EENDRACHTBODE
Dertig jaar Veilingwezen op het Eiland Tholen.
I
25-jarig bestaan kleuterschoolvereniging
te Stavenisse»
De uien in dubbele belangstelling.
P^TBABYDERM ouee-rZKP
17c JAARGANG No, 12
3 FEBRUARI 1961
TWEEDE BLAD
Jubilaris gehuldigd.
if®
Verdrijf die ondragelijke
Rheumatiek uit Uw lijf -
v«°,'hetfere
M06tjEL Baby-huidje
Op dinsdag 24 januari 1961 herdacht de Vereniging „De van der
Lek de Clercq"-bewaarschool te Stavenisse haar 25 jarig bestaan.
Niet alleen de vereniging jubileerde, ook de heer J. A. Nortier
stond in het middelpunt. Al die jaren had hij als secretaris de
vereniging gediend, en dat op voortreffelijke wijze.
Dat bestuur en leden dit niet ongemerkt lieten voorbijgaan, en dat
ze ten volle overtuigd waren van zijn werkzaamheden in het
belang van deze school, sprak wel uit het mooie cadeau dat hem
werd overhandigd nl. een gouden polshorloge en een kist sigaren
alsmede enkele bloemstukken. Hij was er echt wel een beetje
beduusd van, naar hij zeide.
In zijn openingswoord wees de voorzitter
burgemeester A. Sluijmers op deze belang
rijke gebeurtenis en dit geldt zeker wel voor
een plattelandsgemeente.
25 jaar geleden toonde de Ambachtsheer
Mr. J. v. d. Lek de Clercq reeds begrip
voor de jeugd, al had men toen wel andere
gedachten, getuige de naar „Bewaarschool".
Thans spreekt men van kleuterschool en be
oogt het meer de algemene vorming van het
kind. Geen gemakkelijke taak voor ouders
en leidsters. Hij bracht dan ook een dank
woord aan allen, die gewerkt hadden in het
belang van de school. Een bijzonder woord
van dank breng ik aan de heer Nortier. U
hebt het werk van secretaris al die 25 jaren
gedaan en dit werd door allen zeer ge
waardeerd. Het was Uw geloof in een goede
zaak en uw liefde voor het kind. Als blijk
van waardering werd hem een gouden pols
horloge overhandigd namens bestuur en le
den, alsook een kist sigaren namens het ge
meentebestuur. Ook mevrouw Nortier werd
van harte gelukgewenst.
De heer Nortier bracht allen hartelijk
dank voor het mooie cadeau. Het overwel
digt me en ik ben er eigenlijk wel een
beetje beduusd van. Het is nu voor mij een
dubbele feestdag en ik dank God, dat hij
me lust en kracht gaf, dit mooie werk te
doen. In die 25 jaren is er veel gebeurd en
onze gedachten gaan zich dan vermenig
vuldigen. Het is een lange periode en toch
weer zo kort. Ik herdenk deze avond onze
eerste voorzitter de overleden oud-burge
meester A. F. Hanssens, de man, die wel
de grote stoot gaf voor de oprichting. Ook
de heer A. van 't Veer, die hier aanwezig is
en speciaal de verre reis uit Ede heeft
ondernomen en jaren lang penningmeester
was, werd dank gebracht. Dezer dagen heb
ik wel eens gedacht, hoe hield ik het zolang
vol, en soms wilde ik het werk neerleggen
in verband met ziekte en drukke werkzaam
heden. Maar van de kleuters kon ik geen
afstand doen.
In zijn historisch overzicht begon de heer
Nortier bij de geschiedenis die voor deze
school dateert van 23 januari 1898. De
toenmalige Ambachtsheer van Stavenisse
Mr. J. v.d. Lek de Clercq gaf te kennen aan
de burgemeester L. J. Dorst, dat het in
het belang van de gemeente zou zijn, dat er
een bewaarschool kwam en men vond een
geschikte plaats in de leeg staande oude
school, die voor 800,- van de gemeente
werd gekocht en zo werd op 25 oktober
1899 de bewaarschool geopend.
Later werd het voor deze familie echter
bezwaarlijk zich nog met de instandhouding
bezig te houden. De school vergat ze echter
niet, want nog jaarlijks krijgt de vereniging
een bijdrage van 400,per jaar zijnde
een legaat van mevrouw Panhuis-v.d.Lek
de Clercq. Ook ter gelegenheid van deze
vergadering had men een felicitatie met een
chèque van 25, ontvangen.
Tijdens een bijeenkomst van b en w met
de oudercommissie der O.L.S. werd op 24
januari 1936 de vereniging „van der Lek de
Clercq bewaarschool" opgericht en we den
ken hierbij aan het vele werk van de op
richters, in het bijzonder de stuwende kracht
van burgemeester A. F. Hanssens. Op 3
april 1936 werd de gemeente eigenaar van
het schoolgebouw. Op 9 juli 1955 werd met
de bouw van de nieuwe school begonnen
en op 30 september 1955 verrichte de com
missaris der Koningin op de Wederopbouw-
dag de eerste steenlegging.
De oude school werd gesloopt in het ka
der van het Wederopbouwplan. Ook mevr.
C. van Prooyen en de leidsters werd dank
gebracht voor al hun werk dat ze voor de
school hadden gedaan of nog deden.
Velen maakten van de gelegenhedi ge
bruik het bestuur alsook de heer Nortier te
feliciteren.
Allereerst mevr. W. v. Prooyen als oud
leidster. De plaatselijke predikant ds L. G,
Zwanenburg. Het hoofd der school de heer
J. J. van Veenendaal, de heer A. van 't
Veer als oud-penningmeester, de leidster
mej. D. v. d. Bijl, de heer W. Neele, als
voorzitter van de oudercommissie O.L.S.
en de heer M. K. de Wilde.
Namens het schoolpersoneel bood de heer
van Veenendaal enkele bloemstukken aan.
Het resterende der vergadering moest in
sneltreinvaart worden afgedaan, daar de
klok niet stil was blijven staan.
De heer Nortier werd bij acclamatie her
kozen.
De rekening 1960 gaf aan ontvangsten
11.734,77, aan uitgaven 11.013,41. Voor
delig saldo 721.36.
De begroting 1961 gaf aan ontvangsten
en uitgaven een bedrag van 12.425,—. Het
reservefonds per 31 december 1960 bedroeg
1.977,—
Het aantal kleuters over 1960 was gemid
deld 62.3 over de 10 teldata. Het aantal
leden bedraagt 163 en het aantal begunsti
gers 8.
Tenslotte werden nog enkele verversingen
aangeboden en een filmpje vertoond over
de houtverwerking in een gedeelte van
Afrika.
van een medewerker)
De veiling „Eendracht" te Tholen dateert
van de eerste wereldoorlog. De aanvoer van
de produkten aan deze veiling is de laatste
jaren wel veranderd. We weten nog dat
daar in de dertiger jaren belangrijke hoe
veelheden prima uien werden geteeld en het
waren hoofdzakelijk de Zeeuwse bruine en
eigen teelt die een buitengewoon hard pro-
dukt voortbrachten. Ook de vroege aardap
pelen „Eerstelingen" werden in flinke hoe
veelheden goed gesorteerd voor de klok ge
bracht. Breekpeen hoewel in mindere mate
en met wat groente en fruit, ziedaar de aan
voer te Tholen.
De laatste jaren zijn de uien weinig be
langrijk meer en de peen is bijna uit de aan
voer verdwenen. De teelt van vroege aard
appelen houdt stand. Alleen de eersteling
maakt langzamerhand plaats voor de Doré.
Het bestuur heeft echter de bakens verzet
en na het bouwen van een nieuwe moderne
veiling reeds een koelhuis in gebruik geno
men. Deze veiling zal vermoedelijk de fruit
veiling van het eiland worden.
We vertrekken nu naar de veiling St.-
Annaland, de grootste van de vijf veilingen
op het eiland. Deze veiling heeft wel de toon
aangegeven voor het intensieve veilingwe
zen. Immers voor 1930 werd er praktisch
(hoewel Tholen en Stavenisse reeds hun
oprichting in de eerste wereld oorlog zagen
gebeuren) niet geveild. Er zijn niet veel
handelaren op het eiland meer in leven die
het veilen in die tijd hebben meegemaakt.
De heer A. A. van de Hoek zou U nog
menig staaltje kunnen vertellen van het vei
len van uien voor „Overzee" en „Over
land". Maar dit terzijde: St.-Annaland is in
1930 gestart en daar deze plaats bekend
stond om zijn prima Eigenheimers liep deze
veiling uitstekend.
De teelt van uien was in St.-Annaland
nog betrekkelijk klein maar ook deze wer
den geveild. En juist doordat er een veiling
was is deze teelt in de laatste dertig jaar
sterk uitgebreid. Toch doen er zich tekenen
voor dat de verbouw van uien op St.-
Annaland gaat verminderen en de teelt van
peen is zelfs heel sterk ingekrompen. Gla
diolen, alle soorten zaad en het telen van
plantuitjes zijn hier misschien wel de oor
zaak van. Hoe dan ook deze flinke veiling
heeft zich ontwikkeld als de grootste van
het Eiland Tholen en staat dan ook voor
wat de aardappelen betreft op de eerste
plaats. Het moderne ruime gebouw met fust
loods (onmisbaar voor een veiling) is een
sierraad voor St.-Annaland en het is o.i.
op de juiste plaats gebouwd. Het ruime ter
rein doet met zijn kantoren en nieuwe wo
ning denken aan wat overdaad (maar dat is
het niet). Het bestuur en leden hebben daar
wat groots verricht. De veiling Scherpenisse
is als afdeling aangesloten bij de veiling St.-
Annaland. Daar worden de produkten die
weer bestaan uit aardappelen en uien ge
veild, hoewel Scherpenisse zelf voor het
klaarmaken en afleveren van de produkten
zorgdraagt. Ook hier schijnen de uien aan
het afnemen. Ook deze veiling doet goed
werk in zijn gebied. Thans gaan we naar
de veiling Stavenisse. Zoals reeds opge
merkt dateert deze veiling uit de eerste we
reldoorlog maar heeft tot voor een paar jaar
danig gesukkeld. Thans mogen we wel zeg
gen dat deze veiling zich voorgoed als vol
ledige partner in de rij van veilingen heeft
gevestigd. Met zijn prima aardappelen en
uien en zijn flink bestuur (waarvoor nog
hopen werk gereed ligt) ziet de toekomst er
hoopvol uit. Een nieuw ruim gebouw en
fustloods is geen overbodige luxe. Er wordt
thans met dubbelploegen stelsel gewerkt om
de grote kwantums uien welke worden ge
veild voor export te kunnen verwerken. We
gaan deze veiling die we 't beste toewensen
verlaten en vertrekken naar St.-Maartens-
dijk.
Deze plaats heeft ook een veiling die in
1934 is opgericht. Ook hier worden aard
appelen, uien en peen geveild, hoewel de
peen bijna verdwenen zijn.
Deze veiling heeft in 1950 aan de hoofd
weg een nieuw gebouw gesticht. Het bestuur
en de leden hadden goed gezien dat in de
toekomst het bouwen aan een haven niet
meer belangrijk was. Dit was de eerste vei
ling die op wat moderner leest werd ge
schoeid. Deze snel groeiende veiling is
echter telkens „uit zijn jasje gegroeid". Men
moest in 1957 alweer tot uitbreiding van
het gebouw over gaan maar kon toen door
het ontbreken van bouwgrond niet in die
mate uitbreiden als wel gewenst was. Thans
is het zo dat de naden van het „jasje"
scheuren en een groot gedeelte van de pro
dukten buiten moeten staan. Deze toestand
mag niet langer voortduren. We weten dat
het bestuur hard aan het werk is om met
gedegen plannen te komen tot uitbreiding,
want het is niet bevordelijk voor de kwali
teit van de produkten dat ze in regen of
felle zon staan. We hebben het feest meege
maakt van het 25 jarig bestaan en hebben
daarom al vertrouwen dat deze voorzitter
zijn plannen tot deze zeer noodzakelijke uit
breiding gedaan zal krijgen. Met zijn 340
leden uit St.-Maartensdijk en Poortvliet
vormt deze veiling een hechte gemeenschap.
DE HANDEL
Bij al deze veilingen die een omzet hebben
van 15 tot 20 millioen kg. aardappelen en
10 tot 15 millioen kg uien (tot voor tien
jaar 3 a 4 millioen kg peen) leeft op
Tholen nog een flinke kopersstand, met pak
huizen, sorteermachines, oogstdrogers en
koelhuizen. Het behoeft verder niet te wor
den gezegd dat de telers op het Eiland
Tholen beschikken over een afzetapparaat
voor hun aardappelen en uien welke enig is
op dit gebied in Zeeland.
Dit is wel nodig als we weten dat Neder
land het grootste exoprterende land van
aardappelen ter wereld is.
Met de export van uien staan we na
Egypte op de tweede plaats.
VERANDERING
Welke verandering is er op het Eiland
Tholen merkbaar met de verbouw van deze
produkten. Teneerste dat de teelt van vroege
aardappelen uitbreidt en de Eigenheimer be
langrijk vermindert. En we kunnen de te
lers van Döre de belangrijkste vroege aard
appel in dit gebied nog aanraden uit te
breiden. Voor dit produkt is nog afzet ge
bied te over, temeer daar in Noord Holland
de teelt van vroege aardappelen wordt in
gekrompen door de aardappel moeheid. Ook
de teelt van plantuien Hebryden, Stutgarter
en andere vroege uien kan worden uitge
breid, omdat hier altijd goede vraag voor is
en met behulp van oogstdrogers reeds zeer
vroeg met de export kan worden begonnen.
Het is op het Eiland Tholen nog altijd
het kleinbedrijf welke de uien verbouwt,
aangevuld met deelbouw bij de grotere
landbouwers. Het handwerk is in de uien-
teelt nog altijd favoriet en de beste uien
komen dan ook van het Eiland Tholen, al
zeggen we niet dat alle partijen ook bij ons
goed zijn, zeker ook dit jaar niet, met de
vele regens en de achterstand in het werk.
Wij geloven dat de uienteelt op ons eiland
zich ook in de toekomst volledig zal kunnen
handhaven.
We weten toch dat er slechte jaren voor
komen bij de gladiolen teelt bij de aard
beien en bij de zaadteelt. Men wil op ons
eiland nu eenmaal teelten waar wat „mu
ziek" in zit.
In 1956 is de fa. Polderman van St.-
Maartensdijk voor de fa. Luyks begonnen
augurken te telen op contract. In dat jaar
was de verbouw van dat produkt nog geen
5 ton, in 1960 ongeveer 200 ton. Wij ge
loven dat deze teelt zich verder zal uit
breiden. Goede financiële uitkomsten zijn
er met dit artikel gemaakt. Ook de fa. van
Dijke van St.-Annaland gaat dit jaar con
tracten afsluiten voor augurken. Thans kan
men extra teeltvergunning krijgen om dit
product te telen. Men moet dan aangeslo
tene A zijn.
De teelt van breekpeen is thans geheel
vrij gegeven en ieder kan dus peen ver
bouwen. Hoe dit zich zal ontwikkelen is
moeilijk te zeggen. Enige voorzichtigheid is
wel geboden.
DE UIEN IN DUBBELE
BELANGSTELLING
Ten eerste de beste prijzen die de laatste
weken worden gemaakt. Hiervan willen de
meeste uientelers profiteren en daarom is het
aan de veilingen een grote drukte met het
export klaar maken van dit produkt.
Er moeten vele uren worden gewerkt om
de zeer grote aanvoeren iedere week export-
klaar te maken. We weten dat er veel uitval
is als slaat ons eiland daarin nog geen
slecht figuur. Maar het is anders dan vroe
ger. Gaan we 25 of 30 jaar en nog langer
terug dan werden veel Zeeuwse bruine ge
teeld. Ook de Rijnsburger van die tijd al
dan niet gekruist met de Zeeuwse bruine of
ras vermenging sloeg een goed figuur. Men
kende toen het koprot niet.
De ziekte die men vroeger in de uien
vond waren de uienvlieg en de kroefziekte,
een enkele maal op slecht uienland schimmel.
We beschouwen het drogen van uien als
een noodzakelijk kwaad maar het is begrij
pelijk dat het moet, want de exporteisen zijn
„blank". Jammer dat de tegenwoordige se
lecties er niet te best tegen kunnen.
ER KLOPT IETS NIET
We menen dat in 1938 de Ned. uien-
federatie zijn werkzaamheden is begonnen.
Heel jammer is het dat we daar nooit ge
lukkig mee zijn geweest. De uien moesten
geel zijn. Rasvermenging was uit de boze.
Het rood moest uit de uien geteeld worden
en daarmee ging de hardheid en de houd
baarheid verloren. Zeker, de opbrengst ging
naar boven, maar die ging weer teloor door
de vele kalen uien, dus uitval en hoge on
kosten. Onze kwaliteit ging achteruit. We
willen hier enig voorbeelden van geven. In
1932 toen de U.C.B. keuring twee jaar op
de uien van toepassing was stond Ned. met
zijn uien op de Engelse markten boven aan.
In die jaren nam dit land 80 a 85 van
onze uien af. Thans staan we al jaren met
ons produkt op de buitenlandse markten het
laagst genoteerd. Het klimaat in ons land
en de andere landen Polen, Hongarije, Italië
enz. is hetzelfde gebleven. Bij ons klopt dus
iets niet met de teelt en het klaarmaken
voor export van de uien. Enige voorbeelden
hoe de prijzen van dit produkt waren op de
Londense markt. In november stonden de
Ned. uien 10 shilling, Poolse en Hongaarse
Begin tocb óók
'n Kruschen Kuur.
Wie regelmatig 's morgens de kleine dosis
Kruschen neemt voelt zich allengs van z'n
pijnen verlost. Dat doet de bloedzuiverende
samenstelling van Kruschen. Niet minder dan
5 minerale zouten zetten Uw organen de
kracht bij om weer jeugdige kracht te kun
nen ontwikkelen en zo de onzuiverheden uit
te drijven, die nu Uw pijnen verwekken.
Kruschen wordt verkocht bij Apothekers en
Drogisten, al tientallen jaren over de hele
wereld
15 a 16, Italiaanse en Spaanse 14 tot 15
shilling per baal van 25 kg. Op 5 januari
lagen de Ned. uien 12 tot 14, Poolse en
Hongaarse 18 tot 20 shilling. Dit zijn een
paar grepen en dit is al jaren zo. In Duits
land had men dit najaar zelfs een afkeer
van onze uien. De Oosteuropese waren daar
sterk favoriet. En als men deze uien ziet
is dit ook geen wonder. Hoewel bruin of
oranje van kleur koopt men deze veel liever
voor meer geld, en alleen omdat deze lan
den (nog) niet voldoende kunnen leveren,
vinden de Hollandse uien nog aftrek. Het is
zeker niet denkbeeldig dat deze landen meer
en meer door de goede prijzen die men kan
maken hun teelt en uitvoer gaan vergroten.
Ons land dat tussen de drie importerende
landen Engeland, Duitsland en België is
gelegen kent zeer korte leveringstijden en
lage vracht kosten. Bij een Engelse oogst
van 30.000 ton importeert dit land in 'n
kalender jaar met de Egyptische 225.000
ton. Duitsland teelt zelf 20.000 ton en
importeert ongev. 150.000 ton uien. Het ver
bruik in die landen is veel groter dan bij
ons, waar geschat ongev. 25.000 ton uien
worden verbruikt, en 2 a 300.000 ton wordt
geteeld. We zijn dus wel zeer op export
aangewezen. Wanneer ons land 150 a
200.000 ton uien zou telen van goede kwali
teit was dat voldoende voor onze export
mogelijkheden.
Wij hebben aan 100.000 ton uitval per
jaar geen behoefte. De selectie bedrijven van
uienzaad hebben hun best gedaan zo moge
lijk de ui te verbeteren (sinds 1954). Maar
meer nog moet men aandringen in het voor
jaar de beste en hardste uien voor uitplant
te nemen, al zal dan een spoortje rood van
binnen of oranje van buiten voor lief moeten
worden genomen.
MINDER STIKSTOF
Ook de telers van uien zouden zich meer
dicipline op moeten leggen en de stikstof
gift moeten verminderen. Er wordt nog
steeds te veel gebruikt en dat bevordert de
houdbaarheid en de hardheid van het pro
dukt niet.
BESTEMMINGSHEFFING
We schreven boven dit stukje de uien in
dubbele belangstelling. Via het Landbouw
schap en de Landbouworganisaties wil de
De fruitveiling van de streek in Tholen.
Stichting Ned. Uien Federatie een bestem
mingsheffing van 10,per ha op de teelt
van uien leggen. Dit zou neerkomen op een
slordige 50 a 70.000 gld. in totaal.
We zouden geen bezwaar hebben als de
kwaliteit de laatste twintig jaar was ver
beterd of zelfs gebleven. Het tegendeel is
waar en waarom zouden we dan ons goede
geld weg gooien
Toen we enkele maanden geleden het
Vakblad van de Groothandel in Aardappe
len, Groenten en Fruit onder de ogen kre
gen hebben we met verbazing een stukje
gelezen van Ir. van Kampen de Dir. van
S.N.U.I.F. Deze heer heeft in 1958 een reis
naar Polen gemaakt om de uienteelt te gaan
bestuderen en om te zien of de Poolse uien
werkelijk een groot gevaar zou gaan bete
kenen voor onze uientelers en uienexport.
Hij heeft gewaarschuwd dat Polen voor ons
wat betreft de kwaliteit zeker een gevaar
inhoudt.
Wij hebben dat al jaren gedaan. Ir van
Kampen schreef „de uien in Polen hebben
een bruine kleur en het meeste wordt ge
zaaid één kruising van de Zittauer en een
ander soort."
Wij weten al jaren dat de Zittauer een
beste sterke ui is. (schrijver) De kwaliteit
van de Poolse uien schreef Ir van Kampen
toe aan de mindere mechanisatie en ook wel
aan het klimaat. Tot zover Ir. van Kampen.
Het klimaat is bij ons altijd nog hetzelfde
en in Polen ook. Het scheen dat S.N.U.I.F.
nu wel een andere koers zou gaan nemen.
Immers de uien moesten geel en zuiver wit
uien en beschadigingen en geen miniatuur
proefveldjes of proefjes, maar werkelijkheid.
Maar tot op heden is een onderzoek in de
praktijk achterwege gebleven. Nu zal het
ook moeite kosten 10 gld. per ha van de
telers los te krijgen. We vinden het (als
deze beslissing er toch door gaat, wat niet
onmogelijk is) weinig democratisch straks
tot iets gedwongen te worden waar we ei
genlijk mee achterop raken.
In het Zeeuwse Landbouwblad 't nummer
voor de „kleine boer" werden we tenminste
weer aangeraden de uienteelt te mechanise
ren. Op 't Eiland Tholen zijn de telers ge
lukkig verstandiger en daar komen (toeval
lig de beste uien vandaan. Op dezelfde
manier als in de Oosteuropese landen is het
hier altijd nog handwerk. We begrijpen al
leen niet dat de daarvoor bevoegde instan
ties niet ingrijpen.
Wanneer er bittere komkommers worden
geëxporteerd neemt men strengere maat
regelen. De groenkragen in de tomaten moe
ten worden uitgesorteerd evenals te rijpe,
want we raken de export kwijt. Als de sla
te licht is komen er andere bepalingen. Toen
vorig voorjaar de Hollandse Bintjes die wij
naar Zweden exporteerden en reden tot
klachten gaven van beschadigingen onder de
schil moesten deze hier acht dagen in
quarantaine liggen om te kunnen constate
ren dat ze na het klaarmaken voor export
goed waren gebleven. Voor al deze pro
dukten maatregelen en terecht. Onze export
moet behouden blijven. Dit is voor ons land
een levenskwestie. Alleen jammer dat onze
Het jasje van het in het voorjaar 1951 in gebruik genomen veilinggebouw te Sint-
Maartensdijk blijkt al weer veel te nauw te zijn. Het teken van een gezonde groei.
veiling van de streek in St. Anaaland.
zijn van binnen en mechanisatie op alle be
drijven. Beschadigingen komen practisch niet
voor. Wij weten wel beterAfstaartma-
chines en rooi- en opzakmachines, ho maar
Als U hier propaganda voor maakt en
onze uien raken in het buitenland hun naam
kwijt, moet U niet naar Polen gaan, om
daar te leren, dat U het hier verkeerd ge
daan hebt. Dat kunt U hier in de praktijk
ook onderzoeken.
M.a.w. Uw beweringen in het Vakblad en
Uw propaganda voor de mechanisatie en
de kleur van de uien staan lijnrecht tegen
over elkaar.
HOE IS HET MOGELIJK
Dhr. Klamer, dir. van het U.C.B. met
heel zijn staf van District hoofdcontroleur
en controleurs weten dat de mechanisering
slecht voor de uien is. U moet Uw oren en
ogen de kost geven op de bedrijven de uien-
veilingen en in de sorteer inrichtingen van
de heren handelaren, dan pas weet U wat er
te koop is in de uien wereld. Wij weten b.v.
dat de bruine of het Poolse of Hongaarse
uien zijn een gewild artikel is, en nu zeggen
we niet dat men in het buitenland niet lie
ver gele uien zou willen hebben maar die
kan men tot op heden in de goede kwaliteit
niet telen. Deze uien kunnen beslist niet
tegen mechanisatie. Wanneer de Hollandse
uien in het buitenland op de maikt komen
dan wil men die daar wel enige dagen in
pakhuizen opslaan maar dit gaat met de
Hollandse uien die gemechaniseerd zijn, niet.
Nu is er al eens beloofd een onderzoek
in te stellen naar de kwaliteit in de praktijk
maar wanneer
Er is in Nederland een man die onder
buitengewone belangstelling dit najaar in
Roosendaal een 25 jarige mijlpaal bij het
U.C.B. heeft gevierd. Een bezadigd mens
met een zeldzame kennis van uien. Laat daar
Wageningen en de S.N.U.I.F. eens een
week mee op reis gaan, als hij in het uien-
district de sorteerinrichtingen van de han
delaren en de veilingen bezoekt. We weten
zeker dat de heer de Jonge de Districts
hoofdcontroleur van het U.C.B. dit zeer op
prijs zou stellen. Dan ziet men pas soorten
uien niet in deze belangstelling, die ze ver
dienen, delen, ter voldoening van vele hard
werkende mensen vooral op de kleine bedrij
ven en onze exporthandel. Deze mensen
hebben de laatste jaren minder voor hun
uien gekregen dan nodig was.
We willen U een voorbeeld noemen van
beschadigde uien. In 1958 vertrok uit
Amsterdam een schip geladen naar Panama.
Deze boot die gewoonlijk vier weken onder
weg is kreeg op de helft van de reis ma-
chineschade en moest terug keren naar Am
sterdam. Deze boot had ook uien aan boord.
Toen de lading in Amsterdam arriveerde,
heeft de Verzekerings Mij deze uien ver
kocht aan de voorzitter van de Bond van
Exporteurs.
Wat bleek nu Een partij uien van de fa.
van der Lans uit Rotterdam verladen door
Dhr. Priem uit St. Maartensdijk niet ma
chinaal gerooid en opgezakt en met de
hand afgestaart had 5 uitval. Een
partij machinaal afgestaarte uien meer dan
40 Deze uien waren dus ongeveer vier
weken in de boot geweest, juist de tijd dat
ze in Panama zouden zijn aangekomen.
Moet men nog staartjes Nu is het na
tuurlijk mogelijk dat de S.N.U.I.F. enkele
baaltjes uien klaarmaakt en dan onder aller
gunstigste omstandigheden dit werk doet en
die naar Engeland of Duitsland stuurt en
dat, dat nog tamelijk goed uitkomt ook.
Maar dit zou weer een miniatuur proefje
zijn, waar de praktijk niet mee gebaat is.
Samenvattend kunnen we dit zeggen.
De S.N.U.I.F. gaat een andere koers
varen zoals het U.C.B. wenst, zoals de ex
porteurs, de handelaren op Flakkee en Tho
len waar ongeveer ,50% van onze uieri
worden geteeld, dit wensen. Dan zal de
kwaliteit beter worden ten bate van vele
telers.
Waar tot op heden de S.N.U.I.F. veel
moeite heeft gedaan om leden te winnen en
dit is mislukt zou het van nu af aan geen
probleem meer zijn. De uien telers zouden
zich dan vrijwillig aanmelden als lid.
Dit is toch billijk.
We moeten nooit meer praten van Polen
of Hongarije of Tsjecho Slowakije of Oost
Duitsland dat deze landen achterlijk zijn.
Op het gebied van uien dan gesproken.
De praktijk leert beter.
Want er is altijd nog een weg maar dan
niet te lang wachten. De S.N.U.I.F. zal
nuttig werk kunnen doen. Naast het nuttige
werk op het gebied van onderzoek van ziek
ten, chemische onkruid bestrijding en rijen-