WEEISBLPI VOOR HET El LORD THOLEN EN ST.FILIPSLDND
Met dank.
Graanoogst in volle gang
Over het voorgevoel van dieren.
WAARIN OPGENOMEN DE THOOLSE COURANT
Nieuwsbrief.
We groeien snel
in tal.
VERSCHIJNT IEDERE DONDERDAG
4
Inwoner uit Oud-Vossemeer
dodelijk verongelukt
„Cavetho" draait op volle toeren.
18e jaargang No. 41
23 augustus 1962
Uitgevers C. J. ZACHARIASSE en G. HEI] BOER
Redaktie Ring 66, St. Annaland Telefoon 01665-375
Adm. Oudelandsestr. 34, Tholen - Tel. 01660-589 b.g.g 531
Giro 124407
Abonnementen 3.00 per halfjaar
franko p.p. 3.60 4- inkassokosten
Prijs per nummer 15 cent
Advertenties 12 cent per millimeter - Bij contract speciaal tarief
Spierinkjes t/m 20 woorden 1.25 - Advertenties worden tot
DINSDAGMIDDAG 1 uur in Tholen aangenomen
De huidige vierjarige zittingspe
riode van de gemeenteraden is zo
goed als ten einde. Om het met het
wetboek in de hand te schrijven: die
zittingsperiode loopt af op 3 septem
ber a.s. om 24.00. Op vier september
daaraanvolgend komen in alle ge
meenten de nieuwe raden in open
bare vergadering bijeen en volgt na
beëdiging de wethouders verkiezing.
Men zou dus kunnen stellen, dat we
tussen 3 september 24.00 uur en het
moment dat de nieuwe raad op 4
september is beëdigd in een raads-
loze periode zitten. Die periode is
niet alleen kort van duur, maar af
gezien daarvan en met alle gewenste
achting en waardering voor dit colle
ge, zal men vanwege dit hiaat geen
boterham minder behoeven te eten.
Deze vakantiemaand is daar trou
wens al een bewijs van. Het is niet
zo, dat men in de praktijk geen uur,
dag of week, zelfs niaand zonder
een gemeenteraad zou kunnen. Er
is een tijd geweest dat we het nog
veel langer zonder hebben moeten
doen, al was dat niet wat we een
democratische periode willen noe
men. In het merendeel der gemeen
ten zijn de raden trouwens al enige
tijd op „reces." Men heeft van de
niet terugkerende leden afscheid ge
nomen en in enkele andere gemeen
te staat men op het punt dat te doen.
Een vierjarige zittingsperiode wordt
afgesloten. Van 1958 tot 1962. Voor
wat onze streek betreft is het (ge
lukkig) geen schokkende periode ge
weest. Dit betekent echter niet, dat
de dynamische tijd onze streek geheel
onberoerd heeft gelaten. De herver
kavelingswerkzaamheden, waarmee
toch ook de gemeentebesturen nog
al eens te maken kregen, werden af
gesloten. Vooral in de gemeente
Sint-Maartensdijk kwamen, mede
door de kernaanwijzing, vele zgn. in
frastructuurverbeteringen tot stand.
Riolering en bestrating ondergingen
een drastische verbetering en be
langrijke onderdelen van het uit
breidingsplan kon door behoorlijke
nieuwbouw worden verwezenlijkt.
Voor Tholen was deze vierjarige
periode die van de nieuwe scholen
en eveneens straatverbetering. Een
voor dat laatste opgemaakt meer
jarig plan begint reeds goede resul
taten af te werpen. Poortvliet kon
in rustige uitbouw de leefbaarheid
verbeteren door eveneens straat- en
rioleringverbetering, al moet van dit
laatste de grootste zet nog verwe
zenlijkt worden. Het feit dat men er
tot aanleg van een sportveld kwam,
bewijst vooruitstrevende politiek.
Scherpenisse zag z'n Pluimpotafslui-
ting en werd vorig jaar even be
roerd door de samenvoegingsge
dachten. In Stavenisse werd de laat
ste hand aan de wederopbouw ge
legd, evenals in St. Philipsland met
daar als slotstuk het nieuwe gemeen
tehuis. Sint-Annaland kreeg zijn
nieuwe haven en in Oud-Vossemeer
werd naast belangrijke straatverbe
teringen een nieuwe wijk vrijwel
voltooid. Het zijn slechts enkele ver
anderingen, die zich in deze periode
hebben voorgedaan, welke ons zo
te binnen schieten. Daarvoor en
voor heel wat meer waren besluiten
nodig, die door de raad werden ge
nomen. Vier jaar is vlug om en toch
kan er heel wat in gebeuren, in ver
anderen. Ieder van de raadsleden in
onze streek heeft daaraan op zijn
manier meegewerkt. De een met wat
meer, de andere met wat minder ta
lenten.
De tijd is al lang verleden, dat het
zitting hebben in een gemeenteraad
voor alles en boven alles werd be
schouwd als een erebaantje. Het na
deel van het aan de weg timmeren,
van het bloot staan aan vaak wel
lustige kritiek overtreft verre dat
van het tientje, dat men per raads
vergadering in de zak steekt. Het is
als met het besturen van verenigin
gen, men is zo vlug geneigd tot kri
tiek, maar wenst in geen geval in
de bestuursschoenen te stappen. Met
deze gemeenteraden, zijn ook wij,
middels ons werk en zijn de lezers
via ons werk, vertrouwd geraakt. In
vele gevallen komen dezelfde ge
zichten ook in de nieuwe samenstel
ling terug. We hoeven er niet rou
wig om te zijn. In andere gevallen
zullen we bekenden missen.
En dat doen we node.
Nu die zittingseriode dan officieel
bijna ten einde is, mogen we ook
langs deze weg de vertrekkende le
den onze erkentelijkheid betuigen.
Zeker, ze hadden er zich beschik
baar voor gesteld. Niettemin: dank
voor de bewezen diensten, dank
voor de getrooste opofferingen,
dank voor wat met liefde voor de
streek werd gedaan. Zonder dat zou
men aan de kant zijn blijven staan.
Zonder die sympathie voor streek
en gemeente was men wellicht niet
verder gekomen dan ook alleen maar
kritiek geleverd.
Onder degenen, die hun raads
lidmaatschap afsluiten zijn ouderen
en jongeren. Voor allen hopen we
echter, dat ze nog lang getuige mo
gen zijn van een verdere streekver-
betering, een verdere uitbouw van
de leefbaarheid, zodat we ook in de
toekomst 'gezamenlijk mogen getui
gen, dat he* 5ch goed wonen is op
Tholen en St. Philipsland.
WETHOUDERS
Op dinsdag 4 september zullen in
alle gemeenten de nieuwe raden
worden geïnstalleerd en de wethou
ders worden gekozen. Hiervóór
werd reeds opgemerkt, dat vele
„ouwe getrouwen" weer zitting krij
gen in het nieuwe college, maar dat
er hier en daar ook andere personen
de zetel bezetten. Inzonderheid dan
de „nieuwelingen in het vak" mogen
we een welkom toeroepen. Op recht
matige wijze gekozen, toegelaten en
straks beëdigd, dienen we te be
ginnen met het volste vertrouwen
te stellen. Vertrouwen in hun stre
ven naar de welzijnsbevordering van
de streekbewoners. Ze dienen te
weten, dat ze aan de weg gaan tim
meren, dat kritiek hun niet gespaard
wordt en dat het zelden naar ieders
zin gemaakt kan worden.
Vertrouwen mag en moet er ook
zijn, afgezien van de politieke be
ginselen, gezamenlijk naar dat wel
zijn wordt gestreefd. Daarvan moet
al direct openlijk worden getuigd
door het benoemen van het dagelijks
bestuur met uitzondering dan van
de voorzitter (burgemeester). De
verkiezing dus van de wethouders.
Nu zou het van stuisvogelpolitiek
getuigen, wanneer ontkend zou wor
den, dat bij die verkiezing de poli
tiek buiten de deur blijft. Ieder weet
wel beter. In de volksmond heet het,
dat dit zaakje reeds bij voorbaat is
beklonken en in de meeste gevallen
is dat niet anders. De democratische
theorie, dat de grootste partijen
recht op de wethouderszetels hebben
komt in de praktijk niet verder dan
theorie. De praktijk bewijst dat een
eenmansfractie in onze gemeenten
vaak een doorslaggevende stem geeft
en gewoonlijk wordt een dergelijke
machtspositie niet gepresenteerd zon
der daarvoor „politieke betaling" te
verlangen. Zelfs principes, waarmee
bij andere gelegenheden vaak wordt
geschermd, komen bij de wethou
dersverkiezingen wel eens in het ge
drang of worden eenvoudig buiten
de raadszaal gezet. Men kan het
daar mee eens zijn of niet, de stem
ming op dinsdag 4 september is be
slissend. En daarom ook uiterst be
langrijk. Daarom gaat deze eerste
raadsvergadering van het nieuwe
college na het vakantiereces, de ge
moederen thans bezighouden. Ook
zonder dat die beslissing al gevallen
is, mag worden aangenomen, dat er
hier en daar behoorlijke verande
ringen zullen plaatsvinden. Maar
ook van de nieuwe wethouders, hoe
de stemming dan ook uitvalt, mag
men verwachten, dat ze naar ver
mogen het belang van de streek zul
len voorstaan. Staat dat er nu fout:
de streek? Moet dat niet zijn van
eigen gemeente? Anno 1962 schrij
ven wij daarvoor bewust: de streek.
Zondagavond omstreeks half acht gebeurde op de weg Poortvliet-
Oud-Vossemeer een ernstig auto-ongeluk, dat het leven kostte
van de 28 jarige ongehuwde chauffeur Anth. van Dijke MJzn
uit Oud-Vossemeer.
Het kleine autobusje, waarmee dhr. van D. gewoon was pende
laars te vervoeren en waarvan hij op dat moment de enige
inzittende was, geraakte uit de bocht bij het oprijden van de
hoofdweg, een eindweegs vóór de zgn. Moerdijk op het grond
gebied der gemeente Tholen,
Volgens de sporen heeft de auto een tiental meters de wegberm
gevolgd, zwaaide daarna naar de linkerzijde, kwam met de kop
in een droge sloot te recht en vloog direct in brand.
De gedachte dat het leven van dhr. Van D, op dat moment
nog gered had kunnen worden, indien onmiddellijk op dit afge
legen weggedeelte hulp aanwezig zou zijn geweest, moet worden
verworpen. Hit de verwondingen aan het hoofd, die men later
constateerde, moet met beslistheid worden aangenomen, dat het
slachtoffer onmiddellijk is overleden.
De brandweer van Poortvliet doofde het vuur.
Het stoffelijk overschot van dhr. Van D. werd overgebracht
naar Tholen en deze week te Oud-Vossemeer ter aarde besteld.
Aan de jeugd gaat het in onze omgeving meer en meer voorbij,
maar de ouderen weten het nog goed, wanneer het „half oogst"
is: 15 augustus. Dat was dus vorige week. Het betekende niet
dat de halve oogst dit jaar inderdaad ook binnen was. Integendeel,
het stond nog heel aan het begin. In feite is het pas deze week
op volle toeren gekomen. En met de „monsters", die dan de
akkers berijden, staat men er versteld van wat in een goede
zomerdag verwerkt wordt. De „Cavetho", de Coöperatieve Aan-
en Verkoopvereniging „Eiland Tholen" met zijn torenhoge silo
te St. Annaland kan daarvan meepraten. Op de - we zouden
haast zeggen - eerste zomerse maandag van dit jaar en dat was
deze maandag, verwerkte de Cavetho niet minder dan 427 ton
gerst in één dag. Goed, men kan in totaal zo rond de 4500 ton
granen en zaden verwachten, maar op één zo'n dag, draait er
toch heel wat door. De snelle ontwikkeling van het losgestort
graan werd opgevangen door een moderne hefinrichting. De
directeur verwacht zelfs, dat men voor volgend seizoen een tweede
nodig heeft. Overigens werkt het prima.
Nou ja, het zal nooit zo gaan als met de
waterleiding, om een uitspraak van de Cave-
tho-directeur te gebruiken. Het is niet zo,
dat je "maar een kraan hebt open te draaien
en het water loopt. Met andere woorden,
er is geen installatie te maken, die maar zo'n
korte tijd gebruikt kan worden, dat in een
topdrukke dag geen wagen meer staat te
wachten. Als het te verwezenlijken zou
zijn, zou het een veel te dure geschiedenis
worden. En daarom komt het ondanks al
deze automatisering nog voor. dat een file
trekkers met aanhangwagens aan de nieuwe
haven een levendig beeld geven. Die ge
hele graanoogst concentreert zich immers
uiteindelijk op de Sint-Annalandse haven,
waar Cavetho gebouwen staan, waar in de
haven zelf de plezierjachten nog liggen om
het nazomertje „op te vangen."
De graanoogst op volle toeren. Directeur,
kantoor en ander personeel van de Cavetho
eveneens. Vierhonderd en zeven en twintig
ton gerst per dag. Aan kilo's is het niet
moeilijk uit te rekenen. Om die hoeveelheid
te verwerken schiet mankracht te kort. En
dan te bedenken, dat bij de bouw van de
silo aanvankelijk nog werd geaarzeld of wel
een stortput nodig zou zijn. Men dacht dat
die ontwikkeling nog wel enkele jaren zou
duren, eer het tot een behoorlijk kwantum
losgestort graan zou komen. Gelukkig dat
men dat kleine risico op de koop toe nam.
Want die ontwikkeling ging en gaat ieders
verwachting te boven. Twee jaar geleden
de Cavetho gebouwen, vorig jaar reeds 20%
losgestort graan, dit jaar rekent men op
45 50% en binnen een jaar zelfs op
90 95% van de wagen zo in de stortput.
Maar dan via de hydraulische hefinrichting,
dit jaar voor het eerst in gebruik genomen.
De wagen voor de stortput gereden en ge-
lijdelijk aan wordt ze aan ene zijde omhoog-
gedrukt, om het maar heel simpel voor te
stellen. Het graan rolt in de stortput. Het
kost maar weinig tijd en geen gesjouw met
zakken. De ene wagen volgt op de andere,
kilo's na kilo's worden door de silo verzwol
gen.
Maar niet voordat de bemonstering is
genomen. Van iedere partij moet het vocht
gehalte en de doorval worden vastgesteld.
Bemonsterd dus op kwaliteit. Een mooi in
strument voor het meten van het vochtge
halte doet secuur werk en het proefzeefje
de rest. Men zou het laboratoriumwerk kun
nen noemen, al is het misschien voor dit on
derzoek een nog te groots woord. Maar het
gaat er toch wel op lijken. En ondertussen
rijden de trekkers, de wagens af en aan,
vol en leeg.
centen minder gerst engakowrfbe wokdfa
Het areaal gerst is kleiner dan vorig jaar.
Met 1360 hectare op ons eiland is het zelfs
28% minder dan vorig jaar. Het betekent
niet, dat er evenzoveel procenten minder
gerst komt. Want de oogst is goed. En 10
mud meer per hectare is niet ongerijmd. Dat
is dus al gauw een verschil van 952 ton.
En daarom zal het verschil geen 28% min
der zijn dan vorig jaar. Zeker niet!
De Cavetho heeft nu een 1300 ton gerst
verwerkt, deze week is men wellicht de 2000
ton gepasseerd. Ook de tarwe is op komst.
Het valt nogal aardig achter en dan niet
door elkaar. Dat is gemakkelijk werken bij
de Cavetho. Dan weer gerst en dan weer
tarwe te moeten ontvangen bezorgt enige
vertraging.
Maar na de bemonstering, na het storten
zorgen de machines voor de rest. In de grote
silo-kanalen, duizenden, miljoenen korrels
van de gouden oogst: de Cavetho verwerkt
het.
Het loop af met de vakanties. En al staat
de landbouw bij die vakanties dan niet zo
vaak stil, omdat ze er voor een groot deel
zelf buiten valt, ze heeft er toch zijdelings
mee te maken. De ambtenaren van de voor
lichtingsdienst gaan er ook eens uit, het or
ganisatieleven is wat meer tot rust gekomen
en de aktiviteiten zijn behalve de oogst-in-
zameling in de vakantieperiode beperkt.
Maar augustus glijdt weer weg en de perio
de van toenemende levendigheid op organi
satorisch gebied breekt weer aan.
DE REDAKTIE LEGT U VOOR:
Voor de bewezen diensten
Wethouders op de eerste september-dinsdag
Dodelijk ongeval kostte inwoner van
Oud-V os semeer het leven
Als men ouder wordt
Eksteroog geen weerprofeet
Thoolse oester- en mosselwandeltocht gaat door
Graan-oogst in volle gang
Trek u niet aan wat ieder zegt,
maar doe wat billijk is en recht.
(van onze weerkundige medewerker)
Er zijn momenten, dat het dier wat ver
der in de toekomst kan blikken dan de mens.
Bepaalde weersveranderingen schijnen eer
der invloed uit te oefenen op het „gevoel",
en in samenhang hiermee op het gedrag van
somige dieren, dan op dat van de mensen.
Vooral zwaluwen, spinnen en in China
-bloedzuigers schijnen te beschikken over
een zekere weergevoeligheid.
Reeds in de oude tijd werd de dieren dik
wijls de bijzondere eer toegekend als half
goden het leven te kunnen beheersen. Bij
de Egyptenaren waren de Stier (apis) en
de Ibis heilig, bij de Perzen het paard, dat
de troonopvolger aanwees. De dieraanbid
ding is uit de beschaafde maatschappij ver
dwenen, maar enkele sporen van het hei
dense bijgeloof hebben het nog lang uitge
houden. In het huilen der honden en het
vliegen der sjilpende mussen voor een ven
ster meenden zo'n vijftig jaren geleden som
mige primitieve menen nog onheil te zien.
Als weerprofeten deden de dieren langer
dienst en tot op de huidige dag hebben zij
hun gezag gedeeltelijk kunnen handhaven,
voornamelijk doordat er in de hun toege
dachte profetische kennis een grond van
waarheid schuilt.
Ergens lazen we het verhaal, dat de grote
geleerde Newton op een wandeling door een
schaapherder werd gewaarschuwd voor een
regenbui. De eenvoudige man adviseerde
de geleerde naar huis terug te keren, doch
deze sloeg de waarschuwing in de wind.
ONTNUCHTERING
Korte tijd daarna begon het zo hevig te
regenen, dat Newton, die zo spoedig geen
schuilplaats kon vinden, doornat thuiskwam.
Vooraf zocht hij echter de herder op om
van deze een verklaring van zijn weerken
nis te verkrijgen. Terwijl de geleerde ont
dekker van de zwaartekracht reeds allerlei
hypothesen door het hoofd speelden en hij
een wiskundige uiteenzetting van de voor
spelling verwachtte, wees de herder hem
op de bok en zei: „Ziet U, meneer, wan
neer hij met zijn rug naar de wind gaat staan
is het mis!" Newton kon niet anders doen
dan glimlachen bij zo'n ontnuchtering.
Ook andere veranderingen in de natuur
worden somtijds door dieren eerder voor
voeld dan door mensen. Bij de aardbevin
gen, die in december 1884 Spanje teisterden,
sprongen op de avond vóór de aardbeving
al de dieren op een boerderij in panische
schrik op en verbraken de touwen, waaraan
zij waren vastgebonden zonder dat hiervoor
voorlopig een oorzaak kon worden gevon
den. Enkele uren daarna had de aardbeving
plaats, die veel verwoesting aanrichtte.
De spinnen kregen vooral als weerpro
feten grote naam toen Quatremère-Disjonval
op grond van zijn waarnemingen van spin
nen aan Pichegru de strenge vorst van 1794
voorspelde, die Franse vrijheidsmannen met
de Nederlandse patriotten over de bevroren
wateren van ons land zo gemakkelijk deed
binnendringen.
Onze conclusie kan zijn, dat aan weers
voorspelling van dieren geen al te grote
waarde moet worden toegekend. Niet te
ontkennen is, dat sommige, vooral fijnge-
lede dieren zoals spinnen, gevoelig kunnen
zijn voor de minste verandering in de voch
tigheids- of andere toestand der atmosfeer,
maar verder strekt de profetische kennis
zich niet uit. In dit opzicht staan ze gelijk
met eksterogen.
(Nadruk verboden)
Deze augustus-nieuwsbrief staat voor een
groot deel in het teken van de gladiool en
dan past zulks ongetwijfeld in het patroon
van de Floratho-organisators, die hun gla-
diolententoonstelling een week moesten uit
stellen vanwege de latere bloei. Men kan in
deze nieuwsbrief dan een opsomming vinden
van de demonstratie-objecten der gladiolen-
kralen, een voorlichtingsartikeltje van de
heer A. Spruit over de stand van het gewas.
Voorts over het inrichten van de gladiolen-
droogschuren met nog enkele korte wenken.
Het is allemaal wat later dit jaar en daar
om is het artikel over de stoppelbewerking
en bekalking nog prima op tijd. Dit dan van
dhr. Kodde, die nu in Sint-Maartensdijk
woont.
Er komt weer een regionale ploegwed-
strijd? Mededelingen daarover in deze
nieuwsbrief. Hopenlijk is er meer liefhebberij
dan vorige jaren. Ook de veestapel krijgt
weer een beurt middels een artikeltje van
dhr. De Hond.
„De tuin voor het gezin" is een veelge
lezen rubriek en zonder dat dit altijd in het
openbaar komt, ook een gewaardeerde ru
briek, zelfs van lezers buiten het Tholen
zoals ons laatst nog weer bleek.
Tenslotte is er dan nog een mededeling
over een regionale bietenrooidemonstratie.
Is dat nu werkelijk waar, dat er zoveel
meer oudere mensen zijn dan vroeger? En
hoe komt dat dan? Het zijn vragen ,die
bij menigeen opkomen, die leest over be
jaardenzorg, zelfs over een be jaarden vraag
stuk. Welnu, begin januari 1961 had het
aantal mensen, dat in ons land 65 jaar of
ouder was, het miljoen zielen reeds over
schreden. En daar onze bevolking in totaal
11 miljoen zielen telt, betekent dit, dat ruim
9% tot de bejaarden kon worden gerekend.
Een vervelend woord overigens: bejaarden.
Daarom zullen we hier zoveel mogelijk over
„ouderen" spreken.
Het toenemen van het oudere deel van
ons volk is vrij snel gegaan en eigenlijk
gaat het nog steeds sneller. Hier volgen
enkele cijfers om dat te bewijzen.
1899: 300.000 Nederlanders van 65 jaar en
ouder
1,920: 400.000
1930: 500.000
1960: ruim 1 miljoen
"11970: 1.250.000
Bij deze toeneming dient in het oog te
worden gehouden, dat het aantal ouderen
sneller toeneemt dan de Nederlandse bevol
king in haar geheel, hetgeen tot gevolg
heeft, dat het aantal oudere mensen een
steeds groter percentage van de Nederland
se bevolking gaat vormen. Men spreekt
daarom wel van een vergrijzing van het
Nederlandse volk, een verschijnsel, dat men
trouwens in alle landen met een Westerse
beschaving aantreft. Straks zal U duidelijk
worden waardoor. Maar eerst enige cijfers,
die de toeneming van het percentage laten
zien.
1900: 6%
1930: 6.3%
1952: ruim 8%
I960: ruim 9%
1970: 10%
Er is dus niet alleen een groei van het
aantal, maar ook een procentsgewijze toe
name. Wat is van dit alles de oorzaak? We
moeten nu bedenken, dat de mensen meer
kansen hebben om een hoge leeftijd te be
reiken, als gevolg van diverse omstandig
heden. Allereerst is daar dan het lager wor
den van het geboortecijfer, waardoor er dus
naar verhouding minder kinderen zijn. Ten
tweede de emigratie, die juist jonge mensen
ons land doet verlaten. Ten derde een betere
pre-natale zorg (zorg voor het ongeboren
kind) en een betere zuigelingen- en kleuter
zorg, tengevolge waarvan er meer baby's en
kinderen in leven blijven dan vroeger. Ten
vierde een verbetering van de sociale om
standigheden, waarbij we denken aan de
Woningwet, aan de Kinderwetten, aan de
Veiligheids- en Arbeidswetten. Deze alle
helpen er in hoge mate aan mee het sterfte
cijfer onder jonge mensen te drukken. Ten
vijfde, en misschien is dit wel het voornaam
ste, de vooruitgang van de medische weten
schap.
Op de volgende populaire wijze kunnen
we verklaren waardoor het aantal oudere
mensen als gevolg van de vooruitgang van
de medische wetenschap steeds toeneemt.
Door de betere zorg voor zuigelingen en
kleuters, zelfs voor het ongeboren kind, nam
de kindersterfte af en kwam het tenslotte
niet meer voor, dat van een gezin van bijv.
tien kinderen er maar twee of drie in leven
bleven. Er werden dus meer kinderen groot.
Voor die opgroeiende kinderen werden bo
vendien de levenskansen groter, doordat o.a.
door allerlei vaccinaties, het gevaar voor
besmettelijke ziekten afnam. Volwassen ge
worden kregen diezelfde kinderen meer kans
om ouder en oud te worden, doordat de
vooruitgang van de medische wetenschap
hen ook heen hielp door allerlei ziekten,
