EENDRACHTBODE
r
FABLO
4
de omweg
Bij twee of drie gemeenten wordt
Stavenisse slechts aanhangsel
Verkeersregeling Poststraat aan
gehouden
t^Sli
Jan Overeenkam
25e JAARGANG No. 28
5 JUNI 1969
TWEEDE BLAD
In raadsvergadering:
anders
hou Je taal
Terwijl de meerderheid van de gemeenteraad in Stavenisse voor
zelfstandigheid blijft pleiten, voelt bij een eventuele herindeling
eigenlijk niemand van de zeven raadsleden iets voor meer dan één
gemeente.
Als er twee of drie gemeenten op Tholen komen, worden we als
kern Stavenisse toch ook maar een aanhangsel, vindt de woord
voerder van de s.g.p. fractie wethouder A. J. Smits.
Of we dan bij een gemeente Sint-Maartensdijk of Sint-Annaland
behoren, zal weinig uitmaken. Daarom: een onveranderd stand
punt dat de zelfstandigheid boven alles uitgaat, maar anders liever
maar één gemeente op Tholen.
De wnd burgemeester C. J. Moerland
had de discussie over de herindeling tijdens
de openbare vergadering van vrijdag 30 mei
ingeleid met er op te wijzen, dat in ver
schillende gemeenten nog eens de mening
over de herindeling wordt gegeven.
Nu de beslissing daarover toch steeds
naderbij komt, meent het college van Sta-
enisse dat de raad evenmin te moeten ont
houden voorzover men daaraan -nog behoef
te had.
Wat de P.V.D.A. fractie in Stavenisse be
treft, kon spreker herhalen dat ze voorkeur
geeft aan één gemeente op Tholen.
Persoonlijk heb ik dan ook niet de be
hoefte om dat alles nog eens te gaan hei-
halen, aldus de heer Moerland.
Wethouder A. J. Smits verklaarde namens
ue s.g.p. toch nog wel eens duidelijk te wil
len stellen, dat men eveneens ongewijzigd
wil blijven pleiten voor de zelfstandigheid
van Stavenisse. Ook deze spreker achtte
het overbodig alle motieven daartoe op
nieuw naar voren te brengen.
Nu echter verschillende gemeenten op Tho
len de laatste tijd wat meer nadruk leggen
op de alternatieven, moeten we toch stellen,
dat dit ons enigermate verontrust.
Het is best mogelijk, dat ons standpunt -
de absolute zelfstandigheid - niet meer haal
baar is.
IN POLITIEKE SFEER GETROKKEN?
De suggestie in het rapport „Tholen Emer-
git" om voorlopig niet verder te gaan dan
drie gemeenten op Tholen, blijkt door som
mige Tweede Kamerleden met 'sympathie
te zijn begroet. En dat is me niet erg duidelijk
zo vervolgde de heer Smits namens de s.g.p.
fractie in Stavenisse.
Is het geheel inmiddels in de politieke
sfeer getrokken?
In dat geval gaat men over en met ons
iets doen, wat niet in het belang van onze
streek kan zijn.
Het genoemde rapport weet met onze
nemeente niet goed raad. Bij twee of drie
gemeenten op Tholen zal Stavenisse ergens
bij moeten. Bij wie? Naar links of naar rechts?
De raad zou daaromtrent zelf een keus kun
nen doen, maar in de eerste plaats is dat
nog de grote vraag en vervolgens, wat zou
het voor Stavenisse dan nog uitmaken?
Ik wil benadrukken, dat bij meer dan één
gemeente voor Stavenisse alleen maar een
ongelukkige situatie zou ontstaan. Een op
lossing die mank gaat aan problemen. Het
is voor mij een reden te meer om het bij het
oude. bij de zelfstandigheid van de gemeen
ten op Tholen, te laten. We zijn er niet
rijp voor samenvoeging.
Heeft de s.g.p. zich hier vorig maal nog
slechts fluisterend uitgelaten om bij een al
ternatief voor één gemeente te kiezen, laten
we het nu maar hardop zeggen.
KOELKASTEN
DIEPVRIEZERS
VERHOEVEN
Koeltechniek
Lievevrouwestraat 33 - Tel. 4898
Bergen op Zoom
adv. ing. med.
RIVALITEIT GROTER
Waarom we aan één gemeente de voor
keur geven, indien zelfstandigheid beslist
niet haalbaar is? In het verleden hebben we
ter argumentering van de zelfstandigheid
de nadruk gelegd op de onderlinge rivaliteit
maar dat wordt erger bij twee of drie ge
meenten, dan wanneer het één gemeente zou
worden.
Geografisch liggen we in Stavenisse nu
eenmaal niet te best voor welke herindeling
ook, maar zeker niet bij meerdere gemeenten
en het tech kwijtraken van onze zelfstandig
heid. Wethouder Smits besloot zijn betoog
met nogmaals de wens om zelfstandig te wil
len blijven te onderstrepen, maar indien er
toch wat zal moeten gebeuren, men dan als
s.g.p. fractie van Stavenisse toch voor één
gemeente zou kiezen.
De voorzitter voegde er aan toe, dat het
hem persoonlijk verblijdde, dat het door de
s.g.p. fractie thans zo duidelijk is gesteld.
VEEL TELEURSTELLINGEN
De heer N. M. Klippel (vrije lijst) kon
eveneens verklaren dat bij hem dezelfde be.
zwaren zijn gebleven met betrekking tot de
voorgestelde herindeling van gemeenten op
Tholen. Terwijl argumenten als Reimers-
waal en Schelde Rijn al lang niet meer ge-
Wês
SlAc
adv. ing. med.
bruikt worden, ziet hij er evenmin betere
bestuurskracht in. Waar moet het vandaan
komen, als men het toch weer op een poli
tieke touwtrekkerij zet? Hoe krijgt men ze
kerheid dat de belangen van elk der zeven
kernen veilig zijn bij de nieuwe raad? Het
is lang geen evangelie, dat er van iedere
kern ook in de raad komen. En hoe zal nu
bijvoorbeeld een Oud-Vossemeerder kun
nen en moeten beslissen over wat in Sta
venisse het meest urgent is? Dat het bij één
gemeente beter zal gaan is voor mij lang
niet zeker. Ook niet financieel voordeliger.
Dat heb ik nog uit geen enkele fusie ge
zien. Voor sommigen wel meer onrust. Denk
maar aan overbodige ambtenaren. Er zijn
secretarissen en ontvangers overcompleet bij
een herindeling.
De heer Klippel had gelezen, dat de be-
stuurskosten het hoogst zijn in Stavenisse.
Het laagst in Oud-Vossemeer. Misschien
kwam dat wel door de cumulatie betrekking
burgemeester-secretaris. Kortom, ik kan niet
inzien, dat we er bij een herindeling beter
van zullen worden en zeker niet de inwoners
van Stavenisse. Daarom houd ik me aan de
zelfstandigheid van de gemeente, aldus de
heer N. M. Klippel.
De heer C. Priem p.v.d.a. verklaart Sta
venisse ook maar als een aanhangsel te
zien, wanneer er twee of drie gemeenten
zouden komen.
Hij is het niet eens met wat dhr. Klippel
betoogd over de nieuwe raad van een Thool-
se gemeente. Die zal de gehele streek moeten
besturen en niet maar alleen het eventueel
nieuwe centrum.
De voorzitter zegt toch altijd maar een
werkelijk hechte samenwerking in de streek
te missen. De gemeenschappelijke regelingen
zijn in feite maar hulpmiddelen, hoe goed ze
ook werken. Er komt volgens hem onom
stotelijk meer bestuurskracht bij één gemeen
teraad op Tholen en men zal meer vuist
kunnen maken tegenover derden. Graag wil
hij toegeven, dat er wel wat is bereikt in
de streek, wanneer hij bijvoorbeeld denkt
aan de gemeenschappelijke vuilnisophaal
dienst, schooltandartsendienst en zowel via
gemeentelijke als particuliere initiatieven de
bejaardenzorg op Tholen, maar vaak ging het
ook lang niet in één keer. Dan kwam die,
dan een andere gemeente er later weer bij.
Straks (als het ministeriele voorstel wordt
aangenomen) beslist er één gemeentebestuur
of er een voorstel al of niet doorgaat en
moet het niet eerst in zeven gemeenteraden
worden besproken en nog weer eens be
handeld, waarbij we toch dikwijls voorstel
len zagen struikelen.
Wethouder Smits kan niet aannemen, dat
de rivaliteit bij één gemeente inderdaad uit
de wereld zal zijn, maar de heer C. Priem
gelooft dat het vooral met één burgemeester
toch wel beter zal gaan.
Het is moeilijk om de klok terug te draai
en of stil te zetten. De heer Priem zou het
een slechte keuze vinden er meer gemeenten
van te maken op Tholen.
De voorzitter vindt, dat men tegenover
individueel moeilijk meer iets tot stand kan
brengen. Wanneer de heer N. M. Klippel
heeft opgemerkt, dat zich van de 53 raads
leden op Tholen 42 tegen hebben verklaard,
kan hij zich toch indenken, dat de minister
dit niet als maatstaf gebruikt Daarmee komt
immers het verschil tot uitdrukking in de vi
sie op het streekbelang en op het plaatselijk
belang. Het gaat niet om de keuze van het
beste voor de eigen gemeente, maar om het
beste voor de streek. Wethouder Smits vult
hierbij nog aan, dat er toch in het verleden
ook al veel plaatselijke vertegenwoordigers
met goede streekinitiatieven zijn gekomen en
dat wordt door niemand ontkend. De voor
zitter meent dat ieder zijn standpunt weer
voldoende heeft duidelijk gemaakt, nadat de
heren A. Klippel en A. J. Priem, beiden
s.g.p. hebben verklaard het met hun fractie
genoot Smits eens te zijn, waarna de dis
cussie hierover wordt gesloten.
VOOR ELF BEJAARDENWONINGEN
Tevoren waren een tiental agendapunten
reeds in vlot tempo afgewerkt.
De voorzitter had-bij de aanvang der ver
gadering meegdeeeld, dat wethouder J. A.
Nortier (c.h.u.) en wnd secretaris M. K. de
Wilde door ziekte verhinderd waren de ver
gadering bij te wonen. Hij wenste beiden
spoedige beterschap toe.
De door gedeputeerde staten voorgestelde
verhoging van de wethouderssalarissen ont
moette geen bezwaar. Wel vroeg de heer
N. M. Klippel zich af of een tegenstem-
ming zou baten. De voorzitter gelcofde niet
dat het veel zou helpen, wanneer alleen Sta
venisse tegen was. Misschien zou het anders
liggen, als vrijwel alle Zeeuwse gemeenten
bezwaar tegen die verhoging hadden.
Tegen de verhoging die nu wordt voor
gesteld - en dat betekent voor de Stave
nisse wethouders van f 1952,- naar f 2148,-
per jaar heeft niemand bezwaar.
De heer C. Priem vindt echter niet, dat
voortaan de trendverhogingen maar auto
matisch moeten worden toegepast, zoals b
en w in tweede instantie voorstaan. Op deze
manier gaat gedeputeerde staten nog eens
alles uitmaken wat de gemeenten betreft. De
heer N. M. Klippel is het daarmee eens,
maar meer steun blijkt er voor dhr. Priem
niet te vinden, zodat ook de automatische
trendverhoging een Stavenisse meerderheid
krijgt.
De verkoop grond aan de Schoolstraat
voor de bouw van elf bejaardenwoningen
dcor de woningstichting „Eiland Tholen"
gaat er vlot door.
Er is 2060 m2 bouwterrein voor dit com
plex woningen nodig. De uitgifte prijs is
f 20,10 per m2.
Een volgend besluit is om de gemeente
woningen en openbare gebouwen aan te
sluiten op het aardgasnet. Immers, bi] de
eerste aansluitingswerken zijn er belangrijke
voordelen. De toekomstige gebruiker heeft
om te beginnen récht op maximaal 11 meter
binnenleiding gratis, vervolgens worden de
eventueel benodigde meerdere meters bere
kend tegen de dagprijs van de aannemer, dat
wil zeggen, dat die aannemer het werk col
lectief heeft berekend en aangenomen. Dan
mag gesteld worden, dat die zgn. dagprijs
ook nog eens ongeveer f 5,per strekkende
meter lager ligt dan de prijs (later) bij indi
viduele aanleg.
Nu zullen er onder de bewoners van de
gemeentewoningen ook wel zijn, die geen
(directe) Zegam-afnemers worden. B en w
menen niettemin, dat de gemeente dan toch
de binnenleidingen te moeten aanleggen en
eventuele meerlengte dan 11 meter dan voor
haar rekening te nemen.
Resumerend is het voorstel van b en w
om gasaansluiting tot stand te brengen in het
gemeentehuis, de woningen Wilhelminastr.
2, Poststraat 1, Poststraat 41, het dorpshuis
de openbare lagere school en het voormalige
gemeentehuis. Verder de 7 woningwetwo
ningen.
De heer C. Priem krijgt een bevestigend
antwoordt, dat dit in de huur wordt ver
haald, wanneer betrokkenen afnemers worden
De heer N. M. Klippel informeert of er
al iets meer bekend is over de definitieve
datum van aanleg in deze gemeente. Dat is
het de voorzitter niet. Alleen weet hij dat
men in Oud-Vossemeer goed opschiet en
de aanleg in Sint-Annaland dus niet lang
meer zal uitblijven. Daarna komt Stavenisse
aan bod.
Het voorstel tot instellen van een par
keerverbod aan de noordzijde van de Post
straat wordt aangehouden dcor b en w,
omdat er inmiddels een bezwaarschrift is in
gekomen van een benzinepomphouder, die
door die maatregel moeilijkheden voorziet.
Men gaat nader onderzoeken of het beter
is het verbod voor de zuidkant in te stellen.
Bij de rondvraag heeft de heer C. Priem
kritiek op de reisvergoeding voor school
gaande kinderen. Hem is een geval bekend,
dat een inwoner van Stavenisse, vader van
vier schoolgaande kinderen als reisvergoe
ding achttien gulden krijgt, terwijl men dage
lijks naar de mavo in Tholen moet. En daar
bij gaat het hier toch maar om een gezins
hoofd in loondienst Hij vindt dat een regeling
van snert.
De voorzitter stelt dat het hier om een
rijksregeling gaat. Hij weet ook dat hieraan
nogal haken en ogen vastzitten en zal aan
het onderhavige geval aandacht schenken.
Daarna sluiting.
in 't Vierkantje
Bergen op Zoom
Na de pinksterweelde - wat was en is het nu mooi buiten - na
het extra vrije dagje, het familiebezoekje of er even op uitgetrokken
na weer heelhuids te zijn weergekeerd van overvolle wegen - doe
het altijd maar voorzichtig aan - na dat voorzomer intermezzo
zijn we evenals de maanreizigers weer teruggekeerd in het werk
van alle dag. En staan er duizenden en tienduizenden jongeren
voor een of andere lichtere of zwaardere krachtproef in hun leven:
één of hèt examen! Voor velen na het schriftelijke, de mondelinge
toets.Elk jaar weer honderden, elk jaar méér duizenden. Elk jaar
ook spanning in het steeds vergende en steeds meer vragende
trapje-op-naar-de-bestemming.
Om die allen, goed of niet zo best, twijfelachtig of glansrijk,
hoopvol of hopeloos nog een riempje onder het hart te steken nog
de volgende ontboezeming met daarbij de beste wensen voor allen
tot een zo goed mogelijk succes. En is dat niet te halen, nou ja, er
komen nog meer dagen, nog meer jaren engezondheid is
de grootste schat. Met het grootste meeleven van uw vriend Jan
voor hen, die niet kunnen en toch moeten.
Er komen lijsten in de kranten
Van onze vaderlandse jeugd.
Van hen, die voor 'n examen slagen.
Wat ook de ouders zeer verheugt.
Maar ook zijn namen weggelaten,
Ze komen op de lijst niet voor.
't Is daar wat stil in huis geworden
En de examens gaan maar door!
Er zijn er, die reeds glansrijk slaagden
Van velen wordt dat nog verwacht.
En trotse vaders, trotse moeders
Die tonen dan de cijferpracht.
En 's avonds wordt er luid gezongen
Een langspeelplaat beat almaar door,
Men schuifelt dansend door de kamer,
Krachtdadig zingt een vriendenkoor!
En zijn er, die al heel veel wisten.
'Op school ging alles altijd goed.
En goede cijfers en rapporten,
Die gaven voor 't examen moed.
Maar toen hun dag dan was gekomen,
Toen wisten ze zo weinig nog,
En heel veel kennis leek verdwenen.
Je zou zeggen, hoe komt dat toch?
Er zijn er, die het zelf begrepen,
De leraar heeft het ook gezegd:
Nu ja, je kunt een kansje wagen,
Misschien kom het nog wel terecht.
En zie, het is terecht gekomen,
Al leek het dan ook zeer gewaagd,
En toen was er een dubb'le vreugde,
En thuis riep men: toch nog geslaagd!
En dan zijn er ook nog die and'ren,
Die wisten, dat het niet zou gaan
Ze bleven vlak voor het examen
Zo angstig en onwennig staan.
Men had het zelf allang begrepen,
En wekenlang het al gevreesd:
Ik heb geen antwoord op hun vragen
Dat is op school ook zo geweest.
Weer gaan examens door de zaaltjes,
Waar tafeltjes staan opgesteld.
Waar steeds door zeer bekwame heren
De cijfers worden opgeteld.
Maar jullie, die vol spanning leefden.
Op elke dag, die weer begon.
Wat ook 'n examen mag beweren.
Vergeet straks even al je leren
Ga zwemmen, fietsen en kamperen
En lig eens languit in de zon!
(adv, Ing. med.)
door
MAARTJE ZELDENRIJK
17
Telkens zag ze het vriendelijke gezicht van de nieuwe
meesterknecht voor zich en voelde ze zijn stevige arm
om zich heen, toen ze dansten. In de wagen, op weg
naar huis, was Trien enthousiast over de knecht. ,,Wat
een leuke jongen, hè, die Giep. En wat danste hij ge
weldig, niet?"
Het was werkelijk fijn om met hem te dansen. Jammer,
dat hij knecht is, hè?"
Lena had rustig geantwoord: ,,Hij is een boerenzoon."
Waarom verhuurt hij zich dan als knecht?"
Haar vriendin wist het wel, maar dacht, ik zeg niet
alles. „Probeer het maar eens uit te vissen, Trien."
„Zeker een kleine boerderij, hè? Komt-ie niet uit Gel
derland? Hij is wel knap, hè?"
Lena knikte enkel en dacht: Arme meid, je vader ken
nende, zal hij nooit toestemming geven. AI is Giep hon
derdmaal boerenzoon. De oude van Eijck kennende, wist
ze, dat hij neerzag op alles, wat niet in Noordholland
woonde.
De volgende morgen zag Lena er slecht uit. Pas in
de vroege morgen was ze in slaap gesukkeld, maar ze
moest vroeg op om te helpen melken. Ze groette Giep
op de gewone manier en begon aan haar morgentaak.
Maar tijdens de broodmaaltijd vroeg Griet, die met
bezorgde blik naar het bleke gezicht van haar dochter
keek. „Wat was je weer laat vannacht Waar
ben je geweest?"
„Gedanst in De Rijp. Samen met Trien van Eijck."
„Was 't leuk? Heb je nog bekenden gezien?"
Ik zwijg over Giep, dacht ze. Als ik Trien zie, zal
ik haar ook de pin op de neus zetten. Het gaat niemand
wat aan. „Wat noemt u bekenden? Ik ken verschillende
boerenzoons, de een nog saaier dan de ander. En alle
maal zuiplappen."
„Waarom was je dan zo laat? Was dan eerder thuis
gekomen."
Lena knikte. „Oké, oké, Trien was er ook bij en die
vermaakte zich. Moet ik dan zeggen: „Houd op met
dansen, want ik wil naar huis?"
Willem merkte op: „Waarom koopt Van Eijck geen
wagentje voor Trien? Om de centen hoeft hij het niet
te laten."
„Moet ze eerst rijden leren. En dat leert ze, volgens
mij, nooit," definieerde Lena.
Griet had het niet erg op haar linker buren, maar ze
had liever, dat Lena met Trien omging, dan haar oude
vriendschap met Riek Blauwboer, de achternicht van
Trien' weer aan te knopen. Het was nu uit met die
radioknul en het moest uitblijven. Wie weet, kwam hij
bij Riek nog wel eens over de vloer.
Na het eten maakte Lena aanstalten om weg te rijden.
Griet stond buiten en zag haar knappe dochter met
welgevallen naar de auto lopen. „Ben je thuis met
broodeten?"
Ze draaide even, haar schouders ophalend. „Weet
ik nog niet. Ik ga wat rijden. Misschien naar Alkmaar."
„Doe voorzichtig en veel plezier."
Griet keek de wagen na en constateerde, dat ze noch
de weg naar Purmerend, noch die naar Riek Blauwboer
inging, maar reed in de richting van Schermerhorn. Ze
zal hem onderhand wel vergeten zijn, dacht ze tevreden.
Hoofdstuk 8
Ze zag al van verre zijn eendje bij een grindkuil aan
de dijk staan, een paar kilometer van de brug naar De
Rijp. Ze stopte een honderd meter verder bij een andere
kuil, sloot haar wagen en wandelde met haar tasje over
de schouder naar hem toe. Hij zat in het gras, een groot
plakboek naast zich. Hij moest haar wagen gezien heb
ben, doch reageerde in geen enkel opzicht. Pas toen
ze naast hem neerzakte, keek hij lachend op. „Ha, Lena."
„Zo, Nuvelder," antwoordde ze, zo neutraal moge
lijk.
De jongen wees naar zijn regenjas, die hij omgekeerd
op het gras had gelegd. „Ga maar zitten."
„Dank je." De kleine attentie trof haar. Aan zoiets
zou Jaap nooit gedacht hebbenen. Ze pakte het boek en
begon er in te bladeren. Het was voor de helft volge
plakt met krantenknipsels, al of niet met foto's program
ma's, enkele brieven, blijkbaar van bewonsteraarsters
en het had allemaal betrekking op turnen. Gedurende
enige tijd bekeek ze het, blad voor blad omslaande.
Soms las ze een verslag, bekeek ze wat foto's en frag
menten uit brieven. Hij zei„Ik heb zelfs al een keer
een huwelijksaanzoek gehad. Schriftelijk. De brief zit er
it
in.
Ze constateerde: „Je bent in Gelderland tamelijk be
roemd, hè?"
Hij knikte. „Zo'n beetje. Roem maakt me niets. Als
ik er morgen mee stop, zijn ze me overmorgen vergeten.
Het is allemaal betrekkelijk. Maar voor later zijn het
leuke herinneringen. Daarom legde ik dit plakboek aan."
Lena bladerde nog een poosje en legde het toen neer.
„Interessant. Moet je eens aan moeder laten zien. Die
houdt wel van zoiets."
„Denk je?"
(wordt vervolgd)
