WEEKBLRD VOOR HET EILAND THOLEN EN ST.FILIPSLONO
Woningbouw-
politiek
Blos van gezondheid ligt op Sint-Annalands
Boerenleenbank
gouden
Nieuwsbrief
WAARIN OPGENOMEN DE THOOLSE COURANT
De vergulde pil
of de zoetwater
oester
Twaalfhonderd belangstellenden voor jubileumviering
,,Doe het zelf' bij deze woningbouwpolitiek
19e jaargang No. 19
21 maart 1963
Uitgevers C. J. ZAGHARIASSE en G. HEIJBOER
Redaktie Ring 66, St. Annaland - Telefoon 01665-375
Adm. Oudelandsestr. 34, Tholen - Tel. 01660-589 b.g.g 531 - Giro 124407
Abonnementen 3.00 per halfjaar
franko p.p. 3.60 inkassokosten
Prijs per nummer 15 cent
Advertenties 12 cent per millimeter - Bij contract speciaal tarief
Spierinkjes t/m 20 woorden 1.50 - Advertenties worden tot
DINSDAGMIDDAG 1 uur in Tholen aangenomen
Enkele reacties in dit nummer op de cau
serie van Gedeputeerde Kaland, vorige week
te Oud Vossmeer gehouden, bevestigen dat
deze spreker voor onze woningtoewijzing-
loze gemeenten een teer punt heelt aange
roerd. Behalve een onjuist detail, zoals voor
het bedrijf n.v. Hommel te Oud Vossemeer
heeft deze provinciaal bestuurder er geen
doekjes om gewonden. Zonder een zo heldere
belichting van de hedendaagse woningpoli-
tiek onzer regering door deze provinciaal
bestuurder was het onze streek toch al dui
delijk, welke koers er in dit opzicht wordt
gevaren. In zoverre had dan ook wethouder
Kleppe van Scherpenisse zeker niet het
ongelijk aan zijn kant.
Intussen moeten we slechts rekening hou
den met de harde feiten, zoals die via de
toewijzing tot uitdrukking komen en zoals
die nader zijn belicht door gedeputeerde
Kaland. En voor wat de streek al sgeheel
betreft mogen we dan nog van groot geluk
spreken, dat we een sub-kerngemeente heb
ben, terwijl voorts Tholen, dank zij de des
tijds geplaatste woningen voor militairen als
groeiende gemeente ook nog werd bedeeld
in de toewijzing 1963. Het is voor de firma
Hommel en voor alle andere bedrijven, die
onze werknemers kunnen aantrekken vast
geen bezwaar die mensen uit Sint Maartens
dijk of Tholen te halen. Daar gaat het ook
niet om.
Mede door de toegenomen industriële
vestigingen (of hetgeen daaromtrent nog is
te verwezenlijken) in de kerngemeente ziet
het er voor de streek als geheel nog niet
zo somber uit. Verder zijn onze dorpen niet
zo klein, dat ze direct onder de economische
hamer zouden moeten vallen, zoals ook dhr
Kaland in een voorbeeld stelde.
Ondertussen is een dergelijke woning-
bouwpolitiek hard. Mag het eigenlijk nog
wel onedre „politiek" worden gerangschikt,
zoals met zoveel andere dingen, die er
mogelijk niet meer thuishoren. Moeten we
het alles niet onder het hoofd „economie"
plaatsen. Met de wetenschap, dat economie
nog veel harder is dan politiek. Het moet
alles planologisch, cijfermatig en de rest
wordt uitgeschakeld. Uitgeschakeld dus ook
de initiatieven van inwoners in dorp of
streek.
En dat is hier de zaak waar het om gaat.
Dan kan men een mooi bedrijf stichten door
ijver, initiatief, doorzettingsvermogen, een
bedrijf dat in korte tijd tot groee ont
plooiing komt, zoals om nu maar in Oud
Vossemeer te blijven het bedrijf van de
n.v. Hommel. Maar dan komt er ergens van
buitenaf de rem. De rem omdat men niet
in de randstad Holland woont of in een an
der industriegebied of in een kerngemeente.
Dan moet men of verhuizen of verdwijnen.
Dat is het wurgende element in de huidige
woningbouweconomie. Of we daar tegenop
kunnen roeien is een niet gemakkelijk te
beantwoorden vraag. Maar graag willen
we zoals enige tijd geleden, nogmaals be
drijven, aannemers, banken en plaatselijke
overheid aansporen te trachten om zelf iets
te bereiken. Met een gezamenlijk offer om
een gezamenlijk belang te dienen. Soms
vraagt men wel eens -maar men moet er
deskundig in zijn om die vraag te kunnen
beantwoorden of onze banken in dit op
zicht niet te veel afhankelijk zijn van een
centrale leiding en al dat plaatselijk gede
poneerde (gespaarde) geld wel voldoende
in het plaatselijk belang wordt aangewend.
Moeten niet te grote bedragen gereserveerd
worden om er elders mee te „spelen". Dit
laatste dan in de gunstige zin van het woord
maar zonder voordeel voor de gemeente of
de streek waarin dat geld wordt opgebracht.
Is dat allemaal gemakkelijker gezegd dan
gedaan? Inderdaad, maar wanneer men geen
woningwettoewijzing krijgt en men wil
zich handhaven of uitbreiden, dan zal men
het toch zelf moeten doen. Dus in de vrije
sector bouwen, maar het wel gezamenlijk
spelen, door steun van de plaatselijke over
heid voor wat bijvoorbeeld de bouwgrond
betreft, door financiële medewerking van de
bedrijven, waarvoor de woningen worden ge
plaatst, door hulp van banken en soepelheid
van eigen bouwvak-aannemers. Zelfs in déze
winter heeft men niet lat enondersneeu-
wen. Laat men dat evenmin toelaten door de
harde economische inslag van deze tijd. Het
is lang geen evangelie dat zo'n politiek voor
elke periode zaligmakend is. Maar wie dan
ten onder is gegaan, komt niet meer boven.
schien maar beter, dat de vuist is neergeko
men, De oesterkwekers en handel zijn er
door getroffen. De pijn, die geestelijke pijn
dan, is al enige jaren gevoeld. Ook onze
kerheid kan pijn veroorzaken. En het is voor
deze categorie altijd onzeker geweest sinds
de gedenkwaardige dag, dat de Deltawet
is aangenomen. Bijna even onzeker was het
voor de mosselvisser en verwerker en al
die anderen die er (van vader op zoon) hun
beroep van gemaakt heben om hun brood
figuurlijk (maar toch de meest letterlijke
zin nabijkomend) uit het water haalden. Het
leek er al lang op of hoogmogenden ergens
in het achterhoofd de gedachten hadden,
dat men de Deltabewoners moest laten voe
len dat veiligheid niet zonder pijn wordt ver-
kergen. Ja dat ging allemaal heel voorzichtig
aan. De werken moesten eerst goed op
gang komen. Dus maar een oesterproef in
het Veerse Gat. Er was toch altijd nog een
kans dat het niet zou lukken en ware dat
wel het geval en het is gelukt dan
was men alweer zoveel verder gekomen met
die werken, dat andere bezwaren wel door
slaggevend zouden zijn. Desnoods had men
het willen doen voorkomen tegenover de
mensen die met die teelt waren vergroeid,
dat zelfs een zoetwater-oester niet tot de
onmogelijkheden behoorde. Vissers zijn im
mers in het algemeen goedgelovige mensen.
Ze vinden het de natuurlijkste zaak van de
wereld po sleeptouw te worden genomen.
Dat brengt hun beroep mee.
En wanneer de slag valt, dan ligt er on
middellijk een vergulde pil om als snel ver
dovend middel de ergste pijn weg te nemen.
Ja, een zeer bekwame regeringsdokter, een
rijkswaterstaat-specialist. Maar nu met beide
benen op de grond de consequenties? Mogen
we in eigen omgeving blijven? De conse
quentie dan, dat Tholen nog vóór 1978 als
vissersplaats heeft afgedaan. Nou ja, we le
ven in een dynamische tijd. Onder dat woord
wordt tegenwoordig alles gerangschikt.
Maar die tijd is toch niet zo dynamisch, dat
men in 1953 heeft gezegd: oesterkwekers en
handelaars, mossel en botvisser in Tholen:
in 1975 is het gebeurd met dat beroep van
jullie, vanwege de veiligheid en daarom ne
men we nu vast dat bedrijf van je over tegen
deze ruime schadeloosstelling. Nee, zo dy
namisch was het nu ook weer niet. Tien jaar
later weet men nog, even weinig van vergoe
ding als in 1953.
Alleen nu dan eindeijk die vuist neer
daalde, werd ook meteen de vergulde pil
gegeven. Een voorschot krijg je en voor de
rest maar afwachten. Misschien moet je in
1975 nog wel wat terugbetalen van dat
voorschot, omdat het bedrag per „leerling"
zoals bij het onderwijs, al is overschreden.
Maar vanwege die pijnlijke vuist nu toch
maar die vergulde pil innemen. Als men in
1,963 al weet, dat jullie in 1975 ten dode
zijt opgeschreven, wordt er al niet meer
over gepraat, .wanneer die laatste adem uit
gaat.
Nee, die oesterproef gaat niet meer door.
Dus de oesterkweker en handelaar weet het
al. En tegelijk schijnt hiermee ook de mos-
selverwaterproef afgeschreven. Nou ja,
je kunt naar net noorden verhuizen. En de
botvissers, die wisten het al in 1953, de
zeearmen worden afgesloten, dus dan geen
botje meer ih' de tholense thuishaven. Afge
daan Tholen als vissersplaats. Het betreft
toch maar een 6 tal oesterkwekers, waaron
der 2 kwekers-handelaren. Er zijn immers
in totaal maar een 35 mensen bij betrokken
en dan nog een paar mosselpellerijen, wat
mossel- en botvissers.
Om daar nu zo'n drukte over te maken?
O. dacht u, dat het niet zwaar valt in een
beroep te zijn geboren en getogen, een be
drijf met noeste vlijt te hebben opgewerkt
en dan plotseing: afgedaan. Nou ja, geen
sentimenten. Die pijn was er ook bij herver
kaveling. Maar dan kon men altijd nog vrij
willig afstand doen of zich laten verplaatsen
Dwang was daar niet bij. Nu ook niet?
Alleen maar een gevolg van de zo nodige
veiligheidsmaatergelen? Maar waarom dan
geen zekerheid verschaft. Ook wat de scha
devergoeding betreft. Nu moeten de organi
saties in 't geweer komen Zoals bijvoorbeeld
het gevormde werkcomité al heeft gedaan
en zich telefonisch tot de minister heeft ge
wend om richtlijnen inzake de afwikkeling
van de schhade. Het comité was zich bewust
dat het hiermee de indruk wekt zich bij de
feiten neer te leggen, zoals er ook al enkele
oesterkwekers zijn, die de gelegenheid wil
len aangrijpen, om er maar direct, althans
heel spoedig mee te stoppen, vooral nu de
winter ook nog zo heeft huisgehouden onder
de schelpdierenkweek.
Maar wat kan het comité anders doen?
Na die ene verkregen zekerheid van verdwij
ning, dient nu toch ook die andere zekerheid
die van de vergoeding te komen. Of moet
het nu tien jaar teren op een voorschot.
Niet alleen vanwege de talrijke officiële personen op maandag
middag 18 maart 1963 in het Dorpshuis te St. Annaland, niet
alleen ook vanwege de vele goede wensen en woorden, de fraaie
cadeaux, de verduizendvoudige omzet, de zo sprekende statistiek,
maar bovenal door de bijna 1200 belangstellenden voor de
jubileumviering, wordt het bewijs geleverd, dat de Coöperatieve
Boerenleenbank „Sint-Annaland" zijn plaats in de gemeenschap
wist te veroveren. Een ruime plaats.
Deze bank kon haar vijftig jarig bestaan vieren, na in de na
oorlogse jaren tot ongekende bloei te zijn gekomen. Als Dorps-
bank, als een onmisbare schakel in het economisch bestel van
Sint-Annaland of om met waarnemend burgemeester J. Moerland
te spreken: met een blos van gezondheid.
J
De slag is gevallen en de klap komt tame
lijk hard aan, maar omdat ze al zolang drei
gend boven het hoofd hing en al zo lang
geestelijke pijn veroorzaakte, is het mis-
TOT EN MET DE JEUGD
Al eerder werd in deze kolommen opge
merkt, hoe de Sint Annalandse boerenleen
bank verschillende mijlpalen ongemerkt voor
bij liet gaan. Het vijftig jarig bestaan was
gerede aanleiding om dat niet te doen. En
als het dan moet, dan ook goéd Dat laatste
bleek bestuur, raad van toezicht en perso
neel volledig te zijn toevertrouwd. Het is een
goede jubileumviering geworden. Met een
plezierig officieel gedeelte, met zelfs een pret
tige opsomming van droog cijfermateriaal,
met een goede koffietafel voor de ongeveer
75 genodigden, met een inzonderheid de
eerste avond hoogstaand ontspanningsge
deelte, Er zijn vier dagen mee gemoeid. De
aan de leden en spaarders geboden gelegen
heid van hun belangstelling blijk te geven
en mede feestgenoot te zijn, werd inclusief
de jeugd, door zo'n 1200 personen aange
grepen. Drie maal een vól Dorpshuis van
ouderen en zaterdagmiddag nog eens met
een 300 kinderen. Zelfs de jeugd, die niet
lichamelijke omstandigheden, altijd weer
van de partij kan zijn, de kinderen die door
verstoken zijn van het extraatje, worden niet
vergeten. Thuis zal hun een verrassing wor
den gebracht en dat zelfs dit onderdeel niet
vergeten is, dat juist die kinderen zéker niet
voorbijgegaan worden, getuigt van een opzet
die waardering verdient.
DAT WAS HET BEGIN
Maandagmiddag omstreeks 3 uur was de
eerst bijeenkomst in het Dorpshuis. Voor
zitter C. J. J. Kooijman moes zich van de
eerste officiële taak kwijten door de onge
veer 75 genodigden een welkom toe te roe
pen. Inzonderheid was de voorzitter ver
heugd over de aanwezigheid van het lid
van de raad van toezicht de heer L. J.
Breure nu deze nauwelijks is hersteld van
een ernstige operatie.
Een bizonder welkomstwoord tot burge
meester en wethouders en wnd gemeentese
cretaris, ook tot de onderdirecteur van de
Centrale Raiffeisenbank te Utrecht, de heer
H. te Kolsté, verder de heer J. Oudkerk van
de inspectie Goes, de vertegenwoordiger
van de Ring van Boerenleenbanken Tholen
de heer L. A. M. Elenbaas te Scherpenisse
de bestuurders van de zusterbanken, de ver
tegenwoordigers van de coöperaties en die
van de Dorpsgemeenschap.
VOOR VERDUISTERING
Een tweede officiële daad was de schen
king aan het gemeentebestuur van een al
kant en klaar aangebracht verduisteringsgar
nituur voor het,Dorpshuis. Fraaie gordijnen
die het mogelijk maken dat voortaan ook bij
daglicht dia's of films vertoond kunnen wor
den.
WAT UIT DE GROND KWAM
Begrijpelijk, dat na een dergelijk cadeau
de wnd burgemeester als eerste spreker ge
legenheid kreeg zijn gemoed te luchten. De
heer Moerlandgreep daarbij ver in de Sint
Annalandse geschiedenis terug. Tot aan het
ontstaan daarvan toe. Rond 1470 kreeg
Anna van Bourgondië het nog slechts uit
slikken bestaand Sint Annaland onder haar
beheer. De eerste bewoners daarvan, achter
de provisorisch aangelegde dijkjes, waren
boeren. Ze hebben het ver ge,bracht. Want
het is nog altijd die grond waaruit geput
wordt. En wat daaruit is gekomen, toont de
grafiek van deze Boerenleenbank op deze
jubileumdag. Laat het daarom maar een
Boerenleenbank blijven en verander het niet
„Raiffeisenbank" vond de wnd burge
meester, die zijn felicitatie besloot met de
wens voor de gehele gemeenschap:
Hand in hand, met de Boerenleenbank
„altijd bet groeyende."
Van de gemeente was een fraai bloemstuk
aanwezig.
SAMEN STERK
De heer te Kolsté, onderdirecteur van de
Centrale Bank te Utrecht wees er op, hoe
deze centrale zich altijd gesteund weet door
zo'n 700 over het gehele land verspreide
plaatselijke banken. Op dit eiland is al bi
zonder veel aktiviteit ontplooid en wanneer
ik hoor, dat men op de Sint Annalandse boe
renleenbank per jaar 55.000 dagboekposten
te verwerken heeft, dan moet ik kassier Goe-
degebuure wel inzonderheid complimenteren
voor de keurige manier waarop dat vele
wordt verwerkt. Zich tot voorzitter Kooij
man richtend, merkte dhr. te Kolsté op,
dat hem nog een taak vanuit Utrecht was
opgelegd, nl. huldiging van dit bestuurslid
vanwege het feit, dat deze al sinds 1932 lid
van dat college is, waarvan sinds 1955 als
voorzitter. De C.B. onderkent de waarde
van dergelijke bestuurders en ook tegenover
u, mijnheer Kooijman, hebben we veel ver
plichtingen. Als blijk van waardering over
handigde deze spreker de heer Kooijman een
fraai platenalbum, passend bij de jager
hobby van deze voorzitter, terwijl er voor de
Bank een enveloppe met inhoud bijkwam.
Notaris E. D. van de Velde uit Tholen
had met een felicitatie voor bestuur en raad
van toezicht inzonderheid om de kassier
gedacht. Het gewenst bureau-materiaal werd
via een schenking van de notaris uitgebreid.
De heer L. A. M. Elenbaas plaatste de
herinnering aan wijlen burgemeester F. W.
Raiffeisen op de voorgrond. In 1848 werd
in Duitsland door deze burgemeester, die be
gaan was met de armoe van zijn dorpelingen
de basis gelegd voor wat thans de Sint
Annalandse Boerenleenbank met al die an
dere zusterbanken is geworden, zoals in die
eeuw zijn er ook nu nog altijd woekeraars
en de kracht van onze organisatie is, dat we
mogen voortbouwen op het principe van
Raiffeisen: de naaste helpen.
Sint Annaland is de grootste bank in onze
ring geworden, aldus spreker en we zijn
dankbaar voor het vele goede werk, dat hier
gedaan kon worden, dankbaar ook voor
de goede onderlinge samenwerking. Moge
die blijven voortduren en moge er voor de
Sint Annalandse gemeenschap via de oBe-
renleenbank nog veel goeds tot stand komen
zo besloot de heer Elenbaas die namens
de zusterbanken op Tholen en St. Philips-
land een fraaie elektrische klok aanbood.
SPAARBANK VOOR ALLEN
De heer J. C. Kooijman was de tolk van
zeven coöperaties, nl. de Cavetho, de vei
ling, Landbouwbelang, Diepvries, Kolenbond
aardappelkoelhuis en weegbrugvereniging.
De bank is er niet alleen maar voor de boer
individueel, maar oo|k onze verenigingen
hebben hun bloei mede te danken aan de
boerenleenbank, de spaarbank voor allen
zo vond deze spreker. Het plattelandskapi-
taal voor het platteland en als symbool
van die verbondenheid van het platteland
dient men het schilderij te zien, zo vond dhr.
Kooijman, dat hij de voorzitter namens die
verenigingen overhandigde, in de hoop dat
DE REDACTIE LEGT U VOOR:
De vergulde oesterpil
Scherpenisse wil toch gemeentehuis verbeteren
Een honderdjarige in St. Philipsland
De grote belangstelling voor het St. Annalands
Boerenleenbank-jubileum
Nog E.E.G.-toekomst
Kent u ,,'t Kreukelt je"de schoolkrant in
St. Philipsland
Hoe lezers over de woningbouwpolitiek oordelen
Een uitgebreid en gevarieerd nummer
Die hoger klimt dan hem betaamt,
valt dieper dan hij heeft geraamd.
het een plaatsje zou krijgen in het bankge
bouw. Een schilderij van Van Dijk, een
gezicht op het platteland, beschermd door
een rijk, met schorren met een woonkern
met een boerenleenbank. Namens de Dorps
gemeenschap en daarmee werden vrijwel alle
verenigingen ter plaatse vertegenwoordigd
sprak dhr. A. J. Scherpenisse. Van die dorps
gemeenschap is de boerenleenbank niet alleen
maar het lid, dat de gestelde contributie be
taalt, maar de financiële medewerking strekt
zich zover uit, dat het deze Dorpsgemeen
schap mogelijk werd gemaakt ook culturele
avonden te organiseren. De heer Scherpe
nisse besloot zijn felicitatie met te verwijzen
naar het geschonken bloemstuk en de woor
den:
Spaar bij een vreemde bank toch niet,
Wat eigen boerenleenbank biedt.
Tijdens de koffietafel in hotel „Ha
venzicht" voerde dhr. Oudkerk van de
inspectie Goes het woord, daarbij inzonder
heid het werk der kassier en zijn personeel
onderstrepend.
IN EEN HALVE EEUW KAN
HEEL WAT GEBEUREN
Omstreeks 7 uur waren een 300 belang
stellenden in het Dorpshuis gezeten tot bij
woning van de eerste jubileumavond. Op
nieuw had dhr. C. J. J. Kooijman de taak
het welkomstwoord te spreken, waarbij hij
zich naast dhr. L. J. Breure inzonderheid
richtte tot aanwezige oud-personeelsleden.
Herdacht werd het overlijden van de secre
taris van de Raad van Toezicht, de heer
H. A. Elenbaas. Spijtig vond spreker het,
dat het Dorpshuis ditmaal te klein was om
alle belangstellenden op deze avond bijeen
te kunnen brengen. Een vijftigjarige periode
die voorbij is, lijkt een onbetekenende tijds
duur, maar naar menselijke maatstaven ge
rekend, kan er toch heel wat geschiedenis in
zo'n periode worden geschreven. Spreker
was dankbaar, dat 50 jaar geleden door
.Landbouwbelang" het initiatief werd geno-
-nen tot oprichting van de Boerenleenbank
n bracht het eerste bestuur en de eerste kas-
ier hulde voor hun doorzettingsvermogen
3e naam Goedegebuure is niet alleen on-
erbrekelijk, maar ook als een zeer ver-
rouwde klank aan onze bank verbonden,
o vervolgde dhr. Kooijman, die voorts in
iet kort de hoogte- en dieptepunten van de
lankhistorie in het kort samenvatte. Dyna
ïisch was de na-oorlogse ontwikkeling: her-
erkaveling, krotopruiming, uitbreiding co
'peraties, middenstand en de toenemende ak-
iviteiten van schippers, aannemers en fabri
anten droegen daartoe 't hunne bij De St.
Vnnalanders durven aanpakken, zo conclu
deerde dhr. Kooijman. Nieuwe tijden stellen
Maart roert z'n staart ook in de nieuws
brief. Een ruime verscheidenheid van onder
werpen wordt in dit nummer behandeld.
Allereerst wordt het landarbeidersvraagstuk
in het zoeklicht geplaatst. Behalve de bij
eenkomsten die te Scherpenisse en te St.
Annaland zijn belegd tussen werkgevers en
werknemers, kwamen ook de bestuurders
van de landbouworganisaties bijeen, 'n ron
de tafelconferentie op hoog niveau dus,
Maar dan geen conferentie met tegenstrijdi
ge-, maar met parallel-lopende belangen.
Vooral in onze tijd wordt de noodzaak bi
zonder gevoeld om het beroep van land-
arbender in aanzien te doen stijgen. En
daarmee op de maatschappelijke ladder een
zelfde sporthoogte te bereiken als zijn buur
man in het gelijkwaardige (industriële) be
roep met daarbij een betere beloning en de
eerste omdat zijn bedrijf dusdanig is veran
derd, dat hij het meest gebaat is met vakbe
kwame mensen. Maar leest u zelf liever
verder wat daarover in dit eerste nieuws
briefartikel is geschreven. Met de huidige
weersituatie, welke overigens ieder uur van
de dag aan verandering onderhevig is, zal
het niet lang meer duren of de landbouw
vliegt uit. Dan duurt het evenmin nog lang
of men is toe aan het planten van de gla
diolen. Weet u wat u daarvoor reeds ge
daan moet hebben? Lees het maar in het
tweede artikel. Ook in de mestkuikenfok-
kerij is er nu een voorbeeldbedrijf in onze
streek. Het is van de firma Hoek te Sta-
venisse. Trouwens het artikel over Pluim-
veebedrlven uit ons eigen gebied, is voor
de niet fokker evenzeer interessant.
Gaan we spruiten telen? Wanneer u die
vraag bevestigend beantwoord moet u ze
ker weten, wat de heer Baijense daarover
schrijft. De „tips voor tuinders" zijn weer
van de partij en de belangstelling hiervoor
wordt groter naarmate de zon hoger komt.
Wanneer u iets wilt bereiken als tuinder
in het groot of in het klein, dient u bereid
te zijn gezamelijk op te trekken met uw
branchegenoten. De werkgroep tuinbouw is
daarvoor dan de aangewezen weg. Het komt
via dhr. Baijense in deze nieuwsbrief onder
uw aandacht. Ook welke aktiviteiten de
werkgroep Tuinbouw middels ontwikelde.
En dan de bemesting. Een voornaam
iets voor de landbouwers en veehouders.
Een leerzaam „staatje" in dit nummeh is
waard bewaard te blijven. Verder nog be
richten over de machinale melkerscursus,
die van veebeoordeling en een zaaiwedstrijd,
waarvoor u zich al kunt opgeven .Bij elkaar
genoeg om er weer een lezenswaardige
nieuwsbrief aan te hebben.
Eén van de geschenken voor de gouden Boerenleenbank was een door zeven coöpera
ties aangeboden fraai schilderij. Namens die zeven overhandigt de heer H. van Gorsel
uit Oud Vossemeer (rechts) dit gezicht van het platteland aan de voorzitter van de
Sint Annalandse boerenleenbank, de heer C. J. J. Kooijman (links) foto P.Z.C.
nieuwe eisen, daarom thans een belangrijke
verruiming van de kredietverlening. Weet
dat niemand, zelfs in de moeilijke dertiger
jaren niet, ooit een cent aan de bank is te
kort gekomen, Spreker dankte voor de pret
tige wijze, waarop de Raiffeisenbank in
Utrecht de belangen ook voor Sint Anna
land behartigde, evenals de heren van de
Inspectie en de Ring van Boerenleenbanken
op Tholen en St. Philipsland.
Tenslotte danke dhr. Kooijman ieder, wel
ke de belangen op enigerlei wijze hebben ge
diend, inzonderheid de familie Goedegebuure
met als centrale figuur de als zodanig al 24
jaar werkzaam zijnde kassier A. D. Goede
gebuure. Dhr. Kooijman besloot zijn over
zicht met alle aanwezigen nog een gezellige
avond toe te wensen.
STATISTIEK
De secretaris C. J. C. Boot bracht het op,
om de meer cijfermatige bankhhistorie van
de hieraan verbonden droge kanten te ont
doen en op prettige manier de bankgroei
schhematisch onder de aandacht te brengen.
Daarbij onderscheidde hij 2 perioden, nl. die
tussen 1913 en 1945 en vanaf 1945 tot he
den. Hoe in 1913 het ledenregister tot 34
personen werd getekend, hoe de kassier be
gon met een salaris van f 40.j. 's jaars,
wat in het tweede jaar met honderd procent
steeg, maar welke stijging toch niet tot
