EENDRACHTBODE
De Kloof
Sporthoekje
Plaatselijk nieuws
Piet van Tilburg
De hogedrukgebieden
zijn actiever.
Jan Overeenkam
19e JAARGANG No, 5
13 DEC, 1962
TWEEDE BLAD
Weerpraatje
Classicale vergadering
Hervormde Kerk
Fiat.500 D
3.450,-
Fiat 600 D
4.150,-
Fiat 1100
5.700,-
Fiat 1300
7.600,-
Fiat 1800
9.850,-
Fiat 2300
11.850,-
ST. ANNALAND
nu doen ze mee.
VOOR IEDERE KAMER
DE JUISTE MEUBELEN
STAVENISSE
ST. PHILIPSLAND
Contrasten maken het weergebeuren
zo boeiend en we behoeven daarvoor
beslist niet alleen in Amerika te zijn.
Een van de jongste tegenstellingen;
welke iedereen zal hebben opgemerkt,
was het verschil tussen de sombere no-
vembermaand (De Bilt maar 22 uren zon)
en de klare luchten van begin december
Met die 22 zonuren in De Bilt (normaal
50), boekte november een record voor deze
eeuw. Er kwamen maar liefst 18 zonloze
dagen voor tegen 11, normaal, een niet ge
ringe reclame voor de aankoop van een
hoogtezon.
Om nog even verder op november door
te borduren: de maand was droog en koud.
Gerekend naar maximum- en minimum tem
peratuur beleefden de meeste plaatsen in
Nederland de koudste november sedert 1952
en hetzelfde unicum gold ten aanzien van
het aantal dagen sneeuw: in De Bilt 9
(normaal 1)
December starttte me een hogedrukge-
bied en wat voor een. Uit een over de
Noordzee naar het oosten bewegende rug
ontwikkelde zich gedurende vorig weekeinde
een groot maximum, in het centrum waarvan
boven het continent de zeldzaam hoge baro
meterstand van 1046 mb. of 785 mm voor
kwam.
Als gevolg van sterke uitstraling in de
droge luchtsoort, waarmee het hogedrukge-
bied was gevuld de nachten zijn lang
op het ogenblik daalde de temperatuur
belangrijk. Begin vorige week werd het in
ons land minimaal 7 tot -8 gr C., maar
dieper het continent in waren de minima
nog veel lager, In de Oostenrijkse Alpenda
len zakte het kwik op veel plaatsen onder
15 graden (Salzburg 18 graden).
Hoewel het dus tot winter kwam lagen
de (weer)-kaarten niet zo, dat er van een
doorgewinterde situatie kon worden gespro
ken. Voordat er kans op is, dat er een
Elfstedentocht zal worden verreden, moet er
een krachtig transport van koude lucht uit
Rusland (Siberië) plaats hebben, zo moge
lijk voorafgegaan door sneeuwval. Dat is
wel onaangenaam, maar het vormt nu een
maal de voorwaarde voor een vorstperiode,
die langer dan een halve of een (korte)
hele week duurt. Een kouperiode met Zuid-
Oostelijke tot Zuidelijke winden, zoals in
deze week, blijkt in de regel nogal kwets
baar, hoewel de storingsfronten, welke over
de Britse eilanden hierheen trekken, soms
wel veel moeite hebben om tot het verkilde
vasteland door te dringen.
In het begin van deze week leek het er
dan ook nog niet op, dat de winter zou
beginnen met sneeuw en strenge vorst,
maar... verrassingen zijn vooral in de de
cembermaand altijd mogelijk. Een feit is,
dat de hogedrukgebieden de laatste weken
meer aktiviteit vertonen, dan in vele maan
den het geval is geweest. Als deze hoge
drukgebieden in het komende seizoen dan
nog een Scandinavië boven de Azoren pre
fereren zullen we vermoedelijk wel ge
legenheid krijgen onze benen uit te slaan.
(Nadruk verboden)
DE VERWACHTING
Terwijl in de vierde klasse der KNVB
het programma van 8 december een week
opschoof, wordt bij de zaterdagafdelingen
Noord Brabant het voor 15 decemeber aan
gekondigde programma gehandhaafd en ver
valt dus de aankondiging van 8 december
geheel.
Dit betekent dat Smerdiek thuis om half
drie tegen Krabbendijke gaat spelen en waar
de gasten de laatste weken wat aan het af
zakken zijn, bestaat voor Smerdiek de mo
gelijkheid zich verder uit de gevarenzone
weg te werken. Een gelijkspel zit er zeker
wel in voor de thuisclub.
In de eerste klasse A
staat een belangrijk duel op het programma,
waarbij de leidersplaats zelfs op het spel
staat. Wit Zwart verwacht die leider thuis
en The Gunners zal wel alles ap alles moe
ten zetten om tegen het enthousiasme van
de thuisclub te kunnen optornen. Het lijkt
ons toe, dat The Gunners met een gelijkspel
tevreden mag zijn. Olympia zal ook zijn
uiterste best doen van ONI te winnen en
ook voor deze thuisclub zit de kans er in.
De wedstrijden zijn nog belangrijker ge
worden, nu bekend is, dat zowel in deze
als de tweede en derde klasse A maar één
elftal zal promoveren. The Gunners houdt
met 3 punten voorsprong nog altijd de bes
te papieren in handen en het zal er ook
wel van overtuigd zijn, dat verliespunten
in de komende wedstrijden de eindspurt
alleen maar moeilijker maken. Zowel Wit
Zwart, HNC als Olympia zijn er nog altijd
toe in staat om het leiderschap te belagen
en alle drie zullen ze zich daartoe volledig
geven. Voor ONI en WHS lijkt ons de
kans nu wel belangrijk minder groot, terwijl
het voor de overige elftallen zeker verke
ken is.
Zaterdag a.s. zal voorts in deze klasse
gespeeld worden de wedstrijd Vrederust-
Sprang 2 met de volle winstkans voor Vre
derust.
In de tweede klasse A
gaat Tholense boys het opnemen tegen
Good Luck 3 en kan met winst, welke kans
er zeker in zit, van de 5e plaats op de
ranglijst rechtstreeks naar de top schieten.
Immers Tholense boys heeft twaalf punten
uit 8 wedstrijden en The Gunners 14 pun
ten uit 11 wedstrijden. The Gunners 2 is
zaterdag vrij, zodat Tholen de achterstand
ook op de ranglijst volledig kan in
lopen, wat o.i. ook staat te gebeuren. De Ka-
detten zullen er wellicht kans toe zien om
S.S.C.2 klop te geven.
In de derde klasse A
gaat Kogelvangers 2 verliezen van Vre
derust 2 en Chrislandia 3 verliest vanzelf
en eveneens van Chrislandia 2. Er wordt
om half drie of drie uur gespeeld.
De te Zierikzee gehouden Classicale ver
gadering van de Ned. Herv. Kerk werd
Wegens ziekte van de praeses ds M. G.
Westerhof uit Nieuwerkerk geleid door de
assessor ds P. Alblas uit Scherpenisse. Na
dat met een korte toespraak en enkele minu
ten stilte het overlijden van H.K.H. Prin
ses Wilhelmina was herdacht, werd 2 Cor.
5:1-9 gelezen en een welkomstwoord ge
sproken. De vergadering was bijeen geroe
pen om te considereren over de nieuwe
psalmberijming. Door de predikanten en
andere kerkeraadsleden uit de 3 verschillen
de Ringen, waaruit deze Classis wordt ge
sunroof
Export
Geheel compleet, [nel. verwarming,
defrosters, ruitensproeiers e.d.
ÏSÊ
vormd, waren de 150 psalmen in de nieuwe
berijming bestudeerd, waarna door iedere
Ring een rapport was ingediend over de
bevindingen bij de praeses der Classis.
Door het Breed Moderamen waren deze
rapporten bekeken en aan de agenda toege
voegd. Alle drie de Ringen waren vrijwel
tot dezelfde conclusie gekomen. Naast veel
waardering voor de nieuwe berijming was
er in sommige gevallen ook kritiek. Aan
gevoerd werd nog dat de berijming Hasper
op sommige punten veel beter is. Tenslotte
kwam men toch tot een conclusie over deze
berijming geformuleerd door ds Boer en ds
Liere, waarmee allen zich konden verenigen.
Ds. van Liere bracht vervolgens verslag
uit van een door hem bijgewoonde P.K.V.
vergadering, evenals ouderling W. D. J.
van Prooijen van Stavenisse voor wat de
vergadering der Generale Synode aangaat.
De Catechese, een onderwerp dat op de
P.K.V.vergadering in behandeling was, werd
ook een punt van bespreking op deze bijeen- j
komst, omdat van verschillende zijden werd
aangedrongen op het geven van schoolca-
techisatie te iZerikzee.
De Classicale Jeugdcommissie zal worden
ingeschakeld voor het houden van een en-
quette om na te gaan hoeveel leerlingen
de godsdienstlessen of de schoolcatechisaties
eventueel zouden bezoeken en hoeveel er zijn
die thans nergens catechetisch onderwijs ont
vangen. Nadat bij de rondvraag naar voren
is gebracht, dat de kosten voor het strand-
pastoraal door de Classis betaald moeten
worden, hield ds Fa. A. van Liere een refe
raat over het geschrift ,,De veranderde
Plattelands-samenleving". Het was een bi
zonder duidelijke uiteenzetting waarover nog
een geanimeerde discusie ontstond in een
sfeer die door allen zeer op prijs werd ge
steld.
Ds L. G. Zwanenburg van Stavenisse sloot
de vergadering met dankgebed.
Importrice: J. Leonard Lang's
Automobielbedrijven N.V.Amsterdam
AVOND DORPSGEMEENSCHAP
GAAT NIET DOOR
Een vorige week aangekondigde ontspan
ningsavond, onder auspiciën van de Dorps
gemeenschap en met medewerking van het
jeugdorkest, welke op heden donderdag
13 december zou plaats vinden, is uitgesteld,
vermoedelijk tot begin februari.
BEJAARDENMIDDAG
De Plattelandsvrouwen afdeling alhier
heeft het voornemen om op dinsdag 18 dec.
in het Dorpshuis een bejaardenmiddag te
houden om half drie. Opgave tot deelname
uiterlijk zaterdag a.s. bij mevr. Slager-van
Markestein aan de Ring.
ZENDINGSAVOND
Uitgaan van de Ger. Gemeenten op het
eiland Tholen wordt op donderdag 20 dec.
a.s. in het kerkgebouw van de Ger. Gem.
alhier een zendingsavond gehouden, waarbij
ds. H. Rijksen uit Gouda zal voorgaan. Van
de andere eilandgemeenten zal een bus rij
den, waarvan de vertrekuren worden aan
gekondigd in een advertentie elders in dit
nummer.
ONDERHOUD PROVINCIALE
WEGEN AANBESTEED
Gedeputeerde Staten van Zeeland hebben
het onderhoud der provinciale wegen in 1963
aanbesteedt, waarbij voor het onderhoud
der wegen op Tholen aldus werd ingeschre
ven: firma Gebr. J. en M. Moerland Zn.
te St. Annaland 91.000,J. Vos te Tho
len 88.200,firma Johs. van Vossen
Zn. te St. Annaland 87.715,
STREEKVERGADERING
HERV. VROUWENVERENIGING
Vorige week werd door de Ring Tholen
van de Herv. Vrouwenvereniging op Geref.
grondslag de elfde streekvergadering ge
houden in het herv. verenigingsgebouw
alhier. De ringpresident, mevr. J. Weijler-
van der Jagt van St. Annaland liet zingen
ps. 119: 1 en 3, ging voor in gebed en las
Hebreën 11. Na een welkomstwoord bracht
mevrouw A. Vroegop-Scheermeljer finan
cieel verslag uit over het afgelopen vereni
gingsjaar. De bijbelinleiding over Deut. 34
werd gehouden door mevr. M. van der
Weel-Boon, terwijl door mevr. Jasperse-De
Bres uit St. Maartensdijk werd gedecla
meerd. Na de pauze werd met het bondslied
begonnen en sprak ds. J. van der Haar uit
St. Maartensdijk over ,,De volharding der
heiligen." Een koortje uit de plaatselijke
vereniging „Tryfosa" zong enkele liederen,
waarna ds. van der Haar met dankzegging
eindigde. Er was voor deze bijeenkomst
goede belangstelling, ook van de afdelingen
in de andere gemeenten.
RECHTEN VOOR KERKE RAAD
Tijdens een in de herv. kerk gehouden
ledenvergadering werd gestemd over de
wijze, waarop de eerstkomende 6 jaar zal
worden voorzien in de verkiezing Van ambts
dragers. Uit de drie mogelijkheden, door de
Synode aangegeven of de gemeente, kerke-
raad en gemeente samen of alleen kerkeraad
de verkiezing regelt werd met meerderheid
besloten dat de kerkeraad het ook voor de
komende zes aan zich zal houden. Van de
46 aanwezige stemgerechtigden spraken er
zich 29 uit voor alle rechten aan de kerke
raad en 17 voor een verkiezing door kerke
raad en gemeente samen. Waar de consu
lent ds. L. G. Zwanenburg verhinderd was
door een herdenkingsdienst te Stavenisse
stond deze vergadering onder leiding van
ds. van Dijk van Poortvliet.
JAARVERGADERING IJSCLUB
Op de 36ste jaarvergadering van de IJs
club ,,Sint Annaland" gehouden vrijdag 7
december jl. bij de heer H. Rijnberg, vielen
een paar bizonderheden te vermelden, wel
ke reeds in het openingswoord van de voor
zitter naar voren werden gebracht. Eers
tens het unicum, dat die dag reeds de ijs
baan was geopend en het is een vraag of
zulks in het bijna 37 jarig bestaan der
vereniging al eerder is voorgekomen. De
jaarvergaderingen worden namelijk altijd
gehouden tussen 5 en 10 december en dan
gaat men er wel zachtjesaan denken om
het terrein onder water te zetten, maar te
schaatsen valt er gewoonlijk pas in de twee
de helft van de winter. Dat was ditmaal
heel anders, nu reeds op 7 december de wel
niet sterke, maar wel grote ijsbaan werd
geopend en deze direct inzonderheid van de
zijde der jeugd flinke belangstelling trok.
Een tweede bizonderheid, welke in het
welkomstwoord werd genoemd was het be
danken van de bode W. Rijnberg. Na een
verblijf in het ziekenhuis toch weer op dë
vergadering aanwezig, maar voor het ver
der waarnemen van het bodeschap vond hij
de 70 jarige leeftijd toch te oud worden.
Terwijl men over belangstelling voor het
lidmaatschap en het schaatsen niet hoeft te
klagen, laat het vergaderbezoek wel heel
wat te wensen over, Van de 707 leden wa
ren ter vergadering 19 stemgerechtigden
aanwezig, in hoofdzaak dan nog bestaande
uit bestuur en commissarissen. De voorzit
ter memoreerde het overlijden van 3 leden
der vereniging in het afgelopen jaar.
Door vertrek en om andere reden hadden
er 31 bedankt, terwijl er weer 19 nieuwe
waren ingeschreven. Zo blijft het ledental
rond de 700 draaien, waarmee de IJsclub tot
een der grootste verenigingen van Sint An
naland kan worden gerekend. Ook in
financieel opzicht staat de zaak er gezond
voor. Werd vorig jaar tijdens een ijsloos
seizoen een nadelig saldo geboekt, dank zij
de schaatserij van kerstmis 1961 werd weer
een batig saldo genoteerd in het afgelopen
boekjaar. De inkomsten bedroegen f 1252.55
de uitgaven f 780,28, een voordelig saldo
dus van f 472.27. De liquide middelen be-
dargen per 1 december f 1049.30. Aan de
verplichtingen tegenover de boerenleenbank
waar een geldlening bij tterreinaankoop
werd verkregen, kon volledig worden vol
daan en daarnaast nog eens een aandeel van
f 100.afgelost. Men kijkt nog wel aan
tegen een schuld van een f 2600.maar
daartegenover staat het terreinbezit. De ba
lans geeft dan ook als kapitaal der vereni
ging een bedrag van f 2740.65. Herkozen
werden de bestuursleden J. Kurvink en G.
Heijboer Wzn, alsmede de commissarissen
B. Keur Mzn, W. Scherpenisse Johzn en
M. Mosselman Jzn.
Voor bode bleek er één liefheber te zijn,
die reeds als waarnemend optrad. De heer
C. Goedegebuure Czn. kreeg dan ook alle
stemmen voor deze functie. Nogmaals werd
de oude bode dankgebracht voor alles wat
hij sinds de oprichting voor de vereniging
deed, vele jaren als hulpbode en de laatste
17 jaar als vaste bode. Unaniem was de bij
val op het bestuursvoorstel de heer W.
Rijnberg tot erelid te benoemen, waarvoor
deze allen vriendelijk dank bracht. Ook
werd hem nog een blijvende herinnering toe
gezegd. Sedert een paar jaar wordt de
specifieke ijsclubvlag vermist met opschrift
„IJsclub Sint Annaland". Niemand kan
Bewogen dagen liggen achter ons. Ook
in een klein land kan in korte tijd veel
gebeuren. Als een rollende steeds groter
wordende sneeuwbal beleefden we de ma-
raton-aktie voor de stichting van een nieuw
dorp voor gehandicapte kinderen. Ik had
er ook nog aan mee willen doen, door de
lezers een rijksdaalder op tafel te doen leg
gen. „Het kost u een rijksdaalder", wan
neer u onderstaande leest, had ik u willen
voorhouden. En tien tegen één, dat u het
had gelezen, zelfs met die voorafgaande
waarschuwing, dat het u een rijksdaalder
zou kosten, wilde u eerlijk blijven. En wat
u dan in kleine lettertjes had kunnen lezen
was eenvoudig de mededeling, dat u een
rijksdaalder diende op te sturen, omdat u
had gelezen, dat er nog méér nodig is
voor „Ons Dorp". Ja lezer, wanneer u eer
lijk tegenover uzelf en mij was geweest,
had het een riks gekost, want wie had zijn
nieuwsgierigheid kunnen bedwingen en wie
had de kleine lettertjes niet gelezen.
Ik heb er maar vanaf gezien, omdat zo
kort daarop een ander gebeuren ons volk
beroerde en ontroerde. We hebben er zo
veel van gezien en gelezen. En we kunnen
er niet bij stil blijven staan, Maar waar ook
ik aan menige koninginnedag een versje
wijdde, wil ik ten afscheid ook nu een paar
regels schrijven tre herinnering aan een zo
groot Vorstin:
Er is een dag, die'k nimmer zal vergeten,
Er blijft een dag, die eens een feestdag was,
De klokken luidden vroeg al in de morgen,
En uit de kast kwam mijn oranjedas.
Ik klom met vader zingende naar boven
Tot bij het dakraam, waar ik 't wonder zag,
Want uit ons huis hing dan in brede banen,
En fris en fier de rood-wit-blauwe vlag
O, Wilhelmina, dat is lang geleden
Nu kijk ik even naar het stille Loo
Er zijn alleen nog maar herinneringen
Dat gaat in alle aller leven zo.
Toch zal't herinneren nog menigmaal
herleven
Aan u die lééfde in ons huisgezin,
Voor wat Ge allen altijd hebt gegeven
Als Wilhelmina, ónze Koningin
Ja, en nu zijn ze dan toch mee gaan doen.
Het heeft even geduurd, maar ik had het
verwacht, dat er uit de bejaardensoos een
limerick zou komen. Want de oudjes doen
het immers nog best. Er was zeker al eens
gepiekerd, het was er nog niet van geko
men tot de wed. A. G. uit Tholen deze
week de knoop doorhakte, de pen ter hand
nam en me schreef: „Beste Jan, Als lid van
de Thoolse bejaardensocieteit ben ik erg
dankbaar voor wat er in Tholen voor ons
wordt gedaan. Daarom maakte ik deze lime
rick:
Wij, Thoolse ouden van dagen,
Hebben geen reden tot klagen.
De winkelweek-fooi
Die was toch heel mooi
De „soos" wordt op handen gedragen
Ie is toch goed? Ik vind het wel. De prijs
van de week. En zelfs een extra prijs, want
voor de bejaardensoos in Tholen zal ik de
pocketuitgave cadeau doen van het zo
bekende „Eenzaam maar niet alleen" door
Wilhelmina. Mogelijk het eerste begin van
een bibliotheek voor bejaarden. Aleen moet
men nog even geduld hebben, want van dit
boek wordt thans een nieuwe druk gemaakt,
welke mogelij keind van dit jaar gereed komt.
Niemand van de vroegere winnaars of win
naressen zal het erg vinden, dat we voor
deze ene keer de prijs wat hebben verhoogd
(in waarde). Dit dan vanwege de bejaarden
primeur.
Er werd deze week ook nog aan de
mistige Sinterklaasavond gedacht want een
andere inzender stuurde de volgende limerick
om de bizondere weersgesteldheid van de
5e december 1962 in de annalen van Jan
Overeenkam vast te leggen.
Op sinterklaasavond, och heden,
Toen kon men de weg niet betreden.
Door ijzel en mist
En geloof het beslist:
Zijn de Sint en zijn knecht uitgegleden.
Nou, dat was het dan weer voor deze
keer. Wie is de volgende limerick-winnaar?
vraagt Jan
die voor andere doeleinden gebruiken, zo
dat het spoorloos verdwijnen enigszins raad
selachtig is.
Toch zal er weer een vlag moeten ko
men om wat fleur te geven tijdens de ijs
baanopening. Uit de vergadering werd voor
gesteld de leeftijd, dat contributie betaald
dient te worden van 14 op 12 jaar te bren
gen, temeer waar nog altijd de lage contri
butie van f 1per jaar word vastgehou
den. Voorheen was die leeftijd zo gesteld,
omdat de kinderen tot 14 jaar de lagere
school bezochten. Nu is dat in vrijwel alle
gevallen 12 jaar en men staat tegenwoordig
al vroeg op de schaats, zodat men als kind
altijd nog enige jaren kan profiteren van de
gratis toegang. Overigens gaat deze leef
tijdsverlaging pas volgend jaar in. De voor
zitter sloot met ook 'n woord van dank voor
de aanwezigheid van het erelid C. Dijke de
vergadering, hopend dat het zo goed be
gonnen ijsseizoen nog een prettig staartje
zal heben in de komende weken.
Bosstraat - hoek Lindebaan - tel. 5467
BERGEN OP ZOOM
BURGERLIJKE STAND
over de maand november 1962
Geboren:
2 november Izaak Johannes Jacob zoon
van Jan de Vos en Jannetje Hage
8 november Izabella Anthonia dochter
van Jacob Antonie Cornelis Gaakeer en
Catharina Izabella van de Zande
Getrouwd:
Johannes Moerland oud 23 jaar havenar
beider en Cornelia Wilhelmina Baak oud 24
jaar zonder beroep beiden wonende alhier
Loop der bevolking
Ingekomen:
27 november Marinus Martinus Moerland
van Papendrecht naar Kerkstraat 67
Vertrokken:
7 november Cornelis Stavast en gezin van
Stoofpad 7 naar Antwerpen (België)
20 november Jacob Cornelis Hout van
Wilhelminastraat 14 naar Ridderkerk
BURGERLIJKE STAND
over de maand november 1962
Geboren:
Catharina Johanna Maria, dochter van
A. M. Noorthoek en C. J. Labruijere
Jacomina Adriana dochter van H. Filius
en J. C. Meijer
Marinus Cornelis Jozua zoon van C.
Noorthoek en M. C. Noorthoek
Getrouwd:
W. D. Faasse oud 22 jaar en M. Wage-
maker oud 17 jaar
K. Kosten oud 22 jaar en A. Verstrate
oud 18 jaar
Overleden:
Maria den Braber oud 66 jaar echtge
note van A. M. Geense
Adriaan Aarnoudse oud 75 jaar echtge
noot van C. A. Bolier
Ingekomen personen:
B. A. Donkersgoed en echtgenote geko
men van Nieuwleusen
ROMAN VAN EEN
KANTOORBEDIENDE
i door Jan v. Maasdorp 10 2
„Je kunt nooit zo alleen staan als ik", luidde haar
conclusie op de klacht van haar broer. „Ik heb 't, als
enige vrouw tussen jullie mannen, veel moeilijker." Ze
beet nijdig een draad af met haar gave pareltanden.
Karei keek haar peinzend aan. Enige vrouw zei ze, niet:
meisje. Verward dwaalden zijn blikken langs haar nieu
we zijden jurk, die strak om haar slanke lichaam zat.
Het was de reeds rijpe vrouw in haar, die de verwarring
bij haar broer waarnam. Karei dacht: „Zij loopt rond
in zijden kleding en moeder met een bonte schort voor."
Dora lachte vermaakt, toen ze zag hoe haar toch al gro
te broer tot in zijn nek kleurde. Op haar beurt dacht ze:
„Soms is hij net moeder zo bekrompen en nederig."
Alsof ze zijn gedachten raadde, zei ze heftig en scham
per:
„Ik weet, Karei, dat jij me gelooft, als ik zeg, dat ik
deze zijden jurk eerlijk verdiend heb. Wat je broers
denken (ze zei: je broers) en die roddelwijven in de
straat, laat me volkomen koud. Nee, ik zal mijn lichaam
niet verkopen aan de eerste de beste. Met mijn lichaam
en mijn gezicht verkoop ik dure japonnen en hoeden aan
rijke dames. Maar ik wacht mijn beurt af het zal
heus geen tien jaar meer duren. Dan ben ik geen ver
koopster meer, dan bezoek ik de sjieke modezaken als
klant. En op een man kan ik ook wachten. Maar die zal
me dan een leven moeten kunnen geven zonder zorgen."
Neen, deze raffineuze hulpmiddelen om te slagen in
het leven stonden de broer niet ten dienste. Al wat Do-
ra's in wezen koele hartstocht en berekende natuur
schonk haar onwrikbaar zelfvertrouwen, haar geloof
en ook haar onaantastbaarheid, miste hij te enemale
als jonge man.
Zwaarder dan bij zijn zuster, die kracht putte uit
haar haat en verbittering tegen eigen bloed, drukte op
hem de verachting en spot van de oudere broers en het
geestelijk-arme tekort aan begrip van zijn moeder als
een loden last. Alleen staan betekende voor hem: een
zaam zijn en zwak en verlaten.
De wereldoorlog 1914 was uitgebroken, Nederland
was in zover bevoorrecht, dat het kon volstaan met de
afkondiging der mobilisatie. Karei de Hoog werd inge
deeld bij het veldleger. Waar hij aanvankelijk de hoop
had gekoesterd in de militaire dienst iets te kunnen be
reiken, bleek hem al spoedig die hoop ijdel. In die jaren
was een leger niet anders dan een conglomeraat van
niet-denkende soldaten, voor het overgrote deel arbei
ders. Daarboven stond de klasse der officieren cul
minerend heette dit massabegrip: officieren en minderen.
Vakopleiding, of zelfs het onderhouden van vakkennis,
was voor de soldaten een ongekend iets. Buiten de ver
moeide marsen en de verplaatsingen van troepen langs
de Duitse grenzen brachten de soldaten hun militaire
jaren in ledigheid en geestelijke onaarding door.
De kazernesfeer en het militaire, doelloze leven had
den in de vier lange jaren der mobilisatie Karei de Hoog
met volkomen apathie bedreigd. Minder dan ooit te
voren had hij hoop en vertrouwen in zijn toekomst.
Totdat hij het was de laatste maand van de mo
bilisatie een vreemde ontmoeting had. Tijdens een
lange, vermoeiende mars op de heide, was hij toege
voegd aan een patrouille, welke onder bevel stond van
een reserve luitenant. De andere soldaten hadden voor
uitgeschoven posten betrokken Karei de Hoog, die
als lagere verbindingsman aan de luitenant was toege
voegd, bevond zich tijdelijk alleen met de officier. Ze
liepen samen op de eindeloze vlakte.
Opeens zei de officier: „Wacht eens, soldaat, hoe
heet je ook weer?" Zoals de krijgstucht dat eiste, was
de soldaat in de houding gesprongen, had gesalueerd en
zich officieel voorgesteld.
„We gaan hier even uitrusten," sprak de luitenant,
gaf zelf het voorbeeld en noodde met een handgebaar
zijn mindere uit hetzelfde te doen. De officier begon zijn
schoenen los te maken, doch tastte eerst in zijn zak,
nam zijn sigarettenkoker er uit en smeet die nonchalant
naar zijn mindere. ,Hier, steek een sigaret op en geef
mij er ook een."
Verbluft keek soldaat De Hoog met schuine blik naar
de officier. Wat een rare sinjeur was dat! Hij had een
lucifer bij de sigaret van de luitenant gehouden, waarop
die kwasi-boos had gewaarschuwd: „Denk om mijn
snor, verdorie." Ze hadden beiden gelachen, omdat de
luitenant geen haartje op zijn bovenlip had. Wat ie nu
weer deed! Hij keek toe, hoe de officier ongegeneerd
zijn schoen en sok uit trok, om dan met het boveneinde
van zijn sok wat pluisjes tussen zijn tenen uit te vegen.
„Verrek" dacht Karei de Hoog, geamuseerd, „wat
een rare officier is dat nou hij lijkt mijn slapie wel."
En hij kon waarachtig kankeren ook als zijn slapie:
„Moet je zo'n blaar es zien, soldaat. Daar moet ik nog
minstens twee uur mee rondlopen De soldaat keek
zoals hem verzocht werd, maar wist niets te antwoor
den. Hij zag hoe de luitenant een grote blaar op zijn
hiel doorprikte en er een verbandje om legde. „Nu ben
ik een oorlogsgewonde," spotte hij.
Het diciplinaire ijs was nu echter gebroken, het ver
dere gedeelte van de mars rookten ze samen de koker
van de officier leeg.
(Wordt vervolgd)
