EENDRACHTBODE de omweg TECHNIEK en POLITIEK Voor Postduivenliefhebbers 25c JAARGANG No, 21 17 APRIL 1969 TWEEDE BLAD Problemen voor Nederlandse Scheepvaart I i (sloi) Nog steeds geen we's bij jachthaven Sint-Annaland WATERSPORTVERENIGING WORDT AAN HET LIJNTJE GEHOUDEN Beroepenv@orlishting ook op ïholen Werkloosheid daalde geduld vliegers Het is niet zo vreemd dat het de reders, de mannen van 'de grote vaart', op het ogenblik duizelt. De scheepvaart op zee is generaties lang in principe nauwelijks veranderd. Wie vracht over zee of oceaan wilde sturen nam kontakt op met een reder. De enige be perkingen waren omvang van de lading en capaciteit van het schip. De overgang van zeil- naar motorschip en van kolen naar turbine motoren veranderde aan dat principe maar heel weinig. De schepen gingen sneller varen en werden groter. Op het ogenblik staat de 'grote vaart' voor heel ingrijpender wijzigingen. Het zijn die ver anderingen, die de Nederlandse reders die hun wereldpositie voortdurend zagen verslechteren nog meer zorgen geven. De verzamelde reders, bijeen in „de Konink lijke Nederlandsche Reedersvereniging", heb ben in een rapport over „de Nederlandsche Koopvaardij'' hun problemen op papier ge zet. Die zijn, wat de techniek betreft, niet gering. Niet alleen is er de stijgende con currentie van de luchtvaart, de techniek heeft ook geheel nieuwe scheepstypes ge leverd. Schepen, die speciale eisen stellen aan de lading en daardoor veel meer organi satietalent en samenwerking vragen. Bukcarriers, mammoettanKers, container schepen en lichterschepen komen in de plaats van de oude types, die voor vrijwel elke vracht geschikt waren. Het voordcel van de nieuwe schepen is, dat zij per vracht- eenheid minder tijd in de haven verspelen en minder loonkosten opslokken. Het rapport noemt ook revolutionaire ontwerpen, zoals draagvleugelboten, lucht- kussenboten, catamarans, semi-onderwater- schepen en duwboten met lichters. Draagvleugelboten opereren al als pas sagiersboot en op kleinere kustroutes. Lucht- kussenboten zijn op komst, die duizend tot vierduizend ton lading met een snelheid van 160 kilometer per uur over de Atlantische Oceaan kunnen brengen. Daarover heeft Columbus hooguit in nachtmerries kunnen dromen. FUSIE NOODZAAK De Nederlandse reders willen best aan deze revolutie meedoen. Het gaat tenslotte om niet minder dan het voortbestaan van de Nederlandse koopvaardij. Maar zij vragen zich wel af hoe dat allemaal moet. Het rap port berekent, dat in de komende vijf tot zes jaren zo ongeveer 1,6 miljard gulden nodig is voor vlootvernieuwing. Dat stemt tot na denken, want waar halen de reders dat geld vandaan? Een voorbeeld Nederland heeft een grote achterstand opgelopen bij het in de vaart brengen van grote bulkcarriers voor massagoederenvervoer. De toekomst is een bulkcarriers van 80 duizend tot 150 duizend ton. Maar een 150.000 tonner kost op het mement'zon slordige zestig miljoen gulden. Op één zo'n schip kan een rederij niet drijven. Er moeten er meer onder één vlag varen. Maar geen enkele reder heeft zo veel miljoenen. Samen werking wordt een harde noodzaak. ONGUNSTIGE FISCALE POSITIE Als het alleen om de investeringspolitiek gaat, komen de Nederlandse reders er waar- 'De watersportvereniging Sint-Annaland wordt een beetje aan het lijntje gehouden, llit de pers is al bekend dat het rijk de aanleg van sanitaire voorzieningen op de jachthaven niet subsidiëerd. Zouden de Koninklijke Verbonden van Nederlandsche Water sport Vereenigingen niet eens een hartig woordje met de burge meester kunnen spreken?'. Dat zei de voorzitter van de werkgroep watersportverenigingen Delta-wateren van de KVNWV, de heer P. A. M. van Mechelen uit Bergen op Zoom, vrijdagavond op de Buutengaets. schijnlijk nog wel uit. Maar, aldus het rap port naast de financieringproblematiek ziet de Nederlandse koopvaardij zich gekon- fronteerd met een toenemende systematische bevoorrechtig door vreemde overheden van hun nationale koopvaardijen. Wat vooral steekt, is de aanmerkelijk gunstiger fiscale positie van de koopvaardij in andere landen. Nederland heeft zich op dit punt altijd wat idealistisch gedragen. Het principe van de vrije zee is hier altijd hoog gehouden. Ten slotte was het de Nederlander Grotius, die de vrije scheepvaart onder eerlijke concur rentie formuleerde. Volgens de reders heeft de liberale scheepvaartpolitiek echter dui delijk gefaald. Heel wat zeevarende landen gaan zich nu te buiten aan bepalingen waarbij percentages worden voorgeschreven die met nationale schepen moeten worden vervoerd. Pressie wordt uitgeoefend op ver-' schepers om met nationale schepen te varen. Eigen schepen krijgen een sneller afhande ling in de eigen havens. Goederen, die onder vreemde vlag worden aangevoerd, worden extra belast. De Oostbloklanden, met name Rusland, gaan zich nu ook te buiten aan uitvoerige subsidies aan hun eigen koopvaardij. Men acht het daar kennelijk van groot politiek belang, dat de eigen schepen in alle havens ter wereld verschijnen. Deze subsidies wor- den sinds kort vooral gegeven op de vaar- routes, die tot voor kort typisch voor de traditioneel-maritieme landen waren wegge- legd. Ook de Nederlandse koopvaardij heeft van deze gesubsidieerde Oosteuropese sche pen veel iast. Men kan eenvoudig in de tarievenoorlog niet tegen hen opboksen. j Het is een realiteit, dat zowel Amerika als Rusland zijn koopvaardij beschouwt als een „vierde" wapen en als resultaat daarvan tot elke prijs zijn scheepvaart in stand wil houden. De Nederlandse reders vinden nu, dat de Nederlandse regering de zo lang vol gehouden politiek van de vrije zeevaart best wat losser mag interpreteren. Het gaat hun nu met name om twee zaken belastingfa- ciliteiten en hulp bij de broodnodige inves teringen. De schceosvaart-politieke proble men vormen een bedreiging voor de Neder landse koopvaardij. De liberale scheepvaart- politiek is niet succesvol geweest bij het oplossen van deze problemen. Het belang van de Nederlandse zeescheepvaart maakt dan ook een herziening van de benadering van scheepvaart-politieke problemen nood zakelijk, zo pleiten de reders in hun rapport. (NADRUK VERBODEN) De Provinciale Commissie Beroepenvoor- lichting heeft besloten het secretariaat van deze commissie te laten fungeren als centraal punt, waartoe alle verenigingen e.d. zich kunnen wenden, indien zij een inleiding wil len laten houden over het scala van beroepen de daarmee verband houdende onderwijs mogelijkheden en de vraagstukken op het punt van de arbeidsvoorziening. De Provinciale Commissie Beroepenvoor- lichting staat onder voorzitterschap van het lid van Gedeputeerde staten, de heer J. van den Bos. Het secretariaat is in handen van de heer D. Boogerd, directeur van het Ge westelijk Arbeidsbureau, Wagenaarstraat 4, Middelburg, tot wie alle aanvragen kunnen worden gericht. In de commissie zijn alle instellingen sa mengebundeld, die in Zeeland bemoeienis hebben met de beroepenvoorlichting. Als één van haar taken ziet de commissie het coördineren van de vele en velerlei activi teiten op dit terrein. De voortschrijdende industrialisatie, die zich nu in bepaalde delen van Zeeland duidelijk begint af te tekenen, betekent, dat in de provincie tot nu toe onbekende be roepen hun intrede doen en ook, dat oude beroepen van inhoud veranderen of zelfs ge heel verdwijnen. Men denke aan mechanisatie en automatisering, aan de ontwikkelingen in de landbouw en ook aan de sterk groeiende dienstensector, die allerlei nieuwe beroeps mogelijkheden schept. Voor jongeren, die nog een beroep moe ten kiezen, en voor diegenen, die moeten omschakelen, wordt het een vrijwel onmoge lijke zaak zonder voorlichting van deskun digen tot een verantwoorde keuze te komen. Het terrein is vrijwel niet meer te overzien, ook al omdat aan de keuze van een beroep veelal een studiekeuze vooraf moet gaan. Vandaar de noodzaak van een goede en objectieve beroepenvoorlichting. We herinneren er hierbij nog even aan, dat ook in onze streek een beroepen ten toonstelling wordt gehouden, die maandag 21 april in de lagere scholen te Scherpenisse zal worden geopend door de voorzitter van de Provinciale Commissiie Beroepenvoor lichting, gedeputeerde J. van den Bos uit Tholen. De tentoonstelling is bestemd voor leerlingen van het basis onderwijs en is ge opend in de week van 21 tot 25 april. De hoofden van de scholen in ons gebied kun nen hier al vast rekening mee houden. Het clubschip van de watersportvereni ging Sint-Annaland was dit keer uitgekozen als vergaderplaats. Mede, vanwege een brief van de vereniging aan de werkgroep van de KVNWV over het uitblijven van sani taire voorzieningen op de jachthaven in St. Annaland. Het plan van de gemeente om bij het Cavetho-gebouw toiletten en douches te bouwen ging niet door omdat men geen sub sidie kreeg. „Er komt niks meer van de grond" zei de heer J. C. Kooijman. We hebben al stapels brieven waarop we nog geen antwoord hebben gehad. Niet alleen over de sanitaire voorzieningen, maar ook over andere dingen zoals de balken bij de steigers. Bij laag water kunnen die balken tegen de schroeven van de schepen komen. Daarom zouden de balken naar de binnenkant moeten worden verplaatst. BIERKAAI MAAR DAT KOST VEEL GELD. De jachthaven is niet compleet gemaakt. Waterleiding, elektriciteit en sanitaire voor zieningen op het clubschip hebben we zelf moeten betalen. Ik wil er in dit gezelschap heel dringend op wijzen dat je nooit de fout begaat een jachthaven te huren zonder voorzieningen. Als je dat wel doet, krijg je de grootste moeilijkheden. De pachtprijs ligt dan eenmaal vast. en dan gebeurt er niet zo veel meer", aldus de voorzitter van de watersportvereniging Sint-Annaland. „Bij mij in Yerseke zijn de toiletten en douches onlangs voor zestig procent gesub sidieerd door het ministerie van economische zaken", merkte de burgemeester van Yerseke mr.C.Pijl Hogeweg op. Op deze vergadering was hij voor het eerst aanwezig in zijn functie als vice-voorzitter van de werkgroep „Ik zou maar op herindeling wachten die volgend jaar een feit is. Sint-Annaland heeft toch de enige fatsoenlijke jachthaven op Tholen. Het college van de nieuwe gemeente zal gemakkelijker zaken kunnen doen dan nu tegen de bierkaai te blijven vechten", aldus de heer Pijl Hogeweg. MOEILIJK HAALBAAR Hij stelde nog voor tot die tijd een rij dende toiletwagen te gebruiken zoals op de jachthaven in Yerseke. „Als de watersportvereniging de jacht haven in eigendom had, zou de subsidie voor sanitaire voorzieningen gemakkelijker zijn. Omdat deze echter gepacht wordt, zal het een moeilijk haalbare kaart zijn subsi die van de Nederlandse Sport Federatie te krijgen", aldus de heer D.J.G.Vink, adjunct- secretaris van de KVNWV. „Ik meen dat er met de gemeente afge sproken is dat zij de sanitaire voorzieningen maakt. Van het rijk is niet veel te verwach ten, omdat economische zaken vrijwel nooit in de aanleg van toiletten bijdraagt", zei de heer B. Steijger van de ANWB. De toe kenning van de subsidie in Yerseke was voor hem een verrassing. Werkgroep-voorzitter van Mechelen ver telde noq dat er in het contract van de watersportvereniging Sint-Annailand staat dat de toiletten op de schepen niet gebruikt mogen worden in de haven. „Dat vind ik begrijpelijk, maar in de Tweede Kamer heeft men het toch onlangs ook gehad over de hygiënische toestanden bij jachthavens", aldus de heer Van Mechelen. FOUTEN „Dat je in een tijhaven zoals hier geen toiletten in de haven mag gebruiken, gaat me toch te ver. Alles wat de gemeente zegt, hoeven we niet als de uiterste wijsheid te beschouwen", meende mr. W. Otte uit Mid delburg, hoofdbestuurslid van de KVNWV. Hij vond ook dat de provinciale water staat nog moet leren wat watersport is ge zien de fouten die er bij de aanleg van jachthavens gemaakt zijn. Zo moeten er volgens hem bij tijhavens vlonders komen in plaats van steigers. De heer Kooijman zei dat de boxen in de Sint-Annalandse jachthaven te smal zijn voor de grote schepen doordat men geen rekening heeft gehouden met de dikte van palen. De meerpalen waren twee meter te lang en zijn toen afgezaagd. 1 enslotte besloot de werkgroep aan b en w van Sint-Annaland een brief te schrijven over het uitblijven van de noodzakelijke voorzieningen bij de jachthaven. VUILNISBELTEN VOORKOMEN Een volgende punt van bespreking vorm de de plaatsing van containers en of plastic zakken ter vergaring bij beroeps- en jacht havens. De heer Van Mechelen had in Fries land gezien hoe daar aan iedere schipper een plastic zak wordt uitgereikt voor afval. „Het was een zichtbare schoning van het water. Er dreef niets meer. Dit systeem werkt- heel doeltreffend. Op andere plaat sin komt dit praktisch nergens voor, ook riet in beroepshavens. Om vuilnisbelten te voorkomen moeten we nu aktie voeren", aldus de heer van Mechelen. De heer Kooijman zei dat het systeem met de papieren zakken op de Sint-Anna landse jachthavens goed werkt. Hij meende ook dat lege kunstmestzakken, die nu alle maal worden verbrand, uitstekend geschikt 1 zmden zijn voor vergaring van afval. Be- sioten werd, bij elke vereniging de behoefte aan voorzieningen voor het ophalen van af val te peilen. Verder werd ook gepleit voor vervanging van de geplande spuisluis door een schuts- siuis bij afsluiting van de Oosterschelde. Als dat niet gebeurt, kan men de Ooster schelde niet meer uit of in. GEVOLGEN VOLKERAK Een belangrijk punt tijdens de rondvraag waren de gevolgen van de afsluiting van het Volkerak. Door de afsluiting komt er bij S nt-Annaland een vloedverhoging en -ver- lr.ging van ongeveer 25 centimeter. Voor andere gemeenten, zoals Dinteloord, wordt dut zeker een verhoging van 35 en een ver- 1: ging van 65 centimeter. Dit speelt al over erkele weken, omdat dan het laatste caisson wordt afgezonken. Voor de jachthavens kunnen deze veran deringen wel eens moeilijkheden geven in verband met de hoogte van de meerpalen V anwege het hoge water zouden ze wel eens t kort kunnen zijn om de steigers met het water te laten drijven. Bij verlaging kunnen de moeilijkheden nog groter zijn doordat boten komen droog te iiggen. De heer Kooijman zei verder nog dat de gemeente al in december van het vorig jaar bij rijkswaterstaat op de getij-verandering heeft gewezen. Mr Pijl Hogeweg wees er op dat dit een tijdelijke situatie is die los staat van de definitieve Deltawerken. Dit valt ook niet onder artikel 5 van de Delta wet, zodat men besloot bij de gemeente en deltadienst van rijkswaterstaat nogmaals op deze zaak te wijzen. Op een vraag van de heer Otte zei voor zitter Van Mechelen dat de watersport wei nig last zal ondervinden van de Schelde- Rijnverbinding, Verder werd aangedrongen op gedeeltelijke openstelling van de sluis bij Bruinisse op zondag zodat men de Gre- velingen in kan varen. De heer Otte ver zocht meer aandacht te besteden aan de jeugdzeilerij. PRACHTIG VOOR ELKAAR In zijn openingswoord had de heer Van Mechelen de watersportvereniging St-Anna- land bedankt voor de gastvrijheid. „Het is prettig hier eens een kijkje te nemen. Met de Buutengaets is het prachtig voor elkaar", zei hij. De contributie voor de leden van de werk groep werd vastgesteld op tien cent per verenigingslid. Voorts werd iedereen aan geraden met zijn schip de openinn van de nieuwe jachthaven van de watersportver eniging de Arne uit Middelburg in de werk- haven van Vrouwenpolder op te fleuren. Behalve de watersportvereniging St-Anna- land waren er op deze vergadering van de werkgroep watersportverenigingen Delta wateren van de KVNWV afgevaardigden aanwezig van de verenigingen uit Steen- bergen, Bergen op Zoom, Middelburg en Wolfaarsdijk. De geregistreerde arbeidsreserve is In ver gelijking met de maand februari gedaald van 140 tot 84 in maart. De dalende lijn heeft zich nadien voortgezet, met name dan in de landbouw-sector. Van de 84 ingeschrevenen waren er nog 24 werkzaam op gemeentelijke sociale werk- voorzieningsobjekten. Eind maart waren er 60 mannen werkloos. De vermindering van het aanbod deed zich in vrijwel alle beroepsgroepen voor. De sterkste daling viel echter te constateren bij de beroepsgroepen water- spoor en wegen bouw. Zoals gezegd ook bij landbouw en visserij en bij de groep losse arbeiders. Als voornaamste oorzaken van de daling van de werkloosheid kunnen worden ge noemd a. uitbreiding van de werkgelegenheid bij enkele aannemers in de w.s.w.; b. aanvang van het seizoen in de land bouw, evenals bij handelaren in zilver- De geregistreerde arbledsreserve Is lager dan op eind maart van het vorig jaar. Nu zijn er echter meer werkzoekenden in de beroepsgroepen van de bouwwereld, de landbouw, terwijl er minder werkloos zijn in de beroepsgroepen. De vraag naar ar beidskrachten daalde wat. Aan een 18 tal aanvragen voor baggerwerken kon gemakke lijk worden voldaan. De vraag naar ge- j schoold personeel nam toe en dat vooral bij de bouw, chemie en metaal. De vraag naar vrouwen bleef ongewijzigd en richt zich vooral op modlnettes en in- paksters. KOELKASTEN DIEPVRIEZERS VERHOEVEN Koeltechniek Lievevrouwestraat 33 - Tel. 4898 Bergen op Zoom advJng.med. Vele sportliefhebbers zitten al met onge duld te wachten op de eerste opleervluchten. Ik kan dit ook wel begrijpen, want de win ter duurt ook zo lang. Te lang zelfs voor de mensen die alleen hun genoegen zoeken in het vliegen. Dan is het plezier echter maar kort. Hoog uit vier van de twaalf maanden, namelijk van mei tot september. Wij moeten ons evenwel meer toeleggen op alle belevenissen van de duivensport. Daarbij doel ik vooral op de kweek en het dagelijks leven van de duiven gedurende het hele seizoen. U moet dan met de koppeling beginnen. Hierbij is het nodig dat u altijd een ideale duif in uw gedachten hebt waar u naar toe kunt koppelen. Speel nooit twee vogels, die allebei dezelfde fouten hebben, tegen elkaar uit. U moet altijd zo koppelen dat de pluim zacht wordt en kleurecht zodat deze tegen het weer bestand is. Dit is meestal het geval bij donker op licht. En dan maar afwachten of de jongen vol doen aan uw opgezet plan. Deze moet u dan weer zo selecteren dat u uw ideale duiven, die bovendien goed gezond zijn, overhoudt. Over de verschillende kinderziekten wil ik niet eens praten, want die zullen er altijd wel blijven. Die zijn ook meestal in een oogwenk te genezen, maar ook hier is een grens. U zult namelijk ondervinden dat mees tal zieke duiven van dezelfde ouders zijn. En neemt u maar van mij aan, goede duiven zijn nooit ziek. Daarom moet ons streven zijn dit soort goede duiven voorrang te geven bij opbouw van het hok. Ik weet wel dat het een hele opgave is een heel hok vol met goede duiven te krijgen, maar toch moet dit ons hoofddoel zijn. Ten eerste koppelen op gezondheid, bouw en kleur. Afstammend en weer terug kweken naar de goede opa of oma die nooit miste maar die nu versleten of dood is. Ik doel hierbij op de familickweek. Hierbij moet ook de kleur van die opa of oma in acht worden genomen. Op deze memier mag u iets goeds verwachten wat via kleinkinderen in uw hok zal terugkomen. Kijk liefhebbers, als u met behulp van uw boekhouding deze kant uitgaat, zult u pas ondervinden dat de duivensport het hele jaar door een prettige hobby kan zijn. Probeer ook eens wat mooie duiven te kweken zodat er een tentoonstellingstype in zit met 92 punten. Zijn vliegprestaties kun nen even goed zijn. Dit zijn en blijven de mooiste vogels, die ook in de winter ons plezier geven. Tot de volgende keer maar weer, en wacht nog even het vliegen op het mooie weer. J. B. Th. AFBRAAKPREMIE BIJ BEËINDIGING VAN GLASTUINBOUWBEDRIJVEN Het bestuur van het Ontwikkelings- en Saneringsfonds voor de Landbouw heeft be sloten, een bijdrage te verlenen voor afbraak van verouderde glasopstanden, voorkomende op beëindigde glastuinbouwbedrijven. De afbraakpremie voor de glasopstand be draagt 3,per vierkante meter grond oppervlak. Glas, roeden, onderbouw en fun damenten moeten volledig worden verwijderd. Voorwaarde is, dat de bedrijfsbeëindiging in het kader van de Bedrijfsbeëindigings regeling van het Fonds plaats heeft. VIJFDUIZEND AANVRAGEN ROOIPREMIE Naar men weet, bestaat sedert 1 augustus 1968 voor betrokkenen de mogelijkheid een bijdrage te verkrijgen in de kosten van het j rooien van vóór 1950 geplante appel- en pereboomgaarden. De belangstelling voor deze bijdrageregeling - waarvoor onlangs de geldelijke middelen nog zijn versterkt - is van dien aard dat op 28 maart 1969 reeds 5078 aanvragen voor gemiddeld 1 ha per geval om een rooipremie waren ingediend. Van deze aanvragen werden er inmiddels 327 afgewezen en 4591 goedgekeurd. De provinciale verdeling van de goedge keurde aanvragen is als volgtGroningen 32. Friesland 25, Drente 12, Overijsel 104, Gelderland 1465, Utrecht 544, Noord-Hol land 200, Zuid-Holland 291, Zeeland 412, Noord-Brabant 471 en Limburg 1035. door MAARTJE ZELDENRIJK 10 „Rijdt maar naar de dijk," stelde hij voor. „Als ik gek ben. Waar zie je me voor aan?" „Voor een knappe, stevige boerendochter, die haar mannetje wel zal staan als het moet. Maar je hoeft voor mij geen vrees te hebben. Goed, ik laat het aan je over. Of zal ik rijden?" „Kun je rijden?" Hij haalde zijn rijbewijs te voorschijn en wapperde er even mee voor haar ogen. Ze passeerde het kruis en reed nog een eindje rechtdoor, waarna ze de wagen aan de kant zette en de motor stopte. Meteen trok hij haar rustig, doch beslist in zijn armen. „Zo, Lena, was het vanavond naar je zin?" Ze ging tegen hem aan liggen en antwoordde: „Hoe kan ik dat nu zeggen? De avond is nog niet helemaal om HOOFDSTUK 5 Hoe zorgvuldig Lena Keesom ook haar omgang met de vlotte Jaap Witvliet verborgen probeerde te houden, hetgeen haar lange tijd gelukte, omdat haar vriendin mee in het complot zat en vrijwel gelijktijdig verkering kreeg met Frans Meijer, kreeg moeder Griet er toch op de een of andere wijze lucht van. Zelfs het feit, dat Lena met haar wagentje vlug een eind weg kon zijn, kon niet verhinderen, dat haar moeder aan verschillende kleinig heden bemerkte, dat er eindelijk een jongen was in het leven van haar dochter. Ze vroeg er Willem naar. „Weet jij wat? Heb je het voor mij verzwegen?" Maar Willem verklaarde, dat hij nergens van af wist, maar dat het logisch was, dat Lena vandaag of morgen thuis zou komen met een vrijer. Grietje verzekerde op besliste toon: „Ze heeft er een. Wat doet ze anders tegenwoordig zo laat op de weg? Gisteravond was het ook weer bij twaalven. En Riek, haar vriendin, scharrelt al enkele maanden met een bus chauffeur uit de stad. Dacht je, dat onze Lena er dan als derde bij zou zitten? Ik wou je wijzer hebben." „Vraag het haar dan. Jij bent haar moeder." „Dat zal ik ook wel. Maak je maar geen zorgen." „Mens, denk je, dat ik me daar zorgen over maak? Als 't een nette knul is, mag hij wat mij betreft komen." „Als het maar een boerenzoon is." „Waarom?" Willem keek zijn vrouw verwonderd aan. „Dat is ze aan onze stand verplicht." „Mens, laat me niet lachen. We leven in 1954. Dat was vijf en twintig jaar geleden misschien nog gewoonte. Als die jongen zijn brood heeft, zal 't mij een zorg zijn." i „Dan zal ik wel voor de traditie van mijn en jouw geslacht zorgen." Willem haalde zijn schouders op. „Je doet maar, vrouw." Het was in de zomer van 1954, dat Griet wist, wie de jongen was, waarmee haar dochter regelmatig optrok: „Een knecht in een radiowinkel," verklaarde ze op een avond, toen Lena weer weg was, aan haar man. „Nou vraag ik je. Het mankeert er nog maar aan, dat ze een los arbeider op de kop heeft getikt." Willem haakte meteen in. „Ik wou, dat het waar was. We kunnen er best een kracht bij gebruiken." „Werk je zelf maar een beetje harder. Je gooit er tegenwoordig met je pet naar." „Ik ben de boer." „Dat hoef je me niet te vertellen. Betekent dat, dat je vies geworden bent van werken?" „Heb je ooit over me te klagen gehad in dit opzicht?" Griet keek haar man, die krom begon te worden even aan. Er kwam een glimlach om haar lippen. Ze kwam overeind en liep op hem toe, haar mollige armen om zijn hals leggend. „Je bent me lief, zeun, dat weet je, al ben je niet meer zo'n adonis als ruim twintig jaar geleden." Met een ruk trok hij haar tegen zich aan. „En jij bent nog altijd de knappe Griet van vroeger mijn fijne meid Ze maakte zich vrij en kwam weer overeind, lichte lijk blozend. „Zo is het wel genoeg, zeun. Bewaar maar wat voor straks. Maar we hadden het over Lena." Hij knikte en begon zijn pijp te stoppen. „En die radiojongen is niet naar je zin, hè?" „Ik wil, dat mijn dochter met een boerenzoon trouwt." „Probeer haar daar maar toe te dwingen. Dat lukt je niet." „Als ik het alleen moet doen, misschien niet. Jij moet meehelpen." „Ach, laat dat kind toch. Als ze van die jongen houdt." „Morgen zal ik met haar praten," besliste moeder Grietje. „En praat niet over liefde. Ze kennen elkaar misschien een paar maanden." „Wat zegt dat? Jij tuigde me eerst af en daarna vrat je me zowat op," weerlegde hij. „En dat allemaal binnen een paar weken." Ze glimlachte bij de herinnering. „Jij was een boeren zoon" „O, maakt dat verschil? En als ik geen boerenzoon was geweest?" Ze haalde minachtend haar schouders op. „Dan had ik je niet eens aangeraakt, zeun. Ik had m'n trots." „Die heb je nog. Nou, proost, hoor. Doe je best maar." (wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1969 | | pagina 5