door D. Roozemond
chirurgijn tot
1700 - 1969
25e JAARGANG No* 14 EENDRACHTBODE
27 FEBR, 1969
DERDE BLAD
Stemmen van lezers
INWONERS VAN THOLEN
Vorige week vrijdag gaf onze koninklijke
muziekvereniging Concordia weer haar
jaarlijkse uitvoering. Er mag van morden
gezegd, dat het weer een goede prestatie was
van zowel muziekanten als andere medewer
kers aan deze avond. Of was u er niet bij?
Jammer, want dan hebt u een mooie ontspan
ningsavond gemist, waaraan door uw mede
bewoners veel zorg was besteed. Vele jong
eren zeggen: in Tholen is nooit iets te doen,
maar waren ze dan wel op deze uitvoering
Is het niet beschamen voor een zo grote en
groeiende gemeente als Tholen met zoveel
jonge mensen, zo weinig animo voor „Con
cordia" Natuurlijk worden wel motieven
aangevoerd: ik ben niet muzikaal. Dacht men
dan, dat alle huidige leden van „Concordia"
tevoren wisten of ze muzikaal waren of niet?
Dacht men, dat men dc kunst machtig werd
zonder oefening en volharding? Maar dan
is het praktisch ook voor iedereen te leren,
al zal de een daarbij verder komen dan de
ander. Zoals de heer Gocdemondt in zijn
dankwoord tot de aanwezigen sprak: de leden
van Concordia zijn ook maar gewone
mensen. Daarom jongens en meisjes van
Tholen, besteed uw vrije tijd niet op straat of
alleen maar bij t.v. Wordt lid van „Concor
dia" en laten de ouderen eveneens blijvend
steun verlenen, opdat „Concordia" ook kan
blijven bestaan. Zonder aanwinst van jong
eren zal dat onmogelijk zijn.
Een oud-inuzikant L.M.G.
heelkunde. Kiezen en tanden trekken en vullen, ja zelfs kunstge
bitten, het werd alles door hem verzorgd.
Hij woonde eerst in het 'doktershuis' en verhuisde later naar de
woning waar de dokter thans nog woont.
Op 10 november 1949 overleed hij plotseling op 65-jarige leeftijd.
Hij was sedert 1 mei 1910 gemeente geneesheer geweest, was
u-j. r* - ts
Dit wordt dan het laatste artikel over de dokters te Stavenisse.
Het omvat een tijdvak van ruim 60 jaar, waarin iets over de lot
gevallen van deze inwoners wordt verhaald.
Johannes Cornelis Peter Jacobus Vorster 1908- 1910
Nauwelijks heeft de nieuwe arts, afkomstig uit Steenwijk zich te
Stavenisse gevestigd, of er wordt 'op den buitenberm van den zee
dijk van den Stavenisse polder door Leendert Hage het lijk gevon
den van een onbekend manspersoon, dat aldaar moet zijn aange
spoeld, terwijl geen nadere aanwijzingen bekend zijn'.
Het bleek, dat het een zekere Adriaan Schouwenaar uit Wemel-
dinge was. Op 14 september 1908 werd hij gevonden, terwijl hij
kennelijk op 13 januari reeds verdronken was. Er werd gemompeld
van een misdrijf terwijl de overlevering te Stavenisse spreekt over
vreemde handelingen met het gevonden lijk. De man is op Stave
nisse begraven. De oudere mensen weten zich nog te herinneren, dat
er 'vrouwen in Goese dracht' bij de begrafenis waren.
Op het oudste kerkhof te Stavenisse staat een steen, waar o.a. op
staat, dat de man hij was nog maar 31 jaar oud noodlottig om
het leven kwam.
Om weer op dokter Vorster terug te komen, zijn verblijf was te
Stavenisse van korte duur, want op 27 april 1910 vertrok hij reeds
naar Apeldoorn.
Jean Louis Bernhardi 1910 - 1949
De opvolger was de arts J. L. Bernhardi uit Utrecht. Het grootste
deel der hedendaagse bewoners heeft deze dokter gekend. We zijn
nu eigenlijk in het heden terecht gekomen.
Er is te Stavenisse nooit een dokter geweest, die zo lang zijn
dokters praktijk uitoefende. Als we de evacuatie-tijd er aftrekken,
dan is hij nog ongeveer 38 jaar te Stavenisse werkzaam geweest.
Hij was behalve arts, ook bekwaam op het gebied van de tand-
STEMMEN VAN LEZERS
Geachte Redactie,
Mag ik li verzoeken onderstaande in liw
blad op te willen nemen, waarvoor bij voor
baat dank.
Reeds geruime tijd leefde bij mij de be
hoefte de lezers van Uw blad. voorzover
hun ogen nog niet open mochten zijn, te wij
zen op 't volkomen verkeerde en eenzijdig
gerichte regeringsbeleid, 't welk we nu al
zoveel jaren voor lief moeten nemen. Uiter
aard gaat het hier slechts om een detail van
de vele grieven die tegen dit beleid zijn aan
te voeren. Telkens heb ik dit uitgesteld in
de hoop dat dit voornemen overbodig zou
blijken te zijn. Het is me evenwel gebleken
dat deze veronderstelling op een fata morga
na blijkt te berusten. Telkens opnieuw lezen
we van maatregelen die geen ander doel
hebben dan ons economische leven totaal te
ontwrichten en er dan de ondernemers de
schuld van te geven, om alzo de weg tot
nationalisatie te effenen onder de benaming
'democratie'. En dan heb ik niet enkel en
uitsluitend het oog op de belangen van onze
zelfstandige beroepsbevolking, die hier onder
te lijden heeft, doch evenzeer de werknemers
van hoog tot laag, hoewel uiteraard de eerst
genoemde groep de meeste en de hardste
slagen worden toegebracht. In een steeds
groter wordende frequentie worden loonsver
hogingen geëist en getrouw door de regering
ingewilligd, waarvan iedere werknemer, die
over .een normaal stel hersens beschikt, moet
zeggen dat ze er hoegenaamd niet op voor
uit gaan, ja, soms zelfs op achteruitgaan
vanwege de progressie in 't belastingstelsel.
Iedere loonsverhoging heeft vanzelfsprekend
tot gevolg hogere prijzen ofwel producten
van minderwaardige kwaliteit. Dit zijn sy
noniemen die niet te scheiden zijn. De waar
dedaling van de gulden heeft als gevolg hier
van een angstwekkende snelheid gekregen.
Een loonkostenstijging die dc productiviteits-
stijging ver overtreft, werkt de inflatie uit
stekend in de hand. Zoals de zaken er ech
ter op 't ogenblik voorstaan heeft 't er alle
schijn van dat de regering op een aanmerke
lijk lagere snelheid wenst over te schakelen,
gezien de berichten die we de laatste weken
met de regelmaat van een klok. onder ogen
krijgen. Op zichzelf bezien is dit een zeer
lofwaardig streven van de regering, denk
slechts aan onze steeds kwetsbaarder wor
dende concurrentie-positie t.o.v. het buiten
land. Hierop breedvoerig ingaan is in dit
artikel niet mogelijk, daar dit teveel plaats
ruimte zou vergen. Ieder die belangstelling
bij de regering hebben, dan een rustig, be
schaafd en gedocumenteerd gesprek.
H. Anthonlsse,
Stoofstraat 21.
Poortvliet
WEL BEREID TE PRATEN
