EENDRACHTBODE
Piet van Tilburg
De mobilisatie van 1914<m>
Ds, P. Alblas naar Boven-Hardinxveld
Jan Overeenkam
J
20e JAARGANG No, 38
13 AUGUSTUS 1964
TWEEDE BLAD
RAADSVERSLAG STAVENISSE
Financiële medewerking aansluiting
electra tuinbouwbedrijven
Akkoord met herziening gemeente
grenzen
Voor drie jaar deelname aan
Muziekschool
VOOR IEDERE KAMER
DE JUISTE MEUBELEN
Om brandkast en broodtrommel
Samenvoeging
Scherpenisse nam zondag afscheid van
bemind predikant
Wegens vakantie van burgemeester A.
Sluijmers was de leiding van. de openbare
raadsvergadering te Stavenisse op vrijdag
avond 7 augustus jl. in handen van wet
houder C. J. Moerland. Ook de heer Nortier
was verhinderd. De 20 ingekomen stukken,
voornamelijk provinciale goedkeuringen,
werden voor kennisgeving aangenomen.
Ook de toekenning huurcompensatie ge-
meentepersoneel werd een hamerstuk.
Sedert het vertrek van de heer Eckhart
was mevrouw Rentjes, de echtgenote van het
hoofd der openbare lagere school, in tijde
lijke dienst als onderwijzeres werkzaam ter
plaatse. Oproepingen voor sollicitanten ble
ven zonder succes. Gezien de gunstige uit
spraak voor mevrouw Rentjes van inspec
teur en oudercommissie wordt voorgesteld
haar in vaste dienst te benoemen met ingang
van 1 juli jl. De schriftelijke stemming wees
uit, dat alle leden zich met dit voorstel
konden verenigen.
Dokter H. Zoeteman wordt per 1 juli eer
vol ontslag verleend als gemeentegeneesheer.
Zijn opvolger, dokter J. J. Kok wordt in
tijdelijke dienst benoemd als zodanig voor
het tijdvak 1 juli t.e.m. 31 dec. 1964. De
functie van gemeentegeneesheer is in de loop
der (vooral) laatste jaren sterk veranderd
en zal nog meer veranderen bij de inwerking
treding van de Algemene Bijstandswet. Daar
mee komt immers een eind aan de zgn.
geneeskundige armenzorg. De positie van de
gemeentegeneesheer moet dan opnieuw wor
den bezien. Voorzitter Moerland is wel van
mening, dat men toch wel een gemeentege
neesheer nodig heeft voor adviezen, bij
calamiteiten, inentingen, enz.
De heer C. Priem informeert wat tot dus
ver dan precies het werk was van de ge
meentegeneesheer. De voorzitter antwoordt,
dat deze functionaris tegen een vast bedrag
per jaar ook de armlastigen gratis behandel
de. Alle leden kunnen zich overigens met
deze tijdelijke benoeming verenigen en bij
de schriftelijke stemming krijgt dokter Kok
alle leden op zijn hand.
Subsidiëring electra
tuinbouwbedrijven
Zoals reeds in vorig nummer werd be
kendgemaakt, werd in de streek een com
missie benoemd, teneinde de moeilijkheden
te bezien van tuinders, die hun warenhuis
van stroom moeten voorzien. De zgn.
onrendabele aansluitingen, zoals men die
tijdens de herverkavelingsperiode kende
voor woningen en bedrijfsgebouwen buiten
de gemeentekommen. In die commissie heb
ben zitting vertegenwoordigers van de ge
meentebesturen, van Z.L.M. en C.B.T.B. Ze
kwam tot de conclusie dat subsidiëring bij
aansluitingen van warenhuizen, enz., waar
van de aanlegkosten boven de 1000.uit
komen voor de betrokken tuinbouwer ge
wenst is.
In die kosten boven de 1000,— zou het
Ontwikkelings- en Saneringsfonds van de
Landbouw mogelijk 20 bijdragen, hopen-
lijk de provincie 10% en de gemeente 20%.
Ook dan blijft er dus voor de tuinder
(boven de 1000.nog 50% voor eigen
rekening, wat al voldoende beperking heeft
om onnodige investeringen, c.q. subsidierin
gen te voorkomen. j
Van 12 bekende gevallen op Tholen
(niet alleen in Stavenisse, zoals in ons vorig
nummer was opgenomen) met name rond 1
Sint-Annaland bleek dat de aansluitings-
kosten varieerden van 41.tot ruim
9400.—.
B en w verwachten, dat de kosten voor
de gemeente wel zullen meevallen.
De heer Steendijk zegt zich geheel met
het voorstel van b en w om hierin mee te
doen, te kunnen verenigen, unaar vraagt wel
om de regeling van terugwerkende kracht te
laten gelden. Hij zou het anders enigermate
onbillijk vinden tegenover degenen, die juist
voor deze regeling van kracht wordt, meer
dan 1000,voor dit doel bekostigden.
Hem is bijvoorbeeld een geval bekend, waar
bij het tot een 5000,aanlegkosten werd.
De voorzitter is dat geval ook bekend,
maar hij wijst erop, dat dit nog in her-
verkavelingsverband (en financiering) tot
stand is gekomen. Hij is er niet zeker van,
dat het mogelijk zal zijn deze regeling van
terugwerkende kracht te maken, al is hij met
dhr. Steendijk en de andere raadsleden van
oordeel, dat het billijk zou zijn het zo te
doen.
Ook de heer Smits zegt zich met het
voorstel te kunnen verenigen. Inderdaad zijn
voor sommigen de aansluitingskosten onre
delijk hoog, temeer, waar het merendeel ook
nog met verwarmingsaanleg ook zit. Hij
voelt eveneens voor de opmerking van dhr.
Steendijk om de regeling ook voor reeds
gevestigde warenhuizen van toepassing te
verklaren. Hoewel hij uit het voorstel van
b en w heeft opgemaakt, dat er nog geen
zekerheid is, dat Saneringsfonds en provincie
hieraan meewerken, lijkt het hem gewenst
dat de gemeente daartoe nu reeds een besluit
neemt, mogelijk ter stimulering ook voor de
andere instanties.
De heer Priem informeert of er enig denk
beeld is van de totale kosten voor de ge
meente. De voorzitter antwoordt ontkennend.
Dat ligt namelijk van geval tot geval ver
schillend. Bovendien weet men niet, hoeveel
warenhuizen er nog komen en evenmin of
die ver van of dicht bij een hoofdkabel
worden gevestigd.
Wethouder Klippel stelt vast, dat het bij
de tot dusver gevestigde warenhuizen wel
meevalt. In het algemeen is men nu ook
weer niet zo gauw boven de duizend gulden
kosten. Hij merkt voorts op, dat er in Sint-
Maartensdijk al een plaatselijke regeling
bestond, welke evenwel nog niet is toe
gepast.
Daarna wordt zonder hoofdelijke stemming
besloten aan deze subsidieregeling volle
medewerking te verlenen.
Muziekschool
Op 8 mei 1964 besloot de raad toe te
treden tot de Stichting Zeeuwse Muziek
school omdat leerlingen uit Stavenisse in
groepsverband de gelegenheid zouden krijgen
tot muziekonderricht. De restrictie werd
daarbij gemaakt het voor een jaar te pro
beren. Dat blijkt echter niet mogelijk. Een
toetreding is algemeen en geldt voor ten
minste drie jaar. Wel kan jaarlijks de
maximumbijdrage worden vastgesteld. Daar
bij kan worden bepaald, dat leerlingen in
groepsverband voorkeur hebben, maar voor
individueel onderwijs kan men toch niet ge
heel uitsluiten. Het bedrag voor 1 uur les
per week moet voor 1964/65 worden be
paald op 300.Wil men het onderwijs
in Stavenisse doen geven, wat bij een rede
lijke groep (een 15 leerlingen) mogelijk is,
dan dient de gemeente een verlicht en ver
warmd lokaal beschikbaar te stellen en in
strumenten aan te schaffen. Ook zal een
piano beschikbaar moeten zijn. Het aan
schaffen van instrumenten vinden b en w
wel wat bezwarend, maar daar dit op
ongeveer 10.— per leerling zal komen
(het gaat meer om blokfluiten), wil het
college daaraan nog wel tegemoetkomen.
Aankoop piano lijkt het college evenwel te
duur, temeer omdat men er niet zeker van
is, ook volgend jaar weer voldoende be
langstelling te krijgen voor de muziekschool.
Is het niet beschikbaar zijn van zo'n instru
ment een onoverkomelijk bezwaar, dan zullen
de leerlingen naar Sint-Maartensdijk moeten
gaan voor het muziekonderricht, waar een
afdeling is gevestigd.
B en w stellen dan ook voor om voor
drie jaar toe te treden, de maximumbijdrage
te bepalen op 300.voor 1964/65, mee te
delen, dat groepsonderricht boven individueel
onderwijs gaat, de bovenzaal van het voor
malig gemeentehuis beschikbaar te stellen
en voor 150.instrumenten aan te kopen.
De heer Smits wijst er op, hoe reeds vorig
maal slechts aarzelend door de raad was
besloten toe te treden. Men zou het uit
eindelijk eens voor 1 jaar proberen. Zelf
betoogde hij toen reeds te vrezen dat het
niet bij die kosten zou blijven. Nu blijkt dat
bezwaar reeds te bestaan, want men kan
niet voor 1, jaar meedoen. Het gaat nu al
300.per jaar kosten plus 150.instru
menten en een zaal beschikbaar stellen.
Spreker gelooft, dat men er daarmee nog
niet zal zijn en is erg huiverig om hieraan
te beginnen.
BERGEN OP ZOOM
Bosstraat - hoek Lindebaan - tel. 5467
De voorzitter erkent dat dit onderwijs
duur is. Het gaat er evenwel om of men als
gemeentebestuur de gelegenheid wil bieden.
Er zijn aanvragen van een 15 tal ouders,
waarmee dan toch rekening mag worden
gehouden. Dat was voor b en w dan ook
aanleiding om dit voor te stellen.
De heer Priem vraagt, waarom men persé
voor 3 jaar moet meedoen.
De voorzitter antwoordt, dat dit in de
statuten van de Stichting staat en het ook
wel enigszins te begrijpen is, anders is het
fundament op losse schroeven. Hij voegt er
aan toe, als antwoord op een vraag van
dhr. Priem, dat de leerlingen zelf ook
24.per jaar bijdragen.
De heer Smits durft het nog niet aan.
Hij ziet er nog een nadeel in, nu men niet
kan overgaan tot aankoop piano, namelijk
dat die 15 leerlingen nu naar Sint-Maartens
dijk zullen moeten. Het is dan de vraag
of het er inderdaad 15 blijven. Hij juicht dit
muziekonderwijs toe maar het moet toch een
verantwoorde uitgaaf blijven. Meerdere ge
meenten in Zeeland klagen over het te
hoge bedrag.
De voorzitter herhaalt, dat die piano
aankoop te riskant is, omdat het maar voor
1 jaar zou kunnen zijn. Mocht blijken, dat
er jaarlijks voldoende animo is, dan zou hij
persoonlijk wel voor aankoop piano voelen,
omdat men de leerlingen dan ook ter plaatse
zou kunnen houden.
De heer Priem zegt de aansluiting voor
drie jaar te willen proberen. Hoe moet het
echter, als het volgend jaar bijvoorbeeld
1000,moet gaan kosten en men kan niet
uittreden. De voorzitter zegt, dat er wel een
maximum bedrag kan worden bepaald voor
elk jaar.
De heer Smits verlangt stemming over het
voorstel en krijgt daarbij steun van dhr.
Steendijk. Het aantal tegenstemmers blijft tot
deze twee raadsleden beperkt, zodat het
voorstel b en w met 4-2 wordt aangenomen.
Het rapport met bijlagen betreffende de
reorganisatie van de Centrale Dienst voor
bouw- en woningtoezicht en gemeentewerken
wordt voor kennisgeving aangenomen. Wel
vraagt de heer Priem of Stavenisse niet wat
minder bedeeld is met de technisch ambte
naar dan Sint-Annaland. De voorzitter ant
woordt dat zulks niet het geval is, daar
het per inwoner werd omgeslagen. De heer
Smits acht het een vooruitgang na die
lange lijdensweg, dat er althans wat meer
klaarheid in de opzet is gekomen.
Gemeentegrenzen
Zoals reeds in vorig nummer meegedeeld
is de door gedeputeerde staten voorgestelde
grenscorrectie voor Stavenisse weinig ingrij
pend. B en w stellen daarom voor daarmee
akkoord te gaan.
Wel vraagt de heer Priem zich af, waar
om niet meer de dijk als grens werd aan
gehouden. Nu lijkt het grillig te blijven. De
voorzitter zegt, hoe toch veelal watergang
(als ook natuurlijke grens) of dijk is aan
gehouden. De heer Smits zegt met het voor
stel akkoord te kunnen gaan en hoopt dat
het zo tot in lengte van dagen zal blijven,
dus geen samenvoeging van de gemeenten
zal worden. De zelfstandigheid is heel wat
waard.
Hoewel het Stavenisse minder aangaat,
dan betrokkenen, kan hij evenmin veel nut
zien in de voorgestelde samenvoeging Sint-
Maartensdijk-Scherpenisse.
De voorzitter zegt het ook niet te zien als
een bijster gelukkige oplossing, maar als
gemeente Stavenisse staat men daar toch
buiten.
Tenslotte wordt voor de woningwetwoning
Prinses Irenestraat 12 een bedrag van
1250.- uitgetrokken voor het maken van
een overdekte serre.
Het wordt de wnd. voorzitter verder ge
makkelijk gemaakt, zoals dat reeds het geval
was bij de behandelde punten, want niemand'
heeft meer iets voor de rondvraag. Daarom
sluit de heer Moerland de vergadering met
dank voor de op prettige wijze gevoerde
besprekingen.
Niet alleen de gedachte aan dreigend oorlogsgevaar brengt in die
warme zomermaand augustus van 1914 de bevolking van Neder
land in paniek.
Men maakt zich zorgen om de levensmiddelenvoorziening en men
maakt zich zorgen om zijn spaarcentjes.
De sluiting van de beurs, een noodmaatregel om catastrofale
verliezen te voorkomen, draagt er toe bij de bezorgdheid van de
bevolking te verminderen.
De stormloop begint
Duizenden mensen, bewaakt door martiaal
gesabelde politie-agenten, staan dagenlang in
file voor de bankgebouwen.
Men vertrouwt het bankpapier niet meer,
iedereen wil baargeld.
Handige lieden proberen van deze situatie,
van dit wantrouwen, te profiteren. Zij bieden
aan tientjes en biljetten van hogere waarde
te verzilveren met een zeer aanzienlijke
reductie Wie zilver heeft, pot het op.
En het resultaat is natuurlijk al meteen:
een benauwende schaarste aan baar geld en
zelfs zilveren pasmunt.
Gemeentebesturen gaan over tot het laten
drukken van noodgeld, soms een simpel be
drukt papier met het stempel van de ge
meente. Ook de bedrijven, die aan het einde
van de week hun mensen moeten uitbetalen,
moeten hun toevlucht nemen tot waarde
bonnen, soms door de boekhouder in fraai
krullend handschrift geschreven en voorzien
van het stempel van de zaak. Dat alles
onderstreept nog de noodsituatie.
Al heel gauw gaat de regering ertoe over
in dit gemis te voorzien door het uitgeven
van muntbiljetten van 1.2.50 en
5.Zoveel haast heeft men, dat de eerste
series niet eens kunnen worden genummerd.
Het „vijfje" is nooit populair geworden,
maar de biljetten van een gulden en een
rijksdaalder hebben nog heel lang meegelo
pen en beleefden een wederopstand tijdens
Wereldoorlog II.
STORMLOOP OP DE WINKELS
Ook de winkeliers komen handen tekort.
Duidelijk gaat het hierbij niet alleen maar
om de zorg, te voorzien in het noodzakelijke
levensonderhoud, want vooral artikelen zoals
suiker, koffie en thee worden bij balen tege
lijk besteld.
De regering denkt er nog niet over tot
distributie over te gaan. Wellicht verkeert
ook zij in de door velen gedeelde, en vanuit
Duitsland gevoede mening, dat dankzij het
snelle karakter van dé Blitzkrieg de oorlog
binnen enkele weken afgelopen zal zijn.
TDaarom distribueren de winkeliers op hun
eigen houtje.
Zij voeren niet alle bestellingen tot het
volle pond uit. Zij maken onderscheid tussen
vaste klanten en gelegenheidskopers. Zij
werken alvast een deel van hun voorraad
„onder de toonbank" om straks niet met een
lege winkel te zitten en velen van hen on
getwijfeld de prijsstijgingen voorziende, die
van dit alles het gevolg zouden zijn. Want
van prijsbeheersing is in 191,4 nog geen
sprake.
Vanzelfsprekend zijn de slachtoffers van
deze hamsterwoede de kleine burgers, die
van de ene dag in de andere moeten leven
op een bescheiden loon, en die geen kans
zien voorraden in te slaan.
h AAS TI GE REGERING
Maakte de regering dan geen haast met
een distributie systeem dat zou eerst later
komen op het Binnenhof werkte men in
koortsachtig tempo. De man, die hier de
spits afbeet, was Minister Treub.
De regering vergadert „aan de lopende
band" en onderhoudt contacten met leidende
figuren en groepen uit het zakenleven en de
bankwereld om te proberen alles zo spoedig
mogelijk weer „gewoon door te laten gaan".
In ijltempo moeten bepaalde wetten er wor
den doorgejaagd. Daarvoor is de mede
werking van de volksvertegenwoordiging
onontbeerlijk.
En dan vraagt natuurlijk iedereen zich af:
wat zullen de socialisten doen De groep
in de oppositie, de groep, die zich tegen de
oorlog kant
In dit uur spreekt de leider van de S.D.
A.P., Pieter Jelles Troelstra, in de Kamer
het verlossende woord, dat „de nationale
gedachte de nationale geschillen moet over
heersen". Ook de S.D.A.P. erkent, dat geen
zucht tot oorlogvoeren, maar de vastbeslo
tenheid tot handhaving van de neutraliteit,
de regering geen andere weg openlaat dan
de mobilisatie, met alle gevolgen daarvan.
In één etmaal worden acht wetsvoorstellen
behandeld. De leden van de Raad van State
worden uit hun bed gebeld en vergaderen
te middernacht. Treub jaagt hen allemaal
op. Tijd gewonnen is veel gewonnen. Men
moet de chaos vóór zijn. En hij weet achter
zich koningin Wilhelmina, die zich niet
stoort aan het uur van de dag of de nacht,
die zelfs (en dat zei in die dagen wat voor
deze vorstin) afstand deed van het haar
toekomend protocol. Haar raadslieden, vond
zij, konden hun tijd nuttiger gebruiken.
HULP IN NOOD
Groot is plotseling de nood.
Men had deze oorlog niet zien aankomen.
Men kan niet putten uit vorige, recente
ervaringen.
Men moet improviseren, men moet vooruit
denken.
Kostwinners liggen aan de grenzen.
Bedrijven liggen stil of werken moeizaam
voort met een onderbezetting.
Door dit alles dreigt het economische leven
te worden ontwricht.
Om de eerste stoot op te vangen wordt
het Koninklijk Nationaal Steuncomité opge
richt, tot leniging van deze bijzondere noden.
Maar dan komen de eerste tekenen, dat de
„militaire wandeling naar Parijs" niet zo
vlot verloopt. Het ongedacht krachtig verzet
van de Belgen onder aanvoering van „sol-
datenkoning" Albert, de slag aan de Marne,
dat alles roept een halt toe aan de tot nu toe
zegevierende Duitse strijdkrachten.
Het zal niet vóór de winter afgelopen zijn.
Het zal nog vier jaren duren, maar dat
weet nog niemand.
De winkelier, de ambtenaar, de landbouwer
en de fabrieksarbeider, zij zingen aan Neer
landsgrenzen:
„Als ik op schildwacht sta
met duizenden gedachten,
dan denk ik bij mezelf:
hoelang moet ik nog wachten
Het wachten duurt nog héél lang
(Nadruk verboden) Slot.
HET „LOTEN"
De milicien uit het begin van deze
eeuw kwam via het lot in dienst. Dat
ging als volgt in z'n werk:
Alle dienstplichtigen moesten achter
eenvolgens op het gemeentehuis ver
schijnen. In een van de vroedvader-
lijke kamers stond de beroemde goud
vissenkom met de lootjes, opgerolde
en met een elastiekje omwikkelde
papiertjes. Een voor een kwam men
naar voren, volgens traditie zo on
verschillig mogelijk. Een greep in de
kom en het papiertje werd overhan
digd aan de voorzitter van de lotings
commissie, die het openmaakte en het
getal van het papiertje hardop voor
las. Een hoog nummer betekende
„vrijgeloot", een laag nummer „die
nen" een twijfelnummer „rustig af
wachten".
Zo'n lotingsdag had meestal een
rumoerig verloop. De lotelingen
staken het briefje voor de pet, of
op de hoed en trokken broederlijk de
stad door, waarna het helemaal niet
zeldzaam was, dat men de dag op het
politiebureau beëindigde.
Weg met samenvoeging
Scherpenisse apart
Weg met deze dolksteek,
In ons eigen hart.
Joppe, Kleppe, Hage,
Kievit, van der Jagt,
hebben hun bezwaren,
grondig ingebracht.
Polderman, Bijnagte
allen toonden aan:
Met die samenvoeging,
is het niets gedaan.
Ieder op z'n eigen,
dat is eerste eis.
En op samenvoeging,
stellen we geen prijs,
't Is en blijft tenslotte,
Toch maar kruimelwerk.
Dood voor Scherpenisse,
En Smerdiek wordt sterk.
Ja, wat zal 't nu worden
Gaan de plannen door
Dan is Scherpenisse
Wees- en stiefkind hoor.
Dan gaat veel verloren
Men komt achteraan
Waren al die plannen,
toch maar van de baan.
Ja, de rust was stellig,
Vlug teruggekeerd.
Dat mag juist op heden,
toch ook wel begeerd.
Scherpenissenaren:
Strijdt en hou het vol
En liefst nuchter blijven
Nimmer kop op hol.
Rustig, beminnelijk, arbeidszaam, begrip tonend. Kenmerken van de
persoon ds. P. Alblas. Het kwam zondagmiddag 9 augustus nog
eens duidelijk naar voren bij het afscheid van deze hervormd
predikant van zijn gemeente Scherpenisse. Een vierjarige periode.
De minimum tijd voor een hervormd predikant. Voor de gemeente
en ook voor de streek een te korte tijd. Men had van ds. Alblas
nog meer mogen en kunnen verwachten.
Niet alleen zijn eigen kerkelijke gemeente, niet alleen de (kerke
lijke) Ring en de Classis, maar ook voor het maatschappelijk leven,
de bejaardenzorg, het Streekorgaan, gezinszorg en zo meer.
Maar de roeping lag elders. In een gemeente, die nu ook al zeven
jaar vacant is. In Boven-Hardinxveld. En Scherpenisse moest haar
predikant node laten gaan. Dat „node" dan niet als een te doen
gebruikelijke uitdrukking, maar naar waarheid, in volle oprecht
heid. Zo werd het ook door talrijke sprekers opgemerkt.
Een volle kerk, deze zondagmiddag in
Scherpenisse. Vol vanwege grote opkomst
uit eigen gemeente, aangevuld ook met velen
uit de Ring Tholen en Sint-Philipsland.
Alle ringcollega's met uitzondering van ds.
J. van der Haar, uit Sint-Maartensdijk die
wegens vakantie uitstedig is. Om dezelfde
reden moest burgemeester D. C. Bouwense
van Sint-Maartensdijk-Scherpenisse verstek
laten gaan. Ouderling J. van der Jagt van de
Ger. Gemeente kon om gezondheidsredenen
niet aanwezig zijn. Daarnaast echter ook
kerkeraadsleden van de naburige gemeenten,
ook van Sint-Philipsland. En vele belang
stellenden ook uit Tholen, waar ds. Alblas
consulent was. Iedereen kreeg een plaats
van koster van der Werff, die deze middag
assistentie had van de kerkvoogdij. En de
organist peilde met het zo mooie orgel de
stemming bij deze afscheidsdienst. Een goede
afscheidsdienst voor het predikantsgezin, dat
wist vele vrienden achter te laten. Een .goede
afscheidsdienst voor de aanwezigen, juist
omdat deze scheiding niet prettig was. In
vier jaar waren banden gesmeed.
Vier jaar. Dominee P. Alblas sprak er
over aan het begin van zijn preek, nadat
de dienst was begonnen met het zingen van
Ps. 51 9, het lezen van deze psalm en de
tekst was gekozen uit het twintigste vers:
„Doe wel bij Sion naar uw welbehagen,
bouw de muren van Jeruzalem op".
Immers, vier jaar geleden had ds. Alblas
uit dezelfde psalm de entreetekst gekozen,
nl. het 17e vers: „Here, open mijne lippen,
zo zal mijnen mond uwen lof verkondigen".
Een aansluiting en een voortzetting van
de en tree-tekst noemde ds. Alblas dit af
scheidswoord. Hij gaf een tekstverklaring
aan de hand van twee punten: 1ste een gebed
vol zelfkennis en 2e een gebed vol liefde.
Het ene hangt samen met het andere, zo stel
de de scheidende predikant. Zo was het im
mers ook bij David' in deze boetepsalm.
Wanneer echter dat gebed vol zelfkennis
en vol liefde tot.God opklinkt dan zal het
troostwoord neerdalen „Hebt goede moed.
Ik heb de wereld overwonnen". Dan stemt
de gelovige in met de woorden van psalm
65 3 (zo eindigde ds Alblas zijn afscheids
preek): „Daar zal ons 't goede van uw
woning. Verzaden, reis op reis. En 't
heilig deel, o grote Koning, Van Uw ge
ducht Paleis. Gij, Gij zult vreselijke dingen
Ons, in gerechtigheid, Doen horen, en ons
blij doen zingen. Van 't heil voor ons be
reid". Een psalmvers, dat door de gemeente
hierop aansluitend werd gezongen.
Afscheidswoorden
Hierna richtte ds. Alblas zich in een
persoonlijk woord tot het gemeentebestuur
van Scherpenisse. Niet zo heel vaak raakten
onze werkvlakken elkaar, maar was dat wel
het geval, dan was er wederkerig een goede
verstandhouding, waarvoor dominee de bur
gerlijke vertegenwoordigers dank bracht Ook
de afgevaardigden van de Classis Zierikzee
verzocht hij zijn dank over te brengen voor
het goede overleg. Enkele jaren was dominee
Alblas assessor van de Classis. Zich tot
de Ringcollega's richtend, merkte hij op,
dat men als vrienden en als broeders met
elkaar was omgegaan. Moge het ook in de
toekomst zo blijven en de nog bestaande
vakature te Sint Annaland spoedig zijn ver
vuld. Ook de andere ambtsdragers uit de
Ring was hij dankbaar voor het in liefde
verrichte werk. Een speciaal woord van dank
bracht hij ds. van Dijk van Poortvliet, die
voor korte tijd het consulentschap op zich
neemt, terwijl hij het van belang achtte dat
ook met de hoofden der lagere scholen goede
samenwerking mogelijk was. Kerkvoogdij,
koster, organisten en kerkeraadsleden wer
den hierna toegesproken en dank gebracht
voor de ontvangen vriendschap en mede
werking. Zich tot de gemeente richtend
zei ds. Alblas, dat de Heere het in de af
gelopen 4 jaar wel heeft gemaakt, ondanks
soms ook de halfslachtigheid der gemeente.
Anderszijds kon hij gewagen van veel mee
leven en vriendschap. Ik hoop dat u in eens
gezindheid mag voortleven in Scherpenisse.
Ik weet niemand, die ik m'n vijand zou
moeten noemen en ben blij, dat zo snel in
deze vakature zal worden voorzien met de
komst van ds. Kolijn. Tenslotte richtte ds.
Alblas zich tot de velen uit Tholen, waar
hij een tijd consulent was en tot de afvaar
diging uit zijn nieuwe gemeente Boven
Hardinxveld.
Node zien we u gaan
Wethouder D. C. Kleppe namens de bur
gerlijke gemeente sprekend dankte dominee
Alblas voor hetgeen hij als predikant voor
deze gemeente had willen doen en willen zijn.
Node zien we u heengaan, aldus spreker,
want veel en velerlei was uw werkkring
hier, waar u vele vrienden hebt gemaakt.
Hij dankte dominee ook voor zijn mede
werking aan het zangkoor en wenste het
gezin Alblas alle goeds toe en bovenal Gods
zegen in de nieuwe gemeente.
Ds. L. G. Zwanenburg van Stavenisse,
sprekend namens de Classis Zierikzee stelde
vast nu pas goed te weten, hoe veel functies
zijn scheidende collega in de thoolse periode
had. Ook voor het vele werk, dat hij buiten
dat in eigen gemeente mocht doen, was de
Classis bizonder dankbaar. Dominee Van
Dijk van Poortvliet sprak bij afwezigheid
van de Ringvoorzitter ds. v. d. Haar namens
de collega's en kerkeraden uit de streek Ken
merkend noemde hij de grote collegialiteits-
zin van ds. Alblas, herinnerde voorts aan
het werk dat hij heeft gedaan met betrekking
tot het Rapport hervormde kerken op Tholen
en voor de stichting bejaardenzorg. Bewon
dering had hij voor de wijze, waarop hij bij
andere werkzaamheden de studie voltooide
en dat het u bij dat alles volle ernst was,
heeft Scherpenisse deze vier jaar mogen
ondervinden. Daarna spraken nog zowel de
heer G. J. Steenis, hoofd van de chr. school
en de president-kerkvoogd de heer J. Dijke
afscheidswoorden, terwijl ouderling M. Slager
de rij sloot namens kerkeraad en gemeente.
Ook na het aanvaarden van het beroep naar
de nieuwe gemeente was u niet los van
Scherpenisse, stelde ouderling Slager vast,
wat o.a. bleek uit de warmte en overtuiging,
waarmee u de gemeente bij ds. Kolijn hebt
aanbevolen. Dank bracht hij ook mevrouw
Alblas voor de gastvrijheid in pastorie en
verzocht tenslotte de gemeente de scheidende
predikant te willen toezingen Ps. 121:4.
Een kort dankwoord door ds. Alblas, het
dartkgebed en voor het laatst de zegen over
de gemeente, de slotzang uit ps. 135 12,
waarna men nog persoonlijk afscheid kon
nemen van een predikantsgezin, dat men
graag in Scherpenisse, in de streek had
willen houden.
JAARVERSLAG ZEVIBEL
In het jaarverslag 1963 van de Zeeuwse
Vereniging Visserij Belangen wordt opge
merkt, dat een bewogen jaar passeerde.
Met enerzijds zeer bevredigende resultaten
in de garnalen- en mosselsector en anders
zijds de grote tegenslagen door strenge vorst
met de voor het oesterbedrijf zo ernstige
gevolgen en het niet doorgaan van de door
de Overheid toegezegde proeven. De
Zeeuwse Vissersvloot verminderde in het
verslagjaar met 2 schepen tot in totaal 257,
waarbij Tholen zich met 21 (883 pk) hand
haafde. Bij de garnalenvisserij kwam er 1
vaartuig bij en wel in Tholen, waar het van
10 op 1.1 schepen kwam.
Door de strenge vorst in de winter 62/63
zijn praktisch alle oesters dood gevroren en
de aanvoer bedroeg met 5.830.600 stuks ter
waarde van 2.070.196 slechts een fractie
van vorige jaren. Aan mosselen werd voor
16.093.214 geëxporteerd en de garnalen-
aanvoer bedroeg 1.921.403 kg voor
3.674.231,—.
Een geprikkelde vinger wordt opgeheven
ten aanzien van de niet doorgaande oester-
proeven. En dat kan niemand bevreemden.
LANDBOUW ECONOMISCH
INSTITUUT
In de loop der jaren is het L.E.I. geleide
lijk uitgegroeid van bureau voor het samen
stellen van jaarlijkse kostprijsberekeningen
ten behoeve van het landbouw prijsbeleid
tot een instituut dat een zeer gevarieerd
programma van onderzoekingen heeft. Dat
staat als inleiding tot het jaarverslag 1963.
En die onderzoekingen hebben zowel betrek
king op de landbouw als op de tuinbouw,
de bosbouw en de visserij.
Het verslag omvat 96 pagina's en men
komt er heel wat wetenswaardig in tegen.
Zo bevoorbeeld de vermindering van de
agrarische beroepsbevolking in de wereld.
Tussen 1950 en 1960 verminderde die be
roepsbevolking in de Ver. Staten met 5.7
in Nederland met 2.3%. Uitgaande van 100
bedrijfshoofden in 1947, waren dat er in
1960 niet meer dan 88, meewerkende zoons
100 in 1947 tegenover 55 in 1960, land
arbeiders 100 in 1947 en nog maar 51 in
1960.
Verwacht wordt dat de agrarische be
roepsbevolking ook in de komende 10 jaar
nog aanzienlijk zal dalen. De knelpunten
zullen vooral te vinden zijn in de bedrijfs-
groottestructuur, de arbeidsvoorziening, het
bedrijfstype en de bestaande bedrijfsgebou
wen.
Van de 21 onderzoekingen die eind 1963
in uitvoering waren noemen we „land
arbeiders in de zeeklei- en weidegebieden
„Samenwerkingsvorming in de landbouw
„Modernisering van de fruitteelt". De tuin
bouw in het zuiden van ons land.
ZEEUWSE STICHTING VOOR
REVALIDATIE
Nu het revalidatiewerk na 3 jaar arbeid
enigszins gestabiliseerd is, meende het be
stuur er goed aan te doen deze periode in
een overzicht samen te vatten.
Op 1 februari 1962 startte het team voor
Schouwen-Duiveland, Tholen en St. Philips-
land, later nog weer gesplitst, zodat Tholen
en St. Philipsland een eenheid vormen.
In het jaar 1962 werden 300 patiënten
ingeschreven, waarvan 19 uit Thoolse ge
meenten afkomstig waren. Tholen heeft
geen eigen werkplaats, waarin wordt voor
zien door de werkplaats in Bergen op Zoom,
hetgeen ook geldt voor St. Philipsland. In
1963 werden 260 nieuwe patiënten ingeschre
ven. Na deze 3 jarige beginperiode mag
worden gesteld, dat het werk van de
Zeeuwse Stichting voor Revalidatie in de
provincie weerklank vindt.
