Schoonmaken is een oerinstinct VOETBAL ï«r Een Tholense gedeputeerde in tweestrijd Een duel tussen P.C. de Bils en W. van Hille Donderdag 23 maart 1978 EENDRACHTBODE 23 Zware en lichte dagen afwisselen Niet zomaar wegdoen Schoonnaakriddelen SPS 2 winst op Noad 2. Winst voor WHS dames. Vosmeer reserves. Denk om uw rug I VOL- 1 LEY— BAL STEMMEN VAN LEZERS Het duel. Duelleerverbod. TAALPRAATJE Veerdiensten Zeeland bestaan 150 jaar. Zodra de eerste beverige zonnestralen door het venster schijnen, blijkt zich bij veel mensen het natuurlijke instinct zich te manifesteren om te gaan schoonma ken. Zelfs in onze technocratische en chemisch geregelde maatschappij schijnt dit oerinstinct niet onderdrukt te kunnen worden. Wellicht is het een soort nes- tendrang. Wat het dan ook zijn mag, als het eenmaal achter de rug is, geeft het toch een zekere voldoening! De traditie is tweemaal per jaar. In het voorjaar de grote- en in het najaar de kleine schoonmaak! Dankzij de moder ne hulpmiddelen is de schoonmaak tegenwoordig minder afmattend dan vroeger. Bij de voorbereiding ervan moet aan diverse punten worden ge dacht: Kijk alvorens te beginnen, uw werkmateriaal na en zorg ervoor alles voor het "grote gebeuren" in huis te hebben. Tevens moet van tevoren wor den vastgesteld, welke reparaties moe ten worden uitgevoerd. Overigens welke afspraken met gerenommeerde vakspe cialisten gemaakt moeten worden, zoals behangers, stoffeerders, schilders, elec- triciëns, loodgieters.e.d. Een handige huisvrouw (of haar echtgenoot) kan veel kosten besparen, door kleine reparaties, die met de schoonmaak naar voren ko men, zelf te verrichten. Van gerieflijk wonen en efficiënt en systematisch wer ken kan pas sprake zijn als men alle in gebruik zijnde voorwerpen goed in orde houdt. Bijvoorbeeld dooreen druppeltje olie kan het vaak kostbare instrument een langere levensduur en een betere functie worden gegarandeerd. Bedenk wel een goede planning voor het werk, zodat weinig storing wordt veroorzaakt in het gewone dagelijks leven. De stem ming in het gezin mag niet lijden onder de schoonmaak. Werk daarom zoveel mogelijk kamer voor kamer af, opdat het hele huis niet van onder tot boven één chaos is. Wissel '.zware" dagen af met dager waarop lichte voorbereidende werkzaamheden worden gedaan. Maak het uzelf gemakkelijk met uw gewone dagelijkse werk. Bijvoorbeeld door tij dens de schoonmaak, eenvoudige maar toch goed verzorgde maaltijden te be reiden. Laat de huiselijke maaltijd nooit ontaarden in een korte schafttijd. Eigenlijk zouden we periodiek de balans van de inhoud van onze woning moeten opmaken en vervolgens de euvele moed opbrengen een rood potlood te hanteren waarna we, voor ons waardeloos gewor den voorwerpen gewoon wegdoen. Gooi met alles weg. Tracht zoveel mogelijk een andere bestemming te vinden voor zaken die u op wilt ruimen. Alles heeft zijn waarde. Er is vast wel iets bij waar een ander blij mee is. Dit jaar bent u vast weer een heleboel tegengekomen waar van u dacht: Dat kan eindelijk wel eens weg. Dat dragen ze toch niet meer of daar spelen ze niet meer mee. Organi saties die zich bemoeien met de noden van de derde wereld zijn dikwijls erg blij met kinderaeubilair, boxen, kleding, speelgoed e.d. Fancy-fair, tombola's en zogenaamde rommelmarkten georgani seerd door bijvoorbeeld kerkelijke in stanties en ook verenigingen, doet u plezier met de meest uiteenlopende za ken zo ls: oude vazen, boeken, servies goed, schilderijtjes, lampen, oude gram mofoonplaten enz. Vooral jongen men sen die gaan trouwen stropen deze georganiseerde verzamelingen af voor "modern antiek". Bejaardentehuizen zijn dikwijls blij mét oude tijdschriften, soms hele jaargangen tegelijk! Kindercrèches en kleuterscho len zijn ook blijde afnemers van zaken waarmee de kleintjes "zoet" worden ge houden. Denk hieraan als u straks voor die uitpuilende kast staat. Waarschuw wel tijdig man en kinderen alles op te bergen wat voor hen van waarde is en daarom niet weggedaan mag worden. Geef dus niets weg waar van de eigenaar niet op de hoogte is. Kinderen hebben vaak de meest won derlijke zaken waar zij aan gehecht zijn zonder dat u er de betekenis van inziet. En bij aannen is dat gewoonlijk niet an ders. Met de regelmaat van de klok, zien we nieuwe producten op de markt verschij nen; voor elk materiaal een eigen schoonmaakmiddel. Toch doen we er verstandig aan daar niet te hard op af te vliegen. Het is dikwijls een strijd van het ene merk tegen het andere. Vergeleken ret het resultaat is de prijs veelal te hoog. Het duurste schoonmaakriddel is heus niet altijd het beste, daarom niet klak keloos iets meenemen. Eveneens be langrijk is te weten, dat lang niet alle middelen ongevaarlijk zijn; het eerste wat we dus moeten doen is de gebruik saanwijzing lezen en ons er stipt aan houden. De gebruiksaanwijzingen zijn door experts uitgewerkt. De meeste vrouwen nemen een te grote dosis. Te gelijkertijd twee middelen gebruiken is erg onverstandig, het ene kan de wer king van het andere opheffen. Iedere huisvrouw heeft haar favoriete merk, gewoonlijk doen ze voor elkaar niet veel onder. Meestal is het de geur die aantrekt of afstoot. Gebroken armen en benen, hersenschuddingen en ver- gevaarlijk, maar miste wel een straf schop. Dat missen van kansen was er ook bij de Smerdiekse aanvalslinie, zoals op de haarscherpe voorzet van Mat Stoutjesdijk, waarop Hans de Jonge niet het juiste antwoord gaf. Er kwamen meer Smerdiekse mogelijkheden, maar de gasten hielden het doel schoon en zo was het bij de rust nog 0-0. Na de rust ging de thuisclub meer pressie uitoefe nen en daarbij werd wel de fout ge maakt, dat ook de verdediging ver voor eigen doel ging optreden. Dat werd met name laatste man Chris Koopman fa taal. Hij wist een verre SPS trap nog wel te onderscheppen, maar speelde toen op zijn al uitgelopen doelman terug en dat was via een eigen doelpunt toch 0-1 voor SPS. De Smerdiekse druk werd nog vergroot en Kees Koopman scoorde voor de thuisclub verdiend de gelijkma ker zo ongeveer 25 minuten in de tweede helft. Drie minuten voor het einde kwam er weer een SPS tegenstoot. Weer een ver opgerukte, dus tevoren niets ge leerde Smerdiek defensie. De SPS linksbuiten wist door te breken en wel had Chris Koopman deze aanvaller nog kunnen grijpen, maar dat was een dan toch wel flinke overtreding geweest. Koopman liet het achterwege en nog maals werd Rijnberg gepasseerd. Tege lijkertijd ging daarmee de volle buit naar Poortvliet: 1-2. Een sterk aanvallend SPS heeft geen ri sico genomen tegen Noad 2 om met puntenverlies de promotie in de waag schaal te stellen. Na 12 minuten schoot Jaap van Dijke uit een moeilijke hoek het eerste doelpunt in het net'. De Noad doelman reageerde wel snel, maar toch te laat voor die schuiver. Noad poogde wel wat terug te doen, maar kon geen echte vuist maken en goaltjesdief Rien Goudzwaard was er op zeker moment als de kippen bij'om 2-0 te scoren. Voor rust werd het nog 2-1 toen de SPS de fensie even niet goed sloot en daar Adri Kaashoek voor Noad volop profiteerde. Het werd daarop een min of meer gelijk opgaande partij. Vooral na de thee trok Noad in het offensief, maar de afwer king ontbrak. SPS maakte er via Dirk Uyl 3-1 van en in de slotfase rondde Rien Goudzwaard de zaak verder af, zodat het 4-1 werd in een sportieve par tij- De WHS dames veroverden twee be langrijke punten in de vierpuntenrace tegen Chrislandia, de nog mede kam pioenskandidate, die op slechts 2 punten afstand van leider WHS stond. De sterke wind in de eerste helft tegen, deed de WHS dames nu en dan wel in de ver drukking komen. Het was dan ook een behoudend spelletje, dat de gasten de monstreerden en dat was geen wonder met hetgeen er was te verliezen of te winnen. Toch had de eerste counter al succes. Marry Fase accepteerde op het middenveld de toegespeelde bal en gaf een puntgave pass aan de snelle Ria van Iwaarden, die al in de diepte sprintte. Een beheerste afwerking betekende 0-1. De WHS dames zijn daarna slechts nog eenmaal echt gevaarlijk geweest, maar zonder succes. De thuisclub deed het wat loom en bracht het tot eén goede kans, toen de overigens gesloten WHS Vervolg van pag. 2 I defensie een gaatje liet vallen. Doel- vrouw Janet van Beveren moest zeld zaam optreden. In de tweede helft spy&lde hjet duel zich voornamelijk af op Tiet middenveld. Het spe] stofld eigenlijk op een laag pitje. Enerzijds probeerden de WHS dames de geringe voorsprong te consolideren, zonder verder nog veel kansen te kunnen scheppen en anders- zijds had Chrislandia ook niet zoveel in te brengen. De counter-tactiek van Adri den Engelsman was geslaagd. Met nog vier wedstrijden hebben de WHS dames nog vijf punten nodig voor het kam pioenschap: WHS Chrislandia Zeelandia Rozenoord Meeuwen Tholense Boys Luctor 87 1 0 1521- 3 8 5 1 2 11 26- 6 742 1 10 11- 7 62 1 3 5 10-10 72 0 5 4 6-22 6 1 0 5 2 4-22 60 15 1 1-9 Vosmeer 2 heeft in de uitwedstrijd tegen Steenbergen 3 een 3-3 gelijk spel uit het vuur weten te slepen. Hoe mooi deze uitslag voor een uitwedstrijd ook is toch had men in de eerste speelhelft al beide punten naar zich toe kunnen trekken daar het verzuimde om tot drie maal toe alleen voor de Steenbergse keeper te scoren. Na 12 minuten had de thuisclub de leiding genomen maar zes minuten later was het Ronnie Ravensteyn die voor de gelijkmaker zorgde. Ondanks vele Vosmeer kansen was hiermede de ruststand meteen al bereikt. 3 minuten na de hervatting nam Steenbergen op nieuw de leiding maar in dezelfde mi nuut wist Ronnie Ravensteyn opnieuw gelijk te maken. Na 18 minuten spelen nam Steenbergen voor de derde maal een voorsprong maar 7 minuten voor tijd gelukte het Sjaak Mosch om op nieuw de gelijkmaker op het scorings- bord te brengen. Vosmeer 5 speelde een uitwedstrijd tegen Lepelstraats Boys en had in Rinus de Leur zijn uitblinker die met enkele fraaie voorzetten zijn ploeggenoten ge noeg kansen gaf om te kunnen scoren. Na 25 minuten spelen was het Rene Schoep die op aangeven van Rinus de Leur aan een solo begon en Vosmeer een voorsprong bezorgde. Tot aan de rust bleef deze stand op het scorebord maar na tien minuten spelen was het Jos Vaders die opnieuw na een pass van Ri nus de Leur alleen vrij voor de Lepel- straatse doelman kwam en met een lob voor 2-0 zorgde. Tien minuten voor het einde viel het doek definitief voor de thuisclub toen Sjaak Hommel A.zn. uit een scrimage het derde doelpunt aante kende. Vosmeer 4 oefende zaterdag tegen de Roteb uit Rotterdam en won met 5-1 na een 2-1 voorsprong bij de rust. Vosmeer 3 ging voor de competitie op bezoek bij Halsteren 3 en verloor van de koploper met 3-0. Deze stand werd reeds in de eerste helft op het scorebord ge bracht. In de 15e minuut werd het 1-0 door een afstandsschot en tien minuten later bleef de Vosmeer verdediging staan voor buitenspel wat het niet was wat 2-0 betekende. Na een half uur werd de Vosmeer verdediging uitgespeeld en werd het 3-0. In de tweede helft bood men goede tegenstand en kreeg enkel kansen uit hoekschoppen maar men wist de eer niet te redden. stuikingen maken vaak een voortijdig einde aan dit jaarlijkse festijn. Het be ruchte keukentrapje vormt menigmaal het letterlijke struikelblokje. Dikwijls wordt het niet eens behoorlijk neergezet. Ook die driepotige hoge krukjes zijn uitgezochte beenbrekers, je kunt er am per op zitten; ze zijn dus als klimuitrus ting helemaal niet geschikt. De ervaring leert dat ruim tachtig pro cent van de huis, tuin en keukenonge lukken ontstaat door onachtzaamheid. Een slechte electrische aansluiting, ver- giftigingsgevallen bij kinderen, te glad de vloeren, het ondeskundig gebruik van benzine enz. kunnen rampzalige gevolgen hebben Weinigen realiseren het zich, maar in en om het huis gebeu ren nagenoeg evenveel ongevallen als in het verkeer. Dus daarom tijdens de schoonmaak extra oppassen!! Tillen is een kunst apart. Rugklachten in de schoonmaaktijd worden gewoonlijk niet veroorzaakt door te zwaar tillen, maar door verkeerd tillen. U moet na melijk niet uw rugspieren, maar uw veel sterkere beenspieren gebruiken. Goed tillen doet u op de volgende manier: u zet de voeten iets uit elkaar, vervolgens zakt u met een rechte rug door de knieèn, daarna pakt u het voorwerp met de armen tegen het lichaam op. Meubels die niet of nauwelijks van hun plaats kunnen zoals kasten, dressoirs, piano's, zware bedden e.d. worden afgedekt met stoflakens, respectievelijk oud huis- houdlinnen, dat daarvoor dienst kan doen. Tenslotte moet worden opgemerkt, dat een goede organisatie van tevoren be langrijk is, d.w.z. de voorbereidende werkzaamheden moeten reeds "on zichtbaar" zijn afgehandeld, anders on taardt de mooie lentetijd, zowel voor onszelf als voor ons gezin, in eindeloos lijkend, ongezellige weken. Damescompetitie De dames van Amigos hebben met 0-3 van Sic Pugno 3 verloren. In de eerste set was de inzet in het begin goed, maar halverwege vielen de Oud-Vossemeerse dames terug. Toen zich bovendien nog een van de speelsters blesseerde(een re serve was er door een ongelukkige sa menloop van omstandigheden niet) moest men met 5 Yi vrouw verder. Door de nieuwe opstelling werd de stand 13-15. Dat was nog om te doen, maar in de tweede set was de concentratie geheel zoek en werd het 2-15. In de derde set veranderde dat en met redelijk samen spel en wat aanvallen leek een overwin ning mogelijk. De stand ging gelijk op, maar in de finale viel Amigos iets terug: 14-16. De Veronica vrouwen blijven winnen, maar ze speelden tegen Block 4 ook een van hun betere wedstrijden. Vooral de eerste en tweede set waren erg goed( 15-6 en 15-4), maar door de zwakke tegen stand, zakte de concentratie in de derde set: 15-8. Opnieuw 3-0 dus voor J. Kloet, L. Polderman, D. Poot, C. Priem, C. de Rijke, W.v.d.Werf en A. Leemreyze. De heren- en damescompetitie wordt pas op 3 april voortgezet. Jeugdcompetitie De meisjes van Veronica verloren met 0-4 van Deko uit Klundert. Amigos meisjes 2 speelde 2-2 gelijk tegen Zebra 2. Door goede smashes van aanvoerder Marie-Louise Verhees werd de Bra bantse ploeg onder druk gezet, maar door vele foute serves ging de set toch verloren: 15-9. In de tweede set was de opslag foutloos en met goed spel be reikte Amigos gemakkelijk de overwin ning. In de derde set nam Oudenbosch een 11-4 voorsprong, maar met harde, lage serves van M.v.d. Klundert kwam Amigos uitstekend terug tot 11-15. De laatste set gaf een gelijkopgaande strijd te zien, maar helaas konden noch de smashes van Marie-Louise, noch de in zet van Annelie van Treijen de over winning bewerkstelligen: 15-10. Amigos meisjes 1 en de jongens wacht ten zaterdagmorgen tevergeefs op res pectievelijk Rapid en Blauw Wit uit Roosendaal. Het laatste team liet niets van zich horen, terwijl Rapid in Bergen op Zoom de bus had gemist. Inverband met Pasen zaterdag geen competitie. Een situatie die echt niet nodig hoeft te zijn. Goede vrijdag. Hij ging na de maaltijd met elf der ge trouwen - want judas die was al wat eerder ge gaan naar de hof van olijven, zijn uur was gekomen. Hij had de roep van zijn vader verstaan. Hij viel plat ter aarde, hij voelde zich eenzaam en vroeg aan zijn vader in een krachtig gebed: laat, als het kan, deze kelk mij voorbij gaan. Niet mijn wil geschiede, maar uw wil is wet. Toen kwamen soldaten en judas was bij hen. Die gaf hem een kus en zei: meester gegroet. Hij had hem verraden. Zij bonden zijn handen en sleurden hem mee in een droevige stoet. Zij hebben hem willens en wetens ge slagen. .Bespot en belasterd, bespuwd en ge hoond. met roeden gegeseld tot gapende won den. zijn bloedende slapen met doornen be kroond. zij hebben godmens aan 't kruishout ge hangen. zijn handen en voeten met spijkers doorboord. zijn kled'ren verdeeld, om èèn stuk ge dobbeld. hij bad voor zijn beulen, geen klacht werd gehoord. gods zoon aan het kruis als verlosser voor allen. slechts twee der getrouwen die hielden de wacht. 't was 's middags drie uur, toen riep hij zijn vader: u geef ik mijn geest, nu is het volbracht. de zon werd verduisterd, het tempel-, boek scheurde. de donder en bliksem doorkliefden de lucht. de hoofdman, de beulen, soldaten en knechten. zij sloegen in angst en paniek op de vlucht. hemelse vader, wij hebben gezondigd, wij hebben ook schuld aan zijn lijden en dood. vergeef onze schuld en wees ons gena dig. omdat hij door zijn lijden u eerherstel bood. P.M. van Eekelen Bergen op Zoom. Aan het eind van de zestiende eeuw maakte een bloedige rage grote opgang in Frankrijk: het duel. Voornamelijk in de adellijke kringen, waaruit men de of ficieren van het leger recruteerde, werd het in dat land als "bon ton" beschouwd, indien men iemand wegens vermeende of waarachtige beledigingen op een bepaal de plaats en tijd uitdaagde tot een ge vecht ten einde met uitsluiting van de rechter genoegdoening te verkrijgen. Vanuit Frankrijk verbreidde deze mode gril zich over geheel West-Europa, zodat het ook in Engeland weldra in zwang kwam wegens de minste futiliteit de de gens te kruisen evenals in de gebieden die tegenwoordig Nederland vormen. Alexander Dumas heeft over deze pe riode, toen in Frankrijk kardinaal Ri- chelieu( 1585-1642) en Lodewijk de XIII leefden, de bekende roman de drie musketiers (1844) geschreven. Velen zullen de hoofdpersonen hieruit kennen, die in dienst van de koning voor de eer, vrouwen en het vaderland hun degens trokken. Eén van hen, d'Artagnan is in Nederland voor de muren van Maas tricht door een kogel geveld tijdens de belegering en inname van de stad door de Fransen in 1673(Rampjaar 1672). Ook Tholen is in de 17de eeuw betrok ken geweest bij een duel, zij het dat de plaats van handeling Middelburg was. Een uit de hand gelopen beschuldiging deed op 30 juli 1697 de Tholense afge vaardigde in de Staten van Zeeland, Pieter Carel de Bils, de degen kruisen met de commandeur en gouverneur van Hulst, Willem van Hille. Eerstgenoemde werd gewond en dolf het onderspit na steekwonden boven de rechterduim, een diepe wond in de rechter bovenarm en een stoot in de pols, die hem ontwapende. In de stads- resoluties van 3 augustus 1697 vernemen we hiervan voor het eerst. Direkt besloot de magistraat de zaak aanhangig te ma ken in de Staten van Zeeland, omdat gedeputeerden altijd door de overheid moesten worden beschermd en in het bijzonder tegen hen die door de provin cie werden betaald, zoals bij van Hille het geval was. De Tholense afgevaardigden, met uit zondering van de Bils die na zijn won den nog te bed lag, dienden daarop een klacht in. Zij voerden aan dat de ruzie was ontstaan nadat van Hille aanmer kingen maakte over de houding van de Bils als raad ter Admiraliteit(marine) tijdens zijn veroordeling na de invoer met zijn schip van Franse wijnen en brandewijn. Dit was tijdens de 9-jarige oorlog (1688-1697) tussen de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden en Lo dewijk de XIV verboden. Deze oorlog eindigde met de vrede van Rijswijk, waarbij Frankrijk stadhouder Willem III als koning van Engeland erkende. De gedeputeerden vermeldden verder dat de Bils door van Hille uit het Hof van Zeeland(abdij te Middelburg) en de stad werd gelokt met alleen een kleine degen, zoals politici gewoon waren te dragen. Plotseling is hij toen door de militair, die bewapend was met een lan ge stevige rapier, tot het duel gedwon gen. De uitslag van dit gevecht tussen twee ongelijke tegenstanders is duide lijk. Met veel nadruk wordt verder nog betoogd dat de Staten van Zeeland hierdoor ernstig zijn beledigd en ge hoond en dat de Bils een prettig humeur had. Met algemene stemmen besluiten de verraste Statenleden dat van Hille zich binnen 8 dagen schriftelijk tegen de aanklacht moet verweren en dat hij tot nader order niet meer in Zeeland mag verschijnen. Dit laatste houdt echter geen verban ning in van de in Hulst wonende com mandeur, daar Staats Vlaanderen (het huidige Zeeuws Vlaanderen) een gene raliteitsland was, dat door de Staten Generaal werd bestuurd. Op 14 augustus stuurt Willem van Hille een verweerschrift van 11 kantjes. Zijn versie van het voorval is geheel anders. Hij schrijft dat hij steeds een bijzonder vertrouwde vriendschap met de Bils heeft gehad, die echter van die zijde steeds flauwer werd. Tijdens de twist, waarbij geen getuigen waren, kwamen slechts enige kleine geschillen van per soonlijke aard aan de orde, zoals het le nen van een ring van zijn overleden vrouw aan de Bils tijdens zijn trouwen, het tweejarig onderhoud van een paard en over de prijs en betaling van een door hem aan de Bils verkocht paard. Zonder te duelleren vertrok hij hierna naar zijn schip te Vlissingen. Onderweg trof hij echter de gekwetste de Bils aan, die hij op zijn verzoek heeft meegenomen naar Vlissingen om te worden verbonden. Het verweerschrift is de statenleden ter hand gesteld. In de resoluties wordt over deze zaak echter niet meer gesproken. Het is uit beide stukken moeilijk op te maken of de Bils een goed vaderlander was of dat het geschil slechts een privé aangelegenheid betrof. De statenleden vonden van Hille vermoedelijk echter in ernstige mate schuldig. Het verbod Zee land binnen te komen werd niet herroe pen en zijn naam komt het volgend jaar niet meer voor op de lijsten van bevel hebbers van door de Staten van Zeeland betaalde compagnies. Voordien werd hij jarenlang door Vlissingen betaald. Na 1697 woonde van Hille nog enige jaren te Hulst. Bij de doop van zijn dochter wordt hij kolonel "ten dienst dezes lande" en gouverneur van Hulst en onderhavige forten genoemd, nu dus door de Staten Generaal betaald. In 1702 begraaft hij zijn vrouw Susanna Magdalena- Kien en het volgend jaar begraaft hij aldaar een kind. Waar schijnlijk is hij voor het beleg van Hulst in 1704 tijdens de Spaanse successieoor log vertrokken. Door sommige 17de en 18de eeuwse rechtsgeleerden werd duelleren vergele ken met zelfmoord en eigen rechtsple ging. In de algemeen heersende rechts leer was het zonder bijzondere bepalin gen niet strafbaar. In de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden was het tweegevecht het populairst onder militairen en studen ten. De meeste plakkaten, die aan deze moordpartijen en doodslagen een einde wilden maken, betreffen dan ook deze kringen. Het oudst bekende verbod da teert van 1572. Het volgend jaar werd o.m. bepaald dat militairen zonder toe stemming van de veldheer of gouver neur elkaar niet mochten uitdagen. Overtreders werden met lijfstraffen en later zelfs met de dood bedreigd. Ook secondanten en toeschouwers - werden met straffen bedreigd. De justitie trad echter zelden op. Ook de Nederduits Hervormde staats kerk was fel tegen tweegevechten en gaf hieraan in 1650 voor het eerst uiting door haar bezwaren tegen het gemak waarmee de stadhouder overtreders van de plakkaten gratie verleende. In 1657 vaardigde de Staten van Hol land een nieuw verbod uit die het duel leren van militairen en burgers verbood. De straffen waren niet mals; verbanning en verbeuring van goederen en ontzet ting uit ambten. Op het doden van tegenstanders stond de doodstraf en zoals dat gebruikelijk was ten aanzien van eerlozen bevatte het plakkaat voorts bepalingen dat diegenen die in een duel omkwamen, alleen 's nachts mochten worden begraven, waarbij alleen de doodgravers aanwezig mochten zijn. Omgekomen uitdagers moesten enige tijd op het schavot worden tentoonge steld. In Zeeland is geen bijzonder plakkaat uitgevaardigd doch een dergelijke ver ordening door de Staten Generaal in 1663 vastgesteld, was wel van kracht in Staats Vlaanderen. Wie was Pieter Carel de Bils? Hij werd op 31 maart 1647 te Amster dam gedoopt als zoon van Louis de Bils, hoogleraar anatomie te Leuven en Eli sabeth Peene. Hij is 3 maal gehuwd, n.l. voor de eerste maal met Maria Ercke- lens. Binnen een jaar na haar dood huwde hij op 5 juni 1678 te Tholen met Susanna van Vrijberghe, een dochter van de raadsheer van stadhouder Wil lem III, Jacob van Vrijberghe en Catha- rina Oysel. Kort voordien was de Bils uit 's- Gravenhage naar Tholen gekomen en daar poorter geworden. Susanna stierf echter reeds spoedig(22 nov. 1679). La ter is hij nog gehuwd met Cornelia van Dusseldorp, die hem overleefde. Hij bekleedde tijdens zijn leven een aantal functies. Hij was heer van Cop- pendamme en Boonen, twee weinig be kende plaatsen in Vlaanderen en een der heren van Oud- en Nieuw-Vossemeer. Namens de Staten van Zeeland was hij ambachtheer v an Poortvliet, dat na zijn dood door de Staten is verkocht. Verder was hij baljuw van Aardenburg, burgemeester, schepen en permanente raad (raadslid) van Tholen en op pro vinciaal niveau was hij gecommitteerde raad (lid gedeputeerde Staten) en raad van de Amiraliteit (zeewezen). Zijn gedrag is niet altijd onbesproken geweest. Lieven en Jacob van Vrijberg- Kopergravure van de Abdij of het Hof van Zeeland te Middelburg (1746) met het in 1599 gebouwde huis waar de Tho lense afgevaardigden in de Staten van Zeeland verbleven, thans kantoor van de Rijksgebouwendienst(voor linker toren). Tijdens de Republiek was Tholen één der zeven steden die zitting had in de Staten van Zeeland. he moesten hun moeder op haar sterf bed (overleden 22 aug. 1688) beloven een aanklacht tegen de Bils in te dienen wegens bloedschande met twee van haar dochters die beide niet ouder dan 19 jaar zijn geworden. Vermoedelijk betreft het hier echter aangetrouwde familieleden. De aanklacht heeft echter succes en hij wordt ongeschikt verklaard voor ver vulling van enige betrekking. De Tho lense magistraat gaat hiermee accoord, doch herroept de volgende dag zijn be slissing. Tijdens het oproer en de be- stuursverandering te Tholen in 1702 moest hij door de vensters achter uit het stadhuis vluchten en verloor hij opnieuw zijn functies. Men verweet hem zijn grote invloed en willekeurig gezag. Na het herstel der rust wordt hij vanwe ge zijn vele verdiensten aan de stad tot pensionaris honorair benoemd met de bevoegdheid de belangen van de stad in de Statenvergaderingen te bepleiten. Kort voor zijn dood wordt hij in 1703 wederom tot permanente raad aange steld, nadat een der leden ten behoeve van hem zijn zetel ter beschikking had gesteld. Kort daarna op 14 maart 1704 overleed hij. J.P.B. Zuurdeeg, gemeentearchivaris Lange zinnen Het verdient geen aanbeveling al te lan ge zinnen te maken. Men moet terdege oppassen daarbij geen fouten te maken. Vooral als het onderwerp van de zin verschillende personen aanduidt, is een foutje snel gemaakt. De volgende lange zin illustreert duide lijk dat de samensteller de draad kwijt is. "Allen, die door hun werkzaamheden in de overheidssfeer ten behoeve van vor ming en opvoeding en ook zij, die in de private sfeer op dit terrein aan het werk zijn, of een begin willen maken, mogen deze bijeenkomst niet missen." Ter verduidelijking: in de bijeenkomst zou het onderwerp milieu-educatie worden behandeld. In de aangehaalde zin is "allen" onderwerp, maar ook "zij". Het zijn verschillende personen. Inderdaad zal iemand, die werkzaam heden heeft in de overheidssfeer, reeds aan het werk zijn. Het eerste deel van de lange zin is onvolledig. Ook tegen "of een begin wil willen maken" is bezwaar te maken. Bedoeld is: of er een begin mee willen maken. Beter is het daarom voor de leesbaar heid en de duidelijkheid zo'n zin te splitsen in kortere zinnen. "Allen, die door hun werkzaamheden in overheids sfeer betrokken zijn bij vorming en op voeding mogen deze bijeenkomst niet missen. Dit geldt eveneens voor hen, die in de private sfeer reeds aandacht aan dit werk besteden. Ook degenen, die er een begin mee willen maken, kunnen er veel opsteken." Op 22 mei a.s. wordt het 150-jarig bes taan herdacht van de reguliere veer diensten in Zeeland. Hiervoor willen Gedeputeerde Staten 74.500 gulden uit trekken. Hiervan slokt een jubileum boek 68.000 gulden op. Het boek wordt gratis beschikbaar ges teld aan het huidige en gepensioneerde personeel van de Provinciale Stoom bootdiensten, terwijl ook nog een ge deelte in de boekhandel wordt verkocht. Onder de reizigers van de veren worden op 22 mei honderd gratis jubileumboe ken verloot. Alle circa 35.000 passagiers op die 22e mei krijgen een in kleur uit gevoerde herdenkingskaart, gemaakt door scheepvaartillustrator Fg. J. Frans Naerebout uit Vlissingen. Schoolkinde ren uit de aanleggemeenten Breskens, Vlissingen, Kruiningen. en Kloosterzan- de zijn op 22 mei te gast bij de P.S.D. tenslotte is er nog vanaf eind juni een tentoonstelling over 150 jaar Zeeuwse veren in de Middelburgse statenzaal.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1978 | | pagina 23