Sporthal Tholen vol gymnasten Werkgelegenheid op Tholen behouden en uitbreiden Vervolg plaatselijk meuws Ophalen huisvuil Jan Overeenkam... ....grammofoon platen. KAA BEE Donderdag 18 december 1980 EENDRACHTBODE 19 P} STAVENISSE e SCH£*P£*ISSF Ms wssekb* ff "wnnrufi\n p* Rj Poortvliet Sint Philipsland Mm jacobapoldf# Nieuw- Vossemeer Mooie finale Sobere winst WHS 3 tegen hekkensluiter WHS 4 dwong leider WC 5 remise af WHS 5 bracht punt mee uit Roosendaal Vosmeer 2 won. VLOERBEDEKKING GRATIS GELEGD Kunstturnen T urnproeven Jongens STEEDS MEER CONGRESSEN B en w naar aanleiding van vertrek Suurland: In Brabant ZO ROOD ALS EEN EDAMMER Bij voorrang 15 Tholenaars MESTKALVEREN, HOE WORDEN ZIJ BEHANDELD? 5IN"PHILIPSIAHD uit Nieuwkuyk wilde het werk uitvoeren voor 391.700, Huurman te Delft voor 426.400 en Uytdewilligen uit Oud-Vos- semeer voor 435.000 gulden. Een groeten-quiz Het is nog geen Kerst, zodat er nog wel melding van kan worden gemaakt dat de plattelandsvrouwen ook hun sinterklaas gezamenlijk vierden. Dat ging dan ge paard met een quiz, waarvan de vragen speciaal waren gericht op groentesoor ten en buitenlandse vruchtenzaden. Mevr. v.d. Reest kwam als beste uit de bus. Eigen gemaakte surprises werden uitgedeeld en de gedichten ontbraken niet. De jaarvergadering wordt 22 ja nuari gehouden. Kerstzangdienst Zaterdag 20 december wordt in de her vormde kerk traditiegetrouw een kerst zangdienst gehouden die om half acht begint. Medewerking is er van het qe- mengd zang- en jeugdkoor onder leiding van J. Wesdorp. De bijeenkomst staat onderleiding van ds. Budding die een kerstoverdenking zal verzorgen. "T.C. Zeelands Welvaren" De plaatselijke T.C. organiseerde vrij dagavond 12 december het clubkam pioenschap op de rollen. Dejury bestond uit Dirk Uil en Wim Bazen. De uitslag: le Adrie Houke 45.7 sec.; 2e Adrie v.d. Werf 46.2 sec.; 3e Rien Schipper 46.4 sec.; 4e Jan Opree 46.8 sec.; 5e Dick van Splunter 46.9 sec.; 6e Kees de Graaf 47.0 sec.; 7e Piet Jansens 47.1 sec.; 8e Wim de Graaf 47.4 sec.; 9e Ger Ernest 48.0 sec.; 10e Martin de Haan 49.3 sec. Opmerkelijk was dat de winnaar van deze avond Adrie Houke nog maar 15 jaar is. ï'i Stropers Een jachtopziener ontdekte ter hoogte van de Engelaarsdijk stropers, waarna de politie maandagmiddag omstreeks drie uur L. en B. uit Tholen kon aan houden. Ze beschikten beiden over een vuurbuks met munitie. Op het bureau kwamen ook gummilatten gummilatten (wapenstok) tevoorschijn, afgeschoten patronen en twee fazanten. L. schoot met een demper, zodat geen knallen werden gehoord. Ook die demper werd met behulp van een speurhond gevon den. Aanrijding Bij de Kadijk/Langeweg vond maandag een aanrijding plaats. Bestuurder V.D.W. uit Nieuw-Vossemeer reed met een bus en wilde voor hem rijdende personenauto van mevr. A. uit Oud- Vossemeer passeren. Daardoor ontstond een botsing met materiele schade. Mevr. A. verklaarde richting te hebben aange geven dat ze linksaf wilde slaan, waar voor ze ook voorgesorteerd had. De bu schauffeur vond, dat het niet tijdig ge beurd was. Beiden kregen een proces verbaal, de vrouw voor het niet tijdig richting aangeven, de man voor het niet voldoende afstand houden. Uitslagen D.S.V.F. Junioren gevorderden: P.v.d. Gouwe - A. Fonteijne 1 - 0, R. Breeman - M. Malis 1 - 0. D. Soldemeijer - Schenk 0 - 1, R. Nijpels - M. Lupker 1 - 0, Jac de Reus - R. Schenk 0-1. Senioren: H. Nijpels - J.F. Wallet 1 - 0, P. Rijngoudt - M. Verkerke 1 - 0. I.v.m. de feestdagen zal in de week van 25 december geen huisvuil worden opgehaald. In de week van 1 januari wordt op vrijdag 2 januari 1981 huisvuil opgehaald. Advertentie I.M. Levensreddend Nog een laatste oproep en beroep op de breedste laag van de bevolking. Dat zijn niet de kleintjes, ook niet de oudsten, maar daartussen zit wel het grootste deel van de bevolking. Die, hetzij man of vrouw, in vrijwel alle gevallen zonder enige schade voor zichzelf, maar wel le vensreddend voor de ander, een halve liter bloed kunnen, ja zelfs mogen af staan. Er zijn in het dorp al heel wat oud-gediende donors, die nog steeds niet schromen, maar langzamerhand is er voor menigeen toch wel opvolging nodig. Vrijdag 19 december is er een bloedaf- name-avond van het plaatselijk Rode Kruis. Een betere, kerstgave is nauwe lijks denkbaar. Vrijwillig en in alle vrij heidmaar wel levensreddend. Niet omzien naar een ander, maar zelf doen. De noodzaak is volop aanwezig. Wat minder animo voor duivententoonstelling Weliswaar iets minder druk dan vorig jaar, maar toch een behoorlijke animo voor de zaterdag geopende tentoonstel ling van "De Reisduif' Dat gebeurde door wethouder A. üosten, die vereni- SIN] MAARTENSDIJK gings aktiviteiten van belang achtte, dus ook die van De Reisduif. Hij verzekerde de aanwezigen, dat er een goede ver houding bestaat tussen het bestuur van deze vereniging en het bestuur van de gemeente. Dat willen we graag conti nueren, verzekerde de heer Kosten. Een vereniging die vrijwel het gehele jaar door aktief is. In de zomer met wed vluchten, in het najaar met een ten toonstelling, in het voorjaar met de kweek. Gezien het aantal leden kan bovendien van een bloeiende vereniging worden gesproken vond de wethouder, die bestuur en leden een goede tentoon stelling toewenste. Er waren 431 duiven te bekijken, dus een ruime variatie. Burgerlijke stand Jacob Aarnoud zv J. de Jager en N.G. Maris; Cornelis Marinus zv. C.M. van Oudenaarde en L. Neele; Jacoba Adriana dv. A.J. Kaashoek en A.J. Vos hol; Izaak zv. A.M. Geense en J.T. Quist; Adriana Margaretha dv. J. den Braber en M.J. Motman. Burgerlijke stond Geboorten: Mariska M.C.A., dochter van P.J.M. de Jong en C.C. van Rijen. Huwelijksaangiften: Petrus C.W. Mat- hijssen, 22 jaar, havenarbeider, en Ma ria L. de Jong, 21 jaar, modinette. Cor nelis J.A. Jansen, 26 jaar, hoofdontwik- keiassistent te Eindhoven en Maria S.D. Swagemakers, 27 jaar, onderwijzeres, Nieuw Vossemeer. Huwelijken: Ambrosius A.M. Brocatus, 22 jaar, leerling-fotograaf en Antonia M! Zuijkerbuijk, 22 jaar, bejaarden helpster te Roosendaal. Herman Dirkmaat, 23 jaar, agent van gemeentepolitie, te Zoetermeer en Jo hanna F.M. Perdaems, 21 jaar, kleuter leidster. Adrianus Q.M.M. van de Kasteele, 26 jaar, onderhoudsmonteur te Steenber gen en Maria C. Heijboer, 23 jaar, be jaardenverzorgster. De sporthal in Tholen diende zaterdag voor het eerst als domein voor de - spe ciaal met het oog op deze accommodatie - uitgestelde Thoolse kampioenschappen voor meisjes en jongens t/m 11 jaar. Kwiek Stavenisse, W.W.V.. St. Maar tensdijk, Excelsior Poortvliet, S.H.F. Scherpenisse, Spido Oud-Vossemeer, Olympia Tholen en W.I.K. St. Annaland. De tribunes waren prima bezet, zodat het een sfeervol gymfestijn was, al ontbrak daardoor de noodzakelijke stilte wel eens bij de oefeningen. De sporthal biedt een zee van ruimte, maar de deelnemers en toeschouwers moesten nog wel de moeilijke toegang voor lief nemen (en dan nog onder re genachtige omstandigheden). In de a- klasse gemakkelijke oefenstof voerden 180 meisjes het programma van de Ze bra-wedstrijden voor 10-11 jarigen te Hulst uit. Er waren maar 3 jongens, want helaas liet Kwiek het op hei laatste mo ment afweten. In de b-wedstrijd waren 14 meisjes: 2 van SHF, 2 van Spido en 10 van Wik. Deze turnden aangepaste oe fenstof uit klas 4 van het basis-pro gramma kunstturnen van het KNGV. Enkele vormen waren vereenvoudigd omdat men deze zware oefenstof nog niet geheel machtig was. Met vier jury leden werd dit onderdeel echter zeer se rieus bekeken, wat ook nogal wat tijd vergde. Juryleden voor de jongens wa ren de heren Aarnoudse en Smulders, voor de meisjes a: mevr. A. de Wilde- Groenewege, dhr. Kommers, dhr. Dommisse, dhr. Waasdorp, mej. Goud zwaard uit Oosterland en dhr. Mijns- bergen. Wedstrijdleider Jaap Pekelsma onderging de vuurdoop, maar dankzij medewerking van velen (o.a. de reken- tafel met de Olympia-dames) verliep dat zeer goed. Wethouder J. Versluijs reikte de prijzen uit. De finale werd gevormd door het op stellen van alle verenigingen, die een vrije oefening van de Zebra-wedstrijden demonstreerden. Voor het eerst zag men op het eiland Tholen zo'n groep meisjes in een zaal tegelijk zo'n oefening uit voeren. Met name vanaf de tribunes was dat een prachtig gezicht om de jonge turnsters zo in actie te zien. "t Was dan ook een zeer geslaagde turnmiddag. De medailles in de klasse a gemakke lijke oefenstof (drie toestellen) waren voor 1. Anita Ridderhof (Wik, 25.50 p. 2. Het duel van de hekkensluiters in de 2e klas reserve is dan weliswaar ten voor dele van WHS 3 uitgevallen, maar zo overtuigend was de 2 - 1 zege nu ook weer niet. Met name in de tweede helft werd nogal wat aan gerommeld. Overi gens was na lange afwezigheid Adri de Witte weer eens van de partij en hij maakte zich ook waar door de twee doelpunten voor zijn formatie te note ren. In de eerste 45 minuten was er wel een agressieve thuisclub aan het voet ballen en daarbij was met name Jan Westdorp voorin bijzonder aktief. Hij was ook de grondlegger van het eerste doelpunt, toen hij doorgebroken zuiver pastte op Adri de Witte, die geen moeite had: 1 - 0. Nauwelijks 5 minuten later was er een voortvarende Jan den En gelsman op het middenveld, die een goede combinatie leverde met weer Adri de Witte en laatstgenoemde tenslotte de uitstekende doelrijpe kans bood: 2 - 0. Na de thee leek of de conditie of de animo bij de thuisclub te zijn gedegra deerd. Dat was meer reden dat Klundert 4 de eer redde, dan vanwege de grotere inzet der gastformatie. Na de 2 - 1 stand was er voor de thuisclub nauwelijks meer defensief gevaar, maar aanvallend was er ook lusteloosheid, die een verdere afstand belette. De tweede helft maakte duidelijk, dat er geen 22 voetballers doende waren, die wekelijks hun condi tie op peil pogen te houden. De nul-nul in Halsteren was een WHS 4-zege en het was dan ook compleet te danken aan de groen-witte defensie, dat de koploper in de 4e klas reserve werd bedwongen. Een door leider Henk Guiljam, die met de blessure blijft tob ben, al was hij in Halsteren nog even aktief, uitgekiende 4-4-2 systeem maak te het vinnige Brabanders lastig. In WHS 4 opereert immers een steeds op vallender Sander Westdorp op het mid denveld, staat Ab Westdorp zijn laatste mannetje en is Han Vroegop de grote inspirator. De groen-witte grendel bleef gesloten, ondanks de vaak heftige Hal- sterse operaties. Voor de gasten was er niet meer uit te halen, al ontstonden nu en dan wel eens minieme kansjes. Maar een gelijkspel tegen een leider is winst. Met nieuweling doelman Henk van de Mark heeft de laatste senioren WHS formatie de gewenste versterking gekre gen. Toch had leider Leen den Oude aanvankelijk nogal zorgen in Roosen daal, want de groen-witten kwamen op achterstand door een eigen doelpunt en vervolgens werd BWR 3 een strafschop toegekend, die een verdere uitloop voor de thuisclub mogelijk maakte. Toen echter konden de handen op elkaar gaan, omdat de nieuwbakken groen witte doelman de 8.15 meter inzet keer de. Aanvallend bleek vooral Dirk West dorp aktief en toen van zijn voet een loepzuivere pass bij Joop Holstein te recht kwam, was het 1 - 1. Na de laatste theeslok stond de thuisclub echter weer voor, want alleen de aftrap bleek nodig om BWR ongemoeid te zien afstormen op de WHS veste en dat ook meteen af te ronden: 2 - 1. De gasten zaten niet in de put en het Roosendaalse doel moest een belegering doorstaan met schoten van Jaap Kodde, Izak van Dijke en Dirk Westdorp op lat en paal. Vijf minuten voor tijd kwam de gelijkmaker, toen oud-internationaal Henk Dijkema het voorbereidend werk leverde voor de via Dirk Westdorp ingeknalde verdiende gelijkmaker: 2 - 2. Vosmeer 2 heeft in de thuiswedstrijd tegen het Heerleens HSC 2 een 4-2 overwinning weten te behalen. Het de cor waaronder deze wedstrijd werd ges peeld was echt winters met van tijd tot tijd flinke regenbuien. Bovendien een zwaar en moeilijk bespeelbaar veld dat vooral in de doelmonden een modderige aanblik gaf. Het waren de gasten die de score na ongeveer een kwartier spelen wisten te openen door Johan van Weter maar kort voor rust kreeg Vosmeer een door de Brabanders fel betwiste, straf schop mee wegens hands van een ver dediger en het was Wim Heijboer die het hoofd koel wist te houden en de gelijk maker langs doelman van Meer schoof. Na rust was het opnieuw HSC dat het eerste productief was en door Sjaan de Bruin Vosmeer opnieuw op achterstand schoot. De thuisclub nam hierna het in itiatief over en wist via opnieuw een strafschop wegens hands op gelijke hoogte te komen met dit verschil dat niet Wim Heijboer maar André Hommel het vonnis voltrok. Vosmeer rook zijn kans en besefte dat er meer dan 1 punt inzat en kwam een kwartier voor tijd op voorsprong door een tweede doelpunt van André Hommel. Harry Havermans zag een solo door doelman van Meer gestopt terwijl 3 minuten voor het einde een Heerlense verdediger in paniek zijn eigen doelman naar de uiterste hoek liet duiken op een te harde terugspeelkop- bal. Ten koste van een hoekschop hield hij zijn doel schoon wat evenwel uitstel van executie bleek te zijn want Ad Goe- degebuure benutte de wind die er stond uitstekend door rechtstreeks de bal over de hele HSC verdediging heen in te schieten wat zonder meer een klasse doelpunt genoemd kan worden waar door de eindstand op 4-2 kwam te staan. AI.I.E SOORTEN Zuid-Oost singel 43 I el. 34368 BERGEN OP ZOOM advertentie IM Monique Ridderhof, Wik, 25.30 p. 3. Annet Goedegebuure Wik, 24.80 p. 4. Diana de Ruiter, Olympia, 24.75 p. 5. Carolien van Oost, Olympia, 24.60 p. 6. Anja Neele, Spido, 24.45 p. 7. Anelique Koppenhol, SHF, 24.30 p. Klasse b. moeilijke oefenstof vijf toestellen): 1. Miranda Schot, Wik, 42.65 p. (10 jaar), 2. Anita Ridderhof, Wik, 40.55 p (9 jaar) 3. Annet Goedegebuure, Wik, 39.50 p (10 jaar). Het was voor het eerst dat de 14 b- meisjes de aangepaste oefenstof uit klas 4 uitvoerden. Dhr. van Zetten (coördi nator Tosport (kunstturnen) van het KNGV, heeft met zijn assistenten in november vorig jaar, de oefeningen ge toond in Goes. Hierdoor kregen de lei ders een inzicht voor het aanleren van deze stof. De beste meisjes kunnen in deze klasse uitkomen wanneer ze 8 en 9 jaar zijn. Uit deelname aan de zoge naamde grand prix wedstrijden vloeit een finale voort, waaruit de meisjes voor de c-trainingen op Papendal gekozen worden. Met deze selectie hoopt de KNGV de basis bij de verenigingen te verbreden om het topturnen te stimule ren. De Thoolse deelneemsters waren 8, 9 of 10 jaar. Een week eerder waren er turnproeven te Stavenisse met deelnemers van Kwiek, WWV, SHF, Excelsior, Spido en Wik. Olympia houdt deze proeven apart in verband met het grote aantal leden, zodat het qua tijd niet gecombineerd kan worden, 's Morgens om tien uur opende wedstrijdleider P. Nuyten de dag met het voorstellen van de juryle den: dhr. en mevr. van Weele uit Krab- bendijke, mevr. de Wilde-Groenewege uitSt. Maartensdijk, dhr. Komerd en dhr. Kaan uit Bergen op Zoom en dhr. Aarnoudse uit Oud-Vossemeer. De turnsters tot en met 15 jaar werkten 's morgens eerst de verplichte oefenstof af voor het behalen van het diploma, in verschillende klassen in moeilijkheidsg raad oplopend van 3 t/m 7. Voor de best geklasseerden waren er prijzen: klas 3,4, 5: 1. Jolita Schot, Wik, 49.15 p. 2. Ellen van Haaften Kwiek, 47.55 p. 3. Hennie de Moed, Kwiek 47.10 p. 4. Sandra v.d. Sar, Wik 46.95 p. 5. Anja Moerland, Kwiek, 46.65 p. 6. Anneke Verreijen, Spido, 46.65 p. Klas 6-7: 1. Colette Petra de Boer, Wik, 52.65 p. 2. Corrinne v.d Broek, Wik, 52.30 p. 3. Janet Burgers, Wik 51.65 p„ een gemiddelde van 8.5 en hoger. Er werd dus behoorlijk geturnd. Het diplo ma wordt behaald bij een gemiddelde van 6 over 6 toestellen, mits geen cijfer beneden de 5 en geen twee cijfers tussen de 5 en 6. Het minimum is 36, het max imum 60 punten. Wethouder C. J. Moerland reikte de prijzen uit. Van de negentig meisjes misten er drie het di ploma. Jongens zijn nog zeldzaam bij de Thoolse turnsport. 's Middags waren er maar zes, van wie Jacco van Zetten, Kwiek, met 46.50 p en Leonard van 't Hof, Wik met 43.45 p de ereprijzen wonnen. Op 1 na slaagden alle jongens. Bij de dames vanaf 16 jaar werd nie mand afgewezen. De ereprijzen gingen naar Lyan Moerland, Wik, 53.05 p. 2. Ria van 't Hof-Schot, Wik, 52.25 p. 3. Connie Boot, Wik, 51.75 p. Lyan Moer- Veertien B-meisjes voerden zaterdagmiddag tijdens de Thoolse turnkampioenschappen in de sporthal te Tholen voor het eerst een speciaal KNGV-programma moeilijke oefenstof uit. Een beeld van de oefening op de brug ongelijk met vele belangstellenden op de tribunes. land en Maja Leinse kwamen uit in de op een na hoogste klasse (9). Maja be haalde 51.35 p en greep net mis voor de ereprijzen. Niettemin toch een zeer goede prestatie. De voorzitter van de Thoolse turnfederatie, dhr. J. P. Smul ders, reikte de prijzen uit. Hij bracht de juryleden naast dank ook bloemen. Ook de helpsters van de jury werden niet vergeten. Kwiek-bestuurslid Vermaas had tenslotte nog een geschenk voor wedstrijdleider Nuyten, die deze dag tot een goed einde had gebracht. De wereld congresseert! Meer en meer, ondanks een slechter wordende wereld economie. Tachtig procent van alle congressen vindt plaats in de maanden april - mei - juni en duurt vijf dagen. Naar schatting worden in Nederland, België en Noord Frankrijk 2000 con gressen per jaar gehouden en dat aantal stijgt nog steeds. Vandaar dat in Nederland de RAI thans weer uitbreidt en ook Maastricht binnen enkele jaren over een groot congres centrum hoopt te beschikken. Congres sen worden ook internationaler, want 40% van de Europese congres-organisa toren schijnt deze in de toekomst in het buitenland te willen organiseren. Als daar voldoende capaciteit, hotelaccö- modatie en verkeersverbindingen aan wezig zijn. Afstanden schijnen daarbij van minder betekenis. Dat ook echtgenotes hierbij een rol spelen, blijkt uit de "damespro gramma's" die zeventig procent van de congressen organiseren. In Nederland worden thans jaarlijks ongeveer 250 internationale congressen gehouden; de meeste deelnemers eraan komen uit een straal van 100-200 km. Mensen zoeken mensen. Men wil het persoonlijk contact. Technisch, zakelijk maar ook gevoelsmatig. Congresseren verbroedert. Men leert elkaar kennen en waarderen. Waarmede onze wereld ge diend is. In de decembermaand zijn de grammofoonplaten in. Eerst klinken de sinter klaasliedjes vanuit de boxen tot buiten de muren en nog geen weken later is dat het geval met de kerstliederen. Tot de welvaartstijd behoort immers ook het bezit van een plafenspeler met de nodige boxen, zodat ieder naar zijn meug kan draaien. Ver voor de tweede Wereldoorlog waren die er ook al, zij het heel wat krassiger dan tegenwoordig. Maar het waren ook wel zwarte schijven en hoe het kwam dat we toen iets heel anders ook wel grammofoonplaten noemdem, weet ik eigenlijk ook niet meer, maar dan vertel ik je dan toch maar als veronderstel ling. Tot het agrarisch dorpsleven behoorden in die tijd vooral koeien. Ze zijn nu op een enkele uitzondering tot ver buiten de dorpskommen verdwenen, want het was niet alleen melk dat de koe meebracht, zoals het varken niet alleen maar worst opleverde. In die tijd liepen de koeien niet alleen in de wei, maar ook in de straten. Elke morgen en elke avond weer. Wilde je ze 's morgens zien en dan had de boer of veehouder ze toch al gemolken, dan moest je er vroeg bij zijn, maar 's avonds was daartoe de kans volop aanwezig, want dat was zo tegen het avondeten. Het was een söort India's tafereel als de dieren door de straat kwamen aan- schommelen onder gezag van de jeugdige koeienwachter. De beesten kenden fde weg naar de stal. Het viel me altijd wel op, dat op zeker ogenblik, ze waren dan nog een meter of 50 tot 75 van de stal, dat de dieren hun tred versnelden. Ze werden wat we nu deftig noemen geëmotioneerd. Onder invloed van die emotie en mogelijk eveneens onder druk van sterke ingewandsroerselen lieten ze dan hun - daar heb je het woord - hun grammofoonplaten vallen. Dat gaf altijd een soort schrikeffekt in de straat, waar vaak wel arme, maar zeer propere lieden woonden, die de gevolgen van deze periodiek terugkerende uitworp maar weinig konden waarderen. Niet alleen het plaveisel en dat waren zgn. kinder kopjes, werd op onbehoorlijke wijze geschonden, maar zeker niet zelden deelde het effekt zich ook mee aan deuren en raamposten. Zo rond een uur of vijf ontstond er altijd een zekere spanning als gevolg van de vraag wat de voorbijtrekkende koeien nu weer zouden presteren. Nou, het was bijna altijd raak en soms zochten ouders er meer achter, want ik zie ze zich nog 1afvragen waa om uitgerekend de koeien van boer P. juist voor onze deur tot een dikwijls opzienbarende ontlasting kwamen. Behalve het al genoemde stalna- derend motief is de vraag nooit werkelijk beantwoord. De koeien gingen vrolijk door onder het motto: de dagelijkse dosis doet het. Vaak moest ik kort na de explosie met een emmertje naar voren om de zaak schoon te maken zo goed en kwaad dat ging. Dan konden we het weer 24 uur uitzingen. Zo denk je soms bij het horen van een grammofoonplaat met kerst liedjes aan zo heel andere dingen. Al waren het voor ons gevoel dan ook grammofoonplaten. Zo'n herinnering mag dan toch wel, nu het jaar al zover is verstreken. "Met het vertrek van aannemingsbedrijf Suurland ontvalt de kleinste kern Scherpe nisse een belangrijk stuk bedrijvigheid. Op langere termijn vindt daardoor een duide lijke afslanking plaats van de werkgelegenheid op Tholen. Dat sterkt ons nog eens in de opvatting om met inachtneming van een aantal essentiële voorwaarden, alles in het werk te stellen om de werkgelegenheid op Tholen te behouden en waar mogelijk uit te breiden". B en w zeggen dat in antwoord op schriftelijke vragen van de CDA-fractie in de Thoolse gemeenteraad over het voorgenomen vertrek van Suurland B.V. naar Roos endaal. Begin februari kwam het college ter ore dat het aannemingsbedrijf met de ge dachte speelde om naar buiten de ge meente te verhuizen. "Daarop is door ons op 6 februari met de directie contact gelegd, terwijl op 7 februari daaraan volgend burgemeester Baerends en wet houder Versluijs onmiddellijk een uit voerig mondeling onderhoud hebben gevoerd. In dat gesprek is door de di rectie van het bedrijf tot uitdrukking gebracht, dat nagenoeg vast stond het gegeven, dat het bedrijf binnen circa anderhalve maand zou worden ver plaatst naar Bergen op Zoom. De noodzaak werd verklaard met te wijzen op het gegeven, dat hét betrek kelijk grootschalig aannemingsbedrijf voor het merendeel van zijn bouwacti viteiten was aangewezen op de regio West-Brabant. Verplaatsing naar de re gio lag voor de hand en was zelfs nood zakelijk. In het gesprek is nog te berde gebracht of van de zijde van de ge meente Tholen bijdragen konden wor den geleverd die tot een mogelijke handhaving van het bedrijf in Scherpe nisse zouden kunnen leiden. Vrijblij vend is daarbij de vraag opgeworpen of een inschakeling in het jaarlijks wo ningwetprogramma mogelijk soelaas Je ziet ze in ons land ook wel eens, die vuurrood verpakte Edammertjes, maar de meeste tref je aan in het buitenland. Daar, buiten onze grenzen, moet zo'n echt Edammer kaasje niet alleen bol vormig zijn, maar vooral rood. Waarom dat zo is lazen we in öet eerste nummer van "Melk Machien". Dit nieuwe blad is een uitgave van het Cen traal Schoolmelkcomité te Rijswijk (Z.H.). Het wordt gratis verspreid op alle scholen in het voortgezet onderwijs waar schoolmelk te krijgen is. Van nature is een Edammer net zo min rood als andere Nederlandse kaas. Maar rood is nu eenmaal een handelsmerk geworden. Heel lang geleden al en dat zat zo. Omstreeks het jaar 1200 werd door Noordhollandse bollentelers al Edam mer kaas gemaakt die werd verkocht aan rondtrekkende kooplieden. Zo kwam de export over zee naar Engeland, Frankrijk en zelfs Portugal op gang. Een probleem in die tijd was dat de natuur lijke korst van de kaas niet zo best bes tand was tegen de lange reis. De kaas verdroogde, scheurde en er kwamen zelfs mijten in. Maar daar werd gauw wat op gevonden. De kaasjes werden voor ze het zeegat uitvoeren ingesmeerd met een doek, gedrenkt in een mengsel van was en het sap van lakmoeskruid. Daarna werden ze boven een bak met paardemest gehangen en de ammo- niakdamp uit die mest veroorzaakte een mooie, donkerrode kleur op de borst. Belangrijker was dat de kaas nu goed beschermd was, maar vanaf die tijd zijn Edammers in het buitenland rood. Het omslachtig gedoe met de ammo- niakdamp werd later vervangen door een bewerking met de kleurstof uit "rood hout", dat werd ingevoerd uit Zuid-Amerika. Ook werden de kazen wel verpakt in blazen van koeien en varkens. Toen rond de laatste eeuwwis seling paraffine werd uitgevonden was er een slimmerik die daar ook yoor kaas een goed verpakkingsmiddel in zag. Het is een was-achtig produkf, dat reuk- en smaakloos is en dat goed afsluit.. Voor de Edammers werd de paraffine gek leurd. Rood natuurlijk. zou bieden. Door de directie is op die suggestie afwijzend gereageerd. Hoewel mede-directielid J. Suurland zich uitdrukkelijk - blijkens de Een- drachtbode van 20 november - gedis- tancieerd heeft van suggesties in dag bladen (het aannemingsbedrijf door ge brek aan contact met en opdrachten van de gemeente Tholen zou vertrekken- red.) lijkt het juist nog het volgende as pect te benadrukken' Het gemeentebe stuur heeft in het recente verleden altijd getracht om de plaatselijke bedrijven bij voorrang en met inachtneming van be ginselen van vrije concurrentie, in de gelegenheid te stellen in te schrijven naar daarvoor in aanmerking komende projecten. Die gedragslijn is ook conse quent ten aanzien van Suurland toege past. Het bedrijf benadrukt, dat enige reden tot verplaatsing is gelegen in de omstandigheid dat de bouwactiviteiten van het bedrijf zich in West-Brabant voltrekken en niet op Tholen. Noch op korte, noch op lange termijn wordt reeële expansie op Tholen voorzien. Nadere informatie bij het bedrijf leerde, dat 15 Thoolse werknemers in de gele genheid zullen worden gesteld om bij verplaatsing naar Roosendaal hun dienstverband voort te zetten. Op de korte termijn geeft dat voor de Thoolse werknemers dus geen nadelige gevol gen. Op middellange termijn ligt het voor de hand - aldus de directie - dat de nieuwe werknemers uit de Brabantse regio worden gerecruteerd. Hoewel wij begrip hebben voor de argumentatie van de directie, betreuren wij de hier voor geschetste ontwikkeling", aldus b en w van Tholen in hun antwoord aan de CDA-raadsfractie. Er is de laatste tijd nogal wat te doen over mestkalveren. Zo kwam de Die renbescherming met de resultaten van een onderzoek, waaruit bleek dat nog geen 5% van alle veehouders hun dieren behoorlijk behandelen. In 95% van alle gevallen krijgen de kalveren of niet ge noeg licht, of zijn de oormerken niet goed aangebracht, of hebben de beesten veel te weinig bewegingsvrijheid. De boxen zijn nl. in de meeste gevallen te smal of te kort. Het gevolg is dat het kalf niet kan gaan liggen of met zijn poten klem staat, waardoor die krom groeien. Als het kalf klein is gaat het nog wel met de ruimte. Maar in de vijfde maand, tegen het eind van de mestperiode, wordt het een moeilijke zaak. Het kalf weegt dan ca 220 kg en wordt te groot voor de box. De laatste tijd is de toe stand erger geworden. Want door al die negatieve berichten over het toedienen van hormonen, is de vraag naar kalfs vlees teruggelopen. Daardoor blijven de dieren noodgedwongen langer in de boxen en groeien ze door tot 250-260 kg. Veehouders die hun beesten in te smalle boxen hebben staan of een van de eerder genoemde regels niet in acht nemen, overtreden de wet. En wel het zgn. "mestkalverenbesluit" (een aanvulling van de Wet op de Dierenbescherming). Aan de overheid om deze mensen, die dikwijls helemaal niet op de hoogte zijn van de wettelijke eisen, een goede vóór lichting te geven.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1980 | | pagina 19