Voornemens
Schone lei
Jan Overeenkom met
O TJDE JAARS,, KRETEN" en
NIE WJAARS VER WA CE TING
26ste jaargang no. 6
30 december 1969
Nieuwsblad voor de streek Tholen en Sint Philipsland
Hoofdredacteur uitgever G. Heijboer, Tel. 01665-375
Postgiro 12.44.07 Eendrachtbode - Tholen.
Eendrachtbode - Postbus 5 - Sint Annaland
Abonnementsprijs f 4,50 per half jaar, per post f 5,50.
Sluitingsdatum advertenties: dinsdagmiddag. Adv. prijs f 0,15 mm -f- BTW.
Verschijnt elke donderdagmiddag
Losse nummers 25 cent
Spierinkjes tlm 20 woorden f 2.50 BTW.
Zonder echte resultaten van tradities te overschatten, zien we
evenmin, waarom alle goede gewoontes op de grens van 1970 over
hoord zouden moeten. Die tendens zit er wel in. Enerzijds om tot in
alle onderdelen van het leven ernieuwingen te willen doorvoeren,
anderszijds om te willen aantonen, dat men zo tegen de laatste kwart
van de twintigste eeuw aan, tot de verlichte mens wil worden gere
kend. Tenslotte ook vanwege de teleurstelling van het werkelijk
zichtbare resultaat van die goede gewoontes. Niettemin ontkomt oud
noch jong, op welke manier men het ook tracht te camoufleren en
dat is lang ook niet altijd oprecht aan de wat melancholieke stem
ming, clie de scheiding van het oude en het begin van het nieuwe
jaar brengt.
En daarbij is men door die wat geraakte gevoelens geneigd tot
goede voornemens, hetzij uiterlijk gesteld, hetzij innerlijk overdacht.
Op welk moment van het leven dat ook is, ook niet op oudejaars
avond, kan men kwaad zien in goede bedoelingen en goede voor
nemens. Het uur van de jaarwisseling is zo'n moment bij uitstek.
We gaan het beslist anders doen in het nieuwe jaar, zonder direct te
willen bekennen tijdens de voorbijgegane twaalf maanden te hebben
gefaald. Goede voornemens, die met cle regelmaat van een jaarwis
seling worden herhaald.
De leerling bedoelde het goed, maar toch waren zijn antwoorden
fout en de examinator telde alleen de fouten. De chauffeur bedoelde
het goed, maar per ongeluk trapte hij op het gaspedaal inplaats van
op de rem.
Het gaat eigenlijk niet om onze goecle bedoelingen, maar om de
wijze waarop we het er afbrengen.
Zo gaat het ook met alle goede voornemens. De leerling is beslist
van plan de voldoende te halen inplaats van de drie die nu op zijn
rapport prijkt. Maar dan heeft hij aan een voornemen niet genoeg,
dan moet hij ook de kennis en wilskracht voor die voldoende hebben.
De werknemer is van plan werkgever te worden. Dan heeft hij ook
niet genoeg aan het goede voornemen. Hij zal beslist ook andere
gaven moeten hebben dan hetgeen hij tot dusver toonde.
We nemen ons zelf voor niet meer te roken, niet te veel te drin
ken, een betere leefwijze, nog meer of eens wat meer voor de naaste
te doen, we nemen ons misschien zelfs voor niet meer te zullen zon
digen. Maar bij dit alles hebben we evenmin genoeg aan een voor
nemen. Voor het laatste is er zelfs een nieuw hart nodig. Via een
goddelijke transplantatie.
Het is goed om aan de vooravond van een nieuw jaar stil te staan
en te beseffen dat dit werkelijk nodig is. Maar bij dat besef mag het
niet blijven. We zullen een nieuw hart moeten vragen aan Hem, die
het kan en wil geven.
Dat goede voornemen zal meer zin hebben dan welke andere ook.
Het accent kan eens wat worden verlegd. We hebben na 25 jaar
Eendrachtbode niet geheel of eigenlijk nog helemaal niet gebroken
met de traditie om in het Oudejaarsnummer wat herinneringen op
te roepen aan wat voorbij ging. Op meerdere pagina's van deze
weer dikke krant vindt u in beeld en geschrift overzichten of her
inneringen. Is het een herinnering aan mensen, dan zijn we geneigd
op dit uur mild te oordelen, hoe hard we misschien in het leven te
genover elkaar hebben gestaan. In feite is die mildheid dus te laat
gekomen. Gaat het over gebeurtenissen, dan blijven we zelfs bij een
terugblikken nog oordelen over harde feiten. Dat tekent de mens
zelfs tijdens een milde oudejaarsstemming. Zo zijn wij. Over de
dingen denken wij nogal somber; over de dragers van de dingen,
de mensen wordt het oordeel goedgunstig, wanneer zij de wereld
der dingen hebben verlaten. En in situaties als deze, bij een terug-
bikken, onderkennen we de onvolkomenheid, zo niet de slechtheid
van wereld en mensheid. Juist vanwege dat tekort schieten tijdens
het ogenblik van de mogelijkheden, juist vanwege de mildheid op
het moment dat degenen voor wie we het nu pogen te zijn, er niet
meer door gebaat zijn.
Naar waarheid is de geschiedschrijving over een jaar telkens
weer opnieuw een erkenning van menselijke onvolmaaktheid.
In die situatie sluiten we ook een jaar af van nieuwsvoorziening
van en voor onze streek. Nieuwsgaring was er intensiever dan ooit
tevoren, nieuwsbrenging uitgebreider dan ooit tevoren. Het bewijs
daarvan ligt in de 674 pagina's met inbegrip van dit oudejaarsnum-
mer, waarmee we in 1969 de Eendrachtbode hebben gevuld. Daar
onder was dan nog de bijzonderheid van het kwarteeuw jubileum.
Velen die met ons zijn kunnen beginnen, zijn niet meer in de ge
legenheid dit oudejaarsnummer met ons te eindigen. Wanneer ieder
rondom zich kijkt en dat is met name in onze kleine gemeen
schappen mogelijk ziet hij of zij lege plaatsen. Akelig lege plaat
sen. Schrijnend lege plaatsen. Onvervangbare leegten en al lang
weer vervulde vacatures.
Geslagen wonden, maar ook al weer vergeten streekbewoners.
Mogen we die allen nog eens in uw herinnering oproepen. Ze waren
met ons, van ons, deden veel nabij of wat verderaf voor ons, maar
nu moeten we het zonder hen doen.
Er was evenzeer een komen dan gaan. Bracht dat gaan rouw, het
komen vervulde met vreugde. Er waren jubilea, er was ook op het
maatschappelijk en sociaal terrein veel reden om ook op dit moment
daarvoor dankbaar te zijn.
(Zie Slot, le kolom pagina 2)
Wel lezer, vraagt u mij nu weer,
Dit jaar een nieuwjaarswens te schrijven?
Dan is 't al vijf en twintig keer,
Ik kan nu haast niet achterblijven.
Een jaar trok weer aan ons voorbij,
met 'n rij van wisselende dagen.
Die zo verschillend konden zijn,
met al hun eisen en hun vragen.
Er is zo veel dat snel vervaagt,
zo véél, dat altijd bij zal blijven,
En in ons eigen levensboek,
zijn naam voorgoed is neer gaan schrijven.
Die oudejaarsavond... zo te saam,
om wat voorbijging te gedenken.
Daar is het lief, daar is het leed.
Zo veel herinneringen wenken.
De tijd snelt voort van dag tot dag
en maand na maand zinkt in 't verleden,
zodat negen en zestig ook
als in een oogwenk is vergleden.
En toch!wat is er veel gebeurd.
De wereld gonsde van geruchten,
Ook veel, wat 't beeld zo donker kleurt.
De oorlog doet Viëtnam nog zuchten.
Nog zijn er kinderen ondervoed.
Denk maar aan jonge Biafranen,
In Griekenland de führers-knoet
Op 't kerstfeest zegt de wereldamen
Dat is dan schijn, geen werkelijkheid.
In 't Midden-Oosten nog gestreden.
De Gaulle heeft nu maar 'non' gezeid.
En Pompidou is aangetreden.
Twintig juli, hoe kon 't bestaan
Stapte Armstrong, zonder falen,
Als d'eerste mens zo op de maan.
De wereld kon weer ademhalen.
Toen zakte plots de Franse franc.
Daarna stegen de Duitse Marken.
En Nasser is wel bruingebrand
Maar dom als 't Pekinese varken.
De Rus... de Tsjech gepenetreerd,
En Nixon leidt d'Amerikanen,
Kiesinger... veraltereerd
Nu Brandt een doorbraak wist te banen.
Zo was het over 't wereldrond,
Soms rassenrel, soms new look stunten,
nog lang niet overal gezond,
Al won de ruimtevaart op punten.
In het eigen landde Bétéwé
die vele tongen deed beroeien.
Het kostte mij de portemonnee
en die van andere burgers, boeren.
Er was veel sex en véél was bloot,
Die 't orthodox gevoel deed schokken.
Belastingaanslag bleef nog groot
Wie wat verdient, die moet ook dokken,
't Gestaag uitbreidend vorstenhuis,
Maakt van De Jong 't omroepmeneertje,
die met gelukwens voor de buis,
herhaalt: nou, tot het volgend keertje.
Die ooievaar vliegt nog niet weg.
Straks een Oranje-elf formeren.
Heeft Feijenoord-Ajax dan soms pech
Dan laten we 't diè ELF proberen.
Op hèt politiek terrein,
maakte RECHTS en LINKS wel brokken
Ik ben van al die duidelijkheid
hoegenaamd nog niet geschrokken.
Hoe zou het met de Achttien gaan?
Hoe met de linkse Radicalen?
Die smokkelt Beernink naar de maan.
Moet Vondeling ze maar gaan halen.
Boer Barend zou de harde lijn,
Van de belasting eens verlichten,
maar Witteveen zei: nou geen gijn
We gaan het VOLKERAK eerst dichten.
Fietskampioen, Harm Ottenbros,
die fietste Eddy van de sokken
Niet Feijenoord lootte zich de klos,
maar PSV zit met de brokken.
Cees Verkerk werd tweede man,
Na Noorse Fornaes op de schaatsen,
Hoe die Ank Reijnders zwemmen kan,
Die zie ik zich nog eerste plaatsen.
Een bus viel in Dinantse Maas,
dat kostte twintig man het leven.
De Papoea wil eigen baas
Maar dat is hem ook niet gegeven.
Een prijzenstop werd opgelegd,
De Barendrechtse brug verdwenen.
Nee, niks van 't Maagdenhuis gezegd.
Dan schop ik tegen zere schenen.
In ons GEWEST en eigen STREEK,
was er ook veel te beleven.
Luchtvervuiling, zo het leek,
deed industrie-grondvesten beven.
Een kerncentrale wordt gebouwd.
Straks gaan we weer de STATEN kiezen,
't Zij nieuwe of ons al vertrouwd.
Wie gaat er winnen, wie verliezen?
De Thoolse juun, die riep: 'hoera!'
Een ongekende prijs, sinds eeuwen
Ons gewest telt nu... ra... ra?
Meer dan driehonderdduizend Zeeuwen.
Op Tholen was de groep van Achttien,
Ook nog niet direct op dreef.
Veel beter ging het met de ratten,
Die lagen na een klopjacht scheef.
De Alvantho-piepers groeiden,
Het weer, de prijs, het was enorm!
Vergeefs was 't dat dc appels bloeiden,
De fruitprijs pet, de zon in vorm.
De ZLMer Piet van Westen,
Gaf zijn voorzittershamer af
Het rijk blijft onze vissers pesten,
Geen schaavergoeding, dat is laf.
Een nieuwe Thoolse brug op peilers,
Is ook het volgend jaar gereed.
Meer samenwerking van de 'veders'
De hengelaar had ook vaak beet.
Centrale werkplaatsbouw in Tholen
Een DAM wellicht naar Philipsland
En in een veiling werd gestolen
Een boerderij is uitgebrand.
Politie Westdorp is vertrokken,
Belasting-inning, die verdween.
De streekaannemers gingen mokken,
Nu het werk gering was, naar 'k verneem.
We hadden mooie 'Thoolse Dagen',
Met parachutist en trampolien.
De banken hadden ook geen klagen
Miljoenen-spaarweek werd gezien.
Geen feest met de kwart-eeuw bevrijding
'n Vleeskeuringsdienst is opgeslokt.
Waar bleef toeristenbegeleiding?
Terwijl de Oosterschelde lokt.
Het Waterschap werkt al tien jaren,
Bij L.T.S. allen geslaagd.
Men had wat zorg, verhoogde baren,
Nu 't Volkerak zijn dammen draagt.
De HERINDELING uitgebleven,
Straks raadsverkiezing uitgesteld?
Dat wordt dan Beernink aangewreven.
De streek is nog niet uitgeteld.
In THOLENhonden aan het lijntje,
Belasting moest alweer omhoog.
Maar T.V.C. en da's geen gijntje
Hees hoog de kampioenen-boog.
Bouwen in de Dalempolder
Het lijkt daar wel een nieuwe stad.
Veel plannen op de stadhuis-zolder
Om z'uit te voeren, gaat 't niet glad.
Er waren ook heel trieste dingen,
Toen daar die Thoolse vissersboot
In nood geraakte, drenkelingen.
Twee mannen vonden toen de dood.
Men gaat een nieuw verkeersplein bouwen.
Het marktplein ge-reconstrueerd,
't Historisch hart moet men behouwen.
Maar een 'zuivering' wordt nog ontbeerd.
In POORTVLIET is een KOK vertrokken,
Géén keukenman, maar een predikant.
En 't pand van Janse viel in brokken,
Da's beter voor 't verkeersbestand.
Een dienstencentrum voor bejaarden,
Als er straks het geld voor is.
Een nieuwe bank, nadat ze spaarden
Dat kleine Haagje is niet mis.
En in ons dorpje SCHERPENISSE,
Is méér tekort dan vijftig mille.
Nu kan een ieder zo wel gisse,
Het begrotingspotje is maar schriel.
Het bruidspaar Tichemdiamanten,
Was zeven kruisjes al getrouwd
Toen speelde 'Euterpe's muzikanten'
Een landbouwschool is nieuw gebouwd.
ST.-MAARTENSDIJKgeen kernproblemen
Het dorpshuis is bijna voltooid.
Keetie en Keessie vol emblemen.
Subsidies worden aangegooid.
Men kan er straks verwarmd gaan zwemmen,
Dus rheuma is daar opgelost
En ieder zal het wel erkennen
De industrie had goed de kost.
Op het eind van 't land ligt STAVENISSE.
Men krijgt er straks een gymlokaal.
Op 't Scheldt kun je gezellig visse,
Maar juf Sakko ging aan de haal.
Het aardgas zal er ook wel komen,
Al kost het dan een lieve duit.
Een scheepje kwam de geul instomen.
En kiepte om, de Yanks eruit.
SINT-ANNALAND kent kampioenen
De meisjes W.I.K. en WéHaEs
Baas schreef aan Kamerlegioenen
'Sint-Annaland-nooit op de fles!'
Er prijken nu twee nieuwe scholen
Van de oude maakt men kerkplantsoen
Een camping nog in 't plan verscholen,
Daar mag men wel wat meer aan doen.
OUD-VOSSEMEER kende veel zorgen,
Op het bestuurlijk gebied.
Door droef verscheiden op een morgen
Die burgervaar vergeet men niet.
Ook Rijstenbil is overleden,
De raad sloeg toen de handen saam
Men moest weer verder in het heden
Men heeft het toch wel goed gedaan.
De Leeuween herindelingsfurie
Sloeg daverend eens op de trom
Ed Diepenveen won, zei de jury
De nieuwe brug roept alik kom
SINT-PHILIPSLAND,volop sanering,
Vooral daar bij het Karreveld.
Men zet de tering naar de nering
Voor een dorpshuis is men ook gesteld.
De kruideniersvrouw kust de bakker,
maar dat mag niet van Rijstenbil.
'k Bouw aan bejaardencentrum, makker
Het Roode Kruiswerk stond niet stil.
Men hoopt zelfs in Jacobapolder
De visser is daar in z'n sas
Nee Middelburg, 't is geen kolder,
Op goede leidingen met gas.
Zo zijn we door de streek getogen
Van 't oude jaar, in kort verband
En dat is evenmin gelogen:
Een zilveren Eendrachtbodekrant.
Het NIEUWE JAAR komt aangetreden
In het oude is zoveel gebeurd
Maar nu is dat alweer verleden
Het laatste blad is afgescheurd.
En overal zijn nieuwe wensen
Die even zeggen: Ja misschien
Van vele landen, vele mensen
Of ook: nou ja, we zullen zien.
Laat veel liefdadigheid gaan spreken
Zodat men steun en liefde geeft
In al uw 52 weken
Aan wat er nog in armoe leeft.
LAAT DIT DE NIEUWJAARSWENS DAN
[ZIJN:
VOOR IEDEREEN VEEL ZONNESCHIJN!