Het
was
goed
Na 1970 zal er in Dalempolder I niet veel meer te
bouwen over zijn
Plan Dalempolder II op de proppen
Ook nieuw industrieterrein nodig
Ondanks snelle wereldnieuwsveispreiding behoefte
aan streek-nieuwsblad
Waardering na 25 jaar voorlichtingswerk
Verschijnt elke donderdagmiddag
RUIMTELIJKE ORDENING III
Commissaris van de koningin bij zilveren
Eendrachtbode:
Deze week
BETER
INTENSIEF
GELEZEN
DAN
VLUCHTIG
INGEKEKEN.
Bij een 25 jarig nieuwsblad
26ste jaargang no. 1
20 november 1969
Nieuwsblad voor de streek Tholen en Sint Philipsland
Hoofdredacteur uitgever G. Heijboer, Tel. 01665-375
Postgiro 12.44.07 Eendrachtbode - Tholen.
Eendrachtbode - Postbus 5 - Sint Annaland
Abonnementsprijs f 4,50 per half jaar, per post f 5,50.
Sluitingsdatum advertenties: dinsdagmiddag. Adv. prijs f 0,15 mm BTW.
Losse nummers 25 cent.
Spierinkjes t/m 20 woorden f 2,50 BTW.
Ook al heeft men 25 jaar nu en
dan bij jubilea of ander feestelijk
gebeuren op een ander het zonlicht
laten schijnen, wanneer de rollen
zijn omgedraaid, voelt men zich er
wat gevernist bij staan.
Het wil niet zeggen, dat het slacht
offer dat niet zou waarderen. En dat
mag ook een keer. Uiteraard heeft
men dan tevoren meer dan die ene
keer kritiek ervaren. Eveneens zeer
begrijpelijk.
Dat zonlicht mag dan best eens
een andere richting uitstralen, vond
een lezeres .Het is eenmaal in de
25 jaar niet te veel.
Dat niet, maar wel genoeg.
Genoeg omdat het in wezen gaat
om een andere zaak. Die andere zaak
is dat men mag uitgaan van het feit,
dat iedereen tracht in zijn werk, in
zijn functie het beste voor te staan.
Wat niet meer is dan plicht. Die
andere zaak is ook, dat het een zelf
gekozen functie of werk is, daarom
ook op zichzelf zonder enige ver
dienste.
Maar ook dit betekent weer niet,
dat de getoonde belangstelling bij
de gevierde mijlpaal van een 25jarige
Eendrachtbode niet zou zijn gewaar
deerd.
Integendeel, het was goed allen
eens bij elkaar te zien, die op eigen
terrein bezig zijn met wat dan offici
eel wordt genoemd de „bevordering
der ware belangen van".
Het was goed een moment stil te
staan bij datgene, wat men door ge
zondheid en geschonken gaven ge
zamenlijk mocht doen. Het was goed
te zien, dat degenen die nog veel
meer deden en doen zelfs ook voor
dat moment wilden opofferen.
Alleen moet daarbij niet vergeten
worden, wat de Fransman in zijn
taal zo kernachtig karakteriseert:
„tout passe". Alles gaat voorbij.
Maar met dat voor ogen mag toch
erkentelijkheid worden betuigd, voor
de aanwezigheid op de vrijdagmid
dag 14 november 1969.
Mag er dankbaarheid zijn voor de
ivaardering die het streekblad ten
deel viel.
Mag er vreugde zijn over de con
clusie van de meest vooraanstaande,
dat het geven van dat streeknieuws,
van die voorlichting in een behoefte
voorziet.
Mag er samenvattend als laatste
woord over worden gezegd: het was
goed op die vriendschappelijke bij
eenkomst te zijn.
Het was goed te komen tot een
wederzijdse erkenning. Erkenning
van een pogen te bevorderen wat
bindt, te weren wat scheidt.
Het was goed, wanneer men niet
vergeet, zoals reeds is aangehaald:
tout passe
Bedriegen de voortekenen niet, dan zou het begin volgend jaar
in Dalempolder I best eens kunnen gonzen van bouwaktiviteiten.
De eerste klappen zijn daartoe gevallen. De straataanleg vanaf
de Machteld van Gelrestraat richting watergang als een eerste be
grenzing is van start gegaan. En het moet niet zo verwonderen,
wanneer er binnen afzienbare tijd meer dan 150 woningen in aan
bouw zijn of waarvan de bouw reeds is begonnen.
En dat is een novum in de Thoolse geschiedenis, waar nooit eer
der een zo groot aantal woningen tegelijk in aanbouw kwam.
Daarom toch wel een gunstiger beeld, vond burgemeester J. E.
van Boeijen, al is het de vraag of we blijven tevreden kunnen zijn
in de toekomst, nu tegelijkertijd ook de woning vraag steeds groter
wordt.
Het gesprek over de ruimtelijke ordening
van Tholen werd na de in het vorig num
mer gegeven schets van de kern-sanering
voortgezet. Er werd van de oude kern, van
het historisch deel der gemeente overgestapt
naar de nieuwbouw.
En nieuwbouw, dat is velen al lang be
kend, vindt men in Tholen met name in de
Dalempolder .De verwachting van de eerste
burger is, dat er volgend jaar in dit gebied
21 bejaardenwoningen gebouwd zullen wor
den, 18 woningwetwoningen, 19 particuliere
huizen, 2 bungalows, 14 woningen in de
vorm van 2 onder één kap met garage en
nog een bungalow-streep langs de Molen-
vlietse dijk .De gedacht leeft om uit het
woning contingent 1970 nog een tweede
complex bej a; en woningen te gaan bouwen
En daarnaast wordt via een gesprek met
een beleggingsmaatschappij reeds gedacht
aan een volgende fase.
De laatste jaren waren de grote moeilijk
heden van de particuliere bouw, de ingrij
pende rentestijging. Nu er op dat gebied
toch iets meer rust schijnt te komen, nu
particulieren tot de overtuiging komen, van
hoeveel belang het is over een eigen, goede
woning te beschikken, nu zit er ook weer
wat meer particulier initiatief bij.
Het Thoolse gemeentebestuur vond deze
tendenz te moeten aangrijpen en kon tegen
redelijke prijs meewerken aan een inmiddels
tot wellicht meer dan voor 19 huizen ge
stegen aanvraag voor nieuwbouw. De vast
geroeste particuliere bouwwagen werd ge
smeerd en draait weer.
Dit alles bij elkaar maakt dat in 1970 het
bestemmingsplan Dalempolder I wel onge
veer zal zijn volgebouwd
DAAROM DALEMPOLDER II
IN WORDING
Gegeven bovengenoemde cijfers is de
stedebouwkundige dan ook volop doende
een schetplan te maken voor het vervolg,
te weten Dalempolder II. Dit gaat over de
watergang de begrenzing van Dalempolder
I - in de richting Molenvliet, in de richting
dus ook van de nieuw aan te leggen ver
binding nieuwe brug - Poortvliet.
Burgemeester Van Boeijen hoopt dit
schetsplan voor Dalempolder II nog in 1970
de raad te kunnen voorleggen. Grondaan
kopen dienen dan ook voorbereid om straks
weer tijdig bouwgrond voorhanden te heb
ben. Hopenlijk kunnen immers ook in 1971
woningen worden gebouwd.
De vraag of we blijvend tevreden kunnen
zijn, hangt af van een tijdige vaststelling
van het plan Dalempolder II. Maar zoals de
eerste burger dat ook aan het begin van
het gesprek deed uitkomen, het ontbreekt
Tholen nog steeds aan een stuctuurplan,
een plan dus voor het gehele gebied.
Het eerste onderzoek bestemmingsplan
Dalempolder II zal in het eerste half jaar
1970 moeten worden afgesloten. Dan kan
een definitieve kaart ontstaan.
ROOFBOUW
In de tweede plaats mag men zo lang
zamerhand eens verder gaan kijken, dan de
woningnood-neus lang is. Sinds de oorlog
is er een woningnood gecreërd, die men
overal in de lande kan waarnemen. Dat is
al 25 jaar zo en simpelweg een gevolg
van de grote woningnood, die er na 1945
bestond.
Terwijl onze gedachten over mens en
maatschappij in diezelfde periode zeer be
langrijk zijn gewijzigd, is het in feite een
onwezenlijke zaak ,dat de woonvorm on
gewijzigd bleef. Er zijn directe oorzaken
aan te wijzen, t.w. de nationale woningnood,
zodat fantasieloos werd (moest worden)
gebouwd. Geen sprake van nieuw^bouw-
cultuur, maar veeleer van een snelle behui
zing tot standbrengen.
Na 25 jaar zou het toch wel anders
moeten kunnen, vindt de heer Van Boeijen.
Met een nu toch wel meer evenwicht tussen
vraag en aanbod, waardoor men als het
ware wat meer ontevreden kan zijn over
de eenvormigheid van wonen in ons land.
En vooral bij de jongeren is er die tendenz.
Mede de oorzaak van het „uitbreken" in
de grote stad. Het zoeken naar een tweede
woning op het platteland, het ideaal van het
monumentaal pandje.
Men wil ook in de bouwwereld ernst
maken met het zoeken naar een nieuwe
woonvorm. Al is men daarin nog weinig
getraind. Zeker de stedebouwkundigen en
gemeenten niet, die nog altijd woekeren met
de ruimte voorop stellen. Er is een andere
gedachtengang voor nodig. Er is ook nodig,
dat stedebouwkundigen en de bouwwereld
samen aan de tafel gaan zitten. Met ver-
keersdeskundigen, planologen, recreatie
deskundigen en zo meer. Teamverband is
groter noodzaak dan te voren. Ook de
beleggingsmaatschappij zijn geinteresseerd
in de bouw van de toekomst. Maar we zijn
filosoferend wat afgedwaald van Tholen's
planning.
DAT EERST
Immers bij dit nogal wijde perspectief
voor bouw-uitbreiding in Tholen blijft er in
de eerste plaats het meest hete hangijzer
van deze gemeente: het riolerings- en
zuiveringsstelsel.
Ongeduldig en al te lang zit de gemeente
te wachten op nog een paar uitspraken van
Rijkswaterstaat en ondertussen kan er nog
steeds niks gebeuren in de goede riolerings
richting.
Als die uitspraken er zijn - en daarbij is
wellicht ook de Vossemeerse lozing betrok
ken -, dan zal men snel tot daden moeten
overgaan met hopenlijk een spoedige rijks
subsidie
De rest zal betaald dienen te worden uit
middelen, die afzonderlijk geschapen moeten
worden en dan zal het niet kunnen zonder
gemeentelijke belastingverhoging (riool
belasting.
OOK OP VERLANGLIJSTJE
Op het thoolse verlanglijstje blijft een
zwembad ver bovenaan prijken. Het ver
wondert het gemeentebestuur nog altijd geen
uitzicht op een provinciale subsidie te heb
ben. Maar een optimistische burgervader
hoopt wel enig uitzicht te krijgen in 1970.
Het naar de mening van de heer Van
Boeijen voor Tholen toch wel belangrijke
jaar 1970 kan nog meer lichtpunten inhou
den. Denk aan de bouw van twee kleuter
scholen in het nieuwe stadsdeel, aan kerke
lijke aktiviteiten, zoals een jeugdcentrum
bij de hervormde kerk, nieuwbouwplannen
bij de Geref. Gemeente, de uitbreiding be
graafplaats, de bouw aula, een tweede wed
strijdsportveld, kortom er is MEER REDEN
VERWACHTING TE HEBBEN VOOR
DE NABIJE TOEKOMST DAN MET
VOLDOENING TERUG TE ZIEN OP
HETGEEN ALTHANS IN 1969 toch nog
werd bereikt.
INDUSTRIE
Het duurt ook niet lang meer of het hui
dige industrieterrein is goeddeels volge
bouwd. Door uitbreiding van bestaande, ook
door verplaatsing van andere bedrijven.
Daarom moet er ook in 1970 worden ge
dacht en gewerkt aan een nieuw industrie
terrein, waarbij er suggesties zijn voor de
oostzijde van de Langeweg. Maar daarmee
zit men dan cok meteen op grond van de
gemeente Oud-Vossemeer
Herhaling: er zijn nog bizonder hete hang
ijzers, maar er staat toch werkelijk iets te ge
beuren ten aanzien van de Thoolse uitbrei
ding. En om nog met een illustratie ter over
denking te besluiten, geheel passend in het
kader van de ruimtelijke ordening les, die we
bij dit alles te doceren: de grond verwerven
betekent financieel een peuleschil (reken
maar zo'n 6,per m-) in vergelijking met
de openbare werken, die nodig zijn om die
zelfde grond bouwrijp te maken. Laat er bij
die 6,nog eens 2,plankosten komen,
maar die openbare werken vragen van de
gemeente al zo'n 20,per m2.
En daarom ook blijft de weegschaal
schommelen tussen de mogelijkheden in de
ruimtelijke ordening en tussen de gewenste
leefbaarheid in de toekomst.
Maar waarover zou anders gemeentebeleid
nodig zijn, wanneer niet juist naarstig, naar
het goede evenwicht moest worden gezocht
Volgend maalPlanning in Sint-Philipsland.
(wat Wim Heijboer 14 november zag en hoorde)
'Nu het voor sommigen hoogtijd is te moeten vertrekken, zult u
het mij niet kwalijk nemen, wanneer ik samenvattend, u allen, in de
eerste plaats u meneer de commissaris van de koningin in onze pro
vincie, de burgemeester van Sint-Annaland, onze landelijk voorzit
ter van de Nederlandse Nieuwsblad Pers, maar ook alle andere
sprekers en verdere aanwezigen hartelijk dank zeg en wat daarna
nog is gebeurd met al die geschenken, nou daar moet ik allemaal
nog eens even over nadenken om dat te verwerken, want dat is
HET WAS GOED.
COMMISSARIS DER
KONINGIN OP
EENDRACHTBODE-
JUBILEUM.
ORANJE IN AMSTERDAM.
GROTE MACHT
STADHOUDER NIET
GEWENST.
SCHERPENISSE VRAAGT
AANVULLENDE UITKERING
UIT GEMEENTEFONDS.
SINT-PHILIPLANDSE RAAD
GARANT VOOR 9 TON T.B.V.
BEJAARDENCOMPLEX.
TEGELIJKERTIJD WORDT
ER EEN DORPSHUIS
GEBOUWD.
VOOR THOLEN ZIET 1970
ER BOUWKUNDIG
ROOSKLEURIG UIT.
WINDERIGE COMPETITIE-
UITSLAGEN.
JAN OVEREENKAM
ALVAST ZINGEN.
DIT NUMMER BESTAAT
UIT 12 PAGINA'S.
Langs de straat van straks,
komt men langs het huis van nooit
enorm
Tijdens de vrijdagmiddag 14 november gehouden officiële receptie ter gelegenheid van een 25-jarige Een
drachtbode bewondert de commissaris der koningin in Zeeland. Mr. J. van Aartsen. bewondert mevrouw
Heijboer (links) en een wat verwonderde jubilerende redacteur de vele fraaie cadeaus die werden aangeboden.
Wat naar achteren is de oud-compagnon de heer C. J. Zachariasse uit Tholen even duidelijk zichtbaar, rechts
achter hem de secretaris van de commissaris, de heer J. Parent en links achter de commissaris der koningin
een qua situatie zo op het oog nog verbouwereerder maatschappelijk werker, de heer W. C. van der Stel.
(foto: W. Cornelisse - Tholen)
Met deze woorden besloot de uitgever-
redacteur van de Eendrachtbode, de heer
G. Heijboer de officiële receptie op vrijdag
Van een oude stadskern werd de sprong gemaakt naar een nieuwe ontwikkeling in de Dalempolder.
14 november 1969 in het Sint-Annalands
dorpshuis ter gelegenheid van het 25 jarig
bestaan van dit nieuwsblad voor Tholen en
Sint-Philipsland.
De belangstelling was inderdaad zeer
groot. Een vol dorpshuis met een 150 ver
tegenwoordigers van provincie en streek.
Daaronder ook de commissaris van de
koningin in Zeeland, mr. J. van Aartsen,
burgemeester W. Baas van Sint-Annaland,
de voorzitter van de Nederlandse Nieuws
blad Pers, de heer A .M. Banda uit Kollum
(Friesland), „Thoolse" statenleden, alle
colleges van burgemeester en wethouders in
dit gebied, directeur Stichting Opbouw
Zeeland en vertegenwoordigsters of ver
tegenwoordigers van kerken, instellingen
en organisaties op Tholen en St. Philipsland.
In een niet korte jubileumrede werden de
aanwezigen verwelkomd, tegelijkertijd ook
de contacten aangehaald, die er in de afge
lopen kwarteeuw met die velen zijn geweest.
Het „welkomstdrankje" werd geserveerd
met soms wat ironische zelfspot, soms ook
in bewogen uitspraken over hoogte- en
dieptepunten in deze Eendrachtbode-historie.
Eerst aan het eind van het betoog viel
een naam, die van wijlen jhr. mr A. F. C.
de Casembroot, in 1944 militair commissaris
in Zeeland en de man die als eerste het ver
zoek aan de huidige redacteur deed een
in de bezettingsjaren stilgelegde toen nog
zeer bescheiden voorlichtingstaak te hervat
ten. In de aanwezigheid van de huidige
commissaris der koningin zag de heer Heij
boer een overeenkomst met het onstaan
van de krant.
Het „lest best motto" vanaf het begin der
toespraak aangehouden werd afgesloten met
dank te brengen aan God voor de geschon
ken gezondheid en kracht voor dit werk.
„Wat er daardoor en daarnaast kon ge
beuren was gelijk aan de titel van het boekje
over de bevrijdingsgeschiedenis van Tholen,
slechts oen plicht", zo besloot de jubilerende
redacteur zijn welkomstwoord.
