EENDRACHTBODE
Piet van Tilburg
De laatste grens
SPAREN VOOR EEN WONING
Herbers Optiek
18e JAARGANG No* 34
5 JULI 1962
TWEEDE BLAD
RAADSVERSLAG THOLEN.
„De raad is het wachten zat".
Waar blijft de wijziging uitbreidingsplan, de bouw
lagere scholen en de verbinding aan de Dalemseweg?
Het duurt allemaal veel te lang.
Oversteekplaatsen bij rondweg en bij uloschool.
RAADSVERSLAG OUD-VOSSEMEER
Scholen behoeven verbetering.
Voor bouw van de woningwetwoningen 1962
plaatselijke aannemer gevonden.
Zoals overal teruglopend badhuisbezoek door toe
nemende huisdouches.
Buswachthokje gewenst.
VOOR IEDERE KAMER
DE JUISTE MEUBELEN
RAADSVERSLAG POORTVLIET*
Subsidie-toekenning voor riool-zuiveringsinstallatie*
Gemeente krijgt behoefte aan bouwterrein*
Geloofsbrieven nieuwe raad onderzocht.
De openbare raadsvergadering te Tholen
op vrijdag 29 juni jl. werd door alle leden
bijgewoond, zij het dan, dat het voorzitter
schap, bij uitstedigheid van burgemeester
mr A. J. van der Hoeven, werd waarge
nomen door de eerste wethouder H. Jansen.
Naast enkele goedgekeurde raadsbesluiten
waren er subsidieverzoeken van Militaire
Tehuizen en van het hoofdbestuur van de
Nederlandse Amateur Toneel Unie, welke
bij de begroting 1963 behandeld worden.
Door het hoofd der gemeentelijke ulo
school de heer A. J. van de Giessen werd
per schrijven 31 mei jl. eervol ontslag ge
vraagd met ingang van 1 september a.s.
B en w stellen voor dit verzoek in te wil
ligen onder dank voor de bewezen diensten,
maar de ontslagdata nader te bepalen. Nie"
mand heeft hiertegen bezwaar. De onder
wijzer van de openbare lagere school, de
heer J. Wisse vraagt eveneens ontslag per
1 oktober a.s. Ook dat wordt hem eervol
verleend met eveneens een woord van dank
voor het gegeven onderwijs.
De voorzitter deelt hierna mee, dat ge-
deputerde staten als voetgangersoversteek
plaatsen hebben aangewezen:
a. de oversteekplaats nabij de kruising van
de provinciale weg Tholen-Scherpenisse in
de gemeente Tholen met de Grindweg-
Vossemeersepoortgelegen ten noord-westen
van de genoemde kruising;
b. de oversteekplaats nabij de kruising van
de provinciale weg, >waaraan Singel en
Molenvlietsedijk ten noordoosten van deze
kruising is gelegen.
Een andere belangrijke mededeling is, dat
de inspecteur van het lager onderwijs te
Goes aan het definitief plan voor de stich
ting van de gecombineerde lagere scholen
aan de Molenvlietsedijk voorwaardelijk
goedkeuring heeft gehecht.
De voorzitter vraagt of nog iemand het
woord wenst omtrent deze mededelingen.
De heer Boender heeft de wens te kennen
hieromtrent nog iets nader te informeren.
Hij vraagt of de voorziening met de 2 over
steekplaatsen hiermee is afgewerkt of volgen
er nog meer. Spreker vindt de oversteek
plaats bij de kruising Molenvlietsedijk na
melijk wel voldoende, maar bij de Vosse-
meersepoort zeker niet. Men kan daar wel
vanaf bijvoorbeeld garage Mol de weg oyer-
steken, maar hoe moet het, wanneer men
vanuit de stad naar de Grindweg wil. Dhr.
Boender meende, dat er sprake was van
vluchtheuveltjes. De thans gegeven oplos
sing lijkt hem onvoldoende. Verder wil hij
op de meeste spoed aandringen, wat het aan
brengen (aanduiden) van die oversteek
plaatsen betreft.
Wat de mededeling betreft van de inspec
teur l.o.die het plan van de gecombineerde
lagere school aan de Molenvlietsedijk voor
waardelijk goedkeurde, vraagt dhr. Boender
hoe dit nu eigenlijk zit. In januari hebben
b en w reeds gezegd, dat half februari aan
besteding zou volgen. Nu zegt de inspecteur,
dat het plan voorwaardelijk is goedgekeurd.
Dat wil dus zeggen, dat de verbeterde plan
nen opnieuw moeten worden ingestuurd en
dus later pas definitieve goedkeuring volgt.
Is de rijksgoedkeuring al aangevraagd?, zo
informeert dhr. Boender en voegt er aan
toe, dat het op deze wijze nog jaren kan
aanlopen eer de school er staat. Wat de
oversteekplaatsen betreft, antwoordt de voor
zitter, niets meer te weten, dan wat door
de provincie werd meegedeeld en welke
mededeling hij zoeven doorgaf aan de raad.
Misschien dat eerst wordt gezien, hoe dit
in de praktijk voldoet. Wel wil hij in deze
een suggestie doen en zal in elk geval op
spoed aandringen. Wat de bouw van de
school betreft, wordt erkend, dat b en w
wat voorbarig zijn geweest. De trage gang
is mede toe te schrijven aan de voor dit
object geringe ijver van de architect. Overi
gens wil de voorzitter het hierbij laten.
Met een begrotingswijziging 1961 kan de
raad zich verenigen, evenals met de over
name van enkele straatgedeelten in de Ver-
brandestraat. De eigenaren van die kleine
stukjes willen die grond wel aan de ge
meente overdoen, mits van gemeentewege
voor bestrating wordt gezorgd. Niemand
heeft daartegen bezwaar.
ONTEIGENING VOOR
BEBOUWING
In haar vergadering van 3 april jl. besloot
de raad tot voorlopige goedkeuring van het
plan tot onteigening van enkele percelen
aan de Dalemseweg, om die gronden voor
woningbouw te bestemmen.
De belanghebbenden zijn in de gelegen
heid gesteld bezwaren in te dienen, maar
hebben dit niet gedaan. Voorgesteld wordt
thans een definitief besluit tot onteigening
te nemen, wat nog niet inhoudt, dat het
niet langs minnelijke weg kan worden ge
schikt, maar op welks besluit immers
Koninklijke goedkeuring moet worden ge
vraagd.
De heer Boender wenste hierover nog een
opmerking te maken. Hij vraagt b en w
alles in het werk te stellen de nodige wijzi
gingen op kaart te krijgen. Voorzover spre
ker dat ziet, is het meest urgent:
lste: het geprojecteerde openbare gebouw
aan de Simon Lindhoutstraat te wijzigen in
bestemming woningbouw;
2e de nieuwe verbinding Jan van Blois-
straat-Dalemseweg aanbrengen;
3e de plaats voor de nieuwe school;
4e daar waar door dhr. Kodde gebouwd zal
worden en waar de firma Schot een garage
wil zetten. Inzonderheid voor laatstgenoemde
is het van grote betekenis. Spreker vraagt
zich af, waarom dit alles zo lang moet
duren. Waneer de architect met zijn uitbrei
dingsplan achter blijft, kan er verder ook
niets gebeuren. Als het uitbreidingsplan door
de architect is gewijzigd moet het nog in
de raad worden gebracht, daarna weer door
Gedeputeerde goedgekeurd. Dat kost alle
maal tijd. De firma Schot heeft die grond
gekocht, maar wanneer het zo doorgaat, kan
er nog in geen jaren worden gebouwd. Het
zelfde geldt voor de school. Dhr. Boender
verzocht b en w daarom de meeste spoed
te willen betrachten met het uitwerken van
het uitbreidingsplan. ,,De raad is het nu
zat", zo meende dhr. Boender de tolk van
allen te mogen zijn.
Wethouder Berrevoets antwoordt dat het
de volle aandacht heeft van b en w, maar
de architect schiet niet op. En de voorzitter
verzekert alles in het werk te willen stellen
om het te bespoedigen. Hij stemt toe, dat
het lange wachten verdrietig is. De heer
Boender voegt er nog aan toe, dat zijn be
toog geen verwijt is aan b en w, maar wel
aan het werk van de architect, de heer
Wesselo, een mening die de heer J. van
der Velde volkomen deelt.
De heer J Quist merkt nog op het woord
onteigening niet prettig te vinden. Past het
slechts toe als er geen enkele andere weg
overblijft. Misschien dater onderling nog
een akkoord kan worden gevonden. Proce
deren duurt lang en kost geld. Kan het niet
anders, dan zal het moeten, aldus dhr. Quist.
De heer Boender is het daarmee eens.
Er is toch een onafhankelijke commissie
die de vergoeding vaststelt. Probeer de par
tijen nog tot elkaar te brengen, dan is er
geen wettelijke uitspraak nodig. Niemand
heeft daar profijt van.
De voorzitter antwoordt de heer Quist
dat er al in die richting is gewerkt. Men
zal zeker het uiterste doen om een proces
te vermijden, maar er is toch ergens een
grens. Hierna kunnen de leden zich met
het voorstel van b en w verenigen.
Tenslotte wordt de rekening 1960 aange
boden en als commissie van onderzoek be
noemd de heren D. v. d. Velde, F. Verduit
en M. v. d. Sande. Van de rondvraag werd
gebruik gemaakt, waarna de vergadering
werd gesloten.
de spaarbank met volledige bankservice
De gemeenteraad kwam vorige week
donderdagmiddag in voltallige zitting bijeen.
Na opening stelde de voorzitter direct
agendapunt 8 aan de orde: onderzoek ge
loofsbrieven, en toelafing nieuwgekozen
leden van de gemeenteraad. Het Reglement
van Orde schrijft het optreden van een com
missie voor. Aannemende dat de raad geen
voorkeur had, benoemde de voorzitter de
heren Mees, Istha en Droogers tot commissie
leden, die na enige tijd met de sekretaris in
een geheime beraadslaging bijeen te zijn ge
weest, terugkwamen en rapporteerden dat
de stukken in orde waren bevonden. Tot de
toelating der nieuwe leden kon daarna wor
den besloten. Overigens is na de laatste
verkiezing in de gemeenteraad geen veran
dering gekomen.
Onder de ingekomen stukken was een
subsidieverzoek van de Stichting Mil. Te
huizen van het Humanistisch Thuisfront.
Overeenkomstig het voorstel van b en w
werd het verzoek afgewezen omdat andere
op dit terrein werkzame instellingen evenmin
wórden gesubsidieerd en zij alle onder de
bevolkink kunnen collecteren. Een zelfde weg
gingen gelijke verzoeken van de R.K. Matig
heids Missie onder Militairen, de Centrale
voor Kath. Mil. Tehuizen en van de Stich
ting Kath. Mil. Vormingscentrum.
De raad verklaarde zich accoord met de
voorstellen van Ged. Staten betreffende de
nieuwe salariëring van sekretarissen, ont
vangers en ambtenaren van de Burgerlijke
Stand per 1 januari jl.
VERBETERING SCHOLEN
Over het ingekomen verzoek tot beschik
baarstelling van gelden voor vernieuwing
van de vloeren in de lokalen der Chr. Lag.
School en de aanschaffing van een granieten
wasbak zijn rapporten van dhr Blaas in
gekomen. Het storten van betonvloeren, af
te dekken van ha,rd-plastic->tegels, zou
4000.kosten, een goedkopere oplossing
is de bestaande vloeren te bedekken met
z.g. spaanderhout met daaroverheen een
linoleumbekleding. B en w geven de voor
keur aan de goedkopere oplossing, die on
geveer 2700.zal vergen. De raad gaat
daarmee akkoord en besluit tevens 250.-
uit te trekken voor de gevraagde wasbak in
de gang. De vloeren zullen volgens de toe
lichting van de voorzitter worden gelegd
in de 3 lokalen, die thans in gebruik zijn.
Dhr. Istha vraagt zich af of de openbare
school niet hard aan een ingrijpende ver
betering toe is. De voorzitter zegt dat daar
aan inderdaad nogal wat is te verbeteren.
Men denke aan de lokalen, de vloeren en
vooral de gang. B en w gaan thans na of
de school zich nog wel leent voor een
grondig herstel. Voor nieuwbouw moet men
evenwel op een wachttijd van misschien
20 jaar rekenen. De Inspecteur is gebonden
aan een bepaald aantal nieuwbouwklassen
per jaar in zijn district, en er staan grote
scholen op de wachtlijst.
Wanneer het uitdraait op een grondige
verbetering, zullen de beide bijzondere scho
len wel gelijke voorzieningen vragen, zo
meent dhr Istha.
Voor het organiseren van een verkeers-
examen voor de schooljeugd heeft de
plaafcsejijke afdeling van de Bond voor)
Veilig Verkeer 1,02.19 uitgegeven. De raad
besluit deze kosten voor 100% te vergoeden.
Het Alg. Ambtenarenreglement en de
Wachtgeldregeling ondergaan een kleine
technische wijziging en de kindertoelage
verordening wordt per 1 jan. '62 in over
eenstemming gebracht met de nieuwe toe
lagen geldend voor het Rijkspersoneel.
Nadat de vergoedingen voor de kleuter
scholen over de jaren 1957 t.e.m. 1959
definitief zijn vastgesteld, stelt de voorzitter
de gemeenterekening 1960 aan de orde.
HET SLACHTHUIS
De onderzoekcommissie wist maar op één
punt de vinger te leggen. Ze meent dat
het schoonhouden van het slachthuis on
danks een warmwatervoorziening te wensen
overlaat. Gebroken ruiten moeten sneller
worden vervangen omdat vrij onlangs katten
toegang hadden tot de slachtplaats.
De voorzitter antwoordt dat op het
schoonhouden nauwlettender toegezien zal
worden en wat de gebroken ruiten betreft,
wie kan een ambachtsman noemen die op
gedragen werk direct uitvoert?
Dhr Mees zegt dat de schilder urgente ge
vallen zoals deze, direct behoort af te
we-ken. Hij dringt er verder op aan de
toegangshekken tot het abattoir te sluiten.
De voorzitter zegt dat dit de bedoeling is,
maar volgens weth. Aarnoudse moet daar
aan eerst een andere ambachtsman, t.w. een
smid, aan te pas komen.
Wanneer dhr Mees vraagt of het slachthuis
nog wel aan alle moderne eisen voldoet,
antwoordt de voorzitter dat onlangs de
noodslachtplaats werd afgekeurd. Er komt
één nieuwe noodslachtplaats voor het ge
hele eiland. B en w willen de tussenmuur
normale- en noodslachtplaats verwijderen.
Er komt dan één grote ruimte, die na het
uitvoeren van diverse verbeteringen zal vol
doen aan het nieuwe eisenbesluit. Binnenkort
zullen daarover voorstellen van b en w de
raad bereiken. De voorzitter is het niet
eens met dhr Mees, wanneer deze meent
dat ook de normale slachtplaats slechts
sporadisch wordt gebruikt. Er wordt wel
wat vlees uit Bergen op Zoom ingevoerd,
maar het meeste is toch van het gemeen
telijk abattoir afkomstig.
Evenmin kan de voorzitter bevestigen dat
dhr Moerland te Poortvliet alhier de laatste
tijd alle noodslachtingen van het gehele
eiland zou verzorgen. Weth. Aarnoudse
zegt dat de meeste noodslachtingen naar
Bergen op Zoom gaan omdat hier koeling
ontbreekt. Het is te begrijpen dat de plaat
selijke slagers er op tegen zijn dat hier al
het noodslachtvlees zou worden verkocht.
Volgens de voorzitter is het ook in de
toekomst de bedoeling dat het vlees wordt
verkocht in de gemeente, waaruit het af
komstig is.
De gemeenterekening 1960 wordt daarna
voorlopig vastgesteld en goedgekeurd wor
den de rekeningen van het Alg. Armbestuur
1960, Fonds Huijssen van Kattendijke 1960
en Wezen Armen 1960/61.
AANNEMER VOOR BOUW
WONINGWETWONINGEN
Dë voorzitter geeft daarna een toelichting
op een dik pak begrotingswijzingen, die
na een korte bespreking worden vastgesteld.
Voor 5 verwachte gevallen van premie
woningverbeteringen (W.C.'s) en 2 in
grijpende verbouwingen wordt als gemeen
telijk aandeel 1250.uitgetrokken.
Voor een geraamd bedrag dat| de
60.000.nadert, zal de Dorpsweg worden
verbeterd, gerioleerd, de sloten gedempt en
van een trottoir worden voorzien. Voor
de bouw van 3 nieuwe woningwetwoningen
is bijna 40.000.uitgetrokken. In dit
cijfer zijn de grondkosten, aansluitkosten
e.d. begrepen. Dhr T. M. Hage, aannemer
alhier heeft zich inmiddels bereid verklaard
de woningen te bouwen voor 10.900.
per stuk. Het is de bedoeling dat spoedig
met de bouw wordt begonnen. Voor de
gemeente wordt het dan tijd om de verbin
dingsstraat Raadhuisstr-Kalisbuurt aan te
leggen want aan de Bou-Kooymanstraat
blijft er na de bouw van de woningen voor
L. de Wilde en J. Heijboer maar voor één
huis bouwgrond over.
Voor de bouw van een rioolgemaal aan
de Veerstraat wordt van dhr B. E. J.
Quist 200m2 grond aangekocht, tegen een
prijs van 1800.waarin begrepen een
vergoeding voor de waardedaling van de
daarachter gelegen grond. Het gekochte
perceeltje is 10 m. lang en 20 m. diep.
HET BADHUIS
Vervolgens wordt besloten de plaatselijke
afdeling van het Groene Kruis over 1961
een subsidie te geven ter grootte van de
exploitatietekorten ad 813.35 voor het ge
wone Groene Kruiswerk en 1464.55 voor
het badhuis. Volgens dhr Timmermans, pen
ningmeester der afdeling, loopt het aantal
baden nog steeds terug, (in 1961 met 800)
Het bestuur overweegt de openstellingsuren
opnieuw te verminderen. Men kan dat niet
te drastisch doen, want dan verliest men nog
meer klanten.
Dhr. Mees verklaart de afname uit het
toenemend aantal douches in de woningen;
ook vele pendelaars kunnen tegenwoordig
in de fabriek douchen. Hij ziet het bad
huis als een overbrugging tot de tijd dat
ieder thuis over een douche beschikt.
Tenslotte stelt men de Bezoldigingsver
ordening 1962 vast, waarin de salarismaat
regelen per 1 januari jl. zijn verwerkt. Een
Bosstraat - hoek T,Indehaan - teL 5462
Bergen op Zoom
salarisverhoging voor het sekretarieperso-
neel per 1 juli '61 wordt eveneens achteraf
goedgekeurd.
RONDVRAAG
De voorzitter opent de rondvraag met
voorlezing van een voorstel van dhr Istha
de bepalingen in het Reglement van Orde
over de vergadertijd te veranderen in:
„Alle raadsvergaderingen zullen worden ge
houden op de door burgemeester en wet
houders te bepalen dagen en aanvangen
des avonds om acht uur".
Het regiemeent schrijft zejf voor dat
wijzigingsvoorstellen eerst in een commissie
besproken moeten worden. Aannemend dat
de raad daarmee akkoord gaat, benoemt de
voorzitter de heren Mees en van Engelen
tot commissielid. Zij aanvaarden hun be
noeming en zullen in de volgende verga
dering rapport uitbrengen.
Dhr Istha vraagt een betere beveiliging
van de hoek F. D. Rooseveltstr.-Achterstr.
Hier gebeurde onlangs een aanrijding. Mis
schien is er een voorrangskruising van te
maken. De voorzitter zal de zaak met een
deskundige bespreken. Dhr Mees zegt dat
het bestuur van de Afd. Bond Veilig Ver
keer de situatie heeft besproken. Men kon
moeilijk een oplossing vinden. Wel werd
de mogelijkheid van een verkeersspiegel ge
noemd. Maar doorgaans is aan die appara
ten geen lang leven beschoren.
Dhr Droogers pleit voor de bouw van
een wachtlokaaltje voor de autobuspassa
giers. Vooral bij regenachtig weer is de
behoefte daaraan groot Het portiekje in
de woning van Mevr. Brooijmans aan de
Molenstraat is er ten enenmale ongeschikt
voor. Dhr. Droogers had voor de bouw
plaats aan het plein voor de o.l.School ge
dacht.
De voorzitter meent dat hier in de eerste
plaats een taak voor de autobusondernemer
ligt. Hij meent te weten dat ook elders de
ondernemers voor zo'n lokaaltje zorgen.
Dhr Istha denkt daarentegen dat het een
taak voor de gemeente is.
Weth. van Driel wijst er op dat indertijd
met de Fa. van de Klundert over deze zaak
is gesproken.
Volgens dhr van Engelen is het best
mogelijk dat de autobus een andere route
gaat volgen wanneer straks de verbindings
straat Raadhuisstraat-Kalisbuurt is aange
legd. Laten we daar eerst op wachten.
De voorzitter zegt tenslotte nota te zullen
nemen van het bezwaar van dhr Istha dat
hij ter sekretarie de raadsstukken niet meer
in kan zien i.v.m. pendelarbeid overdag, en
zijn verlangen de stukken 's avonds na kan
toortijd te bekijken.
Daarna sluiting.
Tijdens de korte raadsvergadering te
Poortvliet van vrijdag jl. was er toch die
belangrijke mededeling van de voorzitter,
dat een rijkssubsidie is toegekend voor de
bouw van een rioolwaterzuiveringsinstallatie.
De verassing was alleen maar die goedkeu
ring, want het plan loopt" al enkele jaren.
In 1959 was het zelfs al zover, dat de
bouw van de rioolzuivering op het program
ma voor de objecten uit te voeren in
D.A.C.W.verband was geplaatst. Het wekte
toen in naburige gerpëenten zelfs enige
verwondering, dat dit zo vlug „gefikst" was.
Voor ieder gezicht en elke
beurs een passende bril.
bij
Lievevrouwestraat 4
Bergen op Zoom
Tel. 01640-4272
Maar juist in die tijd kwam de aanwijzing
als ontwikkelingskern voor Sint-Maartens
dijk en bleef het voor Poortvliet op het
programma staan. Niet dat men van provin
ciale zijde niet wilde meewerken. Integen
deel, daarover kon de voorzitter zich niet
anders dan zeer welwillend en erkentelijk
uitlaten, wat hij vrijdagmorgen dan ook
deed. „Veel medewerking van de provin
ciale griffie gehad", maar op het antwoord
van het rijk moest men een jaar of drie
wachten. Niettemin stemde het b en w thans
tot Voldoening, dat tot de bouw van een
zuiveringsinstallatie kan worden overgegaan.
Het subsidiepercentage, dat men van het
rijk zal krijgen is 82. Het bestek bestaat
uit twee gedeelten, namelijk een bouwkundig
gedeelte, begroot op 115.172,met een
te verwachten subsidie van 94.441,— en
een mechanisch deel, begroot op 65.777,
waarvoor men dan 53.937,isubsidie
hoopt te krijgen. Deze rioolinstallatie zal
de gemeente dus op een 33.000,komen
te staan. Dit bedrag moet uit de opbrengst
van de rioolbelasting worden gedekt. Een
aanpassing van deze belasting zal derhalve
nodig zijn, zo oordelen b en w reeds als een
tip voor de Poortvlietse lezer. Niettemin,
met de bouw van de rioolzuiveringsinstal
latie komt een eind aan de vervuiling van
de sloten rond het dorp. Men kan voorts
aan de verplichting voldoen tegenover het
68 ALISTAIR MACLEAN
TWAALFDE HOOFDSTUK
Ze wachtten bij de telefoonpaal aan de rand van het bos, tuur
den door de af en toe wat minder dicht vallende sneeuw en
rilden bijna aan een stuk door van de kou. T'e weinig slaap, uit
putting en de verraderlijke, snel verdwijnende warmte van de
barack waren niet bepaald geschikt geweest om hen zelfs een zó
korte tijd van wachten in de bittere koude goed te doen verdragen.
Tot dusver hadden ze inderdaad nog niet lang op post gestaan.
Nauwelijks een kwartier was verstreken sinds ze het huis hadden
verlaten. Via een sintelweg waren ze over het wulfbruggetje ge
reden, dan langs de hoofdweg naar het westei; afgeslagen tot ze
ongeveer tweehonderd meter verder het bos hadden bereikt waar
ze de truck in konden verbergen. De graaf en Sandor waren bij
de brug afgezet om ladingen ammoniumnitraat aan te brengen,
terwijl Reynolds en de professor in het bos dode takken en twijgen
verzameld hadden om geïmproviseerde bezems te maken waarmee
ze de graaf en Sandor hielpen de sporen van de autobanden te
verwijderen. Tevens werd de draad onzichtbaar gemaakt die van de
nitraatladingen naar het bos voerde waar Sandor zich met de hand
om het contact geklemd ondertussen van een zo goed mogelijke
schuilplaats had verzekerd. Toen ze weer bij de truck terugkwamen,
hadden Jansci en de kozak, die vlug als een aap in telefoonpalen
en bomen bleek te kunnen klimmen, de veldtelefoon al verbonden
met de bovengrondse telefoondraden die naar het huis liepen.
Opnieuw gingen tien minuten voorbij, twintig en ten slotte werd
het een half uur. Nog steeds sneeuwde het, de kou drong door tot
diep in hun botten en zowel Jansci als de graaf begon wantrouwend
en ongerust te worden over het lange uitblijven van de AVO; ze
waren dit niet gewoon van de AVO wanneer er zoveel op het
spel stond. Het was trouwens niets voor kolonel Hidas, verklaarde
de graaf, om hoe dan ook ergens te laat te komen. Misschien
waren ze door slechte of onbegaanbare wegen opgehouden. Mis
schien had Hidas de instructies van de graaf genegeerd en sloten
zijn mannen op dit moment iedere weg naar de grens af en om
singelden ze hen in de rug. De graaf achtte dit echter toch zeer
onwaarschijnlijk. Hij wist dat Hidas in de mening verkeerde dat
de organisatie van Jansci zeer omvangrijk en verreikend was en dat
het geen moment in zijn gedachten zou opkomen dat Jansci de voor
de hand liggende voorzorgsmaatregel over het hoofd zou zien om
kilometers in de omtrek uitkijkposten op de wegen uit te zetten.
De graaf was er nu echter wel van overtuigd dat Hidas een of an
dere list verzonnen had: de man kon te allen tijde als een gevaar
lijk tegenstander beschouwd worden en er zaten in de concentratie
kampen al teveel mensen die de sluwheid en het hardnekkig
volhouden van de magere en verbitterde Hidas onderschat hadden.
Hidas had iets in de zin en toen hij eindelijk kwam opdagen,
werd hen dit onmiddellijk duidelijk. Hij kwam van het oosten. Hij
kwam in een grote, groene, dichte truck die hem volgens de graaf
als rijdend hoofdkwartier met slaapruimte diende en werd vergezeld
door een kleinere truck van bruine kleur waarin zich ongetwijfeld
een aantal van zijn AVO-moordenaars bevond. Tot zover hadden
Jansci en de graaf het wel verwacht. Wat ze echter niet verwacht
hadden en wat het te laat komen van de AVO ruimschoots ver
klaarde was de aanwezigheid van een derde voertuig in het
konvooi: een zware, logge en massief gepantserde gevechtwagen
op rupsbanden die uitgerust bleek te zijn met een anti-tank snel
vuurkanon, dat er zeer boosaardig uitzag en ongeveer de helft van
de lengte van de gevechtwagen in beslag nam. De mannen bij de
telefoonpaal aan de rand van het bos staarden elkaar verbijsterd
aan en vroegen zich tevergeefs af wat de demonstratie van een
dergelijk gewapende macht voor reden kon hebben. De oplossing
van dit probleem liet niet lang op zich wachten.
Hidas wist precies wat hij deed en van Julia moest hij gehoord
hebben dat het huis van Jansci twee blinde puntgevelmuren bezat.
Hij aarzelde althans geen seconde en uit alles bleek dat hij zijn
mannen uitstekend geïnstrueerd had, want de manoeuvre werd in
alle opzichten op een bijzonder soepele en doeltreffende wijze uit
gevoerd. Op een paar honderd meter afstand van het sintelpad
dat van de hoofdweg naar Jansci's huis voerde, trokken de beide
trucks op en lieten ze de gevechtwagen achter zich. Dan schakel
den ze met een bijna volmaakt harmonisch klinkend geluid terug,
remden, zwaaiden van de weg af, reden over het wulfbruggetje en
daarna in snelle vaart naar het huis. Daar gingen ze uit elkaar en
ieder naar een kant van het huis om ten slotte op enkele meters
afstand recht tegenover een van de blinde muren te stoppen. Op het
moment dat de trucks stil stonden, sprongen er gewapende mannen
uit die erachter hurkten of dekking zochten achter een paar kleine
schuurtjes en de bomen die de achterzijde van het huis omzoomden.
Eer de laatste, man zijn plaats had ingenomen, was de zware ge
vechtwagen al van de weg afgeslagen, schuurde met de lange
loop van het kanon op groteske wijze hemelwaarts gericht langs
de lage muurtjes van de wulfbrug, plofte aan de andere kant weer
op de weg en kwam ongeveer vijftig meter van de voorkant van
het huis tot stilstand. Een seconde ging voorbij, nog een seconde.
Dan opeens, toen het kanon vuurde, klonk er een_ droge knal als
van een zweepslag en daarna volgde^er een donderend lawaai,
steeg een dikke rookwolk op en vlogen de brokken steen in het
rond toen een granaat in de voorgevel van het huis, precies onder
de ramen van de benedenverdieping, tot ontploffing kwam. Een
paar seconden later het stof van de eerste explosie was nog niet
eens opgetrokken trof een tweede granaat het huis, misschien
een meter van de inslag van de eerste verwijderd, dan een derde,
een vierde en een vijfde, tot er een gat van ongeveer drie meter
lengte in het mestelwerk van de gevel was ontstaan.
„De smerige, moordlustige hond fluisterde de graaf. Zijn ge
zicht was volkomen onbewogen. „Ik wist dat ik hem niet kon
vertrouwen, maar tot vandaag heb ik niet geweten in welke mate
Hij zweeg toen het kanon opnieuw vuurde en tot de rollende
echo was weggestorven. „Ik heb dit al honderden keren meege
maakt dit is nu de techniek die de Duitsers voor het eerst in
Warschau perfectioneerden. Als je een huis in elkaar wilt doen
storten zonder de straat te blokkeren, schiet dan de bodem eruit en
de rest volgt vanzelf. Ze ondekten toen ook, bij wijze van extra
dividend, dat iedereen die zich in zo'n huis verborgen hield tege
lijkertijd verpletterd werd."
„En proberen zij dat ook te bereiken ik bedoel, denken ze dat
we nog in dat huis zijn?" De stem van Dr. Jennings beefde en op
zijn bleek gezicht lag een trek van afschuw.
„Ze zijn zich heus niet met schijfschieten aan het vérmaken," zei
de graaf ruw. „Natuurlijk denken ze dat we nog in dat huis zijn
En Hidas heeft het aan alle kanten door zijn terriers laten om
singelen in geval de ratten uit hun hol zouden trachten te vluchten."
„Ik begrijp het," sprak Jennings nu weer wat rustiger. „Blijkbaar
heb ik de waarde van mijn aan de Russen bewezen diensten over
schat."
„Nee," loog de graaf, „dat heeft u nietU bent nog altijd zeer
belangrijk voor hen, maar ik vermoed dat generaal-majoor Illyurin
en ikzelf nóg belangrijker voor hen zijn. Jansci is staatsvijand
nummer één in communistisch Hongarije en ze weten dat deze
kans waarschijnlijk niet meer zal terugkomen. Ze kunnen die dus
niet onbenut laten en zijn bereid zelfs u op te offeren wanneer dit
hun pogingen ten goede zou kunnen komen."
Reynolds voelde zich kwaad worden, maar tegelijkertijd welde er
ook bewondering in hem op. Hij was kwaad om de manier waarop
de graaf de waarheid voor Jennings verborgen hield en de man
liet denken dat hij nog steeds zonder gevaar voor zijn leven inge
ruild kon worden. Bewondering voelde hij voor de snelle en handige
wijze waarop de graaf zijn aannemelijke verklaring bedacht had.
„Het zijn duivels," mompelde Jennings verbijsterd. „Het zijn on
menselijke duivels
(Wordt vervolgd)
