EENDRACHTBODE Dertig jaar Veilingwezen op het Eiland Tholen. I 25-jarig bestaan kleuterschoolvereniging te Stavenisse» De uien in dubbele belangstelling. P^TBABYDERM ouee-rZKP 17c JAARGANG No, 12 3 FEBRUARI 1961 TWEEDE BLAD Jubilaris gehuldigd. if® Verdrijf die ondragelijke Rheumatiek uit Uw lijf - v«°,'hetfere M06tjEL Baby-huidje Op dinsdag 24 januari 1961 herdacht de Vereniging „De van der Lek de Clercq"-bewaarschool te Stavenisse haar 25 jarig bestaan. Niet alleen de vereniging jubileerde, ook de heer J. A. Nortier stond in het middelpunt. Al die jaren had hij als secretaris de vereniging gediend, en dat op voortreffelijke wijze. Dat bestuur en leden dit niet ongemerkt lieten voorbijgaan, en dat ze ten volle overtuigd waren van zijn werkzaamheden in het belang van deze school, sprak wel uit het mooie cadeau dat hem werd overhandigd nl. een gouden polshorloge en een kist sigaren alsmede enkele bloemstukken. Hij was er echt wel een beetje beduusd van, naar hij zeide. In zijn openingswoord wees de voorzitter burgemeester A. Sluijmers op deze belang rijke gebeurtenis en dit geldt zeker wel voor een plattelandsgemeente. 25 jaar geleden toonde de Ambachtsheer Mr. J. v. d. Lek de Clercq reeds begrip voor de jeugd, al had men toen wel andere gedachten, getuige de naar „Bewaarschool". Thans spreekt men van kleuterschool en be oogt het meer de algemene vorming van het kind. Geen gemakkelijke taak voor ouders en leidsters. Hij bracht dan ook een dank woord aan allen, die gewerkt hadden in het belang van de school. Een bijzonder woord van dank breng ik aan de heer Nortier. U hebt het werk van secretaris al die 25 jaren gedaan en dit werd door allen zeer ge waardeerd. Het was Uw geloof in een goede zaak en uw liefde voor het kind. Als blijk van waardering werd hem een gouden pols horloge overhandigd namens bestuur en le den, alsook een kist sigaren namens het ge meentebestuur. Ook mevrouw Nortier werd van harte gelukgewenst. De heer Nortier bracht allen hartelijk dank voor het mooie cadeau. Het overwel digt me en ik ben er eigenlijk wel een beetje beduusd van. Het is nu voor mij een dubbele feestdag en ik dank God, dat hij me lust en kracht gaf, dit mooie werk te doen. In die 25 jaren is er veel gebeurd en onze gedachten gaan zich dan vermenig vuldigen. Het is een lange periode en toch weer zo kort. Ik herdenk deze avond onze eerste voorzitter de overleden oud-burge meester A. F. Hanssens, de man, die wel de grote stoot gaf voor de oprichting. Ook de heer A. van 't Veer, die hier aanwezig is en speciaal de verre reis uit Ede heeft ondernomen en jaren lang penningmeester was, werd dank gebracht. Dezer dagen heb ik wel eens gedacht, hoe hield ik het zolang vol, en soms wilde ik het werk neerleggen in verband met ziekte en drukke werkzaam heden. Maar van de kleuters kon ik geen afstand doen. In zijn historisch overzicht begon de heer Nortier bij de geschiedenis die voor deze school dateert van 23 januari 1898. De toenmalige Ambachtsheer van Stavenisse Mr. J. v.d. Lek de Clercq gaf te kennen aan de burgemeester L. J. Dorst, dat het in het belang van de gemeente zou zijn, dat er een bewaarschool kwam en men vond een geschikte plaats in de leeg staande oude school, die voor 800,- van de gemeente werd gekocht en zo werd op 25 oktober 1899 de bewaarschool geopend. Later werd het voor deze familie echter bezwaarlijk zich nog met de instandhouding bezig te houden. De school vergat ze echter niet, want nog jaarlijks krijgt de vereniging een bijdrage van 400,per jaar zijnde een legaat van mevrouw Panhuis-v.d.Lek de Clercq. Ook ter gelegenheid van deze vergadering had men een felicitatie met een chèque van 25, ontvangen. Tijdens een bijeenkomst van b en w met de oudercommissie der O.L.S. werd op 24 januari 1936 de vereniging „van der Lek de Clercq bewaarschool" opgericht en we den ken hierbij aan het vele werk van de op richters, in het bijzonder de stuwende kracht van burgemeester A. F. Hanssens. Op 3 april 1936 werd de gemeente eigenaar van het schoolgebouw. Op 9 juli 1955 werd met de bouw van de nieuwe school begonnen en op 30 september 1955 verrichte de com missaris der Koningin op de Wederopbouw- dag de eerste steenlegging. De oude school werd gesloopt in het ka der van het Wederopbouwplan. Ook mevr. C. van Prooyen en de leidsters werd dank gebracht voor al hun werk dat ze voor de school hadden gedaan of nog deden. Velen maakten van de gelegenhedi ge bruik het bestuur alsook de heer Nortier te feliciteren. Allereerst mevr. W. v. Prooyen als oud leidster. De plaatselijke predikant ds L. G, Zwanenburg. Het hoofd der school de heer J. J. van Veenendaal, de heer A. van 't Veer als oud-penningmeester, de leidster mej. D. v. d. Bijl, de heer W. Neele, als voorzitter van de oudercommissie O.L.S. en de heer M. K. de Wilde. Namens het schoolpersoneel bood de heer van Veenendaal enkele bloemstukken aan. Het resterende der vergadering moest in sneltreinvaart worden afgedaan, daar de klok niet stil was blijven staan. De heer Nortier werd bij acclamatie her kozen. De rekening 1960 gaf aan ontvangsten 11.734,77, aan uitgaven 11.013,41. Voor delig saldo 721.36. De begroting 1961 gaf aan ontvangsten en uitgaven een bedrag van 12.425,—. Het reservefonds per 31 december 1960 bedroeg 1.977,— Het aantal kleuters over 1960 was gemid deld 62.3 over de 10 teldata. Het aantal leden bedraagt 163 en het aantal begunsti gers 8. Tenslotte werden nog enkele verversingen aangeboden en een filmpje vertoond over de houtverwerking in een gedeelte van Afrika. van een medewerker) De veiling „Eendracht" te Tholen dateert van de eerste wereldoorlog. De aanvoer van de produkten aan deze veiling is de laatste jaren wel veranderd. We weten nog dat daar in de dertiger jaren belangrijke hoe veelheden prima uien werden geteeld en het waren hoofdzakelijk de Zeeuwse bruine en eigen teelt die een buitengewoon hard pro- dukt voortbrachten. Ook de vroege aardap pelen „Eerstelingen" werden in flinke hoe veelheden goed gesorteerd voor de klok ge bracht. Breekpeen hoewel in mindere mate en met wat groente en fruit, ziedaar de aan voer te Tholen. De laatste jaren zijn de uien weinig be langrijk meer en de peen is bijna uit de aan voer verdwenen. De teelt van vroege aard appelen houdt stand. Alleen de eersteling maakt langzamerhand plaats voor de Doré. Het bestuur heeft echter de bakens verzet en na het bouwen van een nieuwe moderne veiling reeds een koelhuis in gebruik geno men. Deze veiling zal vermoedelijk de fruit veiling van het eiland worden. We vertrekken nu naar de veiling St.- Annaland, de grootste van de vijf veilingen op het eiland. Deze veiling heeft wel de toon aangegeven voor het intensieve veilingwe zen. Immers voor 1930 werd er praktisch (hoewel Tholen en Stavenisse reeds hun oprichting in de eerste wereld oorlog zagen gebeuren) niet geveild. Er zijn niet veel handelaren op het eiland meer in leven die het veilen in die tijd hebben meegemaakt. De heer A. A. van de Hoek zou U nog menig staaltje kunnen vertellen van het vei len van uien voor „Overzee" en „Over land". Maar dit terzijde: St.-Annaland is in 1930 gestart en daar deze plaats bekend stond om zijn prima Eigenheimers liep deze veiling uitstekend. De teelt van uien was in St.-Annaland nog betrekkelijk klein maar ook deze wer den geveild. En juist doordat er een veiling was is deze teelt in de laatste dertig jaar sterk uitgebreid. Toch doen er zich tekenen voor dat de verbouw van uien op St.- Annaland gaat verminderen en de teelt van peen is zelfs heel sterk ingekrompen. Gla diolen, alle soorten zaad en het telen van plantuitjes zijn hier misschien wel de oor zaak van. Hoe dan ook deze flinke veiling heeft zich ontwikkeld als de grootste van het Eiland Tholen en staat dan ook voor wat de aardappelen betreft op de eerste plaats. Het moderne ruime gebouw met fust loods (onmisbaar voor een veiling) is een sierraad voor St.-Annaland en het is o.i. op de juiste plaats gebouwd. Het ruime ter rein doet met zijn kantoren en nieuwe wo ning denken aan wat overdaad (maar dat is het niet). Het bestuur en leden hebben daar wat groots verricht. De veiling Scherpenisse is als afdeling aangesloten bij de veiling St.- Annaland. Daar worden de produkten die weer bestaan uit aardappelen en uien ge veild, hoewel Scherpenisse zelf voor het klaarmaken en afleveren van de produkten zorgdraagt. Ook hier schijnen de uien aan het afnemen. Ook deze veiling doet goed werk in zijn gebied. Thans gaan we naar de veiling Stavenisse. Zoals reeds opge merkt dateert deze veiling uit de eerste we reldoorlog maar heeft tot voor een paar jaar danig gesukkeld. Thans mogen we wel zeg gen dat deze veiling zich voorgoed als vol ledige partner in de rij van veilingen heeft gevestigd. Met zijn prima aardappelen en uien en zijn flink bestuur (waarvoor nog hopen werk gereed ligt) ziet de toekomst er hoopvol uit. Een nieuw ruim gebouw en fustloods is geen overbodige luxe. Er wordt thans met dubbelploegen stelsel gewerkt om de grote kwantums uien welke worden ge veild voor export te kunnen verwerken. We gaan deze veiling die we 't beste toewensen verlaten en vertrekken naar St.-Maartens- dijk. Deze plaats heeft ook een veiling die in 1934 is opgericht. Ook hier worden aard appelen, uien en peen geveild, hoewel de peen bijna verdwenen zijn. Deze veiling heeft in 1950 aan de hoofd weg een nieuw gebouw gesticht. Het bestuur en de leden hadden goed gezien dat in de toekomst het bouwen aan een haven niet meer belangrijk was. Dit was de eerste vei ling die op wat moderner leest werd ge schoeid. Deze snel groeiende veiling is echter telkens „uit zijn jasje gegroeid". Men moest in 1957 alweer tot uitbreiding van het gebouw over gaan maar kon toen door het ontbreken van bouwgrond niet in die mate uitbreiden als wel gewenst was. Thans is het zo dat de naden van het „jasje" scheuren en een groot gedeelte van de pro dukten buiten moeten staan. Deze toestand mag niet langer voortduren. We weten dat het bestuur hard aan het werk is om met gedegen plannen te komen tot uitbreiding, want het is niet bevordelijk voor de kwali teit van de produkten dat ze in regen of felle zon staan. We hebben het feest meege maakt van het 25 jarig bestaan en hebben daarom al vertrouwen dat deze voorzitter zijn plannen tot deze zeer noodzakelijke uit breiding gedaan zal krijgen. Met zijn 340 leden uit St.-Maartensdijk en Poortvliet vormt deze veiling een hechte gemeenschap. DE HANDEL Bij al deze veilingen die een omzet hebben van 15 tot 20 millioen kg. aardappelen en 10 tot 15 millioen kg uien (tot voor tien jaar 3 a 4 millioen kg peen) leeft op Tholen nog een flinke kopersstand, met pak huizen, sorteermachines, oogstdrogers en koelhuizen. Het behoeft verder niet te wor den gezegd dat de telers op het Eiland Tholen beschikken over een afzetapparaat voor hun aardappelen en uien welke enig is op dit gebied in Zeeland. Dit is wel nodig als we weten dat Neder land het grootste exoprterende land van aardappelen ter wereld is. Met de export van uien staan we na Egypte op de tweede plaats. VERANDERING Welke verandering is er op het Eiland Tholen merkbaar met de verbouw van deze produkten. Teneerste dat de teelt van vroege aardappelen uitbreidt en de Eigenheimer be langrijk vermindert. En we kunnen de te lers van Döre de belangrijkste vroege aard appel in dit gebied nog aanraden uit te breiden. Voor dit produkt is nog afzet ge bied te over, temeer daar in Noord Holland de teelt van vroege aardappelen wordt in gekrompen door de aardappel moeheid. Ook de teelt van plantuien Hebryden, Stutgarter en andere vroege uien kan worden uitge breid, omdat hier altijd goede vraag voor is en met behulp van oogstdrogers reeds zeer vroeg met de export kan worden begonnen. Het is op het Eiland Tholen nog altijd het kleinbedrijf welke de uien verbouwt, aangevuld met deelbouw bij de grotere landbouwers. Het handwerk is in de uien- teelt nog altijd favoriet en de beste uien komen dan ook van het Eiland Tholen, al zeggen we niet dat alle partijen ook bij ons goed zijn, zeker ook dit jaar niet, met de vele regens en de achterstand in het werk. Wij geloven dat de uienteelt op ons eiland zich ook in de toekomst volledig zal kunnen handhaven. We weten toch dat er slechte jaren voor komen bij de gladiolen teelt bij de aard beien en bij de zaadteelt. Men wil op ons eiland nu eenmaal teelten waar wat „mu ziek" in zit. In 1956 is de fa. Polderman van St.- Maartensdijk voor de fa. Luyks begonnen augurken te telen op contract. In dat jaar was de verbouw van dat produkt nog geen 5 ton, in 1960 ongeveer 200 ton. Wij ge loven dat deze teelt zich verder zal uit breiden. Goede financiële uitkomsten zijn er met dit artikel gemaakt. Ook de fa. van Dijke van St.-Annaland gaat dit jaar con tracten afsluiten voor augurken. Thans kan men extra teeltvergunning krijgen om dit product te telen. Men moet dan aangeslo tene A zijn. De teelt van breekpeen is thans geheel vrij gegeven en ieder kan dus peen ver bouwen. Hoe dit zich zal ontwikkelen is moeilijk te zeggen. Enige voorzichtigheid is wel geboden. DE UIEN IN DUBBELE BELANGSTELLING Ten eerste de beste prijzen die de laatste weken worden gemaakt. Hiervan willen de meeste uientelers profiteren en daarom is het aan de veilingen een grote drukte met het export klaar maken van dit produkt. Er moeten vele uren worden gewerkt om de zeer grote aanvoeren iedere week export- klaar te maken. We weten dat er veel uitval is als slaat ons eiland daarin nog geen slecht figuur. Maar het is anders dan vroe ger. Gaan we 25 of 30 jaar en nog langer terug dan werden veel Zeeuwse bruine ge teeld. Ook de Rijnsburger van die tijd al dan niet gekruist met de Zeeuwse bruine of ras vermenging sloeg een goed figuur. Men kende toen het koprot niet. De ziekte die men vroeger in de uien vond waren de uienvlieg en de kroefziekte, een enkele maal op slecht uienland schimmel. We beschouwen het drogen van uien als een noodzakelijk kwaad maar het is begrij pelijk dat het moet, want de exporteisen zijn „blank". Jammer dat de tegenwoordige se lecties er niet te best tegen kunnen. ER KLOPT IETS NIET We menen dat in 1938 de Ned. uien- federatie zijn werkzaamheden is begonnen. Heel jammer is het dat we daar nooit ge lukkig mee zijn geweest. De uien moesten geel zijn. Rasvermenging was uit de boze. Het rood moest uit de uien geteeld worden en daarmee ging de hardheid en de houd baarheid verloren. Zeker, de opbrengst ging naar boven, maar die ging weer teloor door de vele kalen uien, dus uitval en hoge on kosten. Onze kwaliteit ging achteruit. We willen hier enig voorbeelden van geven. In 1932 toen de U.C.B. keuring twee jaar op de uien van toepassing was stond Ned. met zijn uien op de Engelse markten boven aan. In die jaren nam dit land 80 a 85 van onze uien af. Thans staan we al jaren met ons produkt op de buitenlandse markten het laagst genoteerd. Het klimaat in ons land en de andere landen Polen, Hongarije, Italië enz. is hetzelfde gebleven. Bij ons klopt dus iets niet met de teelt en het klaarmaken voor export van de uien. Enige voorbeelden hoe de prijzen van dit produkt waren op de Londense markt. In november stonden de Ned. uien 10 shilling, Poolse en Hongaarse Begin tocb óók 'n Kruschen Kuur. Wie regelmatig 's morgens de kleine dosis Kruschen neemt voelt zich allengs van z'n pijnen verlost. Dat doet de bloedzuiverende samenstelling van Kruschen. Niet minder dan 5 minerale zouten zetten Uw organen de kracht bij om weer jeugdige kracht te kun nen ontwikkelen en zo de onzuiverheden uit te drijven, die nu Uw pijnen verwekken. Kruschen wordt verkocht bij Apothekers en Drogisten, al tientallen jaren over de hele wereld 15 a 16, Italiaanse en Spaanse 14 tot 15 shilling per baal van 25 kg. Op 5 januari lagen de Ned. uien 12 tot 14, Poolse en Hongaarse 18 tot 20 shilling. Dit zijn een paar grepen en dit is al jaren zo. In Duits land had men dit najaar zelfs een afkeer van onze uien. De Oosteuropese waren daar sterk favoriet. En als men deze uien ziet is dit ook geen wonder. Hoewel bruin of oranje van kleur koopt men deze veel liever voor meer geld, en alleen omdat deze lan den (nog) niet voldoende kunnen leveren, vinden de Hollandse uien nog aftrek. Het is zeker niet denkbeeldig dat deze landen meer en meer door de goede prijzen die men kan maken hun teelt en uitvoer gaan vergroten. Ons land dat tussen de drie importerende landen Engeland, Duitsland en België is gelegen kent zeer korte leveringstijden en lage vracht kosten. Bij een Engelse oogst van 30.000 ton importeert dit land in 'n kalender jaar met de Egyptische 225.000 ton. Duitsland teelt zelf 20.000 ton en importeert ongev. 150.000 ton uien. Het ver bruik in die landen is veel groter dan bij ons, waar geschat ongev. 25.000 ton uien worden verbruikt, en 2 a 300.000 ton wordt geteeld. We zijn dus wel zeer op export aangewezen. Wanneer ons land 150 a 200.000 ton uien zou telen van goede kwali teit was dat voldoende voor onze export mogelijkheden. Wij hebben aan 100.000 ton uitval per jaar geen behoefte. De selectie bedrijven van uienzaad hebben hun best gedaan zo moge lijk de ui te verbeteren (sinds 1954). Maar meer nog moet men aandringen in het voor jaar de beste en hardste uien voor uitplant te nemen, al zal dan een spoortje rood van binnen of oranje van buiten voor lief moeten worden genomen. MINDER STIKSTOF Ook de telers van uien zouden zich meer dicipline op moeten leggen en de stikstof gift moeten verminderen. Er wordt nog steeds te veel gebruikt en dat bevordert de houdbaarheid en de hardheid van het pro dukt niet. BESTEMMINGSHEFFING We schreven boven dit stukje de uien in dubbele belangstelling. Via het Landbouw schap en de Landbouworganisaties wil de De fruitveiling van de streek in Tholen. Stichting Ned. Uien Federatie een bestem mingsheffing van 10,per ha op de teelt van uien leggen. Dit zou neerkomen op een slordige 50 a 70.000 gld. in totaal. We zouden geen bezwaar hebben als de kwaliteit de laatste twintig jaar was ver beterd of zelfs gebleven. Het tegendeel is waar en waarom zouden we dan ons goede geld weg gooien Toen we enkele maanden geleden het Vakblad van de Groothandel in Aardappe len, Groenten en Fruit onder de ogen kre gen hebben we met verbazing een stukje gelezen van Ir. van Kampen de Dir. van S.N.U.I.F. Deze heer heeft in 1958 een reis naar Polen gemaakt om de uienteelt te gaan bestuderen en om te zien of de Poolse uien werkelijk een groot gevaar zou gaan bete kenen voor onze uientelers en uienexport. Hij heeft gewaarschuwd dat Polen voor ons wat betreft de kwaliteit zeker een gevaar inhoudt. Wij hebben dat al jaren gedaan. Ir van Kampen schreef „de uien in Polen hebben een bruine kleur en het meeste wordt ge zaaid één kruising van de Zittauer en een ander soort." Wij weten al jaren dat de Zittauer een beste sterke ui is. (schrijver) De kwaliteit van de Poolse uien schreef Ir van Kampen toe aan de mindere mechanisatie en ook wel aan het klimaat. Tot zover Ir. van Kampen. Het klimaat is bij ons altijd nog hetzelfde en in Polen ook. Het scheen dat S.N.U.I.F. nu wel een andere koers zou gaan nemen. Immers de uien moesten geel en zuiver wit uien en beschadigingen en geen miniatuur proefveldjes of proefjes, maar werkelijkheid. Maar tot op heden is een onderzoek in de praktijk achterwege gebleven. Nu zal het ook moeite kosten 10 gld. per ha van de telers los te krijgen. We vinden het (als deze beslissing er toch door gaat, wat niet onmogelijk is) weinig democratisch straks tot iets gedwongen te worden waar we ei genlijk mee achterop raken. In het Zeeuwse Landbouwblad 't nummer voor de „kleine boer" werden we tenminste weer aangeraden de uienteelt te mechanise ren. Op 't Eiland Tholen zijn de telers ge lukkig verstandiger en daar komen (toeval lig de beste uien vandaan. Op dezelfde manier als in de Oosteuropese landen is het hier altijd nog handwerk. We begrijpen al leen niet dat de daarvoor bevoegde instan ties niet ingrijpen. Wanneer er bittere komkommers worden geëxporteerd neemt men strengere maat regelen. De groenkragen in de tomaten moe ten worden uitgesorteerd evenals te rijpe, want we raken de export kwijt. Als de sla te licht is komen er andere bepalingen. Toen vorig voorjaar de Hollandse Bintjes die wij naar Zweden exporteerden en reden tot klachten gaven van beschadigingen onder de schil moesten deze hier acht dagen in quarantaine liggen om te kunnen constate ren dat ze na het klaarmaken voor export goed waren gebleven. Voor al deze pro dukten maatregelen en terecht. Onze export moet behouden blijven. Dit is voor ons land een levenskwestie. Alleen jammer dat onze Het jasje van het in het voorjaar 1951 in gebruik genomen veilinggebouw te Sint- Maartensdijk blijkt al weer veel te nauw te zijn. Het teken van een gezonde groei. veiling van de streek in St. Anaaland. zijn van binnen en mechanisatie op alle be drijven. Beschadigingen komen practisch niet voor. Wij weten wel beterAfstaartma- chines en rooi- en opzakmachines, ho maar Als U hier propaganda voor maakt en onze uien raken in het buitenland hun naam kwijt, moet U niet naar Polen gaan, om daar te leren, dat U het hier verkeerd ge daan hebt. Dat kunt U hier in de praktijk ook onderzoeken. M.a.w. Uw beweringen in het Vakblad en Uw propaganda voor de mechanisatie en de kleur van de uien staan lijnrecht tegen over elkaar. HOE IS HET MOGELIJK Dhr. Klamer, dir. van het U.C.B. met heel zijn staf van District hoofdcontroleur en controleurs weten dat de mechanisering slecht voor de uien is. U moet Uw oren en ogen de kost geven op de bedrijven de uien- veilingen en in de sorteer inrichtingen van de heren handelaren, dan pas weet U wat er te koop is in de uien wereld. Wij weten b.v. dat de bruine of het Poolse of Hongaarse uien zijn een gewild artikel is, en nu zeggen we niet dat men in het buitenland niet lie ver gele uien zou willen hebben maar die kan men tot op heden in de goede kwaliteit niet telen. Deze uien kunnen beslist niet tegen mechanisatie. Wanneer de Hollandse uien in het buitenland op de maikt komen dan wil men die daar wel enige dagen in pakhuizen opslaan maar dit gaat met de Hollandse uien die gemechaniseerd zijn, niet. Nu is er al eens beloofd een onderzoek in te stellen naar de kwaliteit in de praktijk maar wanneer Er is in Nederland een man die onder buitengewone belangstelling dit najaar in Roosendaal een 25 jarige mijlpaal bij het U.C.B. heeft gevierd. Een bezadigd mens met een zeldzame kennis van uien. Laat daar Wageningen en de S.N.U.I.F. eens een week mee op reis gaan, als hij in het uien- district de sorteerinrichtingen van de han delaren en de veilingen bezoekt. We weten zeker dat de heer de Jonge de Districts hoofdcontroleur van het U.C.B. dit zeer op prijs zou stellen. Dan ziet men pas soorten uien niet in deze belangstelling, die ze ver dienen, delen, ter voldoening van vele hard werkende mensen vooral op de kleine bedrij ven en onze exporthandel. Deze mensen hebben de laatste jaren minder voor hun uien gekregen dan nodig was. We willen U een voorbeeld noemen van beschadigde uien. In 1958 vertrok uit Amsterdam een schip geladen naar Panama. Deze boot die gewoonlijk vier weken onder weg is kreeg op de helft van de reis ma- chineschade en moest terug keren naar Am sterdam. Deze boot had ook uien aan boord. Toen de lading in Amsterdam arriveerde, heeft de Verzekerings Mij deze uien ver kocht aan de voorzitter van de Bond van Exporteurs. Wat bleek nu Een partij uien van de fa. van der Lans uit Rotterdam verladen door Dhr. Priem uit St. Maartensdijk niet ma chinaal gerooid en opgezakt en met de hand afgestaart had 5 uitval. Een partij machinaal afgestaarte uien meer dan 40 Deze uien waren dus ongeveer vier weken in de boot geweest, juist de tijd dat ze in Panama zouden zijn aangekomen. Moet men nog staartjes Nu is het na tuurlijk mogelijk dat de S.N.U.I.F. enkele baaltjes uien klaarmaakt en dan onder aller gunstigste omstandigheden dit werk doet en die naar Engeland of Duitsland stuurt en dat, dat nog tamelijk goed uitkomt ook. Maar dit zou weer een miniatuur proefje zijn, waar de praktijk niet mee gebaat is. Samenvattend kunnen we dit zeggen. De S.N.U.I.F. gaat een andere koers varen zoals het U.C.B. wenst, zoals de ex porteurs, de handelaren op Flakkee en Tho len waar ongeveer ,50% van onze uieri worden geteeld, dit wensen. Dan zal de kwaliteit beter worden ten bate van vele telers. Waar tot op heden de S.N.U.I.F. veel moeite heeft gedaan om leden te winnen en dit is mislukt zou het van nu af aan geen probleem meer zijn. De uien telers zouden zich dan vrijwillig aanmelden als lid. Dit is toch billijk. We moeten nooit meer praten van Polen of Hongarije of Tsjecho Slowakije of Oost Duitsland dat deze landen achterlijk zijn. Op het gebied van uien dan gesproken. De praktijk leert beter. Want er is altijd nog een weg maar dan niet te lang wachten. De S.N.U.I.F. zal nuttig werk kunnen doen. Naast het nuttige werk op het gebied van onderzoek van ziek ten, chemische onkruid bestrijding en rijen-

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 1961 | | pagina 3