WEEKBLAD VOOR HET EILAND THOLEN EN SLFILIPSLOND
Vissersleed
Dit nummer bestaat uit twaalf pagina's
MORGENAVOND BESCHEIDEN
HULDIGING IN SMERDIEK
Buitengewoon veel pech schakelde Keetie en
Bella Hage uit voor de wereldtitel in Brno
WAARIN OPGENOMEN DE THOOLSE COURANT
Tholen 38 kapseisde: twee van
de vier opvarenden verdronken
Maris Deurloo (24) en Rien van
Zetten (16) nog niet gevonden
Collega's zoeken op plaats van
ramp
Overlevenden zagen acht uren
dood voor ogen
De redaktie legt u deze week voor
TRAGEDIE OP DE NOORDZEE
Ia Sinc-Phiiipsiand poging met een
proefstrandje
Raad in principe akkoord met aansluiting
van onrendabele percelen op waterleidingnet
Alleen tarieven baatbelasting nog even
nader bekijken
25ste jaargang No. 40
28 augustus 1969
Eendrachtbode Postbus 5 - St.-Annaland
RedakteurG. HEIJBOER
Tel 01665 - 3 7 5
Abonnementen 4,50 per half jaar - franko per post 5,25 Incassokosten
Losse nummers 20 cent - Postgiro 12.44.07 - Tholen
Advertenties 15 cent per mm B.T.W. - Spierinkjes t/m 20 woorden 2,50 B.T.W.
Inzenden uiterlijk dinsdag bij onze agenten of aan: Eendrachtbode - Postbus 128 - B. op Zoo®
Een golf van ontroering en leed overspoelde donderdaqmorqen
21 augustus 1969 de gemeente Tholen, toen bekend werd dat in
de voorafgaande nacht de kotter Tholen 38 op de Noordzee
tussen Scheveningen en IJmuiden was omgeslagen, waarbij twee
jeugdige opvarenden het leven lieten.
Schipper Arie Schot (29) en Klaas van Belzen (22) uit Colijns-
plaat) werden na onvoorstelbaar langdurende uren te hebben
doorgebracht op de kiel van de omgeslagen kotter gered via een
sloep van het Deense schip „Birgitte Skou".
Tot dusver zijn de twee slachtoffers nog niet gevonden.
ONBEGRIJPELIJKE OORZAAK
Na vele voorafgaande berichten en geruch
ten in de eerste uren na de voltrokken ramp
werd zaterdagmorgen tijdens een bijeenkomst
van de Thoolse vissersvereniging onder lei
ding van de heer M. Verkamman een juist
résumé van het gebeurde gegeven. Hierbij
waren ook alle niet georganiseerde vissers
uitgenodigd, terwijl mede aanwezig was de
ere-voorzitter burgemeester J. E. van Boeijen
en het erelid dokter P. J. Duinker. De heer
Verkamman begon met namens de vissersver,
eniging zijn deernis uit te spreken tot de nabe
staanden van de slachtoffers. Het bracht ver
schrikkelijk veel leed, terwijl men daarnaast
nog dankbaar moet zijn, dat twee opvaren
den 'zijn gered. Hij stelde vast geen oorzaak
te weten, noch enig begrip te hebben, hoe de
ramo heeft kunnen plaatsvinden, ook niet na
hetgeen schipper Arie Schot van de gekap
seisde kotter daarover heeft verteld. Fouten
zijn beslist niet gemaakt, zo was de conclu
sie van de voorzitter der vissersvereniging.
Men ziet ze uitvaren en tegen het weekend
weer terugkeren en vindt het een vanzelf
sprekende zaak.
Men staat er normaal niet bij stil, dat het
vanensvclk aan groter risico bloot staat dan
met het werk aan de wal.
Mogelijk minder dan vroeger. Misschien
moet de oorzaak daarvan worden gezocht in
het feit, dat de gevaren op de (verkeers)
weg ook zo belangrijk zijn gestegen.
Maar wanneer zich dan zoals vorige
week donderdag een tragedie voltrekt als
op de Noordzee met Thoolse vissers ge
beurde, dan wordt men ook meteen weer
bepaald bij dat groter risico. Hoe zeer de
vooruitgang ook daar het risico vermin
derde. Hoe tevergeefs ook is gezocht naar
mogelijke nalatigheden of andere oorzaken,
die de tragedie tot gevolg hadden.
Er viel geen enkele roekeloosheid, geen
onvoorzichtigheid, geen minderwaardigheid
van het vaartuig zelf aan te wijzen. En toch
was daar het drama.
Met onvoorstelbaar leed voor het Thoolse
vissersvolk, met verslagenheid bij de gehele
burgerij, met de schier onherstelbare wonde,
die in twee gezinnen werd geslagen.
Men moet het verder zonder woorden
doen. Aangezien die niet te vinden zijn voor
hen, waarvoor juist nu de troost gevonden
zou moeten worden.
Het kan niet meer zijn dan een meeleven.
Een oprecht meeleven. Maar voor velen niet
meer dan als buitenstaander. Dat is altijd
nog het wrede bij het leed. De machteloos
heid. I
En naast dit diepste dieptepunt, moet er
ook nog dankbaarheid zijn - de voorzitter
van de Thoolse vissersvereniging kon het
ook niet anders zeggen - dat nog twee van
die vier zijn gered. En daarbij mag, wel
licht zonder dat men er ooit kennis van
neemt, erkentelijkheid uitgaan naar de be- 1
manning van de Deense vrachtvaarder, die
niets heeft nagelaten om bij wanhopigen
snel hoop te doen herleven.
Het gaat, wanneer er niets aan de hand
is, ieder zo gemakkelijk af te zeggen, dat de
zee zijn offers vraagt en vergt.
Wanneer de werkelijkheid overkomt, wordt
men als het ware met stomheid geslagen.
Ook wij staan als het ware met lege
handen, wanneer we namens vele lezers
onze deernis betuigen tot die zwaargetrof-
fen naasten, tot het Thoolse vissersvolk en
de Thoolse gemeente.
Een donkere week ging voorbij.
Om 1 uur in de nacht van woensdag op don
derdag hebben we nog met de Tholen 38 ge
sproken. Een half uur later heeft zich de
ramp voltrokken. Op dat ogenblik werd niet
meer gevist. De netten waren even tevoren
binnengehaald en de schipper merkte, dat
zich in één net wat zwaars bevond. Men
stoomde een eindje op, zoals dat vaak ge
beurt, wanneer vermoed wordt, dat er een
schep zand in het net is gekomen, wat er dan
bij het opstomen weer uitvloeit. Toen werd
ontdekt dat de lier niet werkte. De boot werd
stilgelegd en schipper Schot ging, gevolgd
door matroos Van Belzen en Maris Deurloo
naar de machinekamer om te kijken, wat er
met de lier aan de hand was. Het bleek dat
een riem van de lier was gelopen.
Toen men bezig was dit te verhelpen,
kreeg men in de machinekamer de schrik
van zijn leven.
De kotter kapseisde plotseling. In een en
kele seconde voltrek zich een tragedie.
De zich nog boven, waarschijnlijk in de
kajuit, bevindende 16 jarige Rien van Zetten
moet bij het kapseizen onmiddellijk in zee
zijn gevallen.
Wat er bij de drie mannen in de machine
kamer ook moet z'jn omgegaan, het bewust
zijn was er en daarmee nog de mogelijk
heid tot direct handelen.
Men ontdeed zich van 'het zware oliegoed
en zocht vanwaar men de machinekamer
kon verlaten. Er bleek een uitweg te zijn
via een luik, dat nu inplaats van aan de
onderzijde aan de bovenkant zat.
Over dat luik was een ijzeren trap gevallen
Schipper Arie Schot poogde de trap op te
tillen en dat 'lukte zover, dat matroos Van
Belzen kans zag zich door het luik te wrin
gen. Verder kon hij toen via het logies
het schip verlaten, zag in zee gekomen
kans op de drijvende kiel te kruipen en zag
even later ook schipper Arie Schot ver
schijnen. Hoe die, nog alleen in de machine
kamer over, kans heeft gezien de zware
trap op te tillen en zich tegelijkertijd door
het luik te wringen, kan hij nog niet be
grijpen. De schipper meende, dat eerder ma
troos Deurloo ook naar buiten was gekomen
maar gezien hebben beide overlevenden hem
niet meer. Het speelde zich alles af in de
donkere nacht op een woelige Noordzee.
DEENS SCHIP
BRACHT REDDING
Beide overlevenden hebben zich weten vast
te houden op de kiel van het steeds verder
zinkende schip. Matroos Van Belzen had
door de schroef nog een verwonding opge
lopen. Door stroom en wind draaide de
bijna geheel gezonken kotter snel in het
rond en naarmate het weer steeds slechter
werd, de golven hoger, de regen en hagel
buien talrijker, werd de positie van beide
mannen steeds moeilijker, ja bijna ondraag
lijk.
In de verte voer een schip voorbij en de
twee schreeuwden zich de keel hees, maar
hulp kwam niet opdagen. Toen een losge
raakte deur kwam bovendrijven wist Arie
Schot die te grijpen en met een losse plank
die hij er onder duwde werkte hij zich op
die deur en is daarna weggedreven.
Op de kiel bleef Klaas van Belzen zich
vasthouden.
Er waren toen al uren verstreken.
Eindeloos leek de tijd eer het licht zou
dagen, hopeloos de situatie voor de zich op
de kiel vastklemmende Van Belzen en voor
de zich aan de deur vastklampende Schot,
weer ergens anders op het onstuimige water.
Bij de omgeslagen kotter doemde tenslotte
de Deense Vrachtvaarder Birgitte Scou op.
Vanaf het schip werd een zwemvest op
de kiel gegooid.
Van Belzen. kon het grijpen en omdoen,
maar de lijn brak af. Hij viel terug in het
water en een golf smeet hem weer op de
kiel. Opnieuw kwam er een zwemvest vanaf
het schip en toen lukte het de drenkeling
naar de Deense boot te trekken, waar een
touwladder gereed hing.
Van Belzen was toen niet meer in staat
naar boven te klimmen. Met touwladder en
al werd hij aan boord gehesen.
BIJNA EEN UUR LATER
TWEEDE REDDING
Ondertussen was schipper Arie Schot op
de deur al een heel eind van de Tholen 38
afgedreven. Plotseling zag hij een Zweeds
schip naderen en ook hij was ontdekt.
Een boei werd uitgegooid en Schot wist
die te grijpen, terwijl de hoop in het hart
gloorde. Het schip kon echter, naar later
bleek, niet dichterbij komen, omdat het ma-
chineschade had opgelopen. Maar nu was
er wel voldoende radioverkeer voor hulp.
De Deense vrachtboot nog speurend naar
de tweede drenkeling was spoedig ter plaat
se. Een touw werd uitgegooid, maar schip
per Schot had geen kracht meer over. Van
de Birgitte Scou werd daarom een sloep
gestreken en Arie Schot was behouden.
Dit was het relaas, dat beide overleven
den wisten te vertellen en zoals de heer J.
Verkamman dit zaterdag doorgaf tijdens de
vergadering.
Het duurde lang eer de beide mannen op
verhaal waren.
Ze werden na aan wal te zijn gebracht
in het Antoniusziekenhuis, afdeling Fransis-
cus, kamer 19 in IJmuiden opgenomen en
moeben daar nog tot maandag blijven, zoals
het er nu bij staat. Een zeer wrede, schok
kende ervaring rijker, twee goede jeugdige
vrienden armer.
Het schip ligt op een diepte van onge
veer 20 meter, zo vertelde vervolgens de
voorzitter van de Thoolse vissersvereniging
De ramp heeft zich voltrokken op 49 - 45 -
15 graden.
Men nam zaterdag het besluit om bij niet
te ongunstig weer maandag te gaan zoeken
naar de slachtoffers.
Onmiddellijk nadat de ramp bekend was,
is nog met alle in de buurt zijnde schepen
gezocht, doch dat moest worden gestaakt,
toen het weer steeds slechter werd.
GEEN RESULTAAT.
Vijf Tholense kotters zijn maandag de
Scheveningse haven uitgevaren om te trach
ten met hun netten de slachtoffers te vin
den. Het leverde tot dusver geen resultaat
op. 's Middags mcesten de schippers Willem
Schot van de Tholen 37, Piet Baaij van de
Tholen 10 na vier uur zoeken terug naar
de haven, vanwege de weer verder opste
kende wind.
De drie andere Thoolse vissersvaartuigen
met groter motorvermogen bleven op zee.
Vermoedt wordt dat Maris Deurloo tcch
niet uit de machinekamer is kunnen komen,
zodat mogelijk via een duiker later dit slacht
offer kan worden overgebracht. Van de jeug
dige Rien van Zetten had men gehoopt hem
te zullen vinden, nu die waarschijnlijk op
het dek tijdens de ramp, onmiddellijk in
zee moet zijn terechtgekomen. Maar ook
dat was tot dusver niet het geval.
Na dat onherstelbare wat gebeurde, wil
men, ook voor de nabestaande nog zo graag
de twee gestorven maats een goede begra
fenis geven in eigen gemeente.
Een vissersgemeentc, van oude tijden,
waar de zee telkens weer haar tol eiste,
soms met een lange tussenperiode, soms
kort op elkaar, zoals de laatste paar jaar,
nu men in betrekkelijk korte tijd al vijf
slachtoffers betreurt. Nu weer twee
Thoolse jonge vissersmannen, die bij het
drama van de Tholen 38 zo snel uit dit
leven zijn weggerukt.
Een bedrag van vijftienhonderd gulden werd
door burgemeester en wethouders dinsdag
avond gevraagd van de voltallige raad om
daarmee te pogen een strandje aan de Zuid-
dijk te kweken.
Tussen de twee hoeken van de Zuiddijk
wordt door de jeugd veel gezwommen. Dat
was vooral de laatste twee maanden het
geval. In vroeger tijd werd dit inhammetje
nogal eens gebruikt om vuil te storten,
maar dat is de laatste jaren dankzij de op
haaldienst niet meer zo.
De achtergebleven onreinheden in de
vorm van voorwerpen werden deze zomer
voorzover en zoveel mogelijk verwijderd. Het
aanslibben bij dit gedeelte, waar hoegenaamd
geen strcom staat maakt er evenwel een
minder prettig modderlaag je van.
B en w willen toch wei graag iets doen
voor de jeugd om deze vrijwel ongevaar
lijke zwemgelegenheid wat aantrekkelijker
te maken. De eerste poging daartoe is het
doen storten van een 200 kubieke meter
zand.
TE WEINIG?
De heer A. A. Rijstenbil (gem. belang)
vond het initiatief prachtig, maar wat be
tekent nu eigenlijk 200 kub zand.
Dat is zo weg en daardoor zou het wel
eens weggegooid geld kunnen zijn. Boven
dien moet men dat zeker niet meer in sep
tember gaan doen. Veel beter is om de
poging in het voorjaar te wagen en dan
met wat meer zand. Ik hoop maar dat er
meer van terecht zal komen dan van het
schoolzwemmen vorig jaar, zo besloot dhr.
Rijstenbil zijn opmerking, die er uiteraard
toch ook weer niet afwijzend tegenover
I stond.
Het ging hem meer om de efficiëncy van
de zaak.
De heren L. den Engelsman en J. de Boer
1 (beiden s.g.p.) waren dezelfde mening toe
gedaan als vorige spreker, terwijl de heer
J. Verwijs (vrije lijst) daar niet ver van
daan bleef.
Overigens juichte dit raadslid het plan van
harte toe. Alleen betwijfelde hij ook het
gunstig resultaat met deze toch maar kleine
hoeveelheid zand.
Dat wordt hoogstens een laagje van 10 cm.
wat nog wel tot 5 cm zal slinken.
Daarbij komt weer de moddervermenging,
zodat men niet veel meer dan 2 cm zal
overhouden, zo had dhr. Verwijs uitgerekend
Hij wilde naast meer zand bovendien ad
viseren om een zekere afscheiding met gaas
in het water te plaatsen, zodat grove on
reinheden het inhammetje niet meer zouden
kunnen bereiken.
,,Als we het dan toch doen, dan maar
goed", zo vond dhr. Verwijs.
PROEF
Met dit laatste kon de voorzitter zich ook
wel verenigen, maar het is voorlopig meer
als een proef bedoeld. Hij kon zich best
indenken, dat de raadsleden niet helemaal ge
rust waren op het resultaat, maar als we
helemaal niets doen, zal het ook niet ver
anderen. Er wordt inderdaad via het aange
voerde zand „geld in het water" gegooid,
maar zonder proefneming zal het toch niet
gaan. Hij beloofde dhr. Rijstenbil en de an
dere heren een zo dik mogelijke laag te zul
len aanbrengen op een nog niet te grote
oppervlakte, terwijl hij dhr. Verwijs wel de
toezegging wilde doen het plannetje van
de afheining eens nader te bekijken.
Al zal dit in een getijgebied niet direct
meevallen.
Dhr. Rijstenbil zegt het nog wel te be
treuren, dat de bedoeling van b en w in de
gemeente al lang bekend was eer de raads
leden er ook maar iets over vernomen had
den. Dat stelde hem teleur. „Mij ook", vulde
de voorzitter aan. Maar het voorkomen kan
ik ook moeilijk."
Ondertussen waren toch alle leden be
reid de gevraagde f 1500,- voor het aanbren
gen van het zand te voteren, waarbij de
voorzitter geruststelde dat men dit niet meer
in september, maar in de voorzomer zal doen.
Het zal wél hoog water moeten zijn, wil
een schip daar kunnen lossen.
Bij de ingekomen stukken was er een be
zwaarschrift van de heer A. Verwijs, omdat
b en w vergunning voor bouw van een
duivenhok hadden geweigerd. Dit beroep
schrift was inmiddels echter door indiener
weer ingetrokken, zodat het voor kennis
geving kon worden aangenomen.
De heer L. Kosten krijgt op zijn verzoek
f 750,- tegemoetkoming in de verhuiskosten.
BESTEMMINGSPLAN NOORD-OOST
Er was geen noemenswaardig bezwaar
tegen vaststelling van het bestemmingsplan
Noord-Oost. Daarin is ook de aanleg van
een nieuwe begraafplaats en sportveld opge
nomen.
De heer L. den Engelsman heeft tegen
het plan als zodanig geen bezwaar, maar
wijst er op, dat begraafplaats en sportter
rein vrij dicht bij elkaar zijn geprojecteerd.
Hij neemt aan, - als is dit allemaal thans
nog niet gerealiseerd - b en w er voor zullen
zorgdragen, dat bij begrafenissen het sport
veld niet tegelijkertijd zal worden gebruikt.
De voorzitter antwoordt dat indien het
sportveld naast gebruik door scholen ook
aan derden in gebruik gegeven zou worden,
de gemeenteraad daaraan toch wel voorwaar
den zal verbinden. Man heeft daartoe ook
volledig het recht. Overigens kan hij zich
niet indenken, dat een geval als door dhr.
den Engelsman genoemd zou voorkomen.
Daarvoor zouden de betrokken vereni
gingen ongetwijfeld zelf wel zorgdragen.
Vissersleed
Twee jeugdige Tholenaren in Noordzee
verdronken
Hitier dertig jaar geleden
In Sint-Annalandse raad viel beslissing
definitief herstel oeverval
Sint-Philipsland poogt strandje te krijgen
Er kwam een nieuwe Geref. predikant
voor Tholen en Poortvliet
En koninklijk zilver voor vijftig jaar landarbeid
En een gouden bruidspaar
En de start van de voetbalcompetitie
En wat teleurgestelde terggekeerde
zusjes Hage uit Brno
Hoe ouder ik word, hoe minder ik geloof,
dat de wijsheid komt met de jaren.
Hierna werd het plan zonder hoofdelijke
stemming vastgesteld.
Geen bezwaar was er tegen verhuur van
de gemeentewoning Beatrixstraat 6 aan M.
Koolaard, Sluisweg 6.
Er kwam ook f 1800,- op tafel voor het
aanbrengen van een kanteldeur aan de berg
plaats gemeentewerken.
De al eerder gepubliceerde voorstellen
met betrekking tot aankoop van sanerings
panden betekenden dinsdagavond niet meer
dan een hamerslag.
Rekening 1968 en begroting 1970 (zie
elders de aanbiedingsbrief) zullen worden
onderzocht door de heren joh. den Boer, L.
den Engelsman en A. A. Rijstenbil. Openbare
behandeling zal waarschijnlijk op 23 sept.
plaatsvinden.
BUSHALTE
Bij de bushalte aan de Rijksweg-Stations
straat komt een beter wachtlokaal. De be
doeling is de aanwezige abri naar de Noord
zijde van de Rijksweg te verplaatsen en de
nieuwe wachtruimte een omtrek te geven van
4.25 x 2.25 m. van een zodanige construc
tie dat er weinig aan te vernielen valt. Het
vergt een f 7000,--.
De heer Den Engelsman informeert of er
dan ook nog wat komt voor de rijwielen.
De voorzitter zegt dat dit wel het streven
is van b en w, maar dit eerst kan worden
bekeken, wanneer het kruispunt daar ge
heel is verbeterd
De raad gaat akkoord met het voorstel.
De heren M. A. Geense en A. C. Beneder
worden beëdigd als respectievelijk wnd ont
vanger en beiden als wnd. secretaris.
Bij de vaststelling van een nieuwe straat-
belastingverordening had dhr. Rijstenbil wel
het bezwaar, dat in de verordening zelf
niet was opgenomen dat er beroep bij de
raad mogelijk is.
Weliswaar staat dit op de aanslag bil
jetten, maar z.i. was het gewenst dat ook
in de verordening op te nemen.
Hij neemt er tenslotte toch wel genoegen
mee, nadat de voorzitter heeft gesteld, dat
de verordening van lager orde is dan de
gemeentewet. En daarin zijn alle beroeps
mogelijkheden vastgelegd. Hij kon daarom
niet inzien, dat de rechtszekerheid van de
belastingbetaler in het geding kwam.
WATERLEIDING
Ben voorstel om f 42.660,- te voteren voor
het doen aansluiten van 12 onrendabele per
celen op het waterleidingnet ontmoette op
zichzelf geen bezwaren. Wel was er enig
verschil van mening over het invoeren van
een verordening baatbelasting als gevolg
van het onder punt a genoemde.
Met name dan de tarieven. Het gemiddelde
bedrag van de baatbelasting zou neerkomen
op f 256,- per jaar.
Omdat hieronder echter zowel bedrijven
als slechts woonhuizen bevinden, is er nogal
wat tariefs-variatie in het ontwerp voorstel
aangebracht.
De heer Rijstenbil kon in grote lijnen wel
met het voorstel akkoord gaan, was b en w
ook dankbaar voor de betrachte spoed, maar
zag in de differentiatie van de tarieven wel
een grote onbillijkheden.
Daarom wilde hij voorstellen de zes bedrij
ven die het grootste bedrag aan baatbelas
ting moeten neertellen .maar gelijk te scha
kelen, omdat nu de een f 440,- en de ander
f 375,- gaat betalen.
De voorzitter begrijpt hieruit, dat dhr.
Rijstenbil in feite de grondslag van de hef
fing onjuist acht. U weet de voorgeschie
denis en ook, dat het een subjectieve maat
staf is geworden.
Het is moeilijk te bekijken. De een zal
dit jaar veel water nodig hebben, een an
der mogelijk een volgend jaar weer heel wat
meer. Het zal wel heel moeilijk zijn tot een
juiste aanslag te komen, tenzij men nog
meer variatie toepast.
Die kant willen de heren De Boer en Den
Engelsman uit en daarmee in feite terug
komen op datgene wat ook door b en w
aanvankelijk was gedacht. Bovendien wil
men nieuwe aansluitingen zonder gebouwen
minimaal f 125,- opleggen.
De voorzitter achtte het niet wel mogelijk
er staande de vergadering uit te komen, zo
dat na nog enige discussie in principe werd
besloten de aanleg te doen doorgaan door
voterïng van de f 42.660,- ook te besluiten
tot invoering van de baatbelasting, maar
de tarieven daarvan nog nader te bekijken
en met een voorstel te komen. Dit betekent
dat men echter deze zaak wel kan voort
zetten.
Alzo werd besloten.
Bij de rondvraag attendeerde de heer Ver
wijs op wateroverlast in de Beatrixstraat te
Anna Jacobapolder, waarnaar een onder
zoek zal worden ingesteld.
Daarna sluiting.
Een lekke band en een valpartij hebben het
Keetie Hage onmogelijk gemaakt haar wereld
titel op de weg te prolongeren. Ze was zater
dag in Brno goed begonnen aan de zeventig
wereldkampioen te worden. Met een aantal
kilometer lange rit, vast van plan opnieuw
andere dames vormde ze een kopgroep, maar
half cours kwam de eerste tegenvallen een
lekke band.
Keetie kreeg van de Tjechische verzorger
een andere fiets waarop zij echter niet goed
kon rijden.
De mechaniciens probeerden ondertussen
een ander wiel in haar eigen fiets te zetten
doch dat lukte niet zo best Ze moest op
nieuw een ronde met de vreemde, te kleine
fiets coursen en dat koste veel inspanning.
Tenslotte ontving ze haar racefiets terug,
maar toen was er al een behoorlijk gat
ontstaan met de groep.
Keetie zette alles op alles om de achter
stand in te halen toen ze tot overmaat van
ramp in een bocht kwam te vallen. Haar
kansen waren vcor goed verkeken. Harde
regenval had het parcours spiegelglad ge
maakt.
Bovendien lag er scherpe split op de weg
doordat er tanks over gereden waren die
de „viering" van de eerste „verjaardag"
van de Russische inval in Tsjecho-Slowakije
moesten beteugelen. De tanks hadden ook
olie verloren wat het parcours er ook niet
beter op had gemaakt.
