WEEKBLAD VOOR HET EILAND THOLEN EN ST.FILIPSLAND
Vrede op aarde.
Waar het om gaat
STILLE
NACHT
HEILIGE
NACHT
NIT IEDERE VRIJDAG
I 1
WAARIN OPGENOMEN DE THOOLSE COURANT
Kerstfeest 1961
ÖG hGRBGRQIGR.
18c jaargang No. 6
22 december 1961
Uitgevers C. J. ZACHARIASSE en G. HEIJBOER
Redaktie Ring 66, St. Annaland - Telefoon 01665-375
Adm. Oudelandsestr. 34, Tholen - Tel. 01660-589 b.g.g 531
Giro 124407
Abonnementen 1.35 per kwartaal
franko p.p. 1.65 inkassokosten
Prijs per nummer 15 cent
De vraag kan gesteld worden: „naar wat verlangt de mens het
meest?" Vele antwoorden kunnen gegeven worden. Ieder mens heeft
zijn of haar persoonlijke behoeftpn en verlangens. Een kind verlangt
naar andere dingen, dan de ouders.
Toch is er ook een algemeen verlangen. Dat is het verlangen
naar vrede en rust, niet alleen in de wereld maar ook in ons
persoonlijk leven. Dit veroorzaakt dat de vrede overal in gezocht
wordt. Ook hierin is ieder mens weer verschillend. Vooral in per
soonlijk bezit wordt vrede en rust gezocht.
Iemand zei eens, toen hij juist een mooie bromfiets gekocht
had, dat dit voor hem een vredig bezit was. Hij had nu wat hij
wilde. Nog geen jaar later was de bromfiets niet meer genoeg. Eén
van zijn kennissen reed met een auto en nu wilde hij óók een auto
hebben. Zo zien we, dat in ons bezit geen vrede ligt, mits dit
alleen maar een aards en materieel bezit is.
Marnix van St. Allegonde heeft gezegd, dat de rust elders ligt.
Zo kunnen we zeggen, dat ook de vrede elders ligt en toch ook
i n ons, geschonken door een Ander. Het Kerstfeest wijst ons de
weg. Dit is het feest van de geboorte van Jezus Christus. Hij wordt
genoemd: „Immanuel". Dit betekent: „God met ons". Als Hij
geboren wordt in de stal te Bethlehem en als een hulpeloos kind
in de voerbak ligt, dan ivordt buiten bij de herders het loflied
door de Engelen gezongen. De engel heeft hen gezegd, dat heden
geboren is de Zaligmaker, welke is Christus de Heere. Een menigte
van Engelen zingen nu het: „Ere zij God in de hoogste hemelen,
en vrede op aarde, in de mensen een welbehagen."
Kerstfeest is dan ook het feest van de vrede. Vrede op aarde.
Even kunnen we denken, dat dit niet erg klopt. Op aarde is de
vrede erg betrekkelijk en veel zoek. Zeker we leven nu niet in
oorlog. Toch ivordt er gesproken over een koude oorlog en een
gewapende vrede. Geen oorlog, maar toch vallen in Katanga doden,
geliefde mannen en zonen sneuvelen en de nabestaanden zijn in de
rouw gedompeld. Vrede op aarde wordt er gezongen bij de geboorte
van Christus. Op deze aarde is echter verdriet en leed en onrust
en strijd. Het kind, dat voortdurend overhoop ligt met de ouders,
gelooft niet meer in vrede op aarde. We voelen meer voor de uit
spraak van Job, als hij zegt, dat de mens een strijd op aarde heeft.
Strijd is er op alle levensterreinen. In het maatschappelijk leven,
maar ook in de kerk is dikwijls veel strijd.
Kerstfeest is het feest van de vrede. Deze boodschap moet en
mag de Kerk brengen, terwijl helaas zelfs in de kerk de mensen
elkaar bestrijden. Vrede op aarde, maar Kain slaat Abel dood,
en dit gaat door tot heden toe en ook verder, zolang de wereld
bestaat. In de oorlog van 19401945 hebben de nazi's vele joden
vermoord en nu wordt de doodstraf geëist voor Eichmann. We
moeten concluderen, dat er een duidelijke tegenstelling bestaat
tussen het wereldgebeuren en het Engelenlied. En toch de bood
schap is waar en echt.
Het blijft de rijke boodschap, dat heden geboren is de Zalig
maker, welke is Christus, de Heere, en daarom mogen we en
kunnen we ook op het kerstfeest van het jaar 1961 zingen, dat er
vrede op aarde is.
Deze vrede is niet uitsluitend de wereldvrede. Deze vrede is
de persoon Jezus Christus. Paulus zegt: „Christus is onze vrede".
De vrede ligt niet in ons bezit van bromfiets of auto, maar ligt wel
in het bezitten van Jezus Christus. Dit is een geestelijke vrede,
ervaren in het geloof. Christus is onze vrede, en dat wijst naar het
messiaanse heil, de verzoende verhouding tussen God en mens. Eens
bij de schepping heerste er een volkomen vrede, was er harmonie
tussen God en mens. De zondeval heeft deze rust verbroken en
verstoord. De mens is geworden een vijand van God en van zijn
naaste, daarom ook oorlog.
Door de komst van Jezus Christus wordt deze vrede hersteld.
God wordt weer verzoend en de zondaar, de overtreder mag in
deze verzoening leven. De ware vrede is, dat de mens met God
verzoend is. De onrust en het leed zal op de wereld blijven. God
heeft gezegd, dat het ganse aardrijk vervloekt is. In deze donkerheid
van leed en zonden schijnt nu Gods heerlijk licht, waarin Zijn
goedertierenheid en genade schittert. De zondaar mag zingen:
„Barmhartig en genadig is de Heere, lankmoedig en groot van
goedertierenheid. Hij doet ons niet naar onze zonden, en vergeldt
ons niet naar onze ongerechtigheden." Waarom doet God dit?
Omdat Christus onze vrede is. In Hem was God de wereld met
Zichzelf verzoenende. Wie in dit Licht, de verzoening, wandelt, zal
in de duisternis niet dwalen. Als Simeon dit Kitid van de Vrede in
zijn armen neemt, dan jubelt hij: „mijn ogen hebben uw zaligheid
gezien, die Gij bereidt hebt voor het aangezicht van al de volken."
Wat is vrede? Niet, dat er geen oorlog meer is. Maar we moeten
en mogen antwoorden, dat de ware vrede ligt in de verzoening
met God door Jezus Christus, wiens komst in deze wereld wij nu
mogen herdenken.
Onrust en vrede staan tegenover elkander. Het leven in de
wereld en van de zonden staat tegenover de boodschap van de
Advertenties 12 cent per millimeter - Bij contract speciaal tarief
Spierinkjes t/m 20 woorden 1.25 - Advertenties worden tot
WOENSDAGMIDDAG 1 uur in Tholen aangenomen
Maandag en dinsdag vieren we het Kersc-
feest. Kerstfeest in een donkere wereld.
Kerstfeest in een wereld van mensen. In een
wereld waarin spanningen en onvolkomen
heden heersen. Waarin volken dorsten en
streven naar vrijheid en zelfstandigheid.
Waarin de machten van oost en west toren
hoog tegen alkaar oprijzen zonder de ander
te kunnen verdringen.
Een wereld waarin zelfs christenmensen
moeite hebben om elkaar te verstaan, het
geen tot spot van anderen, leiden moet, tot
botsing en crisis.
Een wereld van zich laten gelden. Te
weinig een wereld van deemoed. In zulk een
wereld mogen wij maandag en dinsdag allen
het Kerstfeest vieren. Het feest van de zelf
vernedering van God. Het feest waarop we
ons feestelijk mogen schamen voor alle zelf
ingenomenheid. Het feest van het licht -
zoals de evangelist Johannes het ons zeggen
mocht - alle mensen in de wereld.
Dit Kerstfeest betekent maar niet enkele
prettige dagen. Of zoals ditmaal een lang
weekend. Zeker, het is goed, het is ver
warmend, rustig in de huiselijke kring te
mogen verkeren, weer eens in het ouderlijk
huis te zijn. Weer eens „thuis" te mogen
varen. Een bizonder voorrecht op zichzelf.
Maar dit is Kerstfeest niet alléén.
Dat Kerstfeest is iets wat we nodig
zouden moeten hebben. Nodig in ons ge
broken bestaan, waarin wij mensen langs
elkaar heen leven of anders elkaar pijn
lijk raken.
Nodig in ons bestaan, waarin de mis
lukkingen en ook de misverstanden vele zijn.
Midden in dit alles wil het Kerstfeest ons
de bevrijding en de verlossing onder het
oog, in het hart brengen. Een licht in de
duisternis van het bestaan.
Het Kerstfeest moet ons doen ontdekken,
dat dingen, die wij onoverkomenlijk groot
hadden gedacht, in feite klein zijn, en dat
dingen, waaraan wij hadden voorbijgezien,
heel wezenlijk kunnen zijn voor ons men
senleven.
„En zij legde Hem neder in de kribbe, omdat
voor hen geen plaats was in de herberg."
Het speet hem maar hij had geen plekje over;
vol was het, van de kelder tot het dak.
Kon hij z'n goede klanten soms verjagen
voor deze lieden, zonder geld op zak?
Tenslotte ach, hij was ook niet de kwaadste
heeft hij ze 'n hoekje in de stal beloofd.
Dat vrouwtje kon toch zó haar kind niet krijgen,
op straat, zonder een dak boven haar hoofd?
Verder kon hij er zich niet mee bemoeien;
Hij had het druk, hij had zo'n zware taak;
je moest als zakenman op alles letten,
op alles op het werk, het geld, de zaak
Hij kwam nauw toe aan slapen of aan eten,
hij sjouwde af en aan, zijn hoofd liep om!
Hoe arme herders, wijzen uit het Oosten
zijn stal herschiepen in een heiligdom,
het werd, terwijl hij in de keuken zweette,
hem door de meiden en de knechts verteld;
't drong nauw'lijks tot hem door, bij al z'n zorgen,
z'n zorgen voor de zaak, het werk, het geld
Toen alle gasten waren heengetogen
en hij, doodmoe, maar toch wel diep voldaan
(want rammelde het geld niet in z'n buidel
besloot, óók even naar dat Kind te gaan,
toen was de kribbe leeg, de stal verlaten;
die stal, waarin het Licht der Wereld scheen.
En in het duister bleef hij, met zijn buidel
en met zijn werk, en met zijn zaak alléén.
L. v. Schooten.
Vrede. Deze tegenstelling is er en blijft er. Kerstfeest is ook voor
ons een oproep en vermaning. Wij worden geroepen om te komen
tot het waarachtige geloof in deze Vrede, Jezus Christus. Zonder
dit zullen we in de duisternis leven en blijven. Christus oordeelt
de ongelovigen, en zegt: „werpt ze in de buitenste duisternis waar
wening is en knersing der tanden".
Dit moet gezegd worden ook op Kerstfeest. Ook mag dit ge
zegd worden, immers het doel van deze oproep en vermaning is,
dat wij redding en verlossing zullen verlangen en zoeken. Kerstfeest
zegt ons dan, dat die redding er is. Jezus Christus heeft de ver
zoening bewerkt. Hij is onze vrede. De zondaar is onrustig in zich
zelf, maar mag rusten in Hem, de Heiland. Het is heerlijk zo
kerstfeest te vieren als een mens, die bevrijd is van schuld, die
rust gevonden heeft voor zijn onrustige ziel in deze Vrede. Onze
troost in leven en sterven is dan ook het weten, dat we het eigen
dom van Jezus Christus zijn. Is dan alle leed en onrust uit ons
leven weg?
Neen, dat gaat door. Toch is er troost te vinden in dit leed.
We mogen in geloof weten dat de droefheid en het leed slechts
voor een tijd is en in de donkerheid zien we uit naar de eeuwige
verlossing, de eeuwige vrede. In de grootste smarten blijven onze
harten in de Heere gerust.
Het kerstfeest geeft ook een taak aan ons allen. Gezongen wordt,
dat er vrede op aarde is. Als wij door geloof in deze Vrede, Jezus
Christus, mogen leven, dan is dit geen passief leven maar aktief.
Deze Vrede zal verkondigd moeten worden. Dit geschiedt niet
alleen door de prediking in de kerk. De Vrede moet verkondigd
worden door ons leven. In die Vrede leven geeft ook de taak om
die Vrede uit te leven.
In Zijn bergrede zegt Christus: „zalig zijn de vredestichters,
want zij zullen Gods kinderen genaamd worden."
De taak van kerstfeest is om in deze ivereld vrede te stichten,
evenals God vrede gemaakt heeft tussen Zichzelf en de mens, Zijn
vijand. Vrede met God en een leven vol haat en nijd tot mijn naaste
gaat niet samen. De Bijbel zegt ons, dat de vrucht van de recht
vaardigheid in vrede gezaaid wordt voor degenen, die vrede maken.
Vrede op aarde, Jezus Christus is gekomen. Deze Vrede geeft de
taak: „Hebt uw vijanden lief; zegent ze, die u vervloeken; doet
wel dengenen, die u haten; en bidt voor degenen, die u geweld
doen en die u vervolgen."
Moge het Kerstfeest voor ons worden een vredesfeest, dan
zullen we verblijd zijn, maar ook bidden voor de vele mensen,
die deze vrede missen. Voor hen, die zelfs op kerstfeest, het geweer
en de tank moeten bedienen en vechten op leven en dood.
Kerstfeest vieren is een herdenken van de komst van Jezus
Christus op deze aarde, maar het is ook een biddend uitzien naar
Zijn wederkomst. Eerst dan zal de vrede volkomen zijn en is alle
onrust, leed en oorlog weg. Dan gaat de profetie in vervulling
die luidt: „En de wolf zal met het lam verkeren, en de luipaard bij
de geitebok nederliggen, de koe en de berin zullen tezamen wei den.
Men zal nergens leed doen noch verderven op de ganse berg mijner
heiligheid."
O, Vredevorst, Gij kunt gebieden,
Den vreed' op aard en in mijn ziel!
Doe eiken zondaar tot u vlieden,
Dat al wat ademt voor U kniel!
Ds. P. ALBLAS - Scheirpenisse.
O' =o
OOO
