Armand Molders en
Leen liaay exposeren
kunstwerken op tliools
zoldertje
<^KROON
TAART
BODEM
oo
|)LA9|buk
liüLLIlü
2i
25
Weer een nieuwe Audi-uitvoering:
Audi
Audi 100 2-deurs.
Keramische tableaus en schilderijen
Brigadier Piet en de semi-prof
KRANSJES
KRANSJES
KERSTKRANS
MAKREEL
ASPERGES
GARAGE DEKKER Zn.
EENDRACHTBODE
FLES
HEERLIJKE
FEESTDAGEN HOEVEN
NIETDUURTEZIJN
GROTE
VAN
125
VOOR
Jonker Fris
y DIVERSE SMAKEN
ROYAAL MET SPIJS GEVULDE
850 gram
SMULLEN
VOOR
SLECHTS
SUIKER
ZAK 250 GRAM
GESORTEERDE
200 GRAM
BANKET
ca. 450 GRAM
JAPANSE
SALMON STYLE P. BLIK
ALL WHITE
BLIK 250 GRAM
Importeur:\m) HartNibbrigGreeveN.V. Postbus44,Sassenheim, tel.02532-8441
Tonhuisstraat 15 - St. Annaland Tel.: (01665) 454
18 december 1969
6
te bont hadden gemaakt en minder deftige
democraten. Zij kwamen terecht In St. Omer
in Frankrijk. Hun politieke denken werd daar
heel grondig gewijzigd. Zij zouden met heel
andere ideeën in het vaderland terugkeren
dan de denkbeelden, die zij hadden bij hun
vlucht. Zij troffen in Frankrijk een Monar
chie aan en een centraal geregeerd land. Zij
maakten de overgang van koninkrijk naar
republiek mee, ze zagen hoe een beperkt
kiesrecht algemeen werd. Kortom zij werden
echte revolutionairen.
De uitgewekenen hadden een stevig con
tact met hun geestverwanten in Amsterdam.
Er werd een regelmatige briefwisseling on
derhouden tussen St. Omer en de Patriotten-
club in Amsterdam.
In 1793 verklaarde Frankrijk de nu weer
Engelsgezinde Republiek de oorlog. Mét het
Franse leger trok een 'Bataafs Legioen' on
der leiding van Dumouriez ons land binnen.
Maar de invallers werden bij Neerwinden
verslagen.
Dat betekende nog steeds niet, dat de Am
sterdamse Patriotten het hoofd ln de schoot
legden. Nieuwe leiders, vóór 1787 nog niet
als zodanig bekend, kwamen naar voren:
Gogel, Wlselius, Van Hall en Goldberg. An
dera dan de revolutionnairen in Frankrijk
wilden zij een vreedzame omwenteling. Weer
werd contact gezocht met de partijgenoten in
Frankrijk. Nu met Daendels, generaal in
Franse dienst en vurig Patriot.
De in Nederland werkende geheime 'Co
mités Revolutionairs' hielden in de nacht van
31 juli op 1 augustus 1794 een bijeenkomst
in 'Het Wapen van Amsterdam' in de Haar
lemmerhout. Daar werd besloten om de Fran
sen nogmaals uit te nodigen tot een inval in
de Republiek. Terzelfdertijd zou dan in de
steden de revolutie uitbreken. Dit alles op
voorwaarde, dat Frankrijk de onafhankelijk
heid van ons land zou eerbiedigen.
In oktober 1794 was alles gereed voor de
'bevrijding'.
Er waren echter Patriotten, die ongeduldig
werden. Irhovcn van Dam bood op het Am
sterdamse stadhuis, op 14 oktober, een door
3600 personen getekend request aan, waarin
werd geëist, dat geen vreemde troepen (die
stellig tegen de Fransen zouden worden ge
bruikt) in de stad mochten komen. Deze
voortijdige actie gooide roet in het eten. De
Patriotsc voormannen werden gearresteerd
of moesten vluchten. Zo scheen het doel,
door gebrek aan coördinatie, tóch nog te
worden gemist.
Maar de Fransen waren reeds dicht in de
buurt. In de Winter van 1794/95 waren zij
de bevroren rivieren overgetrokken. Op 16
januari 1795 werd Utrecht bezet. Op 19
januari 1795 namen de democratische Patri
otten onder leiding van Schimnjelpennlnck in
Amsterdam de regering definitief over. Zij
bedankten de oude regering voor aan hen
bewezen diensten en ontsloegen eervol de
zittende regenten. Twintig 'professionele ver
tegenwoordigers van het volk van Amster
dam' gingen op de lege stadhuisstoelen zitten.
Daendels en de op 14 oktober 1794 gevluchte
Patriot Krayenhoff arriveerden in de stad.
Op de Dam, omgedoopt in 'Plein der Re
volutie' werd een vrijheidsboom opgesteld.
De Bataven want zo gingen de Patriotse
Nederlanders zich noemen verdreven de
winterkou door om de vrijheidsboom te dan
sen.
En de Stadhouder Prins Willem V had
via Scheveningen op 18 januari het land ver
laten.
Amsterdam was dan eindelijk de Stadhou
der kwijt. De stad zou er een Koning, ja zelfs
een Keizer voor in de plaats krijgen
(NADRUK VERBODEN)
'Van Gogh zit in zijn schilderijen. Hij kijkt je vanuit zijn kunst
werken aan. Ik sta er nog steeds voor. Dat is het goede verschil',
zegt Armand Molders uit Maassluis. Samen met de Tholenaar Leen
Baay exposeert hij in het Thoolse verenigingsgebouw in de Brug
straat keramische tableaus en schilderijen. Vrijdag en zaterdag was
de tentoonstelling voor het eerst open, waarbij er zo'n 85 bezoekers
waren.
Morgenavond van zeven tot elf uur en zaterdag van tien tot tien
uur 's avonds kunt u opnieuw op de zolder van het verenigingsge
bouw terecht om de werken van de jonge kunstenaars te bezichti
gen en een gezellig praatje te maken.
KUNST
Leen Baay heeft met opzet zijn woonplaats
gekozen om voor het eerst met zijn kunst
werken in het openbaar te verschijnen. „Na
het vertrek van mevrouw Kooijmans is er in
Tholen geen kunsttentoonstelling meer ge
weest", zegt hij. „Daarom wil ik nu weer
een beetje leven in de brouwerij brengen.
Mogelijk kan er elk halfjaar of elk jaar
een dergelijke expositie gehouden worden.
De medewerking van het gemeentebestuur is
nu in elk geval prima geweest. De burge
meester belde me zelfs op mijn werk in
Rotterdam op dat de vergunning voor elkaar
was", vertelt Leen.
UITLEVEN
Ook Armand zegt dit enthousiasme bijzon
der op prijs te stellen. „Ik stond met mijn
ogen te knipperen toen Leen vertelde dat
de burgemeester gebeld had", zegt de Maas-
sluise kunstenaar. Hij is ervan overtuigd dat
er in Tholen minstens twintig mensen wonen
die net zo creatief zijn als zij. „Maar zij krij
gen de kans niet, en hebben ook de moeite
niet genomen om naar buiten te treden.
Je moet zelf het initiatief nemen en ook
het doorzettingsvermogen hebben om je deel
te bereiken. Als je tegenslag op tegenslag
krijgt - en dat is dikwijls zo - moet je daar
tegen kunnen".
SCHILDER
Zowel Armand als Leen zijn als schilder
begonnen. Leen doet dit nog steeds, waarvan
enkele resultaten op de tentoonstelling te
zien zijn.
Twee jaar geleden begon Armand met
keramische tableaus te maken en dat is nu
alles voor hem. Leen doet dat nu zo'n half
jaar. Beiden werken cp een Rotterdamse
fabriek waar glazuur gemaakt wordt, waar
door ze wat het materiaal voor hun kunst
werken betreft dicht bij het vuur zitten.
Armand en Leen hebben elkaar niet alleen
door de kunst gevonden, maar ook door
beider grote belangstelling voor de wereld
problemen zoals Vietnam.
Ze interesseren zich bijzonder voor poli
tiek en komen daarbij niet alleen met kri
tiek, maar geven ook aan hce het anders
zou moeten.
Die emotialiteit, die bewogenheid kan men
af en toe ook terugvinden in de keramische
tableaus op de tentoonstelling. Toch zijn
het grotendeels weloverwogen en rustige
kunstwerken. „Tijdens mijn werk krijg ik
plotseling een idee voor een tableau, waar
van ik dan een paar krabbeltjes maak",
vertelt Armand.
Je hebt dan echter niet de gelegenheid om
direct aan het kunstwerk te beginnen.
Dan zou je beroeps moeten zijn. wat ik
overigens wel zou willen worden. Thuis ga
je dat idee dan verder uitwerken, meer
weloverwogen.
De kracht is er dan soms wel een beetje
uit", meent de Maassluise kunstenaar.
Toch zijn er op het kunstzoldertje van het
Thoolse verenigingsgebouw bijzonder fraaie
en kleurige tableaus te bewonderen. Grote
en kleine, goedkope en dure, van f 65,-
tot zevenhonderd gulden, want de kunst
werken zijn ook te koop.
Beide jonge kunstenaars zijn hoofdzake
lijk op de keramische tableaus overgestaot
omdat daarmee meer te bereiken valt. Er
zijn veel schilders in Nederland, en voordat
je op het niveau van de goede schilders komt
duurt een hele tijd.
GEZELLIG
Nu leven ze zich met plezier uit op de
tegels. De tentoonstelling hebben ze geheel
zelfstandig opgezet. In het opruimen en het
inrichten van de zolder van het verenigings
gebouw zijn heel wat uurtjes gegaan, maar
nu is deze met wat visnetten, een oude blaas
balg, wat verlichting en rustige muziek een
gezellige expositieruimte.
In Nederland zijn er niet zoveel kunstenaars
die keramische tableaus maken. In Portu
gal wordt dat meer gedaan. Men begint met
het maken van een werktekening, in kleur,
op papier. Dit wordt dan op tegels uit
gewerkt met glazuur, waarna de tegels in
een oven gebakken worden. Het glazuur
heplt de kunstenaar of laat hem in de steek,
en o~k bij het bakken kan men wel eens
pech hebben.
Doordat Armand en Leen op een glazuur-
fabriek werken, hebben ze veel voor op hun
collega's. Ze kennen alle nieuwe snufjes
op dit gebied en kunnen daardoor veel met
experimenten werken. Dat gebeurt dan ook
vaak. In het glazuur worden bepaalde figu
ren uitgesneden wat veel tijd kost.
Zo is er e*n vrouwenkop op de tentoon
stelling te zien, die sprekend op Afrikaans
houtsnijwerk lijkt.
Verder zijn er ook de wilde en veelkleu
rige „New York" en „Explosie" te zien,
evenals een groot, krachtig tableau, waarbij
de oranje kleur bijzonder opvalt.
Het moeilijke bij het maken van de ta
bleaus is, dat het glazuur bij het bakken
van kleur verandert. De kunstenaar moet
dus terdege weten welke kleur een bepaald
glazuur krijgt om zijn ontwerp precies uit
te kunnen voeren.
UITLEVEN
„Ik kan me uitleven, ik ben creatief bezig,
en dat is het voornaamste", meent Armand
Molders. Financieel kan hij er net uitkomen,
soms zelfs met een kleine winst, wat echter
in geen enkele verhouding staat tot het aan
tal uren dat aan de kunstwerken besteed is.
Die uren zijn dan meestal „de kleine uur
tjes", aangezien het kunstenaarschap na het
gewone werk komt. „Maar ergens vul je
toch een leegte mee", vindt Armand. „Als
je dat zo bekijkt, zijn er maar weiniq men
sen die iets na hun werk doen. 's Avonds
fiets ik wel eens door Maassluis, en dan zie
je overal gesloten gordijnen met licht in de
kamers. Op straat zie je vrijwel niemand.
Geen kinderen die krijgertje spelen of een
ander spelletje doen.
Nee, die zitten nu voor de televisie.
Zelf kijk ik ook wel eens een enkele keer
naar de t.v., maar alleen naar bepaalde pro
gramma's. Niet naar filmpjes en amusements
programma's. Ook bij Leen is de t.v. een
grote boosdoener.
SCHOLEN
Armand meent dat er voor de amateuris
tische kunstbeoefening nog veel te weinig
mogelijkheden zijn. „Er moet altijd maar
aan verdiend worden. Bovendien wordt er
veel te weinig propaganda voor gemaakt.
Op de scholen bijvoorbeeld is tekenen niet
eens een bijvak, maar vulling van bepaalde
lesuren. Er wordt veel te weinig gedaan aan
handenarbeid, boetseerwerk en tekenen. Met
de Mammoetwet is daar nu wel wat ver
betering in gekomen, maar op de lagere
scholen moet het creatieve werk al beginnen.
Iedereen moet toch zijn eigen uitingsvorm
kunnen hebben. Je moet als individu naar
buiten kunnen treden", aldus de jonge Maas
sluise kunstenaar.
Leen Baay en Armand Molders laten op
de zolder van het Thoolse verenigingsge
bouw zien welke prachtige resultaten in je
vrije tijd te bereiken zijn. Ze hopen dat er
vele mensen een kijkje komen nemen en dat
hun voorbeeld gevolgd wordt.
De deur staat open en u kunt de tentoon
stelling gratis bezoeken. Morgenavond en
zaterdag bent u van harte welkom.
BETER INTENSIEF
GELEZEN, DAN
VLUCHTIG
INGEKEKEN
•k-o-' a'~\—°n
En daar maken we meteen al kennis met een van brigadier Piet's ver
rassende eigenschappen. Hij verstond en sprak namelijk wel Italiaans, want
hij had altijd hard op zijn talen gestudeerd. Die behoorde een agent in
een grote stad te kennen, vond Piet. - „Die vreemde snaken, dat zijn
een paar Italianen, controleur," legde Piet uit. „Ze willen graag weten
hoe laat de trein uit het Oosten binnenkomt. Vertel het ze maar gauw.
Wie weet worden die twee heetgebakerde driftkopjes dan wat rustiger."
„Hoe kan ik ze dat nou vertellen?" jammerde de controleur. „Ik ken toch
geen Italiaans? De enige Italiaanders, waar ik wel eens mee te maken
heb gehad, zijn de schoosteenveger en de ijscoman op de hoek! En die
spreken Nederlands! Flauwe kul, dat Italiaans! Dat hoort niet bij mijn
vak. Dat hoeft een controleur niet te kennen.
Hier niet en nergens! En in Italië al evenmin!" - „Nou nou, wind je niet
op", lachte Piet. „Ik zal het ze wel even vertellen." - Toen wendde de
onverschrokken brigadier zich tot de twee vreemdelingen en zei: „Trinio
con vapore oriëntale arrivato in tri minuti!" - „Aah 1 Mille multa
multissima gracia, signore capitano!" riepen de twee Italianen verheugd
uit. En terwijl ze nog geen minuut geleden getracht hadden Piet enig let
sel toe te brengen door hem hardhandig weg te duwen, vervielen ze nu tot
een ander uiterste. De dikste van de 'twee viel de koene brigadier name
lijk om de hals en gaf hem een klinkende, dankbare zoen!
Een nieuwe Audi 100-uitvoeringMet nog meer het accent op het
comfortabele en sportieve rijden. De Audi veroverde ongekend snel
de markt. Zo snel zelfs dat men hem tegenwoordig tijdig moet
bestellen. Maar dan heeft men ook een wagen die met gemak aan
alle moderne eisen voldoet: Een 4-takt 100 pk motor - voorwiel
aandrijving - zorgt voor een top- en kruissnelheid van 170 km per uur.
Sportieve acceleratie: 0-80 km in 8.0 sek. 0-100 km in 11.9 sek..
Uitgekiende wielophanging en vering. Een veiligheidschassis met
onvervormbare veiligheidscabine, bekrachtigde schijfremmen vóór en
bekrachtigde trommelremmen achter in gescheiden systeem. We
zouden er u nog veel meer over kunnen vertellen. Maar raadpleeg
liever onze dealers bij u in de buurt. /"Y-wn
Dan kunt u meteen een proefrit maken. ^•la CJUUU
Weet u meteen zelf wat de Audi waard is.
AUTO UNION
