Sint Maartensdijk heeft al veel wat het hartje begeerde
Nog wel
enkele
wensen die
in de
tonnen lopen
OL
Boekennieuws
De rotsen van Zervos
De laatste brief
naar Zweden
Brigadier Piet en de semi-prof
26 Augustus 1971
EENDRACHTBODE
7
ZANGKOREN
BRACHTEN VARIATIE
VIA BRANDWEERKORPS
AL VEEL WENSEN
VERVULD
VOOR GEMEENSCHAP
NOG TAKEN
GEEN KNELPUNTEN
BELANGRIJKE PLAATS
TOCH NOG WENSEN
GRAAG
BELANGSTELLING
DROGE KEEL
MEER PROFUT
VAN MUZIEKSCHOOL
BURGELUKE STAND
TRAININGSVELD-
VERLICHTING
KAN BETER
ZWEMBAD
DECENTRALISATIE
Het leek er vrijdagavond aanvankelijk
op, dat het wenspakket in deze
woonkern maar heel klein zou zijn, dat
aan het kennismakende college van
burgemeester en wethouders werd
voorgelegd. De eerste spreker tijdens
het vragenuurtje, die namens de in
dustriëlen het woord voerde, stohd zelfs
wat sceptisch tegenover de bij vorige
kernen zo veelvuldig geuite wensen.
Eer echter ook liet Smerdiekse vragen
vragenuurtje was verstreken lag er toch
wel een wensenpakket van enkele
tonnen op de b en w tafel en dat was dan
vooral omhooggetrokken via de
verlangens voor een nog betere
zwemaccomodatie: springplank en
overdekking.
Overigens stelde men zich in Sint
Maartensdijk bescheiden op tegenover
het gemeentebestuur, nu er al zoveel in
de Smalstad kon worden gerealiseerd.
Het aantrekkelijke van de inmiddels
afgelopen toer Van Boeijen lag niet
in het telkens weer andere wen
senpakket, dat moest worden
aangehoord en waarvoor men onder
andere ook was gekomen, maar in het
verrassende wat elke woonkern als
specifieks eigene van de woonplaats wist
te brengen. In Sint Maartensdijk was
dat vrijdagavond het optreden van twee
zangkoren. Eerstens het hervormd
kerkkoor van de buitengewone
wijkgemeente in wording of zoals dat in
Smalstad nog altijd beter bekend is als
Rehoboth onder leiding van J.C. Geluk.
Zij brachten één nummer maar wel
passend bij een eerste bezoek van het
nieuwe college, namelijk de zegenbede:
"God zij met u... Met wat sprekers-
tussenruimte kwam vervolgens
"V.Z.O.S.,, onder leiding van de heer
A.L. Riedijk, niet geheel compleet maar
toch voldoende bezet om een indruk te
krijgen van hetgeen door dit koor is
bereikt. Gezongenwerden een oogstlied
"Sikkels klinken, sikkels blinken...
daarna "Mijn Zeeland,., het eigen
jubileumlied als derde nummer en
tenslotte de concours opgave van dit
jaar "Modrigaal,.. Geen twijfel aan of
dit optreden van beide koren werd niet
alleen door het bezoekende college met
dames, maar door alle aanwezigen op
prijs gesteld.
De ontvangst van burgemeester en
mevrouw van Boeijen, van de
wethouders Moerland en Scherpenisse
met echtgenotes vond reeds plaats voor
de ingang van "Haestinge,,, waar het
vrijwillig brandweerkorps van Sint
Maartensdijk keurig in uniform en
gelid wisten bij te dragen tof het of
ficiële gedeelte. Dat_ werd in de grote
sporthal vervolgd "met 'n welkomst
woord van de vicevoorzitter dei-
stichting Gemeenschap Sint Maar
tensdijk, notaris W.L. Blindenbach. Hij
waardeerde het, dat het brand
weerkorps meteen hun nieuwe
uniformen konden laten schitteren, was
verheugd met het weer aanwezig
kunnen zijn van wethouder Boender en
mevrouw Moerland en wenste de nog
wel absente wethouder Boender verdere
beterschap toe.
De heer Blindenbach vond het een goed
initiatief dat door b en w is genomen om
al zo snel na de nieuwe struktuur kennis
te komen maken met de bevolking van
iedere woonkern en wenste allen een
goede avond toe, na even een samen
vatting te hebben -gegeven van de
Smerdiekse inbreng op
deze avond, waarvan de leiding bij
burgemeester Van Boeijen berustte.
Mevrouw Groenewege-Blok
sprak 'n vriendelijk welkom namens de
plaatselijke vrouwenvereniging en
verzekerde dat de inwoners er zeer trots
op zijn, dat dit mogelijk is in een
gebouw als Haestinge. Er zijn in onze
woonplaats al een heleboel wensen
vervuld, vervolgde deze spreekster en
somde daarvan op de ten
nisbanen,gymzaal,sportvelden en
zwembad. In dit opzicht milten vve ons
bevoorrecht boven de anaere woon
kernen in de nieuwe gemeente Tholen.
We zijn blij met de goede start van het
nieuwe gemeente bestuur en willen
inzonderheid de nieuwe burgemeester
feliciteren met zijn zoveel grotere
gemeente, die uit zeven kernen bestaat
in een goed land. Ais éen van die zeven
ergens uw aandacht voor willen vragen
is dat niet alleen voor materiële
belangen, maar voor zoveel anders ook
wat naast dat materieel nodige kan
bijdragen tot een goede harmonie in de
nieuwe gemeente. Namens de
vrouwenvereniging werden mevrouw
Van Boeijen en de andere dames
bloemen aangeboden, zoals er door de
Smerdiekse dames ook was gezorgd
voor een fleurig aanzicht van de zaal via
een eenvoudige bloemversiering.
Notaris Blindenbach gaf hierna een
toelichting op doel en taak van de
stichting Gemeenschap Sint
Maartensdijk die mede door burger
financiering als eerste op Tholen in
staat was een voor die tijd goed sport
veld aan te leggen, dat men inmiddels
graag heeft ingeruild voor het weer veel
beter gemeentelijk sport-
veldencomplcx. Er was ook aanleg van
een tennisveld, een exploitatie van het
verenigingsgebouw, nu ook weer van
Haestinge en al dat andere, waarbij
bundeling of overkoepeling van
verenigingen en hun wensen nodig
waren. Voor de toekomst zien we als
stichtingsbestuur ook zeker nog taken
liggen en op dit ogenblik eigenlijk onze
enige wens, dat we de voormalige
gemeentevlag van Sintmaartensdijk als
stichting krijgen toegewezen, zodat we
daarvan met name ook voor Haestinge
gebruik kunnen maken zo besloot dhr.
Blindenbach zijn tweede optreden.
Burgemeester van Boeijen bracht
allereerst brandweerkorps en vrouwen
verenigingen dank voor hun presentatie
en bloemen, evenals de vice voorzitter
van de stichting Gemeenschap Sint
Maartensdijk voor het welkomstwoord.
Zoals reeds door dhr. Blindenbach is
gesteld, zijn er hier geen grote
knelpunten.
Er is hier de laatste tien jaar al veel tot
.stand gekomen en ik wil u gerust
toegeven dat we in de andere
kernen op Tholen wel eens enige
jaloezie hebben gezien wat hier
mogelijk was. Daarnaast waren we
echter ook blij dat hier deze ont
wikkeling heeft kunnen voordoen en
waarvan we toch ook allen min of meer
profiteren en dat nu zeker kunnen
doen. Naast de geboden faciliteiteien
hebt u ook alle mogelijkheden
aangegrepen en daarom is nu ook veel
dank verschuldigd aan het voormalige
gemeentebestuur dat ons veel zorgen
heeft ontnomen, p hebt immers heel
komplete voorzieningen zoals vorige
sprekers al hebben opgesomd.
We zijn voorts blij met een
aktieve stichting, waarvan we het
voorbestaan zullen toejuichen. Zo
vervolgde burgemeester Van Boeijen.
Daarin is al iets van de bin
nengemeentelijke decentralisatie
zichtbaar. U zorgt voor veël wat in een
woongemeenschap van belang is en u
kunt op onze medewerking rekenen.
Het verzoek om de gemeentevlag aan de
stichting over te dragen lijkt me zeer
redelijk en voor inwilliging vatbaar. Het
is een stuk verbondenheid met wat is
geweest, waaraan we heus niet vo.orbij
behoeven te gaan. Met het optreden van
twee zangkoren bent u origineel, want
dit hebben we op onze rondgang nog
niet eerder gehoord en gezien. We zijn
als college ook blij met deze goede
opkomst en met de expositie van de
industriële produkten in deze zaal,
waarvan we nog nader kennis zullen
nemen, zo besloot burgemeester Van
Boeijen de eerste beantwoording.
Namens het industrieschap Sint
Maartensdijk werd het woord gevoerd
door de heer J. van Gurp van de
bekende n.v. G.H. Polderman. 'De heer
Van Gurp merkte op, dat de industrie
in de Smalstad zich ervan bewust is een
belangrijke plaats in te nemen voor wat
de invloed op het leefpatroon betreft en
dat betekent tegelijkertijd een aparte
verantwoordelijkheid. Dat betekent
eveneens de gewenstheid van een goede
verstandhouding met het gemeen
tebestuur.Men kan tussen datgene wat
in de WP en een ABC boekwerkje staat
de voorkeur geven aan het horen, zien
en zwijgen, maar dat zwijgen is al om
zeep geholpen. Bij het volgen van de
verslagen van het tournee door het
college lijkt het meer op een Sin-
terklaasreis met overal een oneindig
scala van wensen. Het lijkt me echter
voor het nieuwe gemeentebestuur
bela'nkrijker te zeggen, wat we hebben,
nu het toch meer gaat om een ken
nismaking, om dan later nog wel eens
aan te komen met datgene wat we
wensen. Het zal uw college bekend zijn,
dat in Sint Maartensdijk nogal wat
gevarieerde industrie tot stand kwam
met toch zo'n 500 werknemers, zodat
dit onderdeel wel bijdraagt tot de
levensmogelijkheden op Tholen. Met
gewilde produkten. zo zelfs, dat men ze
o.a. bij Mayfair aan de deur komt
afhalen. We willen het nieuwe college
graag uitnodigen tot een bezoek aan
onze bedrijven en zullen onze wensen
maar op een latertijdstip aandragen.
We hopen voorlopig dat U goed werk
kunt doen voor wat belangrijk is
voor Sintmaartensdijk en voor Groot
Tholen en wensen uw college daarbij
veel succes en een goede gezonheid,
aldus de woord woordvoerder van de
industrie in Sint Maartensdijk.
Burgemeester Van Boeijen ging graag
in op de uitnodiging tot een bezoek aan
de bedrijven. We willen graag eens met
u komen praten en horen wat nog nodig
is. Het zal ongetwijfeld met
woningbouw te maken hebben, want
hun huizen behoren vrijwel altijd tot de
voornaamste wensen van de industrie,
zo verwachte de burgemeester.
Na deze bescheiden start van het
vragenuurtje, bleken er toch nog wel
enkele wensen in Sint Maartensdijk te
levenZe werden althans vertolkt bij
monde van de voorzitter der plaat
selijke middcnstandsvereniging.de heer
P.W. Priem. Hij achtte het niet de
plaats om uitvoerig in te gaan op de
middenstandsproblemen in het
algemeen, maar kon wel vast meedelen,
dat de federatie van mid
denstandsvereniging in haar een avond
tevoren gehouden bijeenkomst tot een
unanieme beslissing was gekomen ten
aanzien van het door b en w gevraagde
advies met betrekking tot
winkelsluiting, koopavond, e.d.. voorts
dat komende winkelactie in geheel
Tholen waarschijnlijk zal worden
gehouden ten behoeve van een nieuwe
ambulance wagen. Ten aanzien van
eigen woonkern pleitte dhr. Priem voor
een goed geordende woensdagmarkt,
voor verfraaiing van het marktplein via
o.a. sanering van nog een drietal
gebouwen, voor verlichting van het
gemeentehuis tijdens feestelijkheden,
voor een betere verlichting in de
schoolstraat, voor frequenter openbaar
vervoer vanuit de andere woonkernen
naar technische school en gemeen
tehuis, en ook voor snelle bestemming
van de door het rijk toegezegde zgn
loswalpot ten behoeve van recreatieve
doeleinden. De heer Priem besloot met
het nieuwe college veel succes toe te
wensen bij hun werk, die hopelijk tot
verdere bloei is van deze gemeenschap.
Burgemeester Van Boeijen wees er in
zijn antwoord op, hoe administratief
Tholen in het fraaie stadhuis van Sint
Maartensdijk huist, een zo fraai
monument, dat volop waard is te
worden verlicht, wanneer het natuurlijk
licht elders schijnt. Hij was voorts
verheugd over de snelle beslissing van
het federatiebestuur van mid
denstandsverenigingen en wees er
verder op, hoe de zgn. loswalpot ook het
voormalig gemeentebestuur al heel wat
zorgen bracht. De eisen van het rijk met
betrekking tot deze compensatiegelden
zijn namelijk nogal hoog en iets wat
men ter plaatse als een goede voor
ziening aantipt krijgt lang niet de
rijksgoedkeuring. Het nieuwe bestuur
zal zich er snel over beraden en de
goedkeuringskansen afwegen.
De burgemeester verwachtte wel
binnenkort te kunnen overgaan tot
verbreding van de wegen op het in-
dustrieterein.
De heer A.L. Riedijk voorzitter van
VZOS zei het kort en kernachtig: we
hebben geld genoeg, maar vragen wel
goede belangstelling voor onze
zangkoren.Daar kunt u op rekenen was
het even kernachtige antwoord van de
burgemeester. Het verenigingsleven, ik
heb het ook elders al gezegd, gaat ons
zeer ter harte en wordt als een
belankrijk onderdeel van de leef
baarheid gezien. Ook de heer C.J.
Geluk, die het woord voerde namens de
bejaardenbond afdeling Sint Maar
tensdijk met bejaardensocieteit en
verder namens het kerkkoor Rehoboth
had weinig problemen. Dank zij goede
zorgen van het voormalig gemeen
tebestuur hebben we voor de bejaar
densocieteit 2X per week de
beschikking over een prachtige zaal in
Haestinge en we nodigen het college
graag uit tot een bezoekje op een
dinsdag of donderdagmiddag. Ook het
kerkkoor heeft geen problemen en wil
ook alleen maar graag belangstelling
voor haar liefhebberij van overheid-
zijde.
Terwijl hij verstek moest laten gaan
wegens ziekte te Poortvliet, Oud
Vossemeer en Sint Annaland kon
wethouder C.J. Moerland uit
Sta%'cnisse met echtgenote in Sint
Maartensdijk weer van de partij
zijn.Voor wethouder Boender duurt
de absentie tot zijn spijt langer.
Verder waren er in Sint Maar
tensdijk aanwezig de raadsleden
Deurloo van Broekhoven, Renes van
Geer. Goudzwaard, Geuze,
Hollebrands, de Korte, Kloet,
van Kempen en Koopman.
Verhinderd waren Smits, Van
Schetsen, Van der Linde, Kur-
vink en van Engelen.
Van" het ambtenarenkorps de
gemeentesecretaris Benou en de chef
van de afdeling bevolking en
burgelijke stand de heer J.D.
Droogers uit Oud Vossemeer.
Een stevige honderd inwoners
vulden de Haestingse sporthal, door
de vrouwenverenigingen in de
bloemetjes gezet en verder attraktief
door een show van industriële
produkten. Eer het eerste koor toe
was aan een kort optreden was er
vanuit de zaal de suggestie om
eerst maar iets te drinken J3aarmeë
kon burgemeester Van Boeijen
volledig instemmen, want zo was het
gevatte antwoord, je kunt toch ook
niet zingen met een droge keel. Zo
gezegd, zo gedaan.
Een regionaal geluid kwam er van de
heer M. van Damme als voorzitter van
de Bond van muziekgezelschappen op
Tholen en Sint Philipsland. De muziek
heeft wel geld nodig, zo verzekerde deze
federatievoorzitter. We zijn er niet zo
bezorgd over, dat de nieuwe overheid
van Tholen ook het zijne niet zou willen
doen ten aanzien van de subsidies voor
onze muziekkorpsen. Echter, geld
alleen is het niet. Van evenveel
belang is aandacht voor dit cultureel
onderdeel in een gemeenschap,
begeleiding en meeleven. Natuurlijk is
er ook het financiële facet, maar dat
komt wd.
Onze muziekkorpsen hebben een
leeftijdsopbouw, dat geen laag
gemiddelde haalt. Nu blijkt ons dat in
Zeeland, de verenigingen die het dichtst
bij Middelburg zitten, zich toch het
beste kunnen warmen. Met name aan
de muziekschool. Er gaan ook uit onze
streek wel leerlingen naar de
muziekschool, maar de opleiding blijft
tot zekere hoogte beperkt. In Zuid
Beveland zie ik bijvoorbeeld hoe een
jeugdorkest wordt opgericht en leiding
krijgt van muziekschoolleraren. Dat is
zeer belanrijk. Misschien zijn in dat
opzicht ook op 'Tholen de
mogelijkheden nu vergroot vanwege de
grotere gemeente.Ik hoop het en er is
ook wel vertrouwen. Tot dit laatste hebt
u zelf reeds de basis gelegd. De muziek
vereniging Euterpe bijvoorbeeld heeft
daarmee reeds ervaring in de nog zo
korte tijd van uw bestuurlijke leiding.
een grotere aanpak. Veel succes
ermee, hoopte ds. Vogel die vervolgens
sprak namens de kerkraad van de
hervormde buitengewone wijkgemeente
in wording. Hij hoopte o.a. voortaan
weer de burgelijke stand te mogen
ontvangen van de gemeentesecretaris,
hetgeen de laatste tijd door de overgang
wat in gebreke bleef. Voorts wees hij op
een zeer slechte catechisatieruimte met
een nog minder goede ver-
warmingsaccomodatie. Hij was er zeker
van mede namens zijn collega ds.
Catsburg te spreken, \yanrjeer hij het
gemeentebestuur verzocht in elk geval
voor betere verwarming te willen
zorgdragen in komende winter, want al
is er dan nu een nieuwe school rn
aanbouw, die verbetering zal nog te
lang op zich laten wachten om op deze
wijze te kunnen doorgaan.
Burgemeester van Boeijen meende in
elk geval de toezegging wel te kunnen
doen dat er een betere verwarming zou
komen, al moest dit ook maar tijdig
zijn, want in Groot Tholen zal toch wel
ergens een kachel zijn te vinden, die
beter is dan de huidige.
toch een full-time kracht moeten zijn,
opdat veel meer jongeren van de
mogelijkheid kunnen profiteren. En om
ook het B diploma hier te
kunnen afnemen is er in dat zwembad
een "putje,, nodig, zo verzekerde dhr.
Viergever, waarmeehij doelde op voor
het B diploma ook noodzakelijke
springplank mogelijkheden.
Kleed gelegenheid, ook voor de ouderen,
mag er zeker nog wel bij en als we dan
toch bezig zijn, maak dan boven het
zwembad ook nog een dakje,, zo ver
zocht dhr. Viergever, die steeds meer
bijval uit de zaal kreeg met deze zo
"bescheiden,, zwembadwensen.
Gelukkig, dat burgemeester Van
Boeijen de laatste tijd al wat
zwembadervaring kreeg, zodat hij
gemakkelijk kon antwoorden, hoe hem
bekend was, dat het gevraagde "putje,,
wel een ton zal gaan kosten, de
overdekking nog wel iets meer om van
de kleedgelegenheid maar niet te
spreken.
Toch zijn uw "bescheiden,, wensen
genoteerd, verzekerde hij dhr.
Viergever, die hij in elk geval dankbaar
was voor de toegezegde instruktie-
medewerking.
Na het officiële gedeelte waren ook de dames nieuwsgierig
naar de industriële produkten van Sint Maartensdijk. Op de
foto bewonderen mevr Scherpenisse, mevr. van Boeijen en
mevr. Moerland de miniatuur prefab modelwoning van
timmerfabriek De Pluumpot met de overtuiging dat
woningbouw een ook in de toekomst een voornaam streek-
belang is.
Men zat in Sint Maartensdijk moeilijk
met een repetitielokaal en in de kortst
mogelijke tijd heeft uw college daarvoor
een oplossing gevonden. Bovendien
zagen wc de burgemeester en
wethouder Scherpenisse, die met de
culturele portefeuille is belast reeds op
een van onze repetities. Dat alles geeft
vertrouwen en dit is voor de toekomst
nodig, zeker voor de muziekkorpsen,
waarvoor de animo juist in een tijd van
welvaart niet evenredig is met een
zoveel snellere ontwikkeling op ander
gebied, aldus de voorzitter van de bond
van muziekgezelschappen die met verve
het belang van het bestaan der korpsen
verdedigde.
Hij had een welwillend oor, dat bleek
uit het antwoord van burgemeester Van
Boeijen. Het college was blij Euterpe zo
snel te kunnen helpen en ook in Sint
Annaland zijn ons al
m uziekschoolproblemen voorgelegd
verzekerde de eerste burger.
Wethouder Scherpenisse krijgt
waarschijnlijk ook zitting in het
dagelijks bestuur van de Zeeuwse
muziekschool en zal de Thoolse wensen
zeker naar voren brengen. We zullen de
muziekverenigingen blijven steunen,
verenigingen waarvan de leden vreugd
in hun liefhebberij ervaren, maar
waarvan ook de gehele gemeenschap
profiteert.
Ds. K.M.Vogel zag zich als een
enigszins buitenstaander het woord
voeren, toen hij het niet eenvoudig zag,
maar toch wel als een mooie taak voor
het college om het bestuur elk wat op
zichzelf staande aangewezen, wat
geisoleerd, met eigen tradities, nee nu
De heer A.L. Hage sprak namens het
wielercomité en de voetbalvereniging
„Smerdiek". Met een zo mooi
sportveldencomplex met een zo enorm
fijne accomodatie, dat een voorbeeld is
voor de streek, mogen we als het ware
niet veel wensen op tafel leggen, vond
Smerdieks voorzitter. Toen het
gemeentelijk geld voor ons op was,
hebben we het trainingsveld met eigen
middelen en mankracht verlicht en als
u dat ziet, blijken er de geplaatste palen
niet direct een sieraad te zijn voor de
omgeving. Mocht u daarin alsnog
veranderen, dus verbetering willen
brengen, dan graag, meende dhr. Hage,
die er voorts aan herrinderde, hoe er
ook altijd volop overheidsmedewerking
was bij de jaarlijks te organiseren
wielerronde. Als dat in de toekomst
kan. zijn we al tevreden, zo stelde dhr.
Hage, die het nieuwe bestuur verder
alle goeds toewenste en blijvende
aandacht voor de sport in de streek.
Burgemeester Van Boeijen verklaarde
niets liever te zien, dan wanneer de
verenigingen door eigen aktiviteiten ook
voor een bepaalde inbreng zorgen. Hij
zal dan ook de aangebrachte verlichting
door Smerdiekse leden niet gauw
bekritiseren, veel eerder ten voorbeeld
stellen voor elke vereniging om zelf ook
aan te pakken
'De leraar van de l.t.s. Viergever die
ook optreedt als zweminstrukteur gaf in
een uitvoerig betoog eerdere sprekers
toe, dat er in Sint Maartensdijk heel
wat wensen zijn vervuld, ook al omdat
er een zwembad is, maar werd nog
uitvoeriger, toen hij aantoonde, dat er
in feite toch nog wel een en ander aan
ontbrak. Les gevend aan leerlingen van
de l.t.s. zou er in zo'n zwembad in feite
Het tweede Kamerlid P.A.Roels, die
overigigens het woord voerde als burger
van Groot Tholen haakte nog even in
op het zwembadprobleem met het
gekende spreekwoord voor de goed
verstaander: dat wie een kuil graaft
voor een ander, enz... Hij vond de snelle
kennismaking met de bevolking van het
gemeentebestuur een goed initiatief,
maar richtte vervolgens inzonderheid
de aandacht op de bijzondere opdracht,
die in de herindelingswet Tholen staat
met betrekking tot de decentralisatie.
De heer Roels hoopte dat de eerste
aanzet daartoe spoedig van de grond
zou komen en de bevolking daarbij ook
ten nauwste zou worden betrokken. Hij
vond deze goede rondgangstart voor
herhaling vatbaar, mogelijk zelfs elk
jaar, zij het het dan wellicht minder
officieel en wat meer „rond de tafel".
Burgemeester Van Boeijen kon zich
niet indenken, dat dhr. Roels nog geen
kennis had genomen van de door het
gemeentebestuur gezette eerste stap op
het decentralisatiepad, namelijk die van
een commissiebenoeming. Men zal
beginnen met een studie van datgene
wat er op dit gebied in den lande aan
nog jonge en geringe ervaring is, terwijl
hij de heer Roels ook wel kon ver
zekeren dat men hier gebruik zou
maken van de georganiseerde
gemeenschap, waar men in grote steden
dergelijke wijkraden in nieuwe
woonwijken geheel van de grond af
moet opbouwen.
Na deze laatste inbreng bracht
Burgemeester Van Boeijen nog eens
allen dank voor hun medewerking tot
deze kennismaking en besloot daarmee
dit meer officiële gedeelte om daarna
met de wethouders de industriële ex
positie wat nader te gaan bekijken en
aan de tafeltjes nog wat meer
persoonlijke kennismaking op
te doen.
roman van Colin Forbes. Een uitgave
van Hollandia - Baarn. geb. 15,90
Enkele dagen voor de duitse inval in
Griekenland en Joego-Slavië in april
1941 verlaat een Griekse veerboot
Istanboel. Aan boord 4 duitsers en 2
Engelsen. De aanwezigheid van de
Duitsers blijkt geen toeval te zijn.
Op een bepaald punt in zijn route
verandert het schip in een in
vasievaartuig van Duitse Alpenkorps-
troepen, die tot taak hebben het
klooster van Zervos te bezetten. Dit
klooster ligt als een natuurlijk ford op
een punt.waarvanaf op eenvoudiee
wijze 'n belangrijke bevoorrading-
verbindingsweg van de geallieerden te
bestrijken is. Naast boeiende
gebeurtenissen op 't schip, die zich in
snel tempo atspeien en de riskante tocht
in de Golf van Zervos, wordt de
spannende race beschreven tussen de
Duitsers én de- Engelsen met hun
Griekse gids. Een boek vol onverwachte
wendingen en verrassende ont
wikkelingen, die de lezer tot de laatste
bladzijde zullen boeien.Een boek dat
men in een keer wil uitlezen.
door Vilhelm Moberg. Een Hollandia
uitgave te Baarn. Geb. 17.90 Dit is
dan het vierde boek in de Emigranten-
reeks van deze schrijver, 't Eerste ,De
emigranten', het tweede .Pioniers in de
nieuwe wereld', het derde Kolonisten in
Minnesotax met alle drie al een
volgende en het eerste boek zelfs al een
derde druk.
De Emigratenreeks is verfilmd en de
boeken zijn behalve in Amerika in de
meest Europese landen verschenen.
Van het eerste boek weten we hoe een
handjevol doodarme mannen en
vrouwen 100 jaar geleden vanuit
Zweden de Atlantische Oceaan over
staken. Het tweede boek verhaalt van de
pionierperiode, in het derde boek de
talrijke problemen na al of niet te zijn
ingeburgerd. In het vierde boek is de
hoofdpersoon Karl Oskar Nilsson, ook
één van de emigranten, die met zijn
vrouw Kristina in Minnesota met de
nog overgebleven landgenoten leeft en
werkt. In 1861 breekt de Amerikaanse
burgeroorlog uit, die de Zweedse
kolonie zwaar zal treffen. Vele mannen
melden zich vrijwillig voor het leger en
ook Karl Oskar besluit na rijp beraad
dit te doen. Tot grote vreugde van zijn
vrouw wordt hjj echter afgekeurd
wegens een slecht genezen wond aan
zijn linkerbeen. Kristina, die pas een
miskraam had, is nog steeds erg zwak
en vreest dat ze spoedig zal sterven.
Tijdens het melken krijgt ze een hevige
bloeding, die haar zo verzwakt dat ze 1
een paar maanden op bed moet
blijven.Na hevig aandringen van haar
man en vriendin Ulrika bezoekt ze een
dokter, die haar verteld dat ze geen
kinderen mag krijgen daar 't anders
haar dood kan betekenen. Haar man is
hier erg van onder de indruk. Toch
raakt ze na enige tijd weer in ver
wachting.
Inmiddels zijn de indianen, die ook in
Mennesota waren, in opstand gekomen
en zij richten onder de zweedse
emigranten een vreselijke slachting aan.
Karl Oskar en zijn vrouw blijven
gespaard, die echter met vele anderen
naar de bossen zijn gevlucht. Enige tijd
later overlijdt Kristina na een
miskraam. Nu heeft Karl niemand
meer dan zijn kinderen, die meehelpen
in 't bedrijf. Bij het ontginnen van een
stuk land wordt Karl getroffen door een
omvallende eik. Hiervan hersteld hij
niet meer en tenslotte komt ook hij te
overlijden. Niet elke bladzijde is even
boeiend geschreven, maar het' is
allemaal wel heel menselijk en levens
echt, hoe triest dat soms ook kan zijn.
Zeker zij, die de drie vorige boeken van
Vilhelm Moberg lazen zullen ook het
vierde deel, al is het dan een apart
verhaal, willen bezitten Anderen zullen
wellicht eens willen kennismaken met de
schrijver via zijn eerst boek in deze
Emigranten vier.
En nu gingen er belankrijke dingen gebeuren. Pepi, de brigadier
de opperwachtmeester, de kapitein en dan ook nog Alle
vrijwilligers beklommen het karretje en eentje van de vrijwilligers
begon samen met Pepi aan de krukken te rukkert.Langzaam zette
het verhikkeltje zich in beweging, doch dankzij de gespierde armen
van de twee krukrukkers had het algauw zoveel snelheid te pakken
dat het met een behoorlijke vaart over de rails stoof.Nauwlettend
speurde de zwaargewapende bemanning van het wagentje naar de
vluchtelingen uit. doch hoe ze ook keken, nergens was iets te zien.
Ook de afgekoppelde koelwagen konden ze nergens ontwaren.
Slechts de spoorlijn van Parijs naar Ottoburg lag leeg en verlaten
in het bergmassiefvan de Dolopathen. "Het lijkent wel hekserij!"
gromde opperwachtmeester Zwiebelman.- "Stóp!' riep brigadier
Piet. toen plotseling uit. en nog vóór het karretje stilstond was hij
er al afgesprongen. „Asjeblief!, riep hij uit, en met een machtige
zwaai van zijn politiearm wees hij p het afbuigende spoorlijntje, dat
ginds in een tunnel verdween. „Déér zijn ze heengegaan!"
VOEGDE HIJ ER AAN TOE. Het is een oude lijn, die niet meer
wordt gebruikt" gromde Pepi. Maar Pepi. de ervaren spoorman,
zag al gauw, dat er met de wissel was geknoeid.' „Wel pof-
ferrrdikkeme!" snoof hij.
"Ze hebben de wissel omgetimmerd met een stuk steen of zo iets!" -
- "Net wat ik dacht", grijnslachte de brigadier. "Zie je nu wel hoe
sterk de bodem hier helt? Als die goederenwagen eenmaal een
beetje gang heeft, dan rijdt-ie vanzelfde helling af en de tunnel in.
En let dan nou ook eens op die bloemen en planten, die tussen de
rails groeien. Een aantal ervan zijn helemaal geplet en
platgereden. Dat bewijst, dat er nog maar kort geleden een trein
overheen is gegaan....