150 hectaren recreatie, informatie,
kinderdorp en
zwemvijvers
Jan Qvereenkam..
...ook thuis gezellig Pasen
KAA BEE
VOOR IEDEREEN EEN DAGJE FLEVOHOF
THOOLSE VISSERSVLOOT
Zuiveringslasten
alleenstaanden
Voetbalfederatie
over terreinen
PAK EVEN UW ZAKBOEKJE
Donderdag 15 april 1976
EENDRACHTBODE
VLOERBEDEKKING
GRATIS GELEGD
Gaat u mee?
Niet overal tegelijk
Speurtocht
Theodorushaven,
Bergen op Zoom
tel.:01640-36910
3
ALLE SOORTEN
Bosstraat 40 - Tel. 3 43 68
BERGEN OP ZOOM
Uit het jaarverslag 1975 van Zevibel,
vereniging tot bevordering der Zeeuwse
visserijbelangen, blijkt dat de Thoolse
vissersvloot nog uit negen schepen
bestaat.
Er zijn zeven kotters waarvan er twee
garnalenschepen zijn, vier middenslag
en 1 grote kotter.
Diegenen in Zeeland, die alleen wonen,
zullen voor 1976 minder zuiverings
lasten aan de waterschappen behoeven
te betalen dan de gezinnen (waartoe ook
echtparen zonder kinderen worden
gerekend). Het is wel noodzakelijk, dat
elke alleenwonende schriftelijk om die
verminderde aanslag verzoekt.
De regeling voor dit jaar is zo: voor een
woonruimte van meer personen is de
aanslag gebaseerd op drie inwoner-
equivalenten of vervuilingseenheden,
voor een alleenwonende geldt maar één
zo'n eenheid voor de berekening van de
zuiveringsheffing.
De Zeeuwse waterschappen hebben nu
door middel van advertenties in de ver
schillende Zeeuwse bladen alle alleen-
wonenden opgeroepen zo spoedig
mogelijk schriftelijk het verzoek om
vermindering in te dienen bij het
bestuur van het waterschap, in het
gebied waarvan zij wonen.
Het gaat voor Tholen en Sint-
Philipsland om het waterschap Tholen,
dat gevestigd is in St. Maartensdijk
De resultaten van de garnalenvissers
waren matig tot Goes. April, mei en
juni gaven zeer geringe vangsten te zien,
maar de goede prijzen compenseerden
veel. In de rest van het jaar waren de
aanvoeren goed en de prijzen redelijk.
Ook de middenslagkotters konden
tevreden zijn. Deze groep viste niet in
onbelangrijke mate op de rondvis. De
grote kotters (alleen platvis) maakten
goede besommingen. Gezien de
quoteringsmaatregelen zet Zevibel voor
de nabije toekomst een groot vraag
teken.
Tholen telt verder nog twee mossel
schepen. Het mosselseizoen 75/76 is
over het algemeen een goed seizoen
geweest. De gemiddelde prijs per
geleverde ton mosselen bedroeg tot en
met 13 maart 1976 33,11.
De kottersector, die een quoterings
commissie had gevormd, heeft deze
commissie ontbonden en deze ge
reorganiseerd. Uit Tholen zijn de ver
tegenwoordigers: A. Schot Th. 36 (A.
Schot Th 21 plaatsvervanger) en P.
Baaij (K.J. Bout).
^modehuis
nta
bosstraat 27 bergen op zoom
Advertentie IM
De Flevohof is er voor de stedelingen, voor de nlet-agrariërs. Ja, zo was het eigenlijk
bedoeld. Maar toen het in 1970 werd opengesteld, kwamen er toch eerst vooral
agrariërs. Men wilde als boer zelf wel eens zien, wat men tot stand had gebracht op
een gebied, +ar men dageljjks zo goed in thuis was. Wie een dag Flevohof doet, zal
evenals wjj concluderen: Flevohof is voor iedereen. Dat moet elke Nederlander een
keer zien.
Vele Nederlanders hebben het al
gezien. Vorig jaar zo'n 750.000. Nou ja,
ook wel buitenlanders. Een trekpleister
dat modern mil&usprookje. De
beperking van de plattelander van de
eerste paar jaar is al lang overtroffen
door het bezoekende aantal stedelingen.
De reis er naar toe aantrekkelijk, de
aankomst in het nieuwe en jonge land
attraktief en het bezoek aan Flevohof
zelf een openbaring. Voor de jeugd, al
zullen die de expositiehallen wat sneller
verwerken. Voor de middelbaren
vanwege de op zo breed agrarisch
gebied plezierige informatie, voor de
bejaarden, die zich mogelijk tot een deel
zullen beperken, maar voor ogen
krijgen, waarmee ze zelf zijn
grootgebracht en welke ontwikkelingen
er op het agrarisch gebied tot stand
kwamen.
Een boeiende ervaring, deze ontmoe
ting met het jonge land en met het vele
wat die Flevohof zelf te bieden heeft.
Het Flevohofmotto is dan ook: een dag
op het land. Menige landbouwvereni-
ging maakte het als doel van haar
excursie. Vanuit onze contreien is het
voor bejaarden wel een fiks reisje, maar
het gaat tegenwoordig toch allemaal zo
vlug, dat je er bent eer je het weet.
Voor de scholieren, ook die van de
lagere school, kan men zich moeilijk op
eenzelfde punt zoveel variatie indenken.
Het mag zelfs voor een deel als „lesdag"
worden aangemerkt, maar dan wordt
het aangename toch wel in overtref
fende mate met het nuttige verenigd.
Laten we van Tholen/Sint Philipsland
eens - in vogelvlucht - een Flevohof
dagje maken. Hoe gaan we? Per bus?
Goed, niet te laat vertrekken, want de
zon is al vroeg op.
Ie kunt op de landkaart in de school de
reisrichting al nagaan of thuis op de
atlas. Laten we vanaf onze streek maar
de hoofdroute nemen. Dat gaat lekker
vlug: Bergen op Zoom - Breda - Utrecht
- Amersfoort - Harderwijk (ja, we
denken ook wel aan het Dolfinarium),
de Flevopolder in... Schatting aantal
kilometers vanuit Tholen: afgerond
200. Vanaf Utrecht is het voor ons als
ruimte-jongens al prachtig wat het
natuurschoon betreft. Met ons rijden er
misschien op dezelfde dag nog 50
bussen en 500 personenauto's naar
Flevohof. Geen zorg. Op het parkeer
terrein bij de Flevohof kunnen wel 8000
auto's staan.
Als we uit de bus zijn, onze reisleider de
toegangskaartjes heeft, moeten we niet
overal tegelijk willen kijken, overal
tegelijk naar toe willen. Er is op die
Flevohof namelijk zoveel te beleven, dat
je niet te hard van stapel moet lopen. Ja,
er is van alles te beleven, barbequën,
kaarsen maken, kalfjes aaien,
pannekoeken bakken, indiaantje
spelen, koeien kijken of een uurtje heel
rustig in bos en park wandelen met de
prachtige bloemen en planten. Vanzelf
is het nog veel mooier als de zon een
hele dag schijnt, maar dat is bij
schoolreis of excursie nooit te voorspel
len. Nou goed, als het weer niet zo fraai
is, kan Flevohof nog volop vermaak
bieden. Meester of reisleider zal zich
ongetwijfeld van een plattegrond voor
zien en bij de limonade even nagaan wat
hij in elk geval aan jullie wil laten zien.
Dat is dan nogal wat. Er zijn legio
mogelijkheden, zelfs buiten de tentoon
stelling om. Maar als men op Flevohof
is en zeker als men van het platteland
komt, zal men toch ook wel even in de
tentoonstellingshallen willen kijken. Is
me dat daar een rijke variatie. Een
echte veiling, een modern veehouders
bedrijf met 130 stuks vee: schapen,
varkens, koeien, pluimvee, 65 hectare
akkerbouwbedrijf, maar ook een
champignonkwekerij. Via panelen
bekijkt men de industriële verwerking
van de agrarische produkten. Je kunt
door op een knopje te drukken dan zelf
bepaalde processen aan de gang
brengen en volgen. Er zijn dia-verto
ningen, fotografische overzichten,
grafieken, maar ook alles in natura. Je
komt afwisselend in een hal of daar
buiten, maar overal is wel wat te zien.
Vervelen doet het niet. Het kan
hoogstens wat veel zijn van het goede,
maar dan stop je even, naarmate het
aantal jaren nog wel of niet meetelt. Je
kunt best even gaan zitten om
bijvoorbeeld te kijken hoe men vroeger
wol vervaardigde aan het spinnenwiel.
Je komt zelfs de verse warme bakker
tegen, kortom een tentoonstelling vol
leven en bedrijvigheid. Een landbouw-
manifestatie van de eerste orde. Je zult
gewoon trots zijn op het platteland,
temidden van de boer, veehouder of
tuinder te wonen.
Als ik met schoolreis naar de Flevohof
zou gaan, deed ik vast mee aan de
schoolspeurtocht. Een speurtocht voor
kinderen van lagere scholen of die van
het voortgezet onderwijs. Dat maakt het
gezellig en leerzaam. Je zult pas dan
veel van aardappelen weten als je in de
Flevohof bent geweest. En van suiker,
graan, bier, champignons, groenten,
bloemen en bijen.
Maar nu is het welletjes. Als je een
schoolreis maakt wil je wel veel zien,
Waar in ons land z(jn zoveel mogelijk
heden op één punt geconcentreerd als
in de Flevohof?
Tot de „bestorming" van het cowboy-
indianenkamp toe.
De voetbalfederatie Tholen vergaderde
dinsdagavond in het gemeentehuis te
Sint-Maartensdijk met wethouder C.J.
Moerland en ambtenaar sportzaken P.
v.d. Vlies over het onderhoud van de
sportvelden. Ook werd nader overleg
gepleegd over de sluitingsperiode van
de terreinen na afloop van de
competitie, Eendrachtcup en toer
nooien. Verder werd nader ingegaan op
de oplevering van het nieuwe sportveld
in Stavenisse, het in aanleg zijnde
terrein in Poortvliet en het uitblijven
van de aanleg van het tweede hoofdveld
in Sint-Annaland. Het gemeentebestuur
wacht hierbij nog op subsidie.
Een dag Flevohof.... attraktief voor
iedereen.
maar ook graag spelen. Leren kun je op
school altijd nog. Na de schoolreis
Flevohof, mag de meester best nog een
paar uurtjes Flevoherinneringen
ophalen. Als jongere kun je niet de hele
dag blijven staan bij de graan- of aard
appelbewerkingen, bij de bloemen, hoe
mooi ze ook zijn. Daarom naar het
kinderdorp. Bij de ingang van dat dorp
krijg je een gratis pasje en dan „storm"
je het dorp in. Met zijn pottenbakkerij,
pannenkoekenbakkerij, schilder- teken
en knutselhuis, kegel- en ballengooitent
en zelfs een spookhuis. Met poppen
kastvoorstelling, met de kinder
boerderij en zelfs met een indianen-
kamp. Nou, daar valt wat te beleven.
Het Wilde Westen in de praktijk.
Alleen krijgen cowboys en indianen ook
wel eens honger, stap dan even
Luilekkerland of de cowboysaloon
binnen voor een portie frites.
Ik wou dat ik dit jaar weer een dagje
Flevohof kon doen en op de terugweg
naar het Dolfinarium. Dan wil je wel
slapen als je weer thuis bent.
Tholen:
vr. 30 apr. Rommelmarkt
Sint Annaland:
vr. 23 apr. 19.30 u. Quiz veilig verkeer,
dorpshuis
wo. 28 apr. 19.30 u. school met de
Bijbel, contourennota
vr. 30 apr. Fototentoonstelling en 15.30
20.30 u. film 500 jr. Sint-Annaland,
dorpshuis
vr. 30 apr. Rommelmarkt, parkeer
terrein postkantoor
do. 6 mei 17 en 20 u. film: „Oranje's
jacht op wereldgoud", W.k. voetbal,
dorpshuis
Bergen op Zoom:
T/m 10 mei Berg-ze tentoonstelling
voor verzamelaars, Markiezenhof dag.
14-17 u. (behalve le Paasdag)
do. 22 apr. 20 u. Lezing met dia's over
postzegels, dhr. P. Dries, hofzaal
Markiezenhof
za. 24 apr. 14-17 u. Jeugdruildag,
Markiezenhof
ma. 26 apr. 20.15 u. St. Gamma, 5
eenacters „Alles over liefde", A.
Schnitzler, Luxor
vr. 7 mei 20 u. Brab. orkest, Beethoven-
avond, Stoelemat
Oud-Vossemeer
Do. Cafe Saparow Nooit Gedacht-Poe
delaars
Vr. cafe ,t Veer Treffers-Krijt op Tijd
Za. 1 mei 14.30 u opening dorpshuis
Za. 8 mei officiële ingebruikname
Molen
Sint-Annaland
di 20 apr Havenzicht huurdersbelangen
Bergen op Zoom
Roxy Emmanuella II18 j dagelijks 20 u,
za. 18.45 en 21.15 u, zo. en ma 16,
18.45, 21.15 u
Asterix en de helden a.l. dagelijks 14 u
Rosemary's baby 18 j vr 22.30 u
Luxor Aardbeving 14 j dagelijks 20 u,
zo en ma 16.30 en 20 u
Liefde op z'n Frans 18 j za 23.30 u
De twee vechtjassen van Trinity 14 j zo
14 u
7 Maskers van de judoka 14 j ma 14 u
Za. 24 apr. Hotel Mulders 2-6 u
postzegelruil.
Dankzij 'n moderne Alno-
aanbouwkeuken.
voor élke ruimte
fronten in kunststof en
massief hout.
Wij adviseren, plannen
en monteren kompleet
met inbouw-apparatuur.
aanbouwkeukens
advertentie IM
Met al een weekje schoolvakanties zijn er al
vroeg grote paasreisplannen gemaakt. Ook
uitgevoerd. Gegund. Volop. Het er even uit
mogen zijn breekt de sleurvandaar.
Wat een kind en een oudere ook bij Pasen
1976 nog blij.mag maken is dat er in de natuur
vrijwel of liever helemaal niets veranderde. We
hebben als mensen al zoveel veranderd of dat
proberen te doen, dat je eigenlijk blij bent
machteloos te staan om iets te veranderen.
Niet te veranderen is dat in het voorjaar de kat
zijn staart roert. Ook niet te veranderen is -
niemand zou dat denk ik ook willen doen - dat
er in het voorjaar nieuw leven ontluikt. Nog
minder is liefde tussen twee (jonge en oude)
mensen te veranderen. Met alle moderne
franje is dat in diepste wezen bij het oude
gebleven.
Maar daar gaat het eigenlijk helemaal niet
over. Dat zijn alleen maar van die zijspronge
tjes van de sinds 1 april via de Scherpenisse
demonstratie voor u bekende ondergetekende.
Waar ik, zoals steeds moraliserend op wil
wijzen, is dat geluk even goed dichtbij dan ver
kan liggen. Misschien met een wat begrijpe
lijker woord ligt gezelligheid evengoed dichtbij
dan ver. Zo kan thuis een woord met een
hoofdletter zijn, als men gedwongen is met
Pasen 1976 buitenshuis te vertoeven. Bijvoor
beeld in een ziekenhuis. Laten we juist met die
vrije dagen hen niet vergeten die gedwongen
buiten het thuis moeten vertoeven. Ook de
eenzamen, de zieken, de bezorgden.
Aan die gulden middenweg, tussen het
vrolijke, hopelijk gezellige buitenlandse pasen
moet ik nu denken als tegenstelling tot
degenen die door ziekte of andere omstandig
heden gedwongen zijn (ook alle Paaswerkers
en paaswerksters sterkte) buitenshuis Pasen
1976 te beleven. Toegegeven, het lijkt wat
nostalgisch, wat sentimenteel, maar alj. het je
raakt voel je het ook. Daarom een ode aan de
thuisblijvers of thuiskomers. Vooraf, waarde
lezer, lezeres nog de hartgrondige suggestie
voor hen die zich in het verkeer (moeten)
storten: doe het rustig aan. De ontspanning
van harte gegund. Maar niet te snel op de weg.
Niet overmoedig, niet te veel of liever helemaal
geen risico. Afgesproken. En dan de thuis
blijvers?
Een kamer, ,n vaasje met wat bloemen,
een zilv'ren lijstje met portret
en veel bekende snuisterijen
op een dressoirtje neergezet.
Een hoekje met een schemerlampje,
de warmte van je kleine kluis
Je zou met niemand willen ruilen
THUIS.
Een keuken, een bebloemd gordijntje,
een wekker, die te tikken staat,
terwijl daarbuiten stil de avond
langs het verlichte venster gaat.
,n Geplooid kaRtoentje langs de schoorsteen,
een eigen plaats bij't fornuis,
Pasen voorbij en de beloning
THUIS.
Een plekje waar de zon komt schijnen,
een tuintje in het morgenlicht,
een hekje zorgzaam toegesloten
voor de gevaren stevig dicht.
Een knaapje met een autopedje,
ver van het snelverkeer-geruis,
de veiligheid van moeders liefde
THUIS.
Een kamertje met schoolportretten
van toen je nog een kleuter was,
waarop je deftig zit te schrijven
als knaapje in de eerste klas
en als je groot bent gaan logeren,
weer jongen& zijn in ,t ouderhuis,
en ,s morgens dan die stem van vroeger...
THUIS.
Een erepoort met rode rozen,
en heel veel vlaggen in de straat,
een feest'lijk bordje boven ,n voordeur
waarop het cijfer vijftig staat.
Gezang van opgetogen buren,
en alle kind'ren zijn in huis,
een gouden bruidspaar in de bloemen,
te veel geluk om op te noemen
THUIS.
Goede Paasdagen van Jan voor iedereen.
Geachte redactie,
Een eis van 2 jaar tegen een bank
directeur die ruim 3 ton verduisterde
kan men wellicht verdiend noemen.
Daarbij vraag je je wel af hoe het
mogelijk is dat een bank zoveel jaren
zonder controle werkte. Zelfs een ver
eniging heeft nog kascontrole. Een
mens is een zwak wezen als het om geld
gaat. Toch vind ik het een zware eis als
ik lees dat iemand 2 jaar
gevangenisstraf krijgt omdat hij zijn
vriend had gedood en een ander zwaar
had verwond. De dader had in een roes
gehandeld, werd beweerd. Wordt het
niet hoog tijd dat de justitie eens
wakker wordt. Ze lijken een heel eind te
zijn ingesluimerd.
Met dank voor de plaatsing.
K. Suurland
Julianastraat 10, Scherpenisse.
Stemmen
van
lezers
Zonder haar handen van het gezicht te halen, zei ze op zachte toon:
„Juist. En morgen ben je me weer vergeten, overmorgen en nog een
aantal dagen. Want je hebt je werk. Tot je ambtshalve opnieuw naar
Brassemsveld moet, waarbij je onderweg plotseling herinnert een
zekere Rienie Schollenberg te kennen, dat leuke grietje, dat zich
immers gewillig laat zoenen en bevoelen door meneer de directeur
Plotseling kwam ze overeind en keek hem met een roodvertrokken
gezicht aan. „Als je maar weet... als je maar weet, dat ik daar niet van
gediend benSchiet dan maar op en laat me met rust. Ik kom er wel
overheen. Nu. Maar als het een lange tijd duurt, dan
„Maar liefje, wat wil je dan? Wat steekt er voor kwaad achter, als wij
wat dollen met elkaar? We zijn toch jong? Daar komt nog bij: ik werk
nu heel wat harder als voorheen. Geloof maar, dat een
directeursbaantje geen sinecure is. Ik werk twee keer zo hard als toen
ik nog hoofdopzichter was. In Brassemsveld. Mag ik dan eens een
avondje wat ontspanning hebben met een hardstikke leuke meid, die
Rienie Schollenberg heet? Of ben ik dan een schoft?"
Ze schudde ongeduldig het hoofd. „Je begrijpt me niet of je wilt me
niet begrijpen. Het is, dat... je bent wat voor me gaan betekenen. Toen
ik hoorde, dat je benoemd was tot directeur, vond ik dat geweldig voor
je. Want ik gun het je, vanzelfsprekend. Je bent een fijn jong en je was
geweldig lief voor mama, toen ze in het ziekenhuis lag. En met mij had
je jobsgeduld in de dagen, dat ik moest koken, want ik kon er
natuurlijk niets van. En het was nog fijner, toen we die
zaterdagmiddag en -avond uit zijn geweest. Daar had ik machtige
herinneringen aan... Tot ik hoorde, dat jij directeur was geworden. Al
vond ik het enorm voor je en was ik er trots op... ,s avonds heb ik op
mijn kamer een potje zitten grienen. Omdat ik wel begreep, dat er voor
mij geen plaats meer zou zijn in jouw leven. Jij zit opeens in een veel
hogere klasse. Adeldom verplicht, je moet je status als directeur
hooghouden. Je zult nu wel in andere kringen komen als je gewend
was, want tal van deuren, die eertijds voor je gesloten bleven, gaan nu
als automaten voor je open, omdat je nu meneer Treep bent, directeur
van een grote bouwonderneming. Moeders met huwbare dochters
zullen je uitnodigen... vertel mij wat. Ik weet het toch uit de tijd, dat
mijn vader nog leefde? Nadat-ie bevorderd was tot majoor? Een
kapitein telt niet mee, maar een majoor is al iets. Hogeren in rang
kwamen met hun vrouwen bij ons op visite om te kijken, wat die Rienie
Schollenberg voor iemand was. Misschien iets voor hun zoon. Zoiets
voel je immers aan? Net alsof je een melkkoetje bent op de veemarkt.
Het mankeerde er nog maar aan, dat ze je bevoelden. Ik kom er soms
wel van overgeven; Het maakte me misselijk. Wel, dat is je voorland,
meneer de directeur, let op mijn woorden. Wedden om een lief ding,
dat ze je binnenkort uitnodigen? Mensen, van wie je misschien nooit of
nauwelijks gehoord hebt? Die hun dochters wellicht graag gekoppeld
zouden zien aan een directeur... Tja, mijn schoonzoon is directeur van
een bouwbedrijf in Velp. Ja, mijn dochter heeft het uitstekend
getroffen...."
Een harde klap in haar gezicht bracht het meisje tot zichzelf. Uiterst
geschrokken keek ze naar de man naast zich, de langzaam gloeiende
wang bevoelend. Met grote ogen staarde ze hem aan. „Je., je hebt me
geslagen..." stotterde ze, bleek van schrik.
„Ja," antwoordde hij op grimmige toon. „En weet je, waar ik nog meer
zin heb? Je uit de wagen te sleuren, je over m'n knie te leggen en je een
flink pak slaag geven, jongedame. Want dat verdien je met je
insinuaties. Je moet begrijpen, dat jij ook wat voor me betekent, kleine
stommeling, anders was ik niet teruggekomen. Niet omdat ik in jou
een gemakkelijk speelpopje zie- ik houd helemaal niet van speelpopjes
- maar wel een leuke, gezonde griet, met temperament en een goed stel
hersens. Ik dacht, dat ik dit in jou gevonden had, maar ik denk nu, dat
ik me vergist.
„O. Maar daarom hoef je me nog niet te slaan!" riep ze
verontwaardigd uit.
„Nee? Nou, je weet nu tenminste wat je aan me hebt. Ik mag je, Rienie
Schollenberg, ik verheugde me vanmorgen op ons weerzien. En ik
verlangde er naar je in mijn armen te houden om je te zoenen. Hoor je
het? Als jij denkt, dat ik me het hoofd op hol laat maken door aftandse
matrones met hysterische dochters, vergis je je. Ik heb
onderscheidingsvermogen om te kunnen doorgrond
en, wat men wil of wat men van plan is."
Er was enige tijd stilte in de wagen. Opeens voelde hij haar hand op de
zijne. „Sorry, Gert," zei ze zacht, „misschien had ik beter kunnen
weten. Zo ben jij niet, he?"
Hij trok haar opnieuw in zijn armen en kuste haar. „Zottinnetje., kom
hier, zal ik het afkussen? Doet het pijn?"
„Nou, en of, bruut! Ztten je handen altijd zo los?"
„Soms. Ik ben driftig, hoewel ik me altijd zoveel mogelijk probeer te
beheersen. Wat dacht je? Ik heb ook mijn gebreken."
Ze vleide zich opnieuw tegen hem aan. „Vertel es, Gert... Noem ze
eens, ja? Misschien kan ik ervan profiteren. Heb je ergens een zwakke
plek? Ga ik die uitbuiten, vast!" Ze hief haar hoofd naar hem op en hij
kuste haar. Telkens weer. Tot ze heftig zijn kussen beantwoordde.
Opnieuw gleed zijn hand over haar lichaam. Ze sidderde van genot.
Hij fluisterde haar in ,t oor: „Eigenlijk jammer, schat, dat er geen
knoopjes aan je jurk zitten....
Met trillende stem antwoordde ze, nauwelijks hoorbaar; „De
schouderbanjes kunnen over m'n armen omlaag.... sufferd..."
11
Het werk in Brassemsveld vorderde hij naar ieders tevredenheid. Sinds
Gert de jonge Diephuis goed de waarheid had gezegd, waren er geen
moeilijkheden meer. Cor Deetman bracht getrouw iedere zaterdag
verslag uit en beschreef de vorderingen. Ze eens in de drie weken ging
Gert zelf of Piet Vilstra heel vroeg naar Brassemveld en bleef er
doorgaans de hele dag. Als Gert het was, bezocht hij ,s avonds
mevrouw Schollenberg, at mee aan tafel, drukte de gastvrouw
omzichtig een bankbiljet in de hand en ging daarna een paar uurtjes
met Rienie toeren. Geleidelijk aan begon Gert zich te realiseren: ik
houd van dit meisje. Ze is een schat. Ik denk, dat ik haar maar eens
een vrijdag ophaal voor een lang weekeind thuis.
