mislukte jaren
Kent TJ
Me Johanniter Orde
in Nederland
Uit de historie van Stavenisse
Map's
Bijna negen hectare voor
nieuwe bouw-uitbreiding
Raad ingenomen met deze
mogelijkheid
Voorlopig kan men er tegen
door D. Roozemond
25e JAARGANG No, 5 EENDRACHTBODE 19 december 1968
TWEEDE BLAD
Raadsvergadering Sint-Philipsland
SCHERPENISSE
door
MAARTJE ZELDENRIJK 55
De man dacht even na. Zonder indiscreet te zijn, me
vrouw, vermoed ik uw bezwaar. Ik ben zakenman en
misschien denk ik op particulier terrein wel eens te zake
lijk. Mij zijn een paar dingen uit uw leven bekend. Dat u
gescheiden bent en eiseres. En dat u een dochtertje hebt.
Mag ik zeggen, mevrouw, dat een en ander voor mij geen
enkel bezwaar vormt? U hebt indruk op me gemaakt. Uw
charmante verschijning, de rust, die van u uitgaat, het
leed, dat u wellicht moest doorstaan in uw leven, dit alles
tezamen genomen, dacht ik: misschien kan ik mevrouw
Ruizenaar wat afleiding bezorgen, zodat ze weer wat
meer plezier in het leven krijgt'.
Map schudde haar hoofd. 'Het spijt me, meneer, maar
daar zit ik niet op te wachten'.
Hij keek haar onafgebroken aan. 'Ik raad misschien
uw gedachtengang. U denkt: die man heeft medelijden
met me. Maar dat is het in geen geval. Het gevoel, dat
ik voor u koester, is iets heel anders. Meer wil en mag ik
onder deze omstandigheden niet zeggen.
De vrouw geraakte verward. Opnieuw voelde ze het
bloed naar haar wangen vloeien. 'Meneer Hordijk, het
spijt me, maar
'Beslist u niet dadelijk, mevrouw. Denk u er eens over
na. Wilt u bijvoorbeeld vanmiddag niet mijn gast zijn?
Een etentje? Ik ben ook een eenzaam mens, mevrouw'.
Ze zuchtte en schudde opnieuw haar hoofd. 'Dat kan
niet. Om twaalf uur komt m'n dochtertje uit school
Ja, dat is waar ook. Ik zou uw kleine meid graag eens
zien
'Houdt u van kinderen?'
'Ik heb ze zelf niet, mevrouw. Ik ben vrijgezel. Maar...
Enfin, u zoudt het aan mijn familieleden kunnen vragen.
■En mijn personeel. Ik organiseer elk jaar met Sinterklaas
een feestavond voor de kinderen van mijn mensen. U
zoudt het eens mee moeten maken'.
Map stond in tweestrijd. Maar ik kan hem ook niet zo
wegsturen, Hij is een heer. 'U had het over een eten
tjebegon ze aarzelend. 'Mag ik het omkeren en u
op mijn beurt vragen bij ons mee te eten? Bij mij en mijn
dochtertje?'
De man keek verheugd. Mevrouw, dit is meer dan ik
durfde dromen. Ik verheug me er op'.
14
Een half jaar ging Map Ruizenaar om met de fabri
kant Jan Hordijk. Zonder dat ze haar familie ervan op
de hoogte had gesteld. Daarom had ze ook enkele voor
waarden gesteld: 'Bij uitzondering sta ik je een keer toe
me hier op te zoeken. Ik wil geen reden tot kletsen geven.
Een vrouw in mijn situatie is bizonder kwetsbaar. Ik heb
zelf een Wagen, dus ik kom wel naar jou toe. Maar
ik heb nare ervaringen achter me. Wees verstandig en
heb geduld met me. Feitelijk was er voor een man geen
plaats meer in m'n leven. Daar staat tegenover, dat jij
anders bent. Gelukkig ook wat ouder. Die acht jaren,
welke wij verschillen, acht ik onbelangrijk. Maar ik moet
absoluut zeker zijn van mezelf. Dus forceer niets, want
dat pakt averechts uit. Op deze voorwaarden wil ik je
van tijd tot tijd wel eens ontmoeten'.
Jan Hordijk accepteerde alles. Ze kreeg een kostbare
collier van hem op Sinterklaasavond, doch bracht het hem
de volgende dag gedecideerd terug. 'Dit was fout, Jan.
Maar ik weet wel, dat je bedoelingen goed en zuiver
waren. Daarom zal ik niet kwaad worden. Doch ik neem
het vanzelfsprekend niet aan. Kleine geschenken onder
houden de vriendschap. Geen grote'.
Hij betuigde zijn verontschuldiging en bevestigde, dat
geen enkele bijbedoeling in het geding was, toen hij het
kocht en naar Purmerend verstuurde.
In januari nodigde hij haar uit een paar weken met
hem naar de wintersport te gaan. Ook dit weigerde ze.
Daarvoor zou ik een verklaring moeten geven aan mijn
familie en daar wil ik nog even mee wachten. Men ver
moedt al iets, omdat ik natuurlijk iedere keer mijn doch
tertje moet onderbrengen, als ik naar jou toe ga. Maar
samen met vakantiedaarvoor is het nog te vroeg,
beste jongen'.
'Ik deed het voor jou'.
Dat weet ik. Dacht je, dat ik het niet op prijs stel?
Allicht. Maar het is beter van niet, Jan. Probeer het te
begrijpen, wil je?'
Hij knikte haar vriendelijk lachend toe. 'Natuurlijk,
Map. Al zou ik nog een jaar moeten wachten. Het is im
mers de moeite waard?'
Op een avond in februari bracht Jan Hordijk Map
naar huis, nadat ze in Amsterdam een concert hadden
bijgewoond. Daarna hadden ze ergens nog wat gegeten
en rond middernacht stopte de grote Chevrolet van Jan
Hordijk voor Map's huisje in de verlaten, halfduistere
straat. Nadat hij voor haar de deur geopend had en de
sleutel.teruggaf, keek hij haar aan: 'Naar je zin geweest
Map?'
Heerlijk. Zulke concerten vond ik vroeger al gewel
dig fijn. Een enkele maal ging ik wel eens alleen, maar
dat is ook niet leuk'.
Hij drukte zacht haar arm. 'Als je wilt, Map
Ze knikte. 'Stil maar, ik weet, wat je zeggen wilt. Als
ik je niet remde, zou je alles voor me doen'.
(wordt vervolgd)
Het aanvullend voorstel op de raadsver
gadering van donderdag 12 december -
waarbij de mist verslaggevers parten speel
de - was bet meest gewichtige besluit, dat
werd genomen: er is voorlopig weer vol
doende bouwgrond in het verlengde van de
Mosselkreekstraat. Het voorstel van b en
w omvatte de aankoop van 8.92.42 hectare
bouwland van de heer A. C. J. Verwijs te
Yerseke voor een bedrag van ƒ412.818,
In een toelichting wijst het dagelijks be
stuur er op, dat er thans geen bouwgrond
meer voorhanden is. Ter voorkoming van
stagnatie in de woningbouw zit het ge
meentebestuur dus voor een spoedige grond
aankoop. De resterende gronden, gelegen
in het goedgekeurde bestemmingsplan zijn
eigendom van één eigenaar, hierboven ge
noemd. Nu spoedig moet worden overge
gaan tot de aanleg van een straat, gelegen
evenwijdig aan de Mosselkreekstraat en uit
mondend op de Oostdijk vindt reeds een
versnippering van bouwland plaats. Daar
bij komt, zo vervolgen b en w in hun toe
lichting, dat plannen gereed liggen voor
de aanleg van een nieuwe begraafplaats
en een sportterrein, welke eveneens in
dit bestemmingsplan zijn geprojecteerd.
Als gevolg hiervan is het duidelijk, dat
niet kan worden volstaan met een gedeel
telijke aankoop, maar dat alle gronden in
één keer aangekocht moeten worden.
Eigenaar Verwijs heeft meegedeeld in
principe bereid te zijn tot verkoop over te
gaan van de hierboven getaxeerde prijs.
In de koopsom is begrepen een vergoeding
voor de pachters, terwijl bij de koop ge
lijktijdig de pachtovereenkomst voortijdig
ontbonden zal worden voor dit gedeelte
bouwland. Wel mogen de pachters van jaar
op jaar huren, zolang de grond niet in
exploitatie komt.
VERSTREKKEND BESLUIT
Er werd wel even van gedachten gewis
seld over dit voorstel, dat door alle leden
als gewichtig werd aangemerkt. De heer
A. A. Rijstenbil (v.v.d.) concludeerde, dat
het er meteen wel flink ingrijpt, maar
bouwgrond is nodig, de andere projecten
zijn hier eveneens in opgenomen en het
is uiterst bezwaarlijk nee tegen dit voorstel
te zeggen. Daarmee is de heer M. W.
Beurens (c.h.u.) het eens.
De heer L. den Engelsman (s.g.p.) her
innert er aan, hoe destijds werd veronder
steld dat die grond op een gulden of vier
per vierkante meter zou komen, terwijl het
nu f 4.62 is. Niettemin zal de s.g.p.fractie
voorstemmen, zo vult dc heer Den Engels
man aan.
De heer Verwijs (vrije lijst) verklaart
zich bizonder te verheugen over deze mo
gelijkheid. De verdere ontwikkeling van
de gemeente hangt er van af. En hierna
kwam men zonder hoofdelijke stemming tot
de belangrijke beslissing van deze aankoop
voor ruim vier ton.
Verder was het na de reeds eerder door
ons vermelde voorstellen niet belangrijk
meer, wat ter tafel kwam. Die voorstellen
werden trouwens vrijwel zonder discussie
aangenomen.
Bij de ingekomen stukken was er een
brief over de koninklijke uitspraak geschil
Centrale Dienst Noord Zeeland" met be
trekking tot de blijvende en de uittredende
gemeenten.
Hierbij informeerde de heer Den Engels
man of het nog financiële gevolgen had
voor Sint Phllipsland. „Dat heeft het ze
ker", beaamde burgemeester G. van Velzen
De heer Verwijs was toch maar blij, dat het
zo was uitgesproken, maar de voorzitter
kon er niet helemaal tevreden over zijn.
Bij deze laatste raadsvergadering van
het jaar dankte wethouder M. Reijngoudt
(loco) namens de raad de voorzitter voor
de leiding in 1968 en het verrichte werk om
hem en zijn gezin goede kerstdagen en
jaarwisseling toe te wensen.
In zijn dankwoord en wederkerige wen
sen, merkte de voorzitter op, dat er dit jaar
in en voor de gemeente inderdaad veel is
gebeurd, ook nog in deze laatste raadsver
gadering nl. de belangrijke grondaankoop.
Hij hoopt dat er ook in 1969 gezamelijk
en vruchtbaar in belang van Sint Phi-
lipsland kan worden gewerkt en is voorne-
mens hierop in de eerste raadsvergadering
1969 nog even nader terug te komen.
Deze orde heeft een zeer oude historie,
omstreeks 1099, na. de verovering van Je
ruzalem trof Godfried van Bouillon dicht
bij de stad een hospitaaltje aan, gewijd aan
Johannes de Doper. Hier werkte een mon
nikengemeenschap o.l.v. broeder Gérard.
Godfried van Bouillon werd sterk gegre
pen door bet werk dat hier verricht werd
en schonk aan de Orde een in Vlaanderen
gelegen landgoed. Broeder Gérard zag hier
in een aanwijzing om een broederschap in
het leven te roepen, die zich in dienst der
Kerk stelde. Hieruit is de Orde van Sint
Jan geboren.
Broeder Gérard werd tot Grootmeester
benoemd, en er kwamen hospitaalridders
ook wel (Johanniter Ridders) geheten. Zij
droegen een zwarte mantel (een cape) die
nóg door de Ridders gedragen wordt. Deze
mantel herinnert aan het kemelsharenkleed
van Johannes de Doper. Het embleem van
de Orde is een zilverwit kruit met acht
punten op een scharlakenrood veld. De
acht punten zijn het symbool van de acht
zaligsprekingen (Matth. 5 3 t.e.m. 11).
Door de eeuwen heen bleef deze orde be
staan.
De eerste ziekenzorg in de stad Utrecht
stamt van de Johanniters. De Orde was
aldaar gevestigd in het Sint Catharijnen-
klooster op het Vredenburg. Onder toezicht
van Ridders werden zieken verpleegd, ar
men geholpen .hongerigen gevoed enz. Na
de Hervorming in 1580 hebben de Staten
van Utrecht het beheer van de goederen
I van Sint Catharijnen tot zich getrokken.
Honderden jaren later kwam het Acade
misch Ziekenhuis aan de Sint Catharijnen-
singel.
Een Protestantse Johanniter Orde werd
I na de Hervorming opgericht. Het was Z.
K.H. Prins Hendrik die hier een Neder
landse commanderij oprichte (30 april
1909).
De Johanniter Orde is een manlijke or
ganisatie. Aan het hoofd daarvan staat
het Kapittel o.l.v. Z.K.H. Prins Bern-
hard der Nederlanden. In 1954 werd Z.K.H.
in de Ridderzaal in Den Haag tot Lands-
commandeur geinstalleerd. Ter gelegenheid
van het 50 jarig bestaan van de Neder
landse Johanniter Orde gaf Prins Bern-
hard als Landcommandeur der Johanniter
Orde H.K.H. Prinses Beatrix de drievou
dige Ridderslag, waardoor de prinses in
de Orde werd opgenomen als erecomman-
deur. Daarbij sprak de Prins „Godvrezend
heid barmhartigheid en gerechtigheid mo
gen door U steeds en overal worden nage-
streeft en bevorderd."
De Orde exploiteert in Bennekom „Oud
Vossenhol" een tehuis voor spastische jon
ge vrouwen.
In Hilversum „Theodotion" twee ver
pleegtehuizen voor chronische zieeken en
gehandicapten. Tevens is de Orde ver
tegenwoordigd in het bestuur van het
Protestants Christelijk Streekziekenhuis te
Bennekom.
De Damesafdeling der Orde is zeer
actief. Zij begon in 1957 met recreatie van
ernstig gehandicapte vrouwen, later ook
voor mannen en echtparen deze vacan-
tiekampen die nog steeds in een grote
behoefte voorzien zijn bijzonder zegenrijk
voor de zwaar gehandicapte mens, die
zoveel moet missen.
Voor al het werk dat er gedaan wordt
is veel hulp nodig. Deze hulp wordt gebo
den door vrijwillige krachten, o.a. Johan
niter zusters, dit zijn gediplomeerde ver
pleegsters, gehuwd of nog in functie, die
zich aan de Orde willen verbinden.
Verder zijn er de Johanniter helpsters,
eveneens vrijwilligsters uit alle lagen van
de bevolking, gehuwd of werkzaam in een
beroep. Zij ontvangen hun verpleegtech-
nische opleiding bij de plaatselijke colonne
van het Nederlands Rode Kruis, de E.H.B.
O opleiding is vereist en de cursus gees
telijke vorming 1 en 2, die schriftelijk gege
ven wordt met een bespreking hietvan in
uw eig.en omgeving. Niet alleen techniek is
voldoende om de zieke mens te helpen,
ook geestelijk moeten we steun kunnen bie
den. Kursus 1 en 2 leert o.m. de omgang
met zieken, levensstijl, houding tegen leven
en dood. Na het béhalen van de diverse
diploma's krijgt de Johanniter helpster het
embleem van de Orde op haar (Rode
Kruis) uniform.
Sinds enkele jaren is er een hulpverle
nende groep, die der Haspadies, (hand en
spandiensten). Niet ieder ziet kans om de
tweewekelijkse cursussen van het Rode
Kruis te volgen In een verpleegtehuis te
Doetinchem „Den Ooiman' 'zijn de eerste
Haspadies gestart met negentien medewerk
sters en elf reserves. Tijdens dat werk
dragen de Haspadies een witte band met
het Johanniter embleem om de linker boven
arm.
Niet ieder kan een week geven cm te
helpen in de kampen voor gehandicapten
Misschien kunt U in uw eigen omgeving
hulp bieden, in bejaardentehuizen heerst
vaak personeelsgebrek, gehandicapten snak
ken misschien naar een wandeling, eenzame
bejaarden naar een gesprekje
Wat zijn de eisen voor deelneemsters?
Minimum leeftijd 18 jaar. Geen speciale
vakbekwaamheid, maar wel bereidheid tot
helpen. Begrips voor de andere mens, een
voud in optreden weten te luisteren, eigen
plaats kennen, verantwoordelijkheidsgevoel
toewijding en onbaatzuchtigheid, zwijg
zaamheid. Door contactavonden onder
houd men de onderlinge band. Voorts
wordt er jaarlijks een landelijke conferentie
gehouden en wil een mededelingenblad,
waarin de helpsters onder meer van haar
werk vertellen ,de onderlinge band ver
sterken. Op deze wijze wordt getracht een
gemeenschap van jongeren te vormen, die
de hulp aan de naaste verricht uit liefde
tot de Heer Jezus Christus. Mejuffrouw Zr.
S. M. J. Idenburg, Lange Voorhout 48,
Den Haag Telefoon 07CM12698 wacbjt
op een briefje of een telefoontje van hen
die graag bereid zijn daadwerkelijk mee te
helpen.
Geboorten:
3 nov. Polderman Maria Elizabeth doch
ter van Polderman Abraham A. en van
Bolier Ant'honia M. Laban Deurloostr. 34
9 ncv. SÏhger Greetje Jacoba dochter van
Slager Marinus J. en van de Wilde Chris
tina Schoolstraat 1.
Huwelijksaangiften
Koppenhol Leendert 24 jr en Geuze
Catharina J J 22 jr
Ingekomen:
van Tiggele Willem A en echtgenote van
Rotterdam Lambertusstraat 36a naar Schut
tershof 8
Luijkx Wilhelmus M. A. M. van Etten-
Leur Korte Brugstraat 98 naar Maria van
Nassaustraat 42
Bastiaansen Maria P. C. ev Luijkx van
Woensdrecht Raadhuisstraat 124 naar
Maria van Nassaustraat 42
Kurvink Cornelia J. ev Andriesse van St.
Annaland Voorstraat 27 naar Maria van
Nassaustraat 44
I Quist Jacoba ev Quaak van Tholen
Parksingel 6 naar Laban Deurloostr. 8
Houke, Cornelia ev Verwaard van Vel
zen Pleiadenplantsoen 48 naar Willem-
Akxanderplein 6
Groffen Johannes A. C. en echtgenote van
Halsteren Steenbergseweg 39a naar salon
wagen staande aan de Gorishoeksedijk
Vertrokken.
van Houdt Johan L. van Hoge Markt
15 naar Trucial States.
Poot Marinus van Langeweg 28 naar
Hilversum Noodweg 37
Verhuizingen binnen de gemeente:
Andriesse Marce'lis van Spuidamstraat
10 naar Maria van Nassaustraat 44
Quaak Gerardus C. van Kleine Loo 11
naar Laban Deurloostraat 8.
DE SMIDSE IV
Evenals in de vorige jaren, zijn er van het nu
volgende tijdvak (1852-1871) te weinig exacte
gegevens voor handen, om met voldoende nauw
keurigheid vast te stellen, wie het bedrijf verder
voortzetten.
Van 1852-1871 komen we o.a. tegen:
a. CHRISTI AAN LU KA ART, zoon van Jacobus
Lukaart en Lena van 't Hof. Hij wordt 'grof en
hoefsmid' genoemd. Hij was gehuwd met Cor
nelia van den Ende.
b. JACOBUS MARINUS LUKAART, zoon van
Christiaan Lukaart en Cornelia van den Ende.
Eerst staat hij als smid geboekt en later als
landbouwer. Hij is de laatste van het geslacht
Lukaart, die smid te Stavenisse was.
c. JAN CORNELIS VAN HIELE, eerst smid en
later schipper. Hij huwde 31 juli 1868 met
Louiza Helena Roozemond.
CORNELIS KESTELOO 1871-1891
De opvolger van J. C. van Hiele was zijn zwager
Cornelis Kesteloo, gehuwd 24 oct. 1872 met Jacoba
Roozemond..
Kesteloo was in Vlissingen geboren, terwijl zijn
ouders in 1872 in Kortgene woonden.
Enige jaren geleden schreef iemand van hem,
deze mooie herinnering:
De smid is het eerst weer aan zijn werk gegaan.
Die heeft geen tijd te verliezen. Werken, wer
kenvan de vroege ochtend tot de late avond.
Met forse rukken aan de ketting, die aan de
blaasbalg is verbonden, brengt hij die in werking.
Een sterke luchtstroom jaagt onder het vuur, dat
hoog opvlamt. Dan een paar scheppen kolen er
op en met een soort bezempje wat watere uit de
koelbak daarover gesprenkeld. Dikke rook ver
dwijnt in de wijde schoorsteen, maar gauw ko
men de vlammen weer en vliegen de vonken uit
het felle vuur hoog op.
Dan brengt de smid het zware, gloeiende ijzeren
voorwerp op het aambeeld. Met beide handen
móet hij de tang hanteren en zijn gezicht wordt
rood van inspanning. De knecht die aan de
werkbank aan het solderen is, legt zijn werk neer
en neemt de voorhamer. De smid pakt de hand
hamer en daar gaat het, in de maat met krachtige
slagen, die de smidse doen dreunen en die klin
ken over het dorp. Ze smeden een ploegschaar
een scharre die zo zwaar wordt, dat latei-
als de smid hem scherpen moet, de boerenknecht
hem op de slee komt brengen.
O, die gezellige smidse, waar je overal met je
neus bij mag staan en je somswel wat hin
dert. Maar het onvriendelijkste dat baas Keste
loo zeggen kan is: 'Een bitje uut te wegt, m'n
jongen'.
Helaas, ook dit leven werd reeds jong, op 45-
jarige leeftijd afgesneden, toen op 19 nov. 1891 de
smid overleed. Hoevete weduwen heeft de smidse
al niet binnen haar muren gehad
WEDUWE C. KESTELOO 1891 -1921
De weduwe zet met behulp van een knecht en
haar zoon Danker Willem Kesteloo de zaak voort.
In 1907 vertrekt Danker naar Poortvliet.
Ondertussen is haar andere zoon Cornelis Jaco
bus, geholpen door zijn broer Jacobus Cornelis in
staat om de plaats van hun vertrekkende broer, in
te nemen. In 1921 overlijdt de weduwe C. Kesteloo.
GEBROEDERS KESTELOO 1921 -1928
Na het overlijden van hun moeder werd het be
drijf door de 2 gebroeders voortgezet, tot 1928 toen
J. C. Kesteloo een nieuw bedrijf stichtte en C. J.
Kesteloo de oude smidse verbouwde. In 1935 over
leed C. J. Kesteloo en weer treurde er een
weduwe
Zo zijn we aan het eind van het overzicht ge
komen. De smidse heeft opgehouden te bestaan.
Een soort weemoed vervult ons. Tevergeefs zullen
we wachten op het geluid van forse hamerslagen
op het aambeeld. Het was altijd zo'n vertrouwd ge
tuid. Geen paard wordt meer beslagen, de hoefstal
is verdwenen. De smid zal zijn vuur niet meer op
stoken. Het gezellige vlammenspel door de ruiten,
we zullen het niet meer aanschouwen. Een onzer
vaderlandse schrijvers noemt de dorpssmid niet on
aardig: 'de dorpsvulkaan AL aar zijn vuur is thans
gedoofd
We zullen niet meer gezellig in de winter bij het
smidsvuur staan en elkaar de dorpsnieuwtjes ver
tellen. Het bekende Zeeuwse rijmpje:
't Is zo koud
Gae nae d'n diek om 'out,
'k zou liever in de smisse stae,
As nae d'n diek om 'out toe gae,'
gaat hier niet meer op.
Het verdwijnen van de smidse en van de ge
slachten die er voorheen leefden, is als een voor
beeld en waarschuwing, wat voor ons allen geldt.
Niets is hier blijvend op aard. Alles staat airede
gereed om te verdwijnen.
Het ene geslacht gaat en het andere geslacht
komt'
Laten we dan allen ter harte nemen, dat we niet
het vergankelijke, het zichtbare moeten zoeken:
'.want de dingen, die men ziet zijn tijdelijk, maar
de dingen die men niet ziet, zijn eeuwig'
BRONVERMELDING:
Voor de liefhebbers van de geschiedenis en als
verantwoording ten opzichte van de lezers, acht ik
de vermelding van de voornaamste geraadpleegde
bronnen noodzakelijk:
Deze zijn:
1. De Schepenakten van Stavenisse van 1730-
1811.
2. De gegevens van de burgerlijke stand te Sta
venisse van 1811 - heden,
3. Een drietal artikelen in de Eendracht-Bode van
16 jan., 23 jan. en 30 jan. 1953.
4. De levensbeschrijving van C. Dominicus.
5. De magistraatslijst van Stavenisse,
6. Diverse stukken uit het oud archief van de ge
meente Stavenisse, o.a. over het eerste verkave
lingsplan en de Franse tijd.
De verbouwde
smidse, met o.a. de
volgende personen:
A. de Graaf,
Tinus Stoutjesdijk,
een electriciën, de
smid C. J. Kesteloo
en vrouw.
