Dorpsminiatuur en avondmijmering
Grootste aantal donors
uit Sint Annaland
Wed
vluchten
Abram B. en de
ondergaande
wereldorde
door Han Dekker
VI
Zo maar enkele (Sint-Annaland)schetsjes, het eertijds leven dat vergleed....
jgSÊl
'DENK ERAAN
OVER 10 DAGEN
IS HET
MOEDERDAG
Donderdag 3 mei 1973
EENDRACHTBODE
WHS schopte zich in
Breda in
volgende bekerronde
vervolg van pag. 9
Pak even
uw zakboekje
m
Uw moederdag-advertentie
a.s. maandag
naar de Eendrachtbode
11
hij toch bij zijn besluit blijven, dan
hoopte voorzitter van Driel hem in de
toekomst bij jeugd of bestuurswerk te
zien. Als aandenken bood hij hem een
fraaie beker aan. Mevr. C. Etienne-
Koolen werd in de huldiging betrokken
middels een fraai boeket bloemen, want
vond dhr. van Driel, als een vrouw niet
achter de sport van haar man staat, dan
is het meestal niet te combineren om
zolang actiefin de voetballerij te blijven.
In soortgelijke bewoordingen liet eerste
elftalspeler Wim Heijboer zich hierna
uit over zijn scheidende aanvoerder.
Namens spelers en trainer Nefs bood hij
hem een tuinstoel aan terwijl zijn vrouw
opnieuw bloemen kreeg. Vice-voorzitter
van Zundert van NSV maakte het
sportief gebaar de scheidende
aanvoerder van de tegenstanders
bloemen aan te bieden. In zijn
dankwoord toonde Piet Etienne zich blij
verrast over de hem aangeboden
geschenken. Hij hoopte dat zijn vertrek
goed zal worden opgevangen en dat nog
veel spelers na hem een dergelijke
mijlpaal zullen bereiken.
Vosmeer 2, dat al eerder de competitie
afsloot, heeft de volgende plaats in de
eindstand bereikt:
F.C. Bergen 2 22 16
Nw. Borgvliet 2 22 13
Vosmeer 2 22 11
RBC 3 22 10
Roosendaal 3 22 12
Cluzona 3 22 8
MOC 3 22 7
NSV 2 22 9
Odio 2 22 8
Grenswachters 2 22
37
DOSKO 3 22 3 6
Steenbergen 3 22 3 5
Grenswachters heeft nog
mindering.
36 54—21
29 56—41
26 51—23
26 57—35
25 56—37
23 44—36
20 45—55
20 45—55
10 20 3047
4 12 16 27—
2
6
7
6
9
7
9
11
13 13 28—54
14 11 26—75
twee punten in
P.D.V. De Reisduif te Scherpenisse.
Wedvlucht St.-Ghislain 28—4—1973.
In concours 254 duiven, los 12.00 uur,
regen en mist zeer traag verloop.
G. Larooy Sch. 1, 4, 5, 16, 47, 68. J.
Moerland Stav. 2, 7, 28, 37, 39, 43, 49.
L. de Kwak Koolaard Pvl. 3, 18, 25. C.
v.d. Have Sch. 6, 17, 29. A. Riedijk
Stav. 8, 9, 21, 40, 55, 58, 61. L. Priem
St.-M. 10, 11, 32, 41, 45, 50, 60, 62, 72.
A. Moerland Sch. 12,14,15, 19, 26, 33,
34, 44, 48, 51, 52, 57, 67, 73. M.
Goudzwaard Pvl. 13, 63. K. Lisseveld
Pvl. 20, 36, 38, 59, 66. D. Uijl Pvl. 22,
35, 42, 46, 56, 70. B. Suurland Sch. 23,
27. P. Noordijke Sch. 24. P. Potappel
Stav. 30, 53, 64, 65, 69. H. Smits Stav.
31. C. van Belle Pvl. 54. C.D. Uijl St.-
M. 71.
Ie duif 15.35.48 578,11 m, laatste pr.
20.19.10 249,91 m.
Trouwe Duif te Tholen id. St.-Ghislain,
in concours 314 duiven. Ie duif 15.25.49
608,57 M, laatste pr. 18.58.40
297,62 m.
B. Polderman 1, 64, 97. P. Laban 2, 19,
53, 86, 88, 89, 96. C. Moeliker 3, 11,
24, 76. C. van Luijk Zn. 4, 6, 10, 18, 32.
J. van Dijke 5, 15, 74. L. Hage 7, 37, 54,
65 G.Mulders 8, 28, 49. M. Laban 9,
30, 73, 86. L. v.d. Klein Jz. 12, 27, 38,
40, 42, 52, 56, 57, 78, 43. L. v.d. Hoofd
13, 46, 55, 87, 90, 95. J. Kegge 14, 41.
M. Tazelaar 16, 26, 45, 66. Jo Hol 17,
67, 79, 80, 98, 100. J. de Bie 20, 21, 39,
50, 59, 92, 99, 102. L. v.d. Klein S. 22,
23, 58, 77, 101. J. Noom 25, 44, 47, 62,
82 G.de Kok 29, 83 J.Deurloo 31, 51.
Gebr. Contant 33, 72, 81, 84. J. Pollie
34. M. Sakko 35, 60.' A. Korsman 36,
68, 85, 93. B. van Iwaarden 48. P. de
Boef 63, 94. A. Laban 69, 70, 71, 75,
103, 105. B. Schot 91. L. Jansen 104.
Bergen op Zoom
Korenbeurs: Volle Evangelie
Gemeenschap, elke dinsdagavond 19.30
uur
Oud-Vossemeer
zaterdag 5 mei, 2 uur 2e autopuzzelrit
gemeentepersoneel.
Tholen:
vr. 4 mei 19.30 N.H. Kerk: Christen
dom of communisme?
Bergen op Zoom
Roxy: Turks Fruit, do, di, wo, 20 uur,
zat. 18.45 en 21.15; zo 16.30, 18.45 en
21.15 u. Buck Bunny tekenfilmfestival;
za. en wo. 14 u., zo. 14.30 u.
Luxor: James Bond 007
Casino Royale do, za., zo. 20.00 u., za.
23.30 u. Bettv Bed
(in-uit) zo. 14.30 u. Winnetou, grote
opperhoofd; vrij. Dodenherdenking
Sint-Philipsland
za. 5 mei 14.30 uur in De Wimpel:
Installatie burgemeester G. van den
Berg.
za. 12 mei 15.00 uur de Druiventros:
Kampioensreceptie Noad
di. 8 mei Druiventros: Alg. ledenver
gadering D.S.V.F.
Sint-Annalandsc „dijkrecreanten" der crisisjaren. Eigen,
veelal werkloze mensen, die ondanks alles gezellig te con
verseren wisten, maar wier discussie ook reeds somber
uitging vaak, naar de dan zo angstig-beklemmende oor
logsdreiging
't Is juli 1972, en bij uitzondering haast even warm van
daag als in een zomer vóór de oorlog. Felkleurig getooide
vakantiegangers, weekendlieden en watersporters be
wegen zich ontspannen door winkelstraatjes, langs
binnenwegen, of spelevaren natuurgenietend in 't zilte nat,
ons periodiek steeds sterker onder aandacht brengend,
dat onze streek toeristenland geworden is. Een blote
zonnehemel, waaronder veel bloots en zonnebrand, een
hedendaags Sint-Annaland, méér Belgen herbergend dan
't getal toevluchtzoekenden van ,,'14'18", en méér Duit
sers recreatie biedend, dan èl patrouillerend Hitiers be
zettingstijd er eenmaal bracht
Eénbenig-voetsteunend ter buitendijkomgeving zien we
rustig tal van vreemden ons passeren, ook eigen mensen
natuurlijk, maar 't zijn toch vooral de gasten in hun bonte
verscheidenheid die ons onbewust verlokken tot 'n onge-
merkt-discrete „observatie".... Prettig-blije mensen veelal,
die 't gewoon fijn vinden hier te zijn; ook enkele parvenu-
varianten, rondblikkend alsof z'een nieuwe (land)aankoop
taxeren en grootmoedig berusten in 't noodgedwongen er
bij aanvaarden der inboorlingen... Neerbuigend-min-
zamen en integer-verstandigen, zeeduikers en nadenkers;
een gesandaald missionaristype en een grijsgelokt schriel-
borstige, van wie d'eerste devoot glimlacht en d'ander een
innerlijke roeping uitstraalt ons plaatselijk beschavings
peil zo mogelijk wat op te voeren! Onderwijl twee Hol
landse „Europakenners" gesticulerend een zekere verge
lijking trekken tussen het Nieuwlandje hier en de Cöte
d'Azur elders, vraagt ons vriendelijk 'n ongeveer 30-jarige
Hamburger, wijzend naar de „Buutengaets", of deze
boot nog steeds zeewaardig is. Antwoordend in ons aller
beste (school)duits moeten we hem door 't niet-weten
helaas teleurstellen, en stilaan een eindje verder stappend,
denk j'aan de mogelijkheid, hoe misschien zijn vader of
oom in 'veertig aan onze Johan de Visser wel een soortge
lijke vraag stelde, toen diens schip „ter onthoofding" voor
„operatie zeeleeuw" gevorderd werd. en West-Europa's
kust weergalmde van „verwachtingsvolle" wenn-wir-
fahren-klanken
Tja. als schooljongen-van-toen hoor je 't in gedachten weer
terug, tijdens een dagje-Bergen op Zoom dat jaar. en
eigenlijk vond je 't nog prachtig ook, want mooi zingen
konden ze, terwijl j'als kind. niet ten volle nog de trieste
achtergrond beseffend, 't begeleidend marsritme der
spijkerlaarzen als iets fascinerend-vreemds ervoerDie
blauen Dragoner die reiten. Mit klingendem Spiel durch
das Tor....", vanuit de hoogte door 't Sint-Gertrudis-
carillon als het ware symbolisch-waarschuwend geaccom
pagneerd met oudvaderlands Valeriusgetinkel! Eén was er
bij die zo nu en dan 't zingen „garneerde" met 'n tegen
Markiezenhofmuren weerkaatsende jodelklank; veel later
denk je: dat was wellicht een Oostenrijker, en onder de vol
vuur (tóen nog wel) marcherenden, waren er ook van rond-
de-achttien.... „Morgen in allen Weiten. Morgen da bin
ich allein...." Een op 't trottoir staande, nerveus aan d'r
boodschappentas plukkende Brabantse, bekeek bij 't
langs haar heen trekken met goedmoedig medelijden
vooral die jeugdigen, en nóg horen we haar hoofdschud
dend tegen de ons ter blousekraag vasthoudende groot
moeder zeggen: „Ge mot er eige'luk mee van doen 'emme;
't mot oe' kiend toch maor zijn....," waarop ten antwoord:
„Da's zeker waer méns, in dan de mêêste zo joenk
Een eerlijke impressie van twee moederharten, ondanks
alles èn van een als gemeenlijk rond die leeftijd zo
soldatesk ontvankelijk jog. zoals ook nu 10-jarigen
fantasierijk genieten kunnen van „soldaatjesgepafen
„cowboyspel-doodschieterij"
„Morgen da bin ich allein....", bij Benghazi, Tobroek,
Smolensk of Stalingrad! Ach ja. ook op deze 1972ste
zomerdag, dromerig-turend naar frisgroene polderverten,
denk je als wel eerder: hoe weinigen dezer „jeugdbeeld"-
compagnieën zullen uiteraard de oorlog hebben overleefd,
terwijl aldus misschien vele vader-nooit-gekend-hebben-
den thans zelf als vreedzame ouders verpozing vinden
rond de Krabbekreek...., waaraan sinds 1475 „op den
Noordkant des Eilands legt, de Heerlykheid St. Anneland,
met hare onderhoorige Polders
Op driekoningenavond van laatstgenoemd jaar zegelde te
Brugge Karei de Stoute haar „stichtingsakte", om twee
jaar later te sneuvelen bij Nancy, en precies een eeuw
nadien drijven honderden lijken op Zeeuwse stromen, als
via ons dorp en 't dan verdronken St. Philipsland, don
Louis' Spanjaarden wadend op Schouwen-Duiveland af
gaan.... „een tijd om te doden, en een tijd om te genezen,"
vredesjaren en oorlogsleed, ook gedurende drie tussenlig-
génde eeuwen St.-Annaland, vanaf najnelijk dat Pieter
Dijckland er in 1670 't naar Suzanna Doublet-Huygens
genoemde poldertje bedijkte, tot een hedendaags-
recreatief bestemmingsplan hiervan. Van Suzannapolder
tot „kamping Susanne", en in gedachten „dwalen" we
weer terug, naar 'n luwe zomeravond van dat eerste oor
logsjaar
Op biezen stoelen zitten mensen voor hun huisjes; sommi
ge mannen zo maar op de grond, rugsteunend tegen met
zeepsop gewassen gevels, of in een open schuurwinket, en
aan uit klompen getrokken, zwartsajetten kousevoeten,
blijkt zich menig strootje te hebben gehecht. Zwaar discu
teren ze over stamkaart en distributie, landbouwvoor
schriften en luchtbeschermingsdienst; maken oorlogs
prognoses: Churchill - Hitler, in een soort „supporters
sfeer" als gold het de winstkansen Ajax - Feijenoord....
IJzeren wielbanden van een wat verlate boerewagen grint-
knerpen lawaaiig over 't Suzannawegje, en zelf, inmiddels
naar bed gestuurd, zitten we in pyama voor het open, zich
In de nacht van vrijdag 29 augustus 1941 stortte bij de
Ravensoordpolder, aan het eind der toenmalige Kromme
Dreef, een waarschijnlijk door bliksem getroffen vliegtuig
neer.
De zes bemanningsleden dezer Britse bommenwerper, een
wellicht twee-motorige „Wellington", kwamen daarb^
allen om het leven
Duitse soldaten bewaken hier nauwlettend de trieste
resten van het toestel, en te zijner tijd hopen wij in deze
rubriek dit plaatselijk-dramatische oorlogsfeit wat nader
toegelicht te memoreren.
Zes jonge mensenlevens, allerhoogste offers, mede ge
bracht voor onze nooit voldoende te waarderen vrijheid.
hoog boven d'omgeving bevindende zolderraam. Zacht
motorgebrom uit de verte zwelt langzaam aan, mengt zich
sinister met 'n alom vervullend kikkerconcert, en daar
verschijnen tegen een thans schemerig wordende avond
hemel. contouren van 'n „vredig" op verkeershoogte
vliegende DornierVriendelijk" knipperen de boord-
lichten der zwaargeladen bommenwerper; straks bij 't
achterlaten der kust gaan die uit en zal het toestel volgens
bevel aansluiting zoeken met vele andere dezer frequent-
passerende „eenlingen", om in eskaderverband mede op
Engeland los te gaan. Schijnbaar pal boven Sint-Anna-
lands Grote Nol vliegt een Heinkel 111-machine. Je kent
'cm aan z'n „vleugelinhammen"; de Do 17 van zoëven aan
't wijd-dubbéikruisig richtingsroer, want doorkneed
blijken schoolbengels dan in 't onderkennen van (aanvan
kelijk) Duitse-, later merendeels geallieerde vliegtuig
typen.... Bij 't steeds schaarser wordend avondlicht ronken
daar vlak vooruit twee Junkers 88. Ook deze „Ju's"
koersen ter „verwoestingsmissie" westelijk aan op
Plymouth. Birmingham of Londen; dood brengend, wel
licht zelf er de dood vindend.... Angstig schuilende
(Londense) kinders, verbeten vechtende ouders, en zelf als
bezet-gebied-kind dan zul je 't jaren na dezen eerst recht
verstaan! Even voor 't raam verzittend zie je buiten ge-
hakenkruiste Luftwaffe-vliegers; binnen in de geborgen
heid van 't zolderkamertje weet j'aan de wand vertrouwde
decoraties: 't jeugdig kroningsportret van Wilhelmina, 'n
reproduktie van Jozef Israëls' eenzame „Schelpenvisser",
een bontkleurig-gipsen Indianenkop en d'op school ge
kregen, Palestijns-pastorale prent der Goede Herder....
Bone Jesu. Blitzkrieg en wereldorde.... Je komt er als
knaap beslist niet uit, maar evenmin de vele ouderen
Misschien wel deze zelfde (bezettings)avond, kuiert een
groepje boeremannen op 'n Sint-Annalandse polderweg
bij 't dorp. 't Gesprek gaat natuurlijk over de oorlog, en
telkens als ,,'t heel spannend" wordt, staan z'er allen een
ogenblik voor stil. Woordvoerder is veelal Abram B„ eer
zaam landbouwer en nauwgezette dorpspersoonlijkheid,
die bekendheid geniet in 't plaatselijke spaarbankwezen en
ter veiling abuizen te vermijden weet... Ernstig nadenkend
nog over 't zo juist gesprokene beschouwt Abram al
gaande de verder liggende buitendijk, en ineens schiet
daar z'n gemoed van boordevol... Abrupt staakt het
wandelend gezelschap weer even de voortgang, volgt
ontzet een driftig-bevende wijsvinger naar 's eilands
groenbezode noordgrens, en intens meelevend, beluistert
De begin mei-dagen van elk jaar herinneren toch
telkens weer aan wat zo'n dertig jaar eerder ge
beurde, zelfs al is er geen officiële, laat staan alge
mene bevrijdingsherdenking meer.
Wel nog een datum om bijvoorbeeld zoals hier de
(zesde) mijmering te plaatsen van Han Dekker,
omdat in woord en beeld die bezettingstijd dan
toch weer in een enkele glimp en gecombineerd
met het hedendaagse wordt opgehaald.
Vandaar deze week in de historische reeks deze
avondmijmering.
men bewogen een stemtrillende Abraham: „Mannen, is 't
nie' verschrikkeluk, dat zelfs ik a's ingeland
dae' noe van die Moffen gêên voetstap zette mag?!!...."
Als kind wasje te jong om al dit „nieuwe" dóór te hebben,
maar ook „d'analyse" van een verbolgen Abram B. ging
door 'n burgerlijk-traditioneel verstarde denkwijze in deze
lang niet ver genoeg! Geboren en mentaal gevormd in de
romantieke eeuw van maatschappelijke hiërarchie en op
goud gebaseerde guldens, was hij onbewust de typische
mede-representant van een voor „eeuwig" gedachte, doch
dan lekgeslagen wereldorde, zoals dit afstandnemend,
jaren later eerst goed begrepen kan worden. In de school
klas hadden we 't zingend ook wel over dat dierbare
grondplekje onzer wieg, volksliedwijs der Eilandnatie die
dan grimmig strijdend voor 's Avondlands voortbestaan
de allerhoogste offers brengt, ook aan déze zeedijk later,
waarop wij thans zo vredig staan! „O dierbaar plekje
grond", stad, dorp, gehucht en polder..., waarvan
recreant of ingeland.... Legio mensenlevens zal deze oorlog
eisen nog, vooraleer ook ons land als weer herstelde
Rechtsstaat een nieuwe sociaal-economische era zal mogen
binnen gaan!!
Juli 1972, een kleurrijk-zomerse omgeving met alom ver
pozing zoekende mensen. Jachtschippers onder d'Union
Jack, mosseletende Francaises en Duitse kinderen, op weg
naar 't Javadijkse (weekend)huisje hunner ouders.... Zij
mogen hier mèt ons in vrijheid zijn, mits (spel)regelinacht-
nemend voorzien van een geldig paspoort of iets derge
lijks, en niet gezocht door Interpol.... Recreatie, zorgen-
verdrijving, op plaatsen waar meer dan eens en heel wat
minder vredig een „hart-doorwondende tyrannie" met
vlammend staal verdreven worden moest!
(Nadruk verboden).
I
r
Rustieke periode, zonder dood brengende gevechtsvliegers nog, waarin over dag als 's nachts het ver-
trouwd-vredig tuffen weerklonk onzer thuis- of uitvarende (aardappel)scheepjes.
118 - „Nooit van mijn leven gezien", loog brigadier Piet, wat we in
deze omstandigheden echt niet zo erg kunnen vinden. „Wat een
misdadigersgezicht heeft die knaap, hè?" voegde hij er sluw aan
toe. - Alessandro Fiasco hapte meteen in het toegeworpen aas. „Zeg
dat wel", gromde hij. „Ik zit zelf al de hele tijd met stomme ver
bazing naar dat snuitwerk te kijken. Je zult toch maar voor je leven
gezegend zijn met zo'n voorgevel. Ik ben zelf ook wel geen mooie
jongen, maar dit spant toch wel in alle opzichten de kroon". - Toen
borg de hyperslimme inspecteur de foto weer op en hij verklaarde
zelfvoldaan: „Let op mijn woorden, die knaap grijp ik! Ik bezit
namelijk een gave, waarop elke andere politieman met recht jaloers
kan zijn. Als ik namellijk éénmaal een gezicht goed heb opge
nomen. dan vergeet ik het nóóit meer. Al doet dat heerschap dan
ook duizend valse snorren en baarden voor. dat zal hem niet baten,
want mijn fenomenale herinneringsvermogen zal hem noodlottig
worden!" - „Nou. nou", zei Piet sarcastisch. „Dan mag die knaap
wel uitkijken, vind ik". - „Tja. geeuwde de inspecteur. „En
laten wij er nou maar niet langer over praten, want ik ga slapen. Ik
heb morgen immers een drukke dag. Ik zal zelf wel niet veel aan die
wedstrijd hebben, maar dat geeft niet. want plicht gaat vóór alles,
zeg ik altijd maar. Slaap wel, heer Brigadini". En nog geen tien
minuten later lag alles en iedereen in diepe rust.... - Doch de vol
gende ochtend, al héél vroeg, stapte brigadier Piet uit het badbed.
Voorzichtig waste en kleedde hij zich en als een muisje zo stil sloop
hij toen de badkamer uit....
Op woensdag 26 april was er niet alleen
een bloedafname avond van het Neder
landse Rode Kruis in Sint Maartens
dijk, er was ook de halve finale van de
Europa voetbalcup tussen Real Madrid
en Ajax.
Hoe kan dat met elkaar verband
houden, zal een niet ingewijde of niet
belangstellende voor de sport zich mis
schien afvragen. Die zou dan eens
moeten zien, wat er op zo'n avond bij
t.v.-uitzending aan mogelijkheden over
blijft om te vergaderen.
Dan zou hij of zij ook
begrijpen, dat de organisatoren van
deze bloedafname-avond met enige zorg
waren vervuld. Het zou best eens
kunnen zijn, dat de 433 genoteerde
flessen bloed in 1972 ditmaal gehal
veerd werden. Volgens het aangegeven
schema kon immers niet iedereen voor
of na de t.v. uitzending naar Sint Maar
tensdijk gaan. En dat viel nu precies
samen. Men moet niet vergeten, dat
zo'n bloedafname avond maanden te
voren moet worden gepland en ge
organiseerd. Het mag op deze 26ste
april extra worden vermeld, dat het
bloedafname team zelf uit Amsterdam
kwam, de stad van Ajax. Maar ze waren
er, want bloedafnemen gaat voor. Dat
ging trouwens ook voor bij 318 donors
uit onze streek, al waren er daar van
heel wat die toch de eventueel gewenste
t.v.-uitzending niet behoefden te
missen. Of om het burgemeester Van
Boeijen, mede in Haestinge aanwezig,
na te zeggen: de 318 donors hebben
Ajax in dat opzicht geklopt.
Het Rode Kruisbestuur was niet onte
vreden over de opkomst gezien deze
omstandigheden, vooral niet omdat zich
heel wat jongere (nieuwe) donors
hebben aangediend. Het bloedafname
team zou zelfs ook voor 200 donors zijn
gekomen, want de behoefte is momen
teel vrij nijpend.
Toch kan het op de keper beschouwd,
afgezien van deze 26ste april nog be
langrijk beter zijn. Op de 16.000 in
woners moeten er meer donors kunnen
zijn, dan de 318 die kwamen. Al zijn er
dan op elke datum wel zo'n 5 procent
verhinderd, die volgend jaar mogelijk
weer wel van de partij zijn. Men kan wat
opzien tegen vervoer en het liever in
eigen woonplaats hebben, maar dat is
voor het Rode Kruis team eenvoudig
niet mogelijk. Het vereist een te om
vangrijke organisatie om het in elke
woonkern te gaan organiseren.
Overigens liep het in Haestinge uit
stekend, waar men nu in hetzelfde ge
bouw de nummers kon afhalen, kon in
schrijven en bloed geven. Weer was op
vallend dat er grote verschillen zijn in
donorsaantal tussen de onderscheidene
woonkernen. Vooral de woonkern Oud-
Vossemeer zakte ver terug van vorig
jaar 63 flessen tot nu slechts 21
donors. Tholen-stad levert altijd reeds
de minste bloedgevers en nu was met 25
het percentage nogal minder dan vorig
jaar 31. Onze grootste woonkern komt
in dit opzicht zeer schamel voor de dag.
Poortvliet was vorig jaar de hoogste met
97 en had er nu met 59 wel belangrijk
minder, maar lag nog hoog in verhou
ding tot Tholen-stad. Sint-Annaland
heeft de jaren door verhoudingsgewijs
altijd een hoog percentage donors
geleverd, vorig jaar 95, nu kwam 't met
82 toch aan de top van de woonkernen.
Scherpenisse had er nu 36 tegenover
vorig jaar 36, Sint Maartensdijk liep
terug van 76 naar 63, Stavenisse steeg
van 27 naar 31. Met de ene donor uit
Bergen op Zoom kwam het totaal op
318 en vorig jaar, zoals reeds gesteld, op
433.
