WEEKBLAD VOOR HET EILAND THOLEN EN ST. FILIPSLAND
De
Statenverkiezing.
Nu het haasje
WAARIN OPGENOMEN DE THOOLSE COURANT
Burgemeester J* van den Bos
VERSCHIJNT IEDERE DONDERDAG
Werkzoekenden bleken hazenstropers»
Verdachte attributen.
Overtreding leerplichtwet
Harmonische uit- en opbouw van de
verscheidene welvaartsbronnen op Tholen»
18e jaargang No. 19
22 maart 1962
<o
J
Uitgevers C. J. ZACHARIASSE en G. HEIJBOER Abonnementen 2.70 per halfjaar Advertenties 12 cent per millimeter - Bij contract speciaal tarief
Redaktie Ring 66, St. Annaland - Telefoon 01665-375
Adm. Oudelandsestr. 34, Tholen - Tel. 01660-589 b.g.g 531
Giro 124407
franko p.p. 3.30 inkassokosten
Prijs per nummer 15 cent
Spierinkjes t/m 20 woorden 1.25 - Advertenties worden tot
DINSDAGMIDDAG 1 uur in Tholen aangenomen
Volgende week woensdag zullen de neder-
landse stemgerechtigden hun stem weer gaan
uitbrengen. Ditmaal zal het zijn voor de
verkiezing van de leden van de Provinciale
Staten. Zo driemaal in de vier jaar worden
de nederlandse kiezers met deze bezigheid
belast. Alle drie de vertegenwoordigende
lichamen, n.l. Tweede Kamer der Staten-
Genenaal, Provinciale Staten en Gemeente
raden, die rechtstreeks door de kiezers
worden gekozen kennen voor hun leden een
zittingsduur van vier jaar. In de democra
tische landen gaat van deze periodiek terug
kerende verkiezingen enige bekoring uit. De
aan de verkiezing deelnemende partijen zet
ten hun beste beentje voor. Als u het druk
werk, dat in uw brievenbus belandt in ogen
schouw neemt zijn ze vol enthousiasme.
Diverse vergaderingen worden belegd, waar
op de ene spreker al met veel meer verve
dan de andere zijn partijprogram aankondigt.
Deze manier van het voeren van propa
ganda voor de verkiezingsstrijd is een ver
schijnsel van de democratische regerings
vorm. Totalitair geregeerde staten kennen
dit niet en kunnen dit ook niet hebben. Ook
in ons land is het uiteraard niet altijd zo
geweest. Het staatkundig denken van de
20e eeuw is niet toe te passen op de middel
eeuwen. Ook de 17e en 18e eeuw geven
een geheel ander staatkundig patroon te
zien. Elke eeuw kent zijn eigen politieke
sfeer.
Staan we thans even nader stil bij de op
handen zijnde verkiezingen van de leden
der provinciale staten. De provinciale staten
zijn een van de drie organen die het provin
ciaal bestuur vormen. De andere twee orga
nen zijn de gedeputeerde staten en de com
missaris der koningin. Ze vertegenwoordigen
de gehele bevolking van de provincie. Pro
vinciale staten zijn een instituut dat al
eeuwen lang besttaat. Zoals wij ze nu ken
nen bestaan ze eerst sedert 1851, de sinds
dien plaats gegrepen uitbreidingen van het
kiesrecht buiten beschouwing latende. In
1848 is de bepaling in de grondwet opge
nomen, dat de leden der provinciale staten
rechtstreeks door de ingezetenen worden ge
kozen. Voorheen kende men de zogenaam-
die 'Standenvirtegenwoordi{jing. De leden
werden toen gekozen door de Edelen of
Ridderschappen, de Steden en de Landelijke
Stand. De standenvertegenwoordiging was
in de achttiende eeuw en daarvoor algemeen
gebruikelijk. Voor de verkiezing van de le
den van de provinciale staten heeft dit
systeem het lang uitgehouden. Eerst om
streeks de helft van de 19e eeuw kwam er
verandering.
Thans is ieder ingezetene van de provin
cie, die nederlands onderdaan is en de leef
tijd van 23 jaar heeft bereikt kiezer voor
de leden van de provinciale staten mits
hij wegens enkele bizondere redenen niet
van het kiesrecht is uitgesloten. Het tijdstip
waarop men aan de vereisten moet voldoen
is de dag van de kandidaatsstelling. Deze
heeft plaats gehad op 13 februari j.l. Alle
kiezers zullen thans wel in het bezit zijn van
een oproepingskaart om op het stembureau
te verschijnen. De verkiezing geschiedt op
grond van evenredige vertegenwoordiging.
Dit wil zeggen dat het aantal zetels dat
- elke lijst krijgt toegewezen in evenredig
heid staat tot de op die lijst uitgebrachte
stemmen. Over de formele kant van de vast
stelling van de uitslag krijgt u na afloop
van de stemming zoveel cijfers, berekenin
gen en vergelijkingen van de pers, dat aan
dit onderdeel hier geen verdere aandacht
wordt besteed.
Wel willen we hier nog enige aandacht
besteden aan de betekenis van de provinci
ale staten. Hiervoor is reeds gesteld dat ze
een vertegenwoordiging zijn van de gehele
bevolking in de provincie. De grootste be
voegdheid is het maken van de verordenin
gen, die zij in het provinciaal belang nodig
oordelen. Nu er evenwel op het grondge
bied van de staat drie corporaties werk
zaam zijn, n.l. het rijk, de provinciën en de
gemeenten zal ieder een eigen werkkring
moeten hebben. Bij de taakverdeling tussen
deze drie lichamen is de provincie er het
poverst afgekomen. De taak van het rijk is
zeer omvangrijk; ieder maakt daar kennis
mee. Ook de gemeenten hebben een ruim
arbeidsterrein. Maar de betekenis van de
provincies in ons staatsbestel is velen een
raadsel. Dit is historisch te verklaren. Ten
tijde van de replubliek der zeven verenigde
Nederlanden, welke bestond van 1579 tot
1795 waren de provinciën oppermachtig.
Alle gewesten hadden zich verbonden op
enkele belangrijke onderwerpen samen te
werken. Voor bet overige bleven ze onaf
hankelijk. Dit werd met de komst van de
Fransen en de vestiging van de Bataafse
replubliek totaal veranderd. Bij een sterk
centraal bestuur als het franse was pasten
geen autonome departementen. De oude ge
westen hielden op te bestaan en werden
enkel administratieve lichamen, geheel onder
geschikt aan het centraal bestuur. Bij het
herstel van de onafhankelijkheid in 1814
wilde men echter niet meer terug naar de
djd van voor 1795. De voordelen van het,
hoewel gehate, centrale franse bestuur waren
te zeer in het oog gelopen om deze met het
vertrek van de vijand ineens geheel over
hoord te zetten. Velen hadden onder de
beide bestuursvormen gewerkt. De onmoge
lijkheid die er meermalen was tijdens de
oude replubliek tot een besluit te komen
stond velen nog al te goed voor ogen. De
Vestiging van de eenheidsstaat was hiervan
het gevolg. Hoewel dit in het geheel niet
betekent dat aan de verschillende lichamen
geen zelfstandigheid gelaten kan worden
is aan de provincies slechts een klein werk
terrein overgelaten. De angst bestond, dat
wanneer de provinciën grote bevoegdheden
zouden krijgen zij zouden trachten die aan
te wenden om hun vroegere machtige positie
te herwinnen. Bezien we thans de situatie
dan bestaat er geen vrees meer dat de pro
vinciën nog eens een staat in de staat zul
len worden.
Nu moet u uit het vorenstaande niet gaan
afleiden dat de provinciën niets te betekenen
hebben. Was dat het geval dan zou het de
moeite niet waard zijn om voor de verkie
zing van de leden der provinciale staten
algemene verkiezingen te houden.
De bevoegdheden van de provinciale
staten met betrekking tot de waterschappen
gaan zeer ver. Zij hebben de beslissing
over het al dan niet bestaan van een water
schap. De reglementen van de waterschap
pen kunnen zij vaststellen of wijzigen. Een
zeer belangrijke taak van de provinciale
staten is de verkiezing van de leden van de
Eerste Kamer der Staten-Generaal. De laat
ste decennia zien wij op allerlei terrein van
het maatschappelijk leven ook de provincie
optreden. Als exploitante van energiebe
drijven geniet de provincie reeds bekendheid.
Denk in onze provincie ook eens aan de
stoombootdiensten die de provincie exploi
teert. Ook op het gebied van de ruimtelijke
ordening heeft de provincie een belangrijke
taak gekregen bij de vaststelling van streek
plannen. Hierboven zijn enkele bevoegdhe
den en taken van het provinciaal bestuur
opgesomd. Wij hopen u hiermede enigszins
een indruk gegeven te hebben van de bete
kenis van het vertegenwoordigend lichaam
aan de verkiezings van welks leden u straks
gaat deelnemen. In een volgend nummer
van ons blad kunt u zien hoe er gestemd
is in onze streek.
Het leek er vrijdag 16 maart 1962 enigermate op, of men tot de
dertiger jaren was teruggekeerd. Het tableau was daarbij niet
zozeer in tegenspraak, want het toneelstuk werd opgevoerd in
de historische vierschaar van het monumentale Thoolse stadhuis,
waar zoals gebruikelijk op de derde vrijdag in de maand het
Kantongerecht zitting hield. En de hoofdrolspelers waren inwoners
van het Brabantse Sprundel, die deze winter zoals in de dertiger
jaren in diepe armoede leefden en ten einde raad moeder de
vrouw verlieten om te trachten op het vruchtbare Tholen werk
te vinden. Ze waren met een dusdanige werklust overladen, dat
ze desnoods bij een boer zouden gaan werken, die helemaal niet
bestond, ja ze hielden soms zo hardnekkig vol, dat ze om half
twaalf 's nachts nog bezig waren aan de slag te komen. Na een
dergelijke ijver, na zich een zo zorgvolle huisvader te hebben
betoond, is het meer dan tragisch, dat men, als het doek valt, nog
honderdvijftig gulden op de koop toe moet betalen. Op de koop
toe na een voortreffelijke vertolking van een tragisch gebeuren.
En dat alleen omdat een Kantonrechter van mening is, dat de
titel van het toneelstuk in plaats van „werkzoeken" moest zijn
„hazenstropen".
IN DRIE BEDRIJVEN
Terwijl we het antwoord schuldig moeten
blijven op de vraag wie het toneelstuk in
drie bedrijven „componeerde", hebben de
spelers inmiddels naam gemaakt. Het eerste
bedrijf speelde zich af op de kille 13e (on
geluksgetal) november 1961, toen twee Bra
banders, t.w. C. W. uit Srundel en S uit
Rucphen in de omgeving van Sint-Anna-
land rondtoerden met hun auto. „Om werk
te zoeken". Het verschil met de dertiger
jaren is dat men het toen op de benenwagen,
hooguit met de fiets deed. De heren kwamen
tot stilstand in de Muiterijweg, waar hen
even later de landbouwer v. d. W. pas
seerde, die naast zich zijn neefje op de lege
wagen had zitten. Dat neefje zorgde op
dat moment voor de verdere historie. Hij
zag namelijk twee hazen liggen aan de
slootkant, even voorbij de plaats waar de
auto stond met de twee Brabanders. Toen
men de boerderij „De kleine Muiterij" had
bereikt, vertelde het neefje tegen zijn oom
v. d. W. wat hij aan de slootkant had
gezien en aangezien deze landbouwer wist,
dat er de nacht tevoren was gestroopt, was
meteen de argwaan gewekt. Die argwaan
werd een overtuiging, toen beide Braban
ders naar de hofstede kwamen en infor
meerden of daar boer Jansen woonde, bij
wie ze bieten zouden gaan rooien. Welke
naam had meer kans van slagen, dan die
van Jansen
Landbouwer v. d. W„ te goed in heel de
omgeving bekend, wist echter met zekerheid,
dat er in een verre omtrek geen boer Jansen
zetelde en toen dit vliegertje niet opging,
bleek een hunner door een dringende be
hoefte te worden overmand en informeerde
of daartoe een bestemde plaats was te
vinden. Met een wijds gebaar oreerde land
bouwer v. d. W. dat het wijde polderland
en de zachte bietenblaren aan elk over
dreven verlangen op dat gebied tegemoet
zou komen. Nu komt er werkelijk even
doek, tot het moment dat landbouwer v. d.
W. de Sprundelaar een 150 meter van de
boerderij vewijderd uit de sloot ziet komen
en kan vaststellen dat ieder lichaamlijk
ongemak bij de Brabander tot het verleden
behoort. Hij ziet de heren in de auto stappen
en richting dorp rijden. Hij overtuigt zich
onmiddellijk of er nog hazen op de door
zijn neef aangeduide plaats bevinden, maar
slechts een hazen-haartje resteert. Het
doek valt, het eerste bedrijf. Er kon nog van
alles gebeuren.
WAS HET HAZENBLOED?
Maar in het tweede bedrijf wordt bet pas
ingewikkeld. Er worden heel wat meer
personen bij betrokken. Via landbouwer v.
d. W. gaat er een telefoontje naar de secre
tarie Sint-Annaland en via Sint-Annaland
rinkelt de draaischijf in het bureau van de
Groepscommandant der Rijkspolitie Tholen.
Autonummer en kenteken zijn bij de politie
bekend en zodra een uniform op het toneel
verschijnt, wordt het uitkijken, want die he
ren zitten nu eenmaal niet voor één hazengat
gevangen. En toch kan een haas soms zo
brutaal zijn dwars door de drijvers te „bre
ken." Zo gaat het ook ditmaal. Een stop
teken van de rijkspolitie aan de Thoolse
brug wordt „niet" opgemerkt door de moe
gestreden werkzoekende Brabanders en ze
rijden door richting Bergen op Zoom. Het
zou te ver voeren hier te verhalen van de
prachtige scene, waarbij de rijkspolitie een
ragfijn net weeft rond deze Brabantse wagen.
Genoeg zij, dat via Rucphen het tweetal
uiteindelijk nog in Bergen op Zoom wordt
gevonden en het stuk nadert zijn climax,
want het tweede bedrijf eindigt met de
onopgeloste vraag: hoe, vanwaar en van
wie komen er bloedvlekken aan de binnen
kant van de jas van C. W. uit Sprundel
Doek voor de tweede maal. Het derde be
drijf brengt een geheel ander tableau.
Plechtige toga's, een groene tafel, een stel
keurige uniformen achter de balie en in het
middelpunt de hoofdrolspeler C. W. uit
Sprundel. Reconstruerend: twee personen uit
het verre Brabant werkzoekend op Tholen
in een welvaartstijd, waarbij het bietenrooien
voor het allerlaatste wordt gehouden. Hazen-
haartjes op een met name aangeduide plaats
langs een slootkant, bloedvlekken aan de
binnenkant van een overjas, stopteken van
politie genegeerd. Een nieuwe speler treedt
op met een kleine, maar hoogstbelangrijke
rol, de officier van justitie mr J. L. Andreae.
slechts één bewijs ontbreekt n.l. het resul
taat van de door de gezonde Thoolse lucht
veroorzaakte stofwisseling. En waar zulks
in alle nette verblijven in den lande voor
een dubelje „verkocht" kan worden, inclu
sief hoogstens een kwartje, maakte het
rechterlijk college er hier niet minder dan
f 150.van of 30 dagen hechtenis. Een
duur betaalde gezonde Thoolse lucht voor
C.W. uit Sprundel. Geen applaus.
NOG MEER HAZEN?
Het Kantongerecht Tholen en daarna uw
verslaggever had vrijdagmiddag druk werk.
Er waren nog meer werkzoekenden in de
zelfde tijd. Zo werd J. G. van A„ geboren
te Rotterdam en nu wonend te St. Wille-
brord op 5 dec. 1961 omstreeks half twaalf
nabij Tholen aangehouden door de met auto
surveillerende rijkspolitie van de Groep Tho
len nadat ze dezelfde persoon even daar
voor aan de linkerkant van de weg in de
berm hadden zien staan met een licht wer
pende lantaarn. De auto gedraaid had de
politie van A twee minuten later aan de
andere kant van die weg langs het rijwiel
pad aangehouden, waar deze constructie
schilder van professie de politie had ver
klaard, dat hij op Tholen die dag werk
had gezocht, maar bij zijn terugkeer pech
had gekregen aan zijn motor en met name
de verlichting niet deugdelijk werkte. Geluk
kig was hij daarop voorbereid, want een
doeltreffend „noodagregaat" had uitkomst
gebracht om hem een bekeuring te doen ont
lopen voor onvoldoende verlichting. De
politie vond dat evenwel „ongeoorloofd ma
teriaal" en maakte proces verbaal op. Voor
het Kantongerecht merkte verdachte nu op: vlieger ging niet helemaal op. Eerstens had
„U probeert dat kastje op een of andere dus getuige Van der M. gezien, hoe J. de
manier onder de jachtwet te brengen". De haas met het geweer trof en tweedens was
getuige wachtmeester A.M.W. gaf een uit- er de 17 jarige getuige W.J.P.V. uit Tholen,
eenzetting van de omstandigheden, waaron- die daar in de buurt op het land bezig was
der men Van A had aangetroffen en evenals bieten te rooien. Hij verklaarde een schot
bil de rijkspolitie klonk het verhaal ook de te hebben gehoord (niet had gezien, wie
officier van justitie ongeloofwaardig in de geschoten had) en daarna hoe een van de
oren. Immers, toen de politie de motor pro- drie personen een haas had opgeraapt. De
beerde, wilde deze wel direct starten .terwijl drie mannen waren even gevlucht tot V
Van A volgens zijn bewering sinds zes uur met zijn trekker was verdwenen, daarna wa-
bezig was daarmee te tobben. Ik geloof ren ze naar ergens toegereden, waar J en
er geen woord van", was de conclusie van Van D uitstapten, terwijl v.d.M naar Tholen
mr Andreae en hij eiste f60.boete of Was teruggegaan.
12 dagen hechtenis met verbeurdverklaring De officier van justitie wees er op, hoe
van de lamp en het kistje. De Kantonrech- weliswaar beide verdachten ontkennen, maar
ter mr W. E. van Vloten had hetzelfde on- dat het uit de verklaring van de daarbij
geloof voor het verhaal en maakte er f 50.tegenwoordige getuige overtuigend is be-
of 10 dagen van met eveneens verbeurdver- wezen, dat J. het schot loste en de haas
klaring van de genoemde materialen. Ver- doodde. Van der M„ nu als getuige gehoord
dachte tekende direct hoger beroep aan, had al een schikking betaald,
zodat de zaak te Middelburg zal worden De overtreding van J stond dus vast, al
voortgezet. zegt de wet dan, dat één getuige niet ge-
ZONDER OMWEGEN ER OP AF noeg is. Nu wordt Van D tenlaste gelegd
Veel klaarder was het geval F. C. B. J. de haas te hebben vervoerd. Hij ontkent dat.
uit Tholen, overigens óók een stroperszaakje Vast staat dat hij hierbij wel tegenwoordig
maar zonder dat er franje om was gewe- was en ziin ontkenning verstevigt zijn posi-
ven van werkzoekerij. Op 28 oktober 1961 tie niet- De officier achtte de vier over-
was de Tholenaar H.v.D. zijn goede kennis tredingen (stropen, bezit geweer zonder ver-
J komen waarschuwen, dat er in de Scha- gunning, jagen op andermans grond waar-
kerloopolder een haas op zijn leger zat. toe 9een recht en vervoer van wapens) t.a.v.
De vertegenwooordiger C. J. v. d. M„ die J overtuigend bewezen en eiste 3 x f 40.—
deze tip mede aanhoorde, wenste eens met dagen hechtenis plus lx f30.
eigen ogen te zien, hoe dat nu in zijn werk d d.h. of in totaal 150.—boete,
ging en met z'n drieën waren ze in de auto Tegen van D eiste hij f 100.— of 20 d.h.
van Van der M gestapt en naar de Scha- raTadf?la° van beide verdachten, mr
kerloopolder gereden. Een jachtgeweer was H- D- J- Wolfensberger uit Tholen wees
daarbij het enige attribuut. Voor het Kan- er °P- hoe 9etui9e V wel een schot hoorde
tongerecht verklaarde getuige van der M. maar niet za9 wie er schoot, dat hij vervol
dat hij had gezien hoe op de bewuste plaats 9fns iealand iets sag oprapen. waaruit de
J. zijn geweer richtte en schoot, raak schoot °hcier heeft afgeleid, dat het niet dezelfde
ook. was» die schoot. Geheel de zaak draait dus
lÓaarna was de aandacht van van der M om 9etui9e v.d.M die wel zag wie het schot
afgeleid, omdat er in de buurt mensen op ^os^e maar niet wie de haas heeft opgeraapt
het land waren met een trekker, die het daarom achtte de raadsman het tegen Van
schot blijkbaar hadden gehoord en nu meer *en ^as^e Qelegde niet wettig en overtui-
van dit geval wilden weten. Daarom kon 9end bewezen.
v.d.M. vrijdag jl. dan ook niet verklaren, De kantonrechter veroordeelde J conform
wie van de twee verdachten de geschoten de e's 150.— boete in totaal en hoewel
haas had opgeraapt en later in de auto hiJ.ten aanzien van verdachte Van D over-
gedeponeerd. En daarvoor stond nu H. van 1 ikiigd was, van medeplichtigheid^ achtte
D. voor de groene tafel. Het antwoord van hi) zulks niet wetti9 bewezen, waarom hij
zowel verdachte J als van verdachte Van i vrijspraak kwam.
D was: „Ik weet nergens van." Maar die Slot in volgend nummer)
DE REDACTIE LEGT U DEZE WEEK VOOR:
De provinciale verkiezingen wèl belangrijk
Hoe de streek in 1958 stemde
Hoe men in een gebied met tekort aan
werkgelegenheid werk zocht en velen voor het
Kantongerecht het haasje werden
Verschillende politieke bijeenkomsten
Hoe vindt u de nieuwsbrief
St. Maartensdijk kan haven nu dempen
Ook interessant plaatselijk nieuws
En nieuws in de advertenties
Men ga in zijn beroep op niet onder.
In een door personen uit alle eilandgemeenten matig bezochte
openbare bijeenkomst van de Anti Rev. Statenkring Tholen op
maandag jl in het Holland Huis te Scherpenisse, werd door drie
sprekers een korte inleiding gehouden, t.w. het lid van de Tweede
Kamer de heer J. A. van Bennekom uit Middelburg, burgemeester
J. van den Bos van St. Annaland en de heer G. J. de Jager uit
Anna Jacoba Polder.
Een hoogstaande discussie volgde op deze inleidingen.
In grote trekken belichtte de heer Van
Bennekom allereerst de Mammoetwet, die
juist nu door de Tweede Kamer wordt be
handeld. De heer Van Bennekom stelde dat
de Mammoetwet niet alleen aller belangstel
ling trekt, maar die ook verdient. Het is wel
eens goed dat de knuppel in het hoenderhok
werd gegooid, nu bij verkregen onderwijs
vrijheid de voorstanders van bijzonder on
derwijs in gezapige rust zijn ingedut. Met
name het voortgezet onderwijs wordt in de
Mammoetwet betrokken en juist dat onder
wijs is zo veelvuldig en veelvoudig dat het
praktisch niet in één wet is onder te bren
gen. wil het de verschillende onderdelen
geen schade berokkenen. Het tweede grote
bezwaar, dat bij de AR leeft, dat geen ver
schil wordt gemaakt, terwijl er wel degelijk
verschil is tussen openbaar en bijzonder on
derwijs. Het openbaar onderwijs is geheel
een overheidstaak, het bijzonder onderwijs
wordt door de ouders geleid met inachtne
ming van de voorwaarden der subsidiegeef
ster. Bij de Mammoetwet wordt de mulo
geheel van zijn plaats teruggedrongen en
juist dit schooltype is uiterst belangrijk en
reeds velen tot zegen geweest. De A.R. heeft
40 mandementen ingediend op dit reuzen-
ontwerp en al kan men niet hopen, dat ze
alleen worden ingewilligd, het kan er toe
bijdragen dat deze wet minder onaanvaard-
baar te maken. Spreker meende dat het een
felle strijd rond deze wet gaat worden,
mt name van de zijde der PvdA, die tegen
woordig alles afkeurt. Denk maar aan de
loonpolitiek, zo kwam spreker op een an
der chapiter, waarvan wordt vergeten, dat
die gemiddeld 14% zijn gestegen tegenover
het prijspeil 4% en er derhalve 10% meer
te besteden valt. Dat is niet alleen de wijs
heid van dit kabinet, maar mede als gevolg
van de conjunctuur. Ook het woningbeleid
werd nog even aan getipt, waarbij dhr. Van
Bennekom aantoonde dal er in die vrije sec
tor nog altijd 70% woningen zijn gebouwd
die tussen de 14 en 17.000 gulden liggen en
niet zoals de PvdA het doet voorkomen:
allemaal villas voor de rijken. Het laatste
punt dat spreker in het kort onder de loep
nam was Nieuw Guinea, waaromtrent hij
betreurde dat de regering maar niet direct
het standpunt van de A.R. van 31 okt. jl.
had gevolgd, een standpunt dat nu door de
regering wordt gedeeld en op welke basis
de onderhandelingen gaande zijn. Tenslotte
merkte dhr. van Bennekom op, dat men 28
maart géén regering kiest, maar de provin
ciale staten.
ONZE ROEPIN G
Onder deze titel belichtte burgemeester J.
van den Bos de tupische vraagstukken van
de streek Tholen en stuitte daarbij allereerst
op de structurele werkloosheid, een veront
rustend probleem. Wat is de oplossing
Niet het pendelen, zij het dat de gevolgen
van het tekort aan werkgelegenheid hierdoor
gmatigd zijn. Zijn er tegen de kocte pendel
hoegenaamd geen bezwaren, heel anders,
licht het op de lange afstand met de bezwa
ren voor gezinsverband, verenigingsaktivi-
feiten, maar vooral vanwege het ontvol
kingsgevaar, en de ongunstige leeftijdsop
bouw. Moet industrialisatie alleen en uitslui
tend de oplossing brengen. Velen ziin die
mening toegedaan, al moet het dan ten
koste gaan van andere belangen. Dat is
niet ons standpunt, aldus dhr. van den Bos.
Wij willen ons beleid gericht houden op
een harmonische uit- en opbouw van de
verscheidene welvaartsbronnen en met name
ernstig rekening houden met de natuurschat-
ten die in onze bodem aanwezig zijn. Een
vooraanstaande plaats dient industrialisatie
in te nemen en gelukkig komt die in de kern
gemeente behoorlijk van de grond, waar
over we ons mogen verheugen. Daarnaast
is vergroting van bestaande bedrijven over
de gehele streek van betekenis en vooral
mogen we de ogen niet sluiten voor de ont
wikkeling van de tuinbouw
Het was spreker opgevallen, dat dePvdA
deze bevordering gevaarlijk acht voor in
dustrievestiging. Dit standpunt blijven we
bestrijden. Voor het binden aan de streek
is die tuinbouw van eminente betekenis, in
zonderheid waar deze zo goed aansluiting
voor kleine bedrijven. De ontwikkeling zul
len we volgaarne steunen, omdat wij grote
waarde toekennen aan het instandhouden van
de kleine bedrijven. Een zeer waardevol
element in de samenleving. Vele pendelarbei
ders zullen voorkeur geven hier te werken
wanneer het loonsverschil tot een redelijk
peil kan worden teruggebracht.
De gemeentelijke classificatie is een on
gunstige factor, wat onze aandacht tot aan
de oplossing dient te hebben. Een ander
belangrijk punt noemde de heer van den Bos
de ontwikkeling rond de Schelde-Rijnverbin-
ding met inschakeling van de Eendracht.
Een belangrijke zaak voor Tholen. Ook de
bewoonbaarheid werd onder de loep geno
men, waaraan volgens spreker nog veel te
doen is. Dankbaar voor wat reeds tot stand
kwam zal ook in dit opzicht voor de toe
komst een positief plattelandsbeleid gevoerd
dienen te worden. Indien kleinere gemeen
ten die taak niet volledig aankunnen, dan
het niet in de eerste plaats zoeken in op
heffing dier gemeenten, maar intercommu
nale samenwerking zoeken. Krachtige voor
standers van decentralisatie in het openbaar
bestuur met een sterke bevordering van
eigen verantwoordelijkheid der bestuurders
van de eigen gemeenschappen. Een gemeen
telijke taak zag de A.R. lijsttrekker ook in
verbetering van de sportaccomodatie, terwijl
hij het tenslotte onjuist achte de provinciale
verkiezingen geheel in de sfeer van de
landspolitiek te betrekken, zonder weg te
cijferen, dat de staten optreden als kiescol
lege voor de Eerste kamer. Met de Bijbel
als uitgangspunt willen we het algemeen
welzijn van onze provincie en haar bevol
king met kracht bevorderen, zo besloot bur
gemeester van den Bos zijn rede.
INDUSTRIE EN LANDBOUW:
RAAKVLAKKEN
De laatste spreker, landbouwer G. J. de
Jager wenste niet te beginnen met een
klaagzang over de landbouw, die niet zou
delen in de welvaart. Wel is daar het grote
probleem van de verhouding landbouwin
dustrie en als ons agrarisch gebied roept
spanningen op. Immers, waar industrie
komt verdwijnt de agrarische grond, niet
alleen voor de fabriek zelf, maar ook voor
woningen en andere leefbaarheidsnoodzake
lijkheden. En daarvoor is de agrariër be
ducht. Begrijpelijk, maar niet juist, omdat
industrie nodig is de bestaansmogelijkheid.
Maar dat kan ook in overleg. Onze streek
is met klein industrie gebaat, aldus spreker,
waardoor het werknemersoverschot kan
worden opgevangen. Daarbij is nodig dat
spanningen worden voorkomen door: a. con
tact met landbouworganisaties vanaf het be
gin; b. juiste schadeloosstellingen c. compen
satie in natura. Vaak gaan uitbreidingsplan
nen te ver en denkt men daarbij reeds aan hef
jaar 2000. Betreffende de leefbaarheid her
innerde hij er aan, hoe de Romeinen om
brood en spelen hebben gevraagd. Op zich
zelf niet verkeerd. Ontspanning, maar dan
na inspanning. En brood Na de arbeid,
maar niet zien als het algoede, het enige.
Integendeel, niet meer dan als een gave uit
Gods hand. Het ware zeker interessant de
hierna gevoerde discussie over velerlei as
pecten naar voren te brengen, het zou even
wel te veel ruimte vragen in dit nummer, dat
als het ware druipt van politieke vettigheid.
