Burgemeester Van Boeijen: tijdige bestemming
gewenst
Op Z.L.M. kringvergadering
Boer niet alleen maar grondleverend object
Niet toestaan dat fruitteler blijft creperen
Bietenopslagplaatsen blijven hier onmisbaar
Als het een maximum moet zijnv dan ook een
minimum aardappelprijs
Planoloog Ubbink voorziet Thoolse verstedelijking
Gas-weekend-
service
Fa. P. JANSEN
Aardappelen duur
en schaars
y
Raiffeisenbank „Sint Maartensdijk" was
aan de tien miljoen
WHS verloor op Noord-Beveland
promotiekansen
maart 1970
-13
Mej. P. op den Brouw maakte het „gaatje" vol
Nadat op een enkel onderdeeltje van de
druk bezochte in café Tolrust te Poortvliet
gehouden ZLM kringvergadering reeds in
het vorig nummer werd ingegaan, meet hier
nog wel een wat uitvoeriger verslag volgen
om althans een indruk te geven van belang
wekkende facetten voor de gehele samen
leving, die via een gevarieerde agenda aan
de orde kwamen.
En om de vergadering wat op de voet
te volgen, lichten we eerst het voornaamste
uit de openingsspeech van voorzitter M. C.
J. Kosten uit Tholen.
Hij began na een welkomstwoord met te
wijzen op de in de fruitteeltsector voort
durende moeilijkheden (die inmiddels weer in
een uiterst kritiek stadium is gekomen - red)
Het prijspeil beweegt zich nog steeds op
een zodanig niveau dat daarvoor geen lo
nende fruit-exploitatie mogelijk is, zo stelde
dhr. Kosten. Er wordt van alle kanten bij
de minister op maatregelen aangedrongen
en met niet aflatende energie heeft o.m. de
algemeen ZLM voorzitter ir Prins voor de
fruitteeltbelangen op de bres gestaan en zet
dat werk nog dagelijks onvermoeid voort.
De resultaten zijn nog weinig hoopvol. Dat
men een bedrijfstak die jaren voor de Neder
landse economie van veel belang is geweest
thans laat creperen, dat mogen en kunnen
wij niet tolereren, vond de ZLM kringvoor
zitter.
Zelfs het landschappelijk mooie Zuid-
Beveland dreigt er aan te gronde te gaan.
BIETENOPSLAGPLAATSEN
Een ander facet dat dhr. Koston aan
sneed, waren de geruchten rond het ver
dwijnen van de bietenopslagplaatsen. Vanaf
december is de ZLM kring reeds doende
de laadplaatsen te behouden, aangezien ze
vele jaren een nuttige functie vervulden en
dat nog doen. De fabrieken preferm de zgn.
hardeweg leverantie, maar is dat nu wel
ko-tenbesparend?
Voor de telers zeker niet, met name de
kleine bietenleveranciers zien er weinig aan
trekkelijks in.
Men beschikt niet over voldoende kip- of
zelflossende wagens en een loonwerker kan
zich de aanschaf niet permitteren om dure
wagens te kopen, die alleen voor bieton-
transport geschikt zijn. De verzamellaad-
plaats was de oplossing.
Het harde weg leveringssysteem heeft bo
vendien het bezwaar dat er ingevolge water
schapsverordening geen bieten langs de we
gen of op dammen opgeslagen mogen wor
den en om ze met transportauto's van de
akkers te halen is onmogelijk.
De meeste dammen alleon reeds zijn daar
voor ongeschikt.
De bietenlaadplaatsen hebben bovendien
al meermalen voor de fabriek gefungeerd
als buffervoorraden, waardoor onder slechte
weersomstandigheden de fabriek toch draaide
blijft, ook al stagneert de harde weg le
verantie.
De ZLM kring Tholen en Sint-Philipsland
staat op het standpunt, dat men de bieten
laadplaatsen niet kan missen, zodat men zich
tegen opheffing daarvan blijft verzetten.
AARDAPPELPOLITIEK
Weinig bewondering kon kringvoorzitter
Kesten opbrengen voor het regeringsbeleid
ten aanzien van de aardappelen. Hij herin
nerde er hierbij aan, hoe de minister zelf
reeds begin december paniek zaaide onder
de consumenten door te verklaren dat er te
weinig aardappelen zouden zijn en daarom
zinvol een wintervoorraad aan te leggen.
Het advies van de landbouwminister werd
opgevolgd en het werd een run met gevolg
dat de prijzen nog sterker opliepen dan
ondanks buitenlandse schaarste de export
prijs tevoren had gedaan.
Toen ook de exportprijs verder opliep ver
slapte spoedig de binnenlandse vraag door
een te hoog prijspeil.
Toch vond de regering het om politieke
redenen noodzakelijk de vinger aan de pols
te houden en men creerde voor de zgn. derde
landen (buiten de EEG) een exportvergun-
ninqstelsel, een zekere afremming dus.
De heer Kesten verklaarde geen bezwaar
tegen een dergelijk stelsel te hebben, mits
het beleid ook naar de andere kant wordt
doorgetrokken.
Immers, wat deed de regering toen in 1968
de aardappelprijzen daalden tot een peil, dat
de teler niet eens de verlaadprijs overhield,
laat staan uit de produktiekosten kwam.
Maar toen moest de teler zijn eigen boon
tjes doppen. En als men nu het gemiddeld
prljspe 1 over de laatste 3 jaar neemt, komt
men, dank zij nog de gunstige prijsontwik
keling van dit seizoen, nauwelijks aan de
kostprijs. De voorzitter van het produkt-
schap rekende zelf uit, dat de aardappelprijs
dit jaar zeker f 40,- per 100 kg moest komen
wilde de boer over de laatste drie jaar aan
een redelijke beloning toe zijn.
MINIMUM EN MAXIMUM
Duidelijk is, vond dhr. Kosten, dat alle
partijen gebaat zijn bij een prijs, die zowel
naar boven als naar beneden aan een be
paalde grens is geboden. Het ZLM bestuur
meent dat de regering deze_materie grondig
dient te bestuderen met verwijzing naar het
Engelse systeem, het zgn. patato-board,
waarbij de aardappelprijs vrij is tussen be
paalde (prijs) grenzen.
CULTUURGROND OFFEREN
Het vierde belangrijke punt, dat dhr. Kos
ten in zijn openingswoord aan de orde stelde
sloot, naar later bleek, duidelijk aan op het
onderwerp van de volgende sprekers: toe
komstvisie en ruimtelijke ordening.
In ons land bestaat een steeds groeiende
behoefte aan grond voor niet-agrarische doel
einden.
Tussen 1951 en 1965 is er jaarlijks zo'n
6000 hectare cultuurgrond geofferd en in
1966 en 1967 was dat ongeveer 8000 hec
tare, terwijl tussen 1970 en 2000 zelfs een
jaarlijks verlies van 12 tot 15.000 hectare
wordt geschat.
Nu kan men anderszijds wel gaan stellen
of het zin heeft voor behoud van het agra
risch areaal te werken met de huidige moei
lijkheden in land- en tuinbouw, maar wan
neer men zou moeten afgaan op de ge
dachte Mansholt, dan zcu men nog meer
cultuurgrond (voor veel grotere bedrijven)
moeten hebben.
Is handhaving van de huidige landbouw-
produktie. gezien de overschotten van o.a.
tarwe en boter, nog wel verantwoord?
Snreker achtte het twijfelachtig of andere
landen goedkoper vcedsel kan leveren. Nu
zijn er nog landen met een veel lagere le
vensstandaard. met uurlonen, die een tiende
deel zijn of nog minder van wat hier wordt
betaald maar kwantitatief kan men oo qem
stukken na aan de West Europese behoef
ten voldoen.
De betalingsbalans zou er trouwens maar
bedenkelijk uitzien, wanneer Nederland in
plaats van landbouwexporterend, landbcuw-
produkten-importerend land zou worden.
Thans- bestaat 27% van de export van
Nederland uit agrarische produkten.
De Haagse Post had enige tijd geleden
dan ook beter kunnen vragen hoeveel een
Nederlandse boer bijdraagt aan het in stand
houden van de economie dan de negatieve
vraag „wat kost ens een boer?"
Het behoud van een goed agrarisch pro-
duktie apparaat is een zaak van algemeen
belang.
Het zou dan ook een hoogst ongelukkige
methode zijn om lijnen dwars door agrarische
gebieden -te trekken, zonder enig overleg
en zonder rekening te houden met de speci
fieke eigenschappen van bodem en enderne-
ming. zo kwam dhr. Kosten weer terug op
de planologie.
Als boeren hebben wij er begrip voor dat
een snel groeiend volk ruimte nodig heeft:
voor woningen, voor industrie, voor recre
ate, voor wegen en kanalen. En wij weten
dat dit grotendeels ten koste moet gaan van
cultuurgrond, maar wel dienen belangen
tegen elkaar te worden afgewogen.
De Schelde-Rijnverbinding zal dit gebied
niet ongemoeid laten.
Een vrij groot aantal ZLMers werd reeds
met grondonteigening geconfronteerd.
De totale ontwikkeling mag ons als be
woners in hoge mate interesseren, maar ook
met een versterkte woonfunctie zal de Thool
se en PhiliDlandse land- en tuinbouw het
overgrote deel van de grond blijven ge
bruiken.
Bestemmingsverandering ten algemene nutte
vraagt een zorgvuldige bestudering van de
landbouwkundige positie in ons gebied. De
landbouw zal de autoriteit van de bekwame
en zorgzame bestuurder zeker aanvaarden,
niet echter de autoritaire regent die hem
slechts als grond leverend object ziet. Tot
dusver mogen we volop tevreden zijn over
de wijze waarop wijzigingen in ons gebied
tot stand zijn gekomen.
Moge dat goede overleg worden besten
digd. zo besloot dhr. Kosten zijn openings
woord.
BERGEN OP ZOOM
TEL. 01640- 53 47 OF 41 68
BELANGRIJKE WOONFUNCTIE
Dr. ir H. W. Ubbink, planoloog bij de
Zeeuwse PPD zette in grote lijnen uiteen
wat de gedachten zijn over de ruimtelijke
ordening van Zuid-West-Nederland, waar
van Tholen een „groen" onderdeel uitmaakt.
Zonder recreatie-wonderen te verwachten,
zag spreker ook in deze sector wel een ver
dere ontwikkeling.
Wanneer het Reimerswaalplan nog eens
wordt uitgevoerd, hetgeen overigons aan
deze kant van de Oosterschelde nog lang
geen zekerheid is, zou dat voor Tholen wel
betekenen, dat het een belangrijke woon
functie krijgt. Men zal dan niet met duizen
den, maar zelfs met een toename van tien
duizenden inwoners mogen gaan rekenen,
meende de heer Ubbink.
TE VEEL VAN HET GOEDE
Hierop aansluitend vroeg de tweede spreker,
burgemeester J. E. van Boeijen uit Tholen
zich af, of ons gebied met het Reimerswaal
plan pal tegen Tholen aan, niet te veel van
het goede krijgt. Hij hoopte met dhr. Kosten
dat dit gebied overwegend agrarisch mag
blijven.
Op het bestuurlijk vlak leek hem verande
ring van mentaliteit wel nodig, wanneer
men gaat denken aan planologie. We starten
in ons land steeds vanuit een beperkte ruimte
Dit was een grote kop In het dagblad
„Het Vrije Volk" van 10 december
van vorig jaar en op dat ministerieel
onrust zaaiend bericht deelde dhr.
Kosten in zijn openingswoord tijdens
de ZLM kringvergadering te Poort
vliet. Terecht, zoals blijkt uit het
verdere van dit bericht in genoemd
dagblad. Met als onderkop „in voor
jaar mogelijk tachtig cent per kilo"
werd de consument als het ware op-
gezwiept tot kepen van aardappelen.
Het gevolg van een ministeriele uit
lating.
„De aardappelen wordt in Nederland
schaars en duur. Grote gezinnen doen
er goed aan, extra aardappelen in te
slaan". Deze raad heeft de Neder-
landre minister van Landbouw, Lar-
dinoi gisteren gegeven in Brussel waar
de EEG ministers vergaderen", zo
stond er verder in genoemd bericht,
waarin we dan vervolgens lezen:
„Aardappelhandelaren hebben voor
speld, dat in het voorjaar de prijs
van één kilo tot tachtig cent of meer
kan gaan oplopen. De Nederlandse
consument betaalt nu al vijftig cent.
In heel Europa heerst een aardappel-
schaarste. De oorzaken: de droge,
hete zomer; Polen, de aardappelleve
rancier bij uitstek, koopt grote hoe
veelheden op in de EEG-landen.
Frankrijk en België hebben al maatre
gelen genomen om de aardappelen
binnen de eigen grenzen te heuden.
Nederland heeft nog niet ingegrepen
vooral omdat de Nederlandse han
del nu nog belang heeft bij een zo
vrij mogelijke markt binnen de EEG.
Vorig jaar zijn vele speculerende
aardappelentelers met hun voorraden
blijven zitten.
In ons land is dit jaar tien procent
minder geoogst dan vorig jaar, toen
de opbrengst royaal uitviel. Vele lan
den in Europa, die zelf door de droog
te een schrale oogst beleefden, klop
pen nu aan bij Nederland.
Zelfs de DDR, die anders zijn aar
dappelen in Polen koopt, stroopt hier
de markt af.
Aardappelexporteurs schatten dat
op 1 december al 60.000 tot 80.000
t:n méér verkocht was dan vorig jaar
De boeren houden geen uitverkoop
van hun voorraden, omdat zij er van
uitgaan dat de prijzen nog zullen
oplopen.
In kringen van exporteurs wordt
beweerd dat de prijzen nu al eens
zo hoog zijn als vorig jaar om deze
tijd.
De overheid kan de prijsvorming be-
invloeden, zo zeggen de aardappel
handelaren. Zij wijzen er op, dat er
in EEG-verband voor aardappelen
geen garantieregeling bestaat, zoals
voor zuivelprodukten. De overheid
staat daarom in deze aardappelkwestie
vrijwel buiten het spel van vraag en
aanbod, aldus het bericht in Het Vrije
Volk.van 10 december 1969.
stelde de burgemeester, waarin zich steeds
meer gaat afspelen. Er is ruimte nodig voor
meer woningen, voor meer industrie, voor
meer recreatie. Aangezien die ruimte zeer
schaars is, betekent het een haast inmense
opgaaf daarop de juiste toekomstvisie te
hebben.
Men zal moeten afrekenen met de gedachte,
dat men baas in eigen huis is, want wij
hebben opdracht te voorzien in ruimte voor
anderen. Wanneer wij gebruik maken van
voorzieningen in bijvoorbeeld Bergen op
Zoom, menen we nog vaak, dat men bi]
ons toch maar niet in huis moet komen.
Tholen en Sint Philipsland zullen zelf
moeten meedenken over de taken, die te vol
brengen zijn.
Anders zou de ontwikkeling wel eens in
een richting kunnen gaan, die ons zal be
rouwen. Men dient naar een behoorlijke aan
sluiting te zoeken tussen wat er gaat komen
en rekening te houden met mogelijk- en
onmogelijkheden, vond de Thoolse burge
meester.
GEZAMELIJK
Hierna sprak de heer C. P. J. van Iwaarden
uit Kloetinge nog over de grondverwer
ving. De ontwikkelingen in Bergen op Zoom
spelen zich af buitien het Thools gebied en
men kan er moeilijk invloed op uitoefenen.
Toch moet men tijdig inspraak zien te krijgen
meende de heer van Iwaarden. Er is geen
grondverwerving mogelijk zonder dat de
belanghebbenden daartegen bezwaar kunnen
maken.
Bij het huishoudelijke gedeelte waren de
heren A. C. Breure te Sint Maartensdllk. J.
de Rijke te Poortvliet. M. M. Punt te Oud-
Vossemeer en C. E. W. Steendijk te Sta-
venirse als bestuurslid herkozen, nadat re
kening en begroting waren goedgekeurd.
Bij de rondvraag kwam de 1 op 4 aardappel
regeling in het geding, waarover vorige
week reeds een en ander naar voren werd
gebracht.
Bij elkaar een drukke middag voor de vele
ZLMers in Tolrust.
Eind januari, om precies te zijn de 28ste,
werd op de Sint-Maartensdijkse Raiffeisen
bank de tien miljoen gulden aan spaargelden
overschreden.
Het heet nog altijd een 'mijlpaal', aangezien
daarvoor nog geen ander, meer hip woord is
gevonden.
Dat neemt niet weg, dat er een klein feest
je was op de Bank toen die streep was be
reikt.
Op 12 februari werd onder leldmg van de
voorzitter van het bestuur de heer G. D.
Kloet in een gecombineerde vergadering met
de raad van toezicht, personeel en enkele
genodigden het feit voor de bankhistorie
vastgelegd.
Gememoreerd werd hierbij hoe de in 1914
opgerichte bank in de Smalstad enkele moei
lijke jaren beleefde. Een zogezegd niet onbe
zorgde jeugd. En aangezien daarop de be
ruchte dertiger jaren volgden, wijzen de no
tulen uit dat de schooljaren van deze bank
nimmer zorgeloos zijn verlopen.
De eigenlijke groei begon aarzelend in de
bezettingsjaren, zodat in 1944 het eerste mil
joen aan spaargelden werd overschreden.
Een snellere uitbouw zag men echter vooral
vanaf 1958, zodat men in 1963 toe was aan
de vijf miljoen. Tussen 1963 en 1969 ging het
als het ware met sneltreinvaart in vergelijking
met de eerste tientallen jaren.
Op 31 december van vorig jaar (1969)
was na de rentebijschrijving de tien miljoen
nog net niet bereikt, hoewel er dat jaar een
besparing werd genoteerd van niet minder
dan 922.000,En die spaarzin neemt niet
af. Eind februari, dus vorige week, was men
inmiddels weer al aan de f 10.300.000,, ge
komen. Het totaal aantal spaarders bedraagt
2860.
Tijdens de wat feestelijke bijeenkomst ont
ving Mej, P. op den Brouw uit handen van
voorzitter Kloet een couvert met inhoud voor
het afronden van de tien miljoen spaargelden.
Ook werd een enveloppe met inhoud aan
geboden aan Dhr. M. Moerland en Mej. L.
van den Berge, die respectievelijk een storting
voor en na Me), op den Brouw verrichtten.
Er waren voor de verraste spaarders ook
felicitaties en bloemen bij en tenslotte bleef
men nog wat gezellig napraten.
Op de foto voorzitter Kloet met het ge
schenk voor Mej. op den Brouw.
Over brede linie is er afgelopen weekend
weer eens gevoetbald.
In de vierde klasse B werd allem Chris-
landia - Smerdiek afgelast en in de vierde
klasse G ging alles door. Ock in de afde
lingen waren er maar geringe opschortingen
Daarom te beginnen met
DE UITSLAGEN
Wissenkerke - WHS 2-0
Nieuwland - Hoek 0-3
Veere - Kapelle 0 -
Kloetinge - Yerseke 2-4
Vierde Klasse G:
Vosmeer - SVC 2-0
Grenswachters - Halsteren 3-0
Cluzona - F.C. Bergen 0-3
Oudemolen - Kaaise Boys 1-2
Divo - Virtus 2-1
BSC - Odio 1-0
lsté klasse A:
BWR - Post Boys 0 - 6
The Gunners - Olympla 1-2
Tholense Boys - Sprang II
SSC II - Kcgelvangers afg.
HNC - DVO afg-
JPS - Rust Roest 0 - 1
Tweede Klasse:
Dinteloord II - SPS 1-2
Seolto II - ONI 0-2
Smerdiek II - PTT 7-1
DEB - Good Luck II 3-1
FCH - Chrislandia II 3-1
FSV - Vrederust -2
Derde Klas A
DVO 2 - FSV 2 4-1
Kogelvangers 2 - WN 2 1-2
Chrislandia 3 - Smerdiek 3 afg.
Tholense Boys 2 - BWR 2 1-0
SPS 2 - NOAD afg-
Derde klas B:
WHS 2 - VVN 3 2-1
Vrederust 3 - Tholense Boys 3 2-4
WC - Dinteloord 3 9-3
Stavenisse 2 - FSV 3 2-2
Kogelvangers 3 - BWB 0-3
Junioren
Cluzona A - WHS A 2-1
NVS - WHS B 9-3
WINST VOSMEER
In de zaterdagse vierde klasse ging WHS
in het Noord-Bevelandse Wissenkerke ten
onder. Dat kan ook de sterkere overkomen.
Het feit ligt er, want WHS was op alle
fronten sterker, behalve op het maken van
doelpunten. Veertien hoekschoppen tegen
over 4 voor de gastheer bevestigde het WHS
veldoverwicht, maar de uitslag van 2 - 0 in
het voordeel van de thuisclub is beslissend.
Voor WHS wellicht vergaand beslissend
want het raakte hiermee vier verliespunten
achter op het lustig toekijkend Smerdiek. dat
niet in Heiningen kon spelen. Het was een
forse wedstrijd in Noord-Beveland, maar ner.
gens onsportief. Wat moet men doen tegen
een flexibele voorhoede als WHS heeft: de
verdediging zo sterk mogelijk maken en fikse
mandekking toepassen. Deze goed uitgekien
de taktiek lukte Wissenkerke volkomen. Het
liet zich niet verleiden tot opdringen en
WHS liet zich niet komen om voor een ope
ning te zorgen. Het bleef met overigens goed
voetbal opdringen.
Het breidde tot voor het doel met zelden
een voorzet die een andere, wel eens vrij
staande kant bereikte. Van man tot man,
aardige tikjes, goede combinaties, maar een
hermetisch gesloten doel van de tegenstander.
Met daar nog een uitstekende doelverdediger
als laatste beletsel. Enkele Wissenkerkse uit
vallen brachten verrassing. Om te beginnen
toen een WHS verdediger de bal niet uit het
doel kopte, maar toelopend de hoge bal met
de hand bewerkte, een terecht toegekende
strafschop bracht Wissenkerke op 1-0. Het
was nog tien minuten voor rust en met dit
WHS elftal leek er nog niets verloren te zijn.
Het pakte anders uit. Wissenkerke gaf ach
terin geen krimp, ook niet in de tweede helft.
Men ontsnapte soms aan adembenemend ge
vaar, maar men ontsnapte. Dat Wissenkerke
er tien minuten voor het einde uit een wat
verwarde situatie nog 2-0 van maakte
maakte in feite n;et zoveel, maar wel vol
doende uit om de Wissenkerkers aan te spo
ren nu maar elf man voor het doel samen
te trekken, dan was er zeker geen doorkomen
meer aan. En dat was inderdaad het geval.
Met maar 5 wedstrijden meer te spelen kon
WHS in de huidige stand de twee punten
niet missen. Niet dat theoretisch hiermee elke
promotiekans is verkeken, maar het kreeg
Yerseke in het kielzoq en Smerd-ek heeft 4
verl'espunten minder. De promotiekansen van
de blauwen zijn hiermee duidelijk gestegen.
Men kan een stootje verdragen, al is het niet
te veel en van de opvolgers is het nu al ze
ker, dat ze niets meer kunnen incasseren,
zonder vrijwel elke noq overblijvende kans
te moeten prijsgeven. Dat was de verrassing
van zaterdag, al kon ieder op zijn vingers na
gaan dat de uitwedstrijd voor WHS niet
gemakkelijk zou zijn. Maar dit op zichzelf
goed spelend elftal heeft in het merendeel
van de uitwedstrijden nog weiniq uitzonder
lijke prestaties laten zien. Daarvan zijn vier
qelijke uitslagen en twee verloren wedstrij
den het complete bewijs. Het duurt niet zo
heel lang meer of het is bekeken.
De Vosmeerse zuster 'deed het beter dan
WHS na de winterse rust. En dat was te
meer prettig, nu Jan Verriien aan zijn 350ste
en Ko Hommel aan zijn 300ste wedstrijd toe
was. Tegenwoordig wordt dat allemaal keu
rig geregistreerd in tegenstellinq met vroeger,
toen men het zo nauw niet nam en het er
vooral administratief allemaal zo maar een
beet'e bij h'ng.
Vosmeer liet tegen SVC een pittig partljtie
voetbal zien, ook al had het de eerste helft
de wind in het gezicht. Men draaide zich
warm en had merendeels het heft in handen,
waarom dan ook de na een half uur geno
men voorspronq ve-diend was. De jub'leren-
deHommel gooide de uitbal zover hij kon en
bereikte de vrijstaande Jan Verreijen, die er
weer eens op ouderwetse manier de schoen
tegen kon zetten: 1 - 0.
SVC gaf aardig partij, maar Vosmeer
bleef toch baas. al bleef die voorsprong ge
ziet er in beide
vierde
klasse
nu
zo uit:
Smerdiek
12
10
0
2
20
35-13
W.H.S.
13
7
4
2
18
35-15
Yerseke
13
6
4
3
16
30-22
Hoek
12
7
1
4
15
22-11
W issenkerke
13
6
2
5
14
18-18
Chrislandia
12
6
1
5
13
15-21
Kloetinge
13
5
3
5
13
17-19
Kapelle
13
4
2
7
10
14-24
Nieuwland
13
1
2
10
4
3-22
Veere
12
1
1
10
3
6-30
Kaaise Boys
12
8
3
1
19
29-11
Cluzona
12
5
4
3
14
15-15
Grenswacht.
11
5
3
5
13
24-18
Oudemolen
12
4
5
3
13
20-22
DIVO
12
4
4
4
12
20-20
FC Bergen
11
4
3
4
11
15-17
Vosmeer
12
3
5
4
11
19-19
BSC
12
4
3
5
11
19-20
SVC
12
4
3
5
11
15-19
Halsteren
11
4
2
5
10
12-15
ODIO
12
1
6
5
8
12-18
Virtus
11
2
3
6
7
17-23
ring, SVC bleef niet zonder kansen, maar het
duurde telkens lang genoeg om de thuisclub
verdedigers de gelegenheid te bieden in te
grijpen, al was het soms op het nippertje de
Vosmeerse doelverdediger. Het werd span
nender, naarmate de speeltijd verliep. Elke
SVC aanval werd nu met grote spanning
door de supporters gevolgd. Horloges werden
even vaak bekeken, dan ballen ingegooid.
Toen echter in de voorlaatste minuut Pim
van Dijke er 2 - 0 van maakte was er een
volmaakte opluchting. Vosmeer had met ver
diende resultaten de middenmoot bereikt. Het
THOLENSE BOYS
SPEELDE GELIJK
Bijzondere verrassingen deden zich in de
eerste klasse niet voor, nu men zaterdag weer
begon met de nog dik twee maanden compe
titievoetbal af te schrijven. Daarbij sleepte
Tholense Boys er op eigen terrein een punt
uit tegen het toch wat lager geklasseerde
Sprang 2. Daarom toch eigenlijk een wat te
leurstellende hervatting na de rustpauze voor
de Tholenaren. Temeer omdat de winst er de
tweede helft volop inzat. De start was bij de
thuisclub niet zo gemakkelijk. Men had moei
te met de wind en ook met de fel op de bal
zittende tegenstander. Na wat wederzijdse
verkenningen en een langzamerhand wat ster
ker druk van de Tholenaren viel het eerste
doelpunt toch aan de andere kant. Een wat
aarzelend ingrijpende verdediging liet wat te
veel Sprangse vrijheid en het was 0 -1
Daarna zat de thuisclub er wat feller op en
er kwam een kwartiertje aardig voetbal uit
de Thoolse schoen en toen Van de Velde in
vrije positie een Hal k-eeq toegespeeld was
het gelijk: 1 - 1Zo bleef het tot aan rust met
nog enkele zij het niet direct open kansen
aan belde kanten.
In de tweede helft leverde Tholense Boys
met de wind in de rug een sterker druk uit op
het Sprangse doel, maar de afwerking bleef
uit. In die periode had men de overwinning
veilio moeten stellen en dat leek ook te gaan
gebeuren, toen op goed aangeven van Van
der Vlies vanaf links Kousemaker de kans
kreeg 2-1 aan te tekenen. Men drukte nog
wel even door, maar "het zakte te snel af bij
de thuisclub en daardoor kreeg de tegen
stander weer meer vrijheid. Dit is bi) de
Sprangse reserves altijd riskant, want men
geeft het zomaar niet op. Handig werd van
een tweede verdedlgingsfout gebruik gemaakt
en het was 2 - 2. Ook het laatste kwartier
waren er voor de Tholenaren weer kansen,
maar het valt hen moeilijk doelpunten te ma
ken. Zo was er voor de Sprangse reserves
tenslotte toch het voordeel om bij deze uit
wedstrijd een punt te veroveren.
Belangrijk was ook de ontmoeting tussen
de koplopers JPS en Rust Roest. Op eigen
terrein was JPS de beste winstkans toebe
dacht. maar het pakte anders uit, al had de
thuisclub over het algemeen een veldover
wicht. Een uitval -bracht de Eindhovenaren
op 1 - 0 en dit werd, zij het soms met kunst
en vliegwerk. n!et meer prijsgegeven. Het be
tekende tegelijkertijd dat Rust Roest de lei
ding van de Tilburgers overnam.
Post Boys bleef goed in het kielzog en klopte
BWR, dat aanvankelijk zelfs nog promotie-
adspiraties koesterde met 0-6.
