.I.K. St. Annaland.
De tribunes waren prima bezet, zodat het
een sfeervol gymfestijn was, al ontbrak
daardoor de noodzakelijke stilte wel eens
bij de oefeningen.
De sporthal biedt een zee van ruimte,
maar de deelnemers en toeschouwers
moesten nog wel de moeilijke toegang
voor lief nemen (en dan nog onder re
genachtige omstandigheden). In de a-
klasse gemakkelijke oefenstof voerden
180 meisjes het programma van de Ze
bra-wedstrijden voor 10-11 jarigen te
Hulst uit. Er waren maar 3 jongens, want
helaas liet Kwiek het op hei laatste mo
ment afweten. In de b-wedstrijd waren
14 meisjes: 2 van SHF, 2 van Spido en 10
van Wik. Deze turnden aangepaste oe
fenstof uit klas 4 van het basis-pro
gramma kunstturnen van het KNGV.
Enkele vormen waren vereenvoudigd
omdat men deze zware oefenstof nog
niet geheel machtig was. Met vier jury
leden werd dit onderdeel echter zeer se
rieus bekeken, wat ook nogal wat tijd
vergde. Juryleden voor de jongens wa
ren de heren Aarnoudse en Smulders,
voor de meisjes a: mevr. A. de Wilde-
Groenewege, dhr. Kommers, dhr.
Dommisse, dhr. Waasdorp, mej. Goud
zwaard uit Oosterland en dhr. Mijns-
bergen. Wedstrijdleider Jaap Pekelsma
onderging de vuurdoop, maar dankzij
medewerking van velen (o.a. de reken-
tafel met de Olympia-dames) verliep dat
zeer goed. Wethouder J. Versluijs reikte
de prijzen uit.
De finale werd gevormd door het op
stellen van alle verenigingen, die een
vrije oefening van de Zebra-wedstrijden
demonstreerden. Voor het eerst zag men
op het eiland Tholen zo'n groep meisjes
in een zaal tegelijk zo'n oefening uit
voeren. Met name vanaf de tribunes was
dat een prachtig gezicht om de jonge
turnsters zo in actie te zien. "t Was dan
ook een zeer geslaagde turnmiddag.
De medailles in de klasse a gemakke
lijke oefenstof (drie toestellen) waren
voor 1. Anita Ridderhof (Wik, 25.50 p. 2.
Het duel van de hekkensluiters in de 2e
klas reserve is dan weliswaar ten voor
dele van WHS 3 uitgevallen, maar zo
overtuigend was de 2 - 1 zege nu ook
weer niet. Met name in de tweede helft
werd nogal wat aan gerommeld. Overi
gens was na lange afwezigheid Adri de
Witte weer eens van de partij en hij
maakte zich ook waar door de twee
doelpunten voor zijn formatie te note
ren. In de eerste 45 minuten was er wel
een agressieve thuisclub aan het voet
ballen en daarbij was met name Jan
Westdorp voorin bijzonder aktief. Hij
was ook de grondlegger van het eerste
doelpunt, toen hij doorgebroken zuiver
pastte op Adri de Witte, die geen moeite
had: 1 - 0. Nauwelijks 5 minuten later
was er een voortvarende Jan den En
gelsman op het middenveld, die een
goede combinatie leverde met weer Adri
de Witte en laatstgenoemde tenslotte de
uitstekende doelrijpe kans bood: 2 - 0.
Na de thee leek of de conditie of de
animo bij de thuisclub te zijn gedegra
deerd. Dat was meer reden dat Klundert
4 de eer redde, dan vanwege de grotere
inzet der gastformatie. Na de 2 - 1 stand
was er voor de thuisclub nauwelijks
meer defensief gevaar, maar aanvallend
was er ook lusteloosheid, die een verdere
afstand belette. De tweede helft maakte
duidelijk, dat er geen 22 voetballers
doende waren, die wekelijks hun condi
tie op peil pogen te houden.
De nul-nul in Halsteren was een WHS
4-zege en het was dan ook compleet te
danken aan de groen-witte defensie, dat
de koploper in de 4e klas reserve werd
bedwongen. Een door leider Henk
Guiljam, die met de blessure blijft tob
ben, al was hij in Halsteren nog even
aktief, uitgekiende 4-4-2 systeem maak
te het vinnige Brabanders lastig. In
WHS 4 opereert immers een steeds op
vallender Sander Westdorp op het mid
denveld, staat Ab Westdorp zijn laatste
mannetje en is Han Vroegop de grote
inspirator. De groen-witte grendel bleef
gesloten, ondanks de vaak heftige Hal-
sterse operaties. Voor de gasten was er
niet meer uit te halen, al ontstonden nu
en dan wel eens minieme kansjes. Maar
een gelijkspel tegen een leider is winst.
Met nieuweling doelman Henk van de
Mark heeft de laatste senioren WHS
formatie de gewenste versterking gekre
gen. Toch had leider Leen den Oude
aanvankelijk nogal zorgen in Roosen
daal, want de groen-witten kwamen op
achterstand door een eigen doelpunt en
vervolgens werd BWR 3 een strafschop
toegekend, die een verdere uitloop voor
de thuisclub mogelijk maakte. Toen
echter konden de handen op elkaar
gaan, omdat de nieuwbakken groen
witte doelman de 8.15 meter inzet keer
de. Aanvallend bleek vooral Dirk West
dorp aktief en toen van zijn voet een
loepzuivere pass bij Joop Holstein te
recht kwam, was het 1 - 1. Na de laatste
theeslok stond de thuisclub echter weer
voor, want alleen de aftrap bleek nodig
om BWR ongemoeid te zien afstormen
op de WHS veste en dat ook meteen af te
ronden: 2 - 1. De gasten zaten niet in de
put en het Roosendaalse doel moest een
belegering doorstaan met schoten van
Jaap Kodde, Izak van Dijke en Dirk
Westdorp op lat en paal. Vijf minuten
voor tijd kwam de gelijkmaker, toen
oud-internationaal Henk Dijkema het
voorbereidend werk leverde voor de via
Dirk Westdorp ingeknalde verdiende
gelijkmaker: 2 - 2.
Vosmeer 2 heeft in de thuiswedstrijd
tegen het Heerleens HSC 2 een 4-2
overwinning weten te behalen. Het de
cor waaronder deze wedstrijd werd ges
peeld was echt winters met van tijd tot
tijd flinke regenbuien. Bovendien een
zwaar en moeilijk bespeelbaar veld dat
vooral in de doelmonden een modderige
aanblik gaf. Het waren de gasten die de
score na ongeveer een kwartier spelen
wisten te openen door Johan van Weter
maar kort voor rust kreeg Vosmeer een
door de Brabanders fel betwiste, straf
schop mee wegens hands van een ver
dediger en het was Wim Heijboer die het
hoofd koel wist te houden en de gelijk
maker langs doelman van Meer schoof.
Na rust was het opnieuw HSC dat het
eerste productief was en door Sjaan de
Bruin Vosmeer opnieuw op achterstand
schoot. De thuisclub nam hierna het in
itiatief over en wist via opnieuw een
strafschop wegens hands op gelijke
hoogte te komen met dit verschil dat niet
Wim Heijboer maar André Hommel het
vonnis voltrok. Vosmeer rook zijn kans
en besefte dat er meer dan 1 punt inzat
en kwam een kwartier voor tijd op
voorsprong door een tweede doelpunt
van André Hommel. Harry Havermans
zag een solo door doelman van Meer
gestopt terwijl 3 minuten voor het einde
een Heerlense verdediger in paniek zijn
eigen doelman naar de uiterste hoek liet
duiken op een te harde terugspeelkop-
bal. Ten koste van een hoekschop hield
hij zijn doel schoon wat evenwel uitstel
van executie bleek te zijn want Ad Goe-
degebuure benutte de wind die er stond
uitstekend door rechtstreeks de bal over
de hele HSC verdediging heen in te
schieten wat zonder meer een klasse
doelpunt genoemd kan worden waar
door de eindstand op 4-2 kwam te staan.
AI.I.E SOORTEN
Zuid-Oost singel 43 I el. 34368
BERGEN OP ZOOM
advertentie IM
Monique Ridderhof, Wik, 25.30 p. 3.
Annet Goedegebuure Wik, 24.80 p. 4.
Diana de Ruiter, Olympia, 24.75 p. 5.
Carolien van Oost, Olympia, 24.60 p. 6.
Anja Neele, Spido, 24.45 p. 7. Anelique
Koppenhol, SHF, 24.30 p. Klasse b.
moeilijke oefenstof vijf toestellen): 1.
Miranda Schot, Wik, 42.65 p. (10 jaar),
2. Anita Ridderhof, Wik, 40.55 p (9 jaar)
3. Annet Goedegebuure, Wik, 39.50 p
(10 jaar).
Het was voor het eerst dat de 14 b-
meisjes de aangepaste oefenstof uit klas
4 uitvoerden. Dhr. van Zetten (coördi
nator Tosport (kunstturnen) van het
KNGV, heeft met zijn assistenten in
november vorig jaar, de oefeningen ge
toond in Goes. Hierdoor kregen de lei
ders een inzicht voor het aanleren van
deze stof. De beste meisjes kunnen in
deze klasse uitkomen wanneer ze 8 en 9
jaar zijn. Uit deelname aan de zoge
naamde grand prix wedstrijden vloeit
een finale voort, waaruit de meisjes voor
de c-trainingen op Papendal gekozen
worden. Met deze selectie hoopt de
KNGV de basis bij de verenigingen te
verbreden om het topturnen te stimule
ren. De Thoolse deelneemsters waren 8,
9 of 10 jaar.
Een week eerder waren er turnproeven
te Stavenisse met deelnemers van
Kwiek, WWV, SHF, Excelsior, Spido en
Wik. Olympia houdt deze proeven apart
in verband met het grote aantal leden,
zodat het qua tijd niet gecombineerd
kan worden, 's Morgens om tien uur
opende wedstrijdleider P. Nuyten de
dag met het voorstellen van de juryle
den: dhr. en mevr. van Weele uit Krab-
bendijke, mevr. de Wilde-Groenewege
uitSt. Maartensdijk, dhr. Komerd en
dhr. Kaan uit Bergen op Zoom en dhr.
Aarnoudse uit Oud-Vossemeer.
De turnsters tot en met 15 jaar werkten 's
morgens eerst de verplichte oefenstof af
voor het behalen van het diploma, in
verschillende klassen in moeilijkheidsg
raad oplopend van 3 t/m 7. Voor de best
geklasseerden waren er prijzen: klas 3,4,
5: 1. Jolita Schot, Wik, 49.15 p. 2. Ellen
van Haaften Kwiek, 47.55 p. 3. Hennie
de Moed, Kwiek 47.10 p. 4. Sandra v.d.
Sar, Wik 46.95 p. 5. Anja Moerland,
Kwiek, 46.65 p. 6. Anneke Verreijen,
Spido, 46.65 p.
Klas 6-7: 1. Colette Petra de Boer, Wik,
52.65 p. 2. Corrinne v.d Broek, Wik,
52.30 p. 3. Janet Burgers, Wik 51.65 p„
een gemiddelde van 8.5 en hoger. Er
werd dus behoorlijk geturnd. Het diplo
ma wordt behaald bij een gemiddelde
van 6 over 6 toestellen, mits geen cijfer
beneden de 5 en geen twee cijfers tussen
de 5 en 6. Het minimum is 36, het max
imum 60 punten. Wethouder C. J.
Moerland reikte de prijzen uit. Van de
negentig meisjes misten er drie het di
ploma.
Jongens zijn nog zeldzaam bij de
Thoolse turnsport. 's Middags waren er
maar zes, van wie Jacco van Zetten,
Kwiek, met 46.50 p en Leonard van 't
Hof, Wik met 43.45 p de ereprijzen
wonnen. Op 1 na slaagden alle jongens.
Bij de dames vanaf 16 jaar werd nie
mand afgewezen. De ereprijzen gingen
naar Lyan Moerland, Wik, 53.05 p. 2.
Ria van 't Hof-Schot, Wik, 52.25 p. 3.
Connie Boot, Wik, 51.75 p. Lyan Moer-
Veertien B-meisjes voerden zaterdagmiddag tijdens de Thoolse turnkampioenschappen in de sporthal te Tholen voor het eerst een
speciaal KNGV-programma moeilijke oefenstof uit. Een beeld van de oefening op de brug ongelijk met vele belangstellenden op de
tribunes.
land en Maja Leinse kwamen uit in de
op een na hoogste klasse (9). Maja be
haalde 51.35 p en greep net mis voor de
ereprijzen. Niettemin toch een zeer
goede prestatie. De voorzitter van de
Thoolse turnfederatie, dhr. J. P. Smul
ders, reikte de prijzen uit. Hij bracht de
juryleden naast dank ook bloemen. Ook
de helpsters van de jury werden niet
vergeten. Kwiek-bestuurslid Vermaas
had tenslotte nog een geschenk voor
wedstrijdleider Nuyten, die deze dag tot
een goed einde had gebracht.
De wereld congresseert! Meer en meer,
ondanks een slechter wordende wereld
economie. Tachtig procent van alle
congressen vindt plaats in de maanden
april - mei - juni en duurt vijf dagen.
Naar schatting worden in Nederland,
België en Noord Frankrijk 2000 con
gressen per jaar gehouden en dat aantal
stijgt nog steeds.
Vandaar dat in Nederland de RAI thans
weer uitbreidt en ook Maastricht binnen
enkele jaren over een groot congres
centrum hoopt te beschikken. Congres
sen worden ook internationaler, want
40% van de Europese congres-organisa
toren schijnt deze in de toekomst in het
buitenland te willen organiseren. Als
daar voldoende capaciteit, hotelaccö-
modatie en verkeersverbindingen aan
wezig zijn.
Afstanden schijnen daarbij van minder
betekenis. Dat ook echtgenotes hierbij
een rol spelen, blijkt uit de "damespro
gramma's" die zeventig procent van de
congressen organiseren.
In Nederland worden thans jaarlijks
ongeveer 250 internationale congressen
gehouden; de meeste deelnemers eraan
komen uit een straal van 100-200 km.
Mensen zoeken mensen. Men wil het
persoonlijk contact. Technisch, zakelijk
maar ook gevoelsmatig. Congresseren
verbroedert. Men leert elkaar kennen en
waarderen. Waarmede onze wereld ge
diend is.
In de decembermaand zijn de grammofoonplaten in. Eerst klinken de sinter
klaasliedjes vanuit de boxen tot buiten de muren en nog geen weken later is dat
het geval met de kerstliederen. Tot de welvaartstijd behoort immers ook het
bezit van een plafenspeler met de nodige boxen, zodat ieder naar zijn meug kan
draaien.
Ver voor de tweede Wereldoorlog waren die er ook al, zij het heel wat krassiger
dan tegenwoordig. Maar het waren ook wel zwarte schijven en hoe het kwam
dat we toen iets heel anders ook wel grammofoonplaten noemdem, weet ik
eigenlijk ook niet meer, maar dan vertel ik je dan toch maar als veronderstel
ling.
Tot het agrarisch dorpsleven behoorden in die tijd vooral koeien. Ze zijn nu op
een enkele uitzondering tot ver buiten de dorpskommen verdwenen, want het
was niet alleen melk dat de koe meebracht, zoals het varken niet alleen maar
worst opleverde.
In die tijd liepen de koeien niet alleen in de wei, maar ook in de straten. Elke
morgen en elke avond weer. Wilde je ze 's morgens zien en dan had de boer of
veehouder ze toch al gemolken, dan moest je er vroeg bij zijn, maar 's avonds
was daartoe de kans volop aanwezig, want dat was zo tegen het avondeten.
Het was een söort India's tafereel als de dieren door de straat kwamen aan-
schommelen onder gezag van de jeugdige koeienwachter. De beesten kenden
fde weg naar de stal. Het viel me altijd wel op, dat op zeker ogenblik, ze waren
dan nog een meter of 50 tot 75 van de stal, dat de dieren hun tred versnelden. Ze
werden wat we nu deftig noemen geëmotioneerd. Onder invloed van die emotie
en mogelijk eveneens onder druk van sterke ingewandsroerselen lieten ze dan
hun - daar heb je het woord - hun grammofoonplaten vallen. Dat gaf altijd een
soort schrikeffekt in de straat, waar vaak wel arme, maar zeer propere lieden
woonden, die de gevolgen van deze periodiek terugkerende uitworp maar
weinig konden waarderen. Niet alleen het plaveisel en dat waren zgn. kinder
kopjes, werd op onbehoorlijke wijze geschonden, maar zeker niet zelden deelde
het effekt zich ook mee aan deuren en raamposten.
Zo rond een uur of vijf ontstond er altijd een zekere spanning als gevolg van de
vraag wat de voorbijtrekkende koeien nu weer zouden presteren. Nou, het was
bijna altijd raak en soms zochten ouders er meer achter, want ik zie ze zich nog
1afvragen waa om uitgerekend de koeien van boer P. juist voor onze deur tot een
dikwijls opzienbarende ontlasting kwamen. Behalve het al genoemde stalna-
derend motief is de vraag nooit werkelijk beantwoord. De koeien gingen vrolijk
door onder het motto: de dagelijkse dosis doet het.
Vaak moest ik kort na de explosie met een emmertje naar voren om de zaak
schoon te maken zo goed en kwaad dat ging. Dan konden we het weer 24 uur
uitzingen. Zo denk je soms bij het horen van een grammofoonplaat met kerst
liedjes aan zo heel andere dingen. Al waren het voor ons gevoel dan ook
grammofoonplaten. Zo'n herinnering mag dan toch wel, nu het jaar al zover is
verstreken.
"Met het vertrek van aannemingsbedrijf Suurland ontvalt de kleinste kern Scherpe
nisse een belangrijk stuk bedrijvigheid. Op langere termijn vindt daardoor een duide
lijke afslanking plaats van de werkgelegenheid op Tholen. Dat sterkt ons nog eens in
de opvatting om met inachtneming van een aantal essentiële voorwaarden, alles in het
werk te stellen om de werkgelegenheid op Tholen te behouden en waar mogelijk uit te
breiden".
B en w zeggen dat in antwoord op schriftelijke vragen van de CDA-fractie in de
Thoolse gemeenteraad over het voorgenomen vertrek van Suurland B.V. naar Roos
endaal.
Begin februari kwam het college ter ore
dat het aannemingsbedrijf met de ge
dachte speelde om naar buiten de ge
meente te verhuizen. "Daarop is door
ons op 6 februari met de directie contact
gelegd, terwijl op 7 februari daaraan
volgend burgemeester Baerends en wet
houder Versluijs onmiddellijk een uit
voerig mondeling onderhoud hebben
gevoerd. In dat gesprek is door de di
rectie van het bedrijf tot uitdrukking
gebracht, dat nagenoeg vast stond het
gegeven, dat het bedrijf binnen circa
anderhalve maand zou worden ver
plaatst naar Bergen op Zoom.
De noodzaak werd verklaard met te
wijzen op het gegeven, dat hét betrek
kelijk grootschalig aannemingsbedrijf
voor het merendeel van zijn bouwacti
viteiten was aangewezen op de regio
West-Brabant. Verplaatsing naar de re
gio lag voor de hand en was zelfs nood
zakelijk. In het gesprek is nog te berde
gebracht of van de zijde van de ge
meente Tholen bijdragen konden wor
den geleverd die tot een mogelijke
handhaving van het bedrijf in Scherpe
nisse zouden kunnen leiden. Vrijblij
vend is daarbij de vraag opgeworpen of
een inschakeling in het jaarlijks wo
ningwetprogramma mogelijk soelaas
Je ziet ze in ons land ook wel eens, die
vuurrood verpakte Edammertjes, maar
de meeste tref je aan in het buitenland.
Daar, buiten onze grenzen, moet zo'n
echt Edammer kaasje niet alleen bol
vormig zijn, maar vooral rood.
Waarom dat zo is lazen we in öet eerste
nummer van "Melk Machien". Dit
nieuwe blad is een uitgave van het Cen
traal Schoolmelkcomité te Rijswijk
(Z.H.). Het wordt gratis verspreid op alle
scholen in het voortgezet onderwijs waar
schoolmelk te krijgen is.
Van nature is een Edammer net zo min
rood als andere Nederlandse kaas. Maar
rood is nu eenmaal een handelsmerk
geworden. Heel lang geleden al en dat
zat zo.
Omstreeks het jaar 1200 werd door
Noordhollandse bollentelers al Edam
mer kaas gemaakt die werd verkocht
aan rondtrekkende kooplieden. Zo
kwam de export over zee naar Engeland,
Frankrijk en zelfs Portugal op gang. Een
probleem in die tijd was dat de natuur
lijke korst van de kaas niet zo best bes
tand was tegen de lange reis. De kaas
verdroogde, scheurde en er kwamen
zelfs mijten in. Maar daar werd gauw
wat op gevonden. De kaasjes werden
voor ze het zeegat uitvoeren ingesmeerd
met een doek, gedrenkt in een mengsel
van was en het sap van lakmoeskruid.
Daarna werden ze boven een bak met
paardemest gehangen en de ammo-
niakdamp uit die mest veroorzaakte een
mooie, donkerrode kleur op de borst.
Belangrijker was dat de kaas nu goed
beschermd was, maar vanaf die tijd zijn
Edammers in het buitenland rood.
Het omslachtig gedoe met de ammo-
niakdamp werd later vervangen door
een bewerking met de kleurstof uit
"rood hout", dat werd ingevoerd uit
Zuid-Amerika. Ook werden de kazen
wel verpakt in blazen van koeien en
varkens. Toen rond de laatste eeuwwis
seling paraffine werd uitgevonden was
er een slimmerik die daar ook yoor kaas
een goed verpakkingsmiddel in zag. Het
is een was-achtig produkf, dat reuk- en
smaakloos is en dat goed afsluit.. Voor
de Edammers werd de paraffine gek
leurd. Rood natuurlijk.
zou bieden. Door de directie is op die
suggestie afwijzend gereageerd.
Hoewel mede-directielid J. Suurland
zich uitdrukkelijk - blijkens de Een-
drachtbode van 20 november - gedis-
tancieerd heeft van suggesties in dag
bladen (het aannemingsbedrijf door ge
brek aan contact met en opdrachten van
de gemeente Tholen zou vertrekken-
red.) lijkt het juist nog het volgende as
pect te benadrukken' Het gemeentebe
stuur heeft in het recente verleden altijd
getracht om de plaatselijke bedrijven bij
voorrang en met inachtneming van be
ginselen van vrije concurrentie, in de
gelegenheid te stellen in te schrijven
naar daarvoor in aanmerking komende
projecten. Die gedragslijn is ook conse
quent ten aanzien van Suurland toege
past. Het bedrijf benadrukt, dat enige
reden tot verplaatsing is gelegen in de
omstandigheid dat de bouwactiviteiten
van het bedrijf zich in West-Brabant
voltrekken en niet op Tholen. Noch op
korte, noch op lange termijn wordt
reeële expansie op Tholen voorzien.
Nadere informatie bij het bedrijf leerde,
dat 15 Thoolse werknemers in de gele
genheid zullen worden gesteld om bij
verplaatsing naar Roosendaal hun
dienstverband voort te zetten. Op de
korte termijn geeft dat voor de Thoolse
werknemers dus geen nadelige gevol
gen. Op middellange termijn ligt het
voor de hand - aldus de directie - dat de
nieuwe werknemers uit de Brabantse
regio worden gerecruteerd. Hoewel wij
begrip hebben voor de argumentatie
van de directie, betreuren wij de hier
voor geschetste ontwikkeling", aldus b
en w van Tholen in hun antwoord aan
de CDA-raadsfractie.
Er is de laatste tijd nogal wat te doen
over mestkalveren. Zo kwam de Die
renbescherming met de resultaten van
een onderzoek, waaruit bleek dat nog
geen 5% van alle veehouders hun dieren
behoorlijk behandelen. In 95% van alle
gevallen krijgen de kalveren of niet ge
noeg licht, of zijn de oormerken niet
goed aangebracht, of hebben de beesten
veel te weinig bewegingsvrijheid. De
boxen zijn nl. in de meeste gevallen te
smal of te kort. Het gevolg is dat het kalf
niet kan gaan liggen of met zijn poten
klem staat, waardoor die krom groeien.
Als het kalf klein is gaat het nog wel met
de ruimte. Maar in de vijfde maand,
tegen het eind van de mestperiode,
wordt het een moeilijke zaak. Het kalf
weegt dan ca 220 kg en wordt te groot
voor de box. De laatste tijd is de toe
stand erger geworden. Want door al die
negatieve berichten over het toedienen
van hormonen, is de vraag naar kalfs
vlees teruggelopen. Daardoor blijven de
dieren noodgedwongen langer in de
boxen en groeien ze door tot 250-260 kg.
Veehouders die hun beesten in te smalle
boxen hebben staan of een van de eerder
genoemde regels niet in acht nemen,
overtreden de wet. En wel het zgn.
"mestkalverenbesluit" (een aanvulling
van de Wet op de Dierenbescherming).
Aan de overheid om deze mensen, die
dikwijls helemaal niet op de hoogte zijn
van de wettelijke eisen, een goede vóór
lichting te geven.