Geschokt HET WERD JULIANA VAN ST0LBERGSCH00L WEEKBLAD VOOR HET EILAND THOLEN EN ST. FILIPSLAND WAARIN OPGENOMEN DE THOOLSE COURANT Bij het officieel afscheid van Tholens burgemeester De redaktie legt u deze week voor 20e jaargang No. 11 Druk bezochte buitengewone raadsvergadering en receptie Twee hoogbejaarden van de partij Overhaast bestuursbesluit kreeg fiat ledenvergadering 6 februari 1964 Uitgevers C. J. ZACHARIASSE en G. HEIJBOER Redaktie Ring 66 - St. Annaland - Telefoon 01665-375 Adm. Oudelandsestr. 34 - Tholen - Tel. 01660-589 b.g.g. 531 Giro 124407 franko p.p. 3.85 inkassokosten Abonnementen 3.25 per halfjaar Prijs per nummer 15 cent Advertenties 14 cent per millimeter - Bij contract speciaal tarief Spierinkjes t/m 20 woorden 1.50 - Advertenties worden tot DINSDAGMIDDAG 1 uur in Tholen aangenomen Voor de buitengewone raadsvergadering vrijdagmiddag 31 januari te Tholen gehouden, was de ruime raadszaal te klein. Tientallen officiële personen woonden het officiële afscheid bij van mr A. J, van der Hoeven als burgemeester van Tholen. En onder hen de 94 jarige krasse Tholenaar de heer H. Goossens, die 40 jaar geleden de ambtsketen had omgehangen bij de thans scheidende burgemeester. Verder de 83 jarige jhr Jan van Vredenburch, oud raadslid van Tholen, oud wethouder L. M. de Heer, ze hoorden vanzelfsprekend bij deze afscheidsvergadering met de familie van der Hoeven en die vele anderen. GELUKSTELEGRAM Burgemeester van der Hoeven ging de voltallige raad voor in ambtsgebed en kreeg aller toestemming bij zijn voorstel aan H.K.H. Prinses Beatrix een telegram te sturen, nu deze bijzondere raad gelijk met haar verjaardag, viel. De secretaris, de heer V. Laban las ver volgens het Koninklijk Besluit waarbij aan mr. A. J. van der Hoeven eervol ontslag als burgemeester werd verleend in verband met het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd. Daarna richtte mr van der Hoeven zich met een afscheidstoespraak tot de raad. „Bijna 40 jaar is een lange tijd, wanneer men er vóór staat, een korte, wanneer men er achter staat, slechts een ogenblik in de tijd en minder dan iets in de eeuwigheid aldus de voorzitter. „Wanneer men deze gedachte goed op zich laat inwerken, wat wordt dan alle zwoegen en werken, dat we zelf vaak zo belangrijk achten tot minimale proporties teruggebracht. En toch dragen wij voor al ons doen en laten in de tijds periode die ons door God is toegemeten om ons werk onder de mensen en in de maat schappij te verrichten, een verantwoordelijk heid, die menigmaal zwaar drukt en die op een dag als vandaag in het bizonder aan mij de vraag opdringt: Heb ik het werk, dat mij in Tholen zoveel jaren op de schouders werd gelegd, goed verricht Het uiteinde lijk oordeel daarover is niet aan mij. In ieder geval heb ik gedurende de tijd, dat ik hier burgemeester mocht zijn, er met al mijn vermogen naar gestreefd zonder aan zien des persoons tegenover iedereen recht en rechtvaardigheid te betrachten." Mis schien naar het oordeel van meerderen mis schien wat te formeel, zo vervolgde de bur gemeester, maar daartoe zal ook het feit, dat ik praktizerend jurist was, mogelijk hebben bijgedragen. Een andere aanpak zou mij openlijk en wat mij veel meer leed heeft gedaan, stille tegenwerking mogelijk hebben bespaard. Voorts gewaagde mr van der Hoeven van de goede verstandhouding in de raad en meende niet te moeten gaan opsommen wat allemaal passeerde. BENAUWENDE SAMENLEVING In 1924 trof ik een bevolking aan, die zo sterk gebonden was aan huis en haard bin nen de oude stadwallen, dat velen bang waren ook eens een kijkje aan de andere zijde van de Eendracht te gaan nemen. Men was in de enge Thoolse samenleving zo vastgegroeid, dat het voor iemand uit de stad en na een universitaire studie, een benauwende gewaarwording was, te bemer ken, dat men als in een ver verleden leefde, naast en niet met elkaar, alleen lettende op eigen persoonlijk werk en belang in het eigen vertrouwde kleine kringetje. Zo was er vrees bij overbrugging van de Eendracht, voor de rampzalige gevolgen daarvan voor stad en winkelstand. Ook bij het gemeente bestuur werd niet gevoeld voor stadsuit breiding, culturele zaken, sportaccommodatie, jeugd- en bejaardenhulp, maatschappelijke zorg. GROTE VERANDERING In de loop der jaren heeft zich een grote verandering ten goede voltrokken. Steeds meer interesseerde men zich voor hetgeen buiten het eiland geschiedde. Men weet dat men is aangewezen op een samenspel in grotere verbanden. Zo kwam er nijverheids- en technisch onderwijs, zorg bejaarden, schoolartsendienst, schooltandarts, muziek school, enz. En het na 1.953 begonnen maat schappelijk werk heeft nu al een zodanige belangstelling, dat om uitbreiding wordt ge vraagd. Mede hieruit valt op te maken, dat er in de geestelijke instelling der bevolking in 40 jaar heel wat is veranderd, inderdaad ten goede. Toch is Tholen er nog lang niet. Wil men in deze tijd niet achter raken in de vaart van het maatschappelijk leven, dan zullen overheid en inwoners zich voortdurend hebben in te spannen om niet alleen nog aan wezige achterstand in te halen, maar die ontwikkeling op elk gebied bij te houden, op straffe van anders achteraan te komen of zelfs te worden uitgeschakeld. Ook in dat opzicht merkte ik dezer dagen op, aldus de burgemeester, het te betreuren, dat mijn ambtsperiode in Tholen heden eindigt, in- plaats van aanvangt. Immers, de uitvoering van de Deltawerken, welke het beeld van Zeeland veranderen kunnen voor Tholen naast meerdere veiligheid, ook van belang zijn, indien wordt gevochten om de verbin ding Yerseke-Gorishoek, waarbij ook Zeeuws-Vlaanderen gebaat is. Dit en de perspectieven die zich openen bij de kana lisatie van de Eendracht, zullen naar mijn vaste overtuiging, in de toekomst Tholen een deel van de glorie van vroeger teruggeven, zo niet overtreffen. Dan echter waakzaam, krachten bundelen, in groter verband willen samenwerken. MET SPOED Zo ligt de toekomst van Tholen besloten in de ontwikkelingsplannen, die in de naaste toekomst met spoed zullen moeten worden gemaakt, om, als de gelegenheid komt, ook uitgevoerd kunnen worden Moge onze goede stad Tholen door de energie van gemeente bestuur en inwoners samen, een bloeiende toekomst tegemoetgaan. Daarna dankte de burgemeester allen met wie hij in meerdere of mindere mate had mogen samenwerken, waarbij het hem veel genoegen deed de oud-wethouders Goosen en De Heer bij deze vergadering aanwezig te zien. Moge het Tholen in de toekomst goed gaanzo besloot mr. A. J. van der Hoeven. OMVANGRIJKE ARBEID Eerste wethouder H. Jansen sprak vervol gens de scheidende burgemeester toe, wijzend op het veelzijdige van het burgemeesters ambt. Uw arbeid in onze gemeente is om vangrijk geweest, niet alleen om zijn lang durigheid, maar ook door de problematiek, waarmee voortdurend moest worden gewor steld, aldus dhr. Jansen. Een drietal folio boeken zijn volgeschreven met notulen van de 285 vergaderingen van de gemeenteraad onder uw leiding, om maar te zwijgen van de duizenden b en w vergaderingen. Een juiste karakterisering van uw persoon en werk ge durende 40 jaar is vrijwel onmogelijk. Deze veertigjarige periode werd niet gekenmerkt door rust en stabiliteit. Spreker memoreerde de brugplannen in de beginperiode, de crisis tijd, de tweede wereldoorlog, de daarna ont wrichte maatschappij, het huisvestigingspro- bleem, enz. „Een nieuw geslacht is tijdens uw ambtsperiode opgegroeid en dat in een tijd met allerlei wijziging, enig in de ge schiedenis. Weth. Goossen zei bij uw instal latie veertig jaar geleden: „De werkman zucht, de visser kan zijn vrood niet meer verdienen, de middenstand heeft het moei lijk, de landbouw ligt ver beneden peil. Groter tegenstelling met toen en nu is nauwelijk denkbaar. Veel kwam tot stand, te veel om het alles te noemen. Spreker tipte aan: totstandkoming rondweg, bouw huize „Ten Anker", uitbreidingsplannen, industrie terrein, woningbouw, restauratie toren, kerk, gemeentehuis, molen „De Hoop" en het ver enigingsgebouw. Radicale vernieuwing der schoolgebouwen, waarvan het laatste com plex thans in uitvoering, aanleg sportveld, bejaardensocieteit en de medewerking van mevr. van der Hoeven in het sociale leven. Door dit alles hebt u het respect en de hoogachting der bevolking verdiend. Per soonlijke karakterisering Volstrekte politieke objectiviteit, grote besluitvaardigheid. Dit laatste bracht soms mee, dat de hamer reeds was gevallen, voor dat men als raadslid zich had gerealiseerd, dat de discussie was gesloten. De heer Jansen bracht de voorzitter ten slotte dank voor de vele arbeid in het belang van Tholen verricht en hoopte dat hij onder de zegen des Heeren nog van een welver diende rust zou mogen genieten, ook wan neer u zich als ambteloos burger onder ons vertoeft. Dat kunnen we ons nu nog niet voorstellen. Moge u zich bij voortduur in de achting van de thoolse bevolking blijven verheugen, zo besloot de eerste wethouder zijn toespraak. PUNTIGE BEANTWOORDING Als oudste raadslid in zittingsjaren, voerde de heer J. M. Berrevoets het woord. Spre ker merkte op, dat het deze middag niet ging om de verhouding tussen de meerder heid van de raad en hem, maar omdat men als college samen voor het laatst burge meester van der Hoeven officieel als zo danig aan de leiding zien. Niet altijd met elkaar eens geweest, maar in u wel een goede voorzitter. Mogelijk naar de smaak van sommigen wat al te puntig in de be antwoording of afbreking van een bespre king, indien de zakelijkheid daarvan dreigde af te wijken. We zouden de vele jaren van uw voorzitterschap toch wel mogen ken schetsen als een tijd van vruchtbare samen werking in het belang van de gemeente Tholen. Wanneer die tijd na 40 jaar voorbij is mogen we daarom niet treuren, maar dankbaar zijn, dat u nog zo vitaal bent, zo meende dhr. Berrevoet en niemand gelooft dat u volledig gaat rusten. Dank voor de samenwerking en nog vele goede jaren. De heer Berrevoets meende ook de tolk van de raad te zijn en wenste dat zeker persoonlijk te doen, wanneer hij me vrouw van der Hoeven dank bracht voor hetgeen zij zo snel heeft aangepakt ten aan zien van het sociale werk, ook voor de bizonder snelle aanpassing bij de thoolse samenleving. De heer Berrevoet had de burgemeester namens zijn collega's raadsleden een envelop met inhoud aangeboden. PLEITBEZORGER PERSONEEL De gemeentesecretaris de heer V. Laban, was de tolk van al het gemeentepersoneel. Als secretaris had hij persoonlijk vanzelf sprekend de meeste omgang gehad met de scheidende voorzitter en het was hem wel opgevallen, dat het in de b en w vergaderin gen maar hoogst zelden tot een stemming moest komen. Mede door de vaste leiding van de burgemeester werd een raadsdiscussie nimmer tot een aanfluiting. In de scheidende burgemeester had het personeel altijd een pleitbezorger gevonden voor de rechtvaar dige belangen van zijn ondergeschikten, zo stelde de heer Laban, die hem namens alle personeelsleden daarvoor dank bracht en een stel langspeelplaten overhandigde. De voorzitter de sprekers samenvattend beantwoordend, merkte op steeds te hebben getracht zijn plicht te doen. Daartoe heeft God me bijgestaan, want zoiets kan men niet alleen doen. Wanneer de heer Berrevoets heeft opgemerkt, dat ik soms wat te puntig optrad, kan ik het daarmee eens zijn. Maar men zal dit moeten zien als een karaktertrek, mede verscherpt door de juridische opleiding. De burgemeester dankte ook voor hetgeen tot zijn vrouw was gezegd en voor de ont vangen cadeaux. Daarna werd de officiële raadsvergadering gesloten, die o.m. werd bijgewoond door mr dr A. J. J. M. Mes en de heer J. van den Bos, leden van ge deputeerden, zij het dan niet in die kwali teit, door de heer P. A. Roels, lid van het provinciaal bestuur, door de collega's bur gemeesters van de Thoolse gemeenten en van St. Phlijpsland, met de gemeentesecre tarissen, evenzo door de collega's van de naburige Brabantse gemeenten, vertegen woordigers van plaatselijke en streekorgani- saties en naaste vrienden van de familie van der Hoeven. SPREKERS Die waren er ook tijdens de daarna op de thoolse vierschaar van het stadhuis gehouden receptie. Een dichtbezette vierschaar met in het middelpunt de burgemeester en zijn echt genote. Mr dr. A. J. J. M. Mes sprak daar namens zeven provinciale instanties. Na het afscheid vorige week als bestuurslid van de Zeeuwse vereniging van Ned. Gemeenten wenste de heer Mes het nu kort te houden. Hij betuigde gaarne namens de provi- ciale instanties zijn erkentelijkheid voor hetgeen mr van der Hoeven voor de Zeeuwse samenleving wilde doen. Het is al eerder gezegd1, aldus dr Mes, „we zijn onze beste ambassadeur kwijt". Namens de bejaarden van Tholen sprak de heer D. de Vos, die zich de bizonder dankbare tolk wist van de collega's in de gemeente na hetgeen de burgemeester had gedaan voor een snelle verwezenlijking van een prachtige bejaardensocieteit. Bovendien had de heer De Vos persoonlijk 26 jaar onder de burgemeester mogen werken. Spontaan hadden de bejaarden gezorgd voor een enveloppe met inhoud, welke on der gelukwensen door de heer de Vosi werd aangeboden. Tolk van de ned. herv. dameskrans was de presidente mevr. J. S. Francke en het hoofd van de ulo school de heer J. „van Tricht sprak namens al het onderwijs in Tholen. Een bureauset en nog enkele gra- mofoonplaten werden daarbij op de cadeau tafel gedeponeerd. Opperwachtmeester A. M. Westdorp dankte namens de rijks politie en als secretaris van de afdeling van het verbond voor Veilig Verkeer, Een tuinstoel verwisselde daarbij van eigenaar. De heer A. Kot, ouderling der ger. ge meente was de tolk van protestants Tholen en mevr. Engelvaart-Deurloo van de laat- selijke V.V.H. afdeling. Ook daarbij een cadeau in de vorm van een kop en schotel met het raadshuis en daarbij een bloemetje. Burgemeester mr J. J. Versluijs van Oud Vossemeer sprak ook namens enkele streek instanties, namens de collega's, de water leiding maatschappij Tholen, de kringraad Werk en Gezinszorg, namens „Ten Anker" en de vereniging van burgemeesters, se cretarissen en ontvangers. Een gezagheb bend magistraat is deze scheidende burge meester altijd geweest. Wanneer men ter vergadering fluisterde „Van der Hoeven is er" betekende zulks voor de ,voor"standers een steun, voor de „tegen'standers zaak om zich schrap te zetten. Bij elkaar een er kenning van iemand met wiens mening re kening werd gehouden evenals met zijn scherp oordeel, Spreker dankte de heer van der Hoeven voor alles wat hij ook in de verschillende streekfuncties heeft willen doen. Burgemeester D. C. Bouwense had nog een persoonlijke opdracht van de ernstig zieke in het Algemeen Burger Gasthuis op genomen directeur van de Waterleiding Maatschappij „Tholen" Zowel door deze spreker als door burgemeester van der Hoe ven in zijn antwoord hierop werd van harte gehoopt, dat de heer van der Peijl nog zou mogen herstellen. Een pittige toespraak kwam er daarna van de deken van de advokaten in Zeeland mr F. W. Adriaanse uit Middelburg. Een unicum bij onze balie de laatste burgemees ter met advocatuur. Hopenlijk zult u als collega nog lang in ons midden mogen ver toeven, zei mr Adriaanse. Tenslotte sprak burgemeeser L. J. de Jonge uit Sint Philipsland zijn scheidende collega nog toe, de prestatie tijdens deze 40 ambtsjaren bewonderd omda t hij bij ondervinding wist welke moeilijkheden men in dit ambt kan tegenkomen. Voor de daarna geboden gelegenheid per soonlijk afscheid te nemen van burgemees ter en mevrouw van der Hoeven was heel wat tijd nodig, vanwege de talrijke perso nen op de vierschaar tegenwoordig. Afge vaardigden van het Zeeuwse Groene Kruis de Stichting Zeeland voor Maatschappelijk en Cultureel Werk, van het Economisch Technologisch Instituut voor Zeeland van Z w ij gen De Juliana van Stolberg school Afscheid burgemeester A. J. van der Hoeven Sint-Philipsland te laat met industrieterrein Cavetho houdt jaarvergadering Sint-Annaland maakt gedempte haven produktief Stemmen van lezers De overwinningen van de vrede, zijn groter dan die van de oorlog. Drie gebeurtenissen in één week tijds hebben onze streek om het daar maar bij te houden beroerd of verward, verbitterd of bedroefd, in elk geval geschokt. Het besluit van H.K.H. Prinses Irene, de gevolgde daad van het chr. school bestuur te Sint-Maartensdijk en de verklaring van onze Koningin Juliana. Er is be- en er is veroordeeld. Hoeveel zou er gebeden zijn Was het onze taak te be- en te veroordelen? We zijn er vlug toe geneigd. We verwachten het ook van een ander. Maar altijd toch weer be- en veroordeling van een ander. Tot men Hem ziet staan, temidden van kritiekers, temidden van talloze kerken, openbare en christelijke scholen, politieke partijen, stalen vuisten of oecumenen, vromen en goddelozen en hoort zeggen: „Wie dan van ulieden zonder zonde is, werpe de eerste steen". Dan volgt een huiverend zwijgen! het Kantongerecht Zierikzee, ja zelfs nog de oud-havenmeester van Tholen, de heer Spaanderman. 's Avonds kregen de thoolse burgers de zelfde gelegenheid. Niemand zal onkundig zijn van het gebeuren aan de chr. school te Sint-Maartensdijk na de schok die het besluit van H.K.H. Prinses Irene teweegbracht. Besluit en uitvoering door het chr. schoolbestuur kreeg maandag avond jl. een staartje in de al eerder geplande ledenvergadering. Achttien van de 51 aanwezige leden kozen uit een vijftal namen „Juliana van Stolbergschool". Het was de naam, die de meeste stemmen verkreeg. En daarmee werd aan het o.i. overhaast bestuursbesluit fiat gegeven. Met een weergave van de gewone zaken van een ledenvergadering der school onder het plaatselijk nieuws, willen we hier ver slag geven van de verklaring van het be stuur en de discussie daaromheen na het alom in den lande bekende besluit van het bestuur der Prinses Ireneschool te Sint Maartensdijk. In zijn openingswoord had voorzitter Joh Nelisse er op gewezen dat de grote op komst aan dat gebeuren niet vreemd was een bestuursbesluit voorts, welke veel stof heeft doen opwaaien. Te veel stof, naar de mening van de voorzitter. „Mis schien zal deze daad nog eens worden ge zien als een geloofsdaad" zo vervolgde de voorzitter, die tegelijkertijd verzocht dit onderwerp te willen aanhouden tot de rond vraag. Aan dat punt toegekomen zei de heer Nelisse, dat de vergadering ongetwijfeld in spanning zat in afwachting van de ver klaring van het bestuur. Hij wees er vervol gens op, hoe er juist vorige week woens dagavond een bestuursvergadering was uit geschreven voor benoeming van een onder wijzeres. Om 7 uur bijeen waren de be stuursleden vol van het even daarvoor ge- besluit van H.K.H. Prinses Irenej. Ook deze ledenvergadering was reeds op 15 januari vastgesteld in tegenstelling met hier en daar gepubliceerde berichten, als zou dit een voor dit doel apart uitgeschreven ledenvergadering zijn. Het bestuur bleek verslagen over het gehoorde nieuws, dat ons allen ter harte ging en bedroefde. Er werd gezegd: kunnen onze kinderen nu gaan naar een school, die genoemd is naar iemand die thans Rooms Katholiek is. Hoe is dat 'te rijmen met onze statuten. Des tijds hadden we H.K.H. Prinses Irene toe stemming gevraagd haar naam aan onze school te mogen verbinden. Van het se cretariaat van de Prinses werd toen een be vestigend antwoord ontvangen met de aan vulling, dat die naamgeving noch rechten noch plichten meebracht. Daaruit en uit het feit, dat onze school haar grondslag heeft op Gods Woord meenden wij de vrij heid te hebben te besluiten tot naamverwij- dering. Gedachtig ook aan de vaderlandse strijd voor het protestants geloof. Er zijn op ons besluit reacties gekomen, zo vervolgde de heer Nelisse een stapel brieven en telegrammen tonend. Reacties van voor- en tegenstanders. Zowat op de helft af. Hij las er een paar van beide hoorde nieuwsbericht ten aanzien van het partijen voor. „Moge uw daad navolging vinden". Of „Kelinzieligheid". De voor zitter meende met deze toelichting te kun nen volstaan, besluitend met de opmerking dat het bestuur er nog zo over denkt. Men kan zeggen, dat het wat overhaast is ge beurd misschien hebben die mensen gelijk Wij hebben gemeend niet anders te kun nen en mogen doen. Met nadruk wenste hij te beklemtonen, dat het niet gaat tegen de wettige overheid, dat het niet ontbreekt aan liefde voor het Oranjehuis, maar dat men het moet zien in hetzelfde licht van vrijheid als waarmee de Prinses haar besluit heeft genomen. Bij de discussie kwamen reacties van steun aan het bestuursbesluit, ook van enige oppositie voor de overhaast geno men beslissing. Heftigheid werd niet be speurd en geen ernstige verwijten gemaakt, noch kritiek geleverd op het besluit van H.K.H. Uiteindelijk meende men door een nieuwe naamgeving tegelijkertijd te kunnen peilen of de leden zich met de beslissing van het bestuur akkoord verklaarden. Toen kwamen de namen op bord van Oranje Nassauschool (8 stemmen), Willem de Zwijgerschool (10 stemmen). Kon. Wil- helminaschool (8 stemmen) Juliana van Stolbergschool (18 stemmen) en Prinses Ireneschool (6 stemmen) Eén blanco stem werd uitgebracht. De voorzitter stelde vast, dat de meer derheid zich had uitgesproken voor Juliana van Stolbergschool. Hij waarschuwde er voor niet te doen alsof men het was ,die het goed voor had, maar meende wel, dat er vrijheid bestond te doen, zoals was ge beurd. Ook ds J. van der Haar, erevoorzitter der schoolvereniging aan wie was ge vraagd het slotwoord te spreken, merkte op blij te kunnen zijn, dat deze vergadering niet was ontaard in heftige discussies na een ongetwijfeld opgekropte spanning. Wel betreurde hij het, dat de huidige tijd het haast niet meer toelaat een afwijkende mening te hebben en wanneer men het met die algemene gedachte niet eens is, wordt men voor anti-rooms gehouden. Spreker waarschuwde er eveneens voor zich geen martelaarskroon om te vlechten. „Wie staat ziet toe, dat hij niet valle". Veel erger dan deze naamsverandering is de afval van God en zijn geboden en ontstellend is de geringe eerbied van de jeugd. Staan we als ouders wel voldoende achter het onderwijzend personeel zo was de vraag van deze hervormde predikant. Ten aan zien van de genomen beslissing zal het moeten zijn als destijds met Luther: „Ik sta hier en kan niet anders". Ds. van der Haar liet tenslotte zingen ps. 147 6 en eindigde me dankzegging.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1964 | | pagina 1