Ontdekt verleden de verdoolde j geliefden EENDRACHTBODE Museum in monument „Mini" - Museum van kuiturele betekenis 23 december 1970 9 In deze eeuw van technische vooruitgang is men vaak geneigd te vergeten dat onze voorouders hiertoe hun steentje hebben bijgedragen, en dat het slechts aan hun soms primitieve vindingrijkheid is te danken, dat deze vooruitgang tot stand is gekomen. Eén blik op deze ver zameling geeft ons niet alleen de gelegenheid deze stel ling te bewijzen. Het geeft ons ter bezintling tevens de taak onszétf te zien, onze afhankelijkheid aan wat de Het nieuwe Groot Tholen zou zo rijk moeten zijn, dat het zich zou kunnen veroorloven om in het voor zo'n doel mooiste monument dat de streek rijk is het Thoolse streekmuseum te vestigen. Het ge meentehuis van de „Smalstad" zou er zich bij uit stek voor lenen, omdat de gehele entourage het alleen al tot een museum maakt. Die gedachten had ongetwijfeld ook de Neder- landse-Nieuw-Zeelandse journalist en van afkomst eilandbewoner J. van Nieuwenhuijze toen hij tijdens een verlofperiode in ons land een kijkje nam in het stadhuis van Sint Maartensdijk en daarin ook de verzameling aantrof van de heer P. Jasperse. In onze omgeving bekend als „oudheidsvorser" gaan we er toch te gemakkelijk aan voorbij, wat deze inwoner van Sint Maartensdijk in de loop der jaren verzamelde. De heer van Nieuwenhuijze stelde het op schrift en deed het ons vergezeld van enkele foto's toekomen. We vonden het leuk zijn artikel en afbeeldingen te bewaren tot het kerstnummer, met voor iedereen wat meer tijd rustig van de inhoud van het blad kennis te nemen en eens in het bijzonder de aan dacht te vestigen op datgene wat onze streek, mede dank zij de verzameling Jasperse, aan historische voorwerpen rijk is. Tegelijkertijd om mogelijk nog wat meer voe ding te geven aan de gedachten die er al enkele jaren spelen rond de stichting van een oudheid kundig streekmuseum Tholen. Met straks een aantal gemeentehuizen op over schot is dat te meer het overdenken waard. IN DE BOEREN KAMER In het grootste vertrek bevinden zich gebruiksvoor werpen van de landbouw, tuinbouw en veeteelt en de typisch ingerichte boerenwoning tot omstreeks 1900. Dit vertrek zou zich bizonder thuisvoelen in haar rol van een zgn, „hoerenkamer"en het is de bedoeling hierin huisraad enz. op te slaan en het vertrek een typisch Thoolse sfeer te verlenen. Het is te hopen dat dit plan ook in de naaste toekomst kan worden verwezenlijkt. Enkele voorwerpen betreffende de woon-inrichting en een verzameling van oorlogsmateriaal uit de tweede we reldoorlog vormen het sluitstuk van deze indrukwekkende collectie. IN EEN GEBOUW J. van Nieuwenhuijze Scherven die de Pottenbakker geluk brachten. Gebruiksvoorwerpen typische boerenwoning omstreeks 1900. In een hoger gelegen vertrek van een nevengebouw, haar ligging en historische achtergrond, ons eiland deze onderscheiding ten volle verdient! DE MOEITE WAARD Hoewel door deze beschrijving de lezer zich een beeld heeft kunnen vormen van welke voorwerpen er in ge noemde ruimtes zijn opgeslagen, is zij op zichzelf in gebreke gebleven vanwege haar onvolledigheid. Het ver dient daarom aanbeveling deze collectie met eigen ogen te komen bewonderen. Men kan zich op dins~ en woens dagen tussen 4 en 5 uur voor dit doel aan het gemeen tehuis meldenen tevens van de gelegenheid gebruik maken het stadhuis zelf te zien. De toegang is uitteraard gratis en bezoekers uit alle windstreken zijn van harte welkom. natuur ons biedt, én de krachten welke zij ons ter be schikking stelt. En tenslotte niet in de laatste plaats onze waartoe enkele wenteltrappen toegang verlenen, be vindt zich een waar eldorado voor hen die geologie tot hun hobby hebben gemaakt. Hier bevinden zich vele fossielen, variërend van een versteende vis tot enkele tanden van de reeds lang uit gestorven mammoet, en vele anderen uit tussenliggende perioden. Een collectie van diverse steensoorten uit bin- neru en buitenland vormt een bezienswaardigheid op zichzelf, waarbij men zich vooral een blik op enkele edel stenen in ruwe en gepolijste vorm niet mag ontzeggen. Een derde vertrek is ingesteld op de gereedschappen van de diverse ambachten uit vroeger dagen en ligt op smaakvolle wijze uitgestald. Als men bij de heer Jasperse er op aandringt te ont hullen, welke ambities hij koestert voor de instandhou ding en uitbreiding van de verzameling blijft hij de be scheidenheid zelf Eén wens van deze verwoede verzame laar zal ongetwijfeld door velen worden gedeeld, name lijk dat na de herindeling van het eiland Tholen het mogelijk zal zijn, deze collectie tesamen met de door anderen, zij het op minder uitgebreide schaal, bijeenge brachte voorwerpen in één gebouw te kunnen onderbren gen en zó te geraken tot de stichting van een streekmu seum op het eiland Tholen als blijvend monument voor de komende generaties. Het lijdt geen twijfel dat, gezien eigen kleinheid te beseffen in een snel veranderende wereld, waarin wij onze verdere ontwikkeling nauwelijks meer durven voorspellen. Het is te verwachten dat de verzameling zich steeds meer in de belangstelling zal mogen verheugen en aan zal groeien tot een unieke collectie, die een blijvend be wijs zal worden van Tholen's roemrijk verleden én haar belangstelling voor de rest van de wereld in de ruimste zin van het woord. Op enkele zoldervertrekken van het gemeentehuis in „Smalstad" ligt een verzameling curiositeiten uit het grijs verleden, die in de loop van de jaren met zorgzame hand bijeen is gebracht door de heer F. Jasperse, Tech nisch Ambtenaar C.D.N.Z. te Sint-Maartensdijk. Reeds lang heeft deze liefhebber en kenner van oude gebruiksvoorwerpen, fossielen, gesteenten en vele an dere historische materie grote belangstelling gehad voor het bijeengaren van deze mooie collectie, die een grotere interesse van de kant van de eilandbewoners, en zelfs van belangstellenden over de gehele wereld, ruimschoots verdient De verzameling beperkt zich niet tot de hollandse oudheid alléén. Integendeel, een collectie gesteenten en fossielen afkomstig uit landen zoals Canada, Nieuw- Zeeland en Australië bewijst de grootse opzet van de verzameling en de' grote belangstelling voor datgene, wat zich vér buiten de grenzen van ons eiland afspeelt. Om de lezer een idee te geven van de vele voorwerpen die zich onder de verzameling bevinden, zullen wij er enige grepen uit doen. Alvorens hiertoe over te gaan is het misschien aardig te vermelden dat vele van de aan wezige objecten door andere belangstellenden werden geschonken, geruild en verkocht De hulp van deze men sen wordt, ook in de toekomst, bizonder op prijs gesteld. Het is in de eerste plaats uit hoofde van tijdgebrek voor één persoon onmogelijk, alles zelf op te sporen, maar vooral ook omdat vaak door onwetendheid waardevolle stukken in niet te herstellen staat worden aangetroffen, of zelfs over het hoofd worden gezien. Een bezoek aan deze collectie zal er toe kunnen bij dragen dat dit laatste steeds minder voorkomt. Tenslotte mag men er van uitgaan, dat onze tegenwoordige gene ratie die zaken, welke met veel toewijding door onze voorouders werden gemaakt en gebruikt, in ere wil hou den en voor het nageslacht bewaren, Het is een gelukkige omstandigheid, dat door de welwillendheid van B en W deze verzameling is opgeslagen in het prachtige ge restaureerde stadhuis, zodat een bezoek als het ware een dubbel avontuur kan worden genoemd voor diegenen die door een speurtocht in het verleden hun kennis willen vergroten. POTTEN UIT REIMERSWAAL. Laten wij als éérste bezienswaardigheid een kijkje nemen in de kamer van B en W die zich door haar ar chitectuur en indrukwekkende oude muurkasten bizonder leent voor het uitstallen van oude kunstvoorwerpen. Men vindt hier een verzameling potten uit Reimerswaal, een zgn. „Camera Obscura", een collectie oude sleutels en scherven en een oud strijdvoorwerp, dat van vóór het begin van onze jaartelling dateert, een „hamerbijl"die de tand des tijds glansrijk heeft doorstaan. Het symbolische wiel der vooruitgang. Na gedane arbeid. Verzameling landbouw relekwieën, door LEO FAUST 7 l Je wilt couturière worden? Waarom niet in Parijs? Parijs is de beste leerschool op dat gebied. Marie-Anne vertelde van haar moeilijkheden met de dircteur. Dat heeft me zo „genoeg" gegeven van alles wat zich „Institut de Haute Couture" noemt in Parijs. Je moet niet denken, dat 't allemaal zulke schurken zijn, zei Raoul. Die vuilik is een uitzondering, daar ben ik zeker van. Dat weet ik wel. Natuurlijk is monsieur Mollière een abnormaal geval.. De gasten in het pension zijn char mant... Dank je! Allemaal, en mevrouw Van As is allerliefst voor me. Maar het leven in een pension is toch eigenlijk niets voor mij. Na het dejeuner trokken Marie-Anne en Raoul erop uit. Ze zouden het kasteel gaan bekijken. Maar eenmaal op weg, zei het meisje; Zeg, hoor eens, als je er niets op tegen hebt, ga ik net zo lief wat in de bossen kuieren. Het is zulk lekker weer, en het bos is nu zo mooi. Ik ben blij, dat je het zegt. Het kasteel nou ja, dat is 'n kasteel, wat. Een wandeling met jou, - zalig! Beledigt het je niet? Het is immers zo'n beetje jouw kasteel? Aan je ouders zullen we in elk geval zeggen, dat we de hele middag erin hebben rond gezworven, en dat het prachtig was, en vermoeiend. Ik vrees, dat je vader het ons kwalijk zou nemen, als we de waarheid vertelden. Maar, onder ons, ik voel niets voor antiqui teiten. Een mooi kerkgebouw of een museum, dat is nog wat anders. In een kasteel, tussen een kudde Ameri kanen, heb je niet eens atmosfeer. Ik kan het me best voorstellen, hoor. Wil je wel geloven, dat ik zelfs nooit in het paleis van Versailles hen geweest. Toen ik een maal in Versailles was, ben ik de hele dag in het park gebleven. Dat is prachtig. Ik heb 't paleis van Versailles gezien. Plichtmatig, zei Raoul. De Trianons ook, en zo. En ik heb Fontaine- bleau doorgedrenteld, met de gids, en alle kastelen langs de Loire .Dat van Blois heb ik 'n keer of vijf aan gas ten van de ouweheer moeten vertonen. Je kunt je voor stellen hoe misselijk ik ervan ben. In die oude palei zen voel ik me altijd of ik op de schoolbanken zit en een les moet opzeggen, voor de klas. 't Is historisch interessant en soms zelfs merkwaar dig. Maar 't doet me niks. In het bos gingen ze bij voor keur op de smalle voetpaadjes. Ben je niet bang te verdwalen? vroeg Marie-Anne. Ik ken het bos als mijn zak. Als jongen heb ik hier verstoppertje gespeeld met m'n kameraadjes. Ik zou dur„ ven wedden, dat de bomen mij kennen. Ik heb ze groot zien worden en zij mij. Goud-gele bladeren dwarrelden om hen heen. Als liefkozend beamend wat die jongen had gezegd. Een vogeltje begeleidde hen, van boom tot boom. Mensen verliezen soms kruimels brood .Ook zag Marie-Anne een eekhoorntje. Dat was schuwer en verborg zich snel aan de achterkant van een tak. De wind ruiste in de kruinen. Raoul plukte voorzichtig een bal pluisjes en trachtte ze in enen allemaal weg te blazen. Toen zei hij als vertolkte hij zijn gedachten van een poos geleden: Ja, we hebben veel gemeen in onze smaak. We zijn „ebenburtige Seele". Vindt je ook niet, dat we dat maar moeten bevestigen, Marie-Anne? Hoe bedoel je? Nou, ik zou zo graag heel mijn leven met je in een bos wandelen. Dat zal toch niet gaan, jö. Het leven vraagt nog iets anders. Dat weet ik wel. Maar vandaag wil ik 't niet weten. Waarom moet er nu een eind komen aan deze middag? „Zo moest ook sterven d'allerschoonste dag, zo schoon als twee niet in één leven rijzen". „Ellen". Je spot. Je doet alsof je me niet begrijpt. Ik begrijp je wel. Maar laten we liever over wat an ders praten, 't Is gevaarlijk, poëtisch te worden in een herfstbos. Zoals je wilt. Later komen we misschien nog weieens op die kwestie terug. V/aarvoor dat uitstel? Nu zijn we jong. Geloof je niet, dat 't verkeerd is, uit te stellen in dergelijke din gen? Wat versta je onder „later"? Morgen?... Dit ogen blik komt nooit weer terug. Jammer genoeg! Mooie ogenblikken zijn zo zeldzaam Jongen, je zegt, dat we jong zijn. We zijn allebei nog veel te jong om te weten wat liefde is. Ik heb ergens gelezen „Verliefdheid is de karikatuur van de liefde". Of 't waar is, weet ik niet. Want ik heb het idee, dat ik de liefde nog niet ken. Hij zweeg. Lang liepen ze zwijgend verder. (wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1970 | | pagina 9