Hoge Koninklijke onderscheiding voor Gedeputeerde
J. van den Bos te Tholen
Fliplander
W.J. Beurkens kreeg goud
Na ruim veertigjarig dienstverband
DE LES
EN DE PRAKTIJK
Flipland de beste
bij
brandweerwedstrijd
c t
Ridder in de Orde rail de Nederlandse Leeuw
Vier lintjes
Goud voor adjudant Eekman
E.B. volgende week
op woensdag 7 mei
Zilver voor
Marinier W. van Vossen
Uienveiling
Self-made man
Landbouw
niet verloochend
Ook de kleine punten
Sint Annalands
belang wel
E. van TUYN
Tandarts
Donderdag 1 mei 1975
31e Jaargang no. 24
Het enige nieuwsblad voor de streek
Tholen en Slnt-Phlllpsland, waarin
opgenomen de Thoolse Courant en het
Advertentieblad - Postbus 5 -Sint
Annaland - Telefoon 01665 - 375
Postgiro 12.44.07- Rabobank
30.30.05.556 Verschijnt elke
donderdag.
Abonnementsprijs 9,75 per halfjaar.
Per post/ 11,50. Losse nummers 0,50.
Sluitingsdatum advertenties
dinsdagmiddag 16.00 uur Adver
tentieprljs 023 par mm btw.
Spierinkjes t/m 20 woorden 4,68 Incl.
btw. contant, op rekening 5,20 Incl.
btw
Hoofdredacteur - uitgever G. He|jboer.
Het ligt voor de hand dat een herden
king, een jubileumviering gedachten
oproept aan de oorzaak daarvan. Ver
gelijkingen worden getrokken met toen
en nu. Een balans wordt gemaakt van
wat werd verwacht en wat de werkelijk
heid opleverde. Niet anders is dat met
een dertigjarige bevrijdingsherdenking.
Het werd anders dan voor dertig jaar
werd gehoopt en verwacht. Nederland
was in nood. Vijf jaar lang, een geleide
lijk steeds groter wordende nood. Nood
leert bidden, daarom volle kerken.
Nood leert ook: je één voelen, elkaar
helpen. Dat was er ook. Vandaar dat er
thans ook die neiging bestaat om die
reden de bezettingstijd wat meer te
idealiseren dan verantwoord. Als men
niets heeft en iets krijgt is de dankbaar
heid en vreugde nu eenmaal veel groter
dan als men bij het vele wat men toch al
heeft nog wat krijgt. In die tijd waren
alle gedachten er op gericht in leven te
blijven, te blijven leven omdat heel in de
verte toch iets gloort van een weer
mogelijke vrijheid. Dat hoopt ieder nog
mee te maken, die vreugde weer te
smaken. Geen gehakketak op elkaar.
Niet kijken naar iemands geloof of wel
stand of politieke kleur. We hebben
allen dezelfde zorg: in leven te blijven,
de vrijheid zien te halen.
En waar er nog aandacht overblijft voor
de tijd na de bevrijding, daar zegt men:
niet meer dan van vóór de oorlog, met al
die politieke partijtjes, het zo
gescheiden zijn door godsdienst en
stand, het te grote verschil tussen rijken
en armen. We willen het na de oorlog
allemaal beter doen. Als we het mogen
bleven. Daarvoor eerst gezorgd. Ja.... zo
was het toenl
In het gijzelaarskamp in St. Michiels
gestel zitten honderden Nederlanders
bijeen. Vogels van diverse pluimage,
ook vooroorlogse politici, ook zij die
juist door oorlog en gevangenschap
politieke belangstelling hebben ge
kregen. Minder gekweld door eigen zorg
voor het dagelijkse hapje - waar men
weinig aan toe of af kan doen - heeft
men daar wel tijd om aandacht te
schenken aan een nieuwe politieke
conceptie voor het Nederland na de be
vrijding.
In> SDAP kringen wil men af van het
arbeiderspartij zijn en hoopt men te
groeien naar een bredere volkspartij op
socialistische grondslag. De protes
tanten zouden, al zal het moeilijk zijn,
wel één partij willen gaan vormen.
Daarnaast dan nog een katholieke- en
'n liberale partij. Men wil de com
munisten, zeker in die tijd, niet bij voo*.
baat uitsluiten, want ze beleefden
dezelfde nood en levensdrang, maar het
zou zo toch mogelijk zijn om tot een veel
eenvoudiger en overzichtelijker partij
systeem te komen, waaruit een duid»
lijke, wilskrachtige regering kan voort,
komen.
Zo was het ruim dertig jaar geleden.
Daarna. Op uitgelaten wijze hebben we
de bevrijding gevierd. De bevrijders,
Amerikanen, Engelsen, Canadezen met
uitzinnige vreugde begroet. De Duitsers
met al lang opgekropte haat en hoon
overladen, zien aftrekken uit een toen
weer vrij Nederland.
Onze hoop en verwachtingen konden in
daden worden omgezet. Niet alles
direct. Er moest eerst worden opge
bouwd. Solidair. Het verkeer mogelijk
gemaakt. Ook nog een korte periode
van militair gezag, een benoemde nog
geen gekozen gemeenteraad en parle
ment. De democratie kon nog niet on
middellijk in werking treden. Maar
daarna konden we toch de in de oorlog
geboren gedachten over onze samen
leving gaan uitwerken en in praktijk
brengen.
Ja, dat konden we. Maar we hebben het
niet gedaan. Toen de nood was wegge
vallen, de honger niet meer"knaagde en
de vrees was overwonnen, zijn we de
saamhorigheid maar 'n beetje gaan ver
geten. We splitsten ons weer op in
groepen en groepjes, naar politieke en
godsdienstige en standsoverwegingen.i.
We gingen zorgen voor het heil van onze
groep en lieten het algemeen belang
over aan de regering of wie er zich
verder voor interesseerde. Als het be
lang van onze eigen groep daarbij in het
gedrang dreigde te komen, dan gaf ons
dat onmiddellijk aanleiding om daar
flink tegenaan te schoppen.
Onze bevrijders werden imperialisten,
van onze nationale vrijheid in 'n demo
cratisch bestel maken we een lachertje
door de versplintering en het eigen be
lang tot in het absurde door te voeren.
Geen gelijk en geen eerbied voor de
andere en zijn ideeën, alleen onze
mening is goed en moet gelden. Daar
ging wat een tweede toren van Babel
bleek te zijn. Als leem stortte ze in
elkaar.
Nee, we hebben de les uit de bezettings
jaren niet in praktijk kunnen brengen.
Met het uitreiken van de versierselen behorend b|J de ridderorde van de Neder
landse Leeuw aan gedeputeerde J. van den Boa, viel dinsdagmorgen een streekbe-
woner een bijzondere Koninklijke onderscheiding ten deel. De tweede op Tholen.
Eenzelfde onderscheiding kreeg eerder Ir. MA. Geuze uit Poortvliet.
Menig streekbewoner en zeker menig Slnt-Annalander zal daarmee evenzeer z|jn
Ineenomen ah de familie van den Boa zelf. Men zal het de gedeputeerde en
oud-burgemeester ook van harte gunnen en hem z|jn persoonlijke of schriftelijke
felicitatie doen toekomen. Dinsdagavond was dat al het geval ln huize van den Boa
met de Zeeuwse C.D.A.-top, met burgemeester en mevrouw van Boe|jen en met
statenlidG. J. de Jager en echtgenote en een paar Slnt-Annalanders.
In Middelburg onderbrak de
commissaris der Koningin dinsdagmor
gen plotseling de vergadering van
Gedeputeerde Staten om tot een plechtig
gebeuren te komen. Daarbij waren ook
aanwezig mevrouw van den Bos en
dochter, evenals burgemeester J.E.van
Boeijen. Voor de commissaris de ver
sierselen opspelde, zei hij, hoe de heer
van den Bos het type is van een selfmade
man. Zijn verleden ligt op het land.
Hij heeft met zijn handen in de grond
gewroet en vandaar uit zijn leven opge
bouwd.
Dr Boertien wees er vervolgens op, hoe
de heer van den Bos al jong in de
gemeente-administratie zat: vanaf 1934-
1945 ambtenaar en later gemeenteont
vanger van Bruinisse, een jaar
ambtenaar in Middelburg, van 1946 tot
1952 gemeentesecretaris van Sprang
Capelle, een jaar burgemeester van
Amemuiden en bijna 9 jaar van Sint
Annaland. In 1958 werd hij gekozen in
de Provinciale Staten voor de ARP en in
1962 tot lid van Gedeputeerde Staten.
De commissaris wees er vervolgens op,
hoe de heer van den Bos naast zijn
ambtelijk werk nog verschillende
andere aktiviteiten ontplooide.
Zo heeft hij zijn affiniteit met d^.land-
bouw nooit verloochend en van 1960-
1969 was hij zelfs voorzitter van de
CBTB Zeeland. Verder noemde de
commissaris hoe hij al jarenlang docent
is aan de Zeeuwse bestuursschool. "Ik
ken de heer van den Bos al jaren en heb
met name zijn geestelijke instelling, de
diepere dimensie bij van den Bos altijd
gewaardeerd, zo besloot dr. C. Boertien
zijn toespraak en felicitatie, waarna hij
de versierselen opspeldde.
Vier brandweerkorpsen uit de streek
hebben zaterdag meegedaan aan
wedstrijden in Prinsenbeek, Sint
Philipsland is daarbij met 551 punten
en een vijfde prijs als beste uit de bus
gekomen. Sint Maartensdijk was tiende
met 518 punten, Sint Annaland
twaalfde met 514 en Tholen veertiende
met 503 punten. Alle vier korpsen
kwamen uit in klasse 2, waar men
maximaal 635 punten kon halen. Oud
Gastel werd winnaar met 580 punten.
De brandweerploegen bestonden uit
negen man. Opdracht was het
bestrijden van een brand in een timmer-
fabriekje. Gespoten werd er bij deze
wedstrijden niet. De korpsen kregen een
half uur voor de opdracht, maar de
meesten waren in ruim een kwartier
klaar.
De saamhorigheid hebben we laten
varen om ons druk te gaan maken in
de eigen groepjes. Daar is immers meer
eer mee te behalen dan op een be
scheiden plaatsje mee te werken aan het
algeméén welzijn. Uit lijfsbehoud
zorgden we wel voor meer welvaart voor
de meesten van ons, maar hebben bij
de verdeling daarvan het eigenbelang
niet uit het oog verloren en de zaken wel
eens wat scheef laten groeien. De meer
derheid beslist, nietwaar, en het lot van
de minderheid gaat ons nu minder ter
harte dan in de oorlogsjaren.
Is er dan wel zoveel aanleiding om na 30
jaar de herdenking van de bevrijding
nog vreugdevol te vieren? Voor ons zelf
niet, maar wel voor de gedachte er van.
De idee van de vrijheid en de blijheid
daarover is van alle tijden. Over de toe
passing zou wat minder verschil van
mening dienen te bestaan, zou men
liefdevoller en saamhoriger moeten
denken. Maar we hebben tenminste de
kans om dat van onze samenleving te
maken. De kans om de les van de ge
schiedenis te leren. Waar die kans over
blijft, is er de hoop dat het eens zal
lukken.
In zijn dankwoord haalde de heer van
den Bos nog herinneringen op aan zijn
periode thuis, toen hij na de lagere
schooltijd in de landbouw moest be
ginnen. Dat was in de crisisjaren, dus
dan weet iedereen wel hoe aantrekkelijk
dat was. Toen ik in Bruinisse volontair
werd, zo vervolgde de heer van den Bos
weer op zijn bekende wijze, kreeg ik
overal te horen dat het een geweldige
functie was, hoewel de_ financiële
gevolgen negatief waren."
Over zijn werk bij de overheid zei de
nieuwe ridder: "Ik heb geprobeerd in
die meer dan veertig jaar het belang van
de medemens te dienen, soms op kleine
punten. Of ik daarin geslaagd ben is
niet aan mij te beoordelen."
Als men vanuit Tholen mag oordelen,
zal men vaststellen dat de heer van den
Bos er in ieder geval in slaagde het Sint
Annalands belang te dienen, daarom
moge het wel zo zijn, dat de hoge onder
scheiding een haast natuurlijk gevolg is
van een minstens 12 jarig lidmaatschap
van het dagelijks bestuur der Provincie
Zeeland, het geeft voor Tholen en met
name voor Sint Annaland toch wel
bijzondere betekenis.
Uiteraard bekend als vooraanstaand
Zeeuws politicus weet men op Tholen
immers vooral, dat het hier om "een van
ons" gaat. Een populair figuur ener
zijds, die vooral graag mens onder de
mensen is, maar tegelijkertijd een
persoon, waarmee men iets kan
bereiken. Dat laatste kan inzonderheid
Sint Annaland bevestigen.
Daar was de huidige gedeputeerde,
burgemeester in de periode 1953-1962.
Op 18 november 1953 werd hij door de
toen bijna 80 jarige wethoüder
G.Goedegebuure geïnstalleerd. Op 21
juni 1962 nam hij afscheid in het onaer
zijn leiding tot stand gekomen dorps
huis. Een ontmoetingscentrum waar de
Sint Annalanders al heel wat meer
plezier van hadden, dan de negentig
mille die er voor op tafel moest komen
en waar men toen wel tegen aan keek.
Het was lang niet de enige voorziening
in die 8Vi jarige Sint Annalandse van
den Bos periode. Realisering van de uit
breidingsplannen Cureelanden en
achter de Bogerd. Bouw van 150
woningen, waaronder die met 25 jarige
herverkavelingspremie, muziektent,
nieuwe haven, nieuwe riolering en
gemaal om een aantal uitspringers te
noemen. Toen, zo kort na de februari-
ramp, een krachtige nieuwe impuls voor
Sint Annaland, welke heden ten dage
nog heimwee oproept.
In een commentaar bij het afscheidsver
slag werd openlijk getuigenis afgelegd
van de teleurstelling, dat de heer van
den Bos Sint Annaland ging verlaten.
Enkele jaren later hield menig inwoner
het hart vast, toen haar het bericht
bereikte, dat haar voormalige burge
meester, die inmiddels weer van
Middelburg naar Tholen was verhuisd,
door een ernstige hartinfarct was ge
troffen.
Immers, ook als medeburgers had het
gezin van den Bos zich in de burge
meestersperiode Sint Annaland een
plaats veroverd, die minder met
woorden, maar met des temeer gevoel
was verweven.
Begrijpelijk dat de streek deze week
verheugd kan zijn over wat een van haar
ten deel viel. Gefeliciteerd.
Ter gelegenheid van de
verjaardag van Hare Majesteit de
Koningin zijn aan vier streekbe-
woners koninklijke onder
scheidingen uitgereikt: Ridder in
de- Orde van de Nederlandse
Leeuw werd J. van den Bos uit
Tholen (lid van Gedeputeerde
Staten van Zeeland).
De eremedaille verbonden aan de
Orde van Oranje Nassau in goud
kreeg N.V. Eekman uit Tholen
(oud-adjudant der Rijkspolitie),
evenals W.J. Beurkens uit Sint
Philipsland (commercieel assis
tent bij Cebeco Zuid-West).
Deeremedaille verbonden aan de
Orde van Oranje Nassau in zilver
met de zwaarden kreeg W. van
Vossen uit Scherpenisse
(sergeant-majoor der Mariniers).
erpenisse A
ariniers).
Adjudant Eekman maakte in zijn Thoolse periode ook menige ronde van Oud
Vossemeer mee, waarbij hij er voor zorgde dat de huldiging van de winnaar kon
plaatsvinden. Nu kreeg hij zelf koninklijke hulde: de gouden eremedaille.
De huldiging die vorig jaar Juni dhr. W. J. Beurkens In hotel de Druiventros ln
Sint-Philipsland ten deel viel vanwege een veertigjarig dienstverband b|j de land
bouwcoöperatie, is dinsdagmiddag op koninklijke w|jze onderstreept door de
uitreiking van de gouden medaille in de orde van Orapje-Nassau. Burgemeester G.
van den Berg speldde de onderscheiding op ln de kleine zaal van dorpshuis de
Wimpel. Dat gebeurde ln tegenwoordigheid van de familie Beurkens, vertegen
woordigers van Cebeco Zuidwest en speciaal het Rayon Tholen, Sint-Philipsland,
West-Brabant, ds. H. Harkema en wethouder A. A. RQstenbil.
De burgemeester zei in zijn felicitatie
hoe vorig jaar reeds de uitgebreide staat
van dienst van dhr. Beurkens naar
voren was gebracht, zodat men nu maar
niet in herhaling moest vallen. Wel
moest het hem van het hart, dat dhr.
Beurkens zich niet slechts beperkte tot
zijn dagelijks werk, maar dat hij ook in
belangrijke mate de gemeenschap
diende waarin hij leefde. Verschillende
jaren als raadslid, nog langer als
ouderling of diaken van de Hervormde
kerk heeft iedere inwoner hem leren
kennen als een principieel man die
vanuit zijn beginsel bereid was te helpen
besturen. Er zijn er zovelen met kritiek
maar die blijven dan wel aan de kant
staan. Beurkens zat er zelf middenin.
Als hem daarvoor hulde toekomt,
mogen we niet vergeten hoe zijn vrouw
ook achter zijn werk heeft willen staan,
anders gaat het niet. Dan zou ook dhr.
Beurkens niet al die functies hebben
kunnen vervullen Prettig vond de
burgemeester het, dat ook de schoon
ouders van de gedecoreerde bij deze
plechtigheid nog tegenwoordig konden
zijn. Hij besloot zijn felicitatie met de
wens, dat God de familie Beurkens nog
gezondheid zou schenken om zich ook
dit gebeuren nog lang als een waarde vol
beleven te herinneren. Felicitaties
volgden hierna nog van dhr. Nederhof
namens de directie van Cebeco
Zuidwest die dhr. Beurkens al zo'n 25
jaar kent als iemand die zich aan zijn
woord houdt. Namens de Hervormde
gemeente wilde ds. Harkema ook wel
met goud karakteriseren als een man
van het Woord, die het Woord met een
hoofdletter eveneens zag als een gouden
bezit. Namens het rayonbestuur van
Cebeco zei dhr. J. C. Kooijman dat
iedereen van Cebeco met deze onder
scheiding werd geëerd: het doet ons
allemaal wat. Rayondirecteur J. de Boer
herinnerde eraan hoe dhr. Beurkens
Sint-Philipsland altijd zag als de parel
in dit Cebeco Rayon en dit nu zelf met
goud ziet onderstreept. Hij feliciteerde
eveneens namens al het personeel. In
een dankwoord zei dhr. Beurkens dat
het in de eerste plaats God is, die hem
deze dag wilde geven, terwijl hij ook
H.M. de Koningin dankbaar was voor
de onderscheiding en iedereen die ertoe
had willen bijdragen. Hij dankte
tenslotte ook de sprekers van deze
middag en mede namens zijn vrouw ook
voor de fraaie bloemstukken die de
Wimpelzaal sierden.
De in februari gepensioneerde groeps
commandant van de Rijkspolitie
Tholen, Oud adjudant N.V. Eekman,
heeft de gouden eremedaille in de Orde
van Oranje Nassau gekregen vanwege
zijn talrijke verdiensten als politieman.
In rijn nieuwe woonplaats Hulst speldde
burgemeester P.J.G. Molthoft' de
medaille op in aanwezigheid van
adjudant A.W. van Zweden uit Tholen
en wethouder C.J. Moerland uit
Stavenisse. Van politiezijde was verder
districtscommandant overste W. D.
Lanting aanwezig en de stafofficier
speciale diensten kapitein A. Pipping.
Dhr. Eekman werd in 1942 als
marechaussee in Hulst gearresteerd en
naar het kamp Amersfoort gebracht,
waar hij ter dood veroordeeld werd. In
1944 moest hij naar het
concentratiekamp Neuengamme in
Duitsland, waar dhr. Eekman elf
maanden verbleef. Direct na de oorlog
kwam hij bij de politieke recherche in
Sluiskil, vanwaar hij in 1947 werd
overgeplaatst naar de verkeersgroep van
de Rijkspolitie in Temeuzen. Dhr.
Eekman ging in 1953 naar de
verkeersgroep Middelburg, in 1961 als
groepscommandant naar Hulst en in
1968 als groepscommandant naar
Tholen tot februari 1975. Zowel in Hulst
als in Tholen was adjudant Eekman een
geziene figuur die als open en mild
persoon algemene bekendheid verwierf.
In verschillende takken van het maat
schappelijk leven was hij actief, maar
sinds zijn pensionering heeft hij het
grootste deel van zijn activiteiten ter
zijde gelegd. Jaren was dhr. Eekman
ook bij het bondswerk van de politie
•betrokken. Diverse bestuurslidmaat
schappen van de Ned. Politie Bond
leverden hem het erelidmaatschap op.
De oud-adjudant is nu nog tweede
voorzitter van de afdeling Zeeland van
de vereniging van ex-politieke
gevangenen.
In verband met Hemelvaartsdag zal de
Eendrachtbode volgende week
woensdag 7 mei verschijnen.
Ook vanwege bevrijdingsdag dienen
berichten en advertenties voor de E.B.
van 7 mei uiterlijk zaterdag opgestuurd
te worden. Denkt U ook om de
Moederdag-advertenties. Zorg dat U
niet te laat bent.
Aan sergeant-majoor der mariniers W.
van Vossen, uit Scherpenisse werd op
Koninginnedag in Vlissingen de
eremedaille in zilver, met de zwaarden,
behorende tot de orde van Oranje
Nassau uitgereikt. Aangezien dat pas 30
april plaatsvond en geen tijdig contact
met betrokkene kon worden gemaakt
voor het afdrukken van dit nummer,
hopen we daarop een volgende week nog
terug te komen. Inmiddels ook de
sergeant majoor van Vossen
gefeliciteerd met het koninklijk zilver.
|Sint-Annaland, 29 april 1975
13 ton uien maat 40 opwaarts klasse 2
NL 13,29. Sint-Maartensdijk 10 ton
uien 14,50 tot 12,50.
zal. op
woensdag 30 april Koninginnedag
maandag 5 mei Bevrijdingsdag
donderdag 8 mei Hemelvaartsdag
van 10.00 - 10.30 uur op
Hoogstraat 15 in Tholen zijn voor
pijnklachten en spoedgevallen.
Voor spoedgevallen of pijnklachten op
andere tijden bellen 01645-2388
of 09-3231667262
Precies op de dag van de dertigjarige bevrijdingsherdenking is het echtpaar H.
Quaak en C. Quaak-Bijl te Tholen 55 jaar getrouwd. De 82 jarige bruidegom en rijn
76 jarige bruid mogen zich nog in een goede gezondheid verheugen. Op wat men
kan noemen krasse leeftijd was de niet alleen maar in eigen woonplaats bekende
expediteur Quaak nog volop aktief. Eerst toen de B.T.W. zijn intrede deed en
omdat hij toen toch ook de 75 al was gepasseerd, vond hij het welletjes, behoudens
dan nog een enkel kort ritje als een invaller op het eiland nodig bleek. Het
werkzaam leven begon als boerenknecht, het werd als chauffeur vervolgd en het
werd in 1934 een zelfstandig expeditiebedrijf dat het ondanks ook op dat terrein
grote concurrentie de jaren door wist te runnen. Zelfs tot 1969 onder bekwame
leiding van de vijf mei bruidegom. Met 1 zoon en 1 dochter, beiden ook in Tholen
getrouwd en woonachtig en met veel genoegen door de kleinkinderen, heeft men
nog jaren van de rust kunnen genieten en mag men dat nog steeds doen. Voor de
vele klanten stond expediteur Qua^k bekend als een vlotte bediener en een
betrouwbaar uitvoerder van de opdrachten. Op zo'n leeftijd staat het hoofd er niet
naar nog veel van een jubileum te maken. Bovendien is het toch Bevrijdingsdag.
Maar naast felicitaties van uit de Eendrachtbode zal er ongetwijfeld toch menige
schriftelijke gelukwens huize Quaak rond de vijfde mei bereiken.
