Sint Maartensdijk heeft al veel wat het hartje begeerde Nog wel enkele wensen die in de tonnen lopen OL Boekennieuws De rotsen van Zervos De laatste brief naar Zweden Brigadier Piet en de semi-prof 26 Augustus 1971 EENDRACHTBODE 7 ZANGKOREN BRACHTEN VARIATIE VIA BRANDWEERKORPS AL VEEL WENSEN VERVULD VOOR GEMEENSCHAP NOG TAKEN GEEN KNELPUNTEN BELANGRIJKE PLAATS TOCH NOG WENSEN GRAAG BELANGSTELLING DROGE KEEL MEER PROFUT VAN MUZIEKSCHOOL BURGELUKE STAND TRAININGSVELD- VERLICHTING KAN BETER ZWEMBAD DECENTRALISATIE Het leek er vrijdagavond aanvankelijk op, dat het wenspakket in deze woonkern maar heel klein zou zijn, dat aan het kennismakende college van burgemeester en wethouders werd voorgelegd. De eerste spreker tijdens het vragenuurtje, die namens de in dustriëlen het woord voerde, stohd zelfs wat sceptisch tegenover de bij vorige kernen zo veelvuldig geuite wensen. Eer echter ook liet Smerdiekse vragen vragenuurtje was verstreken lag er toch wel een wensenpakket van enkele tonnen op de b en w tafel en dat was dan vooral omhooggetrokken via de verlangens voor een nog betere zwemaccomodatie: springplank en overdekking. Overigens stelde men zich in Sint Maartensdijk bescheiden op tegenover het gemeentebestuur, nu er al zoveel in de Smalstad kon worden gerealiseerd. Het aantrekkelijke van de inmiddels afgelopen toer Van Boeijen lag niet in het telkens weer andere wen senpakket, dat moest worden aangehoord en waarvoor men onder andere ook was gekomen, maar in het verrassende wat elke woonkern als specifieks eigene van de woonplaats wist te brengen. In Sint Maartensdijk was dat vrijdagavond het optreden van twee zangkoren. Eerstens het hervormd kerkkoor van de buitengewone wijkgemeente in wording of zoals dat in Smalstad nog altijd beter bekend is als Rehoboth onder leiding van J.C. Geluk. Zij brachten één nummer maar wel passend bij een eerste bezoek van het nieuwe college, namelijk de zegenbede: "God zij met u... Met wat sprekers- tussenruimte kwam vervolgens "V.Z.O.S.,, onder leiding van de heer A.L. Riedijk, niet geheel compleet maar toch voldoende bezet om een indruk te krijgen van hetgeen door dit koor is bereikt. Gezongenwerden een oogstlied "Sikkels klinken, sikkels blinken... daarna "Mijn Zeeland,., het eigen jubileumlied als derde nummer en tenslotte de concours opgave van dit jaar "Modrigaal,.. Geen twijfel aan of dit optreden van beide koren werd niet alleen door het bezoekende college met dames, maar door alle aanwezigen op prijs gesteld. De ontvangst van burgemeester en mevrouw van Boeijen, van de wethouders Moerland en Scherpenisse met echtgenotes vond reeds plaats voor de ingang van "Haestinge,,, waar het vrijwillig brandweerkorps van Sint Maartensdijk keurig in uniform en gelid wisten bij te dragen tof het of ficiële gedeelte. Dat_ werd in de grote sporthal vervolgd "met 'n welkomst woord van de vicevoorzitter dei- stichting Gemeenschap Sint Maar tensdijk, notaris W.L. Blindenbach. Hij waardeerde het, dat het brand weerkorps meteen hun nieuwe uniformen konden laten schitteren, was verheugd met het weer aanwezig kunnen zijn van wethouder Boender en mevrouw Moerland en wenste de nog wel absente wethouder Boender verdere beterschap toe. De heer Blindenbach vond het een goed initiatief dat door b en w is genomen om al zo snel na de nieuwe struktuur kennis te komen maken met de bevolking van iedere woonkern en wenste allen een goede avond toe, na even een samen vatting te hebben -gegeven van de Smerdiekse inbreng op deze avond, waarvan de leiding bij burgemeester Van Boeijen berustte. Mevrouw Groenewege-Blok sprak 'n vriendelijk welkom namens de plaatselijke vrouwenvereniging en verzekerde dat de inwoners er zeer trots op zijn, dat dit mogelijk is in een gebouw als Haestinge. Er zijn in onze woonplaats al een heleboel wensen vervuld, vervolgde deze spreekster en somde daarvan op de ten nisbanen,gymzaal,sportvelden en zwembad. In dit opzicht milten vve ons bevoorrecht boven de anaere woon kernen in de nieuwe gemeente Tholen. We zijn blij met de goede start van het nieuwe gemeente bestuur en willen inzonderheid de nieuwe burgemeester feliciteren met zijn zoveel grotere gemeente, die uit zeven kernen bestaat in een goed land. Ais éen van die zeven ergens uw aandacht voor willen vragen is dat niet alleen voor materiële belangen, maar voor zoveel anders ook wat naast dat materieel nodige kan bijdragen tot een goede harmonie in de nieuwe gemeente. Namens de vrouwenvereniging werden mevrouw Van Boeijen en de andere dames bloemen aangeboden, zoals er door de Smerdiekse dames ook was gezorgd voor een fleurig aanzicht van de zaal via een eenvoudige bloemversiering. Notaris Blindenbach gaf hierna een toelichting op doel en taak van de stichting Gemeenschap Sint Maartensdijk die mede door burger financiering als eerste op Tholen in staat was een voor die tijd goed sport veld aan te leggen, dat men inmiddels graag heeft ingeruild voor het weer veel beter gemeentelijk sport- veldencomplcx. Er was ook aanleg van een tennisveld, een exploitatie van het verenigingsgebouw, nu ook weer van Haestinge en al dat andere, waarbij bundeling of overkoepeling van verenigingen en hun wensen nodig waren. Voor de toekomst zien we als stichtingsbestuur ook zeker nog taken liggen en op dit ogenblik eigenlijk onze enige wens, dat we de voormalige gemeentevlag van Sintmaartensdijk als stichting krijgen toegewezen, zodat we daarvan met name ook voor Haestinge gebruik kunnen maken zo besloot dhr. Blindenbach zijn tweede optreden. Burgemeester van Boeijen bracht allereerst brandweerkorps en vrouwen verenigingen dank voor hun presentatie en bloemen, evenals de vice voorzitter van de stichting Gemeenschap Sint Maartensdijk voor het welkomstwoord. Zoals reeds door dhr. Blindenbach is gesteld, zijn er hier geen grote knelpunten. Er is hier de laatste tien jaar al veel tot .stand gekomen en ik wil u gerust toegeven dat we in de andere kernen op Tholen wel eens enige jaloezie hebben gezien wat hier mogelijk was. Daarnaast waren we echter ook blij dat hier deze ont wikkeling heeft kunnen voordoen en waarvan we toch ook allen min of meer profiteren en dat nu zeker kunnen doen. Naast de geboden faciliteiteien hebt u ook alle mogelijkheden aangegrepen en daarom is nu ook veel dank verschuldigd aan het voormalige gemeentebestuur dat ons veel zorgen heeft ontnomen, p hebt immers heel komplete voorzieningen zoals vorige sprekers al hebben opgesomd. We zijn voorts blij met een aktieve stichting, waarvan we het voorbestaan zullen toejuichen. Zo vervolgde burgemeester Van Boeijen. Daarin is al iets van de bin nengemeentelijke decentralisatie zichtbaar. U zorgt voor veël wat in een woongemeenschap van belang is en u kunt op onze medewerking rekenen. Het verzoek om de gemeentevlag aan de stichting over te dragen lijkt me zeer redelijk en voor inwilliging vatbaar. Het is een stuk verbondenheid met wat is geweest, waaraan we heus niet vo.orbij behoeven te gaan. Met het optreden van twee zangkoren bent u origineel, want dit hebben we op onze rondgang nog niet eerder gehoord en gezien. We zijn als college ook blij met deze goede opkomst en met de expositie van de industriële produkten in deze zaal, waarvan we nog nader kennis zullen nemen, zo besloot burgemeester Van Boeijen de eerste beantwoording. Namens het industrieschap Sint Maartensdijk werd het woord gevoerd door de heer J. van Gurp van de bekende n.v. G.H. Polderman. 'De heer Van Gurp merkte op, dat de industrie in de Smalstad zich ervan bewust is een belangrijke plaats in te nemen voor wat de invloed op het leefpatroon betreft en dat betekent tegelijkertijd een aparte verantwoordelijkheid. Dat betekent eveneens de gewenstheid van een goede verstandhouding met het gemeen tebestuur.Men kan tussen datgene wat in de WP en een ABC boekwerkje staat de voorkeur geven aan het horen, zien en zwijgen, maar dat zwijgen is al om zeep geholpen. Bij het volgen van de verslagen van het tournee door het college lijkt het meer op een Sin- terklaasreis met overal een oneindig scala van wensen. Het lijkt me echter voor het nieuwe gemeentebestuur bela'nkrijker te zeggen, wat we hebben, nu het toch meer gaat om een ken nismaking, om dan later nog wel eens aan te komen met datgene wat we wensen. Het zal uw college bekend zijn, dat in Sint Maartensdijk nogal wat gevarieerde industrie tot stand kwam met toch zo'n 500 werknemers, zodat dit onderdeel wel bijdraagt tot de levensmogelijkheden op Tholen. Met gewilde produkten. zo zelfs, dat men ze o.a. bij Mayfair aan de deur komt afhalen. We willen het nieuwe college graag uitnodigen tot een bezoek aan onze bedrijven en zullen onze wensen maar op een latertijdstip aandragen. We hopen voorlopig dat U goed werk kunt doen voor wat belangrijk is voor Sintmaartensdijk en voor Groot Tholen en wensen uw college daarbij veel succes en een goede gezonheid, aldus de woord woordvoerder van de industrie in Sint Maartensdijk. Burgemeester Van Boeijen ging graag in op de uitnodiging tot een bezoek aan de bedrijven. We willen graag eens met u komen praten en horen wat nog nodig is. Het zal ongetwijfeld met woningbouw te maken hebben, want hun huizen behoren vrijwel altijd tot de voornaamste wensen van de industrie, zo verwachte de burgemeester. Na deze bescheiden start van het vragenuurtje, bleken er toch nog wel enkele wensen in Sint Maartensdijk te levenZe werden althans vertolkt bij monde van de voorzitter der plaat selijke middcnstandsvereniging.de heer P.W. Priem. Hij achtte het niet de plaats om uitvoerig in te gaan op de middenstandsproblemen in het algemeen, maar kon wel vast meedelen, dat de federatie van mid denstandsvereniging in haar een avond tevoren gehouden bijeenkomst tot een unanieme beslissing was gekomen ten aanzien van het door b en w gevraagde advies met betrekking tot winkelsluiting, koopavond, e.d.. voorts dat komende winkelactie in geheel Tholen waarschijnlijk zal worden gehouden ten behoeve van een nieuwe ambulance wagen. Ten aanzien van eigen woonkern pleitte dhr. Priem voor een goed geordende woensdagmarkt, voor verfraaiing van het marktplein via o.a. sanering van nog een drietal gebouwen, voor verlichting van het gemeentehuis tijdens feestelijkheden, voor een betere verlichting in de schoolstraat, voor frequenter openbaar vervoer vanuit de andere woonkernen naar technische school en gemeen tehuis, en ook voor snelle bestemming van de door het rijk toegezegde zgn loswalpot ten behoeve van recreatieve doeleinden. De heer Priem besloot met het nieuwe college veel succes toe te wensen bij hun werk, die hopelijk tot verdere bloei is van deze gemeenschap. Burgemeester Van Boeijen wees er in zijn antwoord op, hoe administratief Tholen in het fraaie stadhuis van Sint Maartensdijk huist, een zo fraai monument, dat volop waard is te worden verlicht, wanneer het natuurlijk licht elders schijnt. Hij was voorts verheugd over de snelle beslissing van het federatiebestuur van mid denstandsverenigingen en wees er verder op, hoe de zgn. loswalpot ook het voormalig gemeentebestuur al heel wat zorgen bracht. De eisen van het rijk met betrekking tot deze compensatiegelden zijn namelijk nogal hoog en iets wat men ter plaatse als een goede voor ziening aantipt krijgt lang niet de rijksgoedkeuring. Het nieuwe bestuur zal zich er snel over beraden en de goedkeuringskansen afwegen. De burgemeester verwachtte wel binnenkort te kunnen overgaan tot verbreding van de wegen op het in- dustrieterein. De heer A.L. Riedijk voorzitter van VZOS zei het kort en kernachtig: we hebben geld genoeg, maar vragen wel goede belangstelling voor onze zangkoren.Daar kunt u op rekenen was het even kernachtige antwoord van de burgemeester. Het verenigingsleven, ik heb het ook elders al gezegd, gaat ons zeer ter harte en wordt als een belankrijk onderdeel van de leef baarheid gezien. Ook de heer C.J. Geluk, die het woord voerde namens de bejaardenbond afdeling Sint Maar tensdijk met bejaardensocieteit en verder namens het kerkkoor Rehoboth had weinig problemen. Dank zij goede zorgen van het voormalig gemeen tebestuur hebben we voor de bejaar densocieteit 2X per week de beschikking over een prachtige zaal in Haestinge en we nodigen het college graag uit tot een bezoekje op een dinsdag of donderdagmiddag. Ook het kerkkoor heeft geen problemen en wil ook alleen maar graag belangstelling voor haar liefhebberij van overheid- zijde. Terwijl hij verstek moest laten gaan wegens ziekte te Poortvliet, Oud Vossemeer en Sint Annaland kon wethouder C.J. Moerland uit Sta%'cnisse met echtgenote in Sint Maartensdijk weer van de partij zijn.Voor wethouder Boender duurt de absentie tot zijn spijt langer. Verder waren er in Sint Maar tensdijk aanwezig de raadsleden Deurloo van Broekhoven, Renes van Geer. Goudzwaard, Geuze, Hollebrands, de Korte, Kloet, van Kempen en Koopman. Verhinderd waren Smits, Van Schetsen, Van der Linde, Kur- vink en van Engelen. Van" het ambtenarenkorps de gemeentesecretaris Benou en de chef van de afdeling bevolking en burgelijke stand de heer J.D. Droogers uit Oud Vossemeer. Een stevige honderd inwoners vulden de Haestingse sporthal, door de vrouwenverenigingen in de bloemetjes gezet en verder attraktief door een show van industriële produkten. Eer het eerste koor toe was aan een kort optreden was er vanuit de zaal de suggestie om eerst maar iets te drinken J3aarmeë kon burgemeester Van Boeijen volledig instemmen, want zo was het gevatte antwoord, je kunt toch ook niet zingen met een droge keel. Zo gezegd, zo gedaan. Een regionaal geluid kwam er van de heer M. van Damme als voorzitter van de Bond van muziekgezelschappen op Tholen en Sint Philipsland. De muziek heeft wel geld nodig, zo verzekerde deze federatievoorzitter. We zijn er niet zo bezorgd over, dat de nieuwe overheid van Tholen ook het zijne niet zou willen doen ten aanzien van de subsidies voor onze muziekkorpsen. Echter, geld alleen is het niet. Van evenveel belang is aandacht voor dit cultureel onderdeel in een gemeenschap, begeleiding en meeleven. Natuurlijk is er ook het financiële facet, maar dat komt wd. Onze muziekkorpsen hebben een leeftijdsopbouw, dat geen laag gemiddelde haalt. Nu blijkt ons dat in Zeeland, de verenigingen die het dichtst bij Middelburg zitten, zich toch het beste kunnen warmen. Met name aan de muziekschool. Er gaan ook uit onze streek wel leerlingen naar de muziekschool, maar de opleiding blijft tot zekere hoogte beperkt. In Zuid Beveland zie ik bijvoorbeeld hoe een jeugdorkest wordt opgericht en leiding krijgt van muziekschoolleraren. Dat is zeer belanrijk. Misschien zijn in dat opzicht ook op 'Tholen de mogelijkheden nu vergroot vanwege de grotere gemeente.Ik hoop het en er is ook wel vertrouwen. Tot dit laatste hebt u zelf reeds de basis gelegd. De muziek vereniging Euterpe bijvoorbeeld heeft daarmee reeds ervaring in de nog zo korte tijd van uw bestuurlijke leiding. een grotere aanpak. Veel succes ermee, hoopte ds. Vogel die vervolgens sprak namens de kerkraad van de hervormde buitengewone wijkgemeente in wording. Hij hoopte o.a. voortaan weer de burgelijke stand te mogen ontvangen van de gemeentesecretaris, hetgeen de laatste tijd door de overgang wat in gebreke bleef. Voorts wees hij op een zeer slechte catechisatieruimte met een nog minder goede ver- warmingsaccomodatie. Hij was er zeker van mede namens zijn collega ds. Catsburg te spreken, \yanrjeer hij het gemeentebestuur verzocht in elk geval voor betere verwarming te willen zorgdragen in komende winter, want al is er dan nu een nieuwe school rn aanbouw, die verbetering zal nog te lang op zich laten wachten om op deze wijze te kunnen doorgaan. Burgemeester van Boeijen meende in elk geval de toezegging wel te kunnen doen dat er een betere verwarming zou komen, al moest dit ook maar tijdig zijn, want in Groot Tholen zal toch wel ergens een kachel zijn te vinden, die beter is dan de huidige. toch een full-time kracht moeten zijn, opdat veel meer jongeren van de mogelijkheid kunnen profiteren. En om ook het B diploma hier te kunnen afnemen is er in dat zwembad een "putje,, nodig, zo verzekerde dhr. Viergever, waarmeehij doelde op voor het B diploma ook noodzakelijke springplank mogelijkheden. Kleed gelegenheid, ook voor de ouderen, mag er zeker nog wel bij en als we dan toch bezig zijn, maak dan boven het zwembad ook nog een dakje,, zo ver zocht dhr. Viergever, die steeds meer bijval uit de zaal kreeg met deze zo "bescheiden,, zwembadwensen. Gelukkig, dat burgemeester Van Boeijen de laatste tijd al wat zwembadervaring kreeg, zodat hij gemakkelijk kon antwoorden, hoe hem bekend was, dat het gevraagde "putje,, wel een ton zal gaan kosten, de overdekking nog wel iets meer om van de kleedgelegenheid maar niet te spreken. Toch zijn uw "bescheiden,, wensen genoteerd, verzekerde hij dhr. Viergever, die hij in elk geval dankbaar was voor de toegezegde instruktie- medewerking. Na het officiële gedeelte waren ook de dames nieuwsgierig naar de industriële produkten van Sint Maartensdijk. Op de foto bewonderen mevr Scherpenisse, mevr. van Boeijen en mevr. Moerland de miniatuur prefab modelwoning van timmerfabriek De Pluumpot met de overtuiging dat woningbouw een ook in de toekomst een voornaam streek- belang is. Men zat in Sint Maartensdijk moeilijk met een repetitielokaal en in de kortst mogelijke tijd heeft uw college daarvoor een oplossing gevonden. Bovendien zagen wc de burgemeester en wethouder Scherpenisse, die met de culturele portefeuille is belast reeds op een van onze repetities. Dat alles geeft vertrouwen en dit is voor de toekomst nodig, zeker voor de muziekkorpsen, waarvoor de animo juist in een tijd van welvaart niet evenredig is met een zoveel snellere ontwikkeling op ander gebied, aldus de voorzitter van de bond van muziekgezelschappen die met verve het belang van het bestaan der korpsen verdedigde. Hij had een welwillend oor, dat bleek uit het antwoord van burgemeester Van Boeijen. Het college was blij Euterpe zo snel te kunnen helpen en ook in Sint Annaland zijn ons al m uziekschoolproblemen voorgelegd verzekerde de eerste burger. Wethouder Scherpenisse krijgt waarschijnlijk ook zitting in het dagelijks bestuur van de Zeeuwse muziekschool en zal de Thoolse wensen zeker naar voren brengen. We zullen de muziekverenigingen blijven steunen, verenigingen waarvan de leden vreugd in hun liefhebberij ervaren, maar waarvan ook de gehele gemeenschap profiteert. Ds. K.M.Vogel zag zich als een enigszins buitenstaander het woord voeren, toen hij het niet eenvoudig zag, maar toch wel als een mooie taak voor het college om het bestuur elk wat op zichzelf staande aangewezen, wat geisoleerd, met eigen tradities, nee nu De heer A.L. Hage sprak namens het wielercomité en de voetbalvereniging „Smerdiek". Met een zo mooi sportveldencomplex met een zo enorm fijne accomodatie, dat een voorbeeld is voor de streek, mogen we als het ware niet veel wensen op tafel leggen, vond Smerdieks voorzitter. Toen het gemeentelijk geld voor ons op was, hebben we het trainingsveld met eigen middelen en mankracht verlicht en als u dat ziet, blijken er de geplaatste palen niet direct een sieraad te zijn voor de omgeving. Mocht u daarin alsnog veranderen, dus verbetering willen brengen, dan graag, meende dhr. Hage, die er voorts aan herrinderde, hoe er ook altijd volop overheidsmedewerking was bij de jaarlijks te organiseren wielerronde. Als dat in de toekomst kan. zijn we al tevreden, zo stelde dhr. Hage, die het nieuwe bestuur verder alle goeds toewenste en blijvende aandacht voor de sport in de streek. Burgemeester Van Boeijen verklaarde niets liever te zien, dan wanneer de verenigingen door eigen aktiviteiten ook voor een bepaalde inbreng zorgen. Hij zal dan ook de aangebrachte verlichting door Smerdiekse leden niet gauw bekritiseren, veel eerder ten voorbeeld stellen voor elke vereniging om zelf ook aan te pakken 'De leraar van de l.t.s. Viergever die ook optreedt als zweminstrukteur gaf in een uitvoerig betoog eerdere sprekers toe, dat er in Sint Maartensdijk heel wat wensen zijn vervuld, ook al omdat er een zwembad is, maar werd nog uitvoeriger, toen hij aantoonde, dat er in feite toch nog wel een en ander aan ontbrak. Les gevend aan leerlingen van de l.t.s. zou er in zo'n zwembad in feite Het tweede Kamerlid P.A.Roels, die overigigens het woord voerde als burger van Groot Tholen haakte nog even in op het zwembadprobleem met het gekende spreekwoord voor de goed verstaander: dat wie een kuil graaft voor een ander, enz... Hij vond de snelle kennismaking met de bevolking van het gemeentebestuur een goed initiatief, maar richtte vervolgens inzonderheid de aandacht op de bijzondere opdracht, die in de herindelingswet Tholen staat met betrekking tot de decentralisatie. De heer Roels hoopte dat de eerste aanzet daartoe spoedig van de grond zou komen en de bevolking daarbij ook ten nauwste zou worden betrokken. Hij vond deze goede rondgangstart voor herhaling vatbaar, mogelijk zelfs elk jaar, zij het het dan wellicht minder officieel en wat meer „rond de tafel". Burgemeester Van Boeijen kon zich niet indenken, dat dhr. Roels nog geen kennis had genomen van de door het gemeentebestuur gezette eerste stap op het decentralisatiepad, namelijk die van een commissiebenoeming. Men zal beginnen met een studie van datgene wat er op dit gebied in den lande aan nog jonge en geringe ervaring is, terwijl hij de heer Roels ook wel kon ver zekeren dat men hier gebruik zou maken van de georganiseerde gemeenschap, waar men in grote steden dergelijke wijkraden in nieuwe woonwijken geheel van de grond af moet opbouwen. Na deze laatste inbreng bracht Burgemeester Van Boeijen nog eens allen dank voor hun medewerking tot deze kennismaking en besloot daarmee dit meer officiële gedeelte om daarna met de wethouders de industriële ex positie wat nader te gaan bekijken en aan de tafeltjes nog wat meer persoonlijke kennismaking op te doen. roman van Colin Forbes. Een uitgave van Hollandia - Baarn. geb. 15,90 Enkele dagen voor de duitse inval in Griekenland en Joego-Slavië in april 1941 verlaat een Griekse veerboot Istanboel. Aan boord 4 duitsers en 2 Engelsen. De aanwezigheid van de Duitsers blijkt geen toeval te zijn. Op een bepaald punt in zijn route verandert het schip in een in vasievaartuig van Duitse Alpenkorps- troepen, die tot taak hebben het klooster van Zervos te bezetten. Dit klooster ligt als een natuurlijk ford op een punt.waarvanaf op eenvoudiee wijze 'n belangrijke bevoorrading- verbindingsweg van de geallieerden te bestrijken is. Naast boeiende gebeurtenissen op 't schip, die zich in snel tempo atspeien en de riskante tocht in de Golf van Zervos, wordt de spannende race beschreven tussen de Duitsers én de- Engelsen met hun Griekse gids. Een boek vol onverwachte wendingen en verrassende ont wikkelingen, die de lezer tot de laatste bladzijde zullen boeien.Een boek dat men in een keer wil uitlezen. door Vilhelm Moberg. Een Hollandia uitgave te Baarn. Geb. 17.90 Dit is dan het vierde boek in de Emigranten- reeks van deze schrijver, 't Eerste ,De emigranten', het tweede .Pioniers in de nieuwe wereld', het derde Kolonisten in Minnesotax met alle drie al een volgende en het eerste boek zelfs al een derde druk. De Emigratenreeks is verfilmd en de boeken zijn behalve in Amerika in de meest Europese landen verschenen. Van het eerste boek weten we hoe een handjevol doodarme mannen en vrouwen 100 jaar geleden vanuit Zweden de Atlantische Oceaan over staken. Het tweede boek verhaalt van de pionierperiode, in het derde boek de talrijke problemen na al of niet te zijn ingeburgerd. In het vierde boek is de hoofdpersoon Karl Oskar Nilsson, ook één van de emigranten, die met zijn vrouw Kristina in Minnesota met de nog overgebleven landgenoten leeft en werkt. In 1861 breekt de Amerikaanse burgeroorlog uit, die de Zweedse kolonie zwaar zal treffen. Vele mannen melden zich vrijwillig voor het leger en ook Karl Oskar besluit na rijp beraad dit te doen. Tot grote vreugde van zijn vrouw wordt hjj echter afgekeurd wegens een slecht genezen wond aan zijn linkerbeen. Kristina, die pas een miskraam had, is nog steeds erg zwak en vreest dat ze spoedig zal sterven. Tijdens het melken krijgt ze een hevige bloeding, die haar zo verzwakt dat ze 1 een paar maanden op bed moet blijven.Na hevig aandringen van haar man en vriendin Ulrika bezoekt ze een dokter, die haar verteld dat ze geen kinderen mag krijgen daar 't anders haar dood kan betekenen. Haar man is hier erg van onder de indruk. Toch raakt ze na enige tijd weer in ver wachting. Inmiddels zijn de indianen, die ook in Mennesota waren, in opstand gekomen en zij richten onder de zweedse emigranten een vreselijke slachting aan. Karl Oskar en zijn vrouw blijven gespaard, die echter met vele anderen naar de bossen zijn gevlucht. Enige tijd later overlijdt Kristina na een miskraam. Nu heeft Karl niemand meer dan zijn kinderen, die meehelpen in 't bedrijf. Bij het ontginnen van een stuk land wordt Karl getroffen door een omvallende eik. Hiervan hersteld hij niet meer en tenslotte komt ook hij te overlijden. Niet elke bladzijde is even boeiend geschreven, maar het' is allemaal wel heel menselijk en levens echt, hoe triest dat soms ook kan zijn. Zeker zij, die de drie vorige boeken van Vilhelm Moberg lazen zullen ook het vierde deel, al is het dan een apart verhaal, willen bezitten Anderen zullen wellicht eens willen kennismaken met de schrijver via zijn eerst boek in deze Emigranten vier. En nu gingen er belankrijke dingen gebeuren. Pepi, de brigadier de opperwachtmeester, de kapitein en dan ook nog Alle vrijwilligers beklommen het karretje en eentje van de vrijwilligers begon samen met Pepi aan de krukken te rukkert.Langzaam zette het verhikkeltje zich in beweging, doch dankzij de gespierde armen van de twee krukrukkers had het algauw zoveel snelheid te pakken dat het met een behoorlijke vaart over de rails stoof.Nauwlettend speurde de zwaargewapende bemanning van het wagentje naar de vluchtelingen uit. doch hoe ze ook keken, nergens was iets te zien. Ook de afgekoppelde koelwagen konden ze nergens ontwaren. Slechts de spoorlijn van Parijs naar Ottoburg lag leeg en verlaten in het bergmassiefvan de Dolopathen. "Het lijkent wel hekserij!" gromde opperwachtmeester Zwiebelman.- "Stóp!' riep brigadier Piet. toen plotseling uit. en nog vóór het karretje stilstond was hij er al afgesprongen. „Asjeblief!, riep hij uit, en met een machtige zwaai van zijn politiearm wees hij p het afbuigende spoorlijntje, dat ginds in een tunnel verdween. „Déér zijn ze heengegaan!" VOEGDE HIJ ER AAN TOE. Het is een oude lijn, die niet meer wordt gebruikt" gromde Pepi. Maar Pepi. de ervaren spoorman, zag al gauw, dat er met de wissel was geknoeid.' „Wel pof- ferrrdikkeme!" snoof hij. "Ze hebben de wissel omgetimmerd met een stuk steen of zo iets!" - - "Net wat ik dacht", grijnslachte de brigadier. "Zie je nu wel hoe sterk de bodem hier helt? Als die goederenwagen eenmaal een beetje gang heeft, dan rijdt-ie vanzelfde helling af en de tunnel in. En let dan nou ook eens op die bloemen en planten, die tussen de rails groeien. Een aantal ervan zijn helemaal geplet en platgereden. Dat bewijst, dat er nog maar kort geleden een trein overheen is gegaan....

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1971 | | pagina 7