45 jarige WHS met tournooien voor alle elftallen
WHS RESERVES VIERDEN KAMPIOENSCHAP
Voor het gehandicapte kind
Beelden uit m'n jeugdjaeren
Smerdiek 3 won
Vosmeers tournooi
door J. L. S/ootmaker
JUDO
Bij het WHS jubileum
Vrijdag 28 mei 1976
EENDRACHTBODE
13
Ter gelegenheid van de 45ste
WHS verjaardag, die officieel
op 18 juni wordt gevierd,
organiseert bestuur en jeugd-
leiding voor zowel de junior
als senior-elftallen een
toumooi.
Thoolse supporters zagen een
dozijn doelpunten
In Axel
Vosmeer kreeg geringe tweede
klasse-tegenstand
ATLETIEK
WHS-ers in Terneuzen
I
Naast de al eerder genoemde uitslagen
van pupillen en junioren kwam zaterdag
de jongste formatie op het veld: WHS
10. Er werd gespeeld tegen
leeftijdsgenoten uit Halsteren, Tholen
en Vosmeer. De jongste groen-witten
konden nog geen vuist maken tegen hun
wat meer geroutineerde collega-pupillen
en de eindstand was een eerste prijs voor
Halsteren, een tweede voor Tholense
Boys, een derde voor Vosmeer en de
vierde prijs voor de WHS pupillen.
Gezellig was het zaterdagmorgen toch
wel voor de jongste lichtingen. Daarna
kwamen de senioren aan bod in de vorm
van WHS 2 met als partners Vrederust
2, Tholense Boys 2 en Stavenisse 1. De
eerste wedstrijd tussen Vrederust 2 en
Stavenisse 1 - er werd telkens 2 x 15
minuten gevoetbald, leverde een 0-1
zege voor de sportclub Stavenisse op.
WHS 2 klopte vervolgens Tholense
Boys 2 met 2-0, terwijl het op 0-0
eindigde tegen Vrederust 2. Stavenisse 1
kwam tegen Tholense Boys 2 ook niet
verder dan 0-0, want in 2 x een kwartier
moet er al gauw een doelpunt vallen, wil
de tijd niet verstreken zijn. Om de 3e en
4e plaats werd vervolgens gespeeld
tussen Vrederust 2 en Tholense Boys 2
met een 1-1 uitslag. De Thoolse
formatie was in het veld sterker, maar
vooral in het eerste kwartier kreeg
Vrederust open scoringskansen. Met de
1-1 uitslag kon Vrederust zich door een
beter doelgemiddelde toch als nummer
3 plaatsen. Om de eerste en tweede
plaats van het toumooi Voetbalden ten
slotte Stavenisse 1 en WHS 2. Een vrij
gelijk opgaande strijd, maar de groen
witte reserves hadden er deze zaterdag
nogal zin in en toonden een wat betere
techniek. Sportclub Stavenisse speelde
wat directer voetbal. Na een 0-0 draai-
stand, want gerust werd er tussendoor
niet, kwam in de tweede helft WHS 2 op
winst via een doelpunt van Bram
Rijnberg. In de laatste minuten was er
een kans de score te verhogen, toen uit
een goede combinatie Theo van
Poortvliet alleen voor Peter van der Jagt
kwam maar zijn sliding liep op niets uit.
Het ene doelpunt was echter voldoende
voor de eerste plaats.
Bestuurslid en wedstrijdleider Adri
Scherpenisse reikte de prijzen uit, na
een woord van dank aan arbiters en
deelnemende elftallen voor het plezierig
treffen op deze middag. Van onder naar
boven werd achtereenvolgens een prijs
uitgereikt aan de aanvoerder van
Tholense Boys 2, Vrederust 2,
Stavenisse 1 en WHS 2, dat het eigen
tournooitjp dus had gewonnen.
De WHS dames tournooiden in
Heiningen, waar Chrislandiaanse
collega's de organisatie hadden voor een
deelname van 8 dameselftallen. De
WHS dames wonnen van DSE uit
Roosendaal met 0-4, van de Tholense
Girls met 0-1 en speelden tegen zowel
Divo als tegen Chrislandia 0-0 gelijk. In
de strijd om de finale plaats tussen
WHS- en Chrislandia dames bleeft het
tijdens de speeltijd 0-0, maar via straf
schoppen werd Chrislandia toch eerste.
De WHS dames brachten dus met de
tweede plaats ook een aardige prijs mee.
Om de spieren los te houden voor
komende zaterdag, had Tholense Boys J
afgelopen zaterdag SPS 1 uitgenodigd
voor een oefenpartij. Niet iedereen van
de eerste elftallen-selectie kon binnen de
lijnen komen, want zo keepte bij SPS
Hans van Nieuwenhuijzen, die het
eerste elftal al lang vaarwel zei, maar
toch was het merendeel wel present. Het
werd een vooral voor de toeschouwers
leuke partij, maar ook de spelers lieten
het leer vrij snel rollen in een sportieve
ontmoeting, waarbij niets op het spel
stond. Zo kon het gebeuren, dat in de
eerste helft al negen keer het net trilde.
SPS opende de score en zo ging het
telkens om en om met voor rust toch de
weegschaal doorslaande naar de thuis
club: 5-4. In de tweede helft lag het
ritme wat lager en werd de score naar
een 6-6 eindstand opgevoerd.
Het eerste WHS elftal heeft deel
genomen aan een door AZVV te Axel
georganiseerd tournooi. Dergelijke in
schrijvingen maken het een trainer
mogelijk wat te experimenteren in een
periode dat de competitie afgelopen is
en een
rustperiode voor de deur staat. Voor
WHS is dat dit jaar toch wel een
belangrijke periode, nu er een drietal uit
de selectie van het hoofdteam weg
vallen: Kees van der Reest, Jaap
Moerland en Henk Brinkman. Trainer
De Frel gaat overigens van de gedachte
uit, dat een „contract" wordt aangegaan
vanaf de periode na rust t/m de
volgende rustperiode. Jongens, die zich
tijdens de competitie hebben uit
gesloofd moeten daarna ook nog een
keertje plezierig kunnen voetballen
zonder enige winst-druk. Die gedachte
zal hem in dit stadium wel niet door
iedere WHS-supporter in dank worden
afgenomen, maar het is een door hem
genomen beslissing, waaraan het WHS
bestuur niet wenst te tornen. Overigens
gaat het nu wel allemaal afzakken en
wordt gewoonlijk een helft met andere
spelers geëxperimenteerd. Zo waren er
zaterdag voor het AZVV toumooi
enkele spelers van de WHS reserves uit
genodigd mee te doen. Temeer omdat
Piet de Koster niet meer voor de
rustperiode beschikbaar is en Nico
Hage ook absentie moest aantekenen.
Daarentegen probeerde een eerder met
kniestrubbelingen kampende Ko
Stoutjesdijk het weer wel. Bij elkaar
werd het in Axel een afwegen van
mogelijkheden. WHS speelde eerst
tegen Rillandia en won via een doelpunt
van Theo Moerland met 1-0. Daaren
tegen verloor de Sint Annalandse
formatie de tweede wedstrijd tegen Sluis
met 1-0. Meer overwicht toonde WHS
in het derde optreden tegen het
Belgische Kemzeke met een 3-0 eind
stand na doelpunten van 2 x Theo Fase
en 1 x Rien Heijboer. In de strijd om de
derde en vierde plaats won WHS met 0-
1 van Temze uit België, toen evenals in
de eerste wedstrijd Theo Moerland
matchwinnaar werd. De eindstand was:
1 AZVV, 2 Sluis, 3 WHS, 4 Temse, 5
Axel, 6 Kemzeke, 7 Tem. Boys en 8
Rillandia.
Vosmeer heeft zaterdag het neder-
laagtournooi vervolgd met een 4-0 zege
op tweede klasser Cluzona uit Wouw.
De eerste helft werd door de thuisclub
goed gevoetbald met een als laatste man
weer uitblinkende Kees Timmermans,
al geruime tijd de beste Vosmeerder.
Hans Vaders opende de score en Gabi
Havermans voerde die tot 2-0 op. Leo.
Havermans Czn scoorde 3-0 en Gabi
Havermans bracht de 4-0 eindstand op
zijn naam. Een vijfde doel. doelpunt van
Wim van Dijke vond geen genade bij de
goed leidende arbiter Kees Heijboer uit
Sint Annaland. De gasten hadden door
techniek, maar niet door inzet verdiend
de eer te redden, maar het houtwerk
bood tenslotte ook nog tegenstand. Het
bleef 4-0.
Rien Govers uit Oud-Vossemeer is bij
judowedstrijden in de sporthal de
Springplank in Veldhoven tweede
geworden. Hij kwam uit in het
halfmidden gewicht en leed pas in de
finale z'n eerste nederlaag.
Klaartje de Looze uit Oud-Vossemeer
heeft bij de wedstrijden om de coupe
Nationale Nederlanden op Papendal bij
de junioren B haar persoonlijk record
op de 400 m verbeterd. Ze werd 7e in 63
sec. Bij het verspringen werd ze 19e met
een sprong van 4.74 m.
Vosmeer 3 en 4 speelden een vriend
schappelijke wedstrijd tegen Schiebroek
5 en 6. De derde keus kwam aan een 2-2
puntenverdeling en Vosmeer 4 won met
5-3. Ook de veteranen kwamen in aktie
tegen een elftal van N.A.M. uit Breda,
aangevoerd door het Vosmeerse erelid
Frans de Leeuw. De gasten kwamen aan
een 4-2 overwinning na een 0-2 rust
stand. Bij de thuisclub werden de doel
punten gemaakt door de gebroeders
Karei en Ko Hommel.
Drie junioren-elftallen van WHS
speelden zaterdag mee in een sterk
bezet toumooi te Terneuzen. De WHS
A jeugd moest genoegen nemen met de
onderste plaats voor Temeuzense Boys,
Spijkenisse, Sparta NijkerkG.V.V.V.,
en Terneuzen. De WHS B junioren
bezetten de op één na onderste plaats
voor Spijkenisse B en achter Sparta
Nijkerk, Terneuzen, Tern. Boys, GVVV
uit Veenendaal. De WHS C junioren
bereikten in dat tournooi de vierde
plaats voor Spijkenisse en Sparta
Nijkerk en achter Terneuzen, GVVV en
Tem. Boys.
Uitslagen W.H.S. jubileumtoernooi 45-
jarig bestaan: W.H.S. - S.P.S. 0-1,
Stavenisse - Vosmeer 1-0, W.H.S. -
Vosmeer 1-1, W.H.S. - Stavenisse 0-1,
S.P.S. - Vosmeer 0-1, S.P.S. - Stavenisse
0-0
Stand 1) Stavenisse 5 pt; 2) Vosmeer 3
pt; 3) S.P.S. 3 pt; 4) W.H.S. 1 pt.
Uitslagen W.H.S. 4 jubileumtoernooi:
W.H.S. - S.P.S. 2-1; Dosko - Halsteren
0-3; W.H.S. - Dosko 1-0; W.H.S.
Halsteren 1-0; S.P.S. Halsteren 1-2;
S.P.S. Dosko 0-1
Stand 1) WHS 6 pnt; 2) Halst 4 pt; 3)
Dosko 3 pt; 4) SPS 0 pt.
Na het titëlsucces in de reserve 2e klasse
was er zaterdagavond in de WHS
kantine de kampioensviering van het
tweede senioren elftal van de Sint
Annalandse voetbalvereniging. Het
elftal was met dames compleet, evenals
bestuurders en als gasten de wethouder
van sportzaken der gemeente Tholen,
de heer C.J. Moerland, de heer en mevr.
H. Dijkslag uit Tholen, vertegen
woordigende de KNVB, afdeling
Brabant zaterdagafdeling, zelfs ook nog
een Willemstadse partner uit de
afgelopen competitie (Kogelvangers) en
KORFBAL
De adspiranten van Emergo Sint-
Maartensdijk hebben niet kunnen
verhinderden dat de Kieviten uit
Fijnaart dankzij een 6-0 overwinning
korfbalkampioen werden. De
bloemetjes werden niet vergeten.
De senioren speelden vriendschappelijk
tegen de Kieviten. Ondanks een 5-4
verlies was het een redelijke partij van
Emergo. Peter Roelse en Jasper v.d,
Linden benutten twee strafworpen en
verder was er een mooi afstandsschot
van Peter Roelse en een doorloopbal van
Jan Dijkshoorn. Voor de senioren een
goede oefening met het oog op het
toernooi van Swift Middelburg op
Hemelvaartsdag. De adspiranten en
pupillen van Emergo doen ook meer
aan het toernooi. De pupillen wonnen
met 3-2 van de Kieviten. Na tien
minuten was het 2-1 dankzij Addy de
Jonge en Els Overbeeke. Vlak voor het
eindsignaal maakte Theo de Hond het
winnende doelpunt: 3-2.
In juni bestaat de Sint Annalandse
voetbalvereniging 45 jaar. Gedurende al
die jaren hebben opvolgende generaties
jongeren kunnen profiteren van dit
verenigingsbestaan. Wie er in die jaren
niet van kon profiteren waren jongeren
die op een of andere wijze zodanig
waren gehandicapt, dat ze deze
sportbeoefening moesten missen.
Jeugdleiding van de jubilerende
vereniging en met name de leider van
het derde senioren-elftal Wim van
Vossen, vond dat men eigenlijk niets
beters kon doen dan te pogen wat voor
de gehandicapte jongeren bijeen te
voetballen. Temeer omdat er
tegenwoordig vrijwilligers zijn, vaak ook
leden van de bekende vereniging
Philadelfia, die wekelijks gehandicapte
jeugd een plezierige instuif-avond
bezorgen. Dat doet men voor wat
vervoer en toezicht betreft belangeloos.
Maar het zou wel goed zijn over een
eigen gebouwtje te kunnen beschikken.
Wel, daaraan wil dan het jubilerend
W.H.S. meewerken. De organisatoren
vragen daarom de inwoners van Tholen
en Sint Philipsland reeds zaterdag om
elf uur naar het W.H.S. terrein te
komen. Niet om in de eerste plaats een
eredivisie-voetbalwedstrijd te zien,
evenmin om steun te geven aan W.H.S.,
maar wel om te tonen wat voor het
gehandicapte kind over te hebben.
Want iedereen moet zaterdag,
bestuurder of supporter, donateur of
jeugdleider betalen om te kijken. Het is
iets anders dan anders, nu de baten zijn
voor de instuifaccommodatie van het
gehandicapte kind.
Dan moet je pogen wat te verzinnen,
Waardoor toch enig publiek kan worden
getrokken. Senioren-leider Wim van
Vossen charterde een elftal van de
Veronica-omroepstichting. In dat elftal
zitten bekende persoonlijkheden, vooral
bekend onder jongeren. Het zijn
mensen, die weliswaar dicht bij de
zogenaamde show-bussiness zitten,
maar ook bereid zijn zo enkele keren op
een jaar een sportieve prestatie te
leveren ten gunste van een bepaald goed
doel. In dit geval dan voor gehandicapte
jongeren op Tholen. Het zijn geen
voetbalartiesten, zoals een oud-
Feijenoord of oud-Oranje, maar wel
bekende discjockey's als Adje
Bouwman, Jaap Poort, Henny Budie,
Mimo, Tony Deloslanorena, Huib
Veenhof en anderen. Een compleet
elftal Veronica-mensen, die het gaan
opnemen tegen bestuurders en
jeugdleiding van de jubilerende Sint
Annalandse voetbalvereniging. Een
uurtje sportief gebeuren, maar met
bovenal de gedachte, dat er een bedrag
(hoeveel ligt aan u) kan worden bestemd
voor de instuif gehandicapte jeugd.
Wethouder Moerland (sportzaken) is
bereid tot de aftrap.
De W.H.S. leiding zit met twee punten.
Het Veronica-elftal, waarvan de mensen
zaterdagavond weer aan het werk
moeten, konden geen ander tijdstip
vrijmaken dan 11 uur spelen. Er is dus
wel een extra beroep nodig om dat uur
van de zaterdag al volop supporters te
krijgen. In de tweede plaats is het na
een al zo langdurig fraaie voorzomer
toch niet zeker, hoe de weersgesteldheid
zaterdagmorgen zal zijn.
Maar-het moet alles ver teVoren worden
georganiseerd, zodat er geen andere
mogelijkheid overbleef. De poging om
als jubilerende vereniging iets voor de
gehandicapte jeugd te doen is er wel, is
ook waard te worden gesteund. Wel,
kom dan een kijkje nemen.
Toegangsprijs 2,- boven de 12 jaar en
daar beneden 1,-.
Verder zal een verloting worden
gehouden.
bloemetjes van de voetbalvereniging uit
Oud-Vossemeer.
In zijn welkomstwoord en felicitatie tot
leider, trainer De Frel en spelers her
innerde voorzitter M. Mosselman er
aan, dat deze ronde voor de WHS
reserves daarom zo boeiend was, omdat
mede-broeder WHS 3 in dezelfde
afdeling een hartig woordje meesprak.
Met name was dat het geval tot een
wedstrijd of zes voor het einde van de.
Het was aan de andere kant!
/kompetitie/ tegelijkertijd voor de
reserves een extra aansporing zich net
niet te laten ondersneeuwen door de
derde keus. Dat veroorzaakte wat
intensiever trainen en aangezien het
materiaal vooral in (jeugdiger) leeftijd
aanwezig was, werd aanzienlijk beter
gedraaid dan voorgaande jaren. Dat
resulteerde in het verdiende leiderschap
en de uiteindelijke titel. Daarmee komt
men dan weer een stapje dichter bij het
eerste elftal en dat is ook wel nodig,
want de afstand tussen landelijk tweede
klasser en afdeling tweede klasse
reserve is in feite al te groot. Met
ongeveer dezelfde selectie vertrouwde
de heer Mosselman wel, dat WHS 2 ook
komend seizoen behoorlijk zal kunnen
meedraaien in de nieuwe, hogere klasse.
Namens het bestuur overhandigde hij
elke speler een herinneringsmedalje
aan dit kampioenschap.
Wethouder Moerland feliciteerde
namens het gemeentebestuur en had als
tastbare waardering bovendien de toe
zegging dat de reserves een nieuwe bal
van het gemeentebestuur krijgen. Hij
erkende het reserve elftal niet zo vaak te
hebben zien spelen, maar hij vond het
voor de opbouw van een vereniging wel
gewenst dat er in de reserve-elftallen
concurrentie zit voor de eerste elftal
spelers. Het gemeentebestuur is op de
hoogte van bijzondere WHS aktivi
teiten, ook van WHS ongeduld voor wat
de terrein-uitbreiding betreft. Van
verenigingsstandpunt bekeken vrij
logisch, maar een gemeentebestuur
heeft ook de financiële verantwoording
tegenover de burgers in hun totaliteit.
Inmiddels gaat het voor WHS toch
lichten wat de terrein-uitbreiding
betreft. Er is al een noodterrein in
gezaaid om als interim oefenveld te
kunnen dienen en vervolgens is het
inmiddels ook iedere WHS-er wel
bekend, dat het tweede wedstrijdveld in
de running ligt.
Hij kon de noodzaak met het aantal elf
tallen dat WHS wekelijks op de been
brengt volledig erkennen, maar vond
dat men ook begrip moet tonen voor de
andere medaljekant. Toch zag de wet
houder van sportzaken bij de komende
45-jarige jubileumvereniging van deze
vereniging wel voldoende perspectief
om ook in de toekomst stand te houden,
zoals de naam van de vereniging het
zegt.
Laatste spreker was de heer H. Dijkslag
namens de KNVB Brabant. Ook hij
oordeelde met de WHS voorzitter dat
een reserveteam dichter bij het eerste'
elftal hoort, al is dat in onze kleine
gemeenschappen dan lang niet altijd
eenvoudig, omdat de laag van getalen
teerde voetballers nu eenmaal niet zo
breed kan zijn als in een grote stad. Des
te meer respect mag er zijn, als men op
een peil kan komen als in Sint
Annaland WHS1 en nu ook de ver
diende titel van de reserves. De heer
Dijkslag wees er op, dat een KNVB met
zo'n 200 promoverende elftallen per
jaar er niet aan kan beginnen overal
met cadeautjes aan te komen. Wat wel
mogelijk is en daarom ook gebeurd is
het officiële diploma voor de behaalde
titel. Dat overhandigde de heer Dijkslag
aan de aanvoerder van de groen-witte
formatie en complimenteerde
tegelijkertijd leider Adri Scherpenisse.
Na het officiële gedeelte was er nog een
paar uur kampioensvreugde.
Na de competitie kenmerkt de
meimaand zich in voetbalopzicht
meestal uit wat tournooitjes in de lagere
afdelingen en voor de jeugd. Zo was
afgelopen zaterdag de voetbalver
eniging Vosmeer gastheer voor het ten
behoeve van het derde senioren elftal
georganiseerde tournooi. Met deel
nemers uit Sint Philipsland. Sint
Annaland, Sint Maartensdijk, Poort
vliet, Tholen, Bergen op Zoom en
Halsteren was het op twee speelvelden
tussen half elf en zes uur een levendige
boel. De organisatie liep goed en de
aktiviteitencommissie van de
plaatselijke voetbalvereniging maakte
voor de prijsuitreiking nog even handig
gebruik wat baten op te doen via het
Rad van Avontuur. Winnaar werd
Smerdiek 3, gevolgd door Vosmeer 3,
Noad 2, Roozenoord 2, WC 2, SPS 2,
Tholense Boys 3 en WHS 3.
De beslissing om de ereplaats viel
tijdens de wedstrijd tussen de winnaat
van Poule A (Smerdiek 3) en van poule
B (Vosmeer 3). Na 2 x 20 minuten
spelen was het nog 0-0 en moesten straf
schoppen beslissen. Die werden uiter
mate slecht genomen, want niet alleen
dat een snel reagerende keeper enkele
van zo dichtbij ingeschoten inzetten
keerde, maar het merendeel ging hoog
over het doel. Niettemin kwam
Smerdiek 3 er nog als de beste uit met 2
van de 5 tegen 0 van de 5 door Vosmeer
3.
De volledige uitslagen in Poule A
waren: WHS 3 - Noad 2: 0-0; WC 2 -
Smerdiek 3: 0-1; Smerdiek 3 - WHS 3:
2-0; Noad 2 - WC 2: 3-0; WHS 3 - WC
2: 3-0; Smerdiek 3 - Noad 2: 2-0.
In poule B: Vosmeer 3 - SPS 2: 2-1;
Roozenoord 2 - Tholense Boys 3: 1-1;
Tholense Boys 3 - Vosmeer 3: 0-6; SPS 2
- Roozenoord 2: 1-2; Roozenoord 2 -
Vosmeer 2: 0-0 en Tholense Boys 3 -
SPS 2: 0-2.
De eerste en tweede plaats werd dus
bevochten tussen 'Vosmeer 3 en
Smerdiek 3 met een 0-2 winst na
strafschoppen. Om de derde en vierde
plaats kwam Noad 2 - Roozenoord 2 tot
een 2-0 uitslag, om de vijfde en zesde
plaats VVC 2 en SPS 2: 3-3, waarna
WC won met strafschoppen 7-6. Om
de 7e en 8e plaats WHS 3 - Tholense
Boys 3, geëindigd in 2-1. Bestuurslid J.
Heijboer overhandigde eerst bloemetjes
aan de kampioenselftallen Noad 2 en
Smerdiek 3, zoals eerder de WHS leider
dat ook had gedaan, om vervolgens
onder dank aan alle medewerkers de
prijzen uit te reiken. Het was een
gezellig tournooitje.
Wat beweegt de schrijver zjjn jeugdherinneringen nu
en dan op papier te zetten en wat beweegt ons
daarvoor grif plaatsruimte te bestemmen. Wat
beweegt streekbewoners als een Jas perse, een Smits,
een Roozemond, een Han Dekker, een ir. Geuze, een
Bevelander en ga zo maar door nu en dan te pogen
een stukje historie vast te leggen? Het enige motief is
wat eens was te kunnen overleveren aan komende
generaties. Dat kan via een gedokumenteerd artikel,
alles zorgvuldig ingepast, het kan ook via vluchtige
jeugdherinneringe; zoalö schrty ver van deze serie. Hoe
zouden anders komende generaties ooit afweten van
een Japje Kodde en een Fré Wejjler. De overlevering
van mond op mond bljjft toch altjjd beperkt en
vervaagt naarmate het in derde, vierde of nog verdere
graad w,Qrdt overgebracht. Daarom heeft op dit
terrein het heel simpele zQn volle waarde.
Jeugdherinneringen, maar tegelijkertijd stukjes
geschiedenis, die waard z(jn bewaard te bljjven.
Een overlijdensbericht kan in een mens z'n gejêest
een êelleboel beelden uut het verlejen doen opborrele,
vooral as het over van die echte durpstiepen gaet.
Da gebeurde, toen ik las, dat Jan Weylder was
gestorreve.
In êens zag ik vo mien: Free-Kees-Jan en Oai, oewel
de leste nie zo vee ouwer was as ik. Dae naest
doemden op Japje Kodde, de meulenaer en Oaitje van
Schouwen, de veerman, die Goerietje genoemd wier.
Stik vo stik waeren dat biezondere inweunders, die
nauw bie 't durpsleven betrokke waere.
Laet ik m'n verhael beginne mee d'n ouwen Free
Weylder. Toen ik nog een korte broek droeg, was
Free al een man op leeftied. Ie weunden op de Kaaje;
z'n waegenmaekerietje kwam uut in t brandslop
tussen de Meuldiek en t Wegje. Het was een kort
vintje mee een klein baerdje onder z'n kinne. Op z'n
neuze droeg tie een iesdere brilletje, waer die mjêer
overene keek, dan d'r deur. In z'n mond een
pruumpje tebak, waer van 't sap soms langs z'n kinne
liep. Een zwart plat petje bedekte z'n gries (h)air.
Kortom een rustig oud mannetje, dat gjêen katte
kwaed zou doe-e.
Naest ambachsman was tie ook durpsomroeper. As
t'r in de gemjêente wat bekend gemaekt most woarre,
hetzij dat iemand wat verlore öa-hetzij dat er in de
Köaje een schuutje mee vosse verse) levendige bot,
dan wel gorrenet garnalen) lag, dan gieng Free dat
deur êel durp bekend maeke. Dan nam die z'n geel-
kopere bekken, dat ie an een dito kittikje
kettinkje) voor um iew hield), sloeg d'r om de paer
onderd meter mee een trommelstok een kjêer of tiene
op en riep dan mee z'n schorre stemmetje het nieuws
rond. Gjêen straete sloeg tie over. Toen dat boven z'n
Free Weijlder, een kort vintje mee een klein baerdje
onder z'n kinne.
krachten raekte, viele z'n zeuns Kees en Jan wellus in.
Kees Weylder was een fors gebouwd iemand meer
krullend (h)air. Ie oa vele beroepen, t was een
manusje van öalles. Ik geloof, dat ie begonnen is as
(h)orlogemaekers- knechje bie Kloasje Bruunzjêel. Ik
ên um teminsten wellus zien zitte mee een uut
meköare (ge)haelde wekker, waer oalle onderdjêlen
op een matglaeze plaete voorum op de werkbanke
laege. Om die kleine rSedertjes schöan te kunne
poesen, zetten ie een klejn soort vare-kiekertje
loupe) op z'n éne óage. As kind ek nooit kunne
begriepe, oe da dienk zo kon bluve zitte, en waer da
vo diende.
Dat klokkemaekerschap za wè de oorzaek gewist
weze, dat ie oak klokkelujer wier. Mee regelmaetige
stap, nie vlug en nie langsaem, maekten ie, dat ie op
tied aanwezig was om sochens om acht ure, smiddegs
twóalf ure en saevens om acht ure de torenklokke een
paer menuten te laete lujen beiere). Dat miste
noait.
Kees was getrouwd mee een dochter van Oaitje van
Schouwen. Ie weunde bie z'n schoanvoader in. En
omdat Goerietje mee z'n roeiboat nie aljêen de
verbinding tussen Setalland en Flupland of de Polder
Anna Jacobapolder) onderield, mer oak een
cafeetje tenden an op het eind van) Köaje öa,
speelde Kees op de zaeterdagaevend en op
d'Oagdaegen Paese, Pienkstere, Kossemisse en de
Nieuwejaere, vor kelner. Een druk café was 't nie. Dae
deur durfden wij snotjongers - ne gienge nog nae
schole - bie Oaitje een beugelflesje priklimenoade te
gaen koape, omdat bie moai weer an den diek op te
drienken. Laeter ên m'n in die kroeg ljêre petoete en
zwikke, wat an die snot-oapen in de andere cafees nie
wier toegestaen.
Een ander baentje was dat van gemjêentebode, dus
booschappen doe-e vo de burregemjêester en de
sikretoaris. Kees ad een druk leven, want ie stond
tevens in dienst van notoaris Timmermans. Ie most
iedere dag de brieven op t postketoor op aele of dae
nae toebrienge. Bie verkoapiengen was tie den
ofroeper. Waere dat vaste goederen dan schalde z'n
stemme deur het café, was dat een landbouwers-
inspan, dan wier oalles bie opbod verkocht op d'osties
boerderij). Dus most ie den êlen dag zo ard roepe,
tot ie d'r (h)êes van wier.
Voorts speelden ie een belangrieke rolle bie de
trouwerieën. Het was vroeger de geweunte, dat de
paertjes uut trouwden uut het uus van het meisje, of
ze noe groat of klein be-uusd waere. Kees wist oe laete
ze bie den ambtenaer van de burreglijke stand
verwacht wiere. Ie gieng ze tuus op aele. Was het tied
om te vertrekken, dan kwam êest de bruid en de
bruidegom nae buten. Weijlder stoeng in t deurgat
om an d'and van een lieste de femielje en de vrienden
op te roepen zich an te sluten. Zodrae de stoet gefor
meerd was, stelden ie zich naest het bruudspaer op
om ze loapend nae 1 gemjêentuus te begeleiden. Een
groate zwarte flambaar-oed bedekte z'n oad
hoofd). Zo trots as een pauw en bewust van de
plechtigheid zei die gjêen woord. Zo stapten ze voort,
naegekeke deur de belangstellenden onderwegt. Dat
waere mjêestal vrouwen, die laeter precies wiste te
vertellen oe t bruidje der uut zag. De andere fjêesters,
de vrouwen mee d'r lange mussen, waere van minder
belang. De mannen mee d'r (hk>age (h)oejen telden
êellemaele nie mee. Was de trouwstoet' boven', dat
wil zegge in de trouwzael ofgeleverd, dan oa Kees z'n
werk vo den elt helft) gedaen. Nae de voltrekking
van het uwelijk most' ie ze op dezelfde maniere wae
trug brienge.
Tenslotte nog iets over het leiden van begraefenissen.
Was d'r iemand gestorreve, dan gieng Weylder dit,
geklêed in een groate, wieje, zwarte keep en een oagen
oed op; deur êel durp van uusje tot deure bekend
maeke. Laeter op het uur van de begraefenisse was tie
net êender geklêed. Eest wiere de draegers, die bie
een buurman saemen gekomme waere, verzocht de
liekkiste op de berrie (de draagbaar) te plaesen. Deze
was sochens deur piesje Goedigebuure de
grafdellever, bie t liekuus gerjêed gezet. Vervollegens
T'ende meuie, een toch nog aparte buurt in een kleine
gemeenschap. Als het ware de Jordaan van Sint
Annaland. Mee ieertieds Japje Kodde, d'n ênigsten
op t durp, die op een trek-armonlca kon spele.
gieng Kees an de voordeure staen om mee arde
stemme de naebestaenden en de verzochten of te
lezen, om êen vor êen achter *t liek te gaen staen. As
den oflegger van 't liek, Tjeeuw Leune of Keesje Palle,
de rij afgesloten oa, liep Weylder nae voren, verzocht
de draegers de berrie op te nemen, droaide z'n eige
om, en zette de liekstoatie zich onder klokgeluuj nae
't kerkof in beweging. Het was een droeve stoet, oal
die mannen in t zwart, mee (h)oage oejen op. De
naest bestaenden adden d'r soms nog een lamfer
een soort lange zwarte sjerp) omgebonde. Was "t vare
ver) loape, dan wier d'r onderwegt gerust. Om de
paer onderd meter droaide Weylder z'n eige om, de
berrie wier naer gezet, en de draegers wisselden.
Lienks gieng nae rechs en omgekjeerd. Op de
terugweg liepe de draegers achter an. Voordat de
liekstoatie wier ontbonde, nam Weylder weer z'n oed
of en bedankte naemens de femielje ieder die
meegeloapen öa vor de eer an den dode beweze.
Jan Weylder was weer een ander tiepe, waer iederêen
op durp mee te maeken ei g(eh)ad. Ielp die in z'n
joenge jaeren z'n vöader in de waegenmaekerie-e,
gieng die wellus vor um omroepe, vervieng die soms
z'n broer bie een verkoaping, laeter kwam die an de
post. Eêst as hulpbesteller, tenslotte, toen Jewannes
Eiboer opschoof nae ketoor-ouwer, as hoofdbesteller.
In durp most dat bezurregen vroeger loapend
gebeure. De schoenen van de postloaper öadde een
oap te liejen en de salarrissen waere mè klein.
Vandaer dak Jan in z'n beroep nie anders gekend ên,
as mee soldoate-kisjes an. Dat waere vetlere schoenen
mee dikke zeulen, die besloge wiere mee spiekers mee
ronde koppen. Onder de (h)akken zaete (h)oefiesders.
As zo'n besteller, nae 't sorteren van de post, het
ketoor verliet, was tie ofgelaeje. Een dikke tas mee
brieven, kaerten, kranten en postwissels over z'n
schoere schouder). De doazen, pakken en
pakketjes wiere mee (h)aeken an een rieme op z'n rik
rug) en vo z'n buuk vastgepikt, zodat ie d'r bienie
nie over ene kon kieke. Een (h)and vol ieuw die
gerjeed vo de êeste straeten. Bie de wienkeliers most
ie soms geld van kwietansies inne. Het geld verdween
in een linne zakje. Was die los, d.w.z. was alles
bezurgd, dan kwam die terug om an de butendienst
nae de boeren te beginnen. Dat gebeurde op z'n post-
fiets, de tas voor op de begoage-draeger. In de winter
en as t regende, droeg tie een dikke, zwaere,
donkerblauwe keep mee róoije biesjes. Nat kan die
nie woarre, behalve dan van t zwaet. Zodoende kwam
Jan net as Kees mee oalle mensen in anraekieng tot ie
gepensoeneerd wier. De beide Weylders waere oak
muziekaal en dus lid van Accelerando. Jan blies op
een bugel. Kees was de bewerker van de groate
trommel. As de muziek een mars deur 't durp
maekte, gieng dat vroeger anders dan tegenwoordig.
De gröate trommel droeg Merien Overbeke an riemen
op z'n rik en Kees liep daer achter, in z'n enen and de
paukstok, in d'n anderen and een kopere bekken.
Merien za wellus gedocht ên as Kees bie de forto's
tegen 't trommelvlies bonkte en mee 't losse bekken
op het vaste bekken van de trommel beukte:' Kan 't
nie een bitje minder?'
Wat ei noe Japje Kodde, de meulenaer, mee de
Weylders te maeken, zul je zegge? Japje was
getrouwd mee een dochter van den ouwen Free, dus
een zwaeger van Jan en Kees. En omdat ie oak zo
muzikaal was wil ik um d'r bie betrekke, al was 't
weer een ander tiepe. Het was een schraal gebouwd,
fel mannetje. Ie keek een bitje loens en was öaltied
vriendelijk en opgewekt. Ik ên um nie anders gekend
as gekljêed in een bakkersbroekje van kleine witte en
zwarte ruutjes gemaekte stof. An z'n lief een dun
kieltje. Op z'n kleine, beweeglijke kopje een petje, dat
mjêestal schjêef stieng. Z'n anden, z'n gezicht en z'n
kljêren waere wit bestove van 't meel. Da kon
netuurlijk nie anders, dat bracht z'n beroep mee. Ie
was d'n ênigsten op 't durp, die op een trek-armonica
kon spele. As tie niks te doen oa, gieng die op stille
zeumeraevenden boven in de meule in het deurgat
zitte spele en liet z'n vrolijke wiesjes over de
omgevieng klienke, ten pleziere van um zelf en van de
mensen, die onder an den diek in 't gras liege.
1
