Klein gebied vergt honderd procent eensgezindheid
Groene Kruis krijgt nog meer
subsidie van gemeente Tholen
DE
STELPOST
RABOBANKEN Vervolg van pag. 1
MODECENTRUM
v. d. R1JTSTRAAT 5-9
BERGEN OP ZOOM
TEL. (01640) 3 43 47
Exclusieve herenkleding - modes
Donderdag 2 oktober 1975
EENDRACHTBODE
5
Bij wisseling Toetssteen leiding:
Zorgen
Met ervaring
Ook de laatste
twee procent nodig
Tellen
Bijkomstigheden negeren
Vrees voor toekomst
Zelfwerkzaamheid groter
Begrip in Den Haag nodig
Commissie financien adviseerde b en w over subsidie
Meer voor
Kankerbestrijding
Muziekschool elitair
S.G.P. tegen
Peutersoeelplaats
Verandering direkt en gratis
door Cees Giesbeek 16
"We zijn er in ons kleine gebied op aangewezen de handen ineen te slaan. Voor het
behoud van de b.l.o. school zal er honderd procent eensgezindheid moeten z(jn. Ik
hoop dat het deze avond op de streek gedane beroep weerklank vindt." Dat zei
donderdagavond 25 september burgemeester J. E. van Boegen by de wisseling van
de bJ.o. schoolleiding. Er was een gaande en komende man(en vrouw), er was
dankbaarheid voor wat de heer en mevrouw B Donker ruim 10 jaar wilden doen
voor "De Toetststeen", er was ook reden tot blijdschap, nu opvolgers gevonden
werden in de heer en mevrouw Huigens. Wat het personeel betreft kan de school
weer blijven draaien. Ten opzichte van het leerlingengetal telt elk "toetasteentje"
mee. Ook medewerking van de laatste twee procent van de scholen Is dringende
noodzaak.
Het afscheid en het welkom vond plaats
in gebouw "Calvijn" te Sint
Maartensdijk. Met niet alleen het hoofd
van de burgerlijke gemeente of alleen
het bestuur van "De Toetssteen". Ook
met een flinke groep kinderen, met de
ouders, met mevrouw den Haan,
psychologe van de school, met vertegen
woordigers van het onderwijs uit de
streek en zelfs met de voormalige b.l.o.
onderwijzer, de heer en mevr. De
Korte, voor dit afscheid helemaal uit
Den Haag gekomen.
B en w van Sint Philipsland stuurden
bericht van verhindering. De voorzitter
van het schoolbestuur, ds. J. Godee,
hervormd predikant te Sint Annaland,
opende met het lezen van het danklied
ps. 138 en gebed. Ondanks het
betreurde vertrek van de heer en mevr.
Donker, van onderwijzeres mevr.
Koppejan toch een festelijke avond
vond de school voorzitter. Feestelijk
vanwege het werk dat de scheidende
krachten zo menig jaartje mochten
doen, feestelijk eveneens nu de
vakatures meteen zijn vervuld met de
komst van de heer en mevr. Huigens.
Ds. Codee deelde verder nog mee, hoe
ook de oud-voorzitter W. C. van der
Stel verhinderd was.
Wanneer u de schoolgeschiedenis de
laatste maanden volgde, weet u dat er
nogal wat zorgen waren, zo vervolgde
de voorzitter zijn welkomstwoord. Die
zorgen spitsten zich toe, toen de
complete personeelsstaf (3 personen)
elders een benoeming aanvaardde of
andere plannen had. Het gebouw
waarin we zijn samengekomen draagt
de naam van een groot kerkhervormer,
maar tegelijkertijd ook iemand, die
grote waarde toekende aan het onder
wijs. Heel wat in ons gebied zullen
eveneens overtuigd zijn van de
noodzaak, van dit onderwijs en de grote
waarde daarvan voor de kinderen, die
deze school bezoeken. Na ruim 10 jaar
aan "De Toetssteen" verbonden te zijn
geweest, waarvan 5 jaar hoofd, is het
dan ook spijtig, dat de heer Donker ons
gaat verlaten, vond ds. Code. We
hebben van u een geweldige trouw en
grote liefde voor de school gezien.
Hartelijk dank. Uw vertrek betekent
voor ons een teleurstelling, maar u gaat
zelf ook iets loslaten, wat jaren uw liefde
had. We hopen dat u in Brielle opnieuw
met vreugde en toewijding zult mogen
werken, zo besloot ds. Codee zijn
dankwoord tot de heer Donker en bood
hem namens "De Toetssteen" het
Zeeuws woordenboek aan "om het
Zeeuws niet te verleren".
Waarderende woorden waren er
eveneens voor mevrouw Donker, die
sinds 1971 werkzaam was aan de school
en daarvoor toch ook veel indirecte
steun verleende. Voor mevrouw Donker
was er een set lepeltjes. Mevrouw
Koppejan die een grote reis gaat maken
begon in 1974 in de B afdeling, maar
toen die afdeling dit jaar augustus werd
opgegeven, bleef ze bereid nog door te
gaan, vanwege het vertrek van onder
wijzer De Korte. Het bestuur was
daarom mevrouw Kopppejan eveneens
bijzonder erkentelijk en zij kreeg een
boek over land- en volkerenkunde.
De voorzitter kon onmiddellijk na
afscheidswoorden overschakelen op
welkomstwoorden, want ook het nieuw
benoemde schoolhoofd was met echtge
note aanwezig. Het is lang geen
vreemde grond, waarop u staat, zei ds.
Codee tot de heer Huigens want u bent
hier geboren. U wilt de laatste werk
periode hier doorbrengen en daar zijn
wij reuze blij mee. Al 35 jaar lang
schoolhoofd weten we opnieuw iemand
aan de leiding van "De Toetssteen" met
ervaring. Mevrouw Huigens is al 15 jaar
bij het onderwijs en staat dus evenmin
vreemd voor de klas. We hopen samen
een goede en gezegende tijd tegemoet te
gaan en willen het welkom met bloemen
onderstrepen. Bij het overhandigen
daarvan, haakten verschillende
leerlingen van de b.l.o. school in, door
hetzij aan de scheidende mevrouw
Donker, dan wel aan de komende mevr.
Huigens bloemen aan te bieden. Een
leuk moment.
In zijn afscheidswoord stelde de heer
Donker dat de b.l.o. school op Tholen
een plaats veroverde in het opvoedings
patroon. Hij wees er voorts op, hoe een
aantal lagere scholen vanaf de begin
periode meewerkten, anderen kwamen
daartoe na enige aarzeling, sommigen
zijn nog altijd niet zover. Hij waar
schuwde de laatste,, dat men daarmee
kinderen tekort kan doen. De mede
werking van de hoofden der basis
scholen is uiteraard zeer belangrijk,
evenals de inbreng van de psychologe en
het RPZC. We kunnen thans voor de
nog ene groepering van wat moeilijk
lerende kinderen drie groepen maken
en dat werkt efficient. Vorig jaar
kwamen er in één ruk 22 kinderen van
onze school in aanmerking voor verder
onderwijs en dat gaf een nogal fikse
klap, want een evengrote aanvulling was
er niet. We staan nu weer op een totaal
van 28 en het is eigenlijk nodig, dat er
nog 5 bijkomen. Ze zijn er wel, die baat
zouden hebben bij het onderwijs op
onze school. Daartoe is dan vooral ook
de medewerking van de ouders nodig.
Moet soms het eergevoel domineren
boven het belang van het kind. Ook nog
een ongegrond eergevoel.
De heer Donker bracht dank aan de
ouders, het gemeentebestuur, de
teamleden en de schoolhoofden van de
basisscholen voor 98%, want er rest nog
een paar procent dat die medewerking
niet geeft. De heer Donker bepleitte ook
daarbij de gewenste medewerking. Hij
was er van overtuigd, zijn opvolger met
een gerust hart te kunnen introduceren.
Tenslotte dankte de heer Donker het
bestuur, die hij het op vrijwel elke
vergadering wat lastig (moest) maakte
(maken), zoals hij ook mevr. Koppejan
dankbaar was voor haar medewerking
en mede namens zijn vrouw voor de op
deze avond zo gewaardeerde cadeaus.
Het nieuwe schoolhoofd, de heer
Huigens begon met een vrolijke noot,
wat vooral de aanwezige jeugd deugd
deed op een avond waar ook
ceremonieel niet kon ontbreken.
"Antiek is in", zo begon dhr. Huigens
en met 40 schooldienstjaren kan
enerzijds je waarde stijgen (antiek),
maar zitten er toch ook krasjes op.
Zeker, als je ook nog Ar ie van je
voornaam heet. Laat ik me maar
meteen aanbevolen houden bij de hier
ook aanwezige burgemeester, vond dhr.
Huigens, want het kan best zijn dat we
hem veel voor onze school nodig
hebben. Wanneer de ouders van ons
verwachten, dat we hun kinderen iets
leren, hebben ze gelijk. Ik wil er daarbij
op wijzen, dat het gehele leven een tellen
is. Ook in de Bijbel wordt daarover
gesproken: Leer ons alzo onze dagen
tellen. Dan staat er geen punt, maar er
volgt: opdat we een wijs hart bekomen.
De juiste vertaling is eiéenlijk dat we
een wijs hart moeten thuisbrengen. Ik
wil beginnen met te pogen dat bijbel
woord in de praktijk te brengen, zo
eindigde dhr. Huigens kort en krachtig
zijn introductie.
Burgemeester Van Boeijen verklaarde
ter elfder ure te zijn ingevallen voor de
wethouder van onderwijs, maar
niettemin graag bij dit afscheid en
^modehuis
rota
bosstraat 27 bergen op zoom
Advertentie IM
stemmen zijn die zich daar tegen ver
heffen. Mogelijk zou het verspilling van
leden zijn om in een keer de eilandelijke
fusie door te drukken. Daarom is het
nu beter met z'n drieën samen te gaan.
Wat de een echter vandaag moet doen,
moet de ander misschien overmorgen.
Voor Scherpenisse als zodanig is het
een zekere verarming. De kosten
kunnen misschien ook zo hoog worden
dat de service teruggebracht moet
worden", zei dhr. Jagt.
Voorzitter Elenbaas zag niet in dat de
plaatselijke bank verdwijnt. "Onze
bank werkt rustig door. We gaan
gelukkig uit van drie gezonde banken
en het is pertinent niet zo dat twee
sterken een zwakke moeten dragen. We
krijgen een nieuwe bank van 50 miljoen
gulden. Een eilandelijke 'bank vergt
organisatorisch veel", zei dhr.
Elenbaas.
Districtsdirecteur v. d. Schoor bracht
naar voren dat een bank van 50-75
miljoen gulden balanstotaal in vele
opzichten de bank is waarnaar men
zoekt. Zo'n bank is goed bestuurbaar
en daar kan ook een slagvaardig beleid
worden gevoerd.
Dhr. Hage vroeg of er nog contact was
geweest met de Rabobanken Poortvliet
en Sint-Annaland, die nu als enige twee
nog zelfstandig overblijven. De voor
zitter antwoordde dat de twee banken
tijdig van de fusieplannen in kennis zijn
gesteld.
Dhr. A. L. G. van Doorn wierp de vraag
op waar de grens van een fusie ligt. Hij
vreesde dat de voor de drie banken
gehanteerde argumenten ook gelden
voor een grotere of veel grotere fusie.
Het contact, de voeling met de woon
kernen is belangrijk. We zien nu dat de
andere banken zich in Tholen en Sint-
Maartensdijk ook proberen te
vertakken. Het contact, een positief
element van de Rabobanken, gaat
verloren als in een niet al te verre
toekomst bij een nog grotere fusie de
zaken vanuit een computer in Utrecht
geregeld worden. We zien nu in de
ontwerpen voor bestuurlijke reorgani
satie dat de gemeentebesturen een soort
postagentschappen worden. Bij de
bibliotheken ook zo. Er zijn er drie op
Tholen en de andere uitleenposten
hangen erbij en krijgen rommel. Ook
bij de bank is het niet uitgesloten dat uit
h^t oogpunt van kostenbesparing de
service minder wordt, zei dhr. Van
Doorn.
De voorzitter wees erop dat de zelf
werkzaamheid van de plaatselijke
banken niet aangetast wordt. De auto
nomie is wel behoorlijk aangetast, maar
als afzonderlijke bank kunnen we de
solvabiliteit ook niet meer opbrengen.
Bij de vergaderingen van de centrale
bank en de kringen is geen sprake van
centralisatie, maar meer van bespreken
van beleidsoverwegingen. De zelfwerk
zaamheid van de banken kan juist
groter worden. Wat aan de plaatselijke
bank gelaten kan worden, moet gelaten
worden. Dat is altijd ons sterkste punt
geweest.
Een van de verliezen van de fusie zal het
vergader bezoek zijn. Dat loopt nog
\erder terug, Ik vraag me af, of we niet
een klein beetje naar het regenten
systeem gaan. Wat is de verhouding nog
.van leden, bestuur en raad van
toezicht? De ouderen op de vergade
ringen worden niet opgevolgd door
jongeren. Het spijt me dat van de 217
leden zo weinigen zijn opgekomen. Een
fusie is toch eén zeer belangrijk iets. In
feite had ik meer mensen verwacht,
maar het zijn in feite de vertrouwde
leden die geen vergadering missen. Je
wordt langzamerhand als bestuurslid of
lid van de raad van toezicht gekozen
door nog geen 10% van de leden. De
leden besteden eigenlijk te weinig
aandacht aan hun eigen vereniging",
vond dhr. Elenbaas.
Op een vraag van dhr. Jagt over de
vergaderplaats na de fusie, zei de voor
zitter dat hierover nog geen besluiten
genomen zijn.
Dhr. J. Wesdorp meende dat men beter
nu tot fusie kan overgaan nu het nog
vrijwillig kan.
Directeur v. d. Hoek legde tenslotte nog
het een en ander uit over de werkwijze
na de fusie en wees erop dat een
bijkantoor van 15 miljoen gulden als
Scherpenisse momenteel nog uniek is in
ons land, een zeldzaamheid.
welkom aanwezig te zijn. Ingaande op
het antiek van dhr. Huigens verwees de
burgemeester naar het oudste klokje in
Tholen, dat ondanks zijn vijf eeuwen
nog welluidende klanken laat horen. Hij
verzekerde het bestuur en het
personeel, dat in de komende
begrotingsbrief de b.l.o. school een
belangrijke plaats inneemt, omdat het
voltallig gemeentebestuur overtuigd is
van de noodzaak van dit onderdeel van
het onderwijs op Tholen.
Persoonlijk verzekerde de
burgemeester alles te zullen doen tot
het in stand houden van "De
Toetssteen",. Vandaar ook zijn directe
bereidverklaring op te trekken naar
Den Haag.
We zijn als gemeentebestuur zeer
bezorgd, wanneer dit onderdeel van het
Thoolse onderwijs in gevaar komt, zo
vervolgde de heer Van Boeijen.
Anderszijds zitten we met wetmatig
heden, die hun basis vinden in het
dichtbevolkte westen, maar op het
platteland niet te hanteren zijn.
Er moet in Den Haag begrip voor zijn,
zo meende Tholens eerste burger, dat
we ook hier die voorzieningen willen
hebben, die de wet biedt. Papieren
regels moeten dan bij de praktijk
worden aangepast. Uiteraard gaat het
om het kind. Als we daarvoor ten strijde
moeten trekken, zal het gemeente-
bestunr aan uw zijde staan. We willen
rijksgaranties op langere termijn voor
het bestaansrecht van "De Toetssteen".
Ik hoop dat ook de 2% in ons eigen
gebied die noodzaak inziet, want we zijn
als klein gebied aangewezen op honderd
procent eensgezindheid.
Tenslotte bracht burgemeester Van
Boeijen dank aan de heer en mevr.
Donker, evenals aan mevr. Koppejan
voor het werk aan de kinderen van "De
Toetssteen."
De omstandigheden waren bepaald niet
ideaal, waaronder u moest werken. Ik
hoop dat het u in Brielle wel ga en dat
mevr. Koppejan een fijne reis zal
maken en wil namens het gemeente
bestuur graag alle steun toezeggen aan
de opvolgers dhr. en mevr. Huigens.
Verder werd nog het woord gevoerd
door het hoofd van de chr. school te
Sint Annaland, de heer Koppejan, die
namens de prot. chr. hoofdenkring het
woord voerde bij verhindering van dhr.
Fondse uit Tholen. Aangezien we weten
wie er weggaat r inden we het spijtig,
verzekerde dhr. Koppejan, want de
hoofdenkring had bewondering voor de
manier waarop uw leiding gaf aan De
Toetssteen en de manier waarop u voor
deze school pleitte. Hij wist dat er wat
drempelvrees bestond bij de ouders in
dit gebied, al neemt de tijdsomstandig
heid daar gelukkig telkens wat van weg.
Voor ouders kost het vaak moeite een
zodanige beslissing te nemen, maar de
ervaring leerde, dat het juist in het
belang van het kind is. De heer
Koppejan wenste het gezin Donker alle
goeds toe in de nieuwe woonplaats en
vond de komst van dhr. en mevr.
Huigens van inmens belang voor deze
school. Ook hij verzekerde dat de
nieuwe leiding op de mede werking van
deze hoofdenkring kon rekenen.
Namens die kring overhandigde hij dhr.
Donker een boekenbon en waren er
bloemen voor mevr. Donker.
De heer W. J. J. Brevet uit Sint-
Maartensdijk sprak namens de
hoofdenkring van de openbare lagere
scholen op Tholen. Hij verklaarde dat
ook zijn kring de B.L.O. school en dus
ook haar voortbestaan van groot befang
achtte voor de streek. Er is de jaren
door met de heer Donker een goede
samenwerking geweest, aangezien ook
het thans vertrekkende B.L.O.
schoolhoofd begrip had voor het feit dat
zijn school als het ware een
compromisschool voor de streek moest
zijn. De waardering voor het werk van
dhr. Donker werd met overhandiging
van een mooie plant onderstreept.
Namens de B.L.O. school in Bergen op
Zoom werd het woord gevoerd door de
heer V. V. A. A. van Osta. De kinderen
van de Sint-Maartensdijkse b afdeling
zijn dit jaar op zijn school gekomen. Ze
maken het uitstekend, verzekerde de
heer van Osta, die evenens waarderende
woorden had voor de heer Donker en
hoopte dat het huidige B.L.O. op
Tholen zou kunnen voortgaan.
Na het officiële gedeelte sloot ds. Codee
de bijeenkomst met dankzegging en
tenslotte was er door de aanwezigen nog
het persoonlijk afscheid van de heer en
mevrouw Donker, van mevrouw
Koppejan en de begroeting van de heer
en mevrouw Huigens.
in dc eerste openbare vergadering van
de Thoolse Raadscommissie voor
Financiën is B. en W. geadviseerd de
subsidie voor het Groene Kruis Tholen
met 17.000 gulden te verhogen. Er
wordt reeds 86.000 gulden subsidie
gegeven. Overigens krijgt de gemeente
80% van deze kosten terug via dc
Rijksuitkering Sociale Zorg. Het
subsidiepercentage, dat aan de hand
van de contributie gegeven wordt, stijgt
van 50 naar 60%. De bedoeling is dat
ook het onderhoud van de
wijkgebouwen nog aan de orde gesteld
wordt voor een gemeentelijke bijdrage.
Het Groene Kruis wil verder z'n
erkzaamheden uitbreiden door in
samenwerking met Oost en Zuid-
Beveland een hoofdwjjkverpleeg-
kundige aan te stellen. Per v(jf wijkver
pleegkundigen kunnen er dan drie
ziekenverzorgters benoemd worden, die
volledig door het Rijk gesubsidieërd
worden. Wethouder C. J. Moerland,
tevens voorzitter van het Groene Kruis
Tholen, deelde dat mee in de Commissie
Financiën.
Aangezien er nogal wat nieuwe subsidie
aanvragen waren, lieten B. en W. zich
in verband met de gemeentebegroting
1976 eerst adviseren door de
raadscommissie.
De samenwerkende reclasseringsver-
enigingen Zeeland vroegen subsidie
vanwege een tekort van 5500 gulden in
1975 en 6200 gulden in 1974. Tholen
subsidieert nu de reclassering van het
Leger des Heils met 1150 gulden. Het
werd de commissie niet duidelijk wat de
samenwerkende reclasseringsvereni
gingen Zeeland nu eigenlijk doen. Gaat
het alleen om een bureau dat
coördineert en niet werkelijk aan
reclassering doet? Raadslid M. van
Damme (V.V.D.): ik weet het niet, ik wil
deze zaak eerst nog eens bestuderen.
Wat doet de reclassering eigenlijk op
Tholen? Raadslid M. A. J. M. van der
Linde (P.v.d.A.): ik weet ook niet wat
het is. Raadslid M. Dijke (S.G.P.): wat
doet het bureau eigenlijk? Ik weet een
paar gevallen op Tholen, maar ik geloof
eerder dat men met de reclassering
achteruit gaat dan vooruit. Wethouder
Moerland zei dat B. en W. al besloten
hadden wel subsidie te geven. Voor de
herindeling gaf Tholen 25 gulden aan
de samenwerkende reclasseringsvereni-
gingen Zeeland. Raadslid J. D. de Korte
(C.H.U.) ging als enige accoord met het
voornemen van B. en W. De commissie
had geen moeite met 1 cent per inwoner
voor de Ned. Ver. Bescherming Voet
gangers, die altijd nog neen heeft
gekregen van de gemeente Tholen. De
vereniging Nederlandse Blindenwezen,
een nationaal overkoepelend orgaan,
vroeg 2 1/2 cent per inwoner. Dhr. van
Damme vond dit veel
12a gulden in vergelijking met andere
subsidies. Hij wilde geven omdat het er
anders teveel uitspringt. Wethouder
Moerland vond het luttele bedragen in
vergelijking met de begroting.
De voorzitter bracht verder naar voren
dat vorig jaar verschillende bedragen
verhoogd zijn van 100 naar 125 gulden,
zodat B. en W. die nu willen
handhaven. U moet de subsidies aan
Hart-en Nierstichting e.d. ook meer als
een sympathiebetuiging zien, vond
wethouder Moerland. Raadslid van
Damme noemde het Koningin
Wilhelmina Fonds (Kankerbestrijding)
een nationale zaak. Hij wilde een forse
verhoging omdat dit volgens hem een
kettingreactie teweeg brengt. Dit jaar is
op Tholen ook de collecte verdubbeld.
Chef-financiën C. Meertens liet
doorschemeren dat de pagina van de
begroting met subsidies voor het
K.W.F. e.d. al klaar is. Toch wilde de
commissie meer geven. Men dacht aan
een begrotingswijziging om de pagina
niet meer opnieuw te moeten typen. Na
enige discussie stelde dhr. de Korte
voor het Reuma, Astmafonds, de Hart
en Nierstichting elk 25 gulden meer te
geven dus nu 150 gulden en het Kon.
Wilhelmina Fonds (dat nu 375 gulden
krijgt)50gulden meer. Iedereen stemde
daar mee in, hoewel raadslid van
Damme met name voor het K.W.F. nog
meer wilde verhogen.
"De 35.000 gulden subsidie voor de
Zeeuwse muziekschool vond dhr. van
Damme veel te veel voor wat de Thoolse
gemeenschap eraan heeft", 't Is gewoon
elitair, zei het V.V.D.-raadslid.
Wethouder Moerland antwoordde dat
de burgemeester met de directeur van
de muziekschool zal spreken om de
zaak wat te activeren. Dhr. van Damme
wilde de 400 gulden voor
schoolconcerten voortgezet onderwijs
verhogen zodat ook de 5e en 6e klas van
de lagere scholen naar een concert
kunnen. Hij pleitte ervoor te
onderzoeken of dat 1 keer per jaar kan.
Dhr. v.d. Linde sloot zich daarbij aan.
Raadslid de Korte had als 13-jarige een
schoolconcert meegemaakt en hij vond
het verschrikkelijk. Nu vindt hij het
mooi, maar voor de 5e en 6e klas van de
lagere scholen achtte dhr. de Korte
geen schoolconcert nodig. Dhr. Dijke
sloot zich daarbij aan. Het Zeeuws
studiefonds krijgt 7 cent en vroeg 20
cent per inwoner. De commissie ging
accoord met een dubbeltje. Het
R.P.C.Z. wil 14 gulden per leerling, dat
is 20% hoger dan in 1974. De
raadsleden Dijke en de Korte
verklaarden op zich niet tegen het
R.P.C.Z. te zijn. Als het bijzonder
onderwijs echter in de nieuwe structuur
van het R.P.C.Z. kan worden aangetast,
wilden zij hun stem voorbehouden bij
deze subsidie.
Raadslid Dijke liet vervolgens een
aantal keren "tegen" horen. Dat
gebeurde o.a. bij de drie gulden per
vormingsdag per deelnemer in het
vormingscentrum Hedenesse te
Cadzand. Wethouder Moerland
geloofde dat het hier om een
onschuldige zaak ging, conferenties.
Dhr. Dijke: ik weet van nabij wat daar
gebeurt en ik kan er beslist niet achter
staan. Raadslid de Korte zei eerst
informaties te willen inwinnen.
Dhr. Dijke was ook tegen de Z.V.U.
subsidie. Dhr. de Korte onthield zich
nog vpn een standpunt. De S.G.P.-
vertegenwoordiger verklaarde zich
verder tegen de subsidie voor de
jeugdcommissie wieier belangen
Zeeland. Ook de 141.000 (in plaats van
124.000) gulden voor de Thoolse
openbare bibliotheekstichting kon de
goedkeuring van dhr. Dijke niet
wegdragen, evenmin als de 15 cent per
inwoner voor de streek V.V.V. eiland
Tholen. Tenslotte maakte raadslid
Dijke bezwaar tegen subsidie voor de
Nederlands- Belgische vereniging.
De 750 gulden subsidie voor de peuter
speelplaats de Fabeltuin in Tholen
kreeg algemene goedkeuring van de
commissie. Raadslid v.d. Linde wees
erop dat er een lange wachtlijst is zodat
er eigenlijk een groter gebouw moet
komen. Wethouder Moerland deelde
mee dat in Oud-Vossemeer ook plannen
zijn om een peuterspeelplaats in 't leven
te roepen.
Het Streekmuseum de Meestoof krijgt
weer een gulden per inwoner. De
muziekverenigingen ontvangen volgens
de landelijke Somnoregeling in 1976
Gl&S
een verhoging van 20%. Dit komt o.a.
omdat de verenigingen groter geworden
zijn. Raadslid Dijke onthield zich nog
van een uitspraak bij de
muzieksubsidie.
De Zeeuwse Stichting voor Revalidatie
krijgt nu 7 cent en wil 10 cent per
inwoner. Als alle Zeeuwse gemeente,
meedoen, komt het op 8 cent uit en
daarom wile de commissie niet meer
geven.
Voor School- en Beroepskeuze mag de
bijdrage per leerling verhoogd worden
17,50 naar 20,-.
Bij de begroting 1975 is de subsidie voor
de vereniging Milieuhygiëne Zeeland
door een meerderheid van de raad
gestaakt vanwege uitlatingen in de
V.M.Z.-krant over Oud-Commissaris
der Koningin mr. J. van Aartsen en
burgemeester J. E. van Boeijen.
Raadslid v.d. Linde vond de V.M.Z.
toch een bijzonder nuttige vereniging.
Het is goed dat er een vereniging is die
de bestuurders hinderlijk volgt, zei de
P.v.d.A.-vertegenwoordiger. E)e
raadsleden de Korte en Dijke waren
tegen, terwijl dhr. van Damme de zaak
eerst nog wilde bekijken. B. en W.
zullen dat ook doen, liet wethouder
Moerland tenslotte weten.
Advertentie fM
'advertentie IM
Ons goede landje.
De Partij van de Arbeid wil toch nog
iets gaan doen aan het opnemen van
Surinamers. Het is een vervelende
situatie waar die mensen ginds in
verkeren en als je dan weg kan komen
naar een land van melk en honing, moet
je het natuurlijk nooit laten. Een land
waar men veel reclame maakt voor
geboortebeperking vanwege
overbevolking, een grote werkloosheid
en een miljardentekort op de
rijksbegroting. Prijsstijging hier en
belastingverhoging daar en dan moeten
er ook nog duizenden mensen
bijkomen. Zeker gedachtig het
spreekwoord, hoe meer zielen, hoe
meer vreugde, maar er is ook het
spreekwoord dat hoe meer varkens hoe
dunner de spoeling wordt. Als er zo'n
honderd mensen naar Stavenisse waren
gekomen, had men waarschijnlijk niets
gehoord. Ze moeten er geen doekjes om
winden, want het moest het hele
bungalowpark zijn of niets. Dan zou
men niet meer hebben geweten dat men
in Stavenisse dan wel in Surinisse was.
Er kan inderdaad te veel zijn gezegd,
maar als het om naastenliefde gaat zijn
we snel uitgepraat. Daar hoeft een
Surinamer niet eens bij te komen. Laten
we bij ons zelf beginnen, hoe een
Nederlander tegenover een
Nederlander staat. Dan leest men vaak
genoeg: jongen schiet vriend dood, oude
vete met mes beslecht, oude vrouw
vermoord, enz. daarvoor krijgt men
dan een paar jaar gevangenisstraf met
lekker eten, t.v. kijken (liefst kleur) en
als de politie een keertje hard of liever
flink optreed, moet hij oppassen niet
zeifin de cel te komen en de misdadiger
wordt vrij gesproken. Zo gaat dat in ons
goede landje, dus veel hebben we elkaar
niet te verwijten
K. Suurland
Julianastraat 10
Scherpenisse
Zonder zich verder aan vader en z»on te scoren, begon hij te draaien en
had binnen een minuut Kees Matters aan de telefoon. Op rustige toon
zette hij uiteen, wat er die morgen was gebeurd, dat de kraan van
Diephuis door de gemeente-opzichter van Brasemsveld was afgekeurd
en dat hij - Gert - voorstelde, dat een hunner kranen in de late avond
vanuit Velp naar Brasemsveld gedirigeerd zou worden en het nodige
personeel mee zou komen. „Als hij er morgenvroeg bijtijds is, bouwen
we hem op en waarschuwen de gemeente-opzichter. Zodra hij hem
gekeurd en geen bezwaren meer heeft, gaan we verder. Onze mensen
brengen we zolang onder in een hotel en intussen zoeken we
kosthuizen. Gaat u ermee akkoord?"
Kees Matsers vloekte een keer hartgrondig, maar gaf zijn
hoofdopzichter verder blanco volmacht. „In orde, Gert. Ik bel de
politie hier en vraag begeleiding tot de autobaan. Verder waarschuw ik
de Rijkspolitie in Driebergen. Als jij nu Bodegraven, Alphen en
Leimuiden inlicht, en natuurlijk ook Brasemsveld, kan dat ding er om
een uur of vijf, zes zijn. De mensen stuur ik morgenvroeg met een der
eerste treinen. Kijk even na, hoe laat die in Leiden kunnen zijn en haal
ze daar af. Verder laat ik alles aan jou over. Wat zegt Diephuis
Ervan?"
„Ze zijn hier beiden, meneer. Ik geef ze u meteen door. Vindt u het
goed, dat ik zaterdagmorgen dan de kraan bedrijfsklaar laat maken?
Zodat we maandagmorgen meteen kunnen beginnen? Ik kom dan
zaterdagavond bij u aan. Volgende week maak ik wel een uitgebreid
rapport."
„In -orde, Gert. En geef me nu die beide lapswansen maar
Zonder een spier van zijn gezicht te vertrekken, overhandigde hij de
hoorn aan de oudste Diephuis, waarna hij het kantoortje verliet.
Buiten snoof hij de frisse lucht in. Terwijl hij naar de kraan liep,
zei hij tot de mannen, die erbij hoorden: „Breek hem maar af en voer
hem terug naar Leiden. Hij kan hier niet meer gebruikt worden.
Morgenochtend hebben we hier een kraan uit Velp."
„Morgen is het zaterdag," merkte een der mannen op.
„Dat weet ik. Doch dat zal niet verhinderen, dat onze mensen hem
morgenochtend opbouwen, zodat we maandag meteen door kunnen
gaan met de montage. Als het nodig is, zijn wij niet te beroerd om er
een zaterdagmorgen voor door te werken."
"Maar wij vertikken het."
Gert knikte, de beide mannen met koude ogen aankijkend. "Daarom
kunnen jullie met je kraan naar Leiden gaan. Ik heb jullie hier niet
meer nodig."
"O nee? Als u maar weet, dat meneer Diephuis onze baas is en niet u!"
"Ik ben hier de hoofdopzichter, heren, en uiteindelijk neem ik de
beslissingen. De groeten in Leiden."
Gelijk draaide hij zich om en negeerde de mannen volkomen. Eén van
hen reageerde, de hoofdopzichter nakijkend: "Niks waard, twee bazen
op één werk."
"Ik vond hem niet ongeschikt. Als dat gelazer met die kraan niet was
voorgevallenMaar Kuinders kwam naderbij en beval: "Afbreken.
Jullie hebben nu lang genoeg staan kijken. Weg met dat ding! Of
moeten er eerst nog meer ongelukken gebeuren?"
Wat Matsers met Diephuis besproken had, kwam Gert niet te weten,
maar vader en zoon reden die morgen weg zonder te groeten en lieten
zich de rest van de vrijdag niet meer zien. In de loop van de middag
belde Gert de gemeente-opzichter en legde hem uit, dat er de volgende
dag - zaterdag dus - een andere kraan zou zijn. Uit Velp. "Onze kranen
zijn de modernste, meneer. Met een beetje geluk staat hij om elf uur
overeind. Doet u ons een plezier en komt u hem kontroleren, zodat we
maandagmorgen vroeg meteen weer kunnen doorwerken."
"Je vraagt me nogal wat. Op zaterdag! We waren juist van plan een
lang weekeind er van door te gaan, Treep." "Als u nu om een uur of
twaalf wegrijdt, meneer, maakt dat veel verschil? U zult er geen spijt
van hebben, meneer." "Ik zal wel eens zien, wat ik kan doen," was het
antwoord. En toen wist Gert, dat het goed zat.
Pas op het moment, dat hij om kwart voor zes de sleutel in het slot
stak, realiseerde hij zich weer, dat zijn hospita in het ziekenhuis lag.
Inplaats van door te lopen naar boven, zoals hij gewoonlijk deed, ging
hij naar de keuken en zag het meisje met een rood hoofd van
inspanning bezig met het eten.
"Hallo. En? Hoe is het met moeder?"
"De operatie is in elk geval geslaagd. Ik heb om half één gebeld."
"Kijk eens aan. Proficiat. Dat is al een mooi ding, Rienie. Je gaat zeker
vanavond op bezoek?"
"Ja. Wat zal ik meenemen? Bloemen maar. he?"
"Ze zal voorlopig wel een streng dieet krijgen, dusja, bloemen lijkt
me ook het beste. Zeg, ik rijd je naar dat ziekenhuis. Zelf moet ik ook
op bezoek, naar het Academisch. Is dat niet in de buurt van het
station?"
"Ja. Net voor het viaduct rechts. Wat moet u daar doen?"
Gert vertelde in het kort van het ongeluk, dat die morgen op het werk
had plaatsgevonden. "Ik wil weten hoe het met ze is. Daarom neem ik
ook maar een bloemetje mee. Zeg. hoe gaat het met je kokerij?"
Ze keek hem schichtig aan. "Ik probeer er het beste van te maken,
meneer."
"Meneer?" Hij keek haar verstoord aan.
"Nu ja, Gert dan. Moeder vindt het vast niet goed."
"Je moeder is er nu niet. Jij bent nu de hoogste instantie hier in huis,
dus jij beslist. Kan ik je ergens mee helpen?"
"Ja, door niet op mijn vingers te staan kijken. Je maakt me
zenuwachtig."
Hij lachte. "Ik ga me opknappen. Met een kwartiertje ben ik
beneden."
Hoewel de aardappelen niet helemaal gaar waren en het vlees ietwat
verbrand, prees hij haar kookkunst en zei: "Dat zit wel goed met jou.
