Burger terdege informeren inzake provinciaal
overheidsbeleid
Komende verbindingen voor Tholen zeer'helangrijk
Rijksoverheid vertraagde bejaardenhuisbouw
Kleuren
televisie
Cor van Raay
CHU pragmatisme schiet te kort
Christelijk historisch. juist nu
Hopenlijk worden het negen zetels
Het Nederlandsche Roode Kruis
is maar wat blij met zo'n levende
Fliplandse afdeling
EENDRACHTBODE
Op P.v.d.A. verkiezingsbijeenkomst te Sint-Maartensdijk
Weer nieuwe records: 655 leden, 400
flessen bloed, meer geld
12 maart 1970
l
Ondanks de aanwezigheid van oud-minister CRM Mr. M. Vrolijk
en provinciaal lijstaanvoerder (en gedeputeerde) M. J. van Poelje
inclusief de statenleden C. Hoek en P. A. Roels dreigde tijdens de
P.v.d.A.-wens-in te Sint-Maartensdijk de lokale problemen te do
mineren.
Met name voor wat de bouw van het bejaardentehuis in de Smal-
stad betreft, waarbij het provinciaal dagelijks bestuur traagheid
werd verweten, werd een heftige kritische noot openbaar.
De leiding zorgde er echter voor, dat in de niet zo bijster goed be
zochte politieke bijeenkomst toch ook voldoende aandacht werd
besteed aan het P.v.d.A. verkiezingsprogramma en de wensen voor
komende vier jaar.
Men had van wat wel eens het „rooie
Smerdiek" wordt genoemd, meer belangstel
ling voor de enige politiek vergadering in
deze streek van de PVDA mogen verwach
ten. De vergaderzaal in het nieuwe centrum
was lang niet gevuld en bovendien beperkte
het aantal aanwezigen zich niet tot Smal-
stad-inwoners alleen.
Dat was ook niet de bedoeling. Uit vrij
wel elke gemeente was er, zij het dan een
vrij geringe, opkomst.
De heer P. A. Roels stelde tijdens het
inleidend woord het fcrum aan de aanwezi
gen voor, met name ook het overigens wel
bekende lid van gedeputeerde staten en de
leden van provinciale staten inclusief de
andere kandidaten.
In het kort vatte dhr. Roels het program
ma voor het provinciaal beleid samen, waar
bij democratisering, dus ook openbaarheid,
domineerde.
Democratisering is tegelijkertijd inspraak
bij welvaart en tot het welzijn.
Daartoe stelde de PVDA duidelijk omlij
nende punten samen. Scheppen van ver
scheidenheid in de werkgelegenheid.
Weliswaar voortgaande industrialisatie
maar het tempo daarvan aanpassen aan de
mogelijkheden van de arbeidsmarkt. Her
scholing en omscholing om de mobiliteit van
de werknemer - welke geen mogelijkheid
meer heeft in de land- en tuinbouw - te be
vorderen.
Voldoende afstand van nieuwe woonge
bieden van bestaande of toekomstige groot-
ina..-trieterreinen. Bevordering van een op
timale landschapsopbouw.
Studie van alternatieven voor een totaal
ontwikkelingsplan en woningbouw overeen
komstig de behoefte door bevolkingsgroei,
krotopruiming en sanering.
Bevordering van het sociaal toerisme, voor
zieningen in de toeristische concentraties en
bevordering van winterrecreatie, bevorde
ring van mogelijkheden voor vrije tijdsbe
steding, van sportaccomodaties, volksgezond
heid, verzorging bejaarden, jeugdwerk, drang
vaste oeververbinding Zeeuws Vlaanderen
en Tholen.Zuid-Beveland om maar enkele
zaken te noemen.
BEJAARDENTEHUIS
Gedeputeerde M. J. van Poelje moest al
direct iets van het hart, namelijk de voor
Sint Maartensdijk en daardoor ook voor
vele aanwezigen in de zaal belangrijke zaak
van het bejaardenhuis. Wat hier in de raads
vergadering is gezegd, is voor ons teleur
stellend, zo merkte de PVDA gedeputeerde
op. Immers, in feite is daar gezegd, dat het
kwade trouw is van het provinciaal bestuur,
dat het Smerdiekse bejaardenhuis nog niet
kan worden gebouwd. Als er maar meer kie
zers waren, zou het er wel komen, was on
der andere één van de kwalijke uitlatingen
en dat vind ik bepaald onchristelijk, om het
zo maar te noemen, vervolgde spreker.
Het is bovendien onjuist om maar twee
gedeputeerden verantwoordelijk te stellen,
ook al hebben die via hun portefeuille dan
het meest met de zaak te maken, vond dhr.
Van Poelje.
Het gaat nergens anders om, dan om de
zaak zélf. De sinds 1963 spelende bejaar
denhuiskwestie Sint Maartensdijk, mondde
uit in een niet goedkeuren van 'het betref
fende raadsbesluit door g.s. Dit op advies
van de deskundigen, toen elders in de streek
een tweede bejaardentehuis werd gebouwd.
Sint Maartensdijk had het goed recht bij de
Kroon in beroep te gaan en kreeg twee jaar
later gelijk.
Bij gedeputeerden bestond daarover geen
enkele rancune.
Integendeel het wist nu te kunnen toewijzen
via een landelijke onderstreping.
Op dat moment kwam minister Schut het
bejaardenhuis-bouwvolume te bevriezen en
Zeeland kreeg voor 1,970 slechts 130 bed
den. Daarvan had Sint Maartensdijk er 68
nodig, Goes 160 a 170, terwijl ook Colijns-
iplaat omhoog zit.
Reeds in 1964 werd tot Goes gezegd, dat
het gasthuis niet meer aan de eis voldeed.
Er was toen nog geen andere mogelijkheid,
maar gesteld werd dat men uiterst na 5
jaar moest vernieuwen.
Het is daar een onverantwoorde situatie.
Als er wat gebeurt, vallen er doden. Wat
moesten nu gedeputeerden doen.
Een nieuw tehuis in Sint Maartensdijk of
Goes helpen. Wie draagt de verantwoor
delijkheid?
Het Gasthuis is afgekeurd door de brand
weerinspectie, door de H.I.D. en door de
volksgezondheid.
Ik vraag u niet die verantwoordelijkheid
van ons over te nemen, maar wel vraag ik
begrip.
Als u dan persé een schuldenaar wilt zoe
ken, laat dan het oog eens vallen op minister
Schut, zo besloot de heer Van Poelje dit
onderdeel. Later kwam men er uit de ver
gadering bij het discusie-uurtje nog op te
rug. De heer P. J. Koopman (raadslid) ver
klaarde in het verdere betoog van de spre
kers te hebben gehoord, hoe men enkele ja
ren terug de PVDA leidslieden voor de
voeten wierp te veel plannenmakers te zijn,
maar dat blijkt nu toch een juiste visie te
zijn geweest.
Welnu, ook het Sint Maartensdijkse bestuur
was een plannenmaker. In 1961 was het al
bij herhaling in de raad gekomen om te
denken aan verzorging bejaarden. In 1963
was er overleg met een kerkelijke instantie
voor overname herverkavelingsbarak, die
echter met het oog op brandgevaar werd
afgewezen.
Toen besloot de Smerdiekse raad een
openbaar of zo men wil een algemeen be
jaardentehuis te stichten. Maar ondertussen
ging de bedoelde kerkelijke instantie naar
een andere gemeente.
Kozen PVDA en KVP toen voor het
algemeen tehuis in Sint Maartensdijk, de
CHU en AR op Tholen gaven de doorslag
voor Sint Annaland. Het wordt de laatst
genoemde gemeente niet misgund, slechts
feiten vastgesteld.
Op 6 februari 1968 gaf de Kroon ons
gelijk en nu zijn we weer 2 jaar verder. Dit
laatste werd gecorrigeerd vanachter de tafel
want het bleek 6 februari 1969 te zijn.
Wanneer een ander niet met ons kalf
had geploegd, hadden we hier al veel eer
der een tehuis gehad, was de conclusie van
dhr. Koopman.
Zuid-Beveland heeft meerdere bejaarden
tehuizen en Tholen staat van achter in Mid
delburg. Ik geef het gehele college van g.s.
niet de schuld, maar in elk geval twee
daarvan.
Dhr. Van Poelje: er zijn hier toch twee
tehuizen en daarom ook werd door deskun
digen geadviseerd niet opnieuw een toe
wijzing te verstrekken. We zitten voor de
gehele provincie.
Dhr. Koopman: Ten Anker in Tholen is
alleen maar voor de elite. De heer van Poelje
ontkende ten sterkste dat Tholen achterge
steld zou worden en ging wat verder met
de openheid door te verklaren, dat vier
dagen na het onderhoud tussen het Smer-
dieks gemeentebestuur en g.s. leden een
brief uit Sint Maartensdijk binnenkwam met
een bedankje voor de prettige sfeer waarin
het onderhoud was verlopen. Dat is dan
toch in tegenstelling met wat enkele dagen
later hetzelfde college naar voren brengt in
een openbare raadsvergadering.
Wethouder Kloet herinnerde er vervol
gens aan, hoe dhr. Kaland bij ingebruik
name van bejaardenwoning op Tholen had
aangedrongen op stimulering van de bejaar
denzorg en gedeputeerde Van den Bos zei
bij opening van „De Schutse" in Sint An
naland dat de goedkeuring voor Sint Maar
tensdijk terecht was onthouden.
Het begin van de ellende is ontstaan toen
inplaats van voor Sint Maartensdijk voor
Sint Annaland werd gekozen.
Bovendien was onze jongste informatie,
dat de 130 bedden 1970 reeds aan Goes
waren toegewezen, wat dhr. van Poelje ont
kende.
De heer P. A. Roels vestigde er de
aandacht op, dat g.s. er toch ook wel reke
ning mee mogen houden, dat er in Goes
best gevaar kan zijn vanwege de slechte si
tuatie van het gasthuis, maar dat gevaar
is er voor,. bejaarden in Sint Maartensdijk en
Scherpenisse evenzeer, wanneer ze zonder
behoorlijke verzorging wonen.
„Waarom moet het Gasthuis nu persé
afbranden", was een andere interruptie uit
de zaal. En daarmee liet men het maar bij
deze kwestie, die inmiddels (zie elders in
dit nummer - red.) middels een ministeriële
extra-toewijzing is opgelost.
UW RADIO-TV SPECIAALZAAK
Tholen - Botermarkt 4-6
Bergen op Zoom
Halsterseweg 286 - 290
Eigen gespecialiseerd
service team voor
PHILIPS -ERRES - METZ
Adv. ingez. med.
EXTRA BELANGRIJK
Hierna het doel van de bijeenkomst be
naderend, wees dhr. Van Poelje op de be
langrijkheid van komende verkiezingen voor
de staten.
Belangrijk ook als landelijke graadmeter.
Belangrijk evenzeer voor het komend beleid
in een provincie met een snelle ontwikke
ling.
De kiezer zal daartoe een goed beleid vra
gen en daarop heeft hij (en zij) via haar
stem invloed.
Dhr. van Poelje vatte de hierboven al
gestelde belangrijkste PVDA programma
punten samen, daarbij democratisering en
openheid onderstrepend. De burger dient ge
ïnformeerd te worden door de provinciale
ovreheid en de politieke partijen.
Men kan pas meepraten, als men er wat
van weet en men weet er pas wat van, als
de gelegenheid wordt geboden er kennis van
te nemen.
Véle Zeeuwen kijken wat argwanend naar
de industrialisatie. Welnu, de PVDA is
voorstander van die ontwikkeling. Dat is
geen hobby, maar harde noodzaak. Het
gaat niet om het middel, maar om het doel
de werkgelegenheid. Industrievestiging eist
tegelijkertijd echter waarborgen dat lucht
en waterverontreiniging wordt beperkt. En
dat kan ook, want het is grotendeels een
kwestie van geld (voorzieningen treffen).
Het alternatief van het niet-industrialiseren
is een opnieuw wegtrekken van de bevolking
uit Zeeland. Maar dan ook geen cuturele en
andere speciale voorzieningen en mogelijk
heden. Dan kan er veel niet wat nu wel
mogelijk is.
De PVDA staat volledig achter een vaste
verbinding Zeeuws-Vlaanderen en tussen
Tholen en Zuid-Bevland.
Het is niet voor industrialisatie in het
land van Saeftinge, ook niet in de eerste
plaats om in Reimerswaal zware industrie
te brengen. Er moet voor de komende gene
ratie ook nog wat verantwoording over
blijven.
Iets anders is de vestigingsprocedure. Dat
ligt wat moeilijk door concurrentieoverwe-
gingen. Zeeland zat het provinciaal bestuur
van alle kanten op de nek, toen het niet te
best, niet te vlot ging met de industrieves
tigingen. Nu het komt roepen dezelfde men
sen: stop. Is dat wel helemaal reeël?
De recreatieve ontwikkeling heeft de steun
van de PVDA, maar men moet het niet
direct zien als een bijdrage tot de werkge
legenheid.
Komende 4 jaar zal het gezicht van onze
provincie worden bepaald.
Zorg dat u er bij bent om het mede te
bepalen. Dan zit men goed bij de PVDA
vervolgde dhr. van Poelje, die ook nog
eens wees op de belangrijkheid voor Tholen
van komende verkeersverbindingen.
Het zal niet altijd gemakkelijk zijn, want
door openheid verandert ook de mentaliteit.
Ben ontsluiting Tholen - Zuid-Beveland is
voor de gehele provincie van belang, even
als een overbrugging van het Zijpe al lijkt
de noodzaak geringer door de midden-Zee
landroute. Het zeehavenbeleid moet via het
overleg orgaan definitieve lijnen kunnen aan
geven en daarin ook België betrekken. Dit
alles zal ook dichter bij huis verandering
brengen, ook op Tholen.
Dan moet men zich afvragen of het econo
misch- en maatschappelijk juist is er bij
voorbeeld nog twee busondernemingen op
na te houden in een betrekkelijk zo klein
gebied, dan zal openheid en ontsluiting tot
een andere sfeer kunnen leiden.
Dit alles bij elkaar maakt 18 maart mede
zeer belangrijk. U gaat daarover beslissen.
Laat het een goede beslissing zijn, zo besloot
dhr. Van Poelje zijn betoog.
LANDELIJKE LIJN
Mr. Vrolijk achtte 18 maart toch ook
van landelijke betekenis. Hij wees er op,
hoe mr Wiechel van de VVD vorige week
opmerkte, dat de VVD in het huidige ka
binet de overhand heeft.
Een eerlijke opmerking. Weet u op welk
moment De Block werd uitgerangeerd? Toen
loonpolitieke zaken en prijsbeleid in het
geding kwamen, maar ook toen „Witteveen
op vakantie was".
Volgende week zal er op verzoek van de
PVDA in de Tweede Kamer een interpellatie
zijn inzake de woningbouw. De beperking
Bejaardenhuisvolume ontstond wellicht om
dat anders de Bijstandswet te veel gaat
vergen en omdat er via normale bejaarden
huisjes een gewenst aantal woningen wordt
bereikt.
De politieke schoorstenen roken wat on
regelmatig. Ook bij de PVDA.
Alleen bij de VVD heet het daar geen
last van te hebben.
Confessionele partijen worden aangetast.
De AR wordt in eigen kring zwaar aan
gevallen, maar men blijft nog samen. Ik zou
er gelukkig mee zijn, wanneer men dat ook
binnen de PVDA blijft doen.
D'66 gaat zich op een grote overwinning
voorbereiden, maar heeft geen positieve
keuze gedaan welke richting het uit wil.
Spreker ontkende beslist niet dat ook
de PVDA geen moeilijkheden zou hebben,
maar het is wel altijd de socialistische partij.
Men betreurt uittreding van D'70 omdat
men in feite toch op dezelfde basis denkt.
Mr. Vrolijk hoopte dan ook dat ieder soci
alistisch kiezer zal beseffen, dat het gaat
om vooral een stevige sociale basis voor
allen, die dat behoeven. Die behoefte is er
ook nog volop anno 1970.
JEUGDPROBLEEM
Bij de discusie kwam via de sociologische
student Broekhuijs uit Tholen het jeugdpro
bleem Tholen aan de orde. Hij wees er op,
hoe in dat opzicht de streek nog in bizarre
omstandigheden verkeert.
De enige uitweg is Bergen op Zoom, ook
al niet om over naar huis te schrijven. Een
acute zaak, die op het provinciaal bestuur
lijk hart dient te worden gebonden, vond dhr.
Broekhuijs.
De aanwezige mevrouw van Zanten ver
klaarde dat de jeugd inderdaad recht op
mogelijkheden heeft. Laat het vanuit de
regio worden opgebouwd en het zal over
heidssteun krijgen.
Dhr. Broekhuijs had eerder geconstateerd,
dat de jeugd op Tholen wezensvreemd is
aan vrije tijdsbesteding. Een opbouwwerker
voor de jeugd is dringend gewenst.
Dhr op den Brouw vreesde een verdere
partij-afbrokkeling, nu het ook al roerig is
via D'70. In feite heeft „Nieuw Links"
voor een modaliteit gezorgd vond deze
spreker en het daarmee voor de eenheid
verprutst.
Als ouderen en jongeren niet meer in één
partij kunnen discussiëren, kan er niets tot
stand komen, meende ook mr Vrolijk.
Nog voor het Kamerreces indeling ge
meenten.
Ter sprake kwam ook nog de Thoolse her
indeling. Vertraagd door de motie Bode-van
Beek-Schakel, zo werd gesteld, 'lijkt het nu
toch voor het komend Kamerreces in juni
nog te zullen worden behandeld. Met waar
schijnlijk een KVP amendement (voor een
tweedeling? red.), welke waarschijnlijk geen
meerderheid krijgt, zo verwachtte althans
mr Vrolijk tenslotte op deze via discussie
levende PVDA bijeenkomst in Sint Maar
tensdijk waarbij mede tegenwoordig de waar
schijnlijk toekomstige gedeputeerde C. Hoek
en dhr. Van Overbeeke.
Voor de vierde politieke bijeenkomst, die we in het kader van de
provinciale verkiezingscampagnes beleefden, was er wederom in
het Thoolse verenigingsgebouw een goede belangstelling uit de
streek, ditmaal dan van voornamelijk CHU toegewijden.
Zij hoorden de nieuwe kandidaat E, Ph, Nieuwkerk in zijn maiden
speech, waarbij hij zich toch reeds durfde te wagen aan een prog
nose voor 18 maart en men hoorde eveneens de in CHU Zeeuwse
kringen overbekende fractievoorzitter C. F, van der Peijl.
Ook op deze bijeenkomst kwam er toch ook weer Thools nieuws
uit de bus.
Het statenlid en de Thoolse statenkring-
voorzitter P. W. C. van Westen opende de
vergadering met Schriftlezing en een inlei
dend woord, dat zich beperkte tot het aantip
pen van de belangrijkste aktuele zaken van
het moment.
Belangrijk genoeg echter ook om op 18
maart christelijk historisch te stemmen, vond
dhr van Westen, die hierna het woord gaf
aan de heer E. Ph. Nieuwkerk uit Poort
vliet, nummer vier op de CHU kandidaten
lijst en daarom thans niet alleen zeker van
kandidatuur, maar eveneens van een intrede
in de staten, voorzover het althans de ver
kiezingsuitslag betreft. Dhr. Nieuwkerk ging
iets vertellen over provinciale staten in het
algemeen, de CHU inbreng daarbij en enige
aktualiteiten van het moment.
Hij wenste 18 maart niet te beschouwen
als de dag van de voorverkiezingen Tweede
Kamer 1971, maar vooral om de provinciale
keuze.
Een Zeeuwse provincie, die nu het bo
ven de 300.000 zielen telt, 47 inplaats van
43 zetels zal gaan kiezen. Hoe die verdeeld
gaan worden is op dit ogenblik nog niet
zeker, maar spreker wilde wél een prognose
stellen.
Die 4 extra zetels, welke Zeeland nu
krijgt zullen wel voor D'66 en de PPR zijn,
luidde Nieuwkerk's oordeel.
Voor de KVP met thans 9 en de BP (2)
zag hij een gering verlies. De VVD met
zijn 4 en de PVDA met zijn 1,1 zag hij op
kleine winst zitten. De AR en SGP staten-
vast, dus gelijk, terwijl hij voor CPN, GPV
en CDU in de Zeeuwse vertegenwoordiging
geen zetel zag bezet. Tenslotte de CHU
met thans 8 krijgt er met wat geluk 9. Niet
alleen met wat geluk, maar vooral met in
spraak van ons allemaal in deze laatste week
voor de 18e maart, zo vervolgde dhr Nieuw
kerk.
OOK WAARMAKEN
Ik kan volstaan met naar ons beknopt
verkiezingsprogram te verwijzen en daardoor
meteen al de belangrijkheid van de stem
ming aan te tonen, zo vervolgde het toe
komstig statenlid en daarbij is het een sim
pele zaak een hele lijst met wensen voor te
leggen, maar veel moeilijker zal blijken die
ook te realiseren. Nu mag men altijd wat
meer wensen dan mogelijk is, maar de moge-
lijkheidsgrens zal er toch dichtbij dienen te
liggen.
We kennen ook in ons land partijen met
veel beloften. Zo bijvoorbeeld D'66, die
overigens nog niet al te duidelijk wil zijn.
Alleen trekt ze de openhartigheid van CHU
lijstaanvoerder Kaland in twijfel. Dat zegt
ze dan al vaststellend, dat ze toch geen
gedeputeerde zal kunnen krijgen. Zelfs de
PVDA gedeputeerden zijn niet bizonder ge
tapt in VVD ogen. Wanneer we D'66 in de
landelijke politieke lijn even doortrekken,
mag men concluderen, dat de partij, die bet
duidelijkst wil zijn, het meest vaag blijkt te
wezen.
Spreker meende, dat men de CHU lijst
aanvoerder en gedeputeerde- Kaland eerder
een te grote eerlijkheid dan gebrek aan
openbaarheid kon toerekenen. Menigeen is
er mee bekend, hoe hard deze gedeputeer
de afgelopen vier jaar werkte met zijn porte
feuille o.a. voor aardgas, bejaardenwoningen
en zoveel meer. Dat wil niet zeggen, dat
het alleen dhr. Kaland is geweest, die aard
gas in de Zeeuwse dorpen bracht of bejaar
denwoningen. Natuurlijk komt dat op reke
ning van het gehele college, maar hij was
er inzonderheid bij betrokken.
De Thoolse kiezer mag er op vertrouwen,
dat deze gedeputeerde zo'openlijk mogelijk
voor de dag kwam en zal komen.
In 1966 boekte de CHU op Tholen een
winst van 1.7%, nog niet zo gering. En ver
lies bij de Boerenpartij kon wel weer eens
opnieuw winst voor de CHU betekenen.
Verder is er de afschaffing van de op
komstplicht, wat voor de SGP in zoverre
van betekenis kan zijn, de vrouwen Izelfs niet
meer gedwongen zijn en gehoorzaamheid aan
de overheid verschuldigd door naar het stem
bureau te komen. Het zouden nog wel eens
wat SGP-stemmen kunnen betekenen, al kan
men ook uitgaan van de overtuiging, dat
die vrouwen wel ter stembus kwamen, maar
in werkelijkheid niet hebben gestemd.
REGIONALE ASPECTEN
Daarna kwam spreker tot de meer regio
nale aspecten, die de CHU in haar pro
gramma voorstaat. Zo werd om te beginnen
gestreefd naar spreiding van de kandidaten,
dat wil zeggen uit verschillende Zeeuwse
gebieden.
Kandidaten, die bij verkiezing verplicht
zijn verantwoording in de regio af te leg
gen voor het gevoerde beleid. Kan er nog
duidelijker inspraak zijn?
Een ander belangrijk punt, dat dhr. Nieuw
kerk noemde was de ruimtelijke ordening,
de verbindingen (noodzaak verbinding naar
Zuid-Beveland), het Reimerswaalplan, waar
op Tholen niet meer staat te dringen, meen
de spreker, maar veel eer wil behoren tot
de groene strook, die het steeds was. Een
verbinding met Zuid-Beveland opent trou
wens weer zoveel meer mogelijkheden, dan
alleen maar dichter bij het gewestelijk be
stuur te zijn. Denk maar aan werkgelegen
heid en onderwijsmogelijkheden.
Dhr. Nieuwkerk erkende trouwens, dat
alle partijen die verbinding wel zo snel
mogelijk tot stand gebracht willen zien.
Tenslotte toch nog maar even verwijzend
naar het beknopte verkiezingsprogramma van
de CHU met de mogelijkheid overigens om
het volledig programma toegestuurd te krij
gen, hoopte hij, dat de aanwezigen zouden
doorgeven aan buurman en vriend, familie
of kennis, waarom men CHU stemt.
Niet de opkomstplicht dwingt tot stem
men, maar er ligt de eis van de democratie,
waarom men op 18 maart toch maar een
hokje rood moet maken en om dhr. Nieuw
kerk tenslotte nog eens te citeren: geen be
ter hokje dan van de CHU-lijst, de lijst 3.
LANDELIJKE ASPECTEN
Het Tweede Kamerlid, de heer van der
Peijl meende in dit kader toch even goed
nog eens de landelijke politiek in vogelvlucht
te mogen belichten. Immers 18 maart wordt
dan toch minstens als een zekere graad
meter beschouwd voor wat er ook politiek
landelijk leeft op dit moment.
Gaat men daarbij de PVDA volgen, dan
blijft er geen goed woord over voor het
kabinet De Jong. Dat betekent lang niet
altijd rechtvaardige kritiek. De presentatie
De Jong moge niet altijd even gelukkig zijn,
men heeft ook het bewijs dat er onder dit
beleid een werkloosheidcijfer in februari kon
worden gepubliciteerd, dat lager is dan ooit
tevoren in deze tijd van het jaar.
Het prijsbeleid wordt in de hand gehou
den en de kapitaalmarkt ligt goed. Voor de
dienstplichtigen komt er een verhoging van
de honorering als nooit tevoren en wat is
er al niet gebeurd op het gebied van het
onderwijs, de ontwikkelingshulp, de inter
nationale politiek.
Mag het bouwbeleid kritisch worden be
keken - nu wordt door de oppositie de bouw-
minister weer voor „schut" gezet, onder
tussen moet daarbij ook rekening worden
gehouden met weers- en andere omstandig
heden, die het afgewerkte percentage wo
ningen nadelig hebben beinvloed.
Hierna ging dhr. van der Peijl ook wat
nader in op de uitspraak van D'66 t.o.v. dhr.
Kaland. Hoe heeft D'66 de CHU fractieleider
kunnen beoordelen? Weet men welke invloed
hij had op de totstandkoming van een kern
centrale en een waterfabriek? Op gasvoor-
ziening en bejaardenwoningbouw.
D'66 mag dan dhr Kaland te weinig open
heid verwijten, voor ons allen is hij vol
komen aanvaardbaar. Zijn 4 jarig beleid kan
ieders toets der kritiek glansrijk doorstaan.
Of er moeten vonden worden gezocht.
Herinnerd aan de NIPO enquete van vo
rige week vond dhr. v.d. Peijl de uitkomst
voor de CHU niet teleurstellend. Op het
CHU congres is duidelijk de nieuwe rich
ting aangegeven. Men blijft in de UNIE
elkaar vasthouden en voor wijzigingen open
staan.
Het is heus geen lood om oud ijzer wat
je kiest, het is heus niet eender of je door
de hond of kat wordt gebeten, zo vervolgde
dhr. v. d. Peijl zijn beeldspraak, er zijn
hoge democratische waarden mee gemoeid.
Besef de waarde van een chr. partij. Is het
dan niet juister en moderner het woord
„christelijk" maar te schrappen. Waarom
moet er geloofsovertuiging bij zaken komen?
Is het nog wel aantrekkelijk om op een 62
jaar oude (CHU) partij te stemmen? Moet
het dan niet alles onderste boven worden ge
gooid?
NIEUW EN OUD
De jeugd is immers veel zelfstandiger ge
worden en beter ontwikkeld. Een antwoord
voor dhr. v. d. Peijl was duidelijk en kan
ook voor iedere CH man of vrouw duidelijk
zijn. Hij wees erop hoe betrekkelijk „nieuw"
is. Een vergelijk met de mode achtte spre
ker hierbij op zijn plaats. Daar komt men
immers ook telkens weer in nieuwe vorm
terug op het oude en nu moge het politiek
bedrijven dan geen mode zijn, in dit opzicht
gaat de vergelijking toch wel op, dat nieuw
weer spoedig oud is en oud plotseling in
andere vorm dan meestal, weer nieuw wordt.
Tegenwoordig komt men dan aan met het
pragma'lisme, ook al een modewoord. Men
vergeet echter, dat er altijd dingen over
blijven in de politiek, die niet pragmatisch
zijn te benaderen. Denk maar om de (on)ze
delijkheid.
De CHU zegt en weet bij de gratie Gods
te regeren. Zonder enig beginsel kan het
geen regering zijn. We laten ons daarin niet
meeslepen, vond dhr. v. d. Peijl. Zonder
beginsel kan men het niet stellen.
Nederland en West Europa zijn bezig de
chr. geest te verliezen.
Daarom, meer dan ooit, daarom juist nu,
niet alleen in theorie, maar ook in de prak
tijk de stem op de CHU, een partij die be
wust uitgaat van een chr. opvatting, niet
alleen voor het eigen standje, maar in het
belang van het gehele volk. Tegen de ach
tergrond van het koninkrijk Gods kan men
christelijk historisch stemmen, ja moet men
het juist nu doen, zo besloot dhr. v. d. Peijl
zijn betoog.
OPKOMSTPLICHT
Bij de discussie kwam de vraag naar voren
of het afschaffen van de opkomstplicht na
delig zou zijn voor de CHU. Hoewel het
in dit opzicht afwachten is, werd niet aan
genomen dat het zoveel invloed zal heb
ben. Wordt aangeraden om lid te worden
van een vereniging voor millieuhygiëne in
Zeeland, zo luidde een andere vraag. Een
persoonlijke zaak was het antwoord, al
wordt er door verschillende instanties in het
gewest al heel veel aan gedaan.
Te weinig ethische benadering werd dhr.
Kaland verweten door de heer E. Broekhuys
uit Tholen bij de kwestie schadevergoeding
voor agrariërs in de Kanaalzone Hij kreeg
van dhr Van Westen te horen, dat er met
name in agrarische kring volop vertrouwen
is ontstaan in het provinciaal beleid na een
toelichting door de heer Kaland op een
agrarische bijeenkomst.
De millieuhygiëne kreeg veel aandacht
op deze vergadering, met name via de dis
cussie tussen de heren Broekhuys en v. d.
Peijl. Verder kwamen nog ter sprake de
verbindingen en het jeugdwerk, waarna de
heer Van Westen de bijeenkomst sloot met
dank aan sprekers en aanwezigen.
'Het afdelingsbestuur doet voor 1970 weer
een beroep op u en hoopt dat u uw mede
werking voor honderd procent zult geven.
Niet om het bestuur een plezier te doen,
maar om het leed van de lijdende mensheid
te helpen verzachten'. Met die woorden be
sloot secretaris Bcurkens zijn jaarverslag van
een prachtig Roode Kruis jaar met twee Flip
landse records: voor de veertiende keer het
hoogste bedrag per inwoner in Nederland
met de Roode Kruis collecte en dit ook al
voor de zestiende keer in Zeeland.
Hoofd- en Kringbestuurders waren vrij
dagavond weer graag naar Sint Philipsland
gekomen om die mooie feiten samen met de
Fliplandse Rcode Kruis familie te vieren.
En het was vooral de jeugd die voor een
volle bovenzaal van De Druiventros zorgde
en duidelijk liet blijken dat zij er was. Voor
zitter dokter Menger moest zijn hamer nog
al eens laten vallen om bij de officiële pun
ten en de verloting voor iedereen verstaan
baar te worden. Maar het was tenslotte ook
een beetje feest, waarvoor baron Van Ol-
deneel tot Oldenzeel, eerste ondervoorzitter
van het Nederlandsche Roode Kruis, de
'heer Van Kleef, directiesecretaris van het
hoofdbestuur, kring commissaris de heer Van
Weel en de kringsecretaris van Zeeland,
de heer Minderhoud, naar de milde Flip
landse afdeling gekomen waren.
Ook burgemeester Van Velzen was aan
wezig om getuige te zijn van de uitreiking
van het landelijk, en provinciaal ereteken
voor de hoogste opbrengst van de Roode
Kruis collecte 1969.
BOVEN VERWACHTING
Die campagne 1969 was volgens secretaris
Beurkens weer boven de verwachting:
f 4125,93 of 764 procent van het streefbe
drag (25 cent per inwoner of f 540,-). Er
waren nog meer Roode Kruis activiteiten:
twee chronische zieken uit Sint Philipsland
maakten een boottocht, terwijl er evenals
in 1968 twee donoravonden georganiseerd
werden waarbij men vierhonderd flessen
bloed binnen kreeg. Op oudejaarsdag ont
vingen de chronische zieken en invaliden
een doos met zeep en eau de cologne.
Verder stuurde de Fliplandse afdeling 147
kilo tijdschriften naar het lectuurdepot in
Den Haag. Mevrouw v. d. Vlies-van Dijke
zorgde er voor dat het welfarewerk tot
volle tevredenheid liep.
28 NIEUWE LEDEN
Maar al die goede resultaten waren al
leen mogelijk door de goede steun van de
leden. En de Fliplandse Roode Kruis afde
ling groeit, want vorig jaar steeg het le
dental van 627 tot 655. Verschillende le
den blonken uit als collectant of collec-
trice, maar daarbij was er een Roode Kruis
familie bij uitstek, zoals dokter Menger het
zei. De familie Wagemaker-Tichem kreeg
een bloemetje en een doos bonbons voor
het bijzonder vele werk voor de lande
lijke campagne, le ledenwerfactie en de col
lecte bij het veer Anna Jacobapolder-Zijpe
Jan Bossers haalde het meeste geld binnen
van wachtende mensen bij het veer waar
voor hij een doos sigaren ontving.
NIEUW SUCCES
De penningmeester verduidelijkte nog
eens dat het voor alle takken waar de
Fliplandse afdeling aan meewerkt, een
goed Roode Kruis jaar is geweest. De
campagne en de ledenwerfactie zorgden
voor een nieuw suces met respectievelijk
f 4125,93 en f 1396,00 (f 151,50 meer dan
in 1968). Voor welfarewerk kreeg men
f 824,25 binnen en tijdens de zangavond
in Anna Jacobapolder f 350,00.
Daardoor kon men ook flink wat uitge
ven: f 2062,96 (de helft van de campagne
aan het hoofdbestuur, f 488,60 (35 procent
van het contributiebedrag), welfarewerk,
f 996,69, Jeugd Roode Kruis f 113,86,
boottocht f 310,00, bloedtransfusie f 477,80
kerstgeschenken f 198,00 .secretariaat
f 109,21, propaganda donoravonden
f 214,38, vergaderingen f 746,90, kosten
campagne f 273,15 en contributie f 192,55.
Met nog enkele kleinere posten kwam de
penningmeester op een bedrag van
f 6264,70 aan uitgaven en f 6422,41 aan
inkomsten. Een batig saldo dus van
f 157,71. Met de f 2265,17 van 1968 had
men per 1 januari 1970 f 2422,88.
Vice-voorzitter J. A. Klompe en secre
taris A. W. Beurkens werden bij acclama
tie als bestuurslid herkozen. De heer Beur
kens wordt nu penningmeester
Na de pauze werd er een verloting van
welfare-artikelen gehouden, gemaakt door
mej. Labruyère. Josien van Strien won
het kussen met een geborduurde Henri Du-
nant-schiip erop. Daarna kwamen nog een
paar gezellige uurtjes ,want de Roode
Kruis afdeling was er in geslaagd de film
Fanfare te krijgen. Voor dit lachwerk werd
er nog een kleurenfilm van Bert Haanstra
vertoond over glasblazen.
