Geschokt
HET WERD JULIANA VAN
ST0LBERGSCH00L
WEEKBLAD VOOR HET EILAND THOLEN EN ST. FILIPSLAND
WAARIN OPGENOMEN DE THOOLSE COURANT
Bij het officieel afscheid van
Tholens burgemeester
De redaktie legt u deze week voor
20e jaargang No. 11
Druk bezochte buitengewone raadsvergadering en receptie
Twee hoogbejaarden van de partij
Overhaast bestuursbesluit kreeg fiat
ledenvergadering
6 februari 1964
Uitgevers C. J. ZACHARIASSE en G. HEIJBOER
Redaktie Ring 66 - St. Annaland - Telefoon 01665-375
Adm. Oudelandsestr. 34 - Tholen - Tel. 01660-589 b.g.g. 531
Giro 124407
franko p.p. 3.85 inkassokosten
Abonnementen 3.25 per halfjaar
Prijs per nummer 15 cent
Advertenties 14 cent per millimeter - Bij contract speciaal tarief
Spierinkjes t/m 20 woorden 1.50 - Advertenties worden tot
DINSDAGMIDDAG 1 uur in Tholen aangenomen
Voor de buitengewone raadsvergadering vrijdagmiddag 31 januari
te Tholen gehouden, was de ruime raadszaal te klein. Tientallen
officiële personen woonden het officiële afscheid bij van mr A. J,
van der Hoeven als burgemeester van Tholen. En onder hen de
94 jarige krasse Tholenaar de heer H. Goossens, die 40 jaar
geleden de ambtsketen had omgehangen bij de thans scheidende
burgemeester. Verder de 83 jarige jhr Jan van Vredenburch, oud
raadslid van Tholen, oud wethouder L. M. de Heer, ze hoorden
vanzelfsprekend bij deze afscheidsvergadering met de familie van
der Hoeven en die vele anderen.
GELUKSTELEGRAM
Burgemeester van der Hoeven ging de
voltallige raad voor in ambtsgebed en kreeg
aller toestemming bij zijn voorstel aan
H.K.H. Prinses Beatrix een telegram te
sturen, nu deze bijzondere raad gelijk met
haar verjaardag, viel.
De secretaris, de heer V. Laban las ver
volgens het Koninklijk Besluit waarbij aan
mr. A. J. van der Hoeven eervol ontslag als
burgemeester werd verleend in verband met
het bereiken van de pensioengerechtigde
leeftijd.
Daarna richtte mr van der Hoeven zich
met een afscheidstoespraak tot de raad.
„Bijna 40 jaar is een lange tijd, wanneer
men er vóór staat, een korte, wanneer men
er achter staat, slechts een ogenblik in de
tijd en minder dan iets in de eeuwigheid
aldus de voorzitter. „Wanneer men deze
gedachte goed op zich laat inwerken, wat
wordt dan alle zwoegen en werken, dat we
zelf vaak zo belangrijk achten tot minimale
proporties teruggebracht. En toch dragen
wij voor al ons doen en laten in de tijds
periode die ons door God is toegemeten om
ons werk onder de mensen en in de maat
schappij te verrichten, een verantwoordelijk
heid, die menigmaal zwaar drukt en die op
een dag als vandaag in het bizonder aan
mij de vraag opdringt: Heb ik het werk, dat
mij in Tholen zoveel jaren op de schouders
werd gelegd, goed verricht Het uiteinde
lijk oordeel daarover is niet aan mij. In
ieder geval heb ik gedurende de tijd, dat
ik hier burgemeester mocht zijn, er met al
mijn vermogen naar gestreefd zonder aan
zien des persoons tegenover iedereen recht
en rechtvaardigheid te betrachten." Mis
schien naar het oordeel van meerderen mis
schien wat te formeel, zo vervolgde de bur
gemeester, maar daartoe zal ook het feit, dat
ik praktizerend jurist was, mogelijk hebben
bijgedragen. Een andere aanpak zou mij
openlijk en wat mij veel meer leed heeft
gedaan, stille tegenwerking mogelijk hebben
bespaard. Voorts gewaagde mr van der
Hoeven van de goede verstandhouding in
de raad en meende niet te moeten gaan
opsommen wat allemaal passeerde.
BENAUWENDE SAMENLEVING
In 1924 trof ik een bevolking aan, die zo
sterk gebonden was aan huis en haard bin
nen de oude stadwallen, dat velen bang
waren ook eens een kijkje aan de andere
zijde van de Eendracht te gaan nemen.
Men was in de enge Thoolse samenleving
zo vastgegroeid, dat het voor iemand uit
de stad en na een universitaire studie, een
benauwende gewaarwording was, te bemer
ken, dat men als in een ver verleden leefde,
naast en niet met elkaar, alleen lettende op
eigen persoonlijk werk en belang in het
eigen vertrouwde kleine kringetje. Zo was
er vrees bij overbrugging van de Eendracht,
voor de rampzalige gevolgen daarvan voor
stad en winkelstand. Ook bij het gemeente
bestuur werd niet gevoeld voor stadsuit
breiding, culturele zaken, sportaccommodatie,
jeugd- en bejaardenhulp, maatschappelijke
zorg.
GROTE VERANDERING
In de loop der jaren heeft zich een grote
verandering ten goede voltrokken. Steeds
meer interesseerde men zich voor hetgeen
buiten het eiland geschiedde. Men weet dat
men is aangewezen op een samenspel in
grotere verbanden. Zo kwam er nijverheids-
en technisch onderwijs, zorg bejaarden,
schoolartsendienst, schooltandarts, muziek
school, enz. En het na 1.953 begonnen maat
schappelijk werk heeft nu al een zodanige
belangstelling, dat om uitbreiding wordt ge
vraagd. Mede hieruit valt op te maken, dat
er in de geestelijke instelling der bevolking
in 40 jaar heel wat is veranderd, inderdaad
ten goede.
Toch is Tholen er nog lang niet. Wil men
in deze tijd niet achter raken in de vaart
van het maatschappelijk leven, dan zullen
overheid en inwoners zich voortdurend
hebben in te spannen om niet alleen nog aan
wezige achterstand in te halen, maar die
ontwikkeling op elk gebied bij te houden, op
straffe van anders achteraan te komen of
zelfs te worden uitgeschakeld. Ook in dat
opzicht merkte ik dezer dagen op, aldus de
burgemeester, het te betreuren, dat mijn
ambtsperiode in Tholen heden eindigt, in-
plaats van aanvangt. Immers, de uitvoering
van de Deltawerken, welke het beeld van
Zeeland veranderen kunnen voor Tholen
naast meerdere veiligheid, ook van belang
zijn, indien wordt gevochten om de verbin
ding Yerseke-Gorishoek, waarbij ook
Zeeuws-Vlaanderen gebaat is. Dit en de
perspectieven die zich openen bij de kana
lisatie van de Eendracht, zullen naar mijn
vaste overtuiging, in de toekomst Tholen een
deel van de glorie van vroeger teruggeven,
zo niet overtreffen.
Dan echter waakzaam, krachten bundelen,
in groter verband willen samenwerken.
MET SPOED
Zo ligt de toekomst van Tholen besloten
in de ontwikkelingsplannen, die in de naaste
toekomst met spoed zullen moeten worden
gemaakt, om, als de gelegenheid komt, ook
uitgevoerd kunnen worden Moge onze goede
stad Tholen door de energie van gemeente
bestuur en inwoners samen, een bloeiende
toekomst tegemoetgaan.
Daarna dankte de burgemeester allen met
wie hij in meerdere of mindere mate had
mogen samenwerken, waarbij het hem veel
genoegen deed de oud-wethouders Goosen
en De Heer bij deze vergadering aanwezig
te zien.
Moge het Tholen in de toekomst goed
gaanzo besloot mr. A. J. van der Hoeven.
OMVANGRIJKE ARBEID
Eerste wethouder H. Jansen sprak vervol
gens de scheidende burgemeester toe, wijzend
op het veelzijdige van het burgemeesters
ambt. Uw arbeid in onze gemeente is om
vangrijk geweest, niet alleen om zijn lang
durigheid, maar ook door de problematiek,
waarmee voortdurend moest worden gewor
steld, aldus dhr. Jansen. Een drietal folio
boeken zijn volgeschreven met notulen van
de 285 vergaderingen van de gemeenteraad
onder uw leiding, om maar te zwijgen van de
duizenden b en w vergaderingen. Een juiste
karakterisering van uw persoon en werk ge
durende 40 jaar is vrijwel onmogelijk. Deze
veertigjarige periode werd niet gekenmerkt
door rust en stabiliteit. Spreker memoreerde
de brugplannen in de beginperiode, de crisis
tijd, de tweede wereldoorlog, de daarna ont
wrichte maatschappij, het huisvestigingspro-
bleem, enz. „Een nieuw geslacht is tijdens
uw ambtsperiode opgegroeid en dat in een
tijd met allerlei wijziging, enig in de ge
schiedenis. Weth. Goossen zei bij uw instal
latie veertig jaar geleden: „De werkman
zucht, de visser kan zijn vrood niet meer
verdienen, de middenstand heeft het moei
lijk, de landbouw ligt ver beneden peil.
Groter tegenstelling met toen en nu is
nauwelijk denkbaar. Veel kwam tot stand,
te veel om het alles te noemen. Spreker tipte
aan: totstandkoming rondweg, bouw huize
„Ten Anker", uitbreidingsplannen, industrie
terrein, woningbouw, restauratie toren, kerk,
gemeentehuis, molen „De Hoop" en het ver
enigingsgebouw. Radicale vernieuwing der
schoolgebouwen, waarvan het laatste com
plex thans in uitvoering, aanleg sportveld,
bejaardensocieteit en de medewerking van
mevr. van der Hoeven in het sociale leven.
Door dit alles hebt u het respect en de
hoogachting der bevolking verdiend. Per
soonlijke karakterisering
Volstrekte politieke objectiviteit, grote
besluitvaardigheid. Dit laatste bracht soms
mee, dat de hamer reeds was gevallen, voor
dat men als raadslid zich had gerealiseerd,
dat de discussie was gesloten.
De heer Jansen bracht de voorzitter ten
slotte dank voor de vele arbeid in het belang
van Tholen verricht en hoopte dat hij onder
de zegen des Heeren nog van een welver
diende rust zou mogen genieten, ook wan
neer u zich als ambteloos burger onder ons
vertoeft. Dat kunnen we ons nu nog niet
voorstellen. Moge u zich bij voortduur in de
achting van de thoolse bevolking blijven
verheugen, zo besloot de eerste wethouder
zijn toespraak.
PUNTIGE BEANTWOORDING
Als oudste raadslid in zittingsjaren, voerde
de heer J. M. Berrevoets het woord. Spre
ker merkte op, dat het deze middag niet
ging om de verhouding tussen de meerder
heid van de raad en hem, maar omdat men
als college samen voor het laatst burge
meester van der Hoeven officieel als zo
danig aan de leiding zien. Niet altijd met
elkaar eens geweest, maar in u wel een
goede voorzitter. Mogelijk naar de smaak
van sommigen wat al te puntig in de be
antwoording of afbreking van een bespre
king, indien de zakelijkheid daarvan dreigde
af te wijken. We zouden de vele jaren van
uw voorzitterschap toch wel mogen ken
schetsen als een tijd van vruchtbare samen
werking in het belang van de gemeente
Tholen. Wanneer die tijd na 40 jaar voorbij
is mogen we daarom niet treuren, maar
dankbaar zijn, dat u nog zo vitaal bent, zo
meende dhr. Berrevoet en niemand gelooft
dat u volledig gaat rusten.
Dank voor de samenwerking en nog vele
goede jaren. De heer Berrevoets meende ook
de tolk van de raad te zijn en wenste dat
zeker persoonlijk te doen, wanneer hij me
vrouw van der Hoeven dank bracht voor
hetgeen zij zo snel heeft aangepakt ten aan
zien van het sociale werk, ook voor de
bizonder snelle aanpassing bij de thoolse
samenleving.
De heer Berrevoet had de burgemeester
namens zijn collega's raadsleden een envelop
met inhoud aangeboden.
PLEITBEZORGER PERSONEEL
De gemeentesecretaris de heer V. Laban,
was de tolk van al het gemeentepersoneel.
Als secretaris had hij persoonlijk vanzelf
sprekend de meeste omgang gehad met de
scheidende voorzitter en het was hem wel
opgevallen, dat het in de b en w vergaderin
gen maar hoogst zelden tot een stemming
moest komen. Mede door de vaste leiding
van de burgemeester werd een raadsdiscussie
nimmer tot een aanfluiting. In de scheidende
burgemeester had het personeel altijd een
pleitbezorger gevonden voor de rechtvaar
dige belangen van zijn ondergeschikten, zo
stelde de heer Laban, die hem namens alle
personeelsleden daarvoor dank bracht en een
stel langspeelplaten overhandigde.
De voorzitter de sprekers samenvattend
beantwoordend, merkte op steeds te hebben
getracht zijn plicht te doen. Daartoe heeft
God me bijgestaan, want zoiets kan men niet
alleen doen. Wanneer de heer Berrevoets
heeft opgemerkt, dat ik soms wat te puntig
optrad, kan ik het daarmee eens zijn. Maar
men zal dit moeten zien als een karaktertrek,
mede verscherpt door de juridische opleiding.
De burgemeester dankte ook voor hetgeen
tot zijn vrouw was gezegd en voor de ont
vangen cadeaux. Daarna werd de officiële
raadsvergadering gesloten, die o.m. werd
bijgewoond door mr dr A. J. J. M. Mes
en de heer J. van den Bos, leden van ge
deputeerden, zij het dan niet in die kwali
teit, door de heer P. A. Roels, lid van het
provinciaal bestuur, door de collega's bur
gemeesters van de Thoolse gemeenten en
van St. Phlijpsland, met de gemeentesecre
tarissen, evenzo door de collega's van de
naburige Brabantse gemeenten, vertegen
woordigers van plaatselijke en streekorgani-
saties en naaste vrienden van de familie van
der Hoeven.
SPREKERS
Die waren er ook tijdens de daarna op de
thoolse vierschaar van het stadhuis gehouden
receptie. Een dichtbezette vierschaar met in
het middelpunt de burgemeester en zijn echt
genote. Mr dr. A. J. J. M. Mes sprak daar
namens zeven provinciale instanties. Na het
afscheid vorige week als bestuurslid van de
Zeeuwse vereniging van Ned. Gemeenten
wenste de heer Mes het nu kort te houden.
Hij betuigde gaarne namens de provi-
ciale instanties zijn erkentelijkheid voor
hetgeen mr van der Hoeven voor de
Zeeuwse samenleving wilde doen. Het is
al eerder gezegd1, aldus dr Mes, „we zijn
onze beste ambassadeur kwijt".
Namens de bejaarden van Tholen sprak
de heer D. de Vos, die zich de bizonder
dankbare tolk wist van de collega's in de
gemeente na hetgeen de burgemeester had
gedaan voor een snelle verwezenlijking van
een prachtige bejaardensocieteit. Bovendien
had de heer De Vos persoonlijk 26 jaar
onder de burgemeester mogen werken.
Spontaan hadden de bejaarden gezorgd
voor een enveloppe met inhoud, welke on
der gelukwensen door de heer de Vosi
werd aangeboden.
Tolk van de ned. herv. dameskrans was
de presidente mevr. J. S. Francke en het
hoofd van de ulo school de heer J. „van
Tricht sprak namens al het onderwijs in
Tholen. Een bureauset en nog enkele gra-
mofoonplaten werden daarbij op de cadeau
tafel gedeponeerd. Opperwachtmeester
A. M. Westdorp dankte namens de rijks
politie en als secretaris van de afdeling
van het verbond voor Veilig Verkeer, Een
tuinstoel verwisselde daarbij van eigenaar.
De heer A. Kot, ouderling der ger. ge
meente was de tolk van protestants Tholen
en mevr. Engelvaart-Deurloo van de laat-
selijke V.V.H. afdeling. Ook daarbij een
cadeau in de vorm van een kop en schotel
met het raadshuis en daarbij een bloemetje.
Burgemeester mr J. J. Versluijs van Oud
Vossemeer sprak ook namens enkele streek
instanties, namens de collega's, de water
leiding maatschappij Tholen, de kringraad
Werk en Gezinszorg, namens „Ten Anker"
en de vereniging van burgemeesters, se
cretarissen en ontvangers. Een gezagheb
bend magistraat is deze scheidende burge
meester altijd geweest. Wanneer men ter
vergadering fluisterde „Van der Hoeven is
er" betekende zulks voor de ,voor"standers
een steun, voor de „tegen'standers zaak
om zich schrap te zetten. Bij elkaar een er
kenning van iemand met wiens mening re
kening werd gehouden evenals met zijn
scherp oordeel, Spreker dankte de heer van
der Hoeven voor alles wat hij ook in de
verschillende streekfuncties heeft willen
doen.
Burgemeester D. C. Bouwense had nog
een persoonlijke opdracht van de ernstig
zieke in het Algemeen Burger Gasthuis op
genomen directeur van de Waterleiding
Maatschappij „Tholen" Zowel door deze
spreker als door burgemeester van der Hoe
ven in zijn antwoord hierop werd van harte
gehoopt, dat de heer van der Peijl nog
zou mogen herstellen.
Een pittige toespraak kwam er daarna
van de deken van de advokaten in Zeeland
mr F. W. Adriaanse uit Middelburg. Een
unicum bij onze balie de laatste burgemees
ter met advocatuur. Hopenlijk zult u als
collega nog lang in ons midden mogen ver
toeven, zei mr Adriaanse.
Tenslotte sprak burgemeeser L. J. de
Jonge uit Sint Philipsland zijn scheidende
collega nog toe, de prestatie tijdens deze
40 ambtsjaren bewonderd omda t hij
bij ondervinding wist welke moeilijkheden
men in dit ambt kan tegenkomen.
Voor de daarna geboden gelegenheid per
soonlijk afscheid te nemen van burgemees
ter en mevrouw van der Hoeven was heel
wat tijd nodig, vanwege de talrijke perso
nen op de vierschaar tegenwoordig. Afge
vaardigden van het Zeeuwse Groene Kruis
de Stichting Zeeland voor Maatschappelijk
en Cultureel Werk, van het Economisch
Technologisch Instituut voor Zeeland van
Z w ij gen
De Juliana van Stolberg school
Afscheid burgemeester A. J. van der Hoeven
Sint-Philipsland te laat met industrieterrein
Cavetho houdt jaarvergadering
Sint-Annaland maakt gedempte haven produktief
Stemmen van lezers
De overwinningen van de vrede, zijn groter dan die van de oorlog.
Drie gebeurtenissen in één week tijds hebben onze streek
om het daar maar bij te houden beroerd of verward,
verbitterd of bedroefd, in elk geval geschokt. Het besluit van
H.K.H. Prinses Irene, de gevolgde daad van het chr. school
bestuur te Sint-Maartensdijk en de verklaring van onze
Koningin Juliana. Er is be- en er is veroordeeld. Hoeveel zou
er gebeden zijn Was het onze taak te be- en te veroordelen?
We zijn er vlug toe geneigd. We verwachten het ook van een
ander. Maar altijd toch weer be- en veroordeling van een ander.
Tot men Hem ziet staan, temidden van kritiekers, temidden
van talloze kerken, openbare en christelijke scholen, politieke
partijen, stalen vuisten of oecumenen, vromen en goddelozen
en hoort zeggen: „Wie dan van ulieden zonder zonde is, werpe
de eerste steen". Dan volgt een huiverend zwijgen!
het Kantongerecht Zierikzee, ja zelfs nog
de oud-havenmeester van Tholen, de heer
Spaanderman.
's Avonds kregen de thoolse burgers de
zelfde gelegenheid.
Niemand zal onkundig zijn van het gebeuren aan de chr. school
te Sint-Maartensdijk na de schok die het besluit van H.K.H.
Prinses Irene teweegbracht.
Besluit en uitvoering door het chr. schoolbestuur kreeg maandag
avond jl. een staartje in de al eerder geplande ledenvergadering.
Achttien van de 51 aanwezige leden kozen uit een vijftal namen
„Juliana van Stolbergschool".
Het was de naam, die de meeste stemmen verkreeg. En daarmee
werd aan het o.i. overhaast bestuursbesluit fiat gegeven.
Met een weergave van de gewone zaken
van een ledenvergadering der school onder
het plaatselijk nieuws, willen we hier ver
slag geven van de verklaring van het be
stuur en de discussie daaromheen na het
alom in den lande bekende besluit van het
bestuur der Prinses Ireneschool te Sint
Maartensdijk.
In zijn openingswoord had voorzitter Joh
Nelisse er op gewezen dat de grote op
komst aan dat gebeuren niet vreemd was
een bestuursbesluit voorts, welke veel
stof heeft doen opwaaien. Te veel stof,
naar de mening van de voorzitter. „Mis
schien zal deze daad nog eens worden ge
zien als een geloofsdaad" zo vervolgde de
voorzitter, die tegelijkertijd verzocht dit
onderwerp te willen aanhouden tot de rond
vraag.
Aan dat punt toegekomen zei de heer
Nelisse, dat de vergadering ongetwijfeld
in spanning zat in afwachting van de ver
klaring van het bestuur. Hij wees er vervol
gens op, hoe er juist vorige week woens
dagavond een bestuursvergadering was uit
geschreven voor benoeming van een onder
wijzeres. Om 7 uur bijeen waren de be
stuursleden vol van het even daarvoor ge-
besluit van H.K.H. Prinses Irenej. Ook
deze ledenvergadering was reeds op 15
januari vastgesteld in tegenstelling met hier
en daar gepubliceerde berichten, als zou
dit een voor dit doel apart uitgeschreven
ledenvergadering zijn. Het bestuur bleek
verslagen over het gehoorde nieuws, dat
ons allen ter harte ging en bedroefde. Er
werd gezegd: kunnen onze kinderen nu
gaan naar een school, die genoemd is naar
iemand die thans Rooms Katholiek is. Hoe
is dat 'te rijmen met onze statuten. Des
tijds hadden we H.K.H. Prinses Irene toe
stemming gevraagd haar naam aan onze
school te mogen verbinden. Van het se
cretariaat van de Prinses werd toen een be
vestigend antwoord ontvangen met de aan
vulling, dat die naamgeving noch rechten
noch plichten meebracht. Daaruit en uit
het feit, dat onze school haar grondslag
heeft op Gods Woord meenden wij de vrij
heid te hebben te besluiten tot naamverwij-
dering. Gedachtig ook aan de vaderlandse
strijd voor het protestants geloof.
Er zijn op ons besluit reacties gekomen,
zo vervolgde de heer Nelisse een stapel
brieven en telegrammen tonend. Reacties
van voor- en tegenstanders. Zowat op de
helft af. Hij las er een paar van beide
hoorde nieuwsbericht ten aanzien van het partijen voor. „Moge uw daad navolging
vinden". Of „Kelinzieligheid". De voor
zitter meende met deze toelichting te kun
nen volstaan, besluitend met de opmerking
dat het bestuur er nog zo over denkt. Men
kan zeggen, dat het wat overhaast is ge
beurd misschien hebben die mensen gelijk
Wij hebben gemeend niet anders te kun
nen en mogen doen. Met nadruk wenste hij
te beklemtonen, dat het niet gaat tegen
de wettige overheid, dat het niet ontbreekt
aan liefde voor het Oranjehuis, maar
dat men het moet zien in hetzelfde licht
van vrijheid als waarmee de Prinses haar
besluit heeft genomen.
Bij de discussie kwamen reacties van
steun aan het bestuursbesluit, ook van
enige oppositie voor de overhaast geno
men beslissing. Heftigheid werd niet be
speurd en geen ernstige verwijten gemaakt,
noch kritiek geleverd op het besluit van
H.K.H. Uiteindelijk meende men door een
nieuwe naamgeving tegelijkertijd te kunnen
peilen of de leden zich met de beslissing
van het bestuur akkoord verklaarden. Toen
kwamen de namen op bord van Oranje
Nassauschool (8 stemmen), Willem de
Zwijgerschool (10 stemmen). Kon. Wil-
helminaschool (8 stemmen) Juliana van
Stolbergschool (18 stemmen) en Prinses
Ireneschool (6 stemmen) Eén blanco stem
werd uitgebracht.
De voorzitter stelde vast, dat de meer
derheid zich had uitgesproken voor Juliana
van Stolbergschool. Hij waarschuwde er
voor niet te doen alsof men het was ,die
het goed voor had, maar meende wel, dat
er vrijheid bestond te doen, zoals was ge
beurd.
Ook ds J. van der Haar, erevoorzitter
der schoolvereniging aan wie was ge
vraagd het slotwoord te spreken, merkte
op blij te kunnen zijn, dat deze vergadering
niet was ontaard in heftige discussies na
een ongetwijfeld opgekropte spanning. Wel
betreurde hij het, dat de huidige tijd het
haast niet meer toelaat een afwijkende
mening te hebben en wanneer men het met
die algemene gedachte niet eens is, wordt
men voor anti-rooms gehouden. Spreker
waarschuwde er eveneens voor zich geen
martelaarskroon om te vlechten. „Wie staat
ziet toe, dat hij niet valle". Veel erger
dan deze naamsverandering is de afval
van God en zijn geboden en ontstellend is
de geringe eerbied van de jeugd. Staan
we als ouders wel voldoende achter het
onderwijzend personeel zo was de vraag
van deze hervormde predikant. Ten aan
zien van de genomen beslissing zal het
moeten zijn als destijds met Luther: „Ik
sta hier en kan niet anders". Ds. van der
Haar liet tenslotte zingen ps. 147 6 en
eindigde me dankzegging.