In zeven jaar veel gebeurd, maar nu
industriële en planologische aarzeling
gil
Richtlijnen voor de verlening van bijstand
de
derde
factor
Vervolg plaatselijk nieuws
Dichterbij
overig Zeeland
>VA Vr '¥v
Gevoel van onmacht
Rivaliteit
Recreatie-problemen?
Polderwegen te smal
Wil men als groen
hart voortgaan?
Aanpassing niet moeilijk
au#*!
SINT
MAARTENSDIJK
SCHERPENISSE
POORTVLIET
SINT-PHILIPSLAND
Individualisering van de
bijstand, beogende het
persoonlijk welzijn
Herstel zelfstandige
bestaansvoorziening
Dienstverlening
Rijksgroepsregelingen
Onderhoudsplicht
en verhaal
Bezwaar en beroep
Donderdag 5 oktober 1972
EENDRACHTBODE
5
Prinselijk Paar na drie Zeeuwse dagen:
v0ssemk* mm poortviieA® \»hvn
Mooi bedrag
Vernielzucht
Wielrennen
Contactavond Lts.
Kleuterhygiëne en bejaardengym
Verkopingen
Intrede predikant
Gevonden
Geslaagd
Uitslag viswedstrijd
Collecte
Vervolg op pag. 9
Sociale zaken Tholen en Sint-Philipsland
(Slot)
nog mogelijkheden aan de boorden van
het komende Zeeuwse meer.
•'Y'.r
In de open auto wuift Prinses Beatrix nog eenmaal naar de mensen voor het Thoolse stadhuis. In de
auto ook Prins Claus en de Commissaris der Koningin Mr. J. van Aartsen met op de achtergrond een
groot aantal fleurige kinderen.
Tijdens een gezelligonderonsje gaf prinses Beatrix en Prins Claus vrijdagmiddag in
de regiekamer van de televisietoren te Goes tegenover de pers een totale indruk van
de Zeeuwse drie daagse.
De prins vond dat er in zeven jaar (vorige bezoek) veel ten goede was veranderd ten
aanzien van de werkgelegenheid en het voorzieningenpeil, maar had nu enige
aarzeling geproefd met betrekking tot een verdere industrialisatie en onzekerheid
voor wat de planologische situatie betreft.
Prinses Beatrix beklemtoonde, dat dit bezoek vooral was gericht op de informatie en
minder op de representatie. Ik heb in dit opzicht een hele tijd niets gedaan, dat wil
zeggen, ik heb driejaar achter elkaar kindertjes gekregen. We hebben een deel van
de ontwikkelingen gemist en vonden het juist om ons weer een indruk te vormen van
wat aan de gang is.
Ze was verheugd over wat ook in de provincie tot stand kwam op het gebied van
maatschappelijk werk.
Prins Claus had een gevoel van onmacht
waargenomen in de gebieden (ook op
Tholen - red) waar een streekplan niet
kan worden gemaakt of moet worden
uitgesteld vanwege allerlei
mogelijkheden die zich rondom af
tekenen.
Die onzekerheid lijkt me vervelend voor
de mensen, die er wonen, vond de prins
maar het valt wel op, dat er na ons vorig
bezoek in Zeeland heel wat is gebeurd.
Tegelijk kom je ook overal het probleem
van het voorzieningenniveau tegen,
waarbij "n ontwikkeling vaak afstuit
op de getallen in die regio. Via kranten
en rapporten krijgt men altijd wel een
algemene indruk, maar de ontmoeting
met de regio zelf maakt het veel
gemakkelijker later over bepaalde
zaken te kunnen meedenken en
meepraten.
Er kwamen ook nog enkele vragen los
die in de meer persoonlijke sfeer lagen.
Met name ook wat de prinses nu doet
met de vele cadeaus, die ze bij deze en
andere soortgelijke bezoeken krijgt voor
de kleine prinsen.
Nee, die krijgen ze niet allemaal
tegelijk. Als er een jaardag, sinterklaas
feest of kerst is, komt er wat te voor
schijn,maar met al die cadeaus tegelijk
zouden de jeugdige prinsen te veel van
het goede tegelijk moeten verwerken en
dat doet de prinses evenmin als andere
Nederlandse moeders.
Met de goede begeleiding van mr. J.
van Aartsen is het een goede
driedaagse informatie in en over
Zeeland geworden, waarbij de prinses er
ook van overtuigd was dat het in de Sint
Annalandse jachthaven niet meer zo
gezellig toeven zou zijn, wanneer er
bij Steenbergen een tweede nationale
luchthaven zou moeten komen.
Als vervolg op het gesprek in het
gemeentehuis van Tholen, waarvan in
ons vorig nummer het verslag niet
geheel meer kon worden opgenomen,
informeerde prinses Beatrix,nadat op
een betere verbinding met Sint
Philipsland was gewezen, of er tussen
beide gemeenten al samenwerking
bestaat of misschien ook wel rivaliteit.
Uespreksvoorzitter burgemeester J.E.
van Boeijen zorgde voor een goede
variatie van beantwoorders door iedere
regio-vertegenwoordiger aan het
gesprek te laten deelnemen. Hij speelde
de vraag van de prinses door naar een
geboren en getogen streekbewoner ir.
M.A. Geuze uit Poortvliet.
Het Thoolse Raadslid wees er op, dat al
de eeuwen door organisatorische
banden hebben bestaan tussen Tholen
en Sint Philipsland. Mef name was dat
zo bij de standsorganisaties De ZLM
Tholen en Sint Philipsland vormen
sam<?n één kring. Nog niet zo lang
geleden kwam het ook tot concentratie
van beide waterschappen. Er is
samenwerking op coöperatief gebied en
dit kan ook nog worden aangevuld met
schappelijke regelingen van de
gemeentebesturen, zoals de dienst voor
bouw- en woningtoezicht, de
vuilnisophaaldienst,terwijl er op het
gebied van de bejaardenzorg ook
samenwerking is met De Schutze in Sint
Annaland. Uit de praktijk blijkt dat er
tal van samenwerkingsverbanden
mogelijk zijn en gezien de betere ver
bindingen lijkt de logische lijn, dat die
samenwerking nog verder wordt
uitgebreid. Uiteraard trek ik hieruit
geen consequenties ten aanzien van de
gemeenten (samenvoeging), zo besloot ir
leuze.De commissaris haakte snel in
op het laatste; dat zou anders een
pikante zaak zijn, want Sint Philipsland
is momenteel vacant, merkte dhr. Van
Aartsen (lachend) op.
De Sint Philipslandse
loco/burgemeester A.A. Rijstenbil kon
onderschrijven wat ir Geuze had
opgemerkt, nl. dat beide gemeenten in
veel zaken samen doen. De afstand over
de nieuwe dam is nog geen negen
kilometer, zodat er daardoor inderdaad
nog meer samenwerkingsmogelijkheden
ontstaan. Overigens toont de jongste ge
meentebegroting, dat Sint Philipsland
er financieel best voor staat en het is dus
wel zo, dat we onze eigen boontjes
kunnen doppen, meende de Sint
Philipslandse wnd. burgemeester Dat
blijkt bovendien uit wat met name de
laatste paar jaar tot stand is gekomen,
zo voegde hij er nog aan toe.
Prinses Beatrix informeerde ook,
gehoord de inleiding van de heer Van
der Stel of er in deze regio problemen
zijn met betrekking tot de recreatieve
ontwikkeling tussen bevolking en
toeristen. De heer Van der Stel
bevestigde die vraag. Problemen liggen
er ook voor de waterschappen ten
aanzien van dijkbeschadiging,
problemen in verband met 't leef
patroon van een overgroot deel der
bevolking. Dat grote deel wenst
heiliging van de dag des Heeren, zo
vervolgde de directeur van de stichting
Welzijnsorgaan Tholen
Dat brengt ze wat in moeilijkheden met
diegenen.die de zondag op andere wijze
in onze streek doorbrengen. Enerzijds is
de bevolking overtuigd van de recreatie
noodzaak voor nen die in een steen
woestijn leven of temidden van
luchtvervuiling. Anderzijds ervaart men
inbreuk op de zondagsheiliging als
pijnlijk.
Hierbij komt wel het belangrijke
positieve punt, dat de hier vertoevende
recreant vooral de rust zoekt en zich
dan ook voornamelijk op of langs het
water bevindt, zodat de rust in de
woonkernen nauwelijks geweld wordt
aangedaan Ook op dit terrein zag de
heer Van der Stel een taak voor het
welzijnsorgaan Prinses Beatrix kon het
daar volledig mee eens zijn.Dijkgraaf
H.van Gorsel vulde aan,dat er in goed
overleg met de gemeentebesturen geen
ernstige beschadigingen voorkomen aan
de zeeweringen. Wel is meer controle
nodig dan voor heen, maar het
merendeel van de rustzoekenden houdt
zich wel aan de vooral ten behoeve van
de zeewering noodzakelijke regels.
Een andere zaak is dat door 't toerisme
ook druk gebruik wordt gemaakt van de
polderwegen, die voor intensief
toeristenverkeer te smal zijn en de
schade aan de wegen en bermen is wel
belangrijk,zonder dat hiervoor in
tegrale rijksvergoeding bestaat.
Raadslid L.J. Koopman erkende
eveneens het door de prinses
opgeworpen probleem tussen bevolking
en toerist. Hij onderschreef het ant
woord van de heer Van der Stel en
verzekerde dat de bevolking wel begrip
heeft voor de ontspanning zoekende
stedeling. Naar zijn mening mag an
derzijds ook begrip worden gevraagd
voor de overtuiging van an
dersdenkenden, welke van mening zijn
Gods dag te moeten eerbiedigen en dat
ook zien als een gebod voor ieder mens.
Ir. Geuze stelde bij 't punt recreatie,
hoe de te verwachten behoefte aan
visboot- en jachthavenaccomodatie in
't Deltagebied niet gering is. De
Deltafederatie publiceerde daarvoor
onlangs belangrijke gegevens. Wat dat
betreft zijn er voor deze regio wellicht
H< ziet Tholen de mogelijkheden en
zijn er ook de verlangens om in nauwer
contact te komen met overig Zeeland, zo
informeerde prinses Beatrix.
Wethouder C.J. Moerland uit
Stavenisse wees er op, hoe een al lang
gekoesterde wens van een verbinding
Gorishoek-Yerseke meer realiteit krijgt
bij afsluiting van de Oosterschelde en
eventueel compartimentering daarvan
Destijds had ook Napoleon al een
verbinding over Tholen via Gorishoek
naar midden Zeeland en de Thoolse
wens is dat die er weer komt, maar dan
als vaste verbinding.
Prins Claus was benieuwd of de
bevolking van Tholen en Sint Philips
land het ermee eens is als een groen
hart rustig in de Delta te blijven leven.
De heer Geuze meende van wel, al zal
daarbij nog wat uitbreiding van de
werkgelegenheid nodig zijn.
Dit laatste achtte ook de voorzitter van
het industrieschap, de heer A.P.M. van
Gurp gewenst. De commissaris
herinnerde er aan, dat dagelijks nog
alrijd ruim 1000 werknemers op langer
of korter afstand pendelen.
De heer Van Gurp achtte een verdere
industriële spreiding gewenst, mits geen
geweld wordt gedaan aan de nog zuivere
lucht. Al klinkt het wat vreemd
tegenover meer dan 1000 pendelaars,
maar op bepaald terrein is de ar
beidsmarkt hier nog krap. Vooral ten
aanzien van het vrouwelijk personeel
kunnen banketfabrieken en kledingin
dustrie het i aanbod volop aan.
Bestaande en eventueel zich hier nog
vestigende industrieën kunnen nooit de
gehele pendel overnemen, omdat die
industrieën voor een deel ook een ander
type werknemers vragen dan de pen
delaars op Rotterdam.
1 Burgemeester Van Boeijen constateerde
een teruggang in de pendel beneden de
30 jaar. In dit opzicht is met name ook
de technische school in onze streek van
groot belang. Die school mag zich in
toenemende bloei verheugen en krijgt
een derde vakrichting. Met name de
jongeren zijn na technische scholing
niet meer zo happig om te gaan pen
delen naar de Rotterdamse havens. Ook
wethouder Moerland was van oordeel,
dat de scholing er toe zal bijdragen, dat
eerder in eigen omgeving werk zal
worden gezocht. De huidige pendel in
de havens is trouwens inmiddels ook
geschoolde pendel geworden en men
zou er in honorering belangrijk op
achteruitgaan om terug naar Tholen als
ongeschoolde te moeten gaan werken.
Bovendien is het probleem ook heel wat
minder groot dan 15 jaar geleden, toen
men nog bijna 2 uur in het busje zat
naar Rotterdam, waar men er thans
maar goed 3 kwartier meer over doet.
De heer Van der Stel wees er tenslotte
nog op,hoe de huidige Rotterdamse
pendel voor het grootste deel afkomstig
is uit de landbouw. Men was van
kindsaf gewend onder de open hemel te
werken en na uitstoot uit de landbouw
was er die mogelijkheid eigenlijk alleen
maar meer in de Rotterdamse havens en
plantsoenen.
Mevrouw de Winter uit Oud Vossemeer
beantwoordde tenslotte een vraag of
men snel in de streek wordt opgenomen
of er daarbij naar beide kanten
moeilijkheden zijn. De vrouwelijke
streekvertegenwoordiger vond dat
helemaal niet. Uiteraard moet men zich
overal weten aan te passen, naar welk
gebied men ook toegaat. Extra
moeilijkheden leverde het voor haai
gezin in Tholen niet op.
Integendeel, als lid van de Plattelands
vrouwen werd ze direct in de
gemeenschap opgenomen en doet mee
aan allerhande werk van deze
vereniging. Het gespreksuur was
hiermee voorbij. Het prinselijk paar
toonde zich dankbaar voor de inbreng
van deze regio en nam van ieder per
soonlijk afscheid in de hal van het
Thoolse stadhuis.
ST»VWISS£|^ ^sllimiuPslAflD
AnM JAC0BAPQLD
V MaaRTENsdijk
De leerlingen van de Juliana van Stol-
bergschool hebben in het afgelopen
kwartaal voor de maandelijkse Hemava
collecte het mooie bedrag van 255
gulden opgehaald.
De jeugd pleegt steeds meer
baldadigheid, hoewel dit eigenlijk beter
als vernielzucht kan worden betiteld. Zo
maakte de politie proces-verbaal op
nadat er in een leegstaand huis in
de William Boothstraat het een en
ander was vernield. Ook de oude
openbare lagere school in de ds. de
Bresstraat, die voor repetitie nog wordt
gebruikt door de zang- en muziekvere
niging, moest het ontgelden. De politie
zal hiertegen strenger gaan optreden.
De ouders zijn echter in eerste instantie
verantwoordelijk voor hun kinderen.
Een gewaarschuwd mens telt dan ook
voor twee.
In 't Belgische Oostakker werd dit
weekeinde een wielerwedstrijd over 100
km. verreden waarvoor 78 amateurs aan
de start kwamen. Slechts 24 renners
reden dit zware parcours (met hellingen
en kasseien) uit, onder wie Kees
Stoutjesdijk. Hij eindigde in de tweede
groep als vijftiende. Als afsluiting van
het seizoen hoopt Kees Stoutjesdijk
zaterdag een cours in Engeland te
rijden.
In de gymzaal van de Burgemeester
Bouwense gemeentelijke lagere
technische school is woensdagavond 27
september een contactavond gehouden
voor de ouders van de 76 leerlingen van
de brugklas. Directeur C. G. Meijer was
verheugd dat honderd ouders op deze
kennismakingsbijeenkomst aanwezig
waren, wat hij van groot belang vond
voor de leerlingen. Mevr. M. J. Renes-
van Geer vertegenwoordigde het
gemeentebestuur. De leraren en de
voorzitter van de oudercommissie, de
heer M. Hage uit Scherpenisse. werden
aan de ouders voorgesteld. Vervolgens
werd over diverse schoolzaken
gesproken, zoals de regeling van het
openbaar vervoer, de derde vakrichting
motorvoertuigentechniek, het gebruik
van Sassegrave in Scherpenisse die een
prima accommodatie biedt voor
natuurkunde en sport. De heer Meijer
hield verder een inleiding over het
onderwijs aan de l.t.s.: de brugklas, het
tweede algemene leerjaar aan het eind
waarvan een keuze voor een bepaalde
vakrichting moet worden gemaakt. Ook
werden de ouders ingelicht over de
mogelijkheden van de specifiek
technische vakken, zowel wat de
praktische als de theoretische kant
betreft. Na de koffiepauze volgde een
rondleiding door de school waarbij de
leraren een toelichting gaven op de
materialen en de lessen. Daarna was er
nog gelegenheid tot het stellen van
vragen. Directeur Meijer besloot deze
contactavond, die voor de ouders
ongetwijfeld leerzaam is geweest, met
een woord van dank.
De afdeling Scherpenisse van 't Groene
Kruis organiseert weer 'n kleutercursus
van vier vijf lessen. De cursus wordt op
maandagavond 16 oktober om half acht
begonnen door de districtsverpleegster
voor kinderhygiëne, zuster De Vries.
Deelneemsters kunnen zich opgeven bij
zuster Maas op 11 en 12 oktober 's
avonds van half zeven tot half acht.
Op dezelfde tijden, maar dan op 9 en 10
oktober, kunt u bij zuster Maas terecht
om zich op te geven vooor de bejaarden-
gymnastiek. Als er voldoende deelname
is, kunnen ook de bejaarden weer
gymmen. Doet u ook mee?
Twee vrouwenverenigingen houden vol
gende week een verkoping. Eerst op
woensdag 11 oktober „Wees een zegen"
in de oude school aan de Schoolstraat
van 's middags drie tot 's avonds negen
uur. De opbrengst van de zelf gemaakte
goederen en de geschonken levens
middelen is bestemd voor de restauratie
van de Ned. Herv. Kerk.
Donderdag 12 oktober kan men in het
verenigingsgebouw van de Gerefor
meerde Gemeente in de Kerkstraat
terecht voor de verkoping van kle
dingstukken door de vrouwenvereniging
„Waakt en Bidt".
De 65-jarige ds. A. G. Haring uit
Nicuwland wordt zondagmorgen om
half tien in de veiling De Houwer door
ds. J. Catsburg uit Katwijk aan Zee-
bevestigd als predikant van de Her
vormde Gemeente van Scherpenisse.
's Middags om half drie doet hij intrede
waarbij er een extra collecte is voor het
restauratiefonds. Juist de restauratie
van de kerk is namelijk de reden dat
voor deze bijzondere dienst naar het
veilinggebouw moest worden
uitgeweken. Het Holland Huis, waar nu
tijdelijk de godsdienstoefeningen
worden gehouden, is te klein voor deze
speciale kerkdienst.
Bij de plaatselijke rijkspolitie zijn in
lichtingen te verkrijgen over een ge
vonden roeipeddel, een bankbiljet en
twee bankbiljetten.
De heer L. Begthel uit Anna
Jacobapolder slaagde te Middelburg
voor het hoger technisch diploma weg
en waterbouwkunde Zeeland.
Peter van Nieuwenhuijzen, Willemien
van Velzen en Annemarie Verwijs
hebben in Hoogerheide het zwem
diploma a van de KNZB behaald.
De door De Makreel langs de Krab-
bekreek georganiseerde viswedstrijd
bracht de volgende uitslag:
cm
1.J. Potappel 120,5
2. J. Quist 99,7
3. J. van Moort 94,9
4. A. Mol 92,9
5. A.M. den Braber 87,2
6. Jac. Quist 79,2
7. J. Kaashoek 79,1
8. C.v.d.Male 67,5
9. B. den Braber Amzn 62,3
10C.L. Neele 53,5
Jeugd:
1. Sj. van Naamen 82,8
2. R. de Jonge 59,7
3. R.Tichem 51,5
4. Bram Quist 28
5. C. v.d. Berg 14,9
De collecte voor het Groene Kruis heeft
in Sint-Philipsland 480,05 opge
bracht.
De bijstand moet worden afgestemd op
de omstandigheden en mogelijkheden
van persoon en gezin, alsmede op het
betoonde besef van verantwoordelijk
heid voor de voorziening in het bestaan.
Als uitgangspunt is de bijstand ge
baseerd op algemene maatstaven (de
bijstandsnormering), waarmee de ge
lijke rechtsbedeling wordt bevorderd.
De verplichting tot individualisering
van de bijstand, het afstemmen dus op
de individuele situatie van persoon en
gezin, beoogt de behartiging van het
persoonlijk welzijn („welzijn" is de
situatie waarin de menselijke persoon
zijn gaven van lichaam en geest kan
ontplooien). Zo dient de bijstand een
taak te vervullen in het welzijnsbeleid,
en wel door recht te geven op sociale
zekerheid aan degene die in lichamelijk,
geestelijk of maatschappelijk opzicht
beperkt is, tengevolge van in de persoon
zelf of in zijn milieu gelegen oorzaken,
in welke fase van het leven ook ont
staan. Zij het, dat daarmee niet de be
perkingen kunnen worden wegge
nomen, die het leven op het minimum
bestaansniveau op zichzelf al in zich
draagt.
De bijstand wordt er op gericht de per
soon zo mogelijk in staat te stellen zelf
standig in het bestaan te voorzien.
Aan de bijstand worden voorwaarden
verbonden, strekkende tot inschakeling
in de arbeid (b.v. via bijzondere ar
beidsbemiddeling, omscholing, of re-,
validatie), tenzij redenen van medische,
sociale of andere aard zich hiertegen
verzetten.
Op het terrein van de dienstverlening -
de hulpverlening van niet-financieële
aard - heeft het gemeentebestuur tot
taak zo nodig voorlichting en desge
wenst bemiddeling te doen verlenen tot
het verkrijgen van dienstverlening, het
zij vanwege kerkelijke of particuliere
instellingen of personen, hetzij van
wege de overheid.
De centrale overheid kan t.a.v.
personen die tot 'n aangewezen groep
behoren afzonderlijke bijstandsregelin
gen vaststellen. Rijksgroepsregelingen
zijn er inmiddels voor: werkloze werk
nemers; mindervaliden; zelfstandigen;
oorlogsslachtoffersvervolgingsslacht
offers; gerepatrieerden; Ambonezen;
bejaarden in bejaardenoorden; thuis,
loze personen.
De normbedragen voor bijstand krach
tens de rijksgroepsregelingen voor
werkloze werknemers en mindervaliden
zijn gelijk aan die voor bijstand
krachtens de Algemene Bijstandswet,
dus zoals in de gemeentelijke bijstands
richtlijnen opgenomen. De groepsrege
lingen voor bejaarden in bejaarden
oorden en thuisloze personen hebben
betrekking op bijstand voor verzorging
in inrichtingen. De overige groepsrege
lingen gaan uit van een bijstandsnor
mering welke is gebaseerd op het in
komen uit beroep of bedrijf dat voor
heen is - of thans zou kunnen worden -
genoten.
Bij het verlenen van bijstand wordt
rekening gehouden met de wettelijke
onderhoudsplicht tegenover de echtge
noot - of gewezen echtgenoot - en het
minderjarige kind.
De kosten van bijstand kunnen worden
verhaald op:
de nalatenschap, tenzij dit een klaar
blijkelijke hardheid zou betekenen voor
de langstlevende echtgenoot of het
thuisinwonende kind;
de bijstandontvangende, wanneeer er
onrechtmatige of onverantwoordelijke
handelingen zijn gepleegd;
degene aan wie de bijstandbehoe-
vende een schenking heeft gedaan,
tenzij ten tijde van de schenking de
noodzaak van bijstand redelijkerwijs
door de schenker niet kon worden voor
zien.
de bijstandsaanvrager heeft het recht
van bezwaar en beroep.
FEUILLETON
Komiin door Gró di- Hoor
„Mevrouw Bosboom, Schotenvangerslaan 42", las hij en knikte enkele
malen. „Gegoede buurt. Villa's weetje wel?" zei hij tot zijn collega.
„Ik weet het. Die jongen van Bosboom ken ik ook. Boom van een vent.
Lag laatst te vrijen met een grietje van zestien, een eindje buiten het
dorp."
Van Oudenaerde knikte. „Vond je het leuk?"
„Wat?"
„Toen je het zag?"
Potsma, van origine een Fries, bezat weinig gevoel voor humor, maar was
politieman in hart en nieren. „Wat ik leuk vind of niet leuk, doet in ons
beroep niet terzake, Koos. Maar alia, beiden minderjarig, dus ik heb ze
een waarschuwing gegeven."
Van Oudenaerde klopte zijn collega op de schouder. „Brave jongen, zo
mag ik het horen. Nou, ik heb ook wel eens langs de dijk liggen vrijen. Jij
niet soms?"
„Jawel. En hoe oud was je toen?"
„Achttien, negentien of zoiets."
„Dan ben je mondig en verandert het de zaak. Maar zulks snotneuzen van
zestien...."
„Tja," antwoordde Van Oudenaerde wijsgerig, die aan zulke dingen niet
zo zwaar tilde, „eens moetje beginnen, he? En in deze moderne tijd zijn
ze er vroeg bij."
Doch toen hij tegen half twee in de grote salon tegenover mevrouw Bos
boom zat, die zich gehuld had in een grote kimono, was hij weer de
politieman.
Rustig, maar geheel geconcentreerd luisterde hij naar de uiteenzetting
van de vrouw en toen ze vertelde, dat haar man de vorige avond waar
schijnlijk vijfduizend gulden bij zich had in baar geld, maakte hij een
aantekening. Nadat ze uitgesproken was, vroeg hij een signalement of
nog liever een foto. Wil Bosboom stond op en haalde een foto uit een lade
van 't bergmeubel, welke ze de rechercheur overhandigde. „Houdt u het
alstublieft nog zo stil mogelijk. Ik houd niet van publiciteit in een derge
lijke intieme aangelegenheid. En beslist geen foto voor de televisie."
„U hebt het voor het zeggen. U doet dus officieel aangifte van vermissing
van uw echtgenoot."
Wil aarzelde even. „Welke konsekwenties zitten daaraan vast, meneer?"
„Vrijwel geen enkele. Het is slechts formaliteit. Kijk eens, we behoeven
niet terstond aan het ergste te denken. Bekijkt u het ook eens van een
andere kant. Uw man is.... hij keek op zijn aantekeningen - t'weé en vijftig.
De gevaarlijke leeftijd, zegt men wel eens. Hij is vertrokken met vijfdui
zend gulden op zak. Misschien klinkt het niet prettig in uw oren, me-
vriouw, maar wij hebben zoiets al vaker meegemaakt: neem aan, dat uw
man er een poosje tussen uit wil. Een beetje boemelen. Dan heeft hij geld
nodig. Dus...." Hij spreidde zijn handen.
Wil Bosboom's ogen schoten vonken. Op ijskoude toon antwoordde ze:
„Ik bemerk al, dat u mijn man niet kent, meneer. Zoiets ligt in het geheel
niet in zijn aard."
Van Oudenaerdeklapte zijn boekje dicht, maar bedacht zich. „Hoe ziet de
auto van uw man er uit, mevrouw?"
„Donkerblauw. Een Mercedes 220 S."
„Kenteken?"
Ze dacht na, maar stond meteen op. „Dat weet ik niet eens uit mijn hoofd.
Hij heeft deze wagen nog niet zo lang. Wacht, ik heb er een foto van. Mis
schien is het nummer te ontcijferen."
Hij bekeek de foto, die ze even later hem overhandigde en noteerde het
kenteken: 12-99 RZ.
Opstaande zei hij: „We zullen bij daglicht eens gaan kijken in de omge
ving. Niet terstond het ergste denken, mevrouw. Ik heb zoiets al vaker aan
de hand gehad en doorgaans liep het wel los."
De volgende morgen werd ze met barstende hoofdpijn wakker. Op haar
wekkertje kijkend, constateerde ze, dat het over negenen was. Ze belde.
Hennie kwam boven met de post. „Wat wilt u voor het ontbijt,
mevrouw?"
„Een paar beschuiten, Hennie. En een kop sterke koffie. Ik heb hoofd
pijn."
„Ik maak het meteen in orde, mevrouw. Zal ik het bovert brengen?"
uDat is goed. Hennie."
Ze bekeek de post. Een paar drukwerken en een brief, geadresseerd aan
de heer P. Bosboom. Achterop kijkend zag ze gedrukt staan: Statensingel
102, Haarlem. Gek, dat die brief hierheen komt. En niet naar de bank.
Wie kan er op de Statensingel 102 wonen?
Het was nooit haar gewoonte de brieven voor haar man nauwkeurig te be
kijken, maar onder de gegeven omstandigheden lag het anders. Ze hield
de brief voor het licht, maar kon niets zien omtrent de inhoud. Hoewel ze
er even neiging toe had de brief voorzichtig te openen, verwierp ze vrijwel
meteen dit in haar ogen afschuwelijke plan. We behouden beiden onze
privacy, had Peet eens gezegd. Daar hebben we recht op. Wederzijdse
post, onverschillig van wie, is ons beiden heilig. Dus legde ze de brief opzij
en opende het ochtendblad. Zenuwachtig zocht ze naar de ongevallen en
andere berichten, welke betrekking konden hebben op een beroving,
maar er was niets van dit alles in de wijde omgeving gebeurd.
Opnieuw pijnigde ze haar hersens af. Waar kon hij zijn? Waarom liet hij
niets van zich horen? Op de duur zouden de kinderen het ook bemerken
en wat moest ze dan zeggen? En Hennie? Komt meneer vandaag lun
chen? zou ze straks wel vragen. Nee, Hennie, vandaag eet meneer waar
schijnlijk in de stad. En vanavond hoefje ook niet te dekken. Meneer is op
reis. En ik weet niet wanneer hij terugkomt. Als hij terugkomt....
Hoewel ze zichzelf vrijwel altijd goed in bedwang had, voelde ze tranen
in zich opkomen. Dat mankeerde er nog maar aan. Werd haar hoofdpijn
nog erger, Peet, johgen, hoe kun je me dit aandoen..,.
