Zestigjarig bruidspaar
in Scherpenisse
Vindingrijke Gerrie Quaak kreeg
f 12.000,- voor idee
Eerste aangepaste
woningen op Tholen
Jos
Jos
BRIEF VAN DE KONINGIN VOOR
105-JARIGE J.W. RIJSTENBIL
DEZE WEEK
E. van Tuyn,
tandarts
van Eek
van Eek
HELP HET RODE
KRUIS IN
ZEELANDHELPEN
Doorloopsnelheid
Verrassing
EEN DAG LATER
Vormingsinstituut
Anna Jacobapolder
Donderdag 20 mei 1976 q J
32e jaargang\q&36 EEL^^
Nachtkaars..na
helder licht
Eindelijk ook in
Bergen op Zoom
Mi)
Blanko
Met bovenwoning
houdt op 27 mei, Hemel
vaartsdag, van 10-10.30
uur spreekuur te Tholen,
Hoogstraat 15, voor
acute pijnklachten. Op
andere tijden s.v.p.
bellen 01645-2388.
-vl>
ëENORAC
Het enige nieuwsblad voor de streek
Tholen en Sint-Phillpsland, waarin op
genomen de Thoolse Courant en het
Advertentieblad. Eendrachtbode
Postbus 5 - Sint Ann al and Telefoon
01665-2752 Postgiro 12.44.07.
Rabobank 3030.05.556. Verschjjnt elke
donderdag.
Abonnementsprijs 11,- per halfjaar.
Per post 13,50. Losse nummers
0,50. Sluitingsdatum advertenties
dinsdagmiddag 16.00 uur. Adver
tentieprijs 0,24 per mm btw.
Spierinkjes t/m 20 woorden 5,00 inci.
b'tw. contant, op rekening 5,75 tncl.
btw.
Hoofdredacteur - uitgever G. Heljboer.
Voor de Goe-gemeente is deze week de
commissie werkgelegenheid eiland
Tholen als een nachtkaars gedoofd. Een
nieuwe generatie heeft er nauwelijks
weet van dat ze ooit bestond. De laatste
flikkering dateert immers al van maart
1971.
Na de herindeling bleef genoemde
commissie in afwachting van de dingen
die wel ooit zouden komen. Die kwamen
er dan deze wee"k in de vorm van een
nieuw geïnstalleerde commissie
bedrijfsleven.
Het moet worden voorkomen dat
commissies zich op commissies
stapelen. Beter is, zoals ook gebeurde,
om het ene te laten verdwijnen, plaats te
doen maken voor het andere.
Met dat op fatsoenlijke wijze doven van
een nachtkaars, is het niet
ontfatsoenlijk terug te grijpen naar de
tijd van een helder flikkering.
Burgemeester van Boeijen schilderde
het diplomatiek, dat er bij noodzakelijk
vooruitzien, in ere gehouden kan
worden wat voorafging. Om in dat
kader de lezer even terug te doen keren
naar 1957, zien we een economischeen
maatschappelijke situatie op Tholen en
Sint Philipsland, die zorgen baarde.
Al sinds 1953 was er immers ee..
omvangrijke werknemers-uitstoot uit de
landbouw door mechanisatie.
De economische noodklok werd geluid.
Eerdèr werd al van pendel gesproken,
als men in Bergen op Zoom werkzaam
was. Toen echter deed de zogenaamde
lange afstandspendel zijn entree en eiste
volgens onze samenleving van die tijd
ook steeds meer „slachtoffers".
Slachtoffers voor zichzelf, omdat men
lang van huis was. Slachtoffers voor de
gemeenschap, omdat werd gevreesd dat
het verenigingsleven slachtoffer zou
worden, slachtoffers ook onder het
bedrijfsleven, omdat men een
burgeruittocht in het verschiet zag
liggen.
Op hoger niveau werden pogingen
aangewend een gemeente als industrie
kern aangewezen te krijgen en ook
werden door anderen pogingen
aangewend het industrieel klimaat
aantrekkelijk te maken.
Via een artikel en serie in onze krant:
„De toekomst van Tholen", werden
zorgen geaccentueerd. Er volgde een
middenstandsinitiatief tot het vormen
van een commissie werkgelegenheid
eiland Tholen.
Als er zorgeh zijn, is het licht
versluierd. Menig pendelend
werknemer ging schouderophalend aan
het middenstandsinitiatief voorbij.
Eenzelfde pessimisme toonde een deel
van de middenstand zelf. Men zag er
geen brood meer in. Vooral in de
ambachtelijke sector, zoals de
boerensmid, de wagenen gareelmaker
en meerdere randambachten werden
overbodig.
In die zorgelijke situatie tegen de
zestiger jaren, begon de kaars van de
commissie werkgelegenheid te
flikkeren.
Nu en dan straalde ze zelfs helder licht
uit, al werd dat niet door iedereen
waargenomen. Integendeel, zelfs in
bestuurlijke kringen was er niet zelden
een aarzeling tot positieve benadering.
Tijdens begrotingsbehandelingen kwam
de minimale post ten behoeve van de
commissie werkgelegenheid veelal met
de hakken over de sloot.
„Wat heeft het voor nut en wat wordt
praktisch voor verbetering van de
werkgelegenheid gedaan, waren veelal
geplaatste vraagtekens of gedachten bij
sommige bestuurders.
Wel, die commissie deed ook geen
wonderen. Belangrijk in die tijd was
evenwel het verschil tussen het alles
gelaten over zich laten komen, het niets
doen, de min tegenover de plus van het
in elk geval initiatieven nemen. De daad
van de een prikkelde de o ndernemers-
aktiviteit van de ander. Er waren ook in
die tijd bijkomstigheden of zelfs
hoofdfactoren, die belangrijk hebben
bijgedragen. Neem om te beginnen de
kernaanwijzing van Sint Maartensdijk,
neem vervolgens ook het feit, dat de lust
om in de stad bij het werk te gaan
wonen, steeds minder werd. Vrij snel
bleek lange afstandspendel niet tegelijk
te betekenen, dat men uit het platteland
wegtrok.
Nietemin boekten initiatieven van de
commissie wergelegenheid resultaten.
Er kwamen suggesties via een expositie
(dit maakt Tholen), er werden
industriële contacten gelegd, rapporten
en pendel en recreatie uitgebracht, in
zonderheid werden individuelen
(ambachten) geprikkeld iets te gaan
doen in de vrij zorgelijke situatie.
Dat vooral bracht het Thoolse
bedrijfsleven bekendheid tot over
gewestelijke grenzen heen. Er zijn
voorbeelden te noemen, maar harde
cijfers kunnen dat nog duidelijker
maken.
Toen de commissie werkgelegenheid
maart 1971 bij het bezoek van de
directeur-generaal voor het midden- en
kleinbedrijf en toerisme, de balans
opmaakte, werd duidelijk dat het
bevolkingsvertrek sedert 1880 vrijwel
evengroot was als het bevolkingsaantal
in het gebied zelf. Er werd feitelijk
onderstreept dat de landbouw in
beroepenaantal terugliep van 2500 tot
1400, de dienstensector van 1620 tot
1400, maar ook dat de werkgelegenheid
Dhr. G. Bevelander (87) In de
Westkcrkseweg te Scherpenisse kon het
dinsdagvoormiddag eerst niet geloven,
maar het was toch waar: postbode Van
Houdt had een gelukstelegram
gebracht van koningin Juliana ter
gelegenheid van zijn zestigjarig
huwelijk met J.M. Bevelander-Bierens
(90). „Die felicitatie krjjg Ik omdat Ik
vijfjaar voor haar gediend heb. In 1909,
toen Juliana geboren werd, kregen we
in dienst drie sigaren", zo weet de
krasse bruidegom zich nog goed te her
inneren.
De commissaris der koningin in
Zeeland, dr. C. Boertien, had ook een
gelukstelegram gestuurd.
Burgemeester J.E. van Boeijen kwam 's
middags het diamanten bruidspaar zelf
feliciteren.
Met kaartjes, bloemen en andere
cadeaus was er veel belangstelling voor
de zestigjarige bruiloft van het echtpaar
Bevelander-Bierens. „Het is ook de
laatste keer" zegt dhr. Bevelander met
twinkelende oogjes tegen uw verslag
gever, die even moet bijkomen van dit
nadenkertje. Dhr. Bevelander onder
streept graag de uitspraak „goede
moed is het halve veergeld", want dat
optimisme heeft hij in een leven van
keihard werken altijd hoog gehouden.
Als klein landbouwer en havenwerker
heeft hij heel wat moeten ontberen en
trotseren om voor zijn gezin te zorgen.
NOOIT GEEN DANKJE
In die goeie, ouwe tijd ging dhr.
Bevelander voor 150 centen tien uur
aardappelen rooien bij het
stoomgemaal in Tholen of voor 165 cent
honderd mud kolen lossen in de haven
van Scherpenisse. „Geef me die goeie,
ouwe tijd, maar deze centen. Oude
mensen en invaliden hebben het nu
goed. Wanneer ik om m'n loon ging bij
de baas heb ik nooit geen dankje
gezegd, want ik wist dat ik 't verdiend
had", zegt dhr. Bevelander.
Hij heeft bieten en pulp gediagen in de
haven van Scherpenisse tot z'n
schouder open was. Drie zomers trok
hij samen met zijn zoon naar Holland
om zeven weken lang voor wat extra
inkomsten te zorgen. Een rijksdaalder
per dag kon men goed gebruiken voor
het betalen van de doktersrekeningen,
want er was veel armoe en weinig
zakgeld voor de drie kinderen (twee
Herenkleding in uitsluitend
het betere genre
B.v. kostuums
READ TAILOR
WILSON GLENNY
SANTEGA
STURKA
GABARDINES Blico
REGENJASSEN Valmeline
om maar een paar namen te
noemen...
St. Josephstr. 14-16 B.o.Z.
De Rozelaar 11 - R'daal
advertentie IM.
in het midden- en kleinbedrijf steeg van
960 tot 1500.
Aanwijsbare vruchten via velerlei
factoren. Het middenstandsinitiatief
leverde positieve uitkomsten. De kaars
van de commissie werkgelegenheid
eiland Tholen brandde nu en dan
helder. Opvallend was immers dat meer
dan de helft van ongeveer 25 industriële
bedrijven uit de ambachtelijke sector
van de regio zelf waren ontstaan. Een
ontwikkeling waarin de commissie
werkgelegenheid een niet precies te
bepalen, maar zeker wel belangrijk
aandeel had. Het enige initiatief
inspireerde tot het andere.
Die kaars heeft zijn tijd gehad. Het is
niet erg dan als nachtkaars te doven.
De bladzijde van den nieuwe commissie
bedrijfsleven is nog maagdelijk blank.
Dat heet dan een schone lei. De
gedoofde nachtkaars laat een stuk
ervaring achter. Het was goed een
commissie nieuwe stijl te vormen. Met
ruimte, zoals de installateur het
verwoordde, om zelf signalerend,
initiërend op te gaan treden.
Geeft voortshands een blanko krediet
en positief vertrouwen.
zoons en een dochter). Dhr. Bevelander
wist echter van aanpakken.
AARDAPPELPRIJZEN
Samen met zijn uit Sint-Maartensdijk
afkomstige vrouw woonde hij na hun
huwelijk eerst in de Smalstad en daarna
sinds 1932 in zijn geboorteplaats
Scherpenisse, waar dhr. en mevr.
Bevelander nu al 44 jaar aan de West-
kerkseweg wonen. Lang heeft hij op het
land gewerkt, maar nu kan hij maar
een paar keer per jaar meer per auto
gaan boeren aangezien dhr. Bevelander
slecht ter been is en met twee stokken
loopt. Zijn echtgenote heeft een paar
keer een hartaanval gehad, zodat ze het
heel rustig aan moet doen. Gezien de
harde praktijk van dhr. Bevelander, en
de armoe van vroeger, maakt hij zich
boos over het feit dat zoveel voedsel als
brood en aardappelen weggegooid
worden. Hij erkent grif dat de huidige
aardappelprijzen nog nooit vertoond
zijn, maar de grote heisa hierover vindt
dhr. Bevelander weinig geloofwaardig
in een tijd waarin men gemakkelijk 15
tot 40 gulden betaalt voor een kaartje
voor een voetbalwedstrijd of amuse
mentsavond.
Ondanks de pech, de armoe en het
harde werken, is het diamanten bruids
paar Bevelander-Bierens dankbaar dat
men als gezin nog bij elkaar is. Samen
met de twee inwonende zoons en de
gehuwde dochter werd het zestigjarig
huwelijksfeest dinsdag dan ook met
andere familieleden en kennissen dank
baar gevierd. Volgende week hopen wij
een foto van het diamanten bruidspaar
uit Scherpenisse te kunnen plaatsen.
In Zeeland wordt dag in dag uit veel
Rode Kruiswerk verricht: welfarewerk,
thrombosediensten, bloedtransfusie
diensten, jeugd- en jongerenwerk. Vele
colonnes van het Rode Kruis Korps
staan klaar om bij eventualiteiten hulp
te bieden. Vaak is er plotseling hulp
nodig, zoals vorig jaar bij de opvang van
Surinamers over wie vrijwillig(st)ers van
de afdeling Westerschouwen zich ontf
rmen. Men zorgde voor warme kleding,
voor speelgoed voor de kinderen en de
vrouwen kregen les in breien en koken.
De provincie Zeeland draagt het Rode
Kruis een warm hart toe. Men her
innert zich de hulp na de watersnood en'
al het werk van recenter datum. Elk
jaar wordt procentueel gezien in
Zeeland het meeste geld opgehaald voor
de vele activiteiten van het Rode Kruis.
De afdeling St. Philipsland/Anna
Jacobapolder gaat daarbij vooraan,
maar Westerschouwen volgt op de voet
en er zijn maar weinig afdelingen die
ver achterblijven.
Eind mei begin juni gaat het Rode
Kruis weer met de collectebus op stap.
Zeeland zal opnieuw als eerste uit de
bus willen komen. Daaraan kunt u
meewerken, door gul te geven als het
Rode Kruis bij U aanklopt. Help het
Rode Kruis in Zeeland helpen, Bouw
mee aan het Rode Kruis. Geef, zoveel u
kunt!
De vindingrijke metaalbewerker
Quaak uit de Laban Deurloostraat in
Scherpenisse twijfelt er niet aan, of zijn
vrouw zal wel een idee hebben wat er
met de twaalfduizend gulden moet
gebeuren die hij van de Koninklijke
Luchtmacht kreeg voor een uitstekend
idee. Dhr. Quaak, gisteren 28
geworden, ontwikkelde een snelle
manier om kleppen van
vliegtuigmotoren te herstellen,
aardoor de luchtmacht ruim 85.000
gulden per jaar uitspaart.
De lagere technische school en het
koeltechnisch bedrijf Goedhart B.V. in
Sint-Maartensdijk vormden de basis
voor de succesvolle loopbaan van de
jonge metaalbewerker. Daarnaast
behaalde hij verschillende Smecoma
diploma's zoals bedrijfsvoering en
beheer, het ondernernersdiploma en de
lascursus gevorderden.
In 1974 diende dhr. Quaak zijn eerste
idee in op de afdeling metaalbewerken
van het depot straalmotoren van de
vliegbasis Woensdrecht. Het ging toen
om het vervaardigen van persmallen
voor verstevigingsplaten ten behoeve
van de naverbranders van
straalmotoren van militaire vliegtuigen.
Het idee leverde 1375 gulden op.
Augustus vorig jaar waagde hij weer
een kans met een idee inzake het
repareren van kleppen van de J 85
motor van de NF 5 vliegtuigen. De
kleppen zijn een onderdeel van de
naverbrander van de straalmotor en
worden gloeiend warm. Na een bepaald
aantal vlieguren vervormen ze
waardoor de uitstroomopening
beïnvloed wordt. Herstel is dan
noodzakelijk, maar bij de oude
methode mislukte dat bij ongeveer
twintig procent. De afgekeurde
kleppen, gemaakt van hoogwaardig,
duur metaal, konden niet meer
gebruikt worden.
Elk NF 5 vliegtuig heeft twee motoren,
die ieder weer twaalf kleppen hebben.
Totaal gaat het om 20.000 gulden
kleppen per vliegtuig. Dhr. Quaak
ontwikkelde met behulp van een onder
en bovenmal een idee om de kleppen
weer op de juiste afmeting te richten. In
de mallen loopt een koperen leiding met
koud water (voor de koeling) terwijl een
magnetisch veld ontwikkeld wordt. Met
dit systeem worden vier kleppen per
uur gericht, terwijl dat voorheen vier
per dag was. De doorloopsnelheid is
belangrijk omdat de vliegtuigen
vanwege de reparatie van de kleppen nu
nauwelijks aan de grond hoeven te
blijven. Bovendien hoeft de luchtmacht
niet zoveel nieuwe kleppen bij de
Northrop fabriek te bestellen.
Het idee, dat plotseling bij dhr. Quaak
is opgekomen en in een half jaar is
uitgewerkt, voldoet nu reeds een jaar in
de praktijk. De N.A.V.O. en de
Northropfabriek in de V.S. profiteert
er ook van.
Dhr. en mevr. Quaak uit de Laban
Deurloostraat in Scherpenisse met het
certificaat van de Rijksideeenorgani-
satic, dat goed was voor een beloning
van netto 12.000 gulden.
beloning die ooit aan een medewerker
op de vliegbasis Woensdrecht is
verleend. Een wasmachine, bankstel en
draaibank zal het nodige van dat
bedrag afsnoepen, maar voor de familie
Quaak blijft die 14e mei een dag om
nooit te vergeten. In z'n vrije tijd wiedt
de uitvinder juun bij een trotse vader
Quaak, zodat de Thoolse landbouw
mogelijk nog eens zal kunnen
profiteren van een idee waardoor de
schrepel kan blijven rusten. Met de
huidige landbouwprijzen zit daar ook
wel een goede beloning in.
Dhr. Quaak hoorde woensdagmiddag
dat zijn idee beloond was, maar een
bedrag werd niet genoemd. Hij dacht
zelf aan vijfhonderd gulden, zodat de
mededeling van vliegbasiscommandant
overste S. Duinker vrijdagmorgen des
te verrassender was: 12.000 gulden
netto. De over deze beloning
verschuldigde loonbelasting en
eventuele sociale lasten zullen voor
Rijksrekening worden genomen.
Op het certificaat van de Rijksideeën-
organisatie stond dat de beloning werd
gegeven voor een idee inzake het
repareren van inner en outer ven
housing leafs van de J 85 motor. Overste
Duinker bood het bedrag symbolisch
aan, in aanwezigheid van collega's van
dhr. Quaak. De afdeling
metaalbewerking van de technische
dienst is een ideeënrijke afdeling, want
meerdere collega's van dhr. Quaak,
onder wie zijn chef, zagen een idee
beloond. Vorig jaar moesten twee man
9400 gulden delen, maar de 12.000
gulden van dhr. Quaak is de hoogste
H.M. Koningin Juliana heeft dhr. J. W.
Rijstenbil in de Schoolstraat te
Poortvliet een brief met oranje
sluitzegel gestuurd ter gelegenheid van
zijn 105e verjaardag op donderdag 13
mei. De Koningin wenste dhr.
Rijstenbil van harte geluk op deze heel
bijzondere dag. Zij hoopte dat die 13e
mei een heerlijke dag zou mogen
worden, zo liet de Koningin via haar
particulier secretaresse Jonkvrouw
Roell weten.
De oudste inwoner van Zeeland kreeg
het op zijn 105e verjaardag bijzonder
druk, want zo'n zestig mensen kwamen
hem feliciteren. Daarbij was 's
morgens o.a. burgemeester J. E. van
Boeijen en 's middags zijn echtgenote
in gezelschap van mevr. Boertien-
Velema, de echtgenote van de
commissaris der Koningin in Zeeland.
Het gemeentebestuur had ook een
fruitmand cadeau gedaan, maar die
kon niet op tegen de berg sigaren die de
belangstellenden meebrachten. Dhr.
Rijstenbil rookt bijna een doos sigaren
per dag, zodat de stapel wel zal slinken.
De krasse inwoner van Poortvliet heeft
natuurlijk ook wel met de gebreken,
gepaard gaande aan zijn hoge leeftijd,
te maken. Hij is doof en mist daardoor
veel van gesprekken, zeker op zo'n
drukke dag als vorige week donderdag.
Ook kan dhr. Rijstenbil niet meer
lezen. De inwoners van Poortvliet
wisten hun oudste medeburger steeds in
een stoel te vinden voor het raam van de
woning van zijn schoonzoon dhr. J. H.
van Dijke. Aangezien dhr. Rijstenbil
steeds meer hulp nodig heeft, besloot hij
naar Ten Anker in Tholen te gaan,
waar hij nu in de verpleeginrichting is
opgenomen.
Op de fot v.l.n.r. mevr. van Boeijen-
Katsburg, mevr. Boertien-Velema en de
105-jarige J. W. Rijstenbil.
Na helder licht gedoofde nacht
kaars.
105 jarige Rijstenbil kreeg brief
van de Koningin.
Beste beurt van Sint-Philipslands
brandweerkorps.
Poortvliet krijgt 10 karakteris
ticke woningwetwoningen.
Nieuwe straatnamen In
Scherpenisse.
R.O. Commissie behandelde be
zwaarschriften kom Poortvliet.
Overleggroep huurwoningen.
Vormingsinstituut Anna Jacoba
polder.
Eerste aangepaste woningen op
Tholen.
Uitbreiding Streekmuseum.
Voor G. Quaak (Scherpenisse) 12
mille voor goed idee.
Drie meningen in Fliplands
college over bestemmingsplan.
Diamanten bruidspaar in
Scherpenisse.
Commissie Bedrijfsleven geïn
stalleerd.
Dertig jaar de Eendrachtruiters.
Muziekfeesten in Tholen met
braderie.
Amigos kampioen volleybal.
Zet u de variatie in dit nummer
eens op een rijtje?
ARM EN RUK GAAN IN HET
OERWOUD OVER HET
ZELFDE PAD (AFR.
SPREEKW.)
vanwege Hemelvaartsdag, donderdag
27 mei, verschijnt de Eendrachtbode
volgende week vrijdagochtend 28 mei.
Postabonnees ontvangen de E.B. zater
dagmorgen.
Dr. A.CJ. Noteboom heeft dinsdag
middag aan de burgemeester Baas
straat te Sint-Annaland de eerste paal
geslagen voor de eerste, volledig aan
gepaste woningen op het eiland Tholen.
Hij sprak bij die gelegenheid van een
belangrijke woonvoorziening voor de
gehandicapte mens en zijn gezin.
Dr. Noteboom moest wat improviseren
omdat de hei-installatie te laat arri
veerde. Niettemin tooide hij zich voor
deze officiële plechtigheid met helm,
handschoenen en hei-jas om de eerste
„paal" met een voorhamer de grond in
te slaan. Vertegenwoordigers van het
Wezen-Armbestuur, Bouwontwerp-
groep Beltman en Aannemersbedrijf
Adr. de Kok en Zonen B.V. uit Bergen
opdoom waren er getuige van.
Dr. Noteboom zei in een toespraakje op
de zonovergoten bouwplaats, dat hij de
uitnodiging voor het slaan van de eerste
paal voor twee aangepaste woningen
van het Wezen-Armbestuur met veel
genoegen had aangenomen. „Ik ben
verheugd een bijdrage tot de bouw van
deze belangrijke woonvoorzieningen te
kunnen leveren, al is het meer
symbolisch dan daadwerkelijk. Uw
bestuur verdient lof voor het nemen van
het initiatief en dank voor de hoeveel
heid werk die is verzet om de bouw te
verwezenlijken. Onder de woningen die
door het Wezen-Armbestuur zijn
gebouwd, zullen deze twee een bij
zondere plaats innemen. Ze hebben
speciale voorbereidingen gevraagd en
dienen een specifiek doel: het optimaal
maken van de woongelegenheid voor de
gehandicapte mens en zijn gezin.
Moge de bouw een zeer voorspoedig
verloop hebben en mogen de woningen
geheel aan hun doel gaan beantwoorden
en aldus bijdragen tot het welzijn en het
geluk van de toekomstige bewoners",
aldus dr. Noteboom.
De voorzitter van het Wezen-
Armbestuur, dhr. M. Ph. van der
Weele, dankte dr. Noteboom voor zijn
medewerking. Zowel bij het slaan van
de eerste paal, als bij de voorbereiding
van de plannen. Steeds heeft hij de ini
tiatieven ondersteund en het verloop
van de activiteiten met belangstelling
gevolgd. Het bestuur moest heel wat
geduld opbrengen, want de voor
bereiding - die ruim twee jaar duurde -
liep niet van een leien dakje. Heel veel
overleg was nodig, o.a. met de Stichting
Zeeuwse revalidatie.
Het Wezen-Armbestuur bouwde reeds
eerder een aangepaste bejaarden
woning aan de Tienhoven, maar nu gaat
het om twee grote, volledig aangepaste
woningen voor minder validen. De
ingang is aan de zijkant met een hal,
slaapkamer, badkamer, grote woon
kamer, een tweede slaapkamer en een
grote keuken met berging aan de voor
kant. De badkamer is vanuit de beide
slaapkamers met schuifdeuren te
bereiken. Alle ruimten zijn aangepast
zodat de gehandicapte overal met een
rolstoel kan komen. Een dergelijke
nieuwbouw komt in onze provincie
weinig voor, daar er meestal sprake is
van aanpassing van enkele ruimten in
een bestaand huis. De bouwontwerp-
groep Beltman bouwde dergelijke aan
gepaste woningen reeds in Hengelo en
Vlaardingen.
Elk van de twee aangepaste woningen
krijgt ook een bovenwoning met woon
kamer, keuken, twee slaapkamers,
toilet en douche.
De huizen zullen begin volgend jaar
klaar zijn.
In de aangepaste woningen kan zowel
een gezin waarvan een van de ouders
gehandicapt is of als een gezin waarvan
een van de kinderen mindervalide is.
Adv.IJVl.
Met ingang van het cursusjaar
1976/1977 start in Ons Dorpshuis te
Anna Jacobapolder een dependance van
het reformatorisch vormingsinstituut
uit Goes.
Het ministerie van onderwijs en weten
schappen wees vorig jaar de aanvraag
nog af, maar nu heeft men de mede
werking toegezegd.
Het vormingsinstituut is bestemd voor
de partieel leerplichtigen die nog twee
dagen per week naar school moeten.
Men mikt behalve op leerlingen uit
Sint-Philipsland en Tholen, ook op
Schouwen-Duiveland en West-Brabant.
Voorzichtigheidshalve is de prognose
van het aantal leerlingen evenals vorig
jaar gesteld op 45.
De gedeeltelijk leerplichtigen van
Tholen en Sint-Philipsland waren nu
aangewezen op de vormingsinstituten te
Stavenisse, Bergen op Zoom, Goes en
Zierikzee.
