Smerdiekse vakbond
streed óOjaarvoor
menswaardig bestaan
BOUMAN POTTER
•?x§>
iiüi
imiii
iilii
lil®
iiiliüiiiilll
ÜI
ktaa
IHÜIfliBi
WillemvanDijke zit niet te
springen omV.U.T. regeling
*/S~> -ty5S"
Donderdag 13 maart 1980
36e Jaargang no. 17
Uitrukken
Ringbijeenkomst
Hervormde Jeugd
Hulde voor oprichter J. Hengstmengel
van jubilerende voedingsbond F.N. V.
Ondergewaardeerd.
Dank verschuldigd.
WONINGINRICHT
Molenstraat
Poortvliet
Bijzonder trots.
Rode rozen.
Mooie, oude dag.
De eerstkomende maanden zal duidelijk worden of het ge
meentebestuur van Tholen een nieuwe lijst met handtekenin
gen kan verwachten voor de Stichting van een Chr. Lagere
School van de Geref. Gem. in Ned. en de oud Geref. Gem. in
Stavenisse. Het op 28 januari ingediende verzoek is door het
bestuur bij brief van 3 maart ingetrokken.
Kortere weg
Serieus
Lid "Vereniging
Goud-en
Zilversmeden
Koninklijk zilver na 40 jaar werk op Noordhoeve in Sint Phililpsland
Van mankracht naar de p.k.'s.
disjockey
Wim en Marja
Niet verkregen, maar
verdiend.
Eendrachtbode Postbus 5
4697 ZG Sint-Annaland
Telefoon 01665-2752 Telex 54520
Het enige nieuwsblad voor de streek Tholen
en Sint-Philipsland, waarin opgenomen de
Thoolse Courant en het Advertentieblad.
Verschijnt donderdag.
Postrekening 1 2 44 07
Bankrekening 30 30 05 556
Abonnement ƒ13,50 per halfjaar, per jaar
ƒ26,50, per post ƒ33,50 per jaar, losse
nummers f0,70.
Opgave advertenties voor dinsdag 16.00
uur. Advertentieprijs ƒ0,27 plus btw per
mm.
Spierinkjes t/m 20 woorden ƒ6,50 contant
inclusief btw. Op rekening ƒ7,50.
Hoofdredacteur G. Heijboer.
Het is meer uit overlevering dan uit de
huidige praktijk, dat we het begin van de
vootjaarsarbeid nog vereenzelvigen met
de landbouw. In die sector zal er straks
met de inzaai inderdaad een extra aan
pak zijn, maar dat houdt niet tegelijker
tijd in, dat er dan meteen zoals dat
vroeger het geval was - voor honderden
handen werk is. Integendeel, enkele
tientallen trekkers met aanhangers en
dan evenzovele bestuurders van die ge
mechaniseerde paardenkrachten, ma
ken de dienst uit. Je kunt er nog goed
aan doen kinderen extra te waarschu
wen voor toenemend verkeer, ook
waarschuwen niet op landbouwwerk
tuigen of trekkers te klimmen, maar er
hoort niet meer bij, dat de armoe voor
talloze arbeidersgezinnen door die
vooijaarsaanpak is verdwenen. Nog de
zer dagen hoorden we dat in de toch
weidse Oude Polder te St. Philipsland
een agrarisch medewerker overbleef. De
situatie is danig veranderd. Fabrieken
en havens, aannemingsbedrijven en
woningbouwers slorpen het arbeidspo
tentieel voor een groot gedeelte op. Dat
neemt niet weg, dat in ons gebied die
voorjaarslandbouwaanpak blijft aan
spreken. Ook al wegens het nieuwe
leven in de natuur. Het is in deze tijd, dat
we toch weer eens werden geconfron
teerd met arbeidsvreugde en arbeids-
vrede. Een schier evengrote tegenstel
ling in deze tijd van weer ongekende
arbeidsonrust als de midwinter van de
midlente verschilt. Met overal tot sta
kingen aangeporde massa's, die als het
ware de vloek al over het land uitroepen,
zonder dat nog een boterham minder is
gesmeerd, kom je in die welvaartswoes
tijn van ontevredenheid een oase tegen
met een werknemer die 40 jaar lang be
hoorlijk de handen uit de mouwen stak,
maar zich zo met het bedrijf weet te ve
reenzelvigen, dat voldoening en tevre
denheid van het gezicht straalde. Vol
doening omdat elk jaar opnieuw voor
ogen kwam, dat het werken resultaat
opleverde. Tevredenheid omdat de be
loning daarvan niet te wensen overliet.
Men kan tegenwerpen dat waarschijn
lijk de wensen te gering zijn bij zo ie
mand, maar wie wil beweren, dat geluk
met weelde te koop is, heeft het ook mis.
Loon verzoent de arbeid. Maar nimmer
aflatende eisen, neemt elke voldoening
en zeker elke tevredenheid weg. Het is
onzin naar oude tijden met kreerende
arbeidersgezinnen terug te verlangen.
Het is wel onzin, dat een minder meer of
zelfs een tikkeltje minder, behalve mis
schien voor de laagst betaalden, meteen
de grootste armoede zou ontketenen.
Nederland is een land geworden van
gekrakeel. Elke uitspraak geeft aanlei
ding tot tegenspraak. Daarmee menen
we dan de zaak te redden, terwijl we ons
gezamenlijk verder in de misere dom
pelen. Misschien is het voorbeeld van de
enige, overgebleven werknemer in de
Oude Polder te St. Phililpsland met zijn
arbeidsvreugde en arbeidsvrede, al 40
jaar lang, reden om zijn gelukkig lot te
willen delen. Dat zal moeilijk door sta
ken worden bereikt. Veeleer door een
frisse, nieuwe aanpak. Met de mogelijk
heid dat we daardoor de veel minder
bedeelden, met name de werklozen, nog
wel kunnen toesteken wat ze nodig heb
ben. Anders zullen, maar wij vrezen, zij
het eerst de dupe worden. Met dan toch
weer de komende uitruktijd voor de
landbouw: veel arbeidsvreugde en ar
beidsvrede toegewenst.
Zeventig jongeren van de Ring Zeeland
van de Herv. Ger. Jeugdbond kwamen
zaterdag in het verenigingsgebouw te
Sirjansland bijeen rond het thema 'Je
hova's getuigen en een getuigende ge
meente'. De jongeren kwamen uit Sta-
venisse, St. Maartensdijk, St. Annan-
land, Tholen, Amemuiden, Yerseke en
Sirjansland. Hugo de Ketterij uit Ame
muiden opende de bijeenkomst om een
uur met schriftlezing en gebed. Ds.
Stroeve uit H.I. Ambacht sprak vervol
gens over Jehova's getuigen, waarna een
uitvoerige bespreking volgde. Na de ge
zellige broodmaaltijd, verzorgd door de
J.V. Sirjansland, organiseerde de j.v. St.
Annaland een grappige quiz. 's Avonds
was er een bijbelstudie o.l.v. ds. Chr. v.d.
Valk over een getuigende gemeente
n.a.v. 2 Koningen 7: 9a "toen zeide de
een tot de ander, wij doen niet recht,
deze dat is een dag van goede boodschap
en wij zwijgen stil". In groepen werd
over dit onderwerp gediscussieerd o.l.v.
Dhr. B. Baijense uit Tholen.
Om half negen werd deze goede bijeen
komst afgesloten. Van 18 tot 20 oktober
wordt er een weekend gehouden in de
Koebel te Burgh over het thema "per
soonlijk bijbellezen, gebed en stille tijd".
Ds. W. J. Gorissen uit Stavenisse heeft in
principe zijn mederwerking toegezegd.
"Er was echt moed voor nodig om zestig jaar geleden een vakbond op te richten. Je
moest hard werken en je mocht niks zeggen. Jap Hengstmengel kon z'n mond echter
moeilijk houden. Hij liet zich niet kapot maken, noch door de boeren, noch door de
ellende van die tijd". De uit Scherpenisse afkomstige en nu in Ovezande' woonachtige
journalist Kees Slager zei dat vrijdagavond in Haestinge te St. Maartensdijk bij de
viering van het zestigjarig bestaan van de voedingsbond F.N.V. Dhr. Hengstmengel
werd daarbij als enige nog in leven zijnde oprichter, extra in 't zonnetje gezet. Hij is
een van de zes Thoolse landarbeiders die in een boek voorkomen, dat Kees Slager
geschreven heeft over landarbeiders in Zeeland en op de ZuidHoilandse eilanden.
De voorzitter van de jubilerende afde
ling, dhr. D. C. Kaashoek, herinnerde
eraan, hoe op 10 maart 1920 in het café'
van Kees Hage de Algemene Neder
landse Landarbeiders Bond werd opge
richt: de eerste afdeling op Tholen en
zelfs in Zeeland. Het bestuur bestond uit
A. P. Bout, Andr. de Graaf, Nathan de
Viet, Kees Rijn en Kees Zwagemaker.
Het doel was, samen een beter bestaan
opbouwen, want de omstandigheden
waren toen bijzonder slecht: erg lange
werktijden, bijzonder zwaar werk en een
miserabele beloning. Uurlonen van 15
tot 20 cent waren gewoon, als men ten
minste werk had. Was men werkloos,
dan kon 'men steun trekken: 7,20 per
week gedurende zeven weken of men
kreeg eerst zoveel wachtweken, als men
teveel had verdiend. Om daarin verbe
tering te brengen is een zware strijd
gestreden door de pioniers .We lazen het
onlangs nog in de rubriek "Gouden
Flitsen" in de Eendrachtbode, dat de
beide landarbeidersbonden vijftig jaar
geleden om verhoging van de steun
vroegen, maar b. en w. vonden het niet
nodig,. De leden van toen verslapten
echter niet en begrepen dat eendracht
macht is.
Vaak hebben deze mensen geen werk
kunnen krijgen, want ze waren rooien.
Velen zochten elders werk, wat ook
meestal beter werd betaald. Na de oor
log werd de bond heropgericht en streed
men weer voor dezelfde idealen.
Men kreeg alleen een andere naam:
A.N.A.B. Nog steeds was die landarbei
der ondergewaardeerd, al was het wat
beter. Het werk was nog zwaar en in de
winter dikwijls erg krap. De afdeling
groeide en bereikte zijn hoogste ledental
van 196.
Na de februariramp van 1953 gingen
vele landarbeiders naar de dijkwerken
en en de herverkaveling. Daarvoor wa
ren er al velen naar Walcheren en
Schouwen geweest: in de D.U.W. 's
winters.
Ook door de mechanisatie werden velen
uit de landbouw gestoten en zo ontstond
de pendel. De landarbeiders werden ge
waardeerde krachten in de Rotterdamse
havens en bij de plantsoenendienst.
Er kwam een L.T.S., zodat de jongeren
een ander vak konden leren. D8e
A.N.A.B. verloor daardoor veel leden
aan andere bonden. Het oude ideaal van
de achturige werkdag kwam in zicht en
ook de beloning werd beter. De landar
beider van toen is nu een specialist, die
met dure machines werkt en een mens
waardig bestaan heeft.
Laten we niet vergeten, dat dit bereikt is
door de strijd van de mensen die zestig
jaar geleden onze afdeling hebben op-
-u
Advertentie IM
gericht. We zijn hen daarvoor bijzonder
veel dank verschuldigd. We zijn nu geen
A.N.A.B. meer, maar voedingsbond
.Vele bedrijfstakken zijn nu bij elkaar
gekomen, maar nog steeds geldt dat
zelfde doel belangenbehartiging van
de leden. Dat wordt door deze regering
erg moeilijk gemaakt. Deze regering is
met hetzelfde enthousiasme met de
vakbeweging bezig als onze oprichters,
alleen met dit verschil, dat de regering
de vakbeweging wil afbreken.
Daarom ongeorganiseerden: blijf niet
langer parasiteren op je kameraden, die
soms zestig jaar contributie hebben be
taald, aldus voorzitter Kaashoek.
Hij ging vervolgens over tot de huldiging
van de enige nog in leven zijnde oprich
ter van de zestigjarige afdeling, de 82-
jarige J. Hengstmengel, die samen met
zijn vrouw in een versierde, gemakke
lijke stoel zat om deze jubileumavond
Wethouder C. J. Moerland heeft
vrijdagavond de jubilerende voe
dingsbond F.N.V. Sint-Maar
tensdijk namens het gemeente
bestuur van Tholen zestig roden
rozen aangeboden. Ik ga als
rooie wethouder niet naar een
rode bond met gele chrysanten",
zei wethouder Moerland, zelf nog
steeds lid van de voedingsbond
F.N.V. daarom voelM de hij zich
ook in een bekende omgeving.
De wethouder verontschuldigde
de burgemeester ,die een andere
bijeenkomst bezocht, en felici
teerde de enige vakbond op Tho
len die het zestigjarig bestaan be
reikt heeft, met dit bijzondere ju
bileum. Voorzitter D. C. Kaas
hoek maakte met grote voldoe
ning melding van de aanwezig
heid van een vertegenwoordiger
van het gemeentebestuur. "Dit is
de eerste keer dat er een wethou
der op een jubileum van onze af
deling is.
Wij stellen dit bijzonder op
prijs:", zei dhr. Kaashoek, die
bloemen meegaf voor mevr.
Moerland, die haar man de afge
lopen week nog geen enkele
avond thuis had.
mee te maken. De jubilaris, die zich nog
erg vinnig toonde, werkte veertien jaar
op het landbouwbedrijf van de fam. v.d.
Vaate. Verder nog op de Reygersburch
van de fam. Hage en in de "Witte Juun"
bij Langejan.
Voorzitter Kaashoek zei bijzonder trots
te zijn op dhr. Hengstmengel. "U hebt
de erbarmelijk slechte tijd meegemaakt
met 7.20 steun. U ging 58 jaar geleden in
de haven werken en verdiende 40 gul
den per week, maar toch kwam u zonder
schoenen thuis. De contributie van een
kwartje per week werd betaald, ook als u
geen werk had. Je hart trok naar de
landbouw, waarin je ook de langste tijd
gewerkt hebt. Twintig jaar geleden hebt
u nog wel in een fabriek gewerkt, maar
daar stonk het te hard en u ging niet
meer terug. U kreeg geen W.W., maar
de bond zorgde, dat het in orde kwam.
Ook mevr. Hengstmengel heeft veel in
de landbouw gewerkt en ze heeft de boer
ook nog wel eens een verhaaltje verteld.
Al werkende hebben jullie toch een ei-
Het bestuur van de jubilerende afdeling
St. Maartensdijk van de voedingsbond
F.N.V. met oprichter J. Hengstmengel
en zijn echtgenote in een versierde stoel
op de voorgrond. Staande v.l.n.r. secre
taris-penningmeester L. Kloet, districts
bestuurder P. Kenter, J. de Graaf, voor
zitter D.C. Kaashoek. W. Koopman en
D. van Gorsei. Het zestigjarig bestaan
werd vrijdagavond in Haestinge gevierd
in aanwezigheid van de landelijke voor
zitter van de voedingsbond FNV, dhr. C.
Schelling.
gen huis gehad en daar 47 jaar gewoond.
Nu zit u in een bejaardenwoning en ge
niet van een mooie, oude dag. U volgt
nog steeds alles, wat met de bond te
maken heeft. U bent er ook van over
tuigd, dat wat u nu hebt, door de strijd
van die zestiger jaren is bereikt. U zult
het dan ook niet eens zijn met wat vorige
week in een verslag in de E.B. stond, dat
deze tijd een vloek is voor de mensen.
Vervolg op pag. 5
B en w delen dat mee aan de Thoolse
gemeenteraad, die tijdens de vergade
ring van maandagmiddag a.s. een be
slissing zou nemen over het voorstel van
b en w om het verzoek af te wijzen. Zoals
al eerder gemeld, kwam de Chr. School
Stavenisse maar aan 45 leerlingen, ter
wijl er 60 nodig waren.
Het schoolbestuur heeft het verzoek in
getrokken omdat een afwijzing van de
gemeenteraad werd verwacht en een
beroepszaak bij G.S. van Zeeland en de
Kroon driejaar zou vergen. "We weten
niet of de ouders zoveel geduld hebben
en daarom proberen we langs een an
dere, kortere weg mogelijkheden te zoe
ken om onze school te kunnen stichten,
We zijn pas begonnen om de ouders
weer de bereidheid te vragen om hun
kinderen voor augustus 1981 of augustus
1982 naar de nieuwe school te laten
gaan", zei ons secretaris M.J. de Rijke.
Hij liet verder weten, dat de plannen
voor het stichten van de nieuwe school
nog steeds serieus worden bekeken. "We
zijn blij dat b en w ons in hun voorstel zo
uitgebreid ingelicht hebben. Gepro
beerd wordt in de nieuwe aanvraag aan
die bezwaren tegemoet te komen. We
hebben er al met diverse mensen over
beraadslaagd. Op de nieuwe handteke
ningenlijst zullen weer andere mensen
komen. Ouders van zesde klassers zullen
afvallen, maar zij die nu nog geen kin
deren op de lagere school hebben, zullen
erbij komen. We doen wat we kunnen en
gaan rustig met ons onderzoek verder.
We willen geen onnodige opschudding.
Mocht het niet gaan, dan bloedt het
voorlopig dood, maar de schoolstichting
blijft bestaan", aldus secretaris De
Rijke.
Juwelier
horloger
opticiën
Grote Kerkstraat 5 - Steenbergen
TEL 01670-63385
Adri C Broekhuis, een begrip voor kwaliteit en service
•X*1,X'y:X:XyX'X'X,X,X'Xi
■ittü
Uitrukken maar jongens en meis
jes, mannen en vrouwen
0
Met geweldige verkeerscontrole
0
Met een voorlopig afzien van een
chr. school in Stavenisse
0
Met een open dag L.T.S.
0
Met een Ringbijeenkomst Her
vormde Jeugd o
Met verlenging van het horeca-
sluitingsuur
Met bevordering en een weer ho
gere salariëring van onze bloedei
gen, zeer gewaardeerde ambtena
ren o
Met arbeidsvreugde van een ge
decoreerde boerenknecht in St.
Philipsland
Met een Smerdiekse vakbond die
de diamanten griffel kreeg voor
een rechtvaardige inzet ten be
hoeve van een menswaardig bes
taan. o
Met een Welzijnscommissie die
zelfs in de lente nog acht in
spraakavonden wil houden
0
Met 500 gulden boete als je een
scheidsrechter op z'n neus tikt
0
Met Jan Overeenkam en met
Kees en Kee, die lentekriebels
voelen 0
Met wat matiging voor de mu
ziekkorpsen-subsidie
0
Met zendamateurs en volksdan
sers
Met sportdepressies en sport
prestaties 0
Met toch vast....die lenteglimlach
0
Uitstel is afstel, want door de
straat van straks komt men bij het
huis van nooit
0
Dit nummer bestaat uit 16 pagi
na's
Advertentie IM
De in september 60 jarige W. van Dijke uit Sint Philipsland ziet helemaal niet
reikhalzend uit naar het moment van pensioenering, noch minder staat hij te springen
om van de onze tijd befaamde regeling, die een vóór de 65 jarige leeftijd uittreding uit
een dienstverband mogelijk maakt, gebruik te maken. Daarom kwam burgemeester G.
van den Berg zaterdagavond in Dorpshuis De Wimpel bij uitreiking van een konink
lijke onderscheiding dan ook terecht tot de conclusie, dat temidden van zovele
arbeidsonrust in den lande er niet overal een tegenstelling is tussen werkgever en
werknemer. Men kan in het werk ook beiden een gemeenschappelijk belang zien. Dat
is zeker het geval tussen boer N.L. de Oude en zijn enig overgebleven werknemer W.
van Dijke. Eerstgenoemde nam het woord werknemer trouwens niet in zijn mond.
Hier geldt volop het juiste woord medewerker, stelde de heer De Oude, die dan ook
haast maakte om voor de heer Van Dijke een koninklijke onderscheiding aan te
vragen. Het resultaat was zaterdagavond in De Wimpel de volgens alle daar aanwe
zigen volop verdiende zilveren medaille van de Orde van Oranje Nassau voor Willem
van Dijke.
"Jaöne, mens je ziet 'r hoed uut". Dit
soort begroetingswoorden klonken za
terdagavond in De Wimpel, toen de ge
nodigden daar arriveerden om de hul
diging bij te wonen van hun medewer
ker, familielid of dorpsgenoot W. van
Dijke vanwege zijn 40 jarig dienstver
band bij de familie De Oude op de
boerderij de Noordhoeve. Het tekende
de goede sfeer van de gezellige, vooral
ongedwongen bijeenkomst met een
duidelijk warme vriendschap voor de
jubilaris en echtgenote. Het welkomst
woord van de heer N.L. De Oude was
dan weliswaar op een meer officiële
toon van die begroeting van "Jaóne",
maar dat deed geen afbreuk aan de sfeer
van de gezellige, vooral ongedwongen
bijeenkomst met een duidelijk warme
vriendschap voor de jubilaris en echtge
note. De organisator van de avond bek
lemtoonde het welkom op de bijeen
komst ter ere van de fam. van Dijke en
kon zich daarbij inzonderheid richten
tot het voltallig college van b en w, de
vertegenwoordigers van de ZLM-afde-
ling de heer A.G.M. Wisse en A.K.
Guiljam, tot CNV vertegenwoordiger
A.Kosten en voorts tot menige oudge
diende van de Noordhoeve.
Burgemeester van den Berg erkende dat
het meer en meer een uniek gebeuren
wordt een veertigjarig dienstverband
aan te treffen en dan vooral in de land
bouw. De drommen landarbeiders en
landarbeidsters van weleer, zijn immers
tot enkelingen gereduceerd. In 40 jaar
heeft ook de heer Van Dijke een gewel
dige ontwikkeling in die sector meege
maakt. Hij herinnerde er aan hoe op de
jongste ZLM kringvergadering te Oud-
Vossemeer werd gesteld, dat thans die
zgn, goede oude tijd zo wordt geideali-
Met spoed ervaren
gevraagd voor zaterdagavond.
Bar - Discotheek
OUD-VOSSEMEER
TEL, 01667-649
Advertentie IM
Dhr. W. van Dijke glundert na de ont
vangen koninklijke onderscheiding we
gens een veertigjarig dienstverband bij de
fam. de Oude op de Noordhoeve in St.
Philipsland. Geheel links de eerste
werkgeefster, oma de Oude en in 't mid
den mevr. van Dijke.
seerd,v maar dan wordt vergeten, dat er
onder barre en boze omstandigheden
gewerkt moest worden. Met grote ar
moe. Goed was in vergelijking met thans
mogelijk de tevredenheid onder de
mensen, maar dat het toen altijd goed
was, kan men zeker niet zeggen. Hij
toonde diep respect voor hen, die de zo
snelle ontwikkeling, ook in de landbouw
kunnen overnemen. Van handkracht
werd het mechanisatie, van spierinzet
naar technische vaardigheid. Willem
van Dijke heeft zich daarin op juiste
wijze kunnen en willen aanpassen. Een
medewerker met volop mede-verant
woordelijkheid. Een meedenker in het
bedrijf, waar ook hij voor staat. Geen
werker omdat het moet, maar er met
huid en haar bij betrokken zijn. De heer
de Oude kon er veel aan overlaten, of
dat nu de vijf ;werkdage" waren of op
zaterdag. Een medewerker in de beste
zin van het woord. Nu is er dan op deze
zaterdagavond dit gezellig familiesa-
menzijn. Als dagelijks bestuur van de
gemeente zijn we daarbij compleet aan
wezig, omdat we ook met een bijzondere
en mooie opdracht naar hier zijn geko
men. Veelal komen verzoeken om in
aanmerking te komen voor een konink
lijke onderscheiding van de aanvragers
op het laatste moment, maar in dit geval
was alles tijdig aan de gang. De burge
meester wees er vervolgens op, hoe men
bij koninklijke onderscheidingen nog
steeds zit met rangen en standen, hoe
veel daarop ook is gedokterd en aange
zien dhr. Van Dijke geen andere maat
schappelijke functies vervulde, was het
niet zo eenvoudig daarvoor in aanmer
king te komen. Met te meer vreugde kan
ik daarom thans meedelen, dat H.M. de
Koningin, Willem van Dijke de zilveren
medaille van de Orde van Oranje Nas
sau heeft toegekend. Bij het opspelden
zei de burgemeester tot besluit, hoe ei" op
dit koninlijk ereteken de woorden staan:
God zij met ons. Hij wist, hoe deze
woorden voor de familie Van Dijke veel
betekenis hebben en hoopte dat ze voor
beiden bewaarheid zouden worden.
In zijn felicitatie merkte de heer De
Oude op, hoe in de volksmond wordt
gesteld, dat iemand een koninklijke on
derscheiding verkreeg. Hier mag wor
den gesteld: echt verdiend. Voorjaar
1940 kwam de heer Van Dijke bij onze
familie werken en nadat de Noordhoeve
nog anderhalf jaar was verpacht aan de
fam. Van Schelven kwam spreker uit het
Schouwse land naar Sint Philipsland.
Toen in de oorlog door een verdwaalde
vliegtuigkogel de schuur in de Oude
Polder afbrandde was er een grote te
leurstelling, zoals die er ook was tijdens
het rampjaar, toen de boerderij tussen 1
februari en december 1953 moest wor
den verlaten. In 1955 stond er een nieu
we schuur en vierde mechanisatie hoog
tij. Voor die tijd was er immers zoveel
handwerk met heel wat meer 'werk
krachten dan nu het geval is. De heer De
Oude herinnerde aan de tijd van het
bieten rooien met de hand, maar van
wege het bewaren der zgn koppen ook
een tweemaal kappen van de biet, eerst
voor het loof, dan voor de kop, dat alles
is door de machines overgenomen en
daarmee is men weer afhankelijker ge
worden van het weer. Denk maar aan
najaar 1974. Van Dijke bleek bereid van
de paarden naar de trekker over te
stappen. Een veelzijdig man, vond de
heer De Oude, die met zijn tijd meeging
en met volle inzet. Eerst goed, dan is het
pas goed, was het thema bij Van Dijke.
Hij werkte op het bedrijf alsof het van
hem was. Het was hem een eer als het er
alles goed bijlag. Met liefde en plicht
sbetrachting. Dat brengt veel respect.
We kunnen ons moeilijk voorstellen,
hoe we het zonder Van Dijke moeten
doen, erkende de heer De Oude, want
Van Dijke stelde altijd zelf voor over te
werken of op zaterdag terug te komen.
Vaak werd er niet eens over gepraat. Hij
kwam. Hetzelfde kon worden gezegd
van de hier ook aanwezige Izak Hage,
die 16 jaar op de Noordhoeve werkte en
zonodig nog wel eens komt aanvullen.
Met zo'n verhouding is het uiteraard
voor allen een prettig en niet alleen
maar een moeten werken. Van Dijke is
niet alleen meewerker, ook meelever en
we hebben altijd goed oor voor zijn ad
vies, gedachtig zijn devies: grondig en
goed. Daarbij als het ware een manusje
van alles, ook wat de doe-hetzelf-kar-
weitjes betreft tot eerste hulp bij onge
lukken toe. Niemand haalt uit de moes
tuin wat Van Dijke er uit weet te slepen.
Dankbaar was de heer De Oude de ju
bilaris en zijn echtgenote eveneens voor
Vervolg op pag. 5
