Streekmuseum zette beste
expositiebeentje voor
verloofde
Politieke scholing
voor vrouwen
KAA BEE
VLOERBEDEKKING
GRATIS GELEGD
Mr. van Aartsen toonde symbool van
eendracht, kracht en onverzettelijkheid
Donderdag 15 november 1973
EENDRACHTBODE
Moskouse bruid
Goede bestemming
Trots op initiatief
Het streven
en het doel
WELKE
NAAM?
Uit Israël
Allegaartje
Posthoorn en
Roman door Gré de Boer
Wil men werkelijk bezichtigen, dan
moet de bezoeker er meer dan een
uurtje voor uittrekken. Om de bruid uit
Moskou op neteldoek te ontdekken of
de sjaal met Engelse tekst, of de post
hoorn die eertijds de postkoets tussen
Tholen en Stavenisse sierde. In de boer-
derijput van Reigersburgh terecht
kwam en vele jaren later werd gevon
den. Om de knipprent uit 1809 te be
wonderen van de Poortvlietse schilder
Endhoven met zijn ragfijn weefsel. De
beschilderde borden uit eind 1700, de
fotografische beelden van inundatie en
rampen sinds 1808, de aquarellen van
Willem Bruijnzeel Czn., de leerbewer-
king van de Sint-Annalandse Marie
Slager, de 19e eeuwse handbrandspuit
uit Scherpenisse, de „Majoortjes" (drai-
neerbuizen) uit Sint-Philipsland, de
oude hand landbouwwerktuigen, boek
werken en andere herinneringen aan de
roomse en protestantse religie, de eerste
leesboekjes, de volledige meekrapver
zameling die intense belangstelling
waard is, de klompenmakers gebruiks
voorwerpen, het kinderspeelgoed van
vroeger, porselein, glas, zilverwerk, de
prachtige Thoolse kamer met een schit
terende sleekachel, een Thools gezin" in
de historische kleding en talloze prach
tige voorwerpen en sieraden. De kamer
van J asperse met de archeologie, waar
De cursussen burgerschapskunde, die
onlangs werden aangekondigd zijn
inmiddels achter de rug. In totaal
namen 165 dames op 4 plaatsen in
Zeeland hieraan deel om aldus in kort
bestek te leren wat het betekent, dat
Nederland een constitutionele
monarchie is en hoe een parlementaire
democratie functioneert.
U kunt zich thans opgeven voor de
cursussen politieke scholing.
Deze cursus bestaat uit 4
forumavonden, waar 3 inleiders van
verschillende politieke partijen hun
mening geven over discussievragen, die
vooraf aan hen en aan de deelneemsters
worden toegestuurd. Op iedere avond
komen steeds andere politieke partijen
aan het woord, terwijl alle in Zeeland
werkzame partijen in de gelegenheid
worden gesteld mee te doen. In principe
wordt op één avond steeds het woord
gevoerd door een vertegenwoordiger van
een regeringspartij, een oppositiepartij
en een „andere" partij.
Bovendien wordt het schema zo
opgesteld dat steeds vertegenwoordigers
uit het „rechtse" en het „linkse" blok
aanwezig zijn. De kosten voor deze
cursus bedragen 10,-- waarvoor al het
cursusmateriaal beschikbaar wordt
gesteld.
De cursus wordt gegeven in de volgende
plaatsen:
1.Zierikzee: Bovenzaal restaurant „De
Poorter" (RTM-station). Data:
donderdag 22 november - maandag 21
januari - donderdag 21 februari -
maandag 18 maart. Discussieleidster:
Mevr. mr. M.J. Keuning-Istha.
2. Goes: „De Prins van Oranje" -
Nieuwstraat.Data: donderdag 22
november - maandag 21 januari -
donderdag 21 februari - maandag 18
maart. Discussieleidster: Mevr. A.C.
Westhoff-Hubée, mevr. L.J. Mol- de
Jager.
Aanvang van alle bijeenkomsten: 20.00
uur. Opgaven bij mejuffrouw A. van der
Leeden - Grote Markt 28 - Goes.
men bij het binnengaan boven de in
gang de veelzeggende uitspraak van De
Genestet kan lezen: Veel wordt bewezen
dat toch in de grond niet waar is, veel is
eeuwig waar ofschoon 't bewijs niet daar
is.
Het verleden en heden ligt ook in deze
expositie naast elkaar, want het gaat om
de tijd vanaf Napoleon tot nu toe. Daar
om ook schilderijen van Ad Kooijmans
en Frans Mink uit Tholen naast de
oudste Thoolse Courant en de oudste
Zierikzeesche Nieuwsbode.
De klepper van de oude uurverkondiger
„Negen heit de klok" bij een in 1953 ge
bruikte stallantaarn in Stavenisse. Met
de initiatiefnemers kunnen de bezoe
kers versteld staan van wat in die korte
tijd bijeenkwam. Met de commissaris
der koningin kan men instemmen, dat
daarmee aan dit voormalige gemeente
huis een goede bestemming is gegeven.
Mr. Van Aartsen stelde in zijn felicitatie
vast dat er tegenwoordig grote belang
stelling bestaat voor alles wat vroeger
was. Belangstelling vooral ook van de
jongeren. Hij wist ervan hoe het ge
meentebestuur van Tholen na de in
deling toch wat omhoog zat met betrek
king tot de bestemming van voormalige
gemeentehuizen. Dat is inmiddels voor
een groot deel opgelost, want naast de
voor secretarie, raads- en trouwzaal
direct noodzakelijke gebouwen in Sint-
Maartensdijk en Tholen, kreeg ook
Poortvliet's gemeentehuis een goede be
stemming en was er ook voor Oud-
Vossemeer een gemeenschappelijk doel
gevonden: dorpshuis. Voor Sint-Anna-
land was het nog onzeker, maar nu
heeft het voormalige gemeentehuis een
regionale functie van wel heel bijzon
dere aard gekregen.
Mr. Van Aartsen dook ook nog even in
de Sint-Annalandse historie en wat
daarover is geschreven in de Cronyck
van Zeelandt en andere werken. Hij
hoopte tenslotte dat het belangrijke
streekmuseum Tholen en Sint-Philips-
land volop belangstelling zou krijgen,
dat de voorlopige bestuurders een
definitieve functie zullen aanvaarden en
dat de eerste tentoonstelling volop zal
slagen.
Burgemeester J. E. van Boeijen maakte
de bestuurders eveneens een compli
ment dat men in zo korte tijd zoveel wist
te verwezenlijken. Als gemeentebestuur
zijn we er ook trots op een streek
museum te hebben gekregen en vandaar
ook dat we het initiatief graag hebben
willen dragen. Daarmee is ook een per
soonlijke wens van mij vervuld, zo ver
volgde de burgemeester, een wens die
enkele jaren geleden reeds werd geuit
bij de tentoonstelling welke is georgani
seerd ter gelegenheid van de viering
Tholen 600 jaar stad.
Er is inderdaad al zoveel verloren ge
gaan, dat men wel alles zal moeten doen
ALLE SOORTEN
Bosstraat 40 - Tel. 3 43 68
BERGEN OP ZOOM
advertentie IN
Het komt voor, dat de commissaris der koningin een opening verricht door een
druk op de knop, het wegtrekken van een doek of welk ceremonieel dan ook, waarbij
het ook voor hem een verrassing is wat er daarna te zien valt. Bij de officiële ope
ning van het streekmuseum Tholen en Sint-Philipsland, donderdag 8 november in
het voormalige gemeentehuis van Sint-Annaland, wist hij tevoren al wat er zou
komen. Het was nameltyk een bruikleen geschenk van de commissaris zelf voor de
drie weken durende expositie, een liggend paard. Dit firaai stuk houtsnijwerk was
volgens museumvoorzitster mevr. M. J. Renes-van Geer een symbool van eendracht,
kracht en onverzettelijkheid waarmee het museumbestuur zijn werk wü voort
zetten.
Afgaande op datgene wat men in een maand of zes presteerde, is die symboliek al
zekerheid, afgaande ook op de belangstelling van afgelopen weekend, staat het ook
vast dat het streekmuseum er bij de bevolking best in wil. Men had in de 92-jarige
N. Overbeeke al een van de eerste vrijdagbezoekers en jongeren vertellen hun
vriendjes, dat ze al twee keer zijn geweest, want het kost maar een kwartje. Het
streekmuseum is van start met een plezierige openingsplechtigheid en met een ver
rassende hoeveelheid materiaal uit „grootvaders en -moederstyd".
De officiële opening kon aardig worden
ingepast in het dagje Tholen van de
commissaris en mevr. Van Aartsen. Of
men kan het ook andersom stellen. In
elk geval werd hierdoor aan de opening
van het streekmuseum een bijzonder
cachet verleend. Het was wel even na het
vastgestelde uur, dat het gezelschap op
het voormalige Sint-Annalandse ge
meentehuis arriveerde. Daarbij ook de
secretaris van het kabinet mr. F. H. M.
van der Heijden, burgemeester en
mevrouw Van Boeijen, de wethouder
der gemeente Tholen, het merendeel
van de raadsleden, oud-burgemeester
W. Baas van Sint-Annaland, burge
meester G. van den Berg en wethouder
A. A. Rijstenbil van Sint-Philipsland,
de Thoolse statenleden P. A. Roels, L.
A. M. Elenbaas en E. Ph. Nieuwkerk en
dhr. en mevr. Keur uit Den Haag.
Daarnaast ook het voltallig voorlopig
bestuur van de museumstichting. Inclu
sief enkele museumstukken was de
voormalige raadszaal er vol mee. Mevr.
Renes zei in haar welkomstwoord maar
geen uitgebreide inlichtingen te gaan
geven over wat er te zien is. Daarvan
kan men zich immers persoonlijk over
tuigen. Ze was wel allen voorlopigen
dankbaar voor de geleverde prestatie in
zo korte tijd.
Daarbij meende zij een uit
zondering te moeten maken voor de
secretaris van de stichting ir. M. A.
Geuze uit Poortvliet, die voorging en
aanspoorde, zodat we veel meer hebben
gedaan dan we zelf voor mogelijk
hielden.
Mevr. Renes verzocht de commissaris
de opening te willen verrichten door een
in fraaie doopjurk geklede pop te willen
opnemen. Die pop in doopjurk zag ze
als het symbool voor de prilheid en
schuchterheid van het pas opgerichte
museum. Wat u daar onder vindt, zo
verzekerde mevr. Renes de commissaris,
is dan voor ons het symbool van een
dracht, kracht en onverzettelijkheid,
waarmee we dit werk willen vervolgen.
Tevoren had ir. Geuze een korte toe
lichting gegeven. Hij wees erop, hoe de
schiereilanden Tholen en Sint-Philips
land voor een deel een ruim duizend
jarig oud gebied zijn. Een gebied met
veel wederwaardigheden, zowel in de
strijd met de natuur als met de mens. Er
is weinig van terug te vinden, omdat
twee gebeurtenissen uit het recente ver
leden als het ware met een grote
schoonmaakbezem opruiming hebben
gehouden: de inundatie en evacuatie
1944 en de watersnoodramp 1953.
Wanneer men dan bovendien pas twin-
Het streekmuseum Tholen en
Sint-Phiiipsland, gevestigd in het
voormalige Sint-Annalandse ge
meentehuis, heeft nog geen
naam. De voorzitster van de
Stichting, mevr. M. J. Renes-van
Geer, deelde tijdens de officiële
opening mee, dat iedere bezoe
ker (ster) daaraan kan
meewerken.
Er staat een bus waarin men de
gedachte naam kan deponeren.
Vermeldt daarbij dan naam en
adres."Wélke naam? Dat zal met
een maandje wel uitkomen,
wanneer de suggesties z(jn be
keken en de keuze is gemaakt.
Daar hoort u dan zeker van.
tig jaar later een eerste aanzet van een
verzameling verwezenlijkt op een
moment dat de belangstelling voor
antiek de kookpot uitrijst, blijkt dat een
roeien tegen een bepaalde stroom. Dat
is het toch ook weer niet, meende ir.
Geuze, want in het half jaar dat we nu
bezig zijn, kwam er hartverwarmende
medewerking.
Daarvan noemde hij o.a. het gemeente,
bestuur van Tholen, die het gebouw en
een startsubsidie beschikbaar stelde en
een uitbreiding toezegde om de grote
stukken (landbouw en ambachtelijk
gereedschap) onder te brengen. Het ziet
er naar uit, dat ook Sint-Philipsland
zich aan die sympathieke kant schaart,
voorspelde ir. Geuze. Er ligt hier nog
wel voor zo'n tien jaar werk, maar we
hopen toch ook nog eens tot een visserij
dependance in Tholen te kunnen
komen.
Naast het gemeentebestuur noemde ir.
Geuze eveneens bestuurslid P. Jasperse
die al jaren voor de gemeentelijke herin
deling bezig was met verzamelen. Nog
niet de helft van zijn inbreng kon in de
huidige tentoonstelling worden opge
nomen. In de derde plaats noemde de
museumsecretaris dhr. C. J. Keur uit
Den Haag die zijn collectie meekrap
stukken zeldzaam verzorgd ter expositie
aanbood. Dat inspireerde het bestuur
enorm, evenals het bezoek aan streek
musea in Middelharnis en Zierikzee,
waarvan bij de opening eveneens ver
tegenwoordigers aanwezig waren. Aan
giften werd al 2755,00 ontvangen, ter
wijl men inmiddels ook reeds 223 leden
inschreef. Ir. Geuze noemde ook bruik
leengiften van de Franse ambassade,
het openluchtmuseum te Arnhem, het
instituut te Wageningen en vooral ook
een toezegging van de ambassade van
het zwaar beproefde Israël die in 1974
een collectie planten en vruchten voor
komende in het oude testament ter be
schikking hoopt te stellen. Vooral ook
om de belangstelling van de eigen be
volking, die dagelijks bleek, niet te lang
op de proef te stellen en om anderzijds
ook haar duidelijk te maken, waarom
het nu bij zo'n verzameling in een
streekmuseum kan gaan, zijn we in dit
late najaar nog met deze presentatie
tentoonstelling gekomen met de wijdse
titel „Van Napoleon's tijd tot heden".
Een heel pril begin, want we waren
eigenlijk nog niet klaar. Maar wij
hebben ook haast, omdat al zoveel ver
loren ging. We hopen veel belangstel
ling uit de streek te krijgen, van oud-in
woners en van de buren, we hopen even
eens dat zich nog veel leden zullen aan
melden.
We hopen de schooljeugd er bij te
houden door jaarlijks wisseltentoon
stellingen in de grootste zaal te organi
seren. Voor 1974 staat een speciale ten
toonstelling over Reimerswaal op het
programma.
Het is geen antiekmuseum maar een
streekmuseum, zo toonde ir. Geuze
voorts aan en pakte daartoe een koffie
kop waar de helft van de streekbevol-
king zo'n halve eeuw geleden uit dronk,
maar waarvan er toch maar één meer te
bemachtigen viel. Dhr. Geuze eindigde
zijn toelichting met de medebestuur
ders, gemeente-archivaris Zuurdeeg en
de gemeentelijke vertegenwoordigers A.
J. Scherpenisse en P. van Schetsen te
Ir. M. A. Geuze, secretaris van het
streekmuseum Tholen en Sint-Philips
land, geeft in de voormalige Sint-Anna
landse raads- en trouwzaal een toelich
ting op de „schatten" die het museum
herbergt. Rond de tafel v.l.n.r. zittend
mevr. Van Aartsen en de commisaris
der koningin, burgemeester v. d. Berg
van Sint-Philipsland, oud-burgemeester
Baas van Sint-Annaland, de dames
Keur en Van Boefyen en de burgemees
ter van Tholen. Daarachter aandachtig
luisterende bestuursleden, raads- en
statenleden en genodigden van andere
streekmusea.
Maar zelf gaat hij aan zijn woorden twijfelen. En als de ochtend verstre
ken is en er nog altijd taal noch teken van dochter Jannie is vernomen,
gaat Erik Ertsma zelf naar het politiebureau. Hij ziet er vermoeid uit, als
hij vertelt, dat zijn oudste dochter sinds half acht de vorige avond is ver
dwenen en nog alttijd niet is thuisgekomen.
Hoofdstuk 2
Waarin de politie nare ontdekkingen doet
Inspecteur Benning staat zelf de adjunct-directeur van het levensverzeke
ringsbedrijf te woord. Hij kent Erik Ertsma, want samen hebben ze in het
eeuwfeest-comité der stad gezeten en ook hebben ze elkaar wel eens op
party's ontmoet. Bovendien was Ertsma vier jaren raadslid en van die vier
jaar ook nog twee wethouder. Dus hij is niet de eerste de beste stadgenoot,
die opsporing verzoekt van zijn verdwenen dochter.
Hij presenteert zijn bezoeker een sigaret en steekt er zelf ook één op,
waarna hij luistert en aantekeningen maakt. Nadat de bezoeker alle
mogelijke inlichtingen en zelfs een portret van zijn dochter heeft ver
strekt, zegt de inspecteur: „We zullen het signalement meteen doorgeven
op de politietelex. Gaat u rustig naar huis terug, meneer Ertsma; wij
weten uit ervaring, dat het doorgaans met zulke gevallen zo'n vaart niet
loopt. Meestal komen ze na een paar dagen met hangende pootjes terug
in het ouderlijke nestje. Het is een naar ding. deze onzekerheid, maar ik
kan enkel zeggen: ill u er niet te zwaar aan. Wij van onze kant zullen
doen, wat mogelijk is. Als we iets weten over uw dochter, laten we het u
onmiddellijk weten. Probeert u geduld te hebben."
Surinamers en een prostitué... twee gewonden. Na verbonden te zijn
naar huis gezonden."
„Het gaat om m'n dochter, meneer, Jannie Ertsma, 26 jaar...."
„Es even kijken," vervolgt de politieman onverstoord, „ja.... kwart voor
drie vannacht aanrijding op de Beversingel: zwarte Mercedes en
Chevrolet gebroken wit. Bestuurder Chevrolet onder invloed sterke
drank. Bloedproef genomen. Resultaat 2,1 pro mil. Ingesloten en
rijbewijs ingenomen. Drie lichtgewonden. Beide wagens total loss."
„Was mijn dochter er bij betrokken?"
„Es kijken... eh... nee: twee oudere vrouwen en geen ingezetenen van onze
gemeente. Nee, dat is de hele buit. Wacht eens.... vanmorgen vroeg, half
zeven.... vrachtauto tegen een gevel op de hoek van de Van
Linschotenstraat. Chauffeur en bijrijder gewond. Nee, geen vrouw. Hoe
zei u^ook weer, dat de naam was?"
„Jannie Ertsma uit de Vespuccistraat nummer 16."
„Nee... ik geloof van niet. Er is wel een prostitué vannacht op het bureau
geweest. O ja, dat is die bij de vechtpartij betrokken wasmaar die is
32, dus dat kan uw dochter niet zijnNee, meneer Ertsma, niets be
kend. Is er wat met uw dochter aan de hand?"
„Ze is vannachtnietthuisgeweest. Wemaken ons ongerust." Erik Ertsma
is plotseling doodmoe. „Dank u voor de moeite." En dan legt hij de hoorn
op het toestel. Waar kan die meid vannacht uitgehangen hebben?
„Even later is hij weer in de grote kamer. Josien zit naast zijn vrouw.
Geruststellend knikt hij haar toe. „Ze is in ieder geval niet betrokken, bij
een ongeluk. De politie heeft alles van de laatste uren nagekeken. Haar
naam komt niet voor in het register."
„Maar waar kan ze dan opeens gebleven zijn, Erik? Dit is toch niet meer
normaal?"
Opnieuw steekt hij een sigaret aan. „Ik weet het niet. Ik begrijp er zelf
niets van. Hoe laat is ze weggegaan gisteravond?"
„Ongeveer half acht. Ze zei, dat ze naar Marga ging."
„Maar bij ons is ze in elk geval niet geweest", lichtte Josien van Pais toe.
„Kan ze somsnaar Schiphol gegaan zijn? Komt Sander soms vanmorgen
vroeg of zo aan?"
Josien schudt haar hoofd. „Welnee, Sander is in Japan en dat weet
Jannie. Hij komt pas donderdagavond terug. Ook dat weet ze."
Erik Ertsma denkt weer na. Welke mogelijkheden blijven er nu nog over?
Nogmaals belt hij haar kantoor, maar Jannie is er nog steeds niet. Terug
in de kamer heeft hij een inval. „Is er gisteravond soms nog een lijnvlieg-
tuig naar Japan gegaan? Wie weet, heeft ze het plotseling in haar hfWH
gekregen om met Sander oud en itieuw te vieren."
Hij weet zelf, dat het een onwaarschijnlijke gedachte is, maar weet
iemand soms iets beters te verzinnen? Zonder antwoord af te wachten
belt hij de KLM op Schiphol. Nee, er is maandagavond geen vliegtuig
naar Japan vertrokken. Wel één naar Singapore.
„O. Wilt u misschien even de passagierslijst raadplegen en kijken of er
soms ene Jannie Ertsma op voorkomt? Zes en twintig jaar."
Het duurt even, maar dan weet de vader, dat zijn dochter niet geboekt
heeft voor deze vlucht. En bedankt de man voor de moeite.
Voor de zoveelste maal kijken man en vrouw elkaar aan. Dan begint
Betty Ertsma te huilen. Zacht, bijna geluidloos. Erik knielt bij haar neer
en probeert zijn vrouw te troosten. „Ze zal wel een zeer gegronde reden
gehad hebben om vannacht weg te blijven," zegt hij op kalme toon. „Ze
belt straks of zo ons wel op. Maak je toch niet zo overstuur; Jannie is een
volwassen vrouw en een verstandige vrouw, die doet geen gekke dingen.
Het komt best in orde."
De dienstdoende politieman zal even in het register kijken; meneer zal
een ogenblikje geduld moeten hebben. In afwachting trekt Erik heftig
aan zijn sigaret. Wat ter wereld kan Jannie bezield hebben om zo te
handelen? Dat is niets voor haar. Hij snapt er totaal niets van.
Een minuut later krijgt hij een opsomming: aanrijding op de Van
Heutzlaan.... een blauwe Fiat tegen een VW 1200, die geen voorrang gaf.
Enkel blikschade. O ja, één lichtgewonde.
„Een vrouw?"
„Nee, 62-jarige man uit het naburige...."
„Interesseert me niet," antwoordt Ertsma ongeduldig. „Het gaat om m'n
dochter."
„Half twaalf: vechtpartij in de Donkerstraat, hoek Berglaan. Twee
danken voor hun bijdragen. De een ver
zorgde een stukje tentoonstelling, de
ander ging op de ledentoer, haalde con
tributie op of maakte een zaaltje
schoon, een derde bracht de stukken,
een vierde administreerde en uitbla
zende dronk men koffie bij mevr.
Weijler. De drie weken durende
expositie kan een allegaartje worden ge
noemd, maar was dat ook niet de tijd
/van Napoleon tot heden, zo vroeg ir.
Geuze zich af. Een optelsom van on
noemelijk veel en gevarieerds op lange
en korte termijn. Sla in die vergaarbak
even een blik en herinner u of laat u
herinneren aan het onbekende en het
zinvolle van vroeger.
te behouden wat nog mogelijk is. Velen
binnen en buiten Tholen staan hier
achter. Ik voorzie voor het museum een
grote toekomst. Houdt u zich verzekerd
van blijvende sympathie van de zijde
van het gemeentebestuur. Het feest van
deze opening betekende nog enkele sur
prises zoals voor mr. Van Aartsen een
schilderijtje van de meekrap, voor mevr.
verrast met een nagekomen viertal die
ze niet meer wist te plaatsen.
Het lange overleg of we al of niet tot de
bus zouden worden toegelaten, de
onprettige sfeer erna, toen bleek dat er
één plaats tekort was en het feit dat èèn
van ons in het middenpad moest zitten
tijdens een reis van 2 nachten en een
dag deed ons besluiten te vertrekken.
Waarom kwam de reisleidster niet even
naar achter in de bus? Zij was de
persoon die wist dat er een plaats tekort
was! Om de sfeer voor de overige
passagiers niet te bederven, zijn we
vertrokken. De op het laatste moment
aangeboden plaats van de reisleidster
met een „dan zal ik wel staan" hebben
we niet aangenomen.
Wij wilden niet dat zij de dupe werd van
een fout van de firma, maar achteraf
bleek dat zij zelf de bus had overbezet.
Hoewel de firma Krijger zijn eigen
fouten in dit geheel volmondig toegeeft,
weigert hij ons terug te betalen of een
andere reis aan te bieden. Tevens zei hij
dat de andere busreizigers het volkomen
eens waren dat het incident op deze
manier het beste was opgelost. Wat is
eerlijk?
M. G. Goedegebuure,
Rossinilaan 3,
Bergen op Zoom.
Van Aartsen eert doos bonbons, voor
mevr. Van Boeijen, mevr. Keuren mevr.
Weijler bloemen.
De eerste openingsdag leverde al
meteen een zestig bezoekers op. In
middels zijn ook de hoogste klassen van
de basisscholen met expositiebezoek be
gonnen, terwijl bejaardensozen even
eens belangstelling hebben getoond.
Stemmen
van
lezers
Geachte Redactie
Gaarne een plaatsje in Uw blad. Bij
voorbaat onze dank.
Het is mijn bedoeling op deze manier de
busreizigers te bereiken, die naar
aanleiding van een advertentie in Uw
blad deelnamen aan een dagtocht naar
Londen, op 22 augustus 1973, een tocht
die verzorgd werd door firma Krijger
Tours, Goes.
Het incident wat zich in de bus
voordeed, op de haven van Zeebrugge
was een gevolg van een fout in de
administratie van firma Krijger. De 4
dames die bij Breskens Boot zouden
instappen waren abusievelijk door firma
Krijger aan de reisleidster doorgegeven
als opstapplaats Bergen op Zoom.
Toen dezen daar niet verschenen nam
de reisleidster aan met 4 open plaatsen
te zitten, waarna zij, buiten medeweten
van de firma Krijger nog iemand
meenam.
Bij Breskens Boot werd ons viertal als
liftsters aangezien en voorbij gereden.
Wij reisden de bus na en op de haven
van Zeebrugge werd de reisleidster
